รับตอบข้อสงสัยในการเจริญพระกรรมฐาน

สอบถามครับ
สงสัยเรื่อง ลมหายใจ ครับ
ที่ว่า นิมิตเป็นเพชร แล้วจะเข้าณาญ 4 และ ลมหายใจหายไป
แต่บางครั้ง นิมิตเป็นเพชร จริง ลมหายใจหายไป แต่ พอเราไปจับลมหายใจเป็นว่า มันไม่ได้หาย แต่มัน เบา ลง เท่านั้น

จริง ๆ แล้ว เราหลุด จากณาญ 4 กลับมา ที่ 2 ใช่หรือเปล่าครับ

แล้วผมเคยอ่านเจอว่า ณาญ มันจะ วนไปเรื่อย ๆ เรียงกันไป 1 2 3 4 แล้วก็ วนไป 1
แต่มันเร็วมาก จนจับอารมณ์ ไม่ทัน หรือเปล่าครับ

ขอบคุณครับ

 

ทรงอารมณ์ของณานไว้ตลอดครับ แม้กระทั้งตื่น หลับ ทำงาน ทุกขณะจิตที่หายใจ โล่งโปร่งแจ่มใสตลอดเวลา กล่าวคือ อยู่ในช่วงอุปจารสมาธิ ใช่ไหมคับป๋าx ก็คงจะจิตหลุดไปในไม่ช้า ตอนนี้ ละขันต์5อยู่ ยังติดอยู่แค่บางสิ่งบางอย่างเพราะเราต้องเจอทุกวัน แต่ ก็ไม่ได้มาจดจำอะไร แค่เพียงต้องใช้มันเท่านั้น -*- เอาเป็ฯว่า ตอนนี้ทรงไปเรื่อยๆสมาธิมันก็สูงเรื่อยดีกว่า ใช่ปะครับป๋า x

 

ขอรบกวนถามหน่อยครับคือสงสัยมานานแล้วละครับหาคำตอบที่ไหนไม่ได้เลยขอแบ่งเป็นข้อๆนะครับขอความกรุณาช่วยอธิบายหน่อยครับ

1. เวลาฝึกนั่งสมาธิใหม่ๆพอหลับตาจะมืดไม่เห็นอะไรเลยครับ แค่รู้สึกว่าอึดอัดบ้างบางวัน บางวันรู้สึกสบายอันนี้เกิดจากอะไรครับ เกิดจากบางวันเราทำงานเหนื่อยหรือเปล่าครับ

2. พอนั่งไปได้ซัก 7-8 วัน คือวันละประมาณครึ่งชั่วโมงจะนั่งตอนประมาณใกล้เที่ยงคืน ครับ คำภาวนาพุทโธหายไปบางครั้งเหมือนไม่หายใจตัวไม่รู้สึกอะไรเลยไม่ร้อนไม่เมื่อยจะรู้สึกว่าเห็นดวงกลมๆมีแสงสว่างอยู่หลังเหมือนว่าจะเป็นหมอกดำคล้ายเมฆประมาณนั้น พอนั่งไปเรื่อยๆกำหนดจับดวงสว่างนั้นค่อยๆสว่างขึ้นหมอกดำๆจางไปจนหมดอันนั้นคืออะไรครับหรือคิดไปเองครับ

3. พอต่อมาเข้าวันที่ 15-16 ปฏิบัติเหมือนเดิมทุกวัน คราวนี้พอหลับตาปับเห็นดวงสว่างกลมๆทันที สุกสว่างมากอิ่มเอิบใจมากเหมือนตัวไม่ติดพื้นพอออกจากสมาธิ ตอนกลางวันยังรู้สึกอิ่มเอิบ กายทำงานไปแต่เหมือนใจจะหายไปไม่มีตัวตนทุกอย่างเงียบแม้จะมีเสียงทีวีดังอยู่ คนนินทาก็เฉยๆคิดอะไรออกทุกอย่าง ตัวเบาสบายขนาดกับข้าวอร่อยๆที่เคยชอบยังไม่รู้สึกอยากกินแค่รู้สึกว่ากินเพื่อไม่ให้เกิดโรคกระเพาะเท่านั้นเอง เห็นสาวๆสวยๆ ก็ไม่รุ้สึกอะไรทั้งที่เมื่อก่อนต้องเหลี่ยวซักนิดละ คิดว่าถ้าเกิดตายเวลานี้เดี๋ยวนี้ก็ไม่กังวลอะไรเลย จนผมรู้สึกว่านี่เราบ้าหรือเปล่าเนี่ย อารมณ์นี้คืออะไรครับ

4. พอเข้าใกล้ครบเดือนที่ฝึกนั่งสมาธิคราวนี้พอนั่งดวงสว่างเห็นปกติแต่ใจไม่จับต้องแล้วแค่เห็นเฉยๆ แต่ที่ตามมาน่ากลัวมากจนผมไม่กล้านั่งต่อเลย คือผมได้ยินเสียงเหมือนคนหวีดร้องดังมากๆ ได้ยินทั้งเสียงหวีด เสียงครางแบบเจ็บปวด เสียงโห่ ต่อมาเมื่อเสียงนั้นจางลงคราวนี้เหมือนมาใครมาเกาหน้าต่างมุ้งลวดเหมือนเอาเล็บครูด ครูดเรื่อยๆ ผมพยายามไม่จับตรงเสียงแต่ยังไม่หยุดผมเลยออกจากสมาธิลืมตาดูไม่เห็นอะไรเสียงก็หาย คราวนี้นั่งใหม่คิดว่าคงเป็นเสียงสัตว์มาไต่พอเริ่มหลับตาก็มาใหม่ เสียงนี้มาจาไหนครับมีวิธีแก้ไหมครับขอถามแค่นี้ก่อนครับขอความกรุณาด้วยครับ

 

สวัดดีครับ ขอรวบกวนถามขอสงสัยอีกหน่อยนะครับ คือว่ามือคืนก่อนนี้ผมนอนทำสมาธิทำไปซักพักตัวตึง ๆ ร่างกาย เป็บวูบ ๆและสักพักก็จะนิ่งดิ่ง ๆลงไป และผมก็จะหลับไปเลยอาการแบบนี้พอจะรู้มาบ้างว่ามันคืออะไร แต่ที่พิเศษเพิ่มข้นมาวันนี้จะรู้สึกว่าผมเห็นรูปต้นไม้ใหญ่เป็นสีเงิน ๆ ระยิ๊บระยั๊บ เหมือนกับว่ามองด้วยตาเปล่าเลยครับ ผมสงสัยว่าทำไมภาพมันชัดแบบนี้ ทั้งที่ผมยังรู้สึกตัว ไม่ทราบว่าดีหรือไม่ที่เห็นภาพ หรือภาพนี้เกิดจากอะไรครับ และผมอยากทราบว่าทำไงดีเวลาที่รู้สึกดิ่ง ๆ แล้วผมควรทำอย่างไร

 

ถึงคุณ choosake ครับ

สอบถามครับ
สงสัยเรื่อง ลมหายใจ ครับ
ที่ว่า นิมิตเป็นเพชร แล้วจะเข้าณาญ 4 และ ลมหายใจหายไป
แต่บางครั้ง นิมิตเป็นเพชร จริง ลมหายใจหายไป แต่ พอเราไปจับลมหายใจเป็นว่า มันไม่ได้หาย แต่มัน เบา ลง เท่านั้น

จริง ๆ แล้ว เราหลุด จากณาญ 4 กลับมา ที่ 2 ใช่หรือเปล่าครับ

ส่วนมากจะตกมาฌาณ3ครับ

แล้วผมเคยอ่านเจอว่า ณาญ มันจะ วนไปเรื่อย ๆ เรียงกันไป 1 2 3 4 แล้วก็ วนไป 1
แต่มันเร็วมาก จนจับอารมณ์ ไม่ทัน หรือเปล่าครับ

มันก็จะขึ้นๆลงๆแหละครับ
นอกจากเป็นพระอริยะเจ้าแล้ว ฌาณจะคงที่ตามระดับของความเป็นอริยะที่เข้าถึง
แต่ถ้าฝึกจนชำนาญแล้ว
จะสามารถเลือกจำอารมณ์ของฌาณ แต่ละขั้นได้ และเข้าและประคองไม่ให้เคลื่อนได้ตามต้องการครับ
เหมือนเราจำวิธีว่ายน้ำได้แล้ว จะว่ายกี่ทีก็ว่ายได้ครับ

ยินดีเสมอครับ
<!-- / message -->

 

ถึงคุณ makoto12 ครับ

ส่วนที่บอกว่าทรงสมาธิไว้ตลอดเวลา
ให้ทรงตามที่เราทำได้ครับ

ถ้าพระอรหันต์ ที่ท่านยังไม่ละสังขาร
ท่านจะทรงอารมณ์พระนิพพานไว้เกือบจะตลอดเวลาเลยครับ

ถ้าเราทำไม่ได้แบบท่านก็ลดลงมาเป็นทรงฌาณ4 ลงมาถึงอุปจารสมาธิก็ได้
ถ้าอยากถามว่าแล้วเราจะรู้ได้ไงว่าเราทรงสมาธิขั้นใดอยู่
ผมขอตอบเลยว่าไม่สำคัญ และไม่ต้องสนใจครับ
ทำให้ใจสบายก็พอ ถ้าใจสบายมีความสุขเมื่อไหร่ จิตเป็นสมาธิเมื่อนั้น
ถ้าบอกว่าตัวเองทรงสมาธิ แต่ยังมีอารมณ์เครียด ยังทรมานจิตใจตัวเองอยู่ แบบนี้ใช้ไม่ได้ครับ
แต่ถ้าใจสงบ สบายแล้ว ใช้ได้หมดครับ ถือเป็นสมาธิหมด

รู้สึกว่าคุณ makoto จะแช่มชื่นมีความสุขขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเลยครับ
อนุโมทนาด้วยครับ

 

ถึงคุณ ชาหอม ครับ

ขอรบกวนถามหน่อยครับคือสงสัยมานานแล้วละครับหาคำตอบที่ไหนไม่ได้เลยขอแบ่งเป็นข้อๆนะครับขอความกรุณาช่วยอธิบายหน่อยครับ

1. เวลาฝึกนั่งสมาธิใหม่ๆพอหลับตาจะมืดไม่เห็นอะไรเลยครับ แค่รู้สึกว่าอึดอัดบ้างบางวัน บางวันรู้สึกสบายอันนี้เกิดจากอะไรครับ เกิดจากบางวันเราทำงานเหนื่อยหรือเปล่าครับ

บางวันเราตั้งใจมากไป หรืออยากให้สงบมากไป หรือฝืนร่างกายเกินไป ถ้านั่งไม่ได้ นอนทำก็ได้ครับ
เราอาจจะคาดคั้นตัวเองโดยไม่รู้ตัวครับ เลยอึดอัด
บางวันใจสบาย ไม่คิดอะไรมาก จึงรู้สึกดีครับ
แสงสว่างที่เห็นจากสมาธิ ไม่ต้องไปสนใจมากครับ

2. พอนั่งไปได้ซัก 7-8 วัน คือวันละประมาณครึ่งชั่วโมงจะนั่งตอนประมาณใกล้เที่ยงคืน ครับ คำภาวนาพุทโธหายไปบางครั้งเหมือนไม่หายใจตัวไม่รู้สึกอะไรเลยไม่ร้อนไม่เมื่อยจะรู้สึกว่าเห็นดวงกลมๆมีแสงสว่างอยู่หลังเหมือนว่าจะเป็นหมอกดำคล้ายเมฆประมาณนั้น พอนั่งไปเรื่อยๆกำหนดจับดวงสว่างนั้นค่อยๆสว่างขึ้นหมอกดำๆจางไปจนหมดอันนั้นคืออะไรครับหรือคิดไปเองครับ

ไม่หายใจ เหมือนร่างกายหายไป ไม่รู้สึกถึงร่างกาย เป็นฌาณ4ครับ
ดวงสว่าง คือสองอย่าง
1.เป็นกสิณแสงสว่าง ที่เราเคยฝึกมาก่อน
เราสามารถนึกถึงภาพดวงกลมๆ นั้นได้เสมอๆ เป็นการฝึกกสิณครับ
2.ดวงนั้นคือดวงจิตของเราเอง เราภาวนาพุทโธ ก็เลยเห็นจิตที่เป็นพุทธะไงครับ

3. พอต่อมาเข้าวันที่ 15-16 ปฏิบัติเหมือนเดิมทุกวัน คราวนี้พอหลับตาปับเห็นดวงสว่างกลมๆทันที สุกสว่างมากอิ่มเอิบใจมากเหมือนตัวไม่ติดพื้นพอออกจากสมาธิ ตอนกลางวันยังรู้สึกอิ่มเอิบ กายทำงานไปแต่เหมือนใจจะหายไปไม่มีตัวตนทุกอย่างเงียบแม้จะมีเสียงทีวีดังอยู่ คนนินทาก็เฉยๆคิดอะไรออกทุกอย่าง ตัวเบาสบายขนาดกับข้าวอร่อยๆที่เคยชอบยังไม่รู้สึกอยากกินแค่รู้สึกว่ากินเพื่อไม่ให้เกิดโรคกระเพาะเท่านั้นเอง เห็นสาวๆสวยๆ ก็ไม่รุ้สึกอะไรทั้งที่เมื่อก่อนต้องเหลี่ยวซักนิดละ คิดว่าถ้าเกิดตายเวลานี้เดี๋ยวนี้ก็ไม่กังวลอะไรเลย จนผมรู้สึกว่านี่เราบ้าหรือเปล่าเนี่ย อารมณ์นี้คืออะไรครับ

จิตเข้าฌาณ4ละเอียด และถอยออกมา จิตเลยยังประคองสมาธิเอาไว้ตลอดทั้งวัน
เกิดธรรมปีติ เรียกว่าความพอใจในธรรมครับ
พระอรหันต์ท่านจะเสวยความสุขแบบนี้ และความสุขที่ยิ่งกว่านี้อยู่ตลอดเวลาครับ
เมื่อทำได้อีกครั้ง ให้อธิษฐานด้วยครับ ว่าขอให้สามารถเข้าถึงและประคองอารมณ์นี้ได้ทุกครั้ง ทุกเวลา ทุกสถานที่ ที่ต้องการตราบเท่าเข้าถึงซึ่งพระนิพพาน
อธิษฐานย้ำไปสามครั้ง

4. พอเข้าใกล้ครบเดือนที่ฝึกนั่งสมาธิคราวนี้พอนั่งดวงสว่างเห็นปกติแต่ใจไม่จับต้องแล้วแค่เห็นเฉยๆ แต่ที่ตามมาน่ากลัวมากจนผมไม่กล้านั่งต่อเลย คือผมได้ยินเสียงเหมือนคนหวีดร้องดังมากๆ ได้ยินทั้งเสียงหวีด เสียงครางแบบเจ็บปวด เสียงโห่ ต่อมาเมื่อเสียงนั้นจางลงคราวนี้เหมือนมาใครมาเกาหน้าต่างมุ้งลวดเหมือนเอาเล็บครูด ครูดเรื่อยๆ ผมพยายามไม่จับตรงเสียงแต่ยังไม่หยุดผมเลยออกจากสมาธิลืมตาดูไม่เห็นอะไรเสียงก็หาย คราวนี้นั่งใหม่คิดว่าคงเป็นเสียงสัตว์มาไต่พอเริ่มหลับตาก็มาใหม่ เสียงนี้มาจาไหนครับมีวิธีแก้ไหมครับขอถามแค่นี้ก่อนครับขอความกรุณาด้วยครับ

เป็น เจ้ากรรมายเวร หรือผู้ที่ต้องการส่วนบุญครับ
ให้ตั้งจิต ทำความรุ้สึก
ขอให้ความอิ่มเอิบแบบที่เราได้เคยรู้สึกเมื่อตอนเห็นดวงกลมสว่างนั้น
แผ่ไปยังทุกๆดวงจิต แผ่ไปยังเจ้ากรรมนายเวร แผ่ไปยังทุกๆดวงจิตทั่วทั้งจักรวาล
ทำความรู้สึกว่าความสุขจากสมาธิ แผ่ออกไปเรื่อยๆ ออกไปเรื่อยๆ แผ่ออกไปยังทุกๆทิศทาง อย่างไม่มีที่สิ้นสุดไม่มีประมาณ
แผ่ความสุขที่เราได้สัมผัสจากการทำสมาธิ ไปยังทุกๆดวงจิต

ไม่กี่อึดใจเสียงจะหายไป เพราะเขาได้รับบุญแล้วครับ

อนุโมทนาด้วยครับ ทำได้ดีแล้ว ทำดีต่อไปครับ
<!-- / message --><!-- sig -->

 

ถึงคุณ oze ครับ

สวัดดีครับ ขอรวบกวนถามขอสงสัยอีกหน่อยนะครับ คือว่ามือคืนก่อนนี้ผมนอนทำสมาธิทำไปซักพักตัวตึง ๆ ร่างกาย เป็บวูบ ๆและสักพักก็จะนิ่งดิ่ง ๆลงไป และผมก็จะหลับไปเลยอาการแบบนี้พอจะรู้มาบ้างว่ามันคืออะไร

จิตตัดเข้าฌาณ และหลับในฌาณ
พอตื่นขึ้นมาจะรู้สึกว่าสดชื่นมากและใช้เวลานอนน้อยกว่าปกติ
ถ้ารู้สึกว่าจิตดิ่งให้ปล่อยไปเลย
จิตกำลังจะเข้าเป็นฌาณละเอียด

แต่ที่พิเศษเพิ่มข้นมาวันนี้จะรู้สึกว่าผมเห็นรูปต้นไม้ใหญ่เป็นสีเงิน ๆ ระยิ๊บระยั๊บ เหมือนกับว่ามองด้วยตาเปล่าเลยครับ ผมสงสัยว่าทำไมภาพมันชัดแบบนี้ ทั้งที่ผมยังรู้สึกตัว ไม่ทราบว่าดีหรือไม่ที่เห็นภาพ หรือภาพนี้เกิดจากอะไรครับ และผมอยากทราบว่าทำไงดีเวลาที่รู้สึกดิ่ง ๆ แล้วผมควรทำอย่างไร

เป็นอาการที่จิตมีความเป็นทิพย์
เริ่มได้ทิพยจักษุญาณ ตอนนี้sense กับประสาทสัมผัสจะดีขึ้น และจะเห็นเหตุการณ์ล่วงหน้าบ่อยขึ้น
คิดว่าระดับของจิตตอนนี้ ถ้ามีโอกาสฝึกมโนมยิทธิ จะสามารถทำได้สบาย

ดีแล้วครับ อนุโมทนาครับ
<!-- / message -->

 

ขอบคุณครับสำหรับคำตอบกระจ่างใจมากๆ ครับ สาธุ สาธุ อยากถามอีกอย่างครับตามข้อ4. พอเข้าใกล้ครบเดือนที่ฝึกนั่งสมาธิคราวนี้พอนั่งดวงสว่างเห็นปกติแต่ใจไม่จับต้องแล้วแค่เห็นเฉยๆ แต่ที่ตามมาน่ากลัวมากจนผมไม่กล้านั่งต่อเลย คือผมได้ยินเสียงเหมือนคนหวีดร้องดังมากๆ ได้ยินทั้งเสียงหวีด เสียงครางแบบเจ็บปวด เสียงโห่ ต่อมาเมื่อเสียงนั้นจางลงคราวนี้เหมือนมาใครมาเกาหน้าต่างมุ้งลวดเหมือนเอาเล็บครูด ครูดเรื่อยๆ ผมพยายามไม่จับตรงเสียงแต่ยังไม่หยุดผมเลยออกจากสมาธิลืมตาดูไม่เห็นอะไรเสียงก็หาย คราวนี้นั่งใหม่คิดว่าคงเป็นเสียงสัตว์มาไต่พอเริ่มหลับตาก็มาใหม่ เสียงนี้มาจาไหนครับมีวิธีแก้ไหมครับขอถามแค่นี้ก่อนครับขอความกรุณาด้วยครับ

เป็น เจ้ากรรมายเวร หรือผู้ที่ต้องการส่วนบุญครับ
ให้ตั้งจิต ทำความรุ้สึก
ขอให้ความอิ่มเอิบแบบที่เราได้เคยรู้สึกเมื่อตอนเห็นดวงกลมสว่างนั้น
แผ่ไปยังทุกๆดวงจิต แผ่ไปยังเจ้ากรรมนายเวร แผ่ไปยังทุกๆดวงจิตทั่วทั้งจักรวาล
ทำความรู้สึกว่าความสุขจากสมาธิ แผ่ออกไปเรื่อยๆ ออกไปเรื่อยๆ แผ่ออกไปยังทุกๆทิศทาง อย่างไม่มีที่สิ้นสุดไม่มีประมาณ
แผ่ความสุขที่เราได้สัมผัสจากการทำสมาธิ ไปยังทุกๆดวงจิต

ไม่กี่อึดใจเสียงจะหายไป เพราะเขาได้รับบุญแล้วครับ

อนุโมทนาด้วยครับ ทำได้ดีแล้ว ทำดีต่อไปครับ

ถ้าเขาเข้ามาเป็นตัวตนจะทำอย่างไรดีครับแล้วเขาจะทำอันตรายเราได้ไหมครับ ที่มาเขามาได้อย่างไรทั้งๆที่เรานั่งในบ้านมีพระภูมิเจ้าที่และของศักดิ์สิทธิ์ตั้งเยอะอะครับ ขอรบกวนหน่อยครับ


<!-- / message --><!-- sig --><!-- / message --><!-- sig -->

 

ถ้าเราแผ่เมตตาไปก่อน เขาก็จะไม่มาครับ
ดีไม่ดีที่มาเนี่ย ก็เทวดาในบ้านนั่นแหละครับ
ท่านเห็นว่าสมาธิกำลังดี ถ้าแผ่ให้จะได้บุญมากก็เลยมาขอ

 

อืมครับอาจเช่นนั้นอย่างที่บอกเลยครับ ผมหนะเคยถามสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในบ้านแล้ว แม่ผมเป็นร่างทรงหนะครับแต่ท่านมะได้มาบ่อยท่านไม่ค่อยให้รบกวนท่านท่านบอกท่านถือศีลถ้าไม่จำเป็นจริงๆจะไม่รบกวนท่านเลยแต่ครั้งก่อนสบโอกาสได้เจอท่านเลยถาม ท่านบอกว่าเป็นของในบ้าน ก็ถามแค่นั้นไม่กล้าถามต่อเพราะคนเยอะเดี๋ยวเขาหาว่าเราหนะคิดไปเองครับ ต่อมาก็มานั่งนึกเอ๋ถ้าเป็นของในบ้านเขาจะมารบกวนสมาธิเราทำไม อืมแล้วเราควรแผ่เมตตาก่อน หรือแผ่ตอนนั่งสมาธิละครับ ถ้าแผ่ก่อนควรกล่าวว่ายังไงครับ แผ่ในสมาธิควรใช้อารมณ์ยังไงหรือใช้คำพูดดีครับ เพราะผมเป็นคนกลัวผีมากๆ แต่อยากนั่งสมาธิเพราะ รู้สึกสบายแต่ไม่อาจข้ามพ้นจากจุดนี้ไปได้ ขอรบกวนหน่อยครับ

 

ขอบคุณมากครับที่ช่วยให้กระจ่างขึ้นมากเลยครับ

เอ่อ...มีอีกเรื่องรบกวนอีกหน่อยนะครับ

นอนทำสมาธิ กับนั่งสมาธิอย่างไหนดีกว่ากันครับ

แต่เวลาผมนอนจะรู้สึกว่าเข้าง่ายและเร็วกว่านั่งมากเลยครับ

และถ้าเข้าฌาณละเอียดได้แล้วผมควรทำอย่างไรต่อไปครับ

 

ถึงคุณ ชาหอม ครับ

อืมครับอาจเช่นนั้นอย่างที่บอกเลยครับ ผมหนะเคยถามสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในบ้านแล้ว แม่ผมเป็นร่างทรงหนะครับแต่ท่านมะได้มาบ่อยท่านไม่ค่อยให้รบกวนท่านท่านบอกท่านถือศีลถ้าไม่จำเป็นจริงๆจะไม่รบกวนท่านเลยแต่ครั้งก่อนสบโอกาสได้เจอท่านเลยถาม ท่านบอกว่าเป็นของในบ้าน ก็ถามแค่นั้นไม่กล้าถามต่อเพราะคนเยอะเดี๋ยวเขาหาว่าเราหนะคิดไปเองครับ ต่อมาก็มานั่งนึกเอ๋ถ้าเป็นของในบ้านเขาจะมารบกวนสมาธิเราทำไม อืมแล้วเราควรแผ่เมตตาก่อน หรือแผ่ตอนนั่งสมาธิละครับ ถ้าแผ่ก่อนควรกล่าวว่ายังไงครับ แผ่ในสมาธิควรใช้อารมณ์ยังไงหรือใช้คำพูดดีครับ เพราะผมเป็นคนกลัวผีมากๆ แต่อยากนั่งสมาธิเพราะ รู้สึกสบายแต่ไม่อาจข้ามพ้นจากจุดนี้ไปได้ ขอรบกวนหน่อยครับ

แผ่ทั้งก่อนและหลังเลยก็ได้ครับ
การแผ่เมตตาไม่ต้องสวดบทเมตตา
อารมณ์ ที่ใช้ก็คือ นึกถึงความสุขจากสมาธิ แล้วคิดว่าขอให้เขามีความสุข แบบที่เราได้รับขณะนี้ ขอให้มีแต่ความสุข ความชุ่มชื่น ชุ่มเย็น เบาสบายใจ จากความเมตตาของเรา
ผีไม่ต้องกลัวหรอกครับ เพราะเราก็เคยเป็นผีครับ

 

ถึงคุณ oze ครับ

ขอบคุณมากครับที่ช่วยให้กระจ่างขึ้นมากเลยครับ

เอ่อ...มีอีกเรื่องรบกวนอีกหน่อยนะครับ

นอนทำสมาธิ กับนั่งสมาธิอย่างไหนดีกว่ากันครับ

แต่เวลาผมนอนจะรู้สึกว่าเข้าง่ายและเร็วกว่านั่งมากเลยครับ


ถนัดแบบไหนก็เอาแบบนั้นครับ
จุดสำคัญ คือสมาธิ ไม่ใช่อิริยาบถครับ
ถ้านั่ง อย่างเคร่งเครียด หลังตรง ทุกอย่างสมบูรณ์ แต่สมาธิไม่เกิด มันก็ไม่มีประโยชน์อะไร
ถ้าเรานอนสบายๆ ใจสบาย จิตเป็นสมาธิง่าย นั่นแหละถึงจะมีประโยชน์ครับ
แต่ถ้านั่งแล้ว จิตสบายเป็นสมาธิ ก็ทำไปเถอะครับ แล้วแต่คนครับ
และถ้าเข้าฌาณละเอียดได้แล้วผมควรทำอย่างไรต่อไปครับ

ให้เสวยสุข อยู่ จนใจสบายครับ
จากนั้นก็อธิษฐาน ปักหมุดเอาไว้
แล้วก็เข้าออกให้คล่องพอคล่องแล้วก็ ค่อยหันมาพิจารณา วิปัสสนาญาณ

<!-- / message -->

 

ขออนุญาติทุกท่าน นะค่ะ
ขอก๊อปข้อความเพื่อเป็นวิทยาทาน รวมเล่ม ถามตอบ ข้อสงสัยในการเจริญพระกรรมฐาน
อนุโมทนา สาธุ ค่ะ ทุกท่าน

 

แง้วๆๆมาถามป๋าอยู่เรื่อยๆ ฮิฮิ ลมหายไปเลย ไม่ใช่แค่รู้สึกละเอียดมาก แต่ มันหาย ไปจนผมแน่ใจว่า ใช่แล้ว แต่ยังติดอยู่อย่างนึง ที่ผมพยายามเท่าไหร่มันก็ยังเกร็ง ตรงกรามขากรรไกรปาก(ที่มันเกร็งเพราะหายใจไม่ค่อยออกตอนแรก) -*- มันเกร็งมาตั้งแต่ตอนแรก มาถึงตอนนี้ก็ดีขึ้นมากแต่ก็ยังเกร็งอยู่บ้างพยายามและก็ไม่ได้ ทุกอย่างครบองค์หมดหรือผมได้แค่ณาน4 ต้องให้ครบ ณาน8 จิต มัน เหมือนถูกดันไม่ให้ออก เพราะอาการเกร็งนี่รึเปล่าคับ เพราะเมื่อคืนนอนสมาธิแล้ว รู้สึกแบบนั้น เหมือนมันจะออกแต่ออกไม่ได้ จะพุ้งออกมาให้ได้ พยายามผ่อนแล้วนะแต่ก็ได้นิดหน่อยๆ อ่อ แล้วเรื่อง มือ ทั้งข้างซ้ายข้างขวา มันไปของมันเองเหมือนมีคนบังคับเลย ลมก็ไม่มี แต่ตัวเบาเบามากๆ

 

ช่วยตอบผมด้วยครับ ผมเริ่มปฏิบัติธรรมตามคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าอย่างจริงจัง
มาตั้งแต่วันที่ 6 มกราคม 2552 จนถึงปัจจุบันนี้ ผมสวดมนต์เสร็จก็จะนั่งสมาธิ มาพักหลังนี้รู้สึกก่อนจะสวดมนต์ และก่อนนั่งสมาธิ มันมีความรู้สึกถึงไอความร้อนตามร่างกาย ผมเป็นอะไรหรือครับ ที่บ้านพักผมเป็นห้องเดียวตอนนั่งสมาธิค่อนข้างลำบากเนื่องจากเสียงลูกดูโทรทัศน์มั่งเล่นกันมั่ง แต่ผมก็เฉยเสียแล้วมันชินต่อเสียงครับ ทีนี้ ตอนนั่งสมาธิผมไม่รู้ว่าปิติคืออะไรผมไม่มีอาการครับ แต่บางครั้งจะรู้สึกสงบอย่างมาก มีแสงสว่างมั่งไม่สว่างมั่ง และสุดท้ายวันที่ 18-19 กุมภาพันธ์ 2552 เวลาสวดมนต์เหมือนเดิม มีไอความร้อนและตอนนั่งสมาธิ พอจิตสงบไปพักหนึ่ง รู้สึกลมเข้าลมออกจะไม่มี มันรีดลงจนอึดอัด ช่วยตอบผมให้หายข้องใจหน่อยครับถึงจะเหมือนใครก็ตาม รบกวนตอบผมหน่อยจะได้ปฏิบัติให้ถูกต้อง ขออนุโมทนาล่วงหน้าครับ

 

ถึงคุณ makoto12 ครับ

แง้วๆๆมาถามป๋าอยู่เรื่อยๆ ฮิฮิ ลมหายไปเลย ไม่ใช่แค่รู้สึกละเอียดมาก แต่ มันหาย ไปจนผมแน่ใจว่า ใช่แล้ว แต่ยังติดอยู่อย่างนึง ที่ผมพยายามเท่าไหร่มันก็ยังเกร็ง ตรงกรามขากรรไกรปาก(ที่มันเกร็งเพราะหายใจไม่ค่อยออกตอนแรก) -*- มันเกร็งมาตั้งแต่ตอนแรก มาถึงตอนนี้ก็ดีขึ้นมากแต่ก็ยังเกร็งอยู่บ้างพยายามและก็ไม่ได้ ทุกอย่างครบองค์หมดหรือผมได้แค่ณาน4 ต้องให้ครบ ณาน8 จิต มัน เหมือนถูกดันไม่ให้ออก เพราะอาการเกร็งนี่รึเปล่าคับ เพราะเมื่อคืนนอนสมาธิแล้ว รู้สึกแบบนั้น เหมือนมันจะออกแต่ออกไม่ได้ จะพุ้งออกมาให้ได้ พยายามผ่อนแล้วนะแต่ก็ได้นิดหน่อยๆ อ่อ แล้วเรื่อง มือ ทั้งข้างซ้ายข้างขวา มันไปของมันเองเหมือนมีคนบังคับเลย ลมก็ไม่มี แต่ตัวเบาเบามากๆ

ได้เคยแนะนำไปแล้วครับว่า
ยังมีอารมณ์หนักอยู่ และที่เกร็งขากรรไกรก็เกิดจากอารมณ์ที่ยังหนักนั่นแหละครับ
วิธีจริงๆ ก็สั้นๆง่ายๆ แต่ทำไม่ง่ายเท่าไหร่
ก็คือให้ทำใจให้สบายครับ
เวลาเราทำสมาธินี่ เรายิ้มไหมครับ ลองทำให้ใจยิ้ม กายยิ้มดูสิครับ ให้ยิ้มออกมาจากใจ
แล้วอาการเกร็งจะหายไปเองครับ
วิธีออกให้ทำจิตให้มีความสุขที่สุด อย่าคิดว่าจะออก
ให้คิดว่าจะทำให้ตัวเองมีความสุขที่สุด และขอบารมีพระให้ท่านสงเคราะห์ครับ
ถ้าเรามีความสุขถึงที่สุด ก็จะออกมาได้เองครับ
<!-- / message --><!-- sig -->

 

ถึงคุณ นุภาวัฒน์ ครับ

ช่วยตอบผมด้วยครับ ผมเริ่มปฏิบัติธรรมตามคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าอย่างจริงจัง
มาตั้งแต่วันที่ 6 มกราคม 2552 จนถึงปัจจุบันนี้ ผมสวดมนต์เสร็จก็จะนั่งสมาธิ มาพักหลังนี้รู้สึกก่อนจะสวดมนต์ และก่อนนั่งสมาธิ มันมีความรู้สึกถึงไอความร้อนตามร่างกาย ผมเป็นอะไรหรือครับ ที่บ้านพักผมเป็นห้องเดียวตอนนั่งสมาธิค่อนข้างลำบากเนื่องจากเสียงลูกดูโทรทัศน์มั่งเล่นกันมั่ง แต่ผมก็เฉยเสียแล้วมันชินต่อเสียงครับ ทีนี้ ตอนนั่งสมาธิผมไม่รู้ว่าปิติคืออะไรผมไม่มีอาการครับ แต่บางครั้งจะรู้สึกสงบอย่างมาก มีแสงสว่างมั่งไม่สว่างมั่ง และสุดท้ายวันที่ 18-19 กุมภาพันธ์ 2552 เวลาสวดมนต์เหมือนเดิม มีไอความร้อนและตอนนั่งสมาธิ พอจิตสงบไปพักหนึ่ง รู้สึกลมเข้าลมออกจะไม่มี มันรีดลงจนอึดอัด ช่วยตอบผมให้หายข้องใจหน่อยครับถึงจะเหมือนใครก็ตาม รบกวนตอบผมหน่อยจะได้ปฏิบัติให้ถูกต้อง ขออนุโมทนาล่วงหน้าครับ

จิตเป็นสมาธิ แต่วางอารมณ์หนักเกินไปครับ
จริงๆ เรื่องอารมณ์หนักเกินไปนี่ ปัจจุบันแทบจะเป็นกันทุกคน จะเห็นว่าผมพูดบ่อย
ที่พูดบ่อยนี่ เพราะฝึกสมาธิกันหนักเกินไป จริงๆครับ

อาการนี้ เกิดจากการเครียดเกินไป อยากสงบมากเกินไป เกร็งเกินไป ความตั้งใจ ความพยายามมากไปครับ
ถ้าเราวางอารมณ์หนักเกินไป
หลังจากทำสมาธิเสร็จ เราจะรู้สึกมึนๆ ปวดหัว หัวใจเต้นเร็ว เกร็งร่างกาย หรือรู้สึกแน่นหน้าอก

วิธีแก้ก็
1.ทำใจสบายๆครับ เวลาทำสมาธิอย่าให้คิ้วขมวด และพยายามให้จิตยิ้มแย้มอยู่เสมอครับ
สำคัญมากว่า จะต้องให้จิตยิ้ม ห้ามมองข้ามเด็ดขาดครับ
2.วิธีแก้อารมณ์หนักคือ
ก่อนทำสมาธิให้หายใจเข้าลึกๆ รู้สึกถึงความเย็นสบาย ของลมหายใจ
จากนั้นกลั้นลมหายใจสบายๆเอาไว้10วินาที และภาวนาพุทโธ ธัมโม สังโฆๆๆซ้ำไปซ้ำมา
พอครบ10วินาทีจึงหายใจออก และทำซ้ำ10ครั้งครับ
ให้ใจรู้สึกสบาย จากนั้นจึงค่อยเริ่มทำสมาธิครับ
เน้นว่าให้ทำใจให้สบายครับ สำคัญที่สุดอยู่ที่ใจสบายครับ

ลองทำแบบสบายๆดูนะครับ

 

ขอบคุณมากค่ะสำหรับคำแนะนำ

ก่อนหน้านี้ดิฉันเคยฝึกจับภาพพระแล้วค่ะ อยากลองฝึกมโนฯทำตามคำสอนจากหลวงพ่อฤาษีฯฟังจากเสียงอัดเทปคลาสิคเอาน่ะค่ะ แต่มีคนเขาทักมาว่าให้ไปฝึกครั้งแรกที่วัดหรือสถานที่ี่รับสอนมโนฯ จะได้มีครูบาอาจารย์คอยสอนวิธีที่ถูกต้องและคอยคุ้มกันเจ้ากรรมนายเวรและพวกเทวบุตรมารให้เราด้วยน่ะค่ะ พอเราฝึกครั้งแรกไ้ด้แล้วค่อยกลับมาึฝึกเองที่บ้านค่ะ เลยหยุดทำมโนฯไว้ก่อนเพียงยังใช้คำภาวนานะมะพะถะบางครั้ง ตอนนี้เลยหันมาทำกสินไฟน่ะค่ะ แต่ยังสนใจอยากฝึกมโนฯอยู่นะคะ