ข้อความจาก กลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา)(ปิดกระทู้)

ท่านผู้อาวุโส ผมจองตรงหูหมี(อย่าผวน) ตัวเล็กๆ สีน้ำตาลแล้วกัน

 

จารโม่ กล่าวได้ถูกต้องแล้ว ขออนุโมทนา

ทุกชีวิตจิตวิญญาณ ถูกพันธนาการด้วยใยเหนียวแห่งการยึดมั่นถือมั่นในตัวตน
ต้องกลับมาเกิด..แก่..เจ็บ..ตาย..หลายภพหลายชาติ
หาหนทางแห่งการหลุดพ้นไม่เจอ
ใยเหนียว นี้แหละ ที่ทำให้เราหลง ยึดติดในตัวตน สร้างกายสังขารให้เราเข้ามายึดเกาะ
แล้วก็มาเสวยสุข ทุกข์ ตามวิบากกรรม ผ่านตัวตนอันจอมปลอม ที่คอยหลอกล่อเราอยู่ตลอดเวลาตัดกันไม่ขาดสักที

พระพุทธองค์ ทรงตรัสรู้ นำธรรมอันประเสริฐ มาเผยแพร่สั่งสอน
ไปทั่วทุกสารทิศ ไม่เว้นแม้ในจักรวาล และดวงดาวในแกแลคซี่ อันนับประมาณไม่ได้ พระพุทธะ จึงถือกำเนิด ไม่เพียงแต่บนโลกใบนี้เท่านั้น
เพียงเราเปิดประตูใจของเราออกกว้าง เราก็จะพบพุทธรรม ที่มีอยู่ทั่วไปในอนันตจักรวาล อยู่ที่ว่าเราจนสนใจศึกษาเรียนรู้ให้พบความจริงของชีวิตหรือไม่เท่านั้น

จงอย่าปิดกั้น ทุกสรรพความรู้ แต่จงสกัดกั้น สรรพอวิชชาทั้งหลายที่จะ
ทำลายความรู้อันจะนำไปสู่ปัญญาหลุดพ้นกันเถิด

 

จารโม่ เปิดเผยภาพถ่ายคู่กับพระสนมเอก

 

ว้า..แย่จัง ได้ 5 คะแนนเองเรา เดี๋ยววันนี้ต้องไปหากัลยาณมิตรแถวๆ ฝักข้าวโพดให้ช่วยชี้แนะซะแระ อยู่กันป่ะครับ

 

ขออนุโมทนากับพี่เทพกัญญา ด้วยครับ

ปกติอาจารย์ sapa จะไม่ว่างเสาร์-อาทิตย์
แต่เสาร์-อาทิตย์นี้ ว่างโดยไม่คาดคิดมาก่อน
ท่านใดใคร่เรียนรู้สัมผัส wave เพื่อเห็นขันธ์ห้าว่าไม่ใช่ของเราได้อย่างชัดเจน
ก็ขอเรียนเชิญที่ In house ธรรมสถาน ของพี่เทพกัญญา ในวันอาทิตย์ที่จะถึงนี้นะครับ

อย่าลืมเตรียมดอกไม้สามสี ติดตัวไปด้วย เพื่อบูชาพระรัตนตรัย บิดามารดา ครูบาอาจารย์ด้วยครับ

 

ขออนุโมทนา กับอาจารย์ไก่ ที่นำธรรมะเข้ามาใช้ในชีวิตประจำวัน แล้วสามารถก้าวล่วงความทุกข์ได้ในระดับหนึ่ง ซึ่งสามารถรู้เห็นได้ด้วยตนเอง


นั่นเป็นเพราะอาจารย์ไก่มีปัญญา มีการพิจารณาไตร่ตรองในธรรมของพระพุทธองค์ แล้วนำมาใช้ จึงมีการละการยึดมั่นถือมั่นในอุปาทานขันธ์ห้า ในอัตตาตัวตน ในความยึดมั่นว่ามีตัวเรา ทุกสรรพสิ่งรอบข้างก็เป็นของเราไปด้วย

เมื่อยึดมากก็ทุกข์มาก เมื่อยึดน้อยก็ทุกข์น้อย เมื่อไม่ยึดก็ไม่ทุกข์

เมื่ออาจารย์ไก่ยึดมั่นถือมั่นในอุปาทานน้อยลง ความทุกข์ก็ย่อมน้อยลง ตามเหตุตามปัจจัยนั่นเอง

ขออนุโมทนาด้วยค่ะ

 

ธรรมะ ธรรมชาติ มีหนึ่งเดียวไม่เคยแบ่งแยก

มีแต่อวิชชา คือความไม่รู้เท่านั้นที่เป็นตัวแบ่งแยก ให้มีการเปรียบเทียบ ให้มีความเหลื่อมล้ำต่ำสูง ให้มีการแข่งขันกันในความรู้ ในศาสตร์ทั้งหลาย ทั้งปวงที่แต่ละคนเชี่ยวชาญ

แต่โดยความเป็นธรรมชาติแล้ว ทุกอย่างเป็นไปตามเหตุปัจจัย ไม่ได้เป็นไปตามความคิดเห็นของใครคนใดคนหนึ่ง มันเป็นอย่างนั้นเองตามธรรมชาติ

ถ้าเห็นพระอาทิตย์ขึ้น คนหนึ่งเข้าใจว่า พระอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันออก และมันต้องขึ้นอย่างนี้ทุกวัน

แต่อีกคนเข้าใจว่า พระอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันตก และมันจะขึ้นทางทิศตะวันตกทุกวัน

อีกคนคิดว่าขึ้นทางทิศเหนือ และมันจะขึ้นทางทิศเหนือทุกวัน

แม้จะทุ่มเถียงกันไปมาอย่างไร

พระอาทิตย์ ก็ต้องขึ้นทางทิศนั้นอยู่ดี

ไม่ว่าคนจะเรียกทิศนั้นว่า ตะวันออก ว่าตะวันตก ว่าเหนือ ว่าใต้

พระอาทิตย์ไม่ได้สนใจ ไม่ได้ขึ้นอยู่กันใคร มันยังคงทำไปตามธรรมชาติ

คนสามคนยังทุ่มเถียงกันไม่สิ้นสุด ความทุกข์ ความสุข ความร้อนรนกระวนกระวาย ก็จะยังเกิดกับบุคคลเหล่านั้นต่อไป

เพราะต่างต้องการให้เป็นไปตามความเห็นของตน

ดังนั้น การตัดสินสิ่งหนึ่งสิ่งใด จากมุมมองเท่าที่เห็น โดยใช้ความไม่รู้จริงตามธรรมชาติ ก็ย่อมมีแต่ว่า จะต้องมีข้างใดข้างหนึ่งผิด ข้างใดข้างหนึ่งถูก อยู่ตลอดเวลา และการทุ่มเถียงกัน ก็ไม่มีวันสิ้นสุด

ดังนั้น สิ่งที่ควรทำก็คือ ดูเข้าไปในสภาวะจิตขณะนั้น ขณะที่มีการตัดสินลงความเห็น ขณะที่มีการวิพากษ์วิจารณ์ ขณะที่มีการกล่าวถึงบุคคลอื่น ๆ อยู่นั้น สภาวะข้างในกำลังมีความรู้สึกแบบใด ร้อนรนไหม ขึ้นลงด้วยแรงโทสะ โมหะไหม ?

หากมีความร้อนรุ่มในสภาวะจิตในขณะนั้น ๆ ควรจัดการกับสภาวะจิตของท่านก่อนสิ่งอื่นใด เพราะเรื่องนี้เร่งด่วนและจำเป็นที่สุดสำหรับท่าน ไม่จำเป็นต้องไปจัดการกับสภาวะการณ์ภายนอกเลย

ดังนั้น การปฏิบัติจึงมีหลากหลายวิธี ตามแต่จริตของแต่ละบุคคลนั้น จึงไม่มีการปฏิบัติแนวทางใดดีกว่ากัน ทุกแนวทางเป็นไปตามเหตุปัจจัยของแต่ละบุคคลนั่นเอง

การแบ่งแยก การเอาความเห็นของตนเองตัดสิน จึงมิได้ไปเปลี่ยนแปลงความเป็นเช่นนั้นเองของธรรมชาติได้

เพราะไม่ว่าใครจะเข้าใจว่าพระอาทิตย์ขึ้นทางทิศใดก็ตาม

พระอาทิตย์ก็ยังคงขึ้นอยู่อย่างนั้น ..... นั่นเอง.

 

หวัดดีทุกท่านค่ะ

 

ขอนำข้อความส่วนตัวของคุณวรรณ (Digital) ที่ส่งถึงพี่สุดใจ เมื่อสักครู่ที่ผ่านมา มาโพสไว้ ณ ที่นี้เพื่อเป็นประโยชน์ต่อท่านอื่น ๆ ด้วย

ขออนุญาตคุณวรรณด้วยค่ะ



สคริปนอก สคริปใน ระบบโฟล
<HR style="COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- / icon and title --><!-- message -->อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ สุดใจเขากะลา
สวัสดีค่ะ คุณวรรณ

สบายดีหรือเปล่าคะ

ตอนนี้ยุ่งอยู่หรือเปล่า ช่วงนี้ไม่เห็นโทรหาพี่สุดใจเลย อยากสนทนาด้วยค่ะ

ถ้าจะโทรหาพี่สุดใจตอนนี้แบตหมดกำลังชาร์ตอยู่ อีก ประมาณ 15 นาทีน่าจะใช้ได้

ถ้าว่างก็โทรมานะคะ อยากคุยด้วยค่ะ
</TD></TR></TBODY></TABLE>
พี่สุดใจคะ

หลังจากคืนวันเสาร์ที่ ๒๐ ธันวาคม ๕๑ ที่วรรณได้ต่อโทรศัพท์หาพี่สุดใจเวลา 11.10 pm. ( เวลาอเมริกา ส่วนเวลาเมืองไทย เป็นวันอาฑิตย์ที่ ๒๑ ตอนกลางวัน) และพี่สุดใจได้ขยายระบบให้เป็นเวลาประมาณ ๒ ชั่วโมง

ช่วงครึ่งแรกของการขยายระบบ วรรณยังไม่ค่อยเข้าใจเรื่อง สคริปนอก สคริปใน และระบบโฟล แต่พอฟังๆไป และการถามต่อ จึงได้เข้าใจทะลุ มองเห็นขันธ์ ๕ ได้ชัดขึ้นกว่าเดิมค่ะ

ตื่นเช้ามาของวันรุ่งขึ้น มายืนพิจารณาทบทวนที่พี่สุดใจขยายระบบให้ วรรณมีอาการขนลุกทั่วทั้งตัว รู้สึกมันสว่างแจ้งเข้าใจในกลไกในขันธ์ ๕ มากขึ้นกว่าแต่ก่อน และตอนนี้ก็ได้มองขันธ์ ๕ ได้ถี่ขึ้นมากกว่าแต่ก่อนค่ะ

ระบบเค้าก็โฟลมาถี่จริงๆ ทันบ้างไม่ทันบ้างค่ะ ดูเหมือนว่าระบบเขาเร่งจังตอนนี้น่ะค่ะ วรรณก็เชื่อว่า ระบบเขาก็เร่งท่านอื่นๆ เช่นเดียวกันใช่ไหมคะ

ขณะนี้วรรณคิดถึงพี่สุดใจจัง (ก็รู้อยู่ว่ามันเป็นขันธ์ ๕ คิดถึง ก็ดูมันไป) ไปเมืองไทยเมื่อไร จะไปกราบพี่สัก ๓ ทีค่ะ

ตอนนี้พ่อของวรรณก็เข้าโรงพยาบาลอีกแล้ว เนื่องจากแผลกดทับปูดขึ้นมา และติดเชื้อในกระแสเลือด แต่อาการดีขึ้นบ้างแล้วค่ะ

ส่วนสามีก็ป่วยกระเสาะกระแสะ เป็นกระดูกทับเส้นประสาทมานานหลายปี ผ่าตัดแล้วไม่ดีขึ้นเลยสักนิดเดียว กินยาแก้ปวดไม่เคยได้หยุด ระบบทางเดินหายใจก็ผิดปรกติ ขาก็บวมเพราะระบบหมุนเวียนของเลือดไม่ดี แต่แกก็ทนมากเลยนะคะพี่สุดใจ ถ้าวรรณไม่ได้รับการขยายระบบยกระดับจิตจากพี่สุดใจ วรรณก็คงจะทุกข์ระทมน่าดู เพราะการอยู่กับคนป่วยตลอดเวลา มันไม่มีอะไรที่น่าสุนทรีเลยใช่ไหมคะพี่สุดใจ

ขอโมทนาบุญพี่สุดใจและระบบค่ะ
วรรณ


พี่สุดใจเพิ่งได้รับ ข้อความส่วนตัว จากคุณวรรณ (คุณ Digital) ที่อยู่ประเทศสหรัฐอเมริกา และเห็นว่า ข้อความส่วนตัวของคุณDigital ที่ส่งถึงพี่สุดใจ น่าจะเป็นประโยชน์สำหรับท่านอื่น ๆ ที่กำลังปฏิบัติตามแนวทางที่ระบบได้วางไว้ ให้ละการยึดมั่นถือมั่นในอุปาทานขันธ์ห้านั้น

หากจะสำรวจว่าเรามาถูกทางหรือไม่นั้น ให้ดูว่า ความทุกข์ที่เคยมี ในสภาวะที่พบเจอเช่นนี้มาก่อนนั้น มีการเบาบางจากทุกข์ลงไปกว่าเดิมหรือไม่ เพราะจะเป็นตัววัดว่า ถ้ายังยึดมากก็ยังคงต้องทุกข์มาก ถ้ายึดน้อยก็ทุกข์น้อย และถ้าเข้าใจในกลไกของขันธ์ห้าตามธรรมชาติแล้ว สิ่งที่เคยคิดว่านี่คือความทุกข์ มันก็จะไม่ใช่ความทุกข์อีกต่อไป เพราะเห็นความเป็นเช่นนั้นเองตามกลไกของธรรมชาตินั่นเอง

คุณ Digital ได้รับการขยายระบบมาก่อนหน้านี้แล้วหลายต่อหลายครั้ง และระบบได้มีการอธิบายทฤษฏีของระบบ ที่มีคำเฉพาะให้เข้าใจ ซึ่งเทียบเคียงได้กับธรรมะของพระพุทธองค์ทั้งสิ้น

และคำระบบอีก 3 คำที่เพิ่งขยายให้ไป จนทำให้คุณ Digital มีความเข้าใจในขันธ์ห้ามากยิ่งขึ้น และได้กรุณาเล่าถึงสภาวะจิตที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว มีการปล่อยวางด้วยความเข้าใจ และมีการเห็นความเป็นเช่นนั้นเองของธรรมชาติมากขึ้นมาให้ฟัง

ขออนุโมทนาอย่างยิ่ง กับคุณวรรณ ( Digital ) ที่มีการยกระดับจิตอย่างรวดเร็วในครัั้งนี้ค่ะ




<!-- / message -->

 

จากข้อความส่วนหนึ่งของคุณ Digital เมื่อวันที่ 20 ตุลาคม 2551



Digital ธนวรรณ ขอขอบพระคุณอาจารย์สุดใจที่ได้นำเรื่องราวของวรรณมาเล่าตั้งแต่ที่ได้รู้จักอาจารย์สุดใจทางโทรศัพท์ค่ะ จริงๆแล้วยังไม่เคยเจออาจารย์สุดใจตัวจริงเลย แต่นั่นไม่ใช่สาระสำคัญ ความสำคัญมันอยู่ตรงที่ ธรรมะที่อาจารย์ได้พยายามขยายระบบให้ แต่ละครั้งไม่เคยต่ำกว่า ๑ ชั่วโมง คิดว่าจะมาเล่าถึงความอัศจรรย์เรื่องธรรมะและทฤษฎีของอาจารย์หลายครั้ง แต่ก็ไม่ได้เล่าสักที ก็จึงถือโอกาสนี้นำมาเล่าสู่กันฟังค่ะ

ก่อนหน้านี้ได้ปฏิบัติธรรมตามหลักคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า โดยการสวดมนต์ ภาวนา แผ่เมตตา ขออโหสิกรรม ถือศีล ๕ เวลาทานข้าวก็ต้องอธิษฐานก่อน พยายามทำความดีทุกอย่าง ละความชั่ว สรุปโดยรวมๆก็คือ พยายามยึดกุศลกรรมให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ โดยมีความมุ่งมั่นอย่างมากโดยการอธิษฐาน ไปนิพพานชาตินี้ เพราะเห็นทุกข์ในการเกิดแล้ว มันไม่มีประโยชน์เลยที่จะมาเกิดแล้วเกิดอีก ทุกข์แล้วทุกข์อีก ก็วนกันอยู่อย่างนี้ วันไหนไม่ได้เข้าห้องพระ ไม่ได้สวดมนต์ สวดคาถา ก็คิดว่า เอ๊อ วันนี้ขาดทุนแล้ว ไม่สบายใจ ไม่ได้ๆ เดี๋ยวคาถาที่สวดอยู่ต้องค่อยๆสวดใช้หนี้ในวันที่ไม่ได้สวด (พิมพ์อยู่ยังขำตัวเอง) แต่ปฏิบัติเท่าไร ก็ยังมีทุกข์อยู่ แต่ก็ต้องยอมรับว่าดีขึ้น ไม่ทุกข์เหมือนแต่ก่อน ก็รู้แก่ใจของตัวเองว่า เรายังติดอยู่ตรงไหน ปฏิบัติเท่าไรมันไม่ชนะกิเลสสักที (ตรงนี้อาจารย์สุดใจบอกว่า เพราะมันยังมีตัวผู้ปฏิบัติอยู่(ตรงนี้ถึงบางอ้อเลย) วรรณยังตีขันธ์ ๕ ไม่แตก)


เมื่อประมาณเดือนมิถุนายน ๒๕๕๑ ได้เริ่มกลับมาโทรอาจารย์สุดใจ หลังจากที่ได้โทรหาอาจาย์สุดใจครั้งแรกเมื่อประมาณเดือนมกราคม ๒๕๕๑ อาจารย์ได้ขยายระบบให้อย่างไม่รู้จักเหน็ดจักเหนื่อย และไม่เคยมีคำว่า ไม่ว่างนะคุณวรรณ วันหลังค่อยโทรมาใหม่ เคยมีอยู่ครั้งเดียวเท่านั้น บอกว่าเดี๋ยวอีก ๑๐ นาทีนะค่อยโทรมาใหม่ เพราะจะมีโทรศัพท์จากนครสวรรค์



ทฤษฎีระบบที่อาจารย์สุดใจขยายระบบให้นั้น มีมากมายถ้าจะจำ ก็จำไม่ไหว แต่วรรณได้จับเอาทฤษฎีที่ฟังแล้วมันจับจิตเหลือเกิน แล้วนำมาปฏิบัติอย่างเช่น อาจารย์ยกตัวอย่างเรื่องกุหลาบ เมื่อเห็นกุหลาบสดๆเราก็ต้องบอกว่าสวยแล้วเราก็ชอบกุหลาบ แต่เมื่อเห็นกุหลาบเหี่ยวเราก็ต้องบอกว่ามันไม่สวย แล้วเราก็ไม่ชอบกุหลาบเพราะว่ามันเหี่ยว จริงๆแล้ว การที่เรามองกุหลาบเหล่านั้นแล้ว กุหลาบมันจะสวยสดหรือมันจะเหี่ยวและไม่สวยนั้น จริงๆมันเป็นของมันอย่างนั้น เราเองต่างหากไปตั้งกฎเกณฑ์ ว่ามันสวย มันไม่สวย ให้เราเข้าใจในความเป็นเช่นนั้นเองของธรรมชาติ เราไปห้ามไปฝืนมันไม่ได้

อีกตัวอย่างนึงคือ คำว่าผิด ถูก ดี ชั่ว
คือใครเขาทำอะไรอย่างไร จะปฏิบัติอย่างไร ก็ให้เห็นว่าทุกอย่างถูกต้องหมด เพราะมันถูกของเขา ไม่มีอะไรผิด

ที่เราไปว่าใคร ทำไม่ถูกต้อง ทำอย่างนี้ถึงจะถูก ทำอย่างนั้นผิด ทำอย่างนั้นไม่ดี ทำแบบของฉันดีกว่า (ตัวมานะ) อาจารย์สุดใจให้คิดว่าทุกอย่างมันเป็นไปตามปัจจัย เป็นไปตามกลไกนั้น

ธรรมะพิสดารเช่นนี้ วรรณจึงมาเทียบเคียงกับ กรรมบถ ๑๐ ข้อนินทาผู้อื่น ถ้าเราเข้าใจและเข้าถึงธรรมนี้ เราจะไม่ไปว่าไปนินทาใครเลย เพราะทุกอย่างไม่มีผิด ถูก ดี ชั่ว มันเป็นของมันอย่างนั้นเอง จะเห็นได้ว่า ที่อาจารย์สุดใจสอนนี้ เป็นธรรมขั้นสูงเลยทีเดียว

ธรรมะของอาจารย์สุดใจ ยิ่งฟังก็ยิ่งอัศจรรย์ ไม่ว่าจะเอ่ยปากพูดเรื่องอะไร ถ้าพูดเรื่องฝัน ฝันของวรรณน่ะแม่นนะคะ อาจารย์ก็ตีด้วยธรรมะเลย ว่าตัวเรามันยังไม่จริงเลย ฝันมันจะเป็นจริงได้อย่างไร ฝันแล้วเดี๋ยวก็ต้องมานั่งรอแล้วคิดแล้วว่า เมื่อไหร่มันจะเป็นจริง จะเห็นได้ว่า ท่านให้เอาขยะคือความฟุ้งซ่าน (อีนิวรณ์ตัวดี/Digital) ทิ้งไป กวาดๆๆๆๆออกไป อาจารย์ให้วางๆๆๆ ถ้าพูดเรื่องโน้นเรื่องนี้เรื่องอนาคต เรื่องวันพรุ่งนี้ อาจารย์บอกวันพรุ่งนี้ไม่มีจริง พอถึงวันพรุ่งนี้ มันก็กลายเป็นวันนี้ แล้วไหนล่ะ วันพรุ่งนี้อยู่ไหน อาจารย์ก็เอาธรรมะตีๆๆๆ ตีจนวรรณหัวโนไปหลายแถบ แล้วจะไม่จำได้ยังไง

แล้วก็เรื่องภาพยนต์ สารคดี ซึ่งก็เป็นที่รู้ๆกันว่าเราคือนักแสดง ทฤษฎีตรงนี้ อาจารย์สุดใจสอนให้เราออกจากตัวตน อารมณ์ใดที่มากระทบ ก็ไม่ใช่ตัวเราทั้งสิ้น เพราะเรากำลังแสดงภาพยนต์ และอาจารย์นีโม่ ก็ขยายระบบเรื่องสมมุติซ้อนอีก จึงกลายเป็นสมมุติซ้อนสมมุติ แล้วก็ซ้อนสมมุติอีก

แล้วก็มาอ่านเรื่องขันธ์ ๕ ของอาจารย์สุดใจหลายรอบ ก็ยิ่งเข้าใจเรื่องรูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ มากขึ้น อ่านแต่ละรอบความเข้าใจต่างกัน ยิ่งอ่านยิ่งเข้าใจมากขึ้น

ธรรมะปลดล็อกอีกอย่างที่อาจารย์ขยายให้ฟังคือ ตัวเรามันไม่มีเรามาตั้งแต่แรกแล้ว อาจารย์บอกว่า ลองผ่าตัวธนวรรณออกมาดูซิ แล้วตรงไหนคือธนวรรณ การออกเสียงเรียก ธนวรรณ เสียงจบไปแล้ว เรียกใหม่ ธนวรรณ หายไปอีกแล้ว จะเรียกอีกต้องผลิตคำใหม่อีก เรียกอีกก็ต้องผลิตคำใหม่อีก ก็เห็นจริงตามนั้น

ตอนนี้จึงเอาเรื่องสมมุติ, เรื่องขันธ์ ๕ ว่ามันเป็นอุปาทาน, เรื่องการเกิดดับ ๆๆของจิต, การคิดว่าเรามีตัวตน มันจึงมีอุปาทานคิดว่าเรามีตัวตน, การไม่มีจริงของสัตว์ บุคคล ตัวตน เรา เขา, ทุกสรรพสิ่งมันไม่มีมาตั้งแต่แรกแล้ว วรรณนำมาผสมผสานพิจารณาไปๆ เพื่อการออกจากขันธ์ เพื่อละวางตัวตนเท่าที่สามารถทำได้เป็นขั้นๆไปค่ะ

ทฤษฎีระบบของอาจารย์สุดใจ ยังมีอีกมากที่ยังไม่ได้มาเล่าให้ฟัง แต่ก็เชื่อว่าหลายๆคนก็คงได้ฟังการขยายระบบเหมือนๆกัน เป็นทฤษฎีที่พิศดาร น่าอัศจรรย์ ทำไมถึงต้องใช้คำเหล่านี้ เพราะว่า เมื่อวรรณได้ฟังแล้วสามารถเข้าใจและได้เห็นจริงตามนั้น สามารถละวางตัวตนเป็นขั้นๆไปได้อย่างรวดเร็วหลังจากได้ปฏิบัติมาแล้วหลายปี จึงเรียกทฤษฎีของระบบว่า ธรรมะปลดล็อค

ความว่างที่ได้ในระดับหนึ่ง เราสามารถรู้ได้ตัวของตัวเองว่ามันมีอารมณ์อย่างไร มันไม่สามารถจะอธิบายเป็นคำพูดที่ละเอียดได้ คือปัจจัตตังนั่นเอง


Digital ธนวรรณ เกาะเรียนไชย ขอกราบขอบพระคุณระบบ ที่ส่งทฤษฎีผ่านลำโพงยี่ห้อผู้อาวุโสอาจารย์สุดใจ (MADE IN KAOKALA) มายังธนวรรณ ค่ะ

.......................​

จะเห็นการเปลี่ยนแปลงของสภาวะจิต ที่เห็นความเป็นเช่นนั้นเองมากขึ้นเรื่อย ๆ ตามลำดับของความเข้าใจกลไกของธรรมชาติ จากการขยายระบบที่ถูกตรงตามจริตของแต่ละบุคคล จนมีการละวางจากอุปาทานขันธ์ห้า คือละการยึดมั่นถือมั่นในขันธ์ห้า และมีความเบาบางจากความทุกข์ได้อย่างรวดเร็ว

หลาย ๆ ท่่านที่มีการขยายระบบอย่างต่อเนื่อง หลายครั้ง ก็จะมีความเข้าใจ และมีการยกระดับจิตได้อย่างรวดเร็วเช่นกัน

ไม่ได้ใช้อิทธิปาฏิหาริย์ใด ๆ ยกเว้น ธรรมะ หรือธรรมชาติ อย่างเดียวเท่านั้นเอง

<!-- / message --><!-- edit note -->

 

คุณวรรณ สามารถนำธรรมะ การปฏิบัติเพื่อการปล่อยวาง มาใช้ได้จริงในปัจจุบัน

ความทุกข์ที่น่าจะมากมาย กลับกลายเป็นทุกข์น้อยไปอย่างน่าประหลาดใจ

เมื่อปฏิบัติจริง ก็จะได้ผลจริง นั่นคือ การไม่หวั่นไหวในโลกธรรม 8 หรือปรากฏการณ์ทั้งหลายทั้งปวง

ซึ่งคุณวรรณ ได้พบเจอมาแล้ว ดังข้อความที่ส่งมาแจ้งให้ทราบเมื่อครั้งเกิดอุบัติเหตุ ดังข้อความด้านล่างนี้

ขออนุโมทนาด้วยอย่างยิ่งค่ะ





สวัสดีค่ะ พี่สุดใจ

วันนี้เป็นวันอาฑิตย์ที่ ๓๐ พย. ๒๕๕๑ เป็นวันประมวลพลังวันสุดท้าย วรรณมีเรื่องราวที่จะเล่าให้พี่สุดใจฟังว่า วันนี้ช่วงเช้าสามีได้ขับรถออกไปซื้อของที่ยังขาดเหลือในการทำงานปาร์ตี้ Thanksgiving จริงๆแล้วคนส่วนใหญ่เขาจัดกันวันพฤหัส ซึ่งเป็นวันจริง แต่สามีเขาอยากจัดวันนี้ค่ะ

พอเขาออกไปได้สักพัก ก็ได้ต่อโทรศัพท์มาหาวรรณที่บ้าน แล้วยื่นโทรศัพท์ให้ เลดี้ คนหนึ่งซึ่งมารู้ภายหลังว่าเป็น พนักงานดับเพลิง ไฟไม่ได้ไหม้หรอกนะคะ เธอบอกว่า สามีของคุณขับรถชนเสาไฟฟ้า และเขาไม่ได้ไปโรงพยาบาล ให้มารับสามีกลับบ้าน และได้บอกสถานที่เกิดเหตุว่าอยู่ที่ไหน


ซึ่งวรรณจะเล่าให้ฟังว่า ขณะที่พนักงานดับเพลิงหญิงคนนั้นโทรมาบอกว่า สามีของเราขับรถชนเสาไฟฟ้า วรรณก็ไม่ได้ตกใจอะไรเลยแม้แต่นิดเดียว หลังจากวางโทรศัพท์ ก็หันไปมองนาฬิกา เป็นเวลา 9:10 น. แล้วก็เป็น 9:11 น. และได้เตรียมตัวจะออกไป โดยไม่ได้รีบร้อนอะไรเลย เดินไปหยิบกระเป๋า และดับเทียนที่จุดไว้เพื่อแขกที่จะมางานปาร์ตี้ แล้วก็ใส่เสื้อหนาว ใส่หมวก ใส่รองเท้า แล้วก็เดินไปข้างบ้านเพื่อไปขึ้นรถของเพื่อนบ้านที่ขับไปให้

.....

พอไปถึงและเห็นสามี ก็ไม่ได้นึกเป็นห่วงอะไรมากมายหรือตกอกตกใจ วรรณรู้สึกเฉย และหลังจากถามไถ่สามีแล้ว ก็เดินไปดูสภาพรถ และถ่ายรูป ใจของวรรณไม่ได้ทุกข์ร้อนอะไรเลย จึงได้รู้ชัดๆวันนี้เองในคำที่ว่า "เห็นก็สักแต่ว่าเห็น" วรรณก็ไม่ได้ปรุงแต่งว่า ก่อนจะชนสามีเป็นยังไง หรือขณะชนจะกระแทกอย่างไร หรือว่าเขาจะคิดอย่างไร ขณะที่กำลังถ่ายรูป ก็บอกกับตัวเองว่า ไม่มีอะไรเกิดขึ้น คล้ายๆเป็นภาพลวงตาน่ะค่ะ

........


ฉากนี้ระบบเขาทำให้ดูว่า จริงๆ แล้ว รถยนต์มันก็ไม่มีมาตั้งแต่แรกแล้ว ที่เห็นว่ามันมีเพราะเราไปอุปาทานว่ามันมี รถยนต์ก็เป็นเพียงเอาเหล็ก เอาเครื่องยนต์ เอาชิ้นส่วนต่างๆ มาประกอบกัน แล้วเราก็ไปสมมุติเรียกมันว่ารถยนต์ ดูภาพด้านหน้ารถยนต์ ที่เขาเรียกกันว่า กระโปรงรถ ตอนนี้ก็ยับยู่ยี่แล้ว ก็ต้องเรียกใหม่อีกว่า เศษเหล็ก และรภยนต์อุปาทานคันนี้ ตอนนี้เขาก็กำลังจะเอาไปไว้ในสถานที่แห่งหนึ่งที่เรียกว่า JUNK YARD และต้องถูกทำลายทิ้งไปในที่สุด ตามกลไก ตามเหตุปัจจัย แล้วไหนล่ะ รถยนต์

ถ้าเราไปยึดติดกับมันว่ามันเป็นรถยนต์ของเรา เราก็คงเสียดาย และเป็นทุกข์แย่เลย


<LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>

 

ท่านใดที่เพิ่งเข้ามาอ่านข้อความนี้ อาจสงสัยว่า ธรรมะที่เขากะลา เขาบอกอะไรเกี่ยวกับธรรมชาติ เกี่ยวกับขันธ์ห้า เกี่ยวกับวิธีละวางอัตตาตัวตน ละวางการยึดมั่นถือมั่นในอุปาทานขันธ์ห้า มีกลไกอย่างไรบ้างนั้น จะถูกต้องตรงตามหลักของพระพุทธศาสนาหรือไม่ ?
หรือแตกต่างออกไปอย่างไร ?

อาจารย์นีโม่ อาจารย์เม้าท์ อาจารย์จักษวัชร์ หรือหลาย ๆ ท่านที่ได้มาพบเจอ ได้มาศึกษา และทดลองปฏิบัติ จนนำมากล่าวไว้นั้น ถูกต้องหรือไม่ ?

ท่านสามารถทดสอบ ทดลอง และศึกษาดูว่า สิ่งเหล่านี้ ธรรมะจากกฏของธรรมชาตินี้ จะสามารถทำให้ท่านมองเห็นความเป็นธรรมชาติได้มากขึ้นจริงหรือไม่ ?

อาจารย์เม้าท์ ได้กรุณารวบรวมข้อความ ธรรมะจากเขากะลา ที่เป็นประโยชน์สำหรับทุกท่านไว้รวมกัน เพื่อความสะดวกในการอ่าน

โดยท่านสามารถเข้าไปติดตามอ่านได้อย่างต่อเนื่อง ณ กระทู้ด้านล่างนี้

รวบรวมบทความ ที่เป็นประโยชน์กับชีวิต ของกลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา)
http://palungjit.org/showthread.php?t=162475


พี่สุดใจก็ได้เข้าไปติดตามอ่านด้วย เพื่อทบทวนธรรมะดังกล่าวนี้ซ้ำอีกในหลาย ๆ ครั้ง ซึ่งจะมีความเข้าใจลึกขึ้นไปเรื่อย ๆ

ต้องขออนุโมทนากับอาจารย์เม้าท์ด้วยนะคะ ที่ได้รวบรวมธรรมะจากกระทู้ "ข้อความจากกลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา)" ไว้ที่เดียวกัน เพื่อเป็นประโยชน์ของท่านทั้งหลายที่จะมาหาอ่านอย่างต่อเนื่องต่อไป

 

ธรรมะจากอาจารย์สุดใจ ฟังเข้าใจง่าย ใช้ภาษาที่เข้าใจง่าย
ใครที่ไม่เคยฟังมาก่อน ลองมาฟังจากอาจารย์สุดใจดูนะคะ
หลายคนมีความรู้ความเข้าใจในธรรมะพอสมควร แต่ก็อาจเหมือนมีหมอกบาง ๆ บังอยู่
...อาจจะปิ๊งขึ้นมาทันที

วันอาทิตย์นี้ (28-12-2008) ขอไปกราบพระที่บ้านพี่เทพกัญญาด้วยคนนะคะ ยังติดใจในอาหารอันเลิศรสเมื่อคราวที่แล้วน่ะค่ะ (คราวที่แล้ว พระอาจารย์ดร.สิงห์ทนมา)

ขอทุกคนเจริญในธรรมค่ะ

 

ที่ in house อาทิตย์นี้ เริ่มกี่โมงครับ

 

จอดรถ ที่ เดอะมอล์ล งามวงค์วาน หรือ โฮมโปร์ ประชาชื่น ก็ได้ แล้วอย่าลืมปั๊มบัตรจอดรถด้วยน๊ะจ๊ะ
วันอาทิตย์.. พี่Thep จะเล่า เรื่องเห็น "วงแสงสว่าง วิ่งไปวิ่งมาบนท้องฟ้า" ให้ฟัง ...คล้ายการยิงด้วยแสงเลเซอร์ของเรา แต่วันนั้น ยิงจากยานของเขาที่จอดอยู่บนท้องฟ้า จับที่มาได้ เพราะจังหวะฟ้าแลบ จึงเห็นชัดว่า มีลำแสงบาง ๆ มาจากที่นั่น (แบบไม่มีเมฆฝน และฝนก็ไม่ตกมาด้วย แต่มีฟ้าแลบหลายครั้ง ความ (ไม่)ลับเลยแตก สงสัยจงใจ...) เรื่องนี้มีคลื่นความคิด ให้เล่าตั้งนานแล้ว แต่ก็พยายามไม่ทำตาม ไม่รู้วันนี้นึกยังไงถึงโพสก็ไม่รู้ กำลังจะนอนอยู่แล้วก็รู้สึกให้เปิดกระทู้นี้ เจอที่ Apichan ถามเรื่องเวลาเริ่มกิจกรรมที่ In house พอดี
...เรื่องนี้เกิดก่อนยึดสุวรรณ เกือบ 2 เดือน เมื่อก่อนยังไม่คิดว่าเป็น ...ผู้มาจากต่างโลกธาตุ ถึงจะมีหลาย ๆ เหตุการณ์ ก็ไม่ปักใจ ไม่อยากเล่า แต่วันที่ พระอาจารย์ ดร.สิงห์ทน มาให้ธรรมะ ที่ In house ก่อนกลับวัดแอบกระซิบถามท่านว่า "พวกต่างดาวมีจริงหรือ" ท่านก็พูดเสียงจริงจัง ว่า "มี" พอยึดสุวรรณภูมิกับดอนเมือง เลยชักจะ..ยอมจำนนท์ เพราะเหมือนจะจงใจให้เห็นติด ๆ กันที่หลายลำ ทั้งกลางวันกลางคืน

 

น่าไปนะครับ เสียดายที่ไม่ได้ไป...อิอิ
แต่อยากได้ประคำหน่อย ทำบุญที่ไหนครับ จารย์โม่ จารย์จุก

 

รถเก่าก็พังแล้วก็หายไปแล้ว รถใหม่ก็มา รถใหม่มันก็ดูสวยดี ใหม่ดี ตามเรื่องของขันธ์ ๕ ก็ต้องตามรู้ให้ทันว่าขันธ์ ๕ มันกำลังทำอะไร แต่ไม่ต้องไปทำอะไรกับมัน

 

เก็บตกภาพบรรยากาศ การประมวลพลังที่เขากะลานครสวรรค์ เมื่อวันที่ 1-11-08 ภาพจากกล้องของคุณแตงโม(เพิ่งได้ภาพมา)

 

เก็บตกภาพบรรยากาศ การประมวลพลังที่เขากะลานครสวรรค์ เมื่อวันที่ 1-11-08 ภาพจากกล้องของคุณแตงโม(เพิ่งได้ภาพมา 2)

 

บริษัท TOYOTA แถมโซ่ใส่ล้อให้ด้วยหรือเปล่า