การปล่อยวาง

วิชาการทางพุทธศาสตร์ เป็นความรู้ที่จะทำให้ประชาชนเข้าถึงได้
เมื่อนำไปปฏิบัติแล้ว ก็หลงในหลักการ คำ และความหมายต่างๆ
จนเห็นเหมือนกับว่าผู้รู้หลักธรรมมากเป็นผู้นำพาทางสว่าง
ทำไมไม่ลด สรุป ให้สั้นกระทัดรัดได้ใจความ สามัญชนโดยทั่วไป
สามารถเข้าใจได้ ในคราวเดียว จะได้ไม่ต้องหลงอยู่ในวังวล
แห่งคำหรือประโยค ทำไมเด็กเล็กถึงปฏิบัติได้สำเร็จง่ายกว่าผู้ใหญ่
ทำไมนักบวชจึงสำเร็จได้ง่ายกว่าคนธรรมดา การปล่อยวาง เลิกการยึด
มั่นถือมั่น คงไว้เพียงสติของตนเอง นี้คือคำตอบที่แท้จริง

 

ก็เห็นดีด้วย พุทธศาสตร์ หากบรรยายด้วยคำ ศัพท์ ที่ยุ่งยาก ก็ติดอยู่ในวังวลเช่นนั้น ปล่อยวางให้ว่างเปล่า "ตรัสรู้ชอบได้ด้วยพระองค์เอง" ไม่เห็น พุทธองค์ จะยึดจะติดกับสิ่งใด จนกว่าจะได้พิสูจน์ หรือรู้ได้ด้วยตน "หลักการมี" ให้ปฏิบัติได้ ไม่ยุ่งยาก จะง่ายต่อ ประชาชนทั่วไป ที่ไม่ต้องมานั่งแปลอะไรให้เยิ่นเย้อ..

 

การปล่อยวางก็ไม่ง่าย เช่น ตัวอย่างนี้

http://palungjit.org/showthread.php?t=131072

 

รู้จนแจ่มแจ้ง จึงจะปล่อยวางได้เอง
แต่คนที่เอาแต่คิด จะไม่มีวันรู้

 

ความจริงเด็กสำเร็จได้ยากกว่าผู้ใหญ่นะครับ ในอดีตกาลมีไม่กี่ท่านเองที่สามารถบรรลุธรรมได้ตั้งแต่เด็กน่ะครับ