สอบถามอาการของจิตค่ะ

คือหลังจากที่เจริญสมาธิ ออกจากสมาธิแล้ว มาใช้ชีวิตปกติ จับได้ว่าจิตของข้าพเจ้ามีอาการวูบวาบ คล้ายๆคนใจหายค่ะ เป็นมาสักพัก หลังจากที่เริ่มปฏิบัติทุกวันค่ะ รบกวนสอบถามผู้รู้ด้วยนะคะ ว่าเป็นเพราะอะไร แก้ไขยังไงค่ะ

 

ต้องถามว่าอาการวูบวาบ เหมือนใจหายนี้ เกิดขึ้นในขณะเจริญสติไหม
หรือว่าขณะนั้นไม่ได้ปฏิบัติอะไรเลย ใช้ชีวิตปกติธรรมดา

 

เกิดขึ้นตอนใช้ชีวิต ปกติค่ะ

 

รู้วูบๆ วายๆ ด้วยจิตตั้งมั่น เปนกลางไปเรื่อยๆ

ไม่ต้องหาบัญญัติ เรื่องราวไปใส่

ภาวนาจนเหนปิติ กายเบา จิตเบา

วูบๆวาบๆ จะจี่ หดลง เปนกระแสยิบๆยับๆ กลางอก

ก็รู้ต่อไป เอาที่ละเอียดไปเรื่อยๆ

แต่ไม่ต้องจงใจจะดูละเอียด

วันไหนเหนวูบๆ วาบๆได้ ก้เอาอันนั้น

จนชำนาญ

พอชำนาญ ให้สังเกตปิติ5 ถ้ามี
ก้ค่อย ปรารภการเหน

การเจิญสมาธิไม่มีวิตกวิจาร

พอมั่นใจปฏิปทา ไม่โดนใครหลอกไปแก้กรรม
แก้โน้น แก้นี่

ก้ให้กำหนดรู้ว่า เพราะตามเหนความไม่เที่ยง
เปนประจำ จึงเจริญ โพธิปักขยิธรรม ได้อย่างนี้ๆ

แล้วก้ภาวนาเรื่อยๆ ไม่เลิก

ถึงเลิก สังเกตเลยเลิกไม่ได้

ถ้าเลิกไม่ได้ ก้พยากรณ์ตนไปว่า ตกกระแสนิพพาน หรือไม่อย่างไร

กำเริบกลับ ลืมภาวนา เพราะเหตุใด

เจริญแล้วเสือม ๆ อยู่อย่างนี้

สุดท้าย จิตมันจะสรุปการเหน ธรรม
ของมัน ตามความสมควรแก่ธรรม

 

เป็นลักษณะของการรวมของจิตนะครับ
การรวมของจิต หรือ จิตรวม
๑. นั่งสมาธิ แล้วจิตรวม จะรวมมากหรือน้อยก็แล้วแต่ จะมีอาการเริ่มต้นวูบ วาบ ก่อน
๒. จากการใช้ชีวิตประจำวัน มีสมาธิเกิดขึ้น (อริยาบทแบบรู้ตัวทั่วพร้อม หรืออะไรก็ตาม
แต่) หรือ เช่น ภาวนาพุท โธ ไปเรื่อย ๆ ไม่ว่าจะทำอะไร แบบนี้จิตก็รวมได้
**** ลักษณะของคุณ เนื่องจากตั้งแต่อดีตเคยปฏิบัติ แบบฝึกสมาธิตามแนวทางครูบา
อาจารย์ทางสายพระป่ากรรมฐาน คือ ท่านจะมีสมาธิ ฝึกสมาธิ ทุกอริยาบท อย่างเช่น
ตามข้อ ๒ พอรวม วูบ วาบ ลง ไป ท่านก็เจริญวิปัสสนาต่อ (ไม่ลืมพุท โธ)

 

การปฏิบัติธรรม ล้วนจะเห็นอาการของจิตมากมาย แต่สิ่งสำคัญกลับไม่ใช่อาการของจิต แต่เป็นการรู้อย่างเป็นกลางต่ออาการของจิต ไม่ว่าจิตจะเป็นอย่างไร ถ้าผู้ปฏิบัติ รู้จิตอย่างเป็นกลางได้ ความยิ่งไกล้ความพ้นทุกข์ก็มากเท่านั้นครับ ^^

 

วิธีที่เจริญสมาธิทำอย่างไรครับ ถ้ามาถูกสติจะแนบแน่น มีความรู้สึกเหมือนใจมั่นคง ไม่หวาดหวั่น หวั่นไหวไปกับเสียงหรือรูปต่างๆ

 

ถ้าสัมผัสรับรู้ทางกายได้
บริเวณลิ้นปี่ เรียกว่าจิตกระเพื่อม
มาจากผลของการปฎิบัติครับ
ถือว่าดีครับ

 

ฟังพระบ่อยๆครับ

 

อุปทาน

เป็นบ่อยๆ ยิ่งไปสนใจ ก็ยิ่งเป็นหนัก

ปล่อยวาง ไม่ต้องสนใจ เดี่ยวก็หายไปเอง

.

 

ความเห็นส่วนตัว...
สติตัวเดียวสั้นๆครับ เก็บไว้กับตัว

 

เรื่องของจิต เเต่ละคนมันวัดยาก หลายคนที่มาตอบก็ตอบกันไปหลากหลาย ตามประสบการณ์ตัวเอง อย่าไปฝังกับใครบอก พิจาราณาก่อนดีที่สุด เอาอย่างพระพุธทเจ้า ทำจนรู้เองว่าดีที่สุดคืออะไร เเต่ท่านก็ได้คำเเนะจากอาจารย์หลายท่าน อันนี้เป็นกฏธรรมชาติ ตัวเราเองถ้าไม่เข้าใจก็ต้องโทษตัวเราเองทำต่อไป เดียวก็จะดีขึ้นสักวัน

ผมคิดว่า จิตเเยกจากส่วนหนึ่งจากเบื้องล่างปลายเท้ารวมสะสมขึ้นมาสูงขึ้นตามกำลังสมาธิ เป็นอาการที่ดี นานๆไปก็ชินเองครับ อย่ากังวลดีครับ เจริญ สติรู้ต่อไปอย่าไปสนใจไม่มีอะไร เป็นอาการที่มาเฉยๆ ตามกำลังสมาธิ นานๆไปชินครับ เเต่ผมว่าต่อไปอาจจะเจอหนักกว่านี้ เเต่สุดท้ายเดียวก็ชินไปเองทำดีเเล้วทำต่อไปครับ