เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

เหรียญพุทซ้อน ๔๙ <O</O
<O</O

มาถึงเหรียญพระเอกวันงานวันเกิดหลวงพ่อ ๑๑ ก.ค. ๒๕๔๙ ที่ว่าพระเอกเพราะหลวงพ่อแจกด่ะ น่าจะหลายพันเหรียญ และแอบเห็นมีคนเวียนเทียนด้วย แจกตั้งแต่ฉันท์เพลไปจนพิธีถึงหยุด ท่านเข้าไปนั่งรอในโบถส์ และไปจนเจ้าฟ้าท่านเสด็จกลับ ยังออกมานั่งแจกต่อ บนศาลา ที่จริงบนศาลา มีการแจกพระเนื้อผง พิมพ์ที่พิมพ์เองด้วย พวกรูปเหมือนของท่าน และแหวกม่าน แต่หลักๆก็เหรียญ พุทซ้อนนี่แหละครับ เพราะหยิบง่าย แจกง่าย หยิบมาทีล่ะกำ แล้วปลิ้นแจกทีล่ะองค์ หย่อนใส่ตามมือ ที่ยื่นกันออกมาขอ...แหะๆ มันส์จังของฟรีเนี่ย รสชาดดีกว่าซื้อเยอะเลย...อิอิ<O</O
<O</O

ผมเรียกว่าพิมพ์พุทซ้อนตามชาวบ้านก็แล้วกัน คงเป็นเพราะมี หลวงพ่อขาวนั่งซ้อนอยู่ พิมพ์นี้มีเนื้อผงด้วยน่ะครับ ทำพิมพ์มาให้วัด โดยเสี่ย ศ ใจดี เจ้าเก่า แต่ทำมาก่อนพิมพ์เหรียญนาน น่าจะก่อนเป็นปี หลวงพ่อท่านก็แจกไปเยอะเหมือนกัน เพราะเจตนาเขาทำให้แจกๆๆๆและแจก<O</O
<O</O

เป็นเหรียญรูปไข่รมดำ ข้างหน้าเขียนว่า พระครูสุภัทรธรรมโสภณ ( หลวงพ่อทรง ) มีรูปหลวงพ่ออยู่ข้างล่าง และมีรูปพระพุทธ หลวงพ่อขาว ซ้อนอยู่ แบบขี่คอ <O</O
<O</O

ส่วนด้านหลังเป็น ยันต์มหาจินดามณี รูปหมูหนึ่งตัวข้างล่าง ( อันนี้ไม่ทราบความหมาย ) และอักษรเขียนว่า ครบ ๗ รอบ วัดศาลาดิน ต. ม่วงเตี้ย อ. วิเศษฯ จ อ่างทอง ๒๕๔๙<O</O
<O</O

เป็นรูปไข่ขนาดกำลังดี หลวงพ่อแจกฟรีออกไปอื้อเลย น่าจะหาไม่ยาก แต่ที่แน่ๆ ที่คุณตำรวจ วิเศษฯ น่ะมีแน่ๆ เพราะผมเห็นหลวงพ่อแจกให้กับตา ใครหรือคุณเทวทูตอยากได้ลองไปติดต่อถามดูก็ได้ครับ

ส่วนเนื้อเป็นทองแดงรมดำ จะมีเนื้ออื่นหรือไม่ ผมไม่ทราบจริงๆครับ และไม่เคยเห็น ถ้าจะมีก็คงมีที่เสีย ศ ท่านเดียว คงไม่หลุดออกมาในตลาดแน่นอน<O</O

 

พิมพ์เดียวกับพระผงพุทธซ้อนเลยนะครับ



ผมไปกราบหลวงพ่อมาเมื่อวันอาทิตย์ที่ 3 สิงหา
เห็นลุงกับป้าบอกว่าคนเงียบกว่าที่เคย
ได้ยินแว่ว ๆ ว่า มีคนมาเอาเงินในตู้ที่อยู่ในห้อง
วางสรีระศพหลวงพ่อไป เห็นวุ่น ๆ เรื่องแจ้งความจับ

ตอนนี้พระนักธรรม (พิมพ์เสี่ยสันติ) ที่วัดทั้งแบบเลี่ยมแล้วและยังไม่เลี่ยม ราคาเดียวกันคือ 300
พระแหวกม่าน (พิมพ์เสี่ยสันติ) เท่าที่เห็นมีแต่เลี่ยมแล้ว 450 อนิจจา ราคาไม่เที่ยงแท้หนอ

 

เรื่องที่วัด ผมฟังแล้วมึน จริงๆน่ะ คนมีกุญแจไขตู้ได้ มันคนที่ไหนหว่า แต่ไม่พูดดีกว่า ของร้อน อยากให้ วัดที่เคยเป็นวัดที่หลวงพ่อสร้างมากับมือ เป็นที่เย็นๆ

ส่วนของเก็ก็แถวๆวัดอีกน่ะแหละ ตามตะกรุดมาคือตะโพน ระวังตะโพนเล็ก ไม่มีห่วง ตอกโค้ด ท ปลอมน่ะครับ ไม่แม่นโค้ดอย่าเช่าเด็ดขาด หลอกได้แต่คนที่เขาไม่รู้ หากินกันง่ายๆแบบนี้แหละ ตะโพนลูกเล็กนี่ น่าแปลกใจมาก ราคาที่วิเศษฯ เองแรงมาก

ส่วนพระผงน่ะ อยากให้เขาเก็บเอาไว้แจกงานศพหลวงพ่อ ตอนเผาจะได้มีของแจก ที่เสกมาจากมือหลวงพ่อจริงๆ เพราะของนั้นเสกแน่นอนอยู่ในหอสวดมนต์ มีเป็นลังๆ แต่.....อนิจจัง ทุกขัง อนันตา ช่างมันเถอะ

 

*-* เหรียญบินของหลวงพ่อทรง วัดศาลาดิน และรูปถ่ายรุ่นแรกของท่านครับ ขอเชิญติชมกันได้ครับ *-* thaiput007@hotmail.com โทร.084-6245007

 

คุณออย มีของดีครบทุกคณาจารย์เลย (y) (y) (y) ครับ

 

*-* ขอบพระคุณคุณ NR และเพื่อนๆที่เข้ามาชมนะครับ ของหลวงพ่อทรงผมมีเท่านี้เองครับ ผมก็นับถือท่านไม่แพ้หลวงพ่อครูบาอาจารย์ท่านอื่นเลยครับ ท่านเป็นพระดีมากครับ ขอบพระคุณเจ้าของกระทู้ที่นำเสนอข้อมูลดีๆด้วยครับ *-* thaiput007@hotmail.com

 

ไม่มีติหรอกครับ มีแต่ตาร้อน ...แหะๆ สวยจัง แต่แสงน้อยไปหน่อย เลยเห็นไม่ทุกมิติ

เหรียญไม่ได้ใช้เลย สงสัยตั้งแต่บินลงมาจากพานในโบถส์ ผ่านมือหลวงพ่อแจกมา คงอีกแค่มือสองมือ แล้วถึงคุณออยล์น่ะครับ ....ยินดีด้วย

รูปถ่ายก็รุ่นแรก แถมผ้าจีวรมาด้วย

ทั้งสองชิ้น เหรียญและรูปถ่าย อีกไม่นานเกินรอ คงจะไม่มีให้เห็นอีกครับ

 

ลายมือหลวงพ่อ ( ซ้ำ )

วันนี้มีถึงสามท่าน ส่งรูปวัตถุมงคลมาถามผม ว่าเป็นรอยจารหลวงพ่อหรือปล่าวครับ เขาว่าหมูจะหามอย่าเอาคานเข้าไปสอด ผมเป็นใครเก่งมาจากไหน มาบอกได้ว่าอันนี้ใช่ลายมือ หลวงพ่อ อันนี้ไม่ใช่...แหะๆ

ผมว่าเราโตๆ กันแล้ว ว่าตามหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ คือลายมือหลวงพ่อดีกว่า ส่วนนิยายที่บอกว่า ไปที่วัด ได้กับมือ หลวงพ่อจารให้ ตอนขายของนั้น พูดเหมือนกันทุกรายครับ และทุกคนมีเหตุผลของตนเอง ผมเชื่อครับ พูดจริงๆ ไม่ได้ประชดน่ะครับ

ตอนบั้นปลายชีวิตของหลวงพ่อ ท่านจารวัตถุมงคลเยอะมาก ผมได้ยินเรื่องจากน้องในเว็บคนหนึ่ง เขาไปตามบ้าน ไปคุยกับศิษย์รุ่นเก่าๆของหลวงพ่อ ทำให้เชื่อว่าแนวทางที่ผมสันนิฐานถึง การเรียนวิชาของหลวงพ่อนี้ถูกต้อง หลวงพ่อไม่ได้ไปเรียนไหนไกล และเรียนมาเยอะ ทั้งรุกและรับ ทั้งขาวและดำ บอกให้ตามตรงแบบที่ผมคิด ว่าท่านไม่ธรรมดา เก่งมาแต่หนุ่มแล้ว ความนิ่งและการเจริญสติของท่าน ทำให้ท่านเข้าลึกมาในทางธรรม สะสมบารมีมาอย่างแก่กล้า จนถึงบทสุดท้ายของชีวิตท่าน

ปกติหลวงพ่อเป็นคนลายมือสวยมาก เขียนตัวเล็กๆ กลมๆ ไม่ค่อยมีเหลี่ยมมาก และจะเขียนได้เล็กมากๆ แบบจารบนหน้าตะโพนลูกเล็กได้หลายตัว แต่มีเหมือนกัน แต่ตอนปลายชีวิตท่าน ท่านแก่มากขึ้น มือไม้สั่นขึ้น มือไม่ค่อยมีกำลัง เหมือนคนแก่ทั่วไป ซ้ำยังตาไม่ดี เป็นต้ออีก แม้จะลอกไปข้างก่อนล่ะสังขารประมาณปีกว่า แต่ก็ดีข้างเดียว นอกจากนั้น ยังป่วยจากโรคมะเร็ง และเหนื่อยจากคนที่มารุมท่านด้วยศรัทธาอีก เหตุการณ์รวมนั้นทำให้ลายมือมันเปลี่ยนไปได้น่ะครับ เพราะว่า

หนึ่ง ) ถ้าท่านมีเวลา พื้นที่กว้าง ท่านไม่เหนื่อย รอยจารจะมีเอกลักษณ์ว่าเป็นลายมือท่าน ดูง่าย ถ้าจะสะสมและเล่นหา น่าจะซื้อเก็บแบบนี้เพราะ มีข้อยุติ ไม่ต้องมานั่งเถียงกัน เพราะถึงจะเพี้ยนไปบ้างเพราะแก่แล้ว แต่ก็ต้องมีเค้าเพราะเป็นลายมือจากคนๆเดียวกัน และมิหน่ำซ้ำ ยังมาจากคนที่มีสติแจ่มใสตลอดเวลาแบบหลวงพ่อด้วย ยังไงไม่มีทางทิ้งเค้าเดิมหรอกครับ ข้อนี้มีเหตุผลในตัวเองน่ะครับ

สอง) แต่ถ้าเวลาน้อย เหนื่อย มีอายุ ตาพล่ามัว มือนิ้วอ่อนกำลัง ไม่ต้องท่านหรอก ถึงคุณหนุ่มๆ ลายมือก็จะเปลี่ยนไป อาจจะจารแบบ เขี่ยๆ มั่วๆไป ขยุกขยิกไป ว่าคาถาแล้วกำหนดจิตไป อักษรอาจจะไม่เป็นตัวก็ได้ อันนี้มีจริงครับ ผมก็มีหลายเหรียญ หลายตัวอย่าง

สาม) และถ้าพื้นที่น้อย เช่นบนเหรีญเล็กๆ พื้นที่จำกัด มีสูงมีต่ำเพราะ เป็นแอ่ง หรือ ไปชนกับ อักษรหรือ สิ่งกีดขวางอันอื่น ลายมือนี้ก็จะเปลี่ยนไป เพราะถูกบังคับด้วยพื้นที่

สี่ ) การจารคาถาหลวงพ่อ แม้ท่านจะเก่งหลายยันต์หลายคาถา แต่พอแก่ตัว สูงสุดคืนสู่สามัญ ท่านจะจารแค่ไม่กี่บท เช่น นะชาลีติ มะอะอุ นะโมพุทธายะ นะมะพะธะ พื้นๆ และการจารเท่าที่เห็นจะหมุนขวา ตามเข็มนาฬิกา โดยขึ้นที่ตัวต้นคาถา หมุนแบบทักษิณาวัตรไป อันนี้มีนัยยะ น่ะครับ เพราะเป็นการหมุนแบบมีมงคล รอบศูนย์กลาง

ที่ผมมีตัวอย่างไม่เคยเห็นมีการหมุนกลับ หรือ สลับ หรือขึ้นทางขวาแล้วเวียนมาซ้าย แต่จะเห็นแบบเขียนหนังสือไทย คือ ขึ้นทางซ้ายแล้วเขียนวนไปทางขวาเสมอทุกชิ้นที่ผมมี<

แต่ที่บางท่านส่งมาให้ผมดู บางที่ขึ้นขวาแล้วย้อนกลับมาซ้าย อันนี้บอกตามตรง แปลกครับ ยิ่งเป็นลายมือขยุกขยิกด้วยแล้ว ยิ่งน่าสงสัย ถ้าเป็นลายมือ และวิธีเขียนของหลวงพ่อจริงก็ให้คนขายเขายืนยันของเขาก็แล้วกัน เพราะผมไม่เคยเห็นครับ ถ้ามีจริงก็เป็นความรู้ใหม่ของผมน่ะครับ

แต่ถ้าเป็นของผม เอาแบบที่ดูง่ายดีกว่าถ้าจะจ่ายเงิน

แต่อย่างไรก็ตามถ้าเหรียญแท้น่ะครับ ก็เป็นของแท้ครับ เพราะเหรียญบางรุ่น ทำมาจากกลุ่มคนที่เชื่อถือได้ เช่นจากวัด จากโรงเรียน หรือ จากผู้มีบุญที่ทำแจกฟรี เหรียญพวกนี้แท้ แต่อาจจะมามีการจารอัฟราคาได้ครับ

ผมจะนำรอยจารของหลวงพ่ออีกหนึ่งแถว ที่จารบนฝาครอบน้ำมนต์ให้ผม ให้เห็นกันจะๆ ว่านี่เป็นลายมือของท่านผู้เฒ่าแห่งวัดมอญน่ะครับ ส่วนทักษะถ้าท่านจะเล่นลายมือของหลวงพ่อ ท่านต้องพัฒนาเอาเองด้วย

นะโมพุทธายะ


เหล็กจารของหลวงพ่อจะแหลมคม ทำให้ตัวอักษรจะเส้นเล็ก แต่ท่านจะลากหนักแน่นพอสมควร และเส้นเสมอกัน ไม่หนักมากไปตลอด หรือ หนักแล้วบาง แต่ก็ให้เข้าใจว่าแรงของคนแก่ที่ตาไม่ค่อยดีน่ะครับ


ตัวนะ

ตัวนะนี้จำให้แม่นเลยน่ะครับ เป็นตัวต้นของคาถาหลายบท เช่น นะโมพุทธายะ นะชาลีติ นะมะพะธะ ที่หลวงพ่อชอบใช้ จะเห็นเสมอ โดยเฉพาะ นะชาลีติ ตัวนะเท่าที่เคยเห็นจะไม่มีหัว ไม่ขมวดหัว จะลากลงมาเลยหรือ อ้อมโค้งนิดหน่อย ลาดลงมา จะไม่มีหมวก หรือ เป็นปาก ก. ไก่ ตัวนะนี้จำง่าย มีเอกลักษณ์ เห็นแล้วไม่มีพลาด จำง่าย

ตัวโม หรือ มะ

ตัวมะของท่าน ในตัวอย่างมา กล้ำหรือ ผสมเป็น โม ตัวมะนี้ ท้องจะใหญ่หน่อย และท้องกลม เท่าที่เห็นมาจะเป็นแบบนี้ครับ

ส่วนตัวอื่นๆ ก็ให้ดูไว้บ่อยๆน่ะครับ เห็นบ่อยๆจำได้เอง

 

นะมะพะธะ

ต่อมาจากนะโมพุทธายะ ท่านเขียนต่อมาที่ นะมะพะธะ เป็นคาถาธาตุสี่ หนุนธาตุขึ้นมา ท่านใช้ประจำ อาจารย์เก่งๆ รุ่นเก่าๆ ใช้ทุกองค์ ง่ายๆแบบนี้แหละ แต่พุทธคุณล้นเหลือ อาจารย์ผม หลวงปู่พระครูบุญศรี ท่านบังคับเลยให้ตอกรอยจารบนมีดหมอ ตอนผมไปขออนุญาติจากท่าน เพื่อทำมีดหมอ ท่านบอกต้องลง นะมะพะธะ ย้อนกลับไปมา

โปรดสังเกตุตัวนะ น่ะครับ ลีลาเดิมๆ รอยลากเส้นจารบนโลหะ ทองเหลืองก็สม่ำเสมอน่ะครับ<

ส่วนตัว มะ ก็ลีลาเดิมๆ คือ ท้องใหญ่กลม

ส่วนตัว พะ ตัวนี้ ท่านเผอิญเขียนติดกับตัวมะน่ะครับ และ ธะ ก็ให้ดูประกอบมาก็แล้วกันครับ

 

มะอะอุ

ต่อมาคือ มะอะอุ คาถาตัวนี้ไม่ต้องบรรยายมากเลยครับ หมายถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นพระรัตนตรัย สูงที่สุดกว่าสิ่งใดแล้ว ใช้กันมาแต่บรรพกาล ทุกอาจารย์ ที่จริงลงแค่นี้ก็พอ ครอบจักรวาล ใช้ได้หมด ถ้าจิตถึง หลวงพ่อท่านก็ชอบลงคาถาบทนี้น่ะครับ

ตัวมะ ตัวนี้ท้องจะโย้ไปนิด แต่ลีลาเดิมๆ ตัวอะก็เขียนเร็ว ตวัดไปเลย ส่วนตัวอุ จะมีตัวพุท จากอีกคาถาลงทับกันกับตัวอุ แต่ตัวอุ จำให้ดีครับ เพราะมีเอกลักษณ์ ไม่เหมือนของปลอมจากลายมือที่เขาส่งให้ผมดู โดยตัวอุ หัวจะใหญ่ ท้องจะเล็ก แล้วลากหาง จะเหมือนหัวตั้งบนหาง เหมือนตัวลูกอ็อด น่ะครับ ที่ผมเห็นจะเป็นแบบนี้ทุกตัว

 

ขอบพระคุณพี่พีสำหรับข้อมูลลายมือหลวงพ่อทรงครับ

 

แหล่ม ๆ ไม๊ครับพี่ zmico

 

มาเล่าต่อนะครับ ตอนนั้นที่ไปพบหลวงพ่อทรง คนยังไม่ค่อยล้นหลามไปหาท่านมากเท่ากับช่วงหลังๆ ดังนั้นหลวงพ่อจึงพอมีเวลาพักผ่อนบ้าง จำได้ว่าตอนนั้นท่านเป็นงูสวัดบริเวณศรีษะและใกล้ๆ ดวงตา ทำให้ท่านมีอาการเจ็บปวดบริเวณใบหน้าและศีรษะ และท่านจำเป็นต้องใส่แว่นตากันแดดเพื่อป้องกันไม่ให้ดวงตารับแสงมากเกินไป (เพราะจะเจ็บปวดได้) ผมไปกราบขอบารมีท่านเพื่อจะขอให้ท่านเสกผงดินสอพองให้ เนื่องจากตอนนั้นผมคิดจะสร้างพระผงจำนวนหนึ่ง เพื่อไว้แจกตอนทำบุญบ้าน ท่านก็เมตตารับผงดินสอพองที่ผมนำไปขอบารมีท่านเก็บไว้เสก แล้วทิ้งไว้อยู่เกือบเดือน หรือเดือนกว่าๆ จำไม่ได้แล้วครับ จำได้แต่ว่าตอนไปรับผงแป้งคืนนั้น ไม่พบท่านที่วัด เนื่องจากท่านไปพักที่บ้านหลานท่าน (ใกล้ๆ ปากทางเข้าวัด ด้านที่ติดกับถนนใหญ่) ท่านก็เมตตามอบผงดินสอพองคืนมา ผงดินสอพองนั้นผมนำใส่ขวดเล็กๆ (ขวดรังนกขนาดไม่ใหญ่มากนัก) ก่อนคืนท่านก็เสกสำทับอีกทีด้วยการนำเหล็กจารจิ้มลงไปในแต่ละขวด แล้วก็เขียนจารผงแป้งพร้อมกับว่าคาถา พอจารหมดทุกขวดท่านก็หลับตาเสกให้อีกทีก่อนคืนมาให้ผม

นอกจากผงดินสอพองแล้ว ผมขอความเมตตาท่านจารแผ่นทองแดงให้สองแผ่น ท่านก็เมตตาลงจารมาให้ ผมกราบเรียนท่านว่าจะทำเป็นพระผง ด้านหน้าเป็นรูปพระพุทธ ด้านหลังจะว่างๆ ไว้ (เพราะผมชอบแบบเรียบๆ) ท่านก็เมตตาแนะนำว่าให้ใส่ "นะโมพุทธายะ" ไว้สักหน่อย จากนั้นผมก็กราบขอเกศาของท่านมาด้วย เพื่อนำไปผสมสร้างพระ ท่านก็เรียกให้หลานไปเอาเกศาที่เก็บไว้มาแบ่งให้ผม แต่ได้มาไม่เยอะเพราะท่านบอกว่าโรงเรียนเขาจะทำรูปพระ (หรือรูปหล่อ จำไม่ได้แน่นอน) เขาจะเอาเกศาท่านไปใส่ด้วย เลยแบ่งมาให้ผมได้นิดหน่อย

ตอนนั้นผมถามหลวงพ่อท่านว่า เวลาเสก หลวงพ่อเสกยังไง ท่านก็เมตตาตอบสั้นๆ ว่า ท่านจะทำสมาธิ พอใจนิ่งดีแล้วก็อธิษฐานเอา

แต่วาสนาผมยังไม่ถึง จนแล้วจนรอด หลังจากนั้นก็ไม่ค่อยได้กลับไปกราบท่านอีกเลย จำได้ว่ากลับไปกราบท่านอีก 1-2 ครั้ง หลังจากนั้นก็ไม่ได้ไปนานเลยจนกระทั่งท่านมรณะภาพ

 

ทีนี้มีครั้งหนึ่ง ผมไปกราบหลวงพ่อ แล้วก็บูชาพระผงมอญแปลงด้านหลังฝังเศษตะกรุดทองคำ (ตามที่มีโฆษณาในหนังสือพระว่า ตะกรุดทองคำที่ฝังด้านหลังนั้น ตัดแบ่งมาจากตะกรุดที่หลวงพ่อได้มาจากหลวงพ่อเดิม) ผมก็กราบเรียนถามท่านว่าเป็นตะกรุดของหลวงพ่อเดิมเลยหรอครับ ท่านบอกว่าไม่ใช่ แต่ว่าก็ใช้วิธีอธิษฐานถึงท่าน (หลวงพ่อเดิม) เอา แล้วก็เอามาตัดๆ ใส่ไว้ด้านหลังพระ ตอนนั้นจำได้ว่า เป็นช่วงที่ออกแหวนดอกบัว แหวนนารายณ์ทรงครุฑ

จากข้อมูลตรงนี้ทำให้เชื่อได้ว่า บางทีในหนังสือลงโฆษณาไว้ อาจจะมีผิดพลาดหรือผิดเพี้ยนไปบ้าง ก็ต้องลองไปกราบเรียนถามท่านดูก็จะได้ข้อมูลที่ตรงต่อความเป็นจริงที่สุด ตอนนี้หลวงพ่อไม่อยู่แล้ว ข้อมูลจากปากท่านก็คงต้องสอบถามจากบุคคลที่ได้ใกล้ชิด หรือได้ไปกราบสนทนากับท่านบ่อยๆ (อย่างลุงพี ก็เป็นอีกท่านหนึ่ง ที่เป็นคลังข้อมูลเกี่ยวกับหลวงพ่อที่เยอะมากท่านหนึ่ง ^^ )

ลองมาดูรูปแผ่นทองแดงที่ท่านลงไว้ให้นะครับ ในรูปสีจะเพี้ยนจากของจริงไป เพราะผมปรับ contrast เพื่อให้เห็นอักขระชัดเจนยิ่งขึ้น

แผ่นแรกครับ

 

แผ่นที่ 2 ครับ

 

ดูจากอักขระที่หลวงพ่อลงให้แล้ว เดาเอาจากพื้นฐานความรู้อันน้อยนิดของผม คิดว่าน่าจะเป็นยันต์ตรีนิสิงเห รอบๆ ตารางยันต์ ท่านก็เมตตาลงอักขระเพิ่มให้ เช่น นะโมพุทธายะ นะมะพะทะ นะชาลีติ เป็นต้น

เคยไปให้คนที่เขาจับพลังได้ลองจับดู เขาบอกว่าพลังลึกดี แต่ผมก็ไม่ได้ถามซักเพิ่มว่า เป็นอะไรยังไง เพราะไม่ได้ตั้งใจจะไปให้เขาจับพลัง เพียงแต่ได้พบกันโดยบังเอิญ

ส่วนผงดินสอพองที่ท่านทำให้ เคยลองนำไปผสมทำพระขึ้นมาองค์เล็กๆ สององค์ นำไปให้หลวงปู่ท่านหนึ่งเสก ท่านจับดูแล้วก็บอกว่าผงดีนี่ ผงอิทธิเจ แต่คนทำพระไม่รู้เรื่องฤกษ์ (ผมกดเอง ไม่ได้ดูฤกษ์ยามใดๆ แต่ตอนถวายให้ท่านเสกก็ไม่ได้บอกว่าผมทำมาเอง) หลวงปู่องค์นี้ท่านเคยลองดูพระของหลวงพ่อทรง ท่านไม่รู้จักกันหรอกครับ แต่ท่านบอกว่าของหลวงพ่อทรงนั้นดี (ผมก็ปากหนักไม่ได้ถามต่อว่า ดียังไง แค่ไหน เพราะเป็นพวกไม่ค่อยกล้าซัก)

ส่วนผงดินสอพอง เคยเอาไปถวายพระรูปหนึ่ง ที่ท่านศึกษามาทางสายหลวงปู่ปรง หลวงปู่เย็น ท่านก็บอกว่าผงดี (ถ้าไม่ดี ท่านคงไม่ออกปากชม)

สรุปได้ความว่า ของของหลวงพ่อ ดีทั้งนั้น ขอให้ผ่านมือ ผ่านการเสกจากหลวงพ่อ ใช้ได้เหมือนกันหมด ไม่ว่าจะรุ่นไหนอย่างไร ผมเชื่ออย่างนั้น

 

เล่าต่อให้หมดเลยล่ะกันนะครับ

ทีนี้ มีอยู่ท่านหนึ่ง อยู่ทางใต้ ไม่ได้รู้จักกันเป็นการส่วนตัว แต่บังเอิญทราบว่าผมมีผงดินสอพองเสกของหลวงพ่ออยู่ ได้มาคุยกับผม เค้าเล่าว่าเค้าไม่เคยได้เจอหลวงพ่อมาก่อน แต่ก็แขวนพระของหลวงพ่อ (จำไม่ได้แล้วว่าพระรุ่นไหน น่าจะประมาณว่าของศูนย์สร้างนั่นแหละครับ) แล้วไปสอบเข้าทำงาน (ราชการ) แห่งหนึ่ง ปรากฏว่าสอบได้อย่างเป็นอัศจรรย์ ทั้งๆ ที่มีผู้เข้าแข่งขันมากราย ผมเห็นว่าเค้ารักและเคารพหลวงพ่อมากก็เลยให้เกศาหลวงพ่อ รูปหลวงพ่อขนาดเล็ก (ด้านหลังติดเกศา) แล้วก็ผงดินสอพองแก่ท่านนี้ไป

ต่อมาไม่นาน ท่านผู้นี้กลับมาเล่าให้ผมทราบว่า ภรรยาผมเขาตั้งครรภ์มาได้ 10 เดือนแล้ว แต่ยังไม่มีทีท่าว่าจะคลอด เลย หมอนัดไปตรวจคลื่นหัวใจเด็กในครรภ์ ซึ่งก็เป็นปกติดี แต่เพียงไม่มีอาการบอกว่าจะคลอดเมื่อไร ทั้งๆที่เลยกำหนดมามากแล้ว หมอที่ฝากครรภ์ไว้ ยังบอกว่า หมอไม่อยากตกม้าตายตอนจบ เค้าเองก็กังวลอยู่เหมือนกัน เลย อาราธนาขอหลวงพ่อ ครูบาอาจารย์ แล้วขอนำเอา ผงดินสอพองเสกที่ได้ไป เจิมหน้าผาก ท้อง และลิ้นของภรรยา พอได้เวลา 23.00 น. ก็เริ่มมีอาการน้ำเดิน จึงได้ไปโรงพยาบาล ผลการทำคลอดปรากฎว่าปลอดภัยดีทั้งแม่และลูก เขาบอกว่าไม่ทราบว่าได้อุปาทานไปเอง หรือ หลวงพ่อช่วยไว้ เพราะไม่มีอาการเลย จนหมอ ตั้งใจว่าจะผ่า ออกให้แล้ว แต่ก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยดีซึ่งเขาดีใจเป็นอย่างยิ่งที่หลวงพ่อได้คุ้มครอง ลูก เมีย เขาได้อย่างดีเยี่ยม

จากประสบการณ์ของรายนี้ ก็แสดงให้เห็นว่า ไม่ว่าจะอยู่ใกล้หรือไกล เคยพบเจอหลวงพ่อมาก่อนหรือไม่ แต่ถ้ารักและเคารพหลวงพ่ออย่างจริงใจและจริงจัง ท่านย่อมเมตตาสงเคราะห์อย่างแน่นอน ดังนั้นผมจึงเชื่อเหลือเกินว่า ไม่ว่าจะพระรุ่นไหน หรือวัตถุมงคลชิ้นไหน หลวงพ่อท่านทำสำเร็จไว้หมดแล้ว ขอให้มั่นใจและศรัทธาจริงๆ ไม่ว่าท่านจะอยู่หรือไม่อยู่ในโลกนี้แล้วก็ตาม หรือจะเคยหรือไม่เคยพบหลวงพ่อก็ตาม ปาฏิหารย์ย่อมเกิดขึ้นได้เสมอครับ

 

เรื่องของผมที่จะเล่าก็ประมาณทั้งหมดที่กล่าวไป จริงๆ ยังมีรูปพระของหลวงพ่อและลายมือหลวงพ่อที่ท่านเคยเขียนชื่อและ "นะโมพุทธายะ" ไว้ให้ ยังไม่ได้นำมาเสนอให้ชมกัน ต้องลองไปค้นไฟล์รูปดูก่อน เพราะถ่ายไว้นานมากแล้ว หาเจอเมื่อไรจะนำมาให้ชมกันนะครับ

ตอนนี้ก็รอรับฟังเรื่องราวดีๆ จากคุณลุงพีและท่านอื่นๆ กันต่อนะครับผม ^^

 

ขอดูภาพพระมอญแปลงหน่อยครับ เพราะผมได้มาหนึ่งองค์เนื้อออกขาวเทาๆ หลังยันต์ตัว ส วนล้อม แต่ไม่มั่นใจเท่าไหร่ ขอบคุณครับ

 

ต้องขออภัยด้วยครับที่ยังไม่สามารถนำรูปพระผงมอญแปลงมาลงให้ดูได้ เอาไว้มีโอกาสจะนำมาลงให้ดูนะครับ

ส่วนรูปลักษณะพระ ก็เหมือนที่พี่ศนิวารบอกมานั่นแหละครับ เป็นเนื้อผง ลักษณะรีๆ ยาวๆ คล้ายเม็ดขนุน ขนาดไม่ใหญ่มากเท่าไร มีสองแบบมั้งครับถ้าจำไม่ผิด แบบฝังแผ่นตะกรุดทองคำ กับไม่ฝัง (น่าจะประมาณนี้) ด้านหลังก็เป็นตัว ส แล้วก็มีวงม้วนล้อมรอบ (ในหนังสือเขาเรียกชื่อว่า ตัว สะ ม้วนโลก ประมาณนั้นครับ)