เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...เราจะแบกหนุ่มกรุงบุกป่า ฝ่าความเปียกชื้นเดินลำบากได้อย่างไร?...ในเมื่อคนแข็งแรงอย่างพวกเรา นึกถึงสภาพป่าตอนนี้ ยังขนหัวลุก!!!
________________________________________________

"น้ำป่าจะลดให้เราเดินถูกทิศมั้ยลุง?"...ผมถามโง่ๆ ให้ลุงพรานเกาหัวแกรกๆ ท่าคุ้นตาเวลาเจอคำถามตอบยาก

"เราอ้อม น้ำหายก็ยังเดินยาก"

ลุงมีแผนในหัว ตั้งแต่พาพวกเราหนีน้ำ ไม่ยอมทำตามที่ผมเตือนว่าผิดทิศ...แต่แผนที่ในสมองเหี่ยวของลุงจะยังเที่ยงตรงแม่นยำแค่ไหน ห้วงเวลานี้ ผมขอยึดถือเข็มทิศในนาฬิกาข้อมือแน่นอนกว่า แต่ไม่เอ่ยอะไรบั่นทอนกำลังใจ ความมั่นใจลุงเฒ่า

"ถ้าคุณชาติเดินไหว ไปพรุ่งนี้กี่วันถึงภูนมโต"?...ผมยิงคำถามอีกชุด ซักไซร้ให้ลุงพรานทำตาปะหลับปะเหลือก พูดไม่ออก บอกไม่ถูก ได้แต่กรอกหน้า

ผมหัวเราะเสียงดัง ช่วยลุงพรานเจนไพรหายอึดอัด...

"ช่างมันลุง กี่วันก็ต้องลุย ขอให้คุณชาติพอเดินได้เถิดน่ะ"...ประโยคท้าย ผมหันหาคุณนงที่พยักหน้ารับ แววตามุ่งมั่น แข็งขัน แม่เสือสาวมีดี บทจะเป็นกองหลัง เธอคือ"แบ็ค"ชั้นเยี่ยม ยามเป็นกองหน้าก็กล้าลุย ทั้งรุก-รับเธอพร้อมสรรพ

"น้ำโสมช่วยได้มาก ยังกับน้ำเกลือ ถ้าเช้านี้กินได้ ก็ไปกันต่อได้แน่"...เภสัชฯสาวยืนยันด้วยประสบการณ์เรียนมาหนักน้องๆหมอ

ฟ้าสางอย่างอ้อยอิ่ง เมฆฝนก้อนโตบนฟ้าบดบังพลังงานแสงสว่างไม่ให้หือ อือ เรารู้ว่าเช้าแล้วจากนาฬิกา ป่ายังเงียบเชียบ สัตว์กลางคืนไม่กลับรัง สัตว์กลางวัน นกกา รีรอถลาออกหากิน พวกมันมึนงง ปรับเข็มทิศในตัวและเวลาไม่ถูก

นกแสกยังเผลอบินผ่านหน้าถ้ำ2-3รอบ แต่ไม่ครวญเสียงตัวแทนยมทูตให้สยิวรูหู!

แสงเดินทางวินาที 176,000ไมล์โดยประมาณ ถึงพื้นโลกนานแล้ว...เทพสุริยะดึงดันส่งรัศมีบางส่วนผ่านม่านเมฆครึ้มสำเร็จ แต่เงาไม้รกทึบก็เป็นด่านสุดท้ายกีดกันรังสีแสงน้อยนิดไว้

ความสว่างเรื่ิอเรือง พอมองเห็นพื้นดิน ผมชวน2พรานต่างวัยเดินออกไป ฉายไฟดูรอยเลือด...!

"ไม่รอดแน่ นายทหาร"...ลุงพรานเอาจิ้มเลือดขึ้นมาดม บักสมก็ทำตาม เรียนรู้วิชาพรานอีกบท ไม่มีในตำรา เรียนจากของจริงตรงหน้า!!!

"เลือดข้น เหนียวมาก ต้องโดนที่สำคัญ อย่างน้อยปอด"

ลุงชูนิ้วให้บักสมชมความข้นของเลือด ที่จิ้มลงไปแล้วติดนิ้ว หนืดเหมือนยางไม้เหนียว ไม่ยอมไหลหยดจากนิ้ว

บักสมลองทำตาม...พยักหน้าหงึกหงักกับตัวเอง สมองบันทึกวิชาชันสูตรที่ไร้ศพและซากแบบนี้ไว้...วิชาพรานก้าวไปอีกหนึ่งสเต็ป...!

"มันคงไปนอนตายตรงไหนสักแห่ง ป่าด้านล่างโน้น"

ลุงพรานคุยกับพรานรุ่นหลาน...เข้าขากันเป็นปี่ เป็นขลุ่ย

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~

ผมยืนกอดอกมองสองพรานต่างวัยสุดขั้ว...อากาศปิด พื้นดินแฉะ ลื่นยิ่งกว่าเนินสกี ไปไม่รอดตลอดฝั่งแน่

"อยู่ถ้ำนี้อีกวัน หาอาหารสดกันก่อน"...ผมเสนอโดนใจ พรานเฒ่ายิ้มแฉ่ง

"อยากบอกนายทหารเหมือนกัน แต่เห็นใจร้อน"...ลุงว่า

"งั้นไปกัน สมเฝ้าถ้ำ ดูนายผู้หญิงกับคุณชาติดีๆ อย่าประมาท"...ช่างเป็นเวลาดีเหมาะกับการออกล่า กลับมาให้พ่อครัวหัวป่าก์ของเรา สำแดงฝีมือทำอาหารทันมื้อเที่ยง ทุกสรรพสัตว์กำลังออกหากิน ไก่ป่าขันแว่วไม่ไกล ชะนี ค่างกู่ร้องวู้ วู้ ป่ากำลังตื่นรื่นเริงหลังฝนซา ฟ้าเริ่มใส

สัตว์มนุษย์อย่างเรา เตรียมตัวเป็นนักล่า หลังหนีการไล่ล่าจากคนป่า แดนเถื่อนค่อนคืน ค่อนวัน...

ผมจงใจปล่อยคุณนงดูแลคุณชาติให้เต็มร้อย ไม่ต้องคอยชำเลืองตาคมมาทางร่างโย่ง...มารหัวขน เอ้ย! หัวใจ

ไอ้ห้านัดกระสุนเต็ม สำรองอีกสองกระเป๋า กับอีแก่พระเจ้าเหา เข้าคู่กันอีกหน ลุงพรานซอยเท้าสั้นๆแต่ว่องไว งุดๆนำหน้า เราเป็นสุดยอดคู่ขาไม่เสียเวลาพูดพล่าม...ลงมือทำเพลง บรรเลงได้ทันที

ป่าดิบชื้นแฉะร้ายกาจกว่าที่ีคาด ทากดีดตัวกระโดดเกาะหมับแขน-ขา ผมร้องหายาเส้นจากลุง ชุบน้ำตามพื้นลูบไปตามแขนแมนระวังอย่าให้มันเข้าหู-เข้าง่ามก้น เห็นสภาพพื้นป่า ไม่เคยหนักหัวอกหนใด เท่านี้มาก่อน

หอบหิ้วเพื่อนเกียรติลงจากถ้ำภูฤาษี ยอดทิวสูงลิ่วที่สุดแห่งตะนาวศรีว่ายากแล้ว ยังไม่ดูหนักอกเท่าต้องประคองคุณชาติให้รอดครานี้ เสมือนภูเขาทับบนบ่า อัดลงบนอกลูกมหึมา...!

ผมสลัดหัวไล่ภาพแห่งความกังวลที่ยังมาไม่ถึงทิ้ง ดึงใจมาจรด จดจ่อภาระตรงหน้า สมาธิในการเป็นฝ่ายล่า สำคัญไม่แพ้กับโดนไล่ล่า!

ลุงพรานนำผมเดินลงอีกฟาก ไม่ตรงกับทางที่ไต่หนี ก่อนน้ำป่าถล่มเมื่อวันวาน...

"ด้านโน้น น้ำเต็มนายทหาร...สัตว์หนีน้ำมาด้านนี้ทั้งนั้น"

ลุงว่าด้วยตรรกะพื้นๆ ไม่ต้องมีทฤษฏี รกรุงรังอย่างพวกนักวิชาเกินรกสังคม แต่ก็ถูกของแกทุกที!

เราเหนี่ยวกิ่งก้าน เกาะหิน เท้ายันดิน เอาด้านข้างเท้าไถลลง ระวังตีลังกาหัวทิ่มจากเนิน พอได้เหงื่อซึมหลัง ก็ถึงพื้นราบไม่กว้างนัก มีลานหญ้าระบัดเปียกชุ่มน้ำฝน สลับดงไม้หนาแน่นเบื้องหน้า พื้นหลายส่วนลุ่มๆดอนๆ ไล่หลั่นเป็นลอน เหนือจากอีกฟากที่เราข้ามน้ำ เห็นชัดว่าฝั่งนี้เป็นพื้นที่สูงกว่าฝั่งแม่น้ำ มันลาดยาว เป็นสังเวียนให้ไล่ล่าหาอาหารไม่จนมุม!

ลุงพรานยกมือทำสัญญาณให้ผมหยุด...คงเห็นเหยื่อ ผมเตรียมปืนพร้อมลั่นไก

แต่ลุงคุกเข่าลงกับพื้น เอามือรูดใบหญ้าสั้นๆขึ้นมาดม...

"เลือดไอ้สมิง มันอยู่แถวนี้ นายทหาร ระวังตัว"!!!...

 

วันนี้วันดี วันปีใหม่ไทย พ่อแม่ครูบาอาจารย์ตลอดจนสิ่งศักดิ์สิทธิใดๆ ที่ทุกๆ ท่านให้ความเคารพนับถือ ขอได้โปรดประทานพรอันเป็นมงคล ให้กับทุกท่าน ขอให้คุณลุงวัน และพี่ๆ น้องๆ ทุกคน มีแต่ความเจริญรุ่งเรือง ถึงอากาศจะร้อน แต่ขอให้ชีวิตเย็นฉ่ำจากนี้และตลอดไปคร้าบ

 

สุขสันต์วันสงกรานต์พร้อมกับสวัสดีปีใหม่ไทยคุณลุงและสมาชิกทุกๆท่านนะครับ
ขอทุกๆท่านให้มีแต่ความสุขความเจริญ คล่องตัวทั้งทางโลกและทางธรรม
การงานรุ่งเรือง ร่ำรวยเงินทอง สุขภาพดีตลอดปีและตลอดไป
เดินทางไปไหนก็ขอให้ปลอดภัยทุกเส้นทางนะคร้าบ

 

วันนี้วันปีใหม่ไทยผมขอรดน้ำคุณอาวันวิซึ่งถือว่าเป็นผู้หลักผู้ใหญ่ในกระทู้นี้ผ่านข้อความและภาพนะครับ และขอให้คุณอาและครอบครัวมีแต่ความสุข ความเจริญ มั่งมีเงินทอง ตลอดปีและตลอดไปครับ และขอให้ทุกๆท่านที่ติดตามกระทู้นี้ของคุณอาประสบแต่ความสุขความเจริญ มีเงินทองเต็มบ้านตลอดไปครับ

 

สวัสดีครับ พี่วัน
สวัสดี น้องๆทุกคน

ปีใหม่ไทย มีความสุขทุกคนครับ

ใครเดินทาง
กลับบ้าน เจอพ่อ แม่
ก็ขอให้ปลอดภัย สุขสันต์


ให้ชีวิต
พบ เจอ สิ่งดีๆ

 

พระอาจารย์ที่ท่านเมตตาผมท่านชื่อพระอาจารย์สัมพันธ์ ธีรปัญโญ (ถวิลอำพันธ์) ซึ่งตอนหลังท่านได้ลาสิกขาเนื่องจากปัญหาสุขภาพในการอุปัฐากท่านครับ ท่านมรณภาพไป ๕ ปีแล้วครับ
ก่อนหลวงพ่อสนองไม่กี่เดือนครับ

 

สวัสดีคุณอาวันวิ และพี่ๆน้องๆทุกๆท่าน
ขอให้ทุกๆท่านสุขสันต์ในวันสงกรานต์ เบิกบานในวันดี ปีใหม่ไทย
เดินทางทั้งไป และ กลับ ปลอดภัย
ใร้ซึ่งสิ่งอันตราย ใดๆ
หลังสงกรานต์ ก็กลับมาเพลิดเพลิน จำเริญใจ
กับเรื่องเล่าแสนสนุกในพงไพร
แถมด้วยการทำบุญ ที่คุณอาวันวิกำหนดใว้
ทั้งสนุก ทั้งใด้บุญ ลุ้นกันไป...

 

สวัสดีปีใหม่ไทยขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย จงดลบันดาลให้คุณวันกับครอบครัว และWFCทุกท่าน จงประสบแต่ความสุขความเจริญจนกว่าจะพ้นทุกข์ครับ
ผมอยู่ที่ แมสร์สาชูเส็จร์ อเมริกาครับ ตามอ่านมาตั้งนานเพิ่งจะทัน อย่ที่ทำงานอ่านได้อย่างเดียว ภาษาไทยถูกบร๊อคไว้ ขอขอบพระคุณอย่างสูงที่เสียสระเวลาอันมีค่ามาเขียนให้WFCได้อ่านกันอย่างสนุกสนาน อ่านไปก็อินไปเหมือนได้อยู่ที่นั่นด้วยเลย แถมมีแจกพระและร่วมทำบุญอีก ขออนุโมทนาในบุญทั้งหมดทั้งมวลด้วยครับ สาธุๆๆ
ผมว่าคนที่ยังอยู่ต้องเป็น อ.เลิส แน่..
สวัสดีครับคุณสุภาฯ น้องชาติ ก็อยู่ที่นี่ด้วย.. ตอนนี้ที่ IL เป็นยังไงบ้างครับ มีข่าวมิดเวสร์มีโทเนโดและนํ้าท่วม น่าดู...ทางผมเมื่อ 2 อาทิตย์ที่แล้วหิมะตกหลายนิ้ว ตอนนี้ก็เริ่มอุ่นแต่หิมะยังไม่หมด...หนาวๆร้อนๆ..อิอิ

 

กราบสวัสดีวันปีใหม่ไทยค่ะคุณอา wanwi และเพื่อนสมาชิกทุกท่าน
ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยจงดลบันดาลให้คุณอาและครอบครัวตลอดจนสมาชิกทุกท่านคิดหวังสิ่งใดจงสมปรารถนาทุกประการค่ะ
วันนี้พาหลานคุณอา(ลูกหนูเองค่ะ อิ อิ)มาสวัสดีปีใหม่ไทยคุณอาและเพื่อนสมาชิกด้วยค่ะ

 

น้องมากิพาน้องเหมียวใส่ตะกร้าเที่ยวทะเล
ขืนปล่อยทิ้งไว้ไม่ได้ตอบแน่ พรุ่งนี้ต้องตีกอล์ฟ
ไปแถวเมืองาญจน์ พอมีเวลาเข้ามาจัดการโพสท์
ก่อนที่จะคั่งค้างยาวไปถึงสะพานข้ามแม่น้ำแคว

เห็นน้ำแล้วค่อยหายร้อน
เที่ยวฉ่ำใจทั้งแมวและคน

 

พรดีวันสงกรานต์ก็มอบแก่กันสิ้นแล้ว
ให้คุณวิชญ์ รับพรที่มอบ-คืนกลับร้อยเท่าพันทวี

 

คิดแม่น สังหรณ์ใช้ได้
ถ้าคิดเลขแม่นอีก16นี้
จะยกให้เป็นพระอาจารย์-ฮ่า

 

ตะกรุดท้องแขนทอวคำ ถ้าได้ไม่แพง
แค่ราคาทองก็คุ้ม-หลวงพ่อไม่อยู่แล้ว
จะให้ท่านใดช่วยตอกเข้าร่างละเนี่ย?

ผมเคยจับของเพื่อน ตะกรุดวิ่งจู้ดได้จริง
อัศจรรย์ดีแท้ แต่ตัวเองไม่ชอบสไตล์นี้
ก็เลยไม่คิดจะลองฝัง ทั้งที่สมัยไปกราบลพ.
ท่านยังไม่เลิกทำเรื่องนี้ ยังพอขอบารมีได้อยู่

ของน้องนัตเตอร์ ไม่ต้องตอกใส่ตัวก็ได้
ใส่ปลอกม้วน ห้อยติดตัวก็ขลังเหลือเฟือ

 

ตารางส่งของเหลืออีก 4 ท่าน
เปิดงาน-วันอังคารหน้าก็ส่งครบ
ถ้าน้องต้อดฯพอว่าง ใส่ชื่อผมไว้ด้วย
ช่วยทำบุญสมทบ 4,000บาทกับเว็ป
ฉลองเทศกาลดีๆด้วยกันให้ชุ่มชื่นหัวใจ
เดือนปีใหม่ไทย-ยอดบุญทะลุเป้า สาธุ!

 

เที่ยวก่อนเทศกาลก็แปลกไปอย่าง
แต่กลับมาเฝ้ากทม.ช่วยดูแลดีๆ
อย่าให้วัดพระแก้วหายเด้อ...
ออกแรงหน่อยน้องณัธฯ-ฮ่า

 

ได้กราบหลวงพ่อเป็นศิริมงคลวันมหามงคล
เป็น"ยอดมงคลชีวิต"2เด้ง-โมทนาน้องปรายฯ

เรื่องตัวเลข-หวยรัฐ-ราษฏร์ ก็เป็นแบบนี้
ชอบตลบหลังให้เจ็บใจเล่น บางคนเฝ้า3งวด พอทิ้ง
บ่ะ...ออกเฉยเลย เป็น"เลขวาสนา"อย่าปวดหัวกะมัน
ได้ก็ดี ไม่ได้ก็(ไม่)ดี เพราะเสียตังค์-ฮ่า

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
สองท่อนเข้มๆ
และจะข้นขึ้น
ช่วงท่องป่าของชาวคณะ
ไม่รู้เวลาใด
ก็ให้สนุกในสงกรานต์
ขณะนี้ด้วยกันเลย

 

หัวใจแดง ,สมเด็จพระสังฆราช พระเดชพระคุณลพ.กวย
วันครบรอบมรณะภาพ38ปีท่านพอดี-เลขสวยมาก
หรือคนแดนไกล มอบบางอย่างผ่านบารมียิ่งใหญ่ลพ.
ให้โปรดศิษย์เป็นของขวัญปี-น่าคิดอยู่เหมือนกัน!