ทุขคืออะไร ทุขอยุ่ที่ใด

ความเกิดเป็นทุกข์
ความตายเป้นทุกข์
ความไม่ได้สิ่งของตามใจเป็นทุกข์
ความเสื่อมเป้นทุกข์
ความพรัดพรากเป็นทุกข์

ไม่ต้องไปค้นคิดไรมากเลยฮับ ว่าทุกข์คืออะไร ท่านบอกไว้หมดแล้ว

แล้วก็ไม่ต้องไปทำอะไรมากกับทุกข์
ทุกเกิดขึ้น เพียง กำหนดรู้ทุกข์

 

เบิ๊ดคำสิเว้า
ไม่เกิดอย่างเดียวจบคับ

 

<--

เพลง : ปล่อยมันไป (Let It Go)
Ost. Frozen (ผจญภัยแดนคำสาปราชินีหิมะ)
ขับร้อง : แก้ม วิชญาณี เปียกลิ่น

หิมะสีขาวเป็นประกายในราตรี ไม่มีรอยเท้ายามที่มอง
ในดินแดนอ้างว้างร้างผู้คน มีเพียงเรานี้ที่ครอบครอง
ดังมีพายุซ่อนอยู่ภายใน หมุนวนเวียนว่าย
ถึงต้านทานเท่าไหร่ ฉันก็ห้ามไม่ได้

อย่าเปิดใจไป อย่าให้เขาเห็น
ต้องเป็นคนดี ที่เขาสอนให้เป็น
ปกปิดในใจ อย่าให้เขารู้ สุดท้ายก็รู้

ปล่อยมันไป อย่างที่เป็น
ไม่อาจจะเก็บอีกต่อไป
ปล่อยออกมา เลิกซ่อนเร้น
เดินกลับหลัง หมดสิ้นเยื่อใย

ฉันไม่กลัว ปล่อยให้เขาพูดไป
พัดให้โหมกระหน่ำ ความหนาวไม่ทำให้เดือดร้อนซักเท่าไหร่

มองอะไรยามไกลห่าง กลับเห็นเล็กลงไปเลย
ความหวั่นไหวที่คอยเข้าครอบงำ กลับทำไม่ได้ดังเคย

สิ่งใหม่ยังรอ ให้ลองให้รู้
จะไปสุดทาง ให้ใครได้ดู
ฉีกกฎซ้ำ ๆ เลือกทำสิ่งใด อย่างใจ

ปล่อยมันไป อย่างที่เป็น
เชื่อมใจ ไปกับลมและฟ้า
ปล่อยออกมา เลิกซ่อนเร้น
เผชิญมันด้วยความกล้า

ฉันจะยืน ตรงนี้เรื่อยไป
พัดให้โหมกระหน่ำ

พลังในกายล่องลมลอยฟ้าลงมาสู่ดิน
พลังในใจแทรกในเกล็ดน้ำแข็งล้อมรอบกายไม่สิ้น
ผลึกความคิดผุดเป็นเกล็ดใสไร้ความกังขา
ไม่ขอคิดหวนคืนไป ความหลังไม่อาจคืนมา

เป็นตัวเรา อย่างที่เป็น
ขอทะยานยังตะวันส่องฟ้า
ปล่อยออกมา เลิกซ่อนเร้น
เด็กดีไม่เห็นมีค่า

ฉันจะยืน เด่นในแสงแรงกล้า
พัดกระหน่ำเข้าไป ความหนาวไม่ทำให้เดือดร้อนซักเท่าไหร่


" ตุ๊ก ล้วนๆ "

 

จริงครับทุขนั้นเห็นได้ยากยิ่งนัก หากเห็นทุขจริงแล้วจะตัดขาดจากทุขได้ตั้งแต่เริ่ม ไม่มีติดพันไม่มียึดมั่น ไม่มีนันทิ ไม่มีราคะ ไม่มีหลง

 

สิ่งที่จริงนั้นยังไม่เห็น สิ่งที่เห็นนั้นเป็นของไม่จริง

 

การเห็นทุกข์ เปน สภาวะธรรม อย่างหนึ่ง

เมื่อเกิดแล้ว จะเปน ปัจจัย หรือเปนเหตุใกล้
ให้เกิด สภาวะธรรม สองอย่าง

อันแรกคือ แล่นเข้าหาที่พึ่ง

สอง เฝ้นหาอุบายนำออก

ความยาก ไม่ใช่ การเหนทุกข์

แต่เปน อาการ "หาอุบายนำออก"


บุคคลที่ แล่นไป หาอุบายนำออก
จะมีได้คนเดียว ในหนึ่งโลกธาตุ
เรียก อนุตรสัมมาสัมพุทธเจ้า
หรือ พระปัจเจกพุทธเจ้า ขึ้น
กับการประกาศ ศาสนา

ส่วน สาวกนั้น จะสามารถ
เฝ้นหาอุบายนำออก ก้ต่อเมื่อ
มีคนประกาศ และ ท้าให้พิสูจน์

พอท้าพิสูจน์ โน้มใจไป ก้จะพบ
แล้วจึงเลื่อมใส จากนั้นจึงโน้ม
ไปในอุบายนำออก

ความยาก จะอยู่ตรง เลื่อมใส

ว่า จะยังไง ถึงไม่มีรสไปทาง
อาการ "หาที่พึ่ง"

เพราะร้อยละร้อย จะ น้อมไปด้วย
อาการ หาที่พึง หรือ ประจบสอพลอ
หรือ จลสัธทา(สัธทา ที่มีการคลื่อน
คลาด) ยิ่งทำมาก ยิ่งเปนสังโยชน์ร้อยรัด

พระสารีบุตร เปนผู้เดียวที่ชื่อว่า
สามารถหมุนธรรมจักรเช่นศาสดา
ได้วิสัจฉนาไว้

เมื่อ "ปัญญาอันยิ่ง" กระทบผัสสะ คือ
สภาวะสิ้นกิเลสฯ จึงค่อยเกิด "เลื่อมใส"

เมื่อมีการรื้อค้น เข้าไปเหน นิโรธน

การน้อมไปในอุบายนำออก หรือ มรรค
จึงเจริญ


ปล ลิง : คำสาธยายข้างบน จะพร่อง
ในส่วน "รู้ทุกข์ ละสมุทัย ...." ก้ไป
วิจัยกันเอง ไม่ขอแบ่งตังค((ปัดจัดตังต์)
ขอเน้นแค่ให้เหน "หาที่พึ่ง" กับ "หาอุบายนำออก"
อธิบายปากเปียกปากแฉะ ยังไง ก้ งง
กันวันยันค่ำ เว้นแต่ มี ปฏิภานกับเขามั่ง
ก้ว่ากันไป

ปล 2 : สภาวะ เลื่อมใส จะมีแต่ สาวก
เฉพาะ พระสารีบุตร เท่านั้น อธิบายได้
นอกนั้น อย่าพยายาม เปน อฐานะ อย่างไร
ก้ดี สาวกก้ไม่จำเปน ต้องอธิบายได้
แค่มีความ "ไม่ประมาท" ก้เหนได้เองโดยชอบ
( ถ้า มีความประมาท ก้ จะเปนแค่ ประจบ
สอพลอ จลสัธทา ธรรมด้า ธรรมดา
หลอกเมีย และ ลูกได้ ตายเปล่ากันไป )

 

คนที่รู้ทุกข๋ แต่มีอาการมุ่งร้าย
ปรุงแต่งเกินเหตุ และแค้นฝังหุ่น ให้ถือว่าไม่รู้ทุกข์ได้ เพราะปล่อยให้โลภ โกรธ หลง มาครอบงำ
แล้วบอกตัวเองรู้ทุกข์ แล้วหาอุบายนำออกด้วยนะ
ออกแบบไหน ก็มะรุ ออกแบบแนะแน๋ชาวบ้านกราบเท้าลา งี้อ่ะคุณงู ถือว่าคุยธรรมที่เกินตัวเนอะคุณงู คุณงูว่าไหมคะ

 

กราบเท้าลา จนมะรุจะคุยกับใครแบ้วมั้ง ตอนนี้โหนแต่ร่อนน่ะนะ ไม่ก็โพสแนะแน๋เพื่ิอนๆ เพราะมะรุจะคุยกับใคร แล้ว กรูรู้ทุกข์ เอ้ย จ๋าจ่ะ

 

ผมน่ารักสุดแล้ว
วันๆไม่คิดห่าอะไร
เอาฮาอย่างเดียว
มีเศร้าตอนเจ้าหนี้ด่าเฉยๆ55

 

ตื่นมาตอนเช้าทีไร
ต้องหาอุบายนำออกจากทุกข์ ตลอดเลย

คิด แปป นึง จะใช้อุบายอะไร ดี

 

ขี้เหนียวละซิเจ้ปราบ
แจกๆช้าวบ้านมั้งจะได้ขี้ออก55

 

ไม่ใช่ ทุกข์ไม่พอ

การปรารภว่า ทุกข์พอ หรือ ไม่พอ เป็น มิจฉาทิฏฐิ เห็นจิตเที่ยง
จิตเป็นตัวสะสม จิตจะนำสุขที่ตกผลึก มาให้

จิต เป็นธาตุ เกิดดับ ใหม่ๆ สดๆ ทุก ขณะ

แปรไปตามปัจจัย ไม่มี เบื้องปลาย

เน้นว่า ไม่มีเบื้องปลาย

เน้นอีกทีว่า ไม่มีอิ่ม หรือ เต็ม

ทุกข์ จึงให้ กำหนดรู้

รู้อะไร ...รู้ว่า ไม่มีเบื้องปลาย ไปรออิ่ม รอเต็ม ก็ โอ้ ลา พ่อ

รู้ตามจริงแบบนี้ ถึงจะเป็น ปัจจัย "ผลิกหงายของที่คว่ำ"
( เจอ อุบายนำออก ก็เรียก )

 

เห็มมะ ร่อน บลา บลา

 

ใช้น้ำมะขามเปียก 1 ถ้วยก็ออกหมดพุง
แล้วฮับ
แล้วอย่าลืมหาอุบายนำเข้ามาเติม
เพื่อรอนำออกรอบต่อไป
ด้วยล่ะฮับ

 

มีเศร้าด้วยเหรอ เห็นลั๊ลลาจะตล๊อด จริงเปล่าอ่ะ

 

เกิดหลุดขำเจ้าหนี้กะด่ายาวดิ55

 

55555555555