รับตอบข้อสงสัยในการเจริญพระกรรมฐาน

ถึงคุณ กิตติภพ ครับ

นิมิต ที่มีดวงอีก9ดวงเข้ามารวมกัน
ถ้าในการฝึกนั้น ก็คือขั้นตอนที่รวมกสิณ 10ลูก ให้เป็นลูกเดียว เพื่อเปิดอภิญญาครับ

ผมว่าถ้ามีนิมิตมาแบบนี้แล้ว คุณกิตติภพ ลองมาฝึกมโนมยิทธิ เถอะครับ
คิดว่าน่าจะถูกกับจริตของคุณครับ
ถ้าไม่งั้นหลวงพ่อท่านไม่มาตามหรอกครับ

ลองหาเวลาว่างไปที่ซอยสายลมดูก็แล้วกันครับ

 

สวัสดีค่ะ Xorce

หายแว่บไปซุ่มปฏิบัติทั้งที่วัด(อัมพวัน) และที่บ้าน(อาจจะเล่ายาวหน่อยนะคะ)

ประสบการณ์ที่วัด มีแต่เวทนาค่ะ นั่งไปได้ซักห้านาทีปวดมาก ไม่เหมือนตอนปฏิบัติที่บ้าน นั่งประมาณครึ่งชั่วโมงเวทนาถึงจะมา เป็นอยู่ประมาณห้าวัน ได้แต่เวทนาค่ะ พอวันที่หก นั่งตัวเบา เห็นปูเขามาเกาะที่ขา พอนั่งครบกำหนดเวลา ขออโหสิกรรมกับแผ่เมตตาให้เขาไป พอนั่งต่อก็ไม่ปวดจัด ๆ อย่างนั้นอีกค่ะ

กับรู้สึกว่าเห็นจีวรพระตั้งแต่หัวเข่าลงมา เดินเข้ามาที่ศาลาที่ปฏิบัติกัน (ใจบอกว่าเป็นหลวงพ่อค่ะ) แต่ก็จับพองยุบต่อ แล้วก็ได้กลิ่นดอกมะลิ โชยเบา ๆ

และขณะที่เดินจงกรม ที่ระหว่างคิ้ว เหมือนมีอะไรกลิ้งไปมาเหมือนอะไรกลม ๆ กลิ้ง ๆ นูน ๆ ที่ระหว่างคิ้วน่ะค่ะ

ปฏิบัติที่บ้าน

พยายามจะจับภาพกสินหรือภาพต่าง ๆ มันก็ไม่เป็นกับเขาน่ะค่ะ คือมันจะอยู่แต่พองยุบ ๆ แล้วก็ไม่รู้สึกตัวนานแค่ไหนไม่รู้(ได้เป็นพัก ๆ อีกต่างหาก) มารู้สึกตัวอีกที จะลืมตาโพลงเอง

กับฝันคือฝันทีไรจะไปแต่ที่นี่บ่อย ๆ คือเหมือนศาลาขาว ๆ มีแต่คนนุ่งขาว ปฏิบัติธรรมกัน ก็ไปนั่งกับเขาด้วย ภาพกับการสัมผัสบางครั้งมันก็รู้สึกได้เหมือนจริง บางครั้งก็เหมือนฝันปกติ แต่จะไปที่ศาลาและใส่ชุดขาวหลายครั้งแล้วค่ะ แต่จะเป็นเฉพาะตอนนอน

และบางทีรู้สึกตัวกลางดึก มันรู้สึกซ่า ๆ แล้วเสียววาบตั้งแต่ศรีษะไปทั้งตัว เป็นอยู่หลายคืนเหมือนกันค่ะ กับได้ยินเสียงปลายหู งุ้งงิ้งอยู่บ่อย ๆ วันนี้นั่งจับพองยุบปกติ บางครั้งก็ตัวเบา บางครั้งก็ฟุ้งซ่าน กำหนดปกติ แต่มีอยู่ช่วงหนึ่ง ขณะที่บริกรรมอยู่นั้น เห็นหน้าคน หน้าตาหมองคล้ำดำ น่ากลัว กำหนดปกติ จากนั้นแป๊บนึง ได้กลิ่นเน่าเบา ๆ โชยมา กลัวนิดหน่อย แต่ทราบว่าเขามาคงมาขอส่วนบุญ ก็ให้เขาอนุโมทนา เพราะยังแผ่เมตตาไม่ได้ ยังนั่งไม่ครบกำหนด(หลวงพ่อท่านว่าจะยังแผ่ไม่ได้)

เมื่อสองสามวันก่อน นอนจับพองยุบอยู่นั้น รู้สึกว่าดิ่งลงไปตอนแรกไม่แรงมาก พอแป๊บนึง ดิ่งเหมือนจะร่วงลงไป คือมันรู้ตั้งแต่แรกที่ดิ่ง กับระหว่างที่ดิ่งลงไปนะคะ รู้สึกกลัว พอกลัวเหมือนอาการดิ่งมันชะงัก กึ่งรู้สึกตัวกับไม่รู้สึกตัวค่ะ แต่ใจก็บอกเอาแค่นี้พอแระ เพราะกลัวแต่ความรู้สึกว่ามันยังลงไปได้อีก

รบกวนขอคำแนะนำด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ

 

อนุโมทนา สาธุ กับคำแนะนำที่ดี ๆ และหลักธรรมตามสายทางหลวงปู่ฤาษี
ว่าง ๆ ผมจะลองไปที่ซอยสายลมดูครั๊บ....

 

ถึงพี่ dewvader<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_1928509", true); </SCRIPT>
ถ้าแสดงได้อญิญาข้อ 1 แล้ว ก็ช่วยสอนผมด้วยนะ ^^


ขอให้เจริญในธรรมครับ สาธุ

 

ถึงคุณ แว๊ด ครับ

ถ้าจะดิ่งปล่อยให้มันดิ่งไปเลยครับ จิตกำลังเป็นสมาธิครับ
เวลานั่งสมาธิ ให้ทำแต่พอดีนะครับ อย่าหนักเกินไปครับ
แต่ให้พยายามประคองสมาธิเอาไว้ทุกๆอิริยาบถครับ

อนุโมทนา กับบุญทุกๆอย่าง ทุกๆประการด้วยครับ
<!-- / message --><!-- sig -->

 

ช่วยได้เยอะมากครับ ช่วงนี้ติดสอบเลยมีอารมณ์อื่นตกค้างอยู่ใจมันเลยไม่สงบ แล้วตอนนี้ตัวหลักๆก็หมดไปแล้วผมจะได้นั่งเต็มที่ซักที

ขอบคุณมากครับ อนุโมทนาครับ

 

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ จริง ๆ แล้วแว๊ดเข้ามาอ่านอยู่บ่อย ๆ ที่คุณ Xorce ให้คำแนะนำกับท่านอื่น ๆ ทำให้ความรู้หลายอย่างมีประโยชน์มาก

โดยเฉพาะที่ว่าให้อธิษฐานปักหมุด ที่ว่าทำถึงจุดไหนแล้ว แต่คนมันดื้อ เข้ามาอ่านแต่ไม่สนใจ คิดแต่ว่า คนเคยได้ก็ต้องได้สิ ทีนี้วันนี้มาพิสูจน์ที่คุณ Xorce ให้อธิษฐานปักหมุดไว้ พอถึงจุดหนึ่งก็อธิษฐาน 3 ครั้ง

พอมันหลุดจากตรงนั้น ไม่นานมันก็เข้ามาถึงจุดเดิมที่เคยอธิษฐานไว้ ปกติจะไม่สามารถเข้าได้และทรงตัวอยู่ได้ ต้องปฏิบัติแบบเรื่อย ๆ หลาย ๆ วัน นานมาก ๆ ถึงจะได้สักที

ขอบคุณอีกครั้งสำหรับคำแนะนำที่มีประโยชน์ค่ะ

ขออนุโมทนาบุญ ทุกอย่างทุกประการด้วยค่ะ

 

ถึง kurochang

ถ้าได้จะมาเล่าให้ฟัง

 

ถึงคุณ Xorce ครับ

เวลาฝึกกสิณนี่

เช่น เรานึกถึงแก้ววงกลมใส่1ลูก เป็นจะเป็นกสิณไหม

มันจะเป็นเหมือนภาพที่เรานึกถึงอะไรบางอย่างไหมครับ

หรือมันต้องให้ตาเนื้อเห็นด้วย

มันจะเป็นทำนองนี้ไหมครับ เช่นเราลืมตาแต่เราคิดถึงด้วยแก้ว แต่ถ้าเอาตาเนื้อมองมันก็มองไม่เห็นอะไรในอากาศ แต่เวลาคิดถึงวงแก้ว มันจะเห็นในใจซ้อนออกมา เหมือนเวลาคุยกับคนแล้วนึกคิดถึงเรื่องอื่น มันก็คงเป็นภาพในเรื่องอื่นขณะลืมตา

มันจะประมาณนี้รึป่าวครับ

ถ้าประมาณนี้ก็ง่ายจัดเลย แค่นึกถึงก็เป็นแล้ว แต่แค่ทรงภาพที่เห็นไว้เท่านั้นเอง

เหมือนจะไม่ต้องไปหาอะไรมช่วยเพ่งเลย แค่นึกถึงก็พอ เช่นนึกถึงดวงจัน นึกถึงแสงที่รอดมาจากรูถ่ำ

สมมติถ้าฝึกกสินไฟก็คิดถึงเวลาไฟลุก จะฝึกน้ำก็คิดน้ำไหล แทบจะไม่ต้องใช้เครื่องมือเลย

ถ้าเป็นแบบนี้มันเหมือนจะง่ายเลย เหอะๆ

คุณ Xorce ช่วยบอกด้วยน่ะครับมันเป็นประมาณไหนกันแน่ รึว่าผมเข้าใจผิ จะได้ฝึกใหม่

 

ถึงคุณ dewvader ครับ

มันจะเป็นทำนองนี้ไหมครับ เช่นเราลืมตาแต่เราคิดถึงด้วยแก้ว แต่ถ้าเอาตาเนื้อมองมันก็มองไม่เห็นอะไรในอากาศ แต่เวลาคิดถึงวงแก้ว มันจะเห็นในใจซ้อนออกมา เหมือนเวลาคุยกับคนแล้วนึกคิดถึงเรื่องอื่น มันก็คงเป็นภาพในเรื่องอื่นขณะลืมตา

เข้าใจถูกแล้วครับ แค่นึกภาพนั่นแหละครับ
มันง่ายกว่าที่คิดใช่ไหมครับ แต่เพื่อความง่ายยิ่งขึ้นไปอีก
เวลานึกให้นึกเป็นดวง เป็นลูกกลมๆ เป็นลูกบอล

เช่น กสิณน้ำ ก็เป็นลูกบอลน้ำ ทำจากน้ำทั้งลูก แบบ water ball
กสิณไฟ ก็เป็นลูกบอลไฟ มีเปลวไฟพวยพุ่งออกมาทั้งลูก
กสิณลม ก็เป็นลูกบอลลม เป็นคลื่นลมที่ไหลมารวมกันเป็นลูก
กสิณดิน ก็เป็นลูกบอลดิน เป็นดินทึบทั้งลูก
กสิณสีแดง ก็ลูกบอลสีแดง
ลูกบอลสีเหลือง ลูกบอลสีเขียว ลูกบอลสีขาว
กสิณแสงสว่าง ก็เป็นลูกกลมๆ ที่มีแสงสว่างพวยพุ่งออกมา
กสิณอากาศ ก็เป็นลูกกลมๆ ของความว่าง ถ้าลูกบอลนี้ผ่านสิ่งใด สิ่งนั้นก็จะเว้าแหว่งเข้าไป
เล่นเกมบ่อยคงจะง่ายนะครับ

เสร็จแล้ว
ให้เราค่อยๆนึกเปลี่ยน กสิณกองที่เราจับให้มีสีขาวทั้งลูก
จากสีขาว ก็นึกเปลี่ยน ให้เป็นดวงแก้วใสทั้งลูก
จากดวงแก้วใส เราก็เปลี่ยนให้เป็นเนื้อเพชร มีแสงสว่าง มีประกายระยิบระยับทั้งลูก

เช่น กสิณสีแดง ก็
เริ่มจากลูกบอลสีแดง
เปลี่ยนเป็นลูกบอลสีขาว
เปลี่ยนเป็นลูกแก้วใส
แล้วก็เปลี่ยนเป็นลูกเพชร

พอทำได้1กอง ให้เป็นเพชร
ก็ให้เราตั้งจิตอธิษฐานปักหมุด ขอให้ข้าพเจ้าสามารถทรงกสิณกอง... ได้ทุกครั้ง ทุกเวลา ทุกสถานที่ ที่ข้าพเจ้าต้องการตราบเท่าเข้าถึงซึ่งพระนิพพานด้วยเทอญ
อธิษฐานย้ำไปสามครั้ง เป็นอันจบ 1 กอง

แล้วเราก็ไล่ซ้ำจนกลายเป็นเพชร ทั้ง10 กอง ไล่กันแบบนี้วันเดียวก็จบครับ
จากนั้นพอได้ครบ 10 กองเป็นเพชรอธิษฐานปักหมุดไปหมดแล้ว
ก็ให้เรานึกขึ้นมา 10 กอง พร้อมๆกัน
แล้วก็เปลี่ยนเป็นเพชรทั้ง 10 ลูก พร้อมๆกัน
จากนั้นก็ตั้งจิตอธิษฐาน ขอรวมกสิณทั้ง10 ลูก เป็นลูกเดียว
จากนั้นก็ภาวนา โสตัตตะภิญญา ๆๆๆ แล้วก็นึกรวม10ลูกเข้ามาเป็นลูกเดียว

แล้วก็อธิษฐานปักหมุดซ้ำ
ขอให้ข้าพเจ้าสามารถเข้าถึงซึ่งกสิณทั้ง10กองนี้ ได้ทุกสถานที่ ทุกเวลา ทุกภพชาติ ทุกครั้งที่ข้าพเจ้าต้องการ ตราบเท่าเข้าถึงซึ่งพระนิพพานด้วยเทอญ
อธิษฐานย้ำไปสามรอบ จะได้กสิณไปทุกภพชาติ ตราบใดที่ยังไม่เข้าพระนิพพาน
คราวนี้ถ้าวาระถึงพร้อม ก็จะใช้อภิญญาได้

อานิสงค์อื่นที่จะได้คือความแจ่มใสของญาณต่างๆ
หากบรรลุธรรมเมื่อไหร่ อภิญญาทุกอย่างจะรวมตัว ใช้ได้หมด

ขอให้ทุกๆดวงจิต สามารถเข้าถึงซึ่งอภิญญาทั้ง6ประการ ได้อย่างฉับพลันทันใด
และเป็นปัจจัยให้สามารถตัดกิเลส บรรลุธรรมได้โดยฉับพลันทันใดด้วยเทอญ

 

ขอบคุณมากน่ะครับที่แนะนำ

เราต้องภาวนาให้มันเปลี่ยนสีเอง หรือเราแค่นึกให้มันเปลี่ยน

ถ้านึกให้มันเปลี่ยนมันเปลี่ยนคงจะง่าย เหอะๆ เช่นตอนแรกนึกถึงลูกกลมๆมีแสงสว่าง จากนั้นก็คิดว่ามีสีขาวเข้ามาเข้ามาแทรกทีละจนเป็นสีขาวทั้งลูก จากนั้นก็คิดให้มันเริ่มกลายเป็นแก้วทีละนิดจนกลายเป็นแก้วทั้งหมด แล้วก็เริ่มคิดเป็นเพชรทีละนิดจนเป็นเป็นทั้งหมด

หรือจะนึกเปลี่ยนรวดเดียวเลย เช่นจากลูกกลมๆมีแสงสว่าง เปลี่ยนทีเดียวเป็นสีขาวเลย

แต่ความรู้สึกน่าจะเปลี่ยนทีละนิด จะได้เป็นความต่อเนื่องของสมาธิ และความรู้สึกถึงของกสิณนั้น

ไม่นั้นมันคงไม่ใช่ เช่น นึกถึงลูกกลมๆมีแสงสว่าง แล้วนึกถึงวงกลมพชรมันเหมือนเป็นการซ่อนของภาพในความคิดมากกว่า

ช่วยบอกผมทีผมผมเข้าใจถูกหรือผิด

ขอบคุณมากที่ช่วยแนะนำ มันทำให้พัฒนาได้ดีกว่าการไม่รู้จะไปถามใคร หรือลองผิดลองถูก ขอบคุณมากจริงๆ

 

คือคุณXorce ผมเคยได้ยินเรื่องนึงครับจากในฝัน มาตอนนี้พึ่งนึกออก

การฝึกสมาธิโดยใช้ใจสร้างภาพ เป็นการฝึกที่ง่าย แต่ลำบาก (อันนี้ก็เคยงงๆ มาตอนนี้พอเข้าใจ) แต่ผมอยากรู้ว่า สมาธิโดยใช้ใจสร้างภาพนี่เป็นหลักเดียวกับกสิณ รึปล่าวครับ

แล้ว กสิณนี่ใช่หลักการใช้จิตเพ่งมองธาตุต่างๆในโลกโดยสร้างเป็นสี(พอสำเร็จแล้วจะสามารถเห็นจิตของคนอื่นได้) จริงรึป่าวครับ

ผมฝึกจนใจนิ่งเป็นสมาธิแล้ว มันนิ่งไปถึงระดับนึง พอนึกถึงลมหายใจ มันจะเกร็งที่ช่วงท้อง
แล้วพอผมนั่งนานจนได้ที่แล้วมันก็นึกถึงลมหายใจตลอด แก้ไม่ได้ซักทีครับ นั่ง หรือนอน หรือยืนก็จะเกร็ง

แล้วพอผมนั่งสมาธิเสร็จคำถามเยอะแยะเลยครับมันผุดจากหัวผม บางครั้งปวดหัวเลยครับ
แต่ตอนนี้เพลาๆลงบ้างเพราะ สามารถแก้ปัญหาบางอย่างลงไปได้แล้ว อยากรู้ว่าเป็นเพราะอะไรครับผมจะได้แก้ปัญหา ตอนนี้อยากให้ จิตมันนิ่งตลอดเวลาครับ แต่ผมทำได้ก็ไม่เกิน16-18นาที ผมก็จะคิดวอกแวกแล้วครับ

 

ถึงคุณ dewvader ครับ

นึกให้เปลี่ยนเลยก็ได้ครับ
จะเปลี่ยนเร็วหรือช้าก็ได้ครับ
ขอให้เปลี่ยนให้เป็นเพชรได้ก็แล้วกันครับ
ยิ่งเปลี่ยนเร็วยิ่งดีครับ แปลว่าเราคล่องครับ

พิมพ์ไปก็นึกตามไปเลย นะครับ

 

ถึงคุณ Maxzimon ครับ

การฝึกสมาธิโดยใช้ใจสร้างภาพ เป็นการฝึกที่ง่าย แต่ลำบาก (อันนี้ก็เคยงงๆ มาตอนนี้พอเข้าใจ) แต่ผมอยากรู้ว่า สมาธิโดยใช้ใจสร้างภาพนี่เป็นหลักเดียวกับกสิณ รึปล่าวครับ

คือกสิณเลยล่ะครับ

แล้ว กสิณนี่ใช่หลักการใช้จิตเพ่งมองธาตุต่างๆในโลกโดยสร้างเป็นสี(พอสำเร็จแล้วจะสามารถเห็นจิตของคนอื่นได้) จริงรึป่าวครับ

ถ้าได้ญาณต่างๆ ก็สามารถเห็นจิตคนอื่นได้ครับ

ผมฝึกจนใจนิ่งเป็นสมาธิแล้ว มันนิ่งไปถึงระดับนึง พอนึกถึงลมหายใจ มันจะเกร็งที่ช่วงท้อง
แล้วพอผมนั่งนานจนได้ที่แล้วมันก็นึกถึงลมหายใจตลอด แก้ไม่ได้ซักทีครับ นั่ง หรือนอน หรือยืนก็จะเกร็ง

อันนี้เราเครียดไป หรือตั้งใจมากไป เวลาทำสมาธิครับ
วิธีแก้ก็คือหายใจเข้าลึกๆ กลั้นเอาไว้ หายใจออก นั่นแหละครับ

แล้วพอผมนั่งสมาธิเสร็จคำถามเยอะแยะเลยครับมันผุดจากหัวผม บางครั้งปวดหัวเลยครับ
แต่ตอนนี้เพลาๆลงบ้างเพราะ สามารถแก้ปัญหาบางอย่างลงไปได้แล้ว อยากรู้ว่าเป็นเพราะอะไรครับผมจะได้แก้ปัญหา ตอนนี้อยากให้ จิตมันนิ่งตลอดเวลาครับ แต่ผมทำได้ก็ไม่เกิน16-18นาที ผมก็จะคิดวอกแวกแล้วครับ

ปฏิบัติแบบไหนอยู่ล่ะครับ บางครั้งเราตั้งใจปฏิบัติมากไปก็ทำให้ไม่สงบครับ
เน้นทำใจให้สบาย สำคัญที่สุดครับ<!-- / message -->

 

ที่ผมปฏิบัติอยู่ตอนนี้ คือ เดิน นั่ง นอน กิน กำหนดที่ลมหายใจครับ ( ยกเว้นบางเวลา )

 

เรียน คุณ Xorce
มีข้อสงสัยอยากถามครับ ว่าภวังค์กับทรงฌาน มันมีข้อแตกต่างกันยังไงครับ
และสังเกตได้อย่างไรครับ
ซึ่งในบางครั้งเวลาที่นั่งสมาธิผมลืมลมหายใจไป เลยไม่แน่ใจว่าตัวเองอยู่ในภวังค์หรืออยู่ในฌาน

รบกวนด้วยครับ

 

เริ่มค่อยๆชัดขึ้นกว่าเดิมนิดหน่อยคับ ขอบคุณคับ

 

ขอให้เจริญในธรรม ถ้วนทั่วนะค่ะ

 

สวัสดีค่ะ คุณXorce

วันนี้เดินจงกรม ก็แว๊บถึงลูกบอลไฟบ้าง เป็นแสงสว่างบ้าง แต่ยังจับไม่ได้ว่าจะเอายังไงดี แต่ค่อย ๆ สะสมไปค่ะ

กับวันนี้ตอนที่นั่งนั้น รู้สึกง่วงนอน ปกติเวลาบริกรรมถ้าเพลินหรือรู้สึกง่วงจะผงะ หรือวูบบ่อย ๆ มีเพลินบ้างแต่กลับมาจับพองยุบได้ไว ไม่มีผงะ ทีนี้ก็เลยลองนึก ภาพพระพุทธรูปสีทอง จากนั้นก็นึกเปลี่ยนเองให้เป็นสีขาวสว่าง ๆ แล้วก็ใส จากนั้นก็ให้เป็นเพชรแว๊บ ๆ ประกายพรึก แต่ก็ยังโครงสร้างเป็นพระพุทธรูปอยู่ค่ะ

จากนั้นรู้สึกขาว ๆ มันวิ่งเป็นวงกลมหมุนรอบ ค่อย ๆ ใกล้เข้ามา บางทีก็ชัด บางทีก็ไม่ชัดค่ะ แต่ชอบนึกให้เป็นเพชรแว๊บ ๆ สวยดี ได้แค่นี้อะคะ แต่พยายามสะสมไปเรื่อย ๆ แต่ก็อธิษฐานปักหมุดไว้ด้วยค่ะ

รบกวนด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ

 

รบกวน ถามครับ
มี อาการ กาย มัน สั่น หรือ เอียง ไปข้างหลัง
แต่ใจ สงบ ยังใช้ มโนมยิทธิ ได้ตาม ปกติ เพราะไม่สนใจ

เกิดจากอะไร ดีหรือไม่ดีครับ
และจะแก้ไขยังไง ขอบคุณครับ