เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

ตาไข่วัดเจดีย์ ๒

 

พระสมเด็จปรกโพธิ์ หลวงพ่อกวย วัดราชนัดดา



ก่อนไปยังช่วงประวัติพระองค์นี้ ขอเล่าเรื่องพระองค์นี้ก่อนน่ะครับ

พระองค์อยู่กับผมมา ๕๐ ปีแล้วครับ เก่าเก็บ แห้งสนิท สวยกริ้บ ประวัติคือ พระมหาโกเมศ มณีโชติ ท่านเป็นผู้ทำพระยุคนี้ กุฏิท่านตอนนั้น เต็มไปด้วย มวลสาร และ อุปกรณ์ทำพระ ทั้งตำผง ทั้งปูน ทั้งแม่พิมพ์ วัดท่านคือ วัดราชนัดา อยู่หลังเฉลิมไทยก่อนทุบทิ้งน่ะครับ ท่านทำหลายพิมพ์ ผมจะทยอยนำมาให้บูชา แต่พิมพ์นี้จากกล่องชุด เป็นพิมพ์ท็อบของชุด พระท่านออกเป็นชุด มีพระสมเด็จ เป็นสิบองค์ แถมเหรียญท่าน ๑ เหรียญ และพระพุทธชินราชแบบ องค์ใหญ่อีก ๑ องค์ ในราคา ๑๐๐ บาท

ยุคนั้น ทองราคาประมาณ บาทล่ะ ประมาณ ๔๐๐ กว่าบาท หน่อยๆ จะประมาณแถวๆนั้นน่ะครับ

พ.ศ.2513 บาทละ 416 บาท
พ.ศ.2518 บาทละ 1,580 บาท
พ.ศ.2523 บาทละ 5,660 บาท
พ.ศ.2528บาทละ 4,274 บาท
พ.ศ.2532 บาทละ 5,004 บาท
พ.ศ.2538 บาทละ 4,712 บาท
พ.ศ.2543 บาทละ 5,426 บาท
พ.ศ.2548 บาทละ 8,550 บาท
พ.ศ.2549 บาทละ 11,068 บาท
พ.ศ.2550 บาทละ 11,400 บาท
พ.ศ.2551 บาทละ 13,795 บาท
พ.ศ.2552 บาทละ 15,827 บาท
พ.ศ.2553 บาทละ 18,392 บาท

ราคาวันนี้
96.5% รับซื้อ ขายออก
ทองคำแท่ง 20,950.00 21,050.00
ทองรูปพรรณ 20,572.12 21,550.00

ตกลงว่า เงินร้อยบาทสมัยนั้นเยอะน่ะครับ เป็บซี่ขวดล่ะแค่บาทเดียว มาเทียบราคาทอง ๑๐๐ บาทยุคนั้นประมาณ ๕๐๐๐ บาทยุคนี้น่ะครับ

งั้นพระชุดนี้จัดว่าแพงทีเดียว เหรียญออกตามวัดตอนนั้นเหีรียญล่ะ ๕ บาท ๑๐ บาทถือว่าแพงแล้ว

ท่านโกเมศ ก็ออกลงหนังสือพิมพ์ ผมจำไม่ได้ว่าฉบับไหน ใน ไทยรัฐ เดลินิว์ พิมพ์ไทย ลงหลายวันเป็นข่างใหญ่ทีเดียวเพราะพิธีที่จะจัดใหญ่โต จำได้ว่ามีหลวงปู่โต๊ะ น่าจะมี หลวงปู่นาค วัดระฆํงด้วย เพราะยุคนั้น งานพิธีปลุกเสก ใหญ่โตมาก ทำให้ผมอยากได้ โดยเฉพาะหลวงปู่โต๊ะ หลวงพ่อแพ ท่านดังมาก แต่ตอนนั้นพึ่งเรียนมัธยม จำได้แน่นอน เพราะถ้า ปี ๒๕๑๕ ผมเข้าจุฬาแล้ว เป็นเด็กเรียนหนังสือ ได้เงินไปดรงเรียน วันล่ะ สามบาท ไ่มีปัญญษแน่นอน ทำให้ผมไปออดอ้อนคุณพ่อผม จำไม่ได้วาใช้วิธีไหน ท่านตกลงซื้อมาให้ทั้งชุด โดยท่านทำงานแบงค์แถวๆ เยาวราชช่วงวัดสามปลื้ม ท่านนั่งรถเมล์ ไปเฉลิมไทย ไปแวะซื้อมา ๑ ชุด แล้วเอามาให้ผม ผมจำได้ว่ากริ้ดสุดขีด พระสวยมาก

งั้นพระชุดนี้ต้องทำประมาณนี้ คือ ๒๕๑๒ ถึง ๒๕๑๔ ในช่วงผมเรียนอยู่มัธยม จะเป็น ๒๕๑๕ ตามประวัติที่เขาเขียนไม่ได้ แต่อาจจะมีการทำพิธีซ้ำ ก็เป็นไปด้ เพราะท่านมหาโกเมศยุคนั้นดังมากแบโปรโมเตอร์ ในการทำพิธ๊ มีทุนน่ะแหละครับ ทำการตลาดแบบแนวใหม่ ในนการทำพร ะอาจจะมีการจัดพิธีมาอีก แล้วนำพระเข้าร่วมอีกก็ได้ ...ต่อมาได้ข่าวว่าทานลาสิกขาไปมีครอบครัวและไปทำร้านอาหาร จนข่าวเงียบหายไป


สมเด็จพระมหาโกเมส มณีโชติ แห่งวัดราชนัดดา กทม. เป็นผู้สร้างเข้าพิธีปลุกเสก พิธีเดียวกับพระสมเด็จ "พระพุทธบาทประชารักษ์" ได้นิมนต์พระเกจิอาจารย์ในยุคนั้นมาร่วมพิธีปลุกเสกมากมาย เช่น
หลวงพ่อกวย วัดโฆสิตาราม, หลวงปู่โต๊ะ วัดประดู่ฉิมพลี,หลวงพ่อพริ้ง วัดโบสถ์โกร่งธนู,หลวงพ่อหน่าย วัดบ้านแจ้ง ฯลฯ

ประวัติและความเป็นมา
พระสมเด็จรุ่นนี้พระธรรมรัตนากรหรือหลวงพ่อใหญ่เจ้าอาวาสวัดพระพุทธบาท ซึ่งเป็นเจ้าคณะจังหวัดสระบุรีในขณะนั้นได้เป็นผู้ดำเนินการจัดสร้าง เนื่องจากท่านเห็นว่าวัดพระพุทธบาทยังไม่เคยมีการจัดสร้างพระพิมพ์สมเด็จมาก่อนเลย ท่านได้เห็นว่าดอกไม้ที่ประชาชนนำมาใส่บาตรพระช่วงเทศกาลในช่วงเข้าพรรษาเป็นจำนวนมาก ท่านจึงได้ดำริให้รวบรวมไว้เพื่อนำมาเป็นมวลสารในการจัดสร้างและอีกวัตถุประสงค์หนึ่งเพื่อแจกแก่ผู้ที่เข้ามาแสดงมุตาจิตที่ท่าน ได้เลื่อนสมณศักดิ์ และส่วนหนึ่งนำมาจำหน่ายแก่ประชาชนที่มานมัสการรอยพระพุทธบาทในราคาองค์ละสิบบาทเพื่อเป็นที่ระลึก
การจัดสร้างมีการดำเนินการโดยทางวัดเองเริ่มประมาณในปี พ.ศ.2512 โดยมี “พระมหาโกเมศ” จากวัดราชนัดดาซึ่งมีความสนิทกับท่านพระธรรมรัตนากรเป็นผู้ดำเนินการจัดสร้าง โดยพิมพ์พระเป็นพิมพ์ที่ท่านพระมหาโกเมศจัดหามาเท่าที่ทราบมีประมาณสิบกว่าพิมพ์ โดยเรียกชื่อพิมพ์คล้ายกันกับสมเด็จบางขุนพรหมแต่ได้แกะพิมพ์ให้แตกต่างกันออกไป และการพิมพ์องค์พระทำเป็นแบบสองหน้าก็มี ที่เรียกชื่อเท่าที่พบ
๑) พิมพ์ทรงเจดีย์
๒) พิมพ์ฐานขาสิงห์
๓) พิมพ์เกศบัวตูม
๔) พิมพ์ปรกโพธิ์
๕) พิมพ์อกครุฑ
๖) พิมพ์ฐานแซม
๗) พิมพ์วัดเกศ
พิมพ์นอกจากนี้จะเป็นพิมพ์พิเศษที่ทำขึ้นมาเพื่อแจกแก่ผู้ที่มาช่วยงาน เช่น ทำเป็นพิมพ์สองหน้า
ส่วนเนื้อหาพระจะแบ่งออกเป็นสามสีคือ
๑)เนื้อสีน้ำตาลหรือเนื้อเกสร สร้างจำนวนไม่มาก ไม่ได้นำออกจำหน่าย
๒) เนื้อสีเปลือกมังคุด สร้างจำนวนน้อยสุด ไม่ได้นำออกจำหน่าย
๓) เนื้อสีขาวสร้างจำนวนมากและนำมาจำหน่ายองค์ละสิบบาท
พระทั้งหมดจัดสร้างจำนวนเท่าใดไม่ทราบ เมื่อทำการกดพิมพ์พระเป็นจำนวนพอแก่ความต้องการแล้วได้จัดพิธีพุทธาภิเศกที่ศาลาหอเย็นใกล้รอยพระพุทธบาทในปี พ.ศ.๒๕๑๕ ได้จัดพิธีขึ้นอย่างยิ่งใหญ่มาก ซึ่งได้นิมนต์พระเกจิอาจารย์ในยุคนั้นมาร่วมพิธีปลุกเสกกันมากมาย อาทิ เช่น
หลวงปู่โต๊ะวัด ประดู่ฉิมพลี
หลวงพ่อกวย วัดโฆสิตาราม
หลวงพ่อพริ้ง วัดโบสถ์โกร่งธนู
หลวงพ่อหน่าย วัดบ้านแจ้ง
ฯลฯ
และในปีพ.ศ. ๒๕๒๒ พระที่เหลือของท่านส่วนหนึ่งพระธรรมรัตนากรหรือหลวงพ่อใหญ่ได้นำมาเข้าพิธีอีกครั้งหนึ่ง มีพระเกจิมาร่วมปลุกเสก เช่น
หลวงพ่อหน่าย วัดบ้านแจ้ง
หลวงพ่อเชื้อ วัดใหม่บำเพ็ญบุญ
พระราชอุทัยกวี (หลวงพ่อพุธ)เจ้าคณะจังหวัดอุทัย (องค์นี้งูเห่าแผ่แม่เบี้ยท่านชี้มือสยบเลยจากคำบอกเล่าของผู้ที่ไปนิมนต์ท่าน)
หลวงปู่นาค วัดหนองโปร่ง
หลวงพ่อสุวรรณ วัดเขาบ่มกล้วย
หลวงพ่อพริ้ง วัดโบสถ์โกร่งธนู
ฯลฯ

พระรุ่นนี้หลวงพ่อกวยได้นำพระบางส่วนกลับไปด้วย โดยส่วนตัวผม ถือว่าเป็นของดีพิธีใหญ่ มวลสารเยี่ยม เกจิย์เก่า ดีครบสูตรพุทธคุณทุกทาง สภาพสวยเดิมสมบูรณ์พิมพ์คมชัดลึก พระชุดนี้ถือว่า เป็นของดีราคาถูก มีประวัติการสร้างที่แน่นอน ถือ เป็นพระนอกวัด(วัดโฆษิตาราม) ที่หลวงพ่อกวยท่านเสก น่าสนใจอีกรุ่นหนึ่ง
ปล. หลวงพ่อกวยท่านได้นำรูปแบบพระเครื่องบางพิมพ์ที่ท่านชื่นชอบในพิธีนี้ นำไปเป็นต้นแบบสร้างที่วัดโฆษิตาราม เลยทำให้หลายคนสับสนอลเวงมาจนถึงบัดนี้

ข้อมูลจากในเว็บ กราบขอบคุณครับ

จะเห็นว่าพระชุดนี้พิธีใหญ่มาก หลวงพ่อกวย และอีกหลายหลวงพ่อที่เขาไม่ได้บันทึกไว้ มาตามนิมนต์

 

อิ่น หรือ อิ้น หลวงปู่ครูบาแก้ว วัดดอยแก้วเทพเนรมิตร


อิ้นรุ่นแรก หลวงปู่ครูบาแก้ว สืบวิชาสายเหนือ สายเสน่ห์ เมตตา ตามตำหรับเหนือ สายเหนือจะมีอิ้นนี่ ทำเป็นพื้นน่ะครับ ไม่ว่าของกรุ ( แกะด้วยหินหายาก นาคกะสวย หยก ฯลฯ ) ของเก่า ทำด้วยโลหะ ผง ของเกจิ จัดเป็นเครื่องราง ระดับพญาเครื่องรางสายเหนือครับ เป็นของ OTOP น่ะครับ มีทุกอำเภอ ทุกจังหวัด ภาคเหนือ เป็นวิชาประจำภาคเลยน่ะครับ

หลวงปู่ครูบาท่าน เป็นคนแม่อาย คนแม่อายน่าจะมีเชื้อสายไทยใหญ่ คนไทยใหญ่ เคร่งวิชา คาถาอาคมขลังมาก เก่งว่าน สมุนไพล สัก เลข ยันต์ วิชาข่ามๆเยอะ และ ยุคหนุ่มๆท่านเล่านิดนึง ว่าใช้ชีวิตมาเยอะ มีการชนวัวด้วย พอได้มาบวชกับหลวงพ่อ บุญจันทร์ วัดถ้ำผาผึ้ง ศิษย์สาย หลวงปู่มั่น สายธรรมยุต รุ่นเก่า พระป่า ท่านก็ดำเนินชีวิตแบบพระป่ามาตลอดอย่างเคร่งครัด จนมาสร้างวัดดอยแก้วเทพเนรมิต ที่จังหวัดตาก

มาบวชท่านคงเลิกวิชาพวกนี้ แต่วิชาไม่ได้หายไปไหนถ้าสำเร็จซ่ะแล้ว เรียกมาใช้ตามต้องการ มาสงเคราะห์ โปรดลูกหลานได้ตามวาระ ท่านเมตตาเสกให้ ถือว่าเป็นบุญกับลูกหลานน่ะครับ

วิชาผูกข้อมือของท่าน เป็นยอด ที่ท่านผูกให้ผม ร่วมปีแล้วยังอยู่บนข้อมือน่ะครับ

อิ้น ใช้ ทางเสน่ห์ เมตตา ค้าขาย เรียกคน ให้คนนิยมชมชอบ แนวนี้น่ะครับ ท่านไม่ได้ให้คาถามา แสดงว่า สำเร็จมาแล้ว จะใช้ ให้อธิษฐานเอาน่ะครับ

แก้ไขครั้งล่าสุด: 18 กันยายน 2016

หลวงปู่ครูบาแก้ว บ้านเดิมท่านอยู่แม่อาย ถิ่นคนไทยใหญ่ เก่งวิชาอาคม ท่านเคยทำหน้าที่คล้ายๆนายฮ้อย ชนวัวชนควายมาก่อน มีวิชาอาคมสูง เกิดเบื่อหน่ายทางโลก มาบวช กับพระเดชพระคุณ หลวงพ่อ บุญจันทร์ วัดถ้ำผาผึ้ง และ ปฏิบัติธรรมตามป่าเขามาตลอด

เสือเย็น เสือสมิงนี่ ตามประวัติเล่ากันมา ก็เกิดที่แม่อายนี่น่ะครับ

ประวัติลึกๆ ท่านต้องค้นคว้าเอา เพราะผมก็ทราบประวัติท่านแค่นี้ ตามที่พอทราบ แต่ที่แน่ๆ คือ คนตาก ละแวกนั้น นับถือท่านมากน่ะครบ เป็นพระดี พุทธบุตรแบบแท้ๆ

ท่านเมตตามาเสกอิ้นให้นี่ แจ็คพอร์ต และ อิ้นนี้ เอาเข้าพร้อมเหรียญรุ่นแรก เสกมายาวนานมาก

ชอบแนวเสน่ห์ เมตตาสูง ต้องวิชาสายนี้ครับ อิ้น สายเหนือครับ

หลวงปู่ครูบาแก้ว ท่านไม่เสกของทุกอย่างที่คนนำไปขอท่านเมตตาน่ะครับ ท่านพิจารณา ดูคนด้วยและ มีความเชื่อจากศิษย์ใกล้ชิด แะละผู้มีบารมี ในญาณสมาบัติ เชื่อกันว่าท่าน ไปไกลมาก และ สำเร็จธรรมชั้นสูง ท่านเมตตามาเสกของ สงเคราะห์ศิษย์ผู้ยังท่องเที่ยวอยู่ในวัฏฏสงสารให้ไว้ป้องกันตัว ด้วยสติ และ ธรรมมะ พระพุทธองค์ ถือว่ามีโชคดีชึ้นสุดยอดน่ะครับ

 

สีผึ้งเจ็ดจันทร์ หลวงพ่อลัด วัดหนองกระบอก
เคยคุยกับท่านในเน็ท ท่านหนึ่งเรื่อง กะลาพระราหู เลยไปแพะหลวงพ่อลัด ผมเลยบอกว่ามีสีผึ้งด้วยน่ะ ผมไปที่วัดมาเอง รับกับมือ ทั้งแพะ ทั้งสีผึ้ง เขาขอดู ผมบอกว่าต้องขุดก่อน เก็บไว้หลายอย่างจะหาทีเดียวไม่เจอหรอกครับ
เรื่องเรียนผมไม่เท่าไหร่ แต่เรื่องจำพระเครื่อง เครื่องรางนี่ผมพอใช้ได้ คุณแม่ผมยังเคยประชด ว่า นี่ถ้าจำหนังสือเหมือนจำพระก็ดีน่ะ ..แหะๆ ผมก็ว่าแบบนั้นแหละ .....
แต่พอแก่ตัว หัวสมองใช้ทำมาหากินเยอะมาก หลายอย่าง ถึงเลิกแล้ว แต่ข้อมูล คน เหตุการณ์หลายอย่าง ยังค้างอยู่ใน ฮาร์ดิส และแก่ตัว คอมฯ ชักเก่า มันก็เลือนไปบ้างน่ะครับ
แต่สีผึ้งเจ็ดจันทร์นี่ไม่ลืม ไม่เคยใช้ทาแต่เคยพกยุคทำงาน
ถ่ายด้วยมือถือก่อน นะครับ

อ้อผมค้นในเน็ท ตลับผมไม่เหมือนเขา แต่สีผึ้งสีคล้ายกัน ตอนได้มาใหม่ ออกเหลืองมากกว่านี้คล้ายเทียนเหลือง แต่มาทางเหลืองมากกว่าส้ม
.................

 

สีผึ้งกรุแตก เก่าเก็บทุกตลับ เก็บมานานเกิน ๒๐ ปีขึ้นไป ถึง ๓๐ กว่าปีก็มี ยุค ๒๕๒x เพราะพอผมมาหลวงปู่พระครูบุญศรี อาจารย์ผม ในประมาณปี ๒๕๓๗ /๒๕๓๙ หลวงปู่พระครูบุญศรี ท่านเทพในด้านสีผึ้งเลย เทพ เทวดาเพียบ ........ ผมเลยใช้แต่ของหลวงปู่ผม อย่างอื่นเก็บเข้ากรุ มีหลายสิบหลวงพ่อเหมือนกันเพราะผมชอบแนว สีผึ้ง ช่วงทำงาน เพราะมาแนวเมตตาเป็นที่ตั้ง ตั้งแต่รับราชการ จน สี่สิบกว่าไปกราบหลวงพ่อเก่งๆเยอะ มีสีผึ้งผมก็ทำบุญเก็บมา จนจำไม่ได้ เช่น สีผึ้ง หลวงพ่อทวีวัดโรงช้าง ครูบาธรรมชัย ครูบาที่ฝาง หลายองค์ทางเหนือ หลวงพ่อฤาษีลิงดำ หลวงพ่อแม้น หลวงพ่อทรง หลวงพ่ออั้บ ตามวัดต่างๆ มีหลายราคา สิบบาท ยี่สิบบาท ๕๐ บาท จนร้อยบาทก็พอมีจำได้ บางหลวงพ่อสีผึ้งแพงมาก มีน้อยด้วย ไม่เอาหมด จะทำอีกก็ต้องรอฤกษ์ รอวัสดุ ตามตำรา ..... ท่านคงทำยาก เก่าเก็บ มั่นใจในหลวงพ่อก็เก็บไว้บูชา ไม่ดี ไม่เก็บไว้นาน

 

๑) สีผึ้งตลับแดง สีผึ้งนี้หุงในป่าช้า ของท่านพระครูทางด้านอีสาน ไม่มีกลิ่นแล้ว ท่านล่ะสังขารไปแล้ว มีตะกรุด ปลัดขิกด้วย จำได้แค่นี้แหละครับ นึกออกจะเอามาลงน่ะครับ

 

๒) สีผึ้งฝาส้ม จำไม่ได้ครับ ดำๆน่าจะมวลสารอื้อ พยายามนึก แต่นึกไม่ออก แหะๆ ฝาแตกนิด แต่สีผึ้งอยู่ครบ

 

๓) สีผึ้งตลับชมพู ยังพอมีกลิ่น มีพระสมเด็จ เป็นประธาน สาริกา สามตัว ตะกรดุดูเป็น อลูมินั่มไม่ใช่เงิน จารมือติดชัด อีก ๔ ดอก แกะ สาริกา ไปหุ้มติดตัวก็น่าจะคุ้มแล้ว

 

๔) สีผึ้ง ตลับชมพู แบบสีผึ้งข้น มวลสารเพียบ กลิ่นไม่มีแล้ว มีพระสมเด็จคะแนนอีกองค์ นึกไม่ออกครับ น่าจะเก่าแก่อีกตลับ

 

๕ สีผึ้งตลับเหลือง สีออกเหลืองไม่มีกลิ่น เก่าแก่ ตอนแรกผมนึกว่าเป็นของ หลวงพ่อฤาษี แต่มาดูในเว็บของท่านจะเป็นตลับเกลียวหมด ไม่มีตลับแบบนี้ ไม่แน่ใจไม่เดา แต่อาจจะเป็นของหลวงปู่ธรรมชัย ผมก็ได้มาเหมือนกัน

 

๖ สีผึ้ง ตลับฝาใส

ของข้างในเพียบ พวกสาริกา ตะกรุดเงินแท้ ตรงเขียวผมไม่แน่ใจว่าเป็นอะไรสนิมเขียวอื้อ หมดกลิ่นแล้วครับ

 

๗ สีผึ้งตลับฟ้าใส

ตลับนี้แบบตะกรดุโหล หลวงปู่บุญศรีก็เคยซื้อมาจากพยุหะ มาเสกแจก อาจจะใช่ก้ได้ ผมก็ได้มา แต่เห็นเป็นของโหล เรามีสีผึ้งเนื้อดี ผมอาจจะลืมเก็บรวมกัน ไม่เดาน่ะครับมีหลวงพ่อแน่นอน กลิ่นหายไปแล้วครับ

 

สีผึ้งตลับเกลียว แบบตลับขาว

ไม่ทราบหลวงพ่อ อาจจะเป็นของ หลวงพ่อฤาษีลิงดำก็ได้ ดูจากในเน็ท มีคล้ายๆกัน ยุคแรกๆ ตลับจะไม่มีตราหรือสติ้กเก้อร์ ยกประโยชน์ให้จำเลยครับ จำไม่ได้ ถ้าใช่ใครได้ไปโคตรเฮง แต่เก่ามีหลวงพ่อแน่นอนกลิ่นจางหมดเพราะเก่าแก่ครับ

 

๙ สีผึ้งตลับเกลียวใส

ไม่ทราบหลวงพ่อ ครับ แต่เก่าหมดกลิ่นมีเศษทองคำเปลวในนั้น เก่าแก่ครับ หมดกลิ่นแล้ว

 

๑๐สีผึ้ง ตลับเกลียว ฝาเขียว

น่าจะเป็นพวกตลับครีมยุคก่อนๆ

อันนี้น่าจะเป็นพวกชานหมาก ผสมสีผึ้ง หลวงปู่ หลวงพ่อสายวัดป่า จำไมได้แล้วครับนานจัด มีหลวงพ่อแน่นอน เก็บมาเก่าแก่

 

๑๑ สีผึ้ง ตลับใส

สีผึ้งเป็นแบบสีผึ้งใสๆตามร้าน พวกแบบใสๆ มีตะกรุดสามกษัตริย์ ตะกรุดเงินแท้ มีจาร แต่ทองใช้ทองเหลือง นาค ใช้ทองแดง ไม่ทราบหลวงพ่อ เก่าแก่ กลิ่นไม่มีแล้วครับ แต่เก็บมาสภาพดี

 

สีผึ้งเจ็ดจันทร์ หลวงพ่อลัด วัดหนองกะบอก

เอามาถ่ายโชว์อีกทีคนถามมาหลายคน 5555555555 นึกไม่ถึง ไม่งั้นจะขายสร้อยเช่ามาอีก ๑๐๐ ตลับ เลยเอามาถ่ายชัดๆ โชว์พร้อมกับนายแบบอีก ๒ ท่าน แพะ วัดหนองกะบอก
ตามตำรา เท่าที่ผมพอจำได้ สีผึ้งเจ็ดจันทร์นี้แค่ทำก็ยากมากแล้ว ทำยากมาก กว่าจะได้สีผึ้งมาในที่บังคับ ๗ ท่า ต้องเป็นท่าน้ำ ที่มีคนขึ้นลงเยอะๆ เอาเคล็ดเมตตามหานิยม เรียกคน แล้ว ต้องเอาสีผึ้งไปเสกในป่าช้าจนได้นิมิต เรียกผีนายป่าช้ามาช่วย แล้วเอามาทำสีผึ้งตามฤกษ์ยาม และต้องหาฤกษ์ ราหู ขณะ อมจันทร์ อีก ๗ ครั้ง เสกตอน พระราหูท่านอมจันทร์ทุกครั้ง เอาเป็นเคล็ด อำนาจพระราหู และ แสงพระจันทร์ .... กว่าจะได้สักหม้อ น่าจะหลายปีน่ะครับ จนครบตามตำรา .. จะเป็นเมตตามหานิยมชั้นสูงและ มีกำบังด้วย

.............................

 

บูชาเท่าไรครับ

 

สนใจพี่ปลัดครับ

 

ได้ครับ ประมูลน่ะครับ