เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

เป็นใครที่เคยกราบหลวงพ่อฯ แล้วมาอ่านข้อเขียนลุง ก็ต้องซึมครับ
ช่วงที่เขาโจมตีวัตถุมงคลกันอยู่ จะตายอยู่แล้ว ผมถามหลวงพ่อฯ ท่านก็ว่า "ของเค้ามีต้นทุน" เห็นใจพวกนั้นอีก เราก็เลยไม่ถามอะไรต่อ เมตตาท่านที่สุดจริงๆ

คุณอยู่ใกล้หลวงปู่ฯ หลายคนก็อิจฉา ขอให้อุปฐากท่านให้ดีเถิดครับ วันหน้า อาจจะได้เข้ามาเล่าเป็นซีรีย์เหมือนลุงก็ได้ครับ

 

พี่พีครับเล่าเรื่องตะกรุดธาตุให้ฟังหน่อยครับ

 

หลวงปู่วัดบ้านฟ่อนนี่ เป็นพระดีมากน่ะครับ เสียดายผมอยู่ไกล ภาระเยอะ ถ้าท่านอยู่ แค่ อยุธยา นครสววรค์ล่ะก็ เรียบร้อย โก๋นนท์ แน่นอน

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรงครับ

 

วันที่พาแฟนไปกราบหลวงปู่ฯ ระหว่างทางจะตีกันตาย ถ้าถีบลงรถได้คงทำกันไปแล้ว แต่พอมาเจอหลวงปู่ฯ ยิ้มแก้มบานกันทั้งคู่เลย ลืมไปเลย
หลวงปู่ฯเหมือนไม้ใหญ่ให้ความร่มเย็น

ใครอยู่ใกล้พระดี ก็เอาอย่างลุงนี่แหละครับ อุปฐากกันจริงๆจังๆ จะได้มีความประทับใจไว้เป็นความทรงจำดีๆ ให้รุ่นหลานๆฟัง(คนแก่บางคนขี้เหงา....ไม่มีอะไรจะเล่า ก็เฉา.....)

ลุงได้ตะกรุดหลวงปู่ฯไปกี่เส้นครับ ได้ข่าวว่าได้เหรียญเงินหลวงปู่ฯไปด้วย อวดหน่อยเดะ เด่ะบางนาอยากเห็น

 

..........หวง................

(เอาใจช่วยคนมีดีนะครับ สวดมนต์บ่อยๆครับ ประเดี๋ยวหลวงพ่อฯก็มาบังคับเองหละครับ...)
ผมยังได้มาเลย...อิอิ (คนแก่ใจอ่อน..เอ้ย! ใจดี)

 

คุณมีดีอยู่ในตัวแล้วแหละครับ ของนอกกาย สู้ของในกายไม่ได้หรอกครับ

 

อันนี้โจคงหมายถึงตะกรุด ธาตุสี่ ที่ผมเคยเขียน โปรดทราบว่าตะกรุดส่วนใหญ่ หลวงพ่อท่านไม่ได้ลงน่ะครับ การเขียนน่ะ นานๆเขียนทีก็ลืมไปได้ แต่จิตน่ะ ไม่ได้ลืมไป เหมือนหลวงปู่อาจารย์ผม ท่านบอกเองว่า นานๆลงที มันลืม เพราะฉนั้นใครจะเอายันต์อะไรก็ลงมา แล้วมาให้ท่านประจุให้ ถ้าเป็นในสายวิชาของท่าน ท่านก็ประจุให้โดยตรง แต่ถ้าไม่โดยตรงท่านก็เชิญครูบาอาจารย์ เหล่านั้นมาได้ครับ คนจิตถึง ศีลดี ใครก็ไปมาหาสู่ครับ เอ่ยอ้างอะไรก็เป็นผลครับ

ของที่เขาว่าดีที่สุด อาจจะไม่ถูกโฉลกกับคุณก็ได้น่ะครับ ผมเชื่อเรื่องนี้ เพราะมันมีเหตุผลเรื่องกรรมสนับสนุน ของที่เราเคยเป็นเจ้าของมา หรือ มีส่วนร่วมมา จะใช้ติดตัวได้ดีกว่าของที่ ไม่มี กรรมเก่ากันมา เหมือนคนรู้จักกันแต่ชาติก่อน มาชาตินี้ คบกันก็แปปๆ สนิทกันได้ บางคนเจอกันไม่กี่เดือน ก็แต่งงาน อยู่กินกันมาได้ ยาวนาน เพราะถูกฉโลก ถูกนิสัยกันมาหลายชาติ

แต่บางคนไม่ถูกโฉลก ฝืนไป ก็ไปไม่ไม่รอด เพราะจริตไม่ถูกกันมา

เครื่องรางของขลังก็เหมือนกันน่ะครับ เขามีเจ้าของ ของเขา เมื่อมาเจอกัน ก็ง่ายดาย นำมาติดตัวก็เหมือนหลอดไฟ ที่ต่อกับแบต แบบถูก โวลล์ ถูก แอมป์ เข้ากันได้ดี

ตะกรุดธาตุสี่นี้ กันทำหลายหลวงพ่อน่ะครับเท่าที่ผมทราบ องค์แรกที่มาเจอจะๆก็หลวงพ่อคูณ วัดบ้านไร่ อย่างที่เคยเล่ามาที่ไหนสักที่ ผมไปหาหลวงพ่อบ่อยในยุคกลางๆของท่าน ตอนนั้นท่านยังว่างมาก บางทีนั่ง จารตะกรุดโทน หรือ จารตะกรุดจีวรอยู่องค์เดียว และตามอุปนิสัย สอดรู้สอดเห็นของผม ผมก็เสนอหน้าเข้าไปมอง ในคราวนั้น ท่านนั่งจารตะกรุดโทน บนแผ่นทองแดงอยู่องค์เดียว ผมกราบท่านเสร็จ ก็ถามท่านว่าตะกรุดอะไรครับหลวงพ่อ ท่านบอกว่า ตะกรุดธาตุสี่ การจารก็เป็นอักขระ ล้วนๆ คือ นะ มะ พะ ธะ สี่แถวย้อนไปมา ไม่มีกระดูกยันต์ ผมเรียนถามท่านว่า ไม่ตีเส้นเป็นห้องๆเหรอครับหลวงพ่อ ( ตะกรุดแบบเก่าของหลวงพ่อท่านผมเคยคลี่ดู ท่านจะตีเป็นห้องๆ ) หลวงพ่อท่านบอกว่า กูขี้เกียจ ไม่ต้องหรอก แบบนี้ง่ายดี

ตะกรุดนี้ไม่บังคับ ลงแค่แม่ธาตุสี่ตัว คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ หรือ นะ มะ พะ ธะ เมื่อเสร็จแล้ว ก็ปลุกเสกรวม โดยท่าน ( อันนี้ท่านไม่ได้บอก ผมเดาเอาเอง ) เมื่อท่าน กำหนดจิต เชิญครูบาอาจารย์เสร็จ ท่านก็ตั้งแม่ธาตุ แล้วหนุนธาตุด้านใดให้เด่นออกมา ในกรณีของหลวงพ่อคูณ น่าจะเป็น ธาตุไฟ และ/หรือ ธาตุน้ำ เพราะของๆท่านจะเด่นไปทางคงกระพัน มหาอุด นำหน้า เพราะฉนั้นตะกรุดนี้จะออกไปในแนวคุ้มครอง มากกว่า โชคลาภ เมตตา

ส่วนตะกรุดของหลวงพ่อทรง ลง นะมะพะธะ กลับไปมา เหมือนกัน การปลุกเสกก็คงคล้ายๆ กัน แต่หลวงพ่อทรงท่านเด่นทางเมตตา โชคลาภ ท่านคงจะแถม สิ่งเหล่านี้ลงไปด้วยน่ะครับ

แต่ถ้าใครมีตะกรุดธาตุสี่ของหลวงพ่อทรง ก็คงจะหนักไปทาง บู้ๆ แรงๆ หน่อยน่ะครับ

 

อืมๆ อันนี้น่าสนใจยิ่ง อยากให้เป็นจริงๆ ฮิๆ

อยากให้ท่านเจ้ากรมเอ็นดูผมบ้างจัง นึกซะว่าเป็นลูกเป็นหลาน
ฮิๆ

 

เห็นด้วยครับ

วัตถุมงคลบางอย่าง ก็รอเราอยู่

อย่างตะโพนกลึง ผมเดินไปเจอ ตอนนั้นเห็นแล้ว ก็อยากได้นะ
แต่ ยังลังเล ใจ (ดูไม่เป็น จนมาไล่เปิดกระทู้อาพี อ่ะ ตะโพนแบบนี้ก้มี)

ผ่านไปเดือน 2 เดือนได้มั้ง

ก็ยังอยู่ สุดท้ายก็ได้บูชา มาในราคาย่อมเยาว์ แหม..ดีใจเจงๆ

ปล.เวลาสวดมนต์ภาวนา ผมระลึกถึงหลวงปู่เสมอๆ
ลองดูนะครับ สำหรับท่านที่อยากได้วัตถุมงคลของหลวงปู่มาครอบครอง

 

เห็นด้วยกับคุณพี และคุณลายสะลอง ครับ ผมอ่านแล้วนึกถึงความเมตตาที่ท่านมีให้กับศิษย์ น้ำตาซึมเหมือนกันครับ คิดถึงหลวงปู่มากๆ ครับ

 

ขอบพระคุณมากครับ สุดยอดจริงเลย

 

ของหลวงปู่ตอนนี้มีแต่คนเก็บ และขึ้นทำเนียบพระที่ต้องการอันดับต้นๆในเชียงใหม่ครับ ราคาพุ่งขึ้นตามความต้องการ ใบสั่งจากเมืองหลวงและเซียนพระดังปลิวว่อนเลยครับ ของบางอย่างราคาไปไกลจนน่ากลัว นี่แหละหนากิเลสของคนครับ บางอย่างเป็นของที่ราคาสูงมากคือล็อกเก็ตยุคแรกๆ เหรียญรุ่นแรก เหรียญรุ่นสามเนื้อเงิน เนื้อตะกั่ว เนื้อนวะ พระผงยุคแรกๆ และตะกรุดที่หลวงปู่จารมือเอง ใครที่มีของหลวงปู่โปรดเก็บไว้ให้ดีๆ อีกหน่อยจะหาไม่ได้ โดยเฉพาะดาบที่ออกล่าสุด สร้างครั้งแรกและครั้งเดียว ราคาตอนนี้เขยิบไปเรื่อยๆครับ ใครอยากได้ของหลวงปู่มีเงินก็หาซื้อไม่ได้ ต้องมีวาสนาด้วยครับ

กราบหลวงปู่ทรงและหลวงปู่ครูบาดวงดีด้วยความเคารพครับ

 

ผมหามาได้แต่ผ้ายันต์ครับ แหะๆ ๆ

 

รอชมบารมี ตะกรุดมหาจักรพรรดิ์ นาค และเงิน อยู่น่ะครับ
ดอกทองคำ คงไม่ใช่แล้ว อยากมีวาสนาถึงจัง นาคและ เงินเนี่ย

เจ้าของคงหวงมาก





สวยงามจริงๆ อีกอึดใจเดียว นึกว่าจะมี ตะกรุดมหาจักรพรรดิ์ดอกทองคำ
ดอกเดียวแล้วเชียว ไม่งั้นท่านเจ้ากรม คงมีครบ สามกษัตริย์ จะได้ขอชมบารมีด้วย

สำหรับผม ถ้าได้ กษัตริย์ เดียว ก็ดีใจจะตายแล้ว

 

หน้า ๑๗ ครับกรุณาย้อนกลับไปดูน่ะ

http://palungjit.org/showthread.php?t=122347&page=17

 

มียังดีกว่าไม่มีน่ะครับ

อนุโมธนาด้วย ผมยังไม่มีเลย

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรงครับ

 

นวนิยายมีเยอะ ในนิตยสาร พระเครื่อง เท่าที่ผมจำได้มีสองฉบับ นอกนั้นก็เป็นโฆษณาในเว็บ บางเรื่อง ผมอ่านแล้วไม่กล้าไปถามหลวงพ่อว่าจริงหรือปล่าว เลยเลิกซื้ออ่าน

คนเราบางทีต้องมีจรรยาบรรณบ้างน่ะครับ ตอนเรียนมาตั้งแต่เด็ก จนได้มีโอกาศมาเรียนวิศวะ ครูบาอาจารย์ท่านก็สอนให้ตรงไปตรงมา อย่าไปโกงเขา คำนวนอะไรก็ให้พอดี เผื่อ safety factor เพื่อ ความปลอดภัย ไม่ใช่เพื่ออัพราคา พ่อแม่ เรามาแต่เด็กก็สอนว่า อย่าไปโกง ไปหลอกลวงเขา ให้พอใจในของๆเรา

การโฆษณาอะไรจนเกินเหตุ ฟังดูเป็นเรื่องโกหก แทนที่จะมีผลดี บางครั้งคนที่เขามีสติปัญญาพอเขาอ่านดู เขาจะไม่เชื่อเอาซ่ะอีก เขาอ่านแล้วอาจจะสมเพช ดีไม่ดี ความไม่รู้ ความที่เขาไม่เคยสัมผัส กลับปรามาสครูบาอาจารย์เราซ่ะอีก ซึ่งจะไปซวยเขา ก็เกิดเป็นกรรมกันมาอีก เพราะเราดันผ่าไปโฆษณาให้เขาฟังไว้เพราะจะขายของ ตัวหลวงพ่อน่ะท่านไม่รู้เรื่องหรอก ท่านนอนอยู่ที่วัด...แหะๆ

หลวงพ่อทรง ท่านก็คล้าย หลวงปู่อาจารย์ ผม ท่านมีสติดีมากครับ คนมีสติดี ทุกลมหายใจ จะไม่เผลอครับ การไม่เผลอนี้รวมทั้งการไม่เผลอแสดงฤทธิ์ด้วย เพราะเข้าข่ายหมิ่นเหม่ต่อพระวินัย เป็นการอวดฤทธิ์ พระระดับนี้ท่านไม่อวดแล้วครับ เลยระดับอวดมานานแล้ว ทิ้งมาไกล การไปเขียนซ้ำซาก เหมือนหลวงปู่ หลวงพ่อ มีฤทธิ์ มีเดชมาก ชอบแสดงฤทธิ์แสดงให้คนเห็นประจำ จะเสกรุ่นไหน ( สังเกตุข้อเขียนแบบนี้ ทำนองนี้จะเน้นวัตถุมากกว่า ธรรมสมถะ ที่หลวงพ่อ หลวงปู่แสดงให้ดู เพราะธรรมขายไม่ได้ แต่วัตถุ ทำ มาขายได้ ) ก็เลยต้องให้หลวงพ่อแสดงอภินิหารประจำ มีแสง มีสี มีอภินิหารทุกอย่าง เหมือนพวกหนังแขก เหาะ ล่องหน หายตัว กันจนเป็นเรื่องธรรมดา แต่เราไม่เคยเห็นพี่แขกเหาะเป็นๆให้ดูสักที...แหะๆ อยากดูมากเลย

ส่วนของเมื่อเสกไปแล้ว เกิดไปแสดงอภินิหาร เพราะขลังเสกมาดี บางทีหลวงพ่อหลวงปู่ท่านก็ไม่รับรู้ ไปเล่าให้ฟังก็ เออๆ อือๆ ไปอย่างนั้นตามใจคนพูด หรือแค่ยิ้มๆ หรือแค่พูดซ่ะอีกว่า บุญกรรมรักษา พระท่านช่วย ไปโน้นเลย

ท่านที่เชียร์พระ เชียร์อภินิหารในองค์หลวงพ่อ แล้วลงท้ายขายของน่ะ ถ้าของๆท่านมีอภินิหารแบบนั้นจริงๆ ท่านเคยประสพมากับตา ผมว่าท่านคงไม่ขายกินหรอกครับ ยกเว้นเข้าตาจนจริงๆ ผมไม่ได้มาเตือนอะไรหรอก เพราะโตๆกันแล้ว แต่อยากจะบอกว่าคนเขารู้ไต๋ ตั้งนานแล้ว เด็กมันอ่านเดี๋ยวนี้มันยังไม่เชื่อเลย...แหะ เปลี่ยนมุขมั่งเหอะ

เราคนพุทธต้องมีความเชื่อสี่อย่าง

๑) เชื่อในกฎแห่งกรรม
๒) เชื่อในผลของกรรม
๓) เชื่อในวิบากกรรม
๔) และสุดท้ายต้องเชื่อในการตรัสรู้ ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

การทำกรรมบางอย่าง บางทีไม่แน่อาจจะไปล่วงเกินในพระอริยะบุคคลบางประเภท ไปล้อเล่น อ้างอิงท่านเพื่อผลของการค้า มันอาจจะมีกรรมเกิดขึ้น เพราะเราไม่ได้เข้าใจในกรรมถ่องแท้ เหมือนพระอริยบุคคลบางประเภท เพราะเรื่องของกรรมบางอย่างมันยากที่จะเข้าใจในฉากเดียว ชีวิตเดียว

แล้วผลของกรรมนั้นบางอย่างมันมีสูง แรง มันก็จะเกี่ยวตวัดมายังตัวท่าน บางที บางร้าย มีผลต่อไปถึงคนรอบข้าง ครอบครัว คนที่เรารัก เช่นลูกเต้า เพราะการอยู่ด้วยกัน มันมีมาจากผลกรรมต่อกัน ผู้นำเป็นอะไรไปคน ผู้ตามก็มีผลไปด้วยอย่างช่วยไม่ได้ และไม่รู้อิโหน่อิเหน่อะไรเลย แต่กรรม เขายุติธรรม เขาไม่เลือกคน ไม่เลือกลูกเล็กเด็กแดง พอกรรมมา กรรมมีผลไปทั่ว ถ้าผิดกฎแห่งกรรม จะโดนกันไปหมด

แม้เป็นพระอริยะบุคคลกรรมก็จะไม่เว้น ตัวอย่างเช่นพระโมคคัลลานะ ท้ายที่สุดก็ยังต้องถูกทุบตีจน ล่ะสังขารเข้าพระนิพพาน แม้จะเป็นพระมหาสาวก พระอรหันต์ปฏิสัมภิทัปปัตโตแบบพิเศษ แบบมีฤทธิ์มาก ได้รับการยกย่องจาก องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเอง ท่านเองก็เหาะหนีคนร้ายนี้ไปหลายครั้งด้วยอิทธิฤทธิ์ แต่ท้ายที่สุดก็ต้องปลง เพราะกรรมเขาแรงกว่า มากกว่าฤทธิ์ที่มี ต้องยอมให้เขาทุบตีจนล่ะสังขาร

อันนี้ ไม่ได้หมายความถึงใครเเบบเจาะจงจริงๆ อ่านๆแล้วก็ข้ามไปก็ได้น่ะครับ...แหะๆ

 

เราคนพุทธต้องมีความเชื่อสี่อย่าง

๑) เชื่อในกฎแห่งกรรม
๒) เชื่อในผลของกรรม
๓) เชื่อในวิบากกรรม
๔) และสุดท้ายต้องเชื่อในการตรัสรู้ ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

การทำกรรมบางอย่าง บางทีไม่แน่อาจจะไปล่วงเกินในพระอริยะบุคคลบางประเภท แล้วผลของกรรมนั้นมันสูง แรง มันก็จะเกี่ยวตวัดมายังตัวท่าน บางที บางร้าย มีผลต่อไปถึงคนรอบข้าง ครอบครัว คนที่เรารัก เช่นลูกเต้า เพราะการอยู่ด้วยกัน มีมีผลกรรมต่อกัน ผู้นำเป็นอะไรไปคน ผู้ตามก็มีผลไปด้วยอย่างช่วยไม่ได้ และไม่รู้อิโหน่อิเหน่อะไรเลย แต่กรรม เขายุติธรรม เขาไม่เลือกคน เลือกลูกเล็กด็กแดง พอกรรมมา กรรมมีผล ถ้าผิดกฎแห่งกรรม จะโดนกันไปหมด

แม้เป็นพระอริยะบุคคลก็ไม่เว้น ตัวอย่างเช่นพระโมคคัลลานะ ท้ายที่สุดก็ยังถูกทุบตีจน ล่ะสังขาร แม้จะเป็นพระอรหันต์ แบบมีฤทธิ์ ได้รับการยกย่องจาก องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเอง ท่านเองก็เหาะหนีคนร้ายนี้ไปหลายครั้ง แต่ท้ายที่สุดก็ต้องปลง เพราะกรรมเขาแรงกว่า มากกว่าฤทธิ์ที่มี ต้องยอมให้เขาทุบตีจนล่ะสังขาร

สุดยอด สาธุครับลุง