บอบช้ำทางใจมา...หวังว่า "เว็บพลังจิต" คงช่วยบรรเทาได้

ดิฉันก็คนหนึ่งนะคะที่เข้ามาเวปนี้ ได้เพื่อนหลากหลาย คลายทุกข์หนัก ที่แสนสาหัสมาแล้วเพื่อนที่ไม่เคยรู้จักแต่พอรู้จัก ก็เหมือน รู้จักมาตั้งแต่ชาติปางก่อน

 

คุณเข้ามาถูกที่ ถูกจุดแล้ว เวปพลังจิต เป็นเวปที่รองรับผู้ที่มีแต่ความเมตตา แก่เพื่อนมนุษย์ เป็นสถาณที่ๆคุณจะพบเจอคำตอบสำหรับทุกคำถาม ถ้าคุณเข้าใจธรรมะ หรือกำลังเริ่มต้นเรียนรู้ที่นี่จะเป็นที่ๆดีที่สุดให้คุณได้ศึกษาธรรมะ ดูทุกข์ ดูสุข คนเราไม่เห็นทุกข์ ก็ไม่เห็นธรรมะ ความทุกข์ของคุณจะเริ่มหมดไป เมื่อคุณมีดวงตาเห็นธรรม อย่ายึดมั่น ถือมั่นกับอะไร ลด ละ เลิก ปล่อย วางให้เป็นค่ะ แล้วใจเราจะสงบเย็น

ความรักมันไม่เคยทำให้ใครมีความสุขหรือสมหวังได้อย่างแท้จริงหรือถาวร ความรักแค่ให้เรามีความสุข และฝันหวานชั่วครู่ ชั่วยามก็เท่านั้น ความสุขในความรักมันอยู่กับเราได้ไม่นาน แต่ความสุขจากธรรมะจะอยู่กับเราได้ไปตลอดชีวิตของเรา

รักมาก ทุกข์มาก รักน้อย ทุกข์น้อย ไม่รัก ไม่ทุกข์ หลวงพ่อพร่ำสอนเสมอว่า เราอย่าได้หลงติดกับรสชาติของการครองเรือนเลย เราจงตัดเถิดซึ่ง กิเลส ตัณหา กามราคะ เพราะสิ่งเรานี้คือความเร่าร้อน ไฟซุมอก

เป็นกำลังใจให้คุณผ่านช่วงนี้ไปได้นะค่ะ ความทุกข์มันไม่อยู่กับเราไปตลอดหรอกค่ะ เกิดขึ้นตั้ง อยู่ แล้วก็ดับไปค่ะ

 

ชีวิตไม่ได้โรยด้วยดอกกุหลาบครับ จะสวยงามเสมอไป สักวันต้องมีวันของเราครับ อดทนเเละเป็นกำลังใจให้ทุกๆๆท่านครับ

 

ของผมยาแรงครับ...ดีแล้วครับที่เลิกตอนนี้หากใช้เวลามากกว่านี้เชื่อแน่ว่าเราต้องแย่กว่านี้ขนาดนี้ว่าแย่แล้วหากมากกว่านี้จะเป็นอย่างไรครับเลิกกันตอนนี้นะดีแล้ว...เหตุการณ์ข้างหน้าละครับ...เท่านี้เรารับไม่ได้หากมากกว่านี้จะรับได้ไหม...เย็นเข้าไว้ครับเย็นจนเย็นจัดอาศัยเวลานะครับขึ้นกับบุคคลหากเป็นตู้เย็นก็คืนเดียวที่ว่าตัดน้ำยังตัดไม่ขาดไม่จริงครับทำให้มันเป็นน้ำแข็งก่อนครับอาศัยเวลาพอมันเป็นน้ำแข็งกระแทกทีเดียวครับไม่มีเยื่อไม่เหลือใยเชื่อผมเถอะครับ...ผมใช้เวลานานมากกว่ามันจะแข็งคุณคงเก่งกว่าผมนะครับนี่คือวิธีที่จะตัด...หากคุณไม่อยากตัด...การแก้ปัญหาบางอย่างนั่งดูเฉยปมมันคลายเองครับ...นักตกปลาบางท่านรู้เรื่องนี้ดี...ปลาที่ตกได้มัดแล้วครับแช่น้ำแต่ปมเชือกมันคลายเองปลาหลุดหายไป...ไม่เชื่อทำเองได้ครับผูกปมเชือกทิ้งน้ำที่มีคลื่นนะครับอย่างเจ้าพระยาอย่างนี้อย่าแช่ในโอ่ง...ทิ้งไว้หากลืมๆสักพักไปดูเหอะครับ...คลื่นชีวิตซัดเข้าบ่อยๆเดี๋ยวมันก็คลายครับ...และคนรอบข้างเราเขาโดนอีดาบนี้กันมาหมดแล้วครับหายากที่ไม่โดนเราพึ่งเจอโวยวายแล้ว...คนอื่นจะขำเอา...บางคนพึ่งโดนอีโต้สับหัวใจเอาหมาดๆเขายังรอดของเราอาจจะแค่หญ้าคาบาดก็ได้ครับ...แรงใจนะครับ

 

....เป็นทุกข์ก็เพราะ ..ใจเราไม่สมปราถนา...ใจเรายังติดข้องเกี่ยวในปราถนา..หากปล่อยวางไม่ได้...อย่าว่าแต่รักเลย แม้เกลียด ก็ยังเป็นทุกข์....ใครเล่าจะเอาใจและตามใจเราได้..เหมือนที่เราต้องการ..แม้แต่ตัวเราเองยังไม่อาจสนองความต้องการของตนเองได้ในหลายๆ เรื่อง..แล้วจะหวังให้ คนอื่น ทำเพื่อเราได้อย่างไร...ไม่คาดหวังจากผู้อื่น...และทำเพื่อคนดีๆ(ซึ่งไม่จำเป็นต้องเป็นคนที่เรารัก...) โดยไม่หวังผลตอบแทน..นั่นแลจึง เป็นความสุขอย่างยิ่ง...แต่อย่างไรก็ดี สุขทางโลก ที่แท้จริงน่ะ...ไม่ต้องแสวงหา..เพราะไม่มีในโลกนี้ แล โลกหน้า...

มาเพื่อเป็นกำลังใจ....

 

ปัญหาของการปล่อยวางไม่ได้ คือ ชอบใจ หรือ ไม่ชอบใจ

ปัญหาของคุณย่อมไม่ใช่ด้านชอบใจ แต่ก็ไม่แน่ คุณย่อมรู้รายละเอียด(ไม่ต้องเล่านะครับ)

แต่ส่วนใหญ่มักจะเป็น ด้านไม่ชอบใจ คุณลองนึกถึงหมาขี้เรื้อน เวลาเรา
เห็นเราย่อมไม่ชอบใจ มีความไม่ชอบใจ แต่สังเกตไหมว่า คุณไม่อาจปล่อย
วาง หรือ ละสายตาจากมันได้เลย หากมันขยับอยู่ใกล้ๆคุณ

หากเป็นอะไรที่เราไม่ชอบ แล้วมันโผเข้ามาหาเรา ถาโถมเข้ามาหาเรา สังเกต
ไหมว่าเราจะต้องส่งมืออกไปดันมัน หากไม่ส่งมือออกไปดันมัน ก็ส่งใจไปดัน
มันไว้ ไปเฝ้ามันไว้ ไม่ให้มันเข้ามา แต่จริงและ ลืมดูไปว่า เราเอามโนจิต
หรือ มือ หรือ สายตา ไปสัมผัสมัน มันจึงไม่เคยหายไป อยู่กับคุณตลอด และ
นี่แหละที่เรียกว่า ไม่ปล่อยวาง

การปล่อยวางนั้น กลับง่าย ไม่ได้อยู่ที่การละวางมือ ละวางสายตา ละวางจมูก
ละวางสัมผัส ละวางการได้ยิน เราห้ามมันไม่ได้ สายตาจะเห็นมันก็ต้องเห็น
จมูกจะได้กลิ่นมันก็ต้องได้กลิ่น อื่นๆก็เช่นกัน สิ่งเดียวที่หยุดได้คือ มโน หรือ
ใจ ให้รู้ทันตรงจุดนี้ เมื่อเกิดความไม่ชอบใจ กังวนใจ สงสัย ให้รู้สึก หมั่น
ระลึกดูอารมณ์ตัวนี้ที่มันผุดขึ้นในใจ

เมื่อฝึกระลึกดูจนคุ้นเคย ใจจะชิน เป็นกลาง ไม่มีการรับเข้ามา และไม่มีการ
ผลักออกไป มันจะผ่านมาให้รู้สึก รับรู้แล้ว ก็เกิดการวางเอง ใจจะหลุดเบา
ไม่หนัก ไม่แบกอารมณ์ที่ตามมาหลังจากความไม่ชอบใจ

ลองพิจารณาดูครับ

 

มีอีกวิธี เป็นจิตวิทยาฝรั่งที่ประยุกต์ไปจากพุทธศาสนา

จะมีลักษณะคล้ายกัน คือ ให้ดูความชอบใจ และ ไม่ชอบใจ

หากคุณติดยึดด้วยความชอบใจกับสิ่งๆหนึ่งแต่เกิดเกลียดขึ้นมา ทำอย่างไรก็จะ
ระลึกไปข้างชอบใจ และถูกเสียดแทงด้วยความเกลียด ทำให้ร้องไห้

นักจิตวิทยาจะให้คุณกำหนดลงไปเลยสัก 4 ข้อ โดยให้ระลึกถึงอะไรก็ได้ที่คุณ
ไม่ชอบใจกับสิ่งนั้น แต่ไม่เกี่ยวกับเหตุการณ์สุดท้ายที่ทำให้เกิดความเกลียด

เมื่อกำหนด 4 สิ่งที่คุณไม่ชอบเกี่ยวกับสิ่งๆนั้น ให้วนคิดถึง 4 ข้อนั้นแล้วให้
ความไม่ชอบใจเกิดขึ้นกุมจิตใจ ไม่มีตอนไหนเลยที่คุณจะรู้สึกดี จะมีแต่ความ
ไม่ชอบใจ(สมาธิหมุน) หลังจากคิ้วคุณเริ่มขมวด ให้ปล่อยจิตให้ว่างลงทันที
อย่านึกอย่าทำอะไร แล้วลัดไปนึกถึงสิ่งที่คุณชอบนั้นๆ แล้วสังเกตให้ดีว่า

ความชอบใจ ผุดขึ้นให้รู้ไหม

แล้วเอา สภาวะธรรม ที่รู้สึกได้ สัมผัสได้ถึงรสธรรม อรรถในสภาวะธรรม
ที่เกิดจาก ชอบใจ และ ไม่ชอบใจ เปรียบเทียบดู คุณก็จะรู้ว่า มโนจิตละ
วางอารมณ์ได้อย่างไร ละขันธ์ 5 ได้อย่างไร เจโตวิมุตติคืออะไร และ
การปัญญาวิมุตติคืออะไร โดยการดูความไม่เที่ยงของอารมณ์ที่เกิดสลับกันระหว่าง
ชอบใจ และไม่ชอบใจ ที่มันผันไปมันมาได้ ไม่มีอะไรกุมใจคุณได้จริง เป็นเพียง
อารมณ์ หรือ สภาวะธรรมชั่วคราวที่จรมาจรไปเท่านั้น

อย่าลืมนะครับ ตอนกำหนด 4 ข้อที่ไม่ชอบ ต้องไม่เกี่ยวกับเหตุการณ์ตอนสุดท้าย

สมมติว่า เป็นเรื่องผู้ชายมันบอกเลิก

ก็กำหนด 4 ข้อ เช่น ชายคนนี้กินมูมมามน่าเกลียด 1 ชายคนนี้ตดกลางที่สาธารณะ
แล้วทำหน้าตาเฉย 2 ชายคนนี้เห็นคนแก่ก็ไม่ลุกให้นั่ง 3 ชายคนนี้ทำงานไม่ดีแต่เที่ยว
ต่อว่าหัวหน้างาน 4 แล้วเอา 4 ข้อคิดวนในความคิด จนไม่เกิดช่องว่าง ไม่มีความคิด
อื่นมาแทรก 4 ข้อนี้ พอได้จังหวะก็นึกถึง คำสารภาพรัก แล้วเทียบสภาวะธรรม ระหว่าง
ความไม่ชอบใจที่เกิดวนอยู่ตะกี้ กับ ความชอบใจที่เกิดจากการสารภาพ ลองนึกดูว่าคุณ
นึกออกไหม หรือ ยิ้มออกมาได้ไหม เวลานึกถึงหน้าตาเขาตอนมาสารภาพรัก นั้นแหละ
ความไม่เที่ยงของความชอบใจที่ถอดถอนออกไปได้ ไม่เที่ยง ไม่มีจริง

 

ผ่อนคลายนะครับ
จากนั้นก็กรวดน้ำบ่อย ๆ ครับ จะช่วยได้

จุดธูปเก้าดอกน้อมองค์คุณ
พระพุทธะอรหันต์ พระมหาพุทธะอรหันต์
พระโพธิสัตว์ พระมหาโพธิสัตว์
พระอรหันต์ พระมหาอรหันต์
คุณของพระธรรม
คุณของพระสงฆ์พระมหาอริยสงฆ์
คุณของพ่อแม่ครูบาอาจารย์

แล้วก็น้อมกรวดน้ำตามคำอุทิศบารมีที่ผมให้ไปครับ





คำกรวดน้ำ อุทิศบารมี

ด้วยเมตตาจิตที่ดี ๆ
ยกน้ำขึ้น แล้วอธิษฐานจิต โดยขอน้อมในคุณองค์พุทธะ พระอรหันต์ พ่อแม่ครูอาจารย์
เทน้ำลงบนพื้นดินหรือปูน (ไม่จำเป็นต้องมีต้นไม้)

ด้วยเดชแห่งบุญบารมี ที่ข้าพเจ้าได้สั่งสมมา ทุกภพทุกชาติ
ขออุทิศบุญบารมีนี้
ให้ทุกดวงจิต ดวงวิญญาณ มนุษย์ อมนุษย์ ทั้งหลาย ไม่มีที่สุด ไม่มีประมาณ
เจ้ากรรม นายเวร ทุกภพทุกชาติ จงมีส่วนร่วมในบุญบารมีนี้
ไม่ติด ไม่ขัด ไม่ข้อง ไม่คา ลุล่วงพ้นทุกข์ ตามองค์พุทธะ พระอรหันต์
และขอ-อโหสิกรรม-ซึ่งกันและกันด้วยเทอญ"

หมายเหตุ: การอุทิศบารมีทำได้ ทุกวัน ทุกเวลา โดยไม่ต้องทำบุญก่อนก็ได้
สามารถน้อมบุญดี กรรมดี ที่สั่งสมมาทุกภพทุกชาติ อุทิศได้เลย ถ้ามีการทำบุญก่อนก็ยิ่งเป็นการดี

ที่มา http://www.rombodhidharma.com/
http://rombodhidharma.pantown.com/​

<!-- / message --><!-- attachments -->

​

 

เป็นกำลังใจให้นะคะ ^-^

สู้ๆๆค่ะ

 

ปลอบใจกันทุกคนแล้วมีแต่สิ่งดีๆมอบให้เป็นกำลังใจเพื่อให้คุณผ่านพ้นวันเวลาแห่งความเสียใจ สู้ต่อไปนะครับ สู้แล้วสักวันเราต้องเป็นผู้ชนะ ลองย้อนกลับไปดูวันเวลาที่ผ่านมาสิครับ มีทั้งดีและไม่ดี มาตลอดเราก็ยังผ่านมาได้ แล้วทำไม่เราจะเดินต่อไปไม่ได้ เป็นกำลังใจให้นะครับ คนที่เขาแย่กว่าเรายังมีอีกมาก สู้ๆนะครับ

 

น้อง tummarism ขอบคุณนะค่ะที่เอาคำพูดของพี่มา quote นะที่นี้ อย่างน้อยก็มีเราคนนึงที่เห็นด้วย กับสัจธรรมนี้ ดีใจมากค่ะ จริงๆถามว่าความรักมันไม่ใช่เรื่องที่ต้องน่ารังเกลียด หรือขยะแขยง หรือเข็ดไปตลอดชีวิตหรอก แต่อยากให้ความรักมันเป็นอะไรที่สุขมากกว่าทุกข์ค่ะ หากรักใครแล้วต้องทุกข์ จะรักให้เปลื่องใจไปใยเล่า แต่หากรักแล้ว เรา สุข สงบ เย็น ใจเราก็จะเบิกบาน อิ่มเอิบ เหมือนร่องลอยอยู่บนวิมานเฆฆ คนเรามักติดกับดักของความรัก แล้วหน้ามืดตาบอด จนแยกแยะ ความถูกต้อง เหมาะสม ควรไม่ควร ไม่ออก พี่อาจจะมีตั้งกฎเกนฑ์ เหมือนปิดกั้นความรักจนเกิดไป แต่ถ้าไม่เคยเจอมาก่อนก็คงไม่รู้ว่ามันทุกข์ซะจนจะกระอักออกมาเป็นเลือด เรารักเขาก็ทุกข์ เขารักเราก็ทุกข์ สรุปมีดีไหมเนี่ยความรัก พี่ถึงโดนว่าอยู่ทุกวันนี้ ไร้หัวใจ รักไม่เป็น หาใช่ไม่ รักต้องเลือกรัก รักสิ่งหรือบุคคลที่ควรรัก เช่นรักพ่อ รักแม่ รักพระพุทธองค์ รักพระธรรมคำสอน ไม่ใช่ไปรัก "คน" คนๆไหนก็ได้แล้วเป็นไง คนมันก็คือคน ยิ่งคนยิ่งเละสุดท้ายชีวิตเราก็เละไปด้วย 55555 ใครว่าพี่รักไม่เป็นไม่มีหัวใจนะ ก็ช่างเขา แต่พี่รู้ว่าพี่เป็นนักรักตัวยงเลยแหละ แต่รักอะไรนั้นก็คาดเดาเอาเองละกันจ๊ะ

 

อะไรผ่านไปแล้วก็ ให้มันผ่านไปครับ จะรักกันมากแค่ไหนก็ต้องพลัดพรากจากกันอยู่ดีเป็นธรรมดา อย่างน้อยเราก็ยังมีช่วงเวลาดีๆถึงแม้มันจะไม่อยู่กับเราตลอด อนาคตที่ดียังรอเราอยู่ เป็นกำลังใจให้ครับ

 

เมื่อพานพบ สบกัน พลันพลัดพลาก

ไม่อยากจาก ก็ต้องจาก ยากผ่อนผัน

จําใจจร จําพลาก จําจากกัน

ทุกชีวัน หนีไม่พ้น เช่นนี้เอยยยย

ทุกคนในโลกเราพบกันเพื่อจากครับ ขอให้ถือว่าเป็นธรรมดาของโลก อดทนเอาธรรมะเข้าช่วยให้มาก รักตัวเองครับ ผมโดนมาแล้วอย่างสาหัส แต่ไม่เห็นตายเลยครับ อิๆ ผ่านช่วงนี้ไป ก็สบายครับ

มีหญิงคนเดียวในโลกที่รักเราไม่เสื่อมคลาย คือ แม่ ครับ

 

ขออนุโมทนากับข้อแนะนำจากเพื่อนสมาชิกทุกท่านค่ะ

เจ้าของกระทู้คงได้รับกำลังใจ แนวทางการปฏิบัติ ไว้เพื่อเป็นยารักษาหัวใจแล้วล่ะ...ไม่เป็นไรหรอกค่ะ...อีกไม่นานก็หายแล้ว

ที่ใดมีรัก...ที่นั่นมีทุกข์

รักมาก...ก็ทุกข์มาก

ไม่รัก...ก็ไม่ทุกข์

สาธุ...

 

เป็นกำลังใจให้นะคะ ชีวิตก็เป็นอย่างนี้แหละ ลองอ่านข้อความนี้นะคะ......
"นับเป็นช่วงชีวิตที่ดีที่สุด แม้เป็นแค่เพียงเวลาสั้นๆ
แต่ก็เคยเกิดขึ้นกับฉัน...เพราะเธอ"
เจ็บปวดค่ะ...เพิ่งเลิกกับแฟน..บอกเลิกเค้าเอง เค้าก็ยอมเลิก..น่าจะดีใจนะ ที่จบลงด้วยดี แต่...เค้ามาสารภาพว่าระหว่างที่เค้าคบและอยู่กับเรา เค้าก็คบผู้หญิงอื่นด้วย มาโดยตลอด มีอะไรๆเกินเลยแล้วด้วย....เค้าบอกว่า ที่ผ่านมาเค้าไม่แน่ใจว่าเค้ารักเรารึป่าว แต่ตอนนี้เค้ารักคนใหม่มาก อยากใช้ชีวิต-สร้างครอบครัว และเดินไปพร้อมๆกับคนใหม่มาก...
คำพูดพวกนี้เค้าเคยพูดกับเรานี่นา...มันเกิดอะไรขึ้น แล้วที่เราเข้าใจว่าเค้ารักเรามาก มันคืออะไร????
รึเราโดนหลอก เราโง่เอง...........

 

เข้ามาอ่านทุกวันค่ะ ขอบคุณจริงๆ ตอนนี้คิดแค่ว่าขอให้หลับได้ แค่นี้ก็ดีใจมากแล้วค่ะ คิดซะว่าเป็นกรรมค่ะ ไม่รู้คิดแบบนี้ถูกหรือเปล่า แต่การใช้ชีวิตนี่มันก็ดูยากเอาการนะคะ เอาใจช่วยทุกท่านที่เป็นเหมือนกันนะคะ ให้ผ่านช่วงนี้ไปได้ อนุโมทนานะคะ

 

ไม่ต่างกันคับ ตอนนี้ก็แย่เมือนกัน โดนมรสุมความรักถาโถมเข้าใส่ เจ็บเจียนตายเหมือนกัน บอกเลยว่า...เข้าใจความรู้สึกคุณมาก ๆ พยามยามเอาธรรมะเข้าข่ม สวดมนต์ทุกคืนก่อนนอนคับ แต่อาจเพราะผมเองยังไม่เข้มแข็งพอมั้งคับ ตอนสวดก็พอไหว แต่พอสวดเสร็จ ทุกอย่างก็กลับสู่สภาวะปกติคับ นอนไม่ได้ ต้องพึ่งยาเลยตอนนี้ พยามยามทำหน้าชื่นไม่อยากให้พ่อแม่ทุกข์ แต่ท่านก็รู้คับ...เลี้ยงเรามานี่นะ เป็นกำลังใจให้นะคับ สู้ ๆ เหมือนกัน พยายามคิดว่ามันเป็นกรรมที่เราเคยทำมา แต่นะ...ลึก ๆ ก็ยังเจ็บช้ำอยู่ดี ขอให้ผ่านช่วงเวลาเลวร้ายนี้ไปได้เร็ว ๆ นะคับ ผมเองก็หวังว่าจะผ่านมันไปได้เร็ว ๆ เช่นกัน

 

แปลกมั้ยคะ เคยได้ยินมั้ย เคยมีคนพูดไว้ในนี้ค่ะ ว่า ทำไมผู้ชายดีๆมักได้เจอผู้หญิงเลวๆ แต่ผู้หญิงดีๆ กลับได้เจอแต่ผู้ชายเลวๆ ตอนนี้ที่ทำได้ก็ทำใจและทำบุญค่ะ เราคิดว่าที่ผ่านมาเราได้ทำดีที่สุดแล้ว อดทนนะคะ พี่เอาใจช่วย อนุโมทนาให้ผ่านเรื่องนี้ไปได้พร้อมกันนะคะ

 

ทุกข์เพราะกอด สุขเพราะวาง .... จะวางหรือยัง?