ความประทับใจใน พระอาจารย์พรสิทธิ์ ธัมมธโร วัดสว่างอารมณ์ ...

สาธุ สาธุ สาธุ ครับ

 

ดอกไม้ขาว 4 ดอก เทียนขาว 8 ธูป 8
ไปบูชาครูกับท่านนะครับ อยากให้ท่านช่วยอะไร บอกไปเลย

รับรองในความตั้งใจ ของท่านพระอาจารย์ครับ

 

รูปไม่มีเลยครับ
เพราะวันนั้นรีบ ไม่ได้ติดกล้องไปด้วย
คราวหน้าหากมีโอกาส จะถ่ายมา และจะมาบอกเล่าถึงประสบการณ์และความรู้สึกดีๆครับ

 

ดีใจด้วยครับอาจารย์

 

ขอบคุณครับ

 

กับท่านพระอาจารย์ ยังมีเรื่องราวอีกมาก
ท่านได้เล่าเรื่องการศึกษาวิชาของท่านให้ผมฟัง บางวิชา กว่าจะได้มา ลำบากนัก
ท่านว่า "โอ้! วิชานี้กว่าจะได้มา เทียวไปหาตั้งหลายครั้ง ถึงจะได้"

สรรพวิชาของท่าน มีคนมาขอ ท่านเองก็ยกให้
ท่านบอกผมว่า "เขามาไกล ก็เลยให้เขา เดี๋ยวเขาเสียน้ำใจ"
นี่แหล่ะครับ น้ำใจครูบาอาจารย์

เกี่ยวกับการใช้วิชาอาคม ของท่านให้เป็นประโยชน์ ท่านบอกว่า
"เมื่อก่อน ครูบาดวงดี วัดท่าจำปี ก็ให้ท่านช่วยเสก ช่วยลงวิชาให้"
ท่านเองก็เต็มใจทำให้ทั้งทำอย่างดีซะด้วย

แม้ครูบาดวงดี เอง ท่านก็มีส่วนในการช่วยวัดด้วยเหมือนกัน ท่านเองก็เล่าให้ผมฟัง แต่ผมจำไม่ค่อยได้
เป็นภาพที่งดงามนะครับ ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน
พระเถระผู้เฒ่า กับ พระอาจารย์หนุ่ม เป็นภาพที่น่าอัญชลีนัก

 

นอกจากเรื่องที่ท่านอาจารย์จะต้องใช้เงินสร้างกุฏิแล้ว ท่านยังต้องใช้เงินในการดูแล โรงเรียนในอุปถัมภ์ของท่าน เลี้ยงข้าวเด็กด้วย เด็กนักเรียนนี่ก็หลายอยู่ นัยว่า เป็นอนาคตของชาติ

ผมถามลุงเริญ ลุงแกบอกว่า ก็มีเจ้าภาพอยู่เหมือนกัน
เดี๋ยวคงได้เงินกฐินมาทำส่วนนี้(ถ้าผมจำไม่ผิดนะครับ)

เงินที่ทุกท่านได้บูชาพระ เครื่องรางของขลังต่างๆ ก็ถูกนำมาใช้ในสิ่งต่างๆเหล่านี้ สร้างกุฏิ เอามาเกื้อกูลโรงเรียน

ถ้าท่านไป อยากให้ไปเห็นบริเวณที่ท่านพระอาจารย์ใช้ ต้อนรับแขก รับศิษย์ ปูฟากครับ(ไม่แน่ใจว่าเค้าใช้คำนี้กันหรือเปล่า)ไปดูด้วยตาดีกว่า ท่านกับรับแขกกันตรงนี้


ลุงเริญยังบอกอีกว่า ถ้าวันไหน แขกเยอะ ลูกศิษย์เยอะ ท่านก็ไม่ฉันข้าวเลย ตั้งใจรับแขก ให้สมกับความตั้งใจ จะเอาอะไร จะทำบุญ ถวายเงิน ถวายของ ขอของขลัง ฯลฯ ท่านเต็มที่ครับ

 

แม้เช้านั้นไปถึงกุฏิท่าน ขณะที่ท่านรับแขกท่าน ท่านยังไม่ลืมจะถามผมว่า "ทานข้าวหรือยัง" ผมก็บอกว่าทานแล้ว

ตรงนี้แนะนำนิดนึง ใครไปหาท่าน กรุณา พก อาหารการกิน ติดกระเป๋าไปด้วย จะสะดวกแก่ท่านเอง

เท่าที่ผมดู แถวนั้นก็เงียบพอสมควร ยิ่งกลางวัน หากไม่มีแขกนี่ จะเงียบมาก

กลางคืนคงไม่ต้องคิด อีกมิติเลยครับ

ผมถามท่านว่า หากกลางวัน เงียบไม่มีแขก ท่านทำอะไร ท่านว่า "ก็ลงตะกรุด ลงของ เพื่อจะได้ให้บูชา"

 

เรื่องการให้บูชาของนี้

ผมเห็นคนออกสองแถวใหม่ มาให้ท่านพรหมน้ำมนต์ ท่านจัดการให้อย่างดี ก่อนกลับ ท่านคว้าผ้ายันต์ แจกให้คนขับรถโดยไม่พูดถึงเงินเลยสักบาท

ลุงเริญแกก็บอกว่า คนบ้านนอกบูชาแพงๆ ไม่ได้หรอก ไม่มีปัญญา

ท่านอาจารย์เอง ผมเห็นท่าน คว้าได้ก็แจก... ท่านไปดูราคาเถอะครับ ก็หลายเหมือนกัน แต่ท่านแจก

ท่านบอกชื่อผู้เป็นเจ้าภาพทำผ้ายันต์ถวายด้วย...แต่ผมลืม ขออภัยครับ

และก็ขออนุโมทนากับท่านเจ้าภาพด้วย

 

เกี่ยวกับผ้ายันต์ที่ท่านแจกนี้ผืนโตครับ
ท่านบอกผมว่า ดีทางเสน่ห์ เมตตา

ผมเลยถามว่า แล้วกันของ คุ้มครองได้มั้ย ท่านว่า"ได้" พร้อมชี้ยันต์ตัวนั้นให้ดู แล้วบอกว่า ยันต์นี้ พวกเงี้ยว พวกชาวเขา(ประมาณนั้น) นิยมสักที่ขา เพราะกันของได้ครับ

ยังๆ ยังมีเรื่องของตะกรุดบุเรงนองอีก สุดยอดขอบอก เดี๋ยวจะมาโม้ให้ฟัง

หากท่านบูชาได้ ให้บูชาไว้ เพราะอะไรเหรอครับ เพราะหนึ่ง ท่านได้ของดีที่ทรงคุณค่า สอง เงินท่านไม่สูญเปล่าแน่ ท่านไปดูผลงานของท่านที่ปรากฎที่วัดเถอะครับ ทรายเอย กระเบื้องเอย ปูนเอย ไหนจะค่าแรงคนงาน ฯลฯ เอาได้ เอาไว้

 

ค่าครูแล้วแต่เลยครับ ใส่ซองตามความศรัทธา เครื่องบูชาครู เอาแบบเต็มสูตรเลยนะครับ เทียนขาว ๑ บาท ธูปหอม ดอกไม้สีขาว และ ดอกไม้สีแดง หมาก พลู ผ้าขาว ๒ เมตร ผ้าแดง ๒ เมตร เหล้า ๑ ขวด ข้าวสาร ข้าวเปลือก ช้างปั้น

แนะนำว่าเทียนและธูปซื้อแบบเป็นแพ็ค ดอกไม้เด็ดไปหลายดอกหน่อยครับ

ซื้อทองซัก ๑๐ แผ่น มะนาวซักลูก บอกว่าลงทองเมตตาโชคลาภแบบเต็มสูตรครับ ส่วนมะนาวใช้กัดให้ฟันอ่อนลงสาลิกา ลงเสร็จแล้วให้ท่านเรียกให้ดูด้วย

 

เกี่ยวกับตะกรุดบุเรงนองของท่าน ท่านเล่าตำนานและเปิดตำราให้ดู

ท่านว่า สมัยก่อน เวลาบุเรงนองออกศึก ออกรบ จะคาดตะกรุดนี้ ซึ่งก็มีชัยทุกครั้ง

คงคล้ายกับตะกรุดมหาจักรพรรดิ์ของทางภาคกลางที่สมเด็จพระนเรศ ท่านทรงคาดไว้

ผมถามท่านว่า ตะกรุดนี้ มีทางเมตตาโชคลาภมั้ย ท่านว่า มี มีทุกทาง แล้วแต่ปราถนาเลย อธิษฐานเอา

 

ยังมีตะกรุดอื่นๆ อีก ของขลังอย่างอื่นอีกหลายอย่าง แต่ละอย่าง แสดงถึงภูมิรู้ของท่านอาจารย์อย่างแท้จริง

ต่ออีกหน่อย ตะกรุดแปดนิ้ว หากท่านได้จองไว้ ผมขอแสดงความยินดีกับท่านด้วย

ทำไมเหรอครับ เยี่ยมอย่างที่สุด เรียกว่า สู้ตะกรุด นวโลกุตรธรรม9 ได้

ยังครับยัง เดี๋ยวมาเฉลยว่า ทำไม ผมถึงว่า เยี่ยมนัก

โปรดติดตามตอนต่อไป

อีกสักครู่ครับ

 

ถูกใจอาจารย์มากเล่าได้มันส์ วันนั้นเสียดายไม่ได้ไปด้วย เห็นพระอาจารย์บอกว่าคนนั้นเป็นนักยิงปืนเป้าบินด้วยครับ

 

พักทานข้าวสักครู่ครับ

 

โจ ฝากบอกท่านอาจารย์กับลุงด้วยนะว่าคิดถึงมาก

 

อาหารยังไม่เสร็จ ต่อเรื่องตะกรุด แปดนิ้วก่อน

ตะกรุดนี้ดีทางเมตตามหาเสน่ห์ แหม ไม่อยากบอกว่า เยี่ยมครับ ไม่ได้เชียร์ เพราะของหมดแล้ว เป็นตำนานไปแล้ว

และก็มิได้ดีแต่ทางเสน่ห์อย่างเดียว คุ้มครอง คุ้มดวงได้ เรื่องคุ้มดวงนี่ ไม่ธรรมดา เพราะท่านเอาเคล็ดวิชามาใช้

เรื่องรู้วิชาต่างๆนี่ว่าเยี่ยมแล้ว แต่การรู้เคล็ดวิชานี่เยี่ยมยิ่งกว่า

การคุ้มดวงนี่ ท่านใช้บารมี พ่อแม่มาใช้คุ้มดวงเราด้วย

ทำไมต้องใช้พ่อแม่ ก็พ่อแม่ รักเรามั้ยครับ รักมากมั้ยครับ สละชีวิตแทนเราได้มั้ยครับ

กระซิบอีกนิด เคล็ดนี้เหมือท่านอาจารย์แดง วัดไร่ บางตาวา เลย

เรื่องกันคัดของ ของเสื่อม ในตะกรุดแปดนิ้วก็มี เป็นไงหรือครับ จะเล่าให้ฟัง

 

ได้เลยครับ พระอาจารย์ก็ถามถึงอาจารย์ว่ากลับถึงกรุงเทพดีหรือยัง

 

อันตะกรุด 8 นิ้วนี้ เนื่องด้วยมหาเสน่ห์แรงจัด จึงมีผู้ที่นำไปใช้ เกิดประสบการณ์ทางเสน่ห์ ถึงขั้นที่ ทางแฟน(ที่เป็นหญิงนะครับ ส่วนเสน่ห์ระหว่างชายกับชาย..เอ่อ ไม่ขอพูดถึง) ข้ามตะกรุดเลย

ทันทีที่ข้ามตะกรุด ตะกรุดลั่นเลย แต่ ไม่เสื่อมครับ ท่านอาจารย์บอกผม ท่านว่า ท่านลงกันให้แล้ว กันให้ ถึง สามรอบ ไม่ต้องกลัว แต่อย่าผิดศีล และขอให้มีจิตมั่น รับรอง สุดๆ

 

ถึงกรุงเทพ ด้วยความสวัสดิภาพครับ กะว่าจะโทรหาท่านอาจารย์ แต่มันตีสี่ ไม่กล้าโทร ผมเองก็เลยลืม

ขอขอบพระคุณท่านอาจารย์อีกครั้งครับ ที่ถามถึง