เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

สิงห์สาริกาน้อย หลวงพ่อหอม วัดชากหมาก ท่านเป็นปรมาจารย์หนึ่งเดียวจังหวัดระยองที่ถูกเชิญเข้าร่วมพิธีพุทธาภิเษกพระแห่งศตวรรษคือ "25 ศตวรรษ" ในปี 2500 ลองคิดดูแล้วกัน วัดท่านยุคกึ่งพุทธกาลอยู่ตรงไหนก็ไม่รู้ ? มีแต่ป่า ถนนก็เป็นทางเกวียน เสือ ช้าง หมี ฯลฯ หาง่ายกว่าคน ทางการยังต้องดั้นด้นไปนิมนต์ท่านมาร่วมพิธี...

เรียกว่า "อุ้ม" ออกมาจากดงเสือ ดงช้าง เลยดีกว่า เพราะท่าน...เก่งจริง!

เรื่องนิยาย นิทาน เรื่องเล่าขายพระจะเขียนอย่างไรก็ได้สำหรับวัตถุมงคลที่จะเอามาขาย แต่ถ้าดูให้แน่ถึงอาจารย์ ก็ต้องดูไปถึง "ต้นตอ" ดูความจริง สภาพสิ่งแวดล้อม ฯลฯ เราจะเกิดพุทธิปัญญาทันทีว่า...อ้อ พระในนิทานขายพระ แตกต่างกับ "พระของจริง" ที่ไม่ต้องแต่งนิทานเพื่อขายพระ ดังฟ้ากับเหว

แม้บางครั้งเราไม่อาจจะรู้ซึ้งด้วยตนเอง แต่ "ทางการ"ิเขารู้...เขามี ผู้ว่าฯ มีกำนัน มีผู้ใหญ่บ้าน ตำรวจพื้นที่ จิปาถะ คอยสอดส่องในยุคโบราณว่า พระรูปไหนเป็น เพชรเม็ดงาม สมควรเชิญเข้าวัง เข้าพิธีใหญ่ รูปไหนที่สมควรนำมายกย่องเชิดชู

เพราะสมัยโบราณหรือเอาแค่ยุค 2500 นั้น ไม่มีพุทธพาณิชย์ซื้อขายพระเครื่องของเกจิอาจารย์ มีก็แค่แลกเปลี่ยนเป็นน้ำจิ้มนิดหน่อย พระหลักๆคือ พระกรุ พระพุทธรูปทุกหัวเมือง กับ พระสมเด็จวัดระฆัง เท่านั้นที่เล่นกันด้วยเงินตราบ้าง

พระเก่ง พระดี พระระดับทองแท้ไม่แพ้ไฟ จึงไม่ต้องมีนิทาน ดูสิ่งแวดล้อมที่ผู้คนเขาทำให้ท่าน ก็เห็นชัดแจ๋ว นิยาย-นิทานมันมีเอาไว้ทำราคาพระ กับเพิ่มราคาพระให้คนโง่ๆควักกระเป๋าเอาไปเก็บ แล้วไอ้คนขายก็โม้ว่า เห็นมั้ยขายไปตั้งเท่านั้นเท่านี้

เสร็จแล้ว หน้าโง่คนใหม่ก็เข้ามาเป็นเหยื่อต่อ ส่วนพระดีจริงที่มีราคาพอสมควรให้เราเก็บเอามารักษาตัวเองกับคนที่รักใคร่ ยังมีอีกบานเบอะเยอะแยะตาแป๊ะไก่...

นี่คือการไม่เล่นพระ-วัตถุมงคลตามนิยายนิทาน จะเห็น "ความจริง"ิตรงกันข้ามชนิดพลิกหน้ามือเป็นฝ่าเท้าเลยทีเดียว

อย่าเชื่อในสิ่งที่นักแต่งนิยายขายพระ มันยัดเยียดให้เห็น เอามาอ่านพอเพลินๆเป็นนิทานก่อนนอนได้ แต่อย่าเผลอควักกระเป๋าโดยไม่ไตร่ตรอง

คุยกับน้องนางจิ้งจอกทีไร เผลอเคาะยาวทุกที จบแล็คเชอร์ภาคแรกแค่นี้ก่อนนะ

 

ตะกรุดโทน หลวงพ่อสุด วัดกาหลง
ทอวแดงพันเชือก-เคล้าผงพุทธคุณ
=================

เปลี่ยนมาทำบุญวัตถุมงคลด้วย ยอดอาจารย์ที่ไม่ต้องต่อเติมสรรพคุณ...หลวงพ่อสุด วัดกาหลง กับ ตะกรุดโทนมาตรฐาน 4.8 นิ้ว เนื้อทองแดงพันเชือกไนล่อนยุคกลาง มีความพิเศษคือท่านเคลือบด้วยน้ำมันงาแล้วคลุกด้วยวิธีคลึงไปกับผงพุทธคุณ ให้ผงวิเศษติดทุกซอกทุกมุม แต่ไม่ใช้วิธีพอกผง ซึ่งทำให้เห็นเนื้อหาของเชือก วิธีม้วนพันอันเป็นเอกลักษณ์ ไม่ต้องทำตัวเป็น "ขุนหลวงหาวัด-ยัดเกจิ"

ตะกรุดดอกนี้สภาพอยู่ในเกณฑ์ดีเพราะเก็บเอาไว้อย่างเดียว อดีตเคยผ่านการใช้บ้างเล็กน้อย เมื่อนำออกมาตัดใจให้สมาชิกร่วมบุญก็ได้ตรวจสอบอีกครั้งกับพรรคพวกผู้เชี่ยวชาญเครื่องรางของขลังว่า ควรตั้งราคาเท่าไหร่ดี?

พวกก็ช่างแสนดี แนะนำว่า ลองตั้งราคาสัก 8,000 แล้วเอาไปยื่นบนห้างใหญ่สัก2-3ตู้ที่เล่นเครื่องราง โดนต่อเท่าไหร่ก็บวกไปอีกเท่านึง แต่เชื่อว่า จะถูกต่อเหลือราวๆ3-4,000บาท

เจ้าเพื่อนนักเล่นเครื่องราง พูดเหมือนตาเห็น เมื่อวันวานให้ลูกน้องห้อม้าด่วนไปทำอย่างนั้นบนห้างใหญ่ที่ใครก็รู้จัก ได้รับการต่อราคาตรงตามนั้นเปี้ยบ (ตอนแทงหวยไม่ยักกะแม่นอย่างนั้น) แต่ก็ดี ถือเป็นการ "รีเช็ค"ตะกรุดไปด้วยในตัว

ก็ขอตั้งราคาตะกรุดโทน หลวงพ่อสุด วัดกาหลง ที่แท้ตาเปล่าโดยไม่ต้องหลงทางเสียเวลา เสียเงินฟรี เชิญร่วมบุญ มีดอกเดียวไม่มีดอกที่สอง...

===== 5,000 =====


ตะกรุดโทนที่ไม่เห็นกันบ่อยนักของหลวงพ่อสุด วัดกาหลง ประสบการณ์วัตถุมงคลของท่านมีเพียบทุกรูปแบบ ปัจจุบันเป็นของหลักที่ไม่ต้องบรรยายนิทาน


อีกหนึ่งมุมกับสภาพที่ยังแจ่ม เชือกครบ ผงพุทธคุณที่นำตะกรุดลงไปคลุกเคล้าไว้เก่ากาลยังอยู่ตามซอก ส่องเห็นชัด ขนาดมาตรฐาน4.8 นิ้วดังภาพถัดไป

 

เรียนคุณอา Wanwi ครับ ได้รับสิงห์สาริกางาแกะหลวงพ่อมุ่ยแล้วครับ งดงามมากครับ ของจริงงามกว่าในรูปมากครับ "ศิลป์ไทยไม่เป็นรองชาติใดๆ "เราคนไทยควรอนุรักษ์ไว้ครับ

 

วันที่ ๑๒ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๖๓ ตรงกับวันพุธ แรม ๘ ค่ำ เดือน ๙ ปีชวด
ใส่บาตรในเช้าวันนี้ ๔ รูป
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง
อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ

 

ในวันแม่นี้.. ได้พาแม่กับป้า (ป้านี่ถือเป็นแม่อีกคนเพราะเลี้ยงหนูมาตั้งแต่อายุ7วัน จนถึงจบม.ปลาย) ไปถวายสังฆทานยา (วัดศิริพงษ์) วัดใกล้บ้าน โซนย่านวัชรพล
เพื่อให้โอกาสท่านได้บันทึกกุศล สิ่งดีๆ เข้าไปในดวงจิต ได้กล่าวคำถวาย ได้อาราธนาศีล แล้วขากลับก็หาของอร่อยๆกินกัน แถมขนมของโปรดหิ้วกลับบ้านมาด้วย..

พอให้คนแก่อิ่มหนำสำราญ..


...
ว่าถึงเรื่อง น้องสิงห์น้อย.. ซึ่งตอนรับมาเรียก น้องสิงห์น้อย..
พอชวนเขานั่งสมาธิกรรมฐาน ถือไว้ในอุ้งมือ..
ภาษาพระต้องเรียกว่า "แข็งมาก"
ชาขึ้นมาถึงข้อศอกทั้งสองแขน

จึงบอกว่า แสดงพลังขนาดนี้..
ต่อไปนี้จะเรียกว่า "พี่สิงห์น้อย" หล่ะนะ..
แข็งแรงขนาดนี้เรียกน้องไม่ได้แล้ว..

^__^ โปรดใช้วิญจารณญาน ในการรับชม 5555

 

ขอบพระคุณท่านวันวิ ท่านบก ด้วยครับ สิงห์หลวงพ่อกวยให้ลูกสาวไปแล้ว ว่างจะถ่ายตระกรุดกับมีดจิ๋ว ต้องไปหาก่อนครับ

 

วันแม่+วันธรรมสวนะ
เชิญพบธรรมะกันสักบท
ลป.เทสก์สอน-เอาไปเข้ากับ...

## พุทธวจนะในธรรมบท ##
แปลโดย เสฐียรพงษ์ วรรณปก
=================

@@"ผู้ใดมีสัจจะ คุณธรรม
ไม่เบียดเบียน สำรวม ข่มใจ
ฉลาด ปราศจากมลทิน
ผู้นั้นแล เรียกว่า "เถระ"@@

In whom there are truth,
virtue, harmlessness,
Self-mastery, and self-restaint,
Who is free from defilements and is wise-
He, indeed, is called an 'Elder'.

ยมฺหิ สจฺจญฺจ ธมฺโม จ
อหึสา สญฺญโม ทโม
ส เว วนฺตมโล ธีโร
โส เถโรติ ปวุจฺจติ ฯ ๒๖๑ ฯ

หมายเหตุ...ภาษาปะกิต-ธรรมะวันละคำ
---'Elder' = เถระ
...Elder[n] = (ผู้อาวุโส,พระผู้ใหญ่,เถระ)
...ถ้าเป็น[adj] =( แก่กว่า,สูงวัย,อายุมาก)

 

อีกหนึ่งภาพอริยสงฆ์ทองคำที่น้องคัมภีร์ส่งมาให้ชื่นใจ หลวงพ่อมุ่ย วัดดอนไร่ จะสำเร็จถึงขั้นไหน ปุถุชนอย่างเรายากรู้แจ้งชัด แต่สมเด็จพระสังฆราช(จวน) ยกย่องเป็นที่สุด ถึงกับเคยตรัสถาม..."ทำไม ท่านมุ่ยเก่งอย่างนี้"?

หลวงพ่อมุ่ยทูลตอบว่า..."เกล้าฯ ไม่เคยทำบาปเลย"!!!

ที่แน่ๆ หลวงพ่อมุ่ย สามารถใช้กสิณที่ยากมาก คือ กสิณอากาศ สร้างความว่าง ทำของหนักเป็นของเบา เปลี่ยนสภาวะรอบข้างให้เกิดสภาพสุญญากาศขึ้นในการปลุกเสกพระ-วัตถุมงคล ทำให้พระลอยจากพื้นทั้งที่น้ำหนักมากเช่นพระเนื้อดินพิมพ์ขุนแผนองค์โต ลอยทีละหลายๆองค์ เป็นกลุ่มไม่ใช่องค์เดียว...

คนเห็นกันทั้งโบสถ์ สายตาเป็นร้อยคู่ ไม่ใช่เห็นองค์เดียว คนเดียว แล้วมุบมิบโมเมชั่นเอามาเขียนนิยายลวงโลกที่มีเกลื่อนหน้ากระดาษสมัยก่อน ส่วนสมัยนี้ต้องบอกว่าเรื่องลวงโลกน้ำเน่าแบบนี้ิมีรกรุงรังสายตาเกลื่อนหน้าจอ หาความจริงไม่ได้สักกระผีกริ้น!

สิงห์หลวงพ่อมุ่ย เป็นสุดยอดวัตถุมงคลของท่านอีกหนึ่งชิ้นที่มีอานุภาพสมศักดิ์สิงหราช การแกะก็งดงาม เก็บไว้นานมากเหลือเกินได้ผู้ครอบครองคนต่อไปที่เหมาะสม ต้องโมทนาด้วยอย่างเต็มทรวง

 

อุตส่าห์กัดฟันลัดคิวพิมพ์ลงยามดึก (มาก) เผื่อว่าท่านจะอยู่หน้าจอโชว์โฉมนานๆถึงวันนี้ ที่ไหนได้เจอะคนนอนดึกยิ่งกว่าอย่างท่าน บก. ใหญ่ เคาะทีเดียวไม่เหลียวหลัง ยังไม่ทันข้ามคืน

โมทนาบุญวันแม่-วันพระ วันมหามงคลซ้อนมงคลยิ่งใหญ่ พรุ่งนี้จัดส่งตะกรุดโทนเดียวดายเดินทางไปพบท่าน บก. ครับ

เรื่องตะกรุดโทน หลวงพ่อสุด วัดกาหลง ผมมีเรื่องเล่าเกิดกับคนรู้จักใกล้ตัวสมัยยี่สิบกว่าปีก่อน ขี่มอเตอร์ไซค์บ้านนอก รถเสียหลักหลุดโค้งตกถนนสูงสัก 4-5 เมตร (เท่ากับตึกชั้นเดียว) รถยับเป็นเศษเหล็กซ่อมไม่ได้ เจ้าตัวกระเด็นกลิ้งหัวทิ่มเข้ากอไม้ คอไม่หัก ไม่โดนตอ ไม่ตาย ไม่มีบาดแผล แต่แฮนด์รถทิ่มปอด ซี่โครงหัก 3-4 ซี่ ต้องผ่าตัดปอดทิ้งหนึ่งข้าง เหลือปอดข้างเดียวมาจนทุกวันนี้ ที่สำคัญก็คือ แถวตรงนั้นมอเตอร์ไซค์หล่นตายนับไม่ถ้วนเพราะเป็นโค้งหักศอก คนไม่ชำนาญทางร่วงทุกคน ตายจนต้องมีศาลเพียงตาตั้งไว้เตือนสติ

เจ้าตัวมี ตะดรุดโทน หลวงพ่อสุด วัดกาหลง แบบเดียวกันนี้คาดเอวอยู่ดอกเดียว ไม่มีพระหรือวัตถุมงคลอื่น ๆ เลย ทุกวันนี้ยังคาดอยู่ หวงมาก

เล่าให้อ่านกันเพลิน ๆ เรื่องจริงที่ไม่ใช่นิยายขายพระ เพราะไม่มีตะกรุดนี้อีกหนึ่งลัง มาชวนทำบุญแน่นอน

 

ท่านบก.เคาะตี 2 -โอนตี 3 กลัวใจในความไวทั้งที่ไม่ใช่หนุ่มแน่นเสียจริง

อนุโมทนากับบุญวันแม่ ขอบารมีหลวงพ่อสุด วัดกาหลง แผ่ปกป้องรอบทิศตั้งแต่บัดนี้ หลวงพ่อสุดเป็นชาวอีสาน ที่ราบสูงไม่มีทะเล แต่มาอยู่เมืองชายทะเล กลายเป็นขวัญใจตังเก และลามไปทั่วประเทศ นั่งพุทธาภิเษกคู่กับหลวงปู่โต๊ะมากงาน หลวงปู่โต๊ะยกย่องจริง ไม่ใช่นิทานที่เขียนกันตามหน้าขายพระ

เด่นชัดก็เหรียญพระธาตุสบฝาง ปี 22 ที่หลวงปู่โต๊ะปลุกเสกเดี่ยว และต่อมา หลวงพ่อสุดเมตตา เป็นเดี่ยวมือหนึ่งซ้ำอีกที จริงไม่จริง แน่ไม่แน่ ให้เรื่องราวที่เกิดขึ้นจริง เป็น "ความจริง" บอกเล่าในตัวมันเอง-ไม่ต้องโม้!

 

ภาพวันแม่แทนทิวทัศน์
จัดกวีน้อยแทนใจตามสักบท...

ถอดดวงใจ.....ใส่อักษร
ก้มกราบกร.....รับพรแม่
แผ่พร่างพรม...พรหมลูกแท้
พระคุณแม่......แน่นิรันดร์!

แด่...ผู้ที่ยังมี "แม่" ให้กราบไหว้ ดูแล
และพระคุณแม่ผู้ให้กำนิดทุกสรรพสิ่ง
ทั่วโลกา !

 

ไปไหว้แม่ รับพรแม่ ดูแลแม่กันแล้ว ก็มาน้อมรับคำสอนจาก หลวงพ่อฤาษีฯ วัดท่าซุง สมกับเป็นวันธรรมสวนะ ควบคู่กันไปกับวันแม่

ท่านไม่ได้คิดเอง สอนเอง เพียงแต่เป็นทางผ่านนำเอาคำสอนพระพุทธองค์มาตักเตือนใจ เตือนสติเราด้วยข้อธรรมที่เรียบง่าย จำง่าย ไม่หนักแรง ไม่เปลืองสมอง คิดนิดเดียวแล้วทำตาม-ชีวิตเป็นสุข!

 

วันหยุด วันพระ แต่หลวงพี่หลวงน้องก็โปรดสัตว์ไม่ขาดธรรมและห่างหาย สาธุชนไม่ต้องตะกายไปวัดให้เสียเวลา เพียงรอข้างถนน บุญก็มาให้กระทำถึงที่ บุญแบบนี้ หากมีโอกาสพบเจอกับตัวเอง ณ แห่งหนใด ถ้าทำได้จงรีบทำทันที อย่าเดินหนีเป็นอันขาด ยกเว้นมีกิจจำเป็น หรือเหตุสำคัญอื่นมาคั่นเท่านั้น

 

วัดศิริพงษ์ฯ เป็นวัดอยู่หน้าบ้าน ท่านพลเอกอัครเดช ศศิประภา (ขออนุญาตเอ่ยนาม) ซึ่งท่านเป็่นโยมอุปฐากสร้างความเจริญให้วัดที่สมัยก่อนต้องนับว่าเป็นชานกรุง กลายเป็นวัดโอ่อ่าสวยงามสมศักดิ์ศรีบารมีคนค้ำจุน ผมก็ไปบ่อยสมัยท่านยังมีชีวิตอยู่ ปัจจุบันเป็นวัดที่ต้องถือว่าอยู่ในย่านชุมชน เพิ่งสร้างเจดีย์ทององค์ใหญ่บรรจุพระบรมธาตุเสร็จสักสองปีที่ผ่านมา องค์เจดีย์เด่นงามอร่ามจับตาถ้าขึ้นทางด่วนไปทางวัชรพล,สายไหม

ต้องอนุโมทนากับน้องนางจิ้งจอก การดูแล ผู้เลี้ยงดูแลเราเสมือนบุพการีท่านหนึ่ง เป็นการตอบแทนพระคุณพ่อ-แม่ ดุจเดียวกัน

สำหรับเรื่องความแรงพี่สิงห์หลวงพ่อหอม ก็เป็น "ปัจจัตตัง" รู้เอง เห็นเอง ทำแทนกันไม่ได้ ซึ่งท่านก็น่าจะแรงกล้าอยู่หรอก อยู่ในห้องพระหลายสิบปี ฟังการสวดมนต์เป็นหลายพันรอบ ทั้ง ชินบัญชร ,ธรรมจักรกัปปะฯ, มงกุฏพระพุทธเจ้า, ชุมนุมเทวดา, มงคลจักรวาล ฯลฯ นับไม่ถ้วนแห่งมหามงคลพระสูตรคาถาหมุนเวียนไปแต่ละวัน เหมือนแบตเตอรี่ถูกชาร์จไฟอยู่เสมอ ไม่ไฟแรงก็ให้มันรู้ไป-ฮ่า

 

หาให้เจอแล้วถ่ายส่งมาผลัดกันชม เรียกว่า แก้เหงาในยามที่เจ้าโควิดยังถล่มอเมริกันชนตายเป็นเบือ ตายยิ่งกว่าทุกสงครามในโลกนี้ที่คนอเมริกาเคยเข้าร่วม ไม่รู้จริง ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับประเทศที่คิดว่าตัวเองเป็นเบอร์ 1 เป็นชาติศิวิไลซ์

ที่แท้แล้ว เนื้อแท้อเมริกันชนอีกมาก ยังโง่เง่า ดื้อด้าน ไม่ยอมรับความจริง ไม่ยอมทำตามกฏกติกา เห็นชัดจาก "ศึกโควิด" คราวนี้แหละ กว่าจะฟื้นคงใช้เวลาอีกเป็นสิบปี พี่แยงกี้กลายเป็น "แยงง่อย" อินทรีหงอยหมดสิ้นสง่าราศี หมอไทยหลายคนที่นั่นก็ตายไปบ้างแล้ว แม้แต่ พระไทยระดับเจ้าอาวาสในแอลเอก็ตาย

คนทางไกลระวังให้มาก อย่าประมาทตามพวกโง่เง่าเต่าตุ่นอีกมากที่คิดว่า โควิดเหมือนเป็นไข้หวัด จะกลัวอะไรมันนักหนา

 

มีระบบชาร์จไฟอยู่เสมอๆแบบนี้เอง... น่ายกพานหัวนอน ไปชาร์จสักวันสองวัน อิอิอิ