เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

กำลังมันเชียว ยิ่งอ่านยิ่งลุ้นว่าจะงัดกลเม็ด คาถา แล้วของดีอะไรมาต่อกร หุหุ ตามต่อ ให้กำลังใจท่านพี่ Wanwi ที่เขียนให้ได้ติดตามอ่านไม่รู้จักเบื่อ เอาอีก ๆๆๆ ๆๆๆๆ ๆๆๆ

 

ฝันดี ราตรีสวัสดิ์ทุกท่านครับ

 

สวัสดีครับ ครึ้มๆหน่อยเช้านี้ เดินทางปลอดภัย พักผ่อนอยู่บ้านก็ขอให้ปลอดภัยครับผม

 

ข้าวสารรอบที่สอง จำนวน 50 กระสอบ ได้นำส่งสู่บ้านสวนแล้วเมื่อวานนี้

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
หนึ่งท่อน
ยาวยาว
ทีมอหังการ
เตรียมบุก
จะพิชิต
หรือถอยกรูด

 

คนอ่านมันส์และสนุก คนเขียนก็มีความสุข ทั้งที่แต่ละตอนไม่ใช่เขียนง่าย เวลาเขียนก็ไม่ค่อยมากในช่วงนี้ อดใจอีกนิดวันนี้ตอนบ่ายจะลุยถ้ำหลวง...เอ้ย ถ้ำภูนมโต ให้รู้ดีรู้ชั่ว!

 

หลวงตามหาบัว ตักเตือนทุกคน
"ระวัง"หรืออย่าประมาทนั่นเอง...

บาปกับบุญ.......ลุ้นระวัง
ผิดเผลอพลั้ง....พังเห็นง่าย
พึงพินิจ...........พิศแยบคาย
ตัดก่อนตาย......คลายบาปก่อน!

 

ภาพวันเสาร์ พรวันหยุดจากน้องเรย์
ก็ขอให้มีความสุขทุกท่าน แม้จะยังคง
เอาใจช่วยทีมหมูป่า ซึ่งหวังกัน(อีกวัน)
ว่าต้องสำเร็จสมใจผู้คนทั้งประเทศ

 

ขบวนข้าวบรรเทาทุกข์น้องหมา-แมวไม่เลือกหน้าแห่งบ้านสวน ทานบารมีน้อยๆที่ทำกันทุกเดือนจวนจะครบขวบปี พลังไม่มากแต่เหมือนสะสมความดีหยดใส่ตุ่มไหใส่กล่องออมสินไว้ วันใดน้ำเต็มตุ่มก็สามารถตักดื่มกินชื่นใจ

ธนาคารบุญ-ทานนี่ก็แปลก สามารถหยิบยืมล่วงหน้าได้ด้วย ใครขัดสนก็ลอง"ยืมบุญ-กู้ทาน"ดูได้...แต่ถ้าสำเร็จก็อย่าลืมชดใช้ ไม่งั้นติดค้างหนี้หนักกว่าเดิม

วิธียืมบุญนี้ ที่ศาลเจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยว ปัตตานี ทำมานาน เมื่อท่านบริจาคปัจจัยบำรุงศาลเจ้า สามารถ"เบิกบุญจริงๆ"ยืมไปก่อนได้ เป็นเงินไม่เกิน 200 บาท จะอธิษฐานให้กิจการสำเร็จ สองหมื่น,สองแสน,หรือสองล้านฯ ก็แล้วแต่ความต้องการ สำเร็จแล้วก็ปวารณาว่า ลูกจะมาใช้คืนกี่เท่าก็ว่ากันไป...ซึ่งส่วนใหญ่มักจะสำเร็จจริงๆ

เป็นเคล็ดเล็กๆน้อยๆ เอามาฝาก ไม่ใช่ความรู้ขยะจากนักขายพระ นักเล่านิทานพระเก๊เพ้อเจ้อไร้สาระ

 

เสาร์สนุกอีกวัน น้องมากิรวบยอด
เขียนทักจากถ้ำภูนมฯไปถึงครูบา
บุญชุ่มกับพิธีที่ถ้ำหลวง งั้นเราร่าย
กวีสองประเด็นตามไป...

เสาร์สุมรุม........มุมกุหลาบ
ดาวเรืองทาบ.....ฉาบม่วงหมึก
ส่งพลังใจ..........ไร้ผนึก
ทะลวงลึก..........ศึก"ถ้ำหลวง"!

 

ที่น้องบานชื่นว่ามาต้องรออ่านวันนี้ แต่ขอบอกก่อน"สิ่งไม่คาดหมาย"มักซุกซ่อนอยูใน"ความคาดหมาย"อีกด้านเสมอ เรื่องมันถึง"สนุกเป็นบ้า"ตั้งแต่ต้นไงละ

 

พี่พัฒนาครับ แล้วปกติสี่ขาที่นี่กินข้าวกับอะไรครับ? กลัวขาดอาหารน่ะครับ

 

หากจำไม่ผิดคุณพัฒน์เคยเขียนเล่าไว้ทีนึง
แต่จะให้ดีเล่าน้องณัฐฯอีกรอบก็ได้-เชิญครับ

 

อากาศดี เวลาดี ทีไทม์ แถวถ้ำหลวงก็สายฝนทิ้งห่าง ท้องฟ้าว่างเมฆฝน คงได้ทราบข่าวดีอีกไม่นาน

พวกเราชาวคณะถ้ำภูนมโต ไปลุยกันต่อ ทั้งเรื่องข่าวกับเรื่องเล่าฯ คละเคล้ากันไป ระทึกใจชวนติดตามทุกอณูทั้ง 2 เรื่อง

รอการจิ้มตามธรรมเนียมจ้า

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
====================
ความเดิม...คำตอบทั้งมวลอยู่บนนั้น!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

เป็นการตัดสินใจบ้าคลั่งอย่างกระทิงเปลี่ยวหรือช้างหนุ่มวัยตกมัน ของคนหนุ่มวัยแตกเปลี่ยวทะลักจุดเดือด!

อะดรีนารีลที่หลั่งท่วมทำผมหูอื้อตาลาย กระหายขึ้นไปซดกับนางถ้ำ...อารมณ์นี้บังเกิดมาแล้ว คราวนำทางบักสมมุดถ้ำไปหวดกับปิศาจปู่โสม

ตั้งรับมาหลายยก ได้เวลายกทัพ "รุก" เป็นหนแรก สั่งสอนให้รู้ว่า ผีควรอยู่ส่วนผี คนก็อยู่ส่วนคน

อาจารย์เลิศทำสีหน้าไม่แน่ใจแต่ไม่เอ่ยปากห้าม!

ลุงพรานพยักหน้าเอออวย รับการตัดสินใจของผมแบบสำนวน...ผีแห้งกับโลงผุ เอาไงเอาด้วย ลุงช่วยคุมทัพหลังอยู่ด้านล่าง

บักสมประคองผ้าขาวม้าห่อไข่นกกระทาดง ป้องยังกับไข่ในกิน เว้าสั้นๆ...

"ลงมากินข้าว อย่าให้หม้อข้าวเย็นเด้อ"!

เจ้ามะเลี่ยงเข้าถ้ำ ปลดฟืนกลางหลัง ส่งกระทาดง 4 ตัวเขื่องเป็นภาระพ่อครัวหัวป่าก์ ตัวมอญหนุ่มง่วนกับกองไฟ ไม่ยุ่งกะใคร

เหลืออนงค์นางที่ทำหน้าง้ำเง้างอด เม้มปากไม่สบอารมณ์ แต่ผมทำเมินไม่มอง ปล่อยให้คุณชาติเข้าใจว่าเธอห่วงญาติผู้พี่กับเราทุกคนปลอบ...

"ไม่เป็นไรหรอกคุณ มีน้องพรานกับพี่เทพ ถึงไหนถึงกันสู้ได้ทุกศึก ผ่านกันมาเยอะแล้ว ไม่ติดเดินเหินไม่สะดวก ผมจะขอปีนหมือนกัน"

เธอสะบัดบ๊อบ ร้อง "ฮึ" แล้วหันหลังเดินเข้าถ้ำ คุณชาติต้องเขยกตาม ไปปลอบประโลมให้หายโมโห

ทางโล่งไร้เสียงค้าน มติเอกฉันท์ คุณเทพนำหน้าในฐานะเคยปีนมาก่อน ลุงพรานคอยสำทับชี้จุดด้านล่างว่าไปทางไหน เตือนให้ช้าๆ...หนุ่มใหญ่ใจสู้ จอมตื๊อนักล่าเหล็กไหล มีมีดเดินป่าเหน็บหลังด้ามเดียว ไอ้ปืนโตปล่อยอยู่ในความดูแลญาติผู้น้อง

หนุ่มดวงเลือดที่ราบสูงผู้ตกกระไดพลอยโจนทุกเรื่อง สะพายผ้าขาวม้าที่ทำเป็นถุงหรือข้องชั่วคราว ข้างในมีขันน้ำมนต์ คล้องกระติกน้ำอีก2กระติก อุปกรณ์มนต์พิธี สัมภาระไม่หนักแรง ไต่ตามคุณเทพ

ผมปิดทัพคุมล่างและหลังสะพายไอ้ห้านัด ส่งเสียงเตือนดวงดาวเป็นระยะว่า อย่าเผลอพลั้ง เรื่องไต่หน้าผาทางลาดเอียงไม่เกิน 45 องศาแค่นี้ มีแง่หินร่องแตกเหนี่ยวจับ รากไม้แข็งแรงงอกแซมเป็นที่เหนี่ยวยึด ถือว่าขี้ปะติ๋วสำหรับผม

เราคลานคืบ บางจุดต้องพังพาบเล็กน้อยดึงตัวช้าๆ เหมือนหนอนโก่งตัวกระดืบ แต่ไม่งุ่มง่ามเช่นเต่าคลาน...เวลาผ่านไปเพียงชั่วเหงื่อซึมแผ่นหลัง คุณเทพก็เหลียวหลังร้องบอก...


"ถึงแล้ว ดวง...น้องพราน ตามมาทางนี้"!

หนุ่มใหญ่เหนี่ยวตัวขึ้นไปก่อน แล้วช่วยฉุดประคองดวงดาว ผมสั่นหัวว่าไม่ต้องช่วย เหวี่ยงตัวทีเดียว เราก็นั่งพักช่วงสั้นๆ บนลานเล็กโล่ง โบกมือให้สัญญาณพรานเฒ่าด้านล่างว่า...ทุกอย่างเรียบร้อยแล้วหันหลังให้ทางขึ้นสำรวจสภาพยอดภูนมฯ

เป็นครั้งแรกที่ผมขึ้นสู่ยอดสูงสุดรวมทั้งเจ้าดวง ส่วนคุณเทพคือการสัมผัสลานโล่งบนนี้หนสอง

หนแรกนั้นผมกับคุณนงกำลังระหกระเหินยู่ในถ้ำใต้ธรณีโลก มะงุมมะงาหราหาทางเอาชีวิตรอด ในขณะที่คุณเทพ อาจารย์เลิศ คุณชาติกับลุงพราน ตัดเหล็กไหลก้อนที่ 2 บนนี้สำเร็จ และผจญกับพลังเหนือโลกเจ้าถ้ำ หวิดตายยกทีม!

แสงแดดร้อน อากาศเบาบาง แต่ลมกรูเกรียวผ่อนคลายให้ความเย็นสบาย ผมมองหินก้อนมหึมาที่เป็นดั่งหนึ่งหัวจุกปทุมถันสาวงาม หินดูเล็กนิดเดียวจากด้านล่าง แต่บนนี้มันคือก้อนยักษ์ปักหลั่น ปากถ้ำเล็กแคบพอมุดได้ทีละคน

หน้าถ้ำลานน้อยนั้น เกลื่อนด้วยร่างนางแอ่นตัวเล็กจ้อย ขนนกที่มีสีขาวแซมแต่งแต้มเจือจางปลิวสะว่อนตามแรงสะพือลมภูเขา

ทัพสกุณาก็ตายเกลื่อน...สังเวยศึกพิลึกพิลั่น เรารีบช่วยกันเก็บเจ้าตัวที่สภาพดีกองสุมไว้ตามซอกหินอย่าให้ลมแรงพัดพากระจัดกระจาย อย่างน้อยก็เป็นการแสดงความเคารพขอบคุณผู้ช่วยเหลือที่เราไม่ได้เชิญ และไม่คาดฝัน

ศึกโรมรันพันตูระหว่างนางแอ่นกับนางถ้ำเป็นไปลักษณะใด เสียดายเราไม่ได้ทัศนาด้วยตาเปล่า เพราะตาคนปราศจากเรดาร์ ไม่เหมือนดวงตาล้ำลึกของสัตว์ แต่พอเดาออกว่าคงชุลมุนชุลเกเอาเรื่อง แม้ในโถงถ้ำน้อยที่เราผลัดกันยื่นหน้าเยี่ยมมองทีละคน...

ถ้ำก็คือถ้ำในสายตามนุษย์ทั่วๆ ไป สภาพไม่ผิดแผกจากลุงพรานเคยเล่า...ผนังหินภูเขาขรุขระหยาบกระด้าง เพดานโถงถ้ำสูงกว่าร่างชะลูดของผมไม่มาก ความกว้างภายในจุคนได้สัก 5-6 คนก็เต็มที

พื้นถ้ำยังเกลื่อนด้วยนกนางแอ่นอีกหลายสิบ บางตัวยังกระดิกพลิกขยับปีกได้แต่อาการก็ไม่น่ารอด เราจับประคองอย่างไม่รังเกียจ ขนนกนุ่มมือยามสัมผัส มุมปากทุกตัวมีเลือดซึม

ผมกับคุณเทพและดวงดาวทำหน้าที่เก็บกวาด จนไม่เหลือร่างนางแอ่นตัวใดให้เป็นที่อุจาดบนพื้น!

------------------------------

*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณี มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมาย ***

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
หนึงท่อน
สู้ด้วย
ไหวพริบจริง
ที่สำคัญ
ใจสู้

 

ส่วนใหญ่จะเป็นเนื้อไก่ โครงไก่ต้มครับ ตรงคอไก่ก็จะมีเนื้อมีหนังอยู่บ้าง และมีอาหารเม็ดผสมข้าวในบางจุด ปลาก็มีบ้างในบางครั้ง
ถ้าเป็นอาหารเม็ดอย่างเดียวหมาจะไม่ค่อยกิน ยกเว้นอดมาหลายวันก็จำต้องกินครับ

 

อย่าย่อท้อในการปฏิบัติ
อย่าย่อท้อต่อการทำบุญในทุกเมื่อ
เพราะสิ่งใดก็ตาม
ที่เรากระทำในปัจจุบันนั้น
จะเป็นเหตุ เป็นปัจจัย
เป็นอุปนิสัยไปในกาลข้างหน้า

หลวงปู่บัว สิริปุณโณ

 

สวัสดีครับ แดดสดใส เช้าวันอาทิตย์ สุขภาพแข็งแรงทุกท่านครับ