รับตอบข้อสงสัยในการเจริญพระกรรมฐาน

อันนี้สำคัญ

แผ่เมตตาบ่อยๆนะคับ
แล้วก็ทำใจให้สบายๆเหมือนที่พี่เค้าบอก
เป็นกำลังใจให้นะคับ สู้ๆ ^^

_______________________________

ขอบคุณค่ะ ^__^

:z8

 

ช่วงนี้ฝึกไม่ถึงไหนเลย สำหรับผม เหมือนต้องมาเริ่มพื้นฐานใหม่ซะแล้ว สงสัยต้องเริ่มฝึกพื้นฐาน พุทธ โธ ใหม่ก่อนซะแล้ว เหอะ ๆ จับอะไรไม่ได้เลย


จำเป็นไหมที่เราต้องจงกรมก่อนนั่งภาวนา แล้วต้องทำในระยะเวลาที่เท่ากัน พอดีไปอยู่วัด อัมพวัน มา 5 วัน ก็รู้สึกตัวเองไม่ได้ไรเลย ที่นี่เค้าบอกว่า ให้เดินจงกรม กับนั่งเท่ากัน จำเป็นไหมครับ




เห้อไม่ถึงไหนเลยเรา

 

ถึงคุณ kuro122 ครับ

อาการที่ตาที่สาม หรือบริเวณจักระที่หกเปิดนั้น
จะไม่มีอาการที่ปวดหัว หรือรู้สึกอึดอัด ทรมานแม้แต่อย่างใดครับ

ไม่อย่างนั้นวิชานี้ก็คงจะทรมานน่าดูเลยสิครับ
และถ้าเป็นวิชาที่ทำให้ร่างกายเกิดความทรมาน
พระพุทธเจ้าไม่ทรงสรรเสริญ เพราะถือว่าเป็นอัตตะกิละมะถานุโยค
คือการประพฤติที่ตึงเกินไป ซึ่งผิดต่อหลักการของทางสายกลาง ที่เน้นทำใจให้สบาย พอเหมาะพอดี ไม่ตึงเกินไป ไม่หย่อนเกินไปครับ

ดังนั้นถ้าฝึกสมาธิแล้วเกิดความทรมาน แปลว่าอารมณ์ใจของเราหนักเกินไป เครียดเกินไป จะต้องผ่อนอารมณ์ใจลงมา
ไม่อย่างนั้นจะเกิดเป็นอาการปวดขมับเรื้อรังได้ครับ

 

ถึงคุณ choosake ครับ

กสิณ นอกจาก ทำให้เกิด สมาธิได้เร็ว แล้ว สามารถใช้ป้องก้นสิ่งที่ไม่ดีและรักษาโรค ได้ด้วยหรือครับหรือทำอะไรได้มากกว่านี้หรือเปล่ามันคุ้น ๆ แต่เหมือนยังนึกไม่ค่อยออกครับ

ออ และขอบคุณสำหรับคำแนะนำการ เจริญ กสิณ 10 พร้อมกันด้วยครับ
ทำได้แล้วแต่ยังไม่คล่อง แต่มันคุ้น คือ นึกแล้วก็มาเลย
และขอบคุณสำหรับคำแนะนำ ในการ เจริญสมาธิด้วยนะครับ

ขอฝากเล็กน้อยสำหรับ ผู้ที่กำลังฝึก ว่า อย่าหวัง ในฤทธิ์ของกสิณ นะครับ เป็นกิเลสครับ


กสิณก็คือฐานของอภิญญาครับ
หลังจากที่ได้กสิณแล้วก็จะได้ ทิพยจักษุญาณ ตลอดจนถึงญาณต่างๆ
สามารถจะฝึกวิฃาธรรมกายได้ ซึ่งจะทำได้เร็วกว่าคนที่ไม่เคยฝึกกสิณมาก่อน
รวมถึงสามารถใช้รักษาโรคต่างๆได้เช่นกัน
ถ้าระดับสูงขึ้นไป ก็จะสามารถทรงอภิญญา ใช้ฤทธิ์ต่างๆนานาได้

แต่อารมณ์ใจที่เราต้องการ จากการฝึกกสิณ ก็คือการนำเอากำลังของกสิณไปใช้ในการพิจารณาตัดกิเลส
จนสามารถกิเลสตัดสังโยชน์ทั้งสิบข้อได้อย่างเด็ดขาด
ดังนั้นเราจะตองเข้าใจก่อนว่าเราฝึกกสิณ เพื่อเป็นกำลังในการตัดกิเลส ส่วนผลพลอยได้อื่นๆนั้น ให้เราอย่าไปหวัง
เพราะเมื่อเราตัดกิเลสได้แล้ว ญาณ อภิญญาต่างๆ ย่อมรวมตัวเองโดยอัตโนมัติ



<!-- / message --><!-- edit note -->

 

ถึงคุณ tavat-123 ครับ

ภาพที่เห็นเป็นภาพอะไรหรือครับ

 

ถึงคุณ บุญพิชิต ครับ

ขอถามคุณ xorceใหม่นะฮะ 1. ขณะที่เดินอยู่ริมถนนใจเป็นสมาธิ เดินไปได้ซักพักเกือบถูกรถชน เกิดอาการตกใจอย่างมาก เห็นภาพจุดขาวในจิตหลายดวง วิ่งกจัดกจายไม่เป็นระเบียบ ยืนพักซักครู่จึงหายไป

หมายถึงอาการที่จิตของเรานั้น เกิดความเสื่อมจากสมาธิ เพราะตกใจครับ
ก็เลยเห็นว่าจุดขาวๆ หมายถึงจิตของเรา กระจัดกระจาย ไม่เป็นทิศทางครับ

2. วิ่งออกกำลังกายมาเหนื่อยๆ ยืนพักทำสมาธิซักครู่ ก็เห็นจุดขาวในจิตหลายดวง เรียงกันอย่างเป็นระเบียบ เห็นได้ซักพักก็หายไป

หมายถึงอารมณ์จิตของเรา มีความตั้งมั่นสงบอยู่ในสมาธิ ไม่มีความซัดส่ายไปมา
จุดขาว จึงเรียงกัน เพื่อบ่งบอกว่าจิตของเราสงบระงับครับ

จริงๆ คุณบุญพิชิต ก็ถือว่ามีสมาธิดีในระดับหนึ่ง จิตจึงสามารถสงบได้อย่างรวดเร็วครับ


<!-- / message -->

 

ถึงคุณ dewvader ครับ

ช่วงนี้ฝึกไม่ถึงไหนเลย สำหรับผม เหมือนต้องมาเริ่มพื้นฐานใหม่ซะแล้ว สงสัยต้องเริ่มฝึกพื้นฐาน พุทธ โธ ใหม่ก่อนซะแล้ว เหอะ ๆ จับอะไรไม่ได้เลย

จับอะไรไม่ได้เลยนี่ อาการเป็นอย่างไรบ้างครับ

จำเป็นไหมที่เราต้องจงกรมก่อนนั่งภาวนา แล้วต้องทำในระยะเวลาที่เท่ากัน พอดีไปอยู่วัด อัมพวัน มา 5 วัน ก็รู้สึกตัวเองไม่ได้ไรเลย ที่นี่เค้าบอกว่า ให้เดินจงกรม กับนั่งเท่ากัน จำเป็นไหมครับ

ที่ท่านให้ยืนและนั่งพอๆกันก็เพื่อไม่ให้ร่างกายเกิดความเครียดมากเกินไปครับ
ไม่อย่างนั้นหากอยู่ในอิริยาบถเดียวเป็นระยะเวลานานๆ ร่างกายย่อมเกิดความเหนื่อยล้าเป็นธรรมดาครับ
และเมื่อเกิดความเหนื่อยล้า สมาธิก็ย่อมไม่เกิดครับ
ให้เราทำแค่พอสบายครับ ไม่จำเป็นจะต้อง fix เวลาเป้ะๆก็ได้ครับ
ถ้าเดินแล้วเมื่อยก็ให้นั่งครับ ถ้านั่งแล้วไม่สบายก็กลับมาเดินต่อครับ

แต่คุณdewvader คงจะตั้งใจปฏิบัติมากเกินไป บางครั้งมันจะมีความเครียดจากการตั้งใจมากเกินไป
พอเราตั้งใจมากเกินไป หรืออยากให้เกิดความสงบมากไป
จิตจะมีความวุ่นวายเพราะอยากสงบ
ส่งผลให้จิตไม่เกิดความสงบระงับในที่สุดครับ
อาจจะต้องผ่อนอารมณ์ใจ ที่เคร่งลงมานิดนึงครับ เพื่อให้ใจเกิดความสบายครับ
พอใจสบายจิตถึงจะเป็นสมาธิครับ

<!-- / message -->

 

จับอะไรไม่ได้เลย ก็คือไม่รู้จะฝึกแนวไหนดี

เสมือนกำลังหาสายที่ถูกใจอยู่

อยากเอาจิงซักสายนึงไปเลย ให้เป็นนวสี ไปก่อน

สงสัยต้องทำใจ้สบายๆ สงสัยผมคงว้าวุ้นกับการอ่านหลายตำรามากไป

เลยจับไรไม่ได้เลย มีแต่ความรู้ที่อ่านๆมา ไม่ใช่ความรู้ที่เกิดขึ้นเอง เห้อ

แต่ก็ได้ในส่วนวิปัสนา แต่สมถะไม่ได้เลย อยากมีสมถะจะได้ตัดให้มันเฉียบขาดกว่านี้
ตอนนี้ นี้เกิดอะไรขึ้นก็ตัดได้ บางส่วน (เหมือนได้มาจากการอ่านมากและคิดตาม
แล้วลองเอาไปทำดูเวลาเกิดขึ้นจริง แต่เหมือนไม่ได้รู้เอง)

ขอบคุณมากครับที่เสียสละเวลามาตอบ

 

พี่ชัด

ช่วง 3 4 วันที่ผ่านมาได้นิมิตพระพุทธรูป >>แสงสว่าง

แล้วก็นึกได้ทุกเวลา สงสัยว่าเป็นแสงสว่างแทนเพชรได้ป่าว

เพราะก่อนที่จะได้มานี่ คือต่อจากความเป็นเพชรก็ให้มีแสงออกมา

จากนั้นผมก็จำได้ตลอดเลย

(กลัวจะกลับหลัง -*-)

 

ถึงคุณ dewvader ครับ

ให้ลองหาโอกาสไปฝึกมโนมยิทธิ ให้ได้นะครับ

 

ถึงคุณ kurochang ครับ

ให้เรากำหนดภาพพระพุทธรูป ให้เป็นเพชรใส ระยิบระยับ และด้านหลังก็มีแสงสว่างพวยพุ่งออกมา
คือมีทั้งภาพพระ และแสงสว่าง แบบนี้จะยิ่งดีครับ
และถ้าแสงสว่าง ก็เป็นแสงเพชรด้วย ก็จะยิ่งดีขึ้นไปอีกครับ

 

ได้ละ คับ

จับภาพแล้วก็นึกใหม่ก็ได้รูปใหม่เลย

เป็นพระใสๆแล้วก็มีแสงเหมือนเพชรรอบองค์พระ

ขอบคุณมากงับ

สาธุ +++


ปล. ผลเป็นยังไงเดี๋ยวกลับมารายงาน ^^

 

เราจะรู้ได้อย่างไรว่า เรา ไป ที่ต่าง ๆ ด้วยกำลังของอะไร
มโนยิทธิ วิชชาสาม หรือ อภิญญา

ทุกวันนี้ ผม เข้าใจว่า ผม มโนยิทธิ อย่างเดี่ยวเท่านั้น แต่ว่า ไม่เคย ภาวนา เลย นี้สิ
มันจะกลายเป็น วิชชาสามหรือเปล่า เพราะจับภาพ

รบกวน ด้วยครับ

 

สวัสดีค่ะ มีคำถามนิดหน่อยค่ะ ดิฉันแบบทำสมาธิบ้างไม่ทำบ้างน่ะค่ะ แต่หลัง ๆจะออกเป็นลักษณะสวดมนต์เยอะ ๆก่อนคือนอกจากบทสรรเสริญพระรัตนตรัยแล้วก็จะเพิ่มพระคาถาศักดิ์สิทธิ์เข้ามาด้วยแล้วค่อยนั่ง เมื่อเช้านี้เป็นแปลก ๆรู้สึกว่าดิ่งเร็วกว่าปรกติ และก็เห็นตัวอักษรเหมือนเวลาเค้าจุดดอกไม้ไฟที่ทำเป็นตัวอักษรน่ะค่ะ เห็นคำว่า ฌาณ 4 แล้วก็ ฌาณ 5 แล้วก็หายไป คงเป็นเพราะตัวเองมีจิตสงสัยว่าทำไม่จึงเห็นอย่างนี้ แต่ก็สงบพอควร อันนี้หมายถึงอะไรคะ (ถามตามประสาคนอ่อนหัดค่ะ)
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

 

นั่งขัดสมาสไม่ถนัดครับพอนั่งไปซักพักไม่เอี่ยงหน้าก็เอี่ยงหลังครับพอมีวิธีไหมครับ
แบบว่าไม่ต้องนั่งขวาทับซ้าย แต่นั่งแบบที่เราสบายๆได้ไหมครับ

 

นั่ง นอน ยืน นั่งเก้าอี้ เดิน ได้หมดครับ เอาท่าที่เราสบาย ๆ ดีกว่าครับ

 

สวัสดีอีกครั้งครับคุณ Xorce, จากกระทู้คำถามเก่าผมดังนี้ (ไม่รู้คิดมากไปเองใหม)

"ผมสงสัยมากคือ ผมมีโอกาสได้ไปฝึกวิปัสนากรรมฐานสิบวันและพึ่งกลับมา ทำไมถึงรู้สึกว่าตัวเบาโหวงเหวงและมึนๆหัวอย่างไรไม่รู้ หรือว่าผมรู้สึกไปเองก็ไม่ทราบนะครับ แล้วตัวผมก็เคยชินกับการตื่นตี 4 ผมจึงลุกมานั่งสมาธิทำได้สองวันแล้ว แต่ไม่ค่อยมีสมาธิเท่าไหร่เลยรู้สึกว่าเข้ายากมาก ในขณะที่แฟนผมหลับอยู่ก็เหมือนหลับๆตื่นๆฝันว่ามีผีมากวน มาดึงแฟนผมช่วงที่ผมนั่งสมาธิอยู่ (แฟนเล่าให้ฟัง) แต่เธอก็ไม่ได้รู้สึกกลัวอะไร เพียงแต่ว่าวันไหนที่ผมนั่งสมาธิเธอก็จะโดน มีใครเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้บ้างใหมครับหรือเป็นแค่เพียงเหตุบังเอิญเท่านั้น ตัวผมเองเป็นคนขี้กลัวผีอยู่มากก็เคยภาวนาไว้ว่าหากอยากได้ส่วนบุญหรือจะให้ทำอะไรขอให้มาในรูปฟอร์มที่ดี และมาในฝัน มาบอกดีๆ ล่ะครับ แต่ยังไม่เคยเจอ รบกวนผู้รู้ช่วยไขข้อข้องใจด้วยครับ ขอบคุณมากครับ"

หลังจากผมนั่งสมาธิสามวันในตอนเช้าแฟนผมเหมือนโดนผีหลอกสามวันรวด วันที่สี่ผมก็ไม่นั่งแฟนผมก็ไม่โดนอะไรจนกระทั่งปัจจุบันก็อยู่สงบดี แต่ตัวของผมเองปรากฏว่าตื่นเช้าวันที่สี่มารู้สึกเจ็บกล้ามเนื้อใหล่ทั้งสองข้างและท้ายทอยมาก ก็คิดว่านอนตกหมอนเด่วก็หายปรากฏว่าอาการหนักขึ้นเรื่อยๆกินยาเองก็ไม่หาย วันนี้ผมไปตรวจรักษาที่โรงพยาบาลที่ สุขุมวิทต้นๆ เอ็กซ์เรย์ก็ไม่มีอะไรผิดปกติ กล้ามเนื้อกดก็ไม่เจ็บ แต่ผมขยับหัวไม่ค่อยได้เลยจะเจ็บมากแต่หาจุดที่เจ็บไม่ได้ ผมต้องขอคุณหมอฉีดยาให้ซึ่งยาค่อนข้างแรงฉีดเสร็จต้องรอดูอาการแพ้ยาประมาณครึ่งชั่วโมงจึงจะกลับได้ หลังฉีดยาระหว่างรอดูอาการแพ้และจนบัดนนี้ผ่านมาหลายชั่วโมงแล้ว
พร้อมกับผมก็กินยาที่หมอแจกมาอีก อาการก็ยังทรงตัวเหมือนเดิมเลย ผมได้คุยกะเพื่อนแล้วเพื่อนผมก็พูดซะน่ากลัวว่ามีใครมาขี่คอแกหรือเปล่าเหมือนในหนังเดอะชัตเตอร์ ส่วนตัวผมไม่คิดว่าจะเป็นแบบนั้นได้เพราะเราคิดดีปฏิบัติดีสิ่งเร้นลับเหล่านั้นคงไม่แกล้งเราได้ แต่ก็สงสัยว่าอาการทำไมทรงตัวและยังเจ็บอยู่ แบบนี้ทำให้ผมไม่อยากนั่งสมาธิแล้ว ทั้งๆที่ทุกครั้งที่ผมนั่งก็แผ่เมตตาทุกครั้งจะเป็นไปได้ไหมว่ามีอะไรเล้นลับมาแกล้ง หรือผมคิดมากไปเอง แต่อาการเจ็บนี้ผมเป็นมาอาทิตย์ได้แล้วล่ะครับ
<!-- / message -->

 

เมื่อกระทู้ก่อนหน้านี้ มันหายหรือว่าโดน ลบ หรือยังไง ก็ขออภัย

มีคำถามมาถาม ในเรื่องของ การมองเห็นในดวงจิต และ ตาเนื้อในขณะหลับตา ถ้าหาก คนที่ยังไม่ถึงขั้นก็จะมองไม่ออกว่าอันไหนที่จิตมองเห็นอันไหนที่มองเห็นด้วยตาเนื้อในขณะหลับตานั่งสมาธิซึ่งมันก็เป็น ข้อสงสัยในหลายๆคนที่ ให้จิตนาการ ผม จิตนาการ ได้คับ แต่ มันไม่เห็นหรือจำแนกระหว่าง การมองเห็นในสมาธิ เพราะ อาจจะติดอยู่กับการมองเห็นด้วยตาเนื้อ แต่ถ้าหากนึกคิดจินตนาการ มันก็ได้คับ แต่ได้แค่ ชั่วครู่ เพราะผมใช้วิธีจับภาพพระพุทธรูปที่ถ่ายออกมาเป็นกระดาษไปแปะไว้ผนังห้อง เมื่อใดที่จะเข้ากรรมฐานก็จะนั่งหันหน้าเข้าหาภาพพระ เพราะผมจิตนาการแล้วมองไม่เห็น หรือ บางทีเห็นโดยที่ไม่ได้จิตนาการ จะว่าไปเป็นเพรชก็เป็นนะแต่ไม่เป็นองค์ประกอบใดๆเลย และ แค่ ชั่วแว๊บเดียว

ผมเลยอยากถามว่า ทุกๆที่ตั้งแต่เดิมผมมองแต่ลมหายใจตอนนี้ผมพยายามนึกตลอดว่า ภาพพระที่ผมแปะไว้นั้น มีลักษณะอย่างไรและก็จินตนาการให้พระองค์นั้น ให้มีประกายเพรช ผมก็ทำได้บ้างไม่ได้บ้าง ต่างจากการจับลมหายใจเยอะมากๆ เลยทำให้ ผมมีสมาธิ ลุ่มๆดอนๆ ไม่ค่อยจะคืบหน้า กลับมานั่งสมาธิก็ นั่งงไม่ค่อยจะได้นานเหมือนช่วงก่อน การที่ผมเปลี่ยนการบริกรรม นี้ มันเกี่ยวด้วยไหมคับ ความรู้สึกที่ อยากทำนั่งสมาธิบ้างไม่ค่อยอยากนั่งทำสมาธิแต่อยากนอนทำสมาธิมากกว่าบ้าง ขอบคุณคับ ขออภัยกระทู้ก่อนหน้าที่ -*-ดูเหมือนจะเป็นกระทู้ก่อกวนมากกว่า คำถามนะ
ขอบคุณคับป๋าx

 

สวัสดีค่ะ คุณXorce แว๊ดมีคำถามมารบกวนอีกแล้วค่ะ

คือว่า ขณะที่แว๊ดนั่งสมาธิอยู่นั้น มันตัวเบา สบาย โปร่ง ทีนี้ระหว่างที่ตัวเบา ๆ อยู่นั้น รู้สึกว่า มันวื๊ด เข้าไปอีกชั้น แล้วก็วื๊ดเข้าไปอีก เรื่อย ๆ และขณะที่วื๊ดแต่ละครั้ง เหมือนมันเป็นชั้น ๆ แล้วสว่างขึ้น ๆ

และบางครั้งขณะที่ตัวโปร่ง ๆ สบายดีนั้น บางครั้งก็มีสอนเข้ามาเป็นระยะ ๆ ตรงนี้คืออะไรคะ

กับวันนี้ จับพองยุบนอนพักเล่น ๆ เห็นเวปพลังจิตทุกโพส เป็นทองหมดน่ะค่ะ ทุกหน้าเป็นทองหมดเลย แต่แว๊ดไม่ได้หลับนะคะ มันรู้ตัวอยู่ข้างในตลอด แต่เห็นอย่างนี้น่ะค่ะ

รบกวนด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ

 

ถึงคุณ choosake ครับ

เราจะรู้ได้อย่างไรว่า เรา ไป ที่ต่าง ๆ ด้วยกำลังของอะไร
มโนยิทธิ วิชชาสาม หรือ อภิญญา

ทุกวันนี้ ผม เข้าใจว่า ผม มโนยิทธิ อย่างเดี่ยวเท่านั้น แต่ว่า ไม่เคย ภาวนา เลย นี้สิ
มันจะกลายเป็น วิชชาสามหรือเปล่า เพราะจับภาพ

รบกวน ด้วยครับ

หากว่าเป็นกำลังของวิชชาสามเราจะรู้สึกว่า เราเห็นด้วยจิตเพียงอย่างเดียว
หากว่าเป็นมโนมยิทธิ เราจะสามารถใช้กายทิพย์ จับสัมผัสสิ่งต่างๆได้คล้ายกับเราอยู่ ณ สถานที่นั้น จริงๆ
และหากว่าเป็นอภิญญา คือว่าเราใช้อิทธิฤทธิ์ เหาะไปยังสถานที่นั้นด้วยกายเนื้อของเราเลยครับ

มโนมยิทธิ ไม่ได้อยู่ที่คำภาวนาครับ

จริงๆแล้ว เราจะเห็นด้วยวิธีใดนั้น ไม่สำคัญครับ
สำคัญว่าขอแค่เราเห็น ความเป็นทิพย์ได้อย่างถูกต้องก็พอครับ

อย่าติดในหลักการ ชื่อวิชชา หรือว่าคำภาวนาครับ

สำคัญคืออารมณ์และผลที่เกิดจากการปฏิบัติครับ
<!-- / message -->