เรื่องเล่าของข้าพเจ้าความศักดิ์สิทธิ์พระคาถาชินบัญชร

อนุโมทนาในพรหมวิหารธรรมค่ะ คุณอ้อง

ถามหน่อยสิคะ ในเมื่อต่างภพกัน ยังช่วยเหลือเกื้อกูลได้ขนาดนี้

แล้วในภพเดียวกัน ก็ยิ่งน่าจะหาทางช่วยให้หลุดจากบ่วงหรือกับดักที่ตนเองสร้างได้ รึปล่าว

ก็น้องที่เคยส่งหนังสือคุณอ้องให้ไปอ่านน่ะสิคะ จนป่านนี้ ยังวนเวียนอยู่กับความ

เจ็บป่วยทางกาย ซึ่งดูๆแล้วชัดเจนว่า เหตุจากจิตใจ เริ่มต้นเมื่อเสียคุณแม่ ความทุกข์

โศรกรวมกับความรู้สึกผิด(จะผิดอะไรนักหนาก็ไม่รู้ ) ประเภทชอบโทษตัวเองจนเกิดอาการ

ซึมเศร้าหนักหน่วง ครั้นรักษาจนอาการเบาบาง ก็มาสูญเสียคุณพ่อที่ตนเองรักมากอีก

ทีนี้อาการทรุดยาวนาน ทั้งซึมเศร้า ทั้งเจ็บปวดทางกาย(ไมเกรน ปวดกระเพาะ ท้องผูก

สลับท้องเสีย) เที่ยวนี้นานเกือบ5ปีกระมัง วนเวียนรักษาจนติดยาแก้ปวดอยู่พักนึง

อาการขึ้นๆลงๆ ทำท่าจะดีแล้ว ทรุดอีก รักษาจนทะเลาะกับหมอ และเปลี่ยนหมอ

ไปหลายชุดแล้ว หมอที่มีชื่อเสียงมากๆก็แล้ว การตรวจโรคทางกายก็สารพัดจะทำ

ยาก็มากมายสารพัดที่หมอสั่ง ก็ไม่ค่อยได้เรื่อง

แนะนำให้ปฎิบัติธรรมก็ยังไม่ค่อยเวอร์คค่ะ นี่เพิ่งส่งซีดีหลวงพ่อปราโมทย์ไปให้ฟัง

เพราะเห็นว่าอ่านหนังสือไม่ค่อยไหวแล้ว ( บางครั้งหลงลืม ผลจากยา) ก็สงสัยจะ

ยังไม่ได้ฟัง เท่าที่ทราบแกก็ยังวนเวียนหาหมอนั้นหมอนี้อยู่บ่อยๆ

โชคดีที่สามีน่ารัก รับผิดชอบดูแลลูก2คน ก็มีเฮี้ยวบ้างละ ก็แม่เล่นป่วยเป็นปีแบบนี้

แต่เจ้าคนเล็กยังดี ยังคอยกอดแม่เช็ดน้ำตาให้แม่ แต่ก็เผลอเล่นดังจนแม่นอนไม่หลับ

ไมเกรนก็กำเริบ และแต่ละครั้งลากยาว.....เทียวช็อปปิ้งโรงพยาบาลพักหนึ่งเลย

พี่นีน่าไม่มีปัญญาช่วยเลย ได้แต่คอยรับฟังเวลาแกปรึกษาปนบ่นๆๆๆ สงสารมากๆ

คุณอ้องจะมีข้อแนะนำอะไรดีๆไหมคะ

 

ตอบพี่นีน่า

ทางนั้นมีอยู่ครับ...

คือการเข้าปิติสุขภูมิและการเข้าสมาธิแห่งพรหมวิหารและทำการเกื้อหนุนไปให้ด้วยการอนุเคราะห์ เพียงแต่ผู้ทำจะต้องมีใจที่จะเกื้อหนุนด้วยความบริสุทธิ์และผู้รับ
ก็ต้องเปิดใจรับด้้วยความยินดี สิ่งนี้จึงต้องอาศัยศรัทธา ความเคารพ และเชื่อมั่น

เพราะการเข้าไปแก้วิบากกรรมนั้นเป็นเรื่องยากตามที่อ้องได้อธิบายมาล่วงหน้า
แต่การเข้าไปแก้ไขเรื่องจิตใจให้บันเทาเบบางลงทำด้วยเอาปัญญาเข้าไปแก้ไขนี้ทำได้
เพราะทุกข์นั้นเป็นทุกข์กายแต่ใจไปยึดทุกข์ จึงต้องอาศัยรสพระธรรมอันวิเศษ

โดยให้ทราบซึ้งและเข้าใจในพระธรรมเพื่อมารู้ทุกข์และไม่เข้าไปยึดทุกข์
ทุกข์เป็นปัญหาของกาย เป็นเรื่องของหมอเป็นเรื่องของพี่นีน่า ถ้าใจเข้มแข็งเสียแล้ว และมีปัญญาเข้าไปรู้รสแห่งพระธรรมเค้าจะไม่ตีโพยตีพายและปล่อยชีวิตให้ไปตามยถากรรมเหมือนคนขี้แพ้อย่างไรอย่างนั้นคือแพ้ใจตนเอง...

วิบากที่น้องเค้ามีอยู่นั้นเป็นผลที่ต้องรับ เมื่อจิตใจอ่อนแอก็ต้องต่อสู้และฮึดเข้ามาอย่างเข้มแข็ง เมื่อหนีความจริง หนีใจตน หนีในจุดเปลี่ยนแปลงของชีวิต
ก็มีอยู่สองทางคือแพ้ไปตลอดหรือรู้แจ้งเข้าไปในทุกข์อย่่างผู้มีปัญญา

พี่นีน่า นี่ละในโลกแห่งมิติภูตก็คือบุคคลเหล่านี้ที่สะสมภพในใจตนเองตลอดเวลา ย้อนมาทำร้ายตนเอง แม้ขณะมีชีวิตเราก็เกื้อกูล เราก็แผ่และอุทิศ แต่การที่เค้าไม่ยอมรับนั้นเพราะเค้าปิดตัวตน ไม่ยอมรับ จะขอแต่เสวยอารมณ์แห่งความเศร้าหมองเหมือนคนทำใจไม่ได้

ปวงเทพเทวา นางฟ้า ที่มาช่วยนั้นมีอยู่ แต่ต้องใช้เวลา ให้ความเข้าใจ ปลุกพวกเค้าด้วยความร่มเย็นและรับรู้ความจริง

พี่นีน่าครับ... น้องเค้าสะสมภพในใจแห่งความเศร้าหมอง แม้กายก็ทุกข์ ใจก็ทุกข์ มีแต่รสพระธรรม มีแต่คนที่มีใจแห่งพรหมวิหารอยู่เคียงข้างและน้องเค้าเปิดรับด้วยใจ ทิพย์อำนาจแห่งการปลูกศรัทธา ศีลธรรมและบำบัดจึงจะมีผล

 

สุขจากการให้

เมื่อวันพุธที่ 8 เม.ย. 2552 ป้านพได้มีโอกาสไปอบรมชมรมอายุวัฒนา
ไทยเมดิคอลสปา ที่ รพ.นครธน ชั้น 12 โทร.0-2450-9912

คุณดนัย จันทร์เจ้าฉาย เป็นวิทยากร ซึ่งวันนั้นคุณดนัย ก็มีการจัดให้ผู้ที่ลงทะเบียนมาสแกนกรรม อยู่เป็นจำนวนมาก(ป้านพก็จำไม่ได้ว่ากี่พันคน น่ะค่ะ)

หากท่านใดสนใจก็สามารถเข้าไปจองคิวสแกนกรรม ได้ที่ http://www.dmgbooks.com/site/register/scan_regis.aspนะคะ

 

ตอบป้านพ

ถ้าการสแกนกรรมทำแล้วสบายใจก็ดีครับ...

 

ขออนุโมทนา
ในทุก ๆ บุญกุศล ทุก ๆ ขณะจิต
ที่คุณอ้อง ได้ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ
ด้วยเทอญ สาธุ สาธุ สาธุ

 

ตอบน้องname

เมื่อความสว่างปรากฏ นั่นเกิดจากจิตเข้าไปสัมปยุตต์กับอารมณ์เดิมคือณาน
เป็นรูปลักษณะของขันธ์๔ คือทิ้งขันธ์หยาบของโลก รูปหยาบ เข้าไปเสวยอารมณ์ของสุขปราณีต ปิติปราณีต รูปไม่ปรากฏ มีแต่ความสว่างโพลงอยู่แต่รอบผู้รู้อยู่ภายใน ไม่มีรูปปรากฏ มีแต่ความว่างเป็นเวิ้งไม่มีขอบเขต

แสงสว่างและความสงบเงียบปราศจากนิวรณ์ ปราศจากกามคุณ๕ เป็นสิ่งที่เรียกว่า
สงัดจากกาม สิ่งหยาบ เสวยสุขแต่ความละเอียด สงบปราณีต

เพียงแต่ว่า แสงสว่างและความสงบไม่ใช่ปัญญา ณานนั้นติดยินดี เพลิดเพลินอยู่ภายใน ไม่มีความต้องการพิจารณาอันใด นี่เป็นอารมณ์ของพรหมแต่เพียงยังจัดเป็นฝ่ายโลกีย์ณานมีดีมีเสื่อมอยู่

ส่วนปัญญานั้นเป็นการพิจารณาที่ขันธ์๕ ความเกิดดับของขันธ์๕เพราะเป็นที่ตั้งแห่งความจริงคือทุกข์สัจจะ มีรูปลักษณะที่ต้องจดจำ ปัญญาที่แท้จริงต้องวางอุปทานในขันธ์๕ เราจึงต้องมาอบรมสติเพื่อเรียนรู้รูปลักษณะ

กายก็มีรูปลักษณะ จิตก็มีรูปลักษณะ ถ้ามีสติตามรู้ความจริงได้บ่อยมากเข้าเพราะจดจำได้หมายรู้และตื่นขึ้นมากลับความจริง

ใจที่ไม่ได้ปรุงแต่งคิด รู้โดยไม่เข้าไปคิดของใจ ย่อมละสังโยชน์ได้ไม่ยากมากนักถ้ามรรคถูก คือจะเห็นว่ากายไม่มช่เรา จิตไม่ใช่เราตรงที่ ไม่ใช่คน ไม่ใช่สัตว์ ไม่มีสาระแก่นสาร เป็นสิ่งที่รวมๆจับมารวมเป็นกลุ่มๆก้อนๆ

สิ่งที่รวมๆเป็นกลุ่มๆก้อนๆ จิตมันยึดเข้ามาเป็นรูปของมัน เป็นจิตของมัน
ธรรมอันมีอุปการะมากจึงคือสติ...

ตามรู้จนพบความจริง จนใจมันคลายอุปทานเสียได้เพราะมีแต่สิ่งไร้สาระทั้งสิ้น

พระธรรม ... ไม่ยากถ้าใจกล้าที่จะยอมรับความจริงตรงหน้านั่นคือการเข้าไปรู้ทุกข์เสียก่อน ใจย่อมกระจ่างแจ้งเป็นไทพ้นจากอำนาจกิเลสทั้งหลาย

น้องname ของเก่าเยอะมาก ทำมามาก ภพนี้ให้วางความอยากจะพ้นทกุข์ลง
ศรัทธาเสมอปัญญา ความเพียรเสมอสมาธิ สติเป็นคุณธรรมอันประเสริฐ
พี่เชื่อว่าน้องพี่จะไปได้ด้วยปัญญาแห่งความเพียรชอบโดยอาศัยคูณแห่งอิทธิบาท๔เป็นฐาน

ส่วนณานนั้นให้เป็นวิหารธรรม เครื่องอยู่ สมถะมีคุณประโยชน์ในช่วงเวลาที่ละ
จากความละเอียดไปหาหยาบ จิตที่เห็นจิตย่อมพบความจริงในจิต มีรูปลักษณะให้พิสูจน์และพิจารณาในธรรม จิตไม่ใช่สัตว์ ไม่ใช่คน เป็นแค่ธรรมชาติที่ไหลไปหาเหตุเพราะมีอดีตกรรม มีอารมณ์ปรากฏมีเจตสิกประกอบและมีวัตถุรูป

ขอให้มาอบรมสตินะครับ มาดูสภาวะธรรมตามจริง

ขอให้พบสันติสุขในไม่ช้านี้ สาธุ อนุโมทนา

 

สวัสดีค่ะ ป้านพ ดีใจที่เจอกันที่นี่ค่ะ

จริงๆแค่สงสัยในคำสแกนกรรม เท่านั้น ว่าคำศัพท์นี้แปลกๆ

ที่แท้ก็เอาภาษาอังกฤษ(scan)มารวมกับภาษาสันสกฤต(กรรม)นี่เอง

ขอรบกวนอาศัยกระทู้คุณอ้อง ทักทายสหายทางธรรม.เน็ต หน่อยนะคะ

 

ตอบคุณบดินทร์

ไปจับสัญญาตัวนี้เป็นอารมณ์แล้วเกิดความกังวล...
มันสะสมมาตั้งแต่ช่วงเข้าไปรู้ตั้งแต่แรกเพราะความสงสัย
พอสัญญาเดิมชนิดนี้ปรากฏ จึงทำให้จิตทิ้งอารมณ์สมาธิที่ดูอยู่เผลอ
ไปจดจ่อสัญญาเก่า...

สมาธิที่กำลังตั้งมั่นจึงเหมือนหมดแรงเพราะมีแรงดึงแรงผลักเพื่อไม่อยากให้มีอารมณ์ชนิดนี้ปรากฏ อกุศลเมื่อปรากฏเนื่องจากวัตถุรูปสัญญาเป็นอารมณ์
สังขารเข้าไปปรุงแต่งภพใหม่...

จิตที่เดิมราบเรียบ ใสกระจ่่างจึงมัวหมองลงไปชั่วขณะที่เผลอเข้าไปจับยึดอีกอารมณ์ที่เป็นสัญญาเก่า สมาธิจึงอ่อนกำลังลง

ให้ไม่ใส่ใจอารมณ์ชนิดนั้น วางใจด้วยอุเบกขาสติโดยไม่หวั่นไหว
สมาธิจะกลับมาตั้งมั่นตามเดิม

ส่วนเรื่องของกายละเอียด กายหยาบจะหนักเหมือนก้อนหิน กายในจะเบาและเหลื่อมออกมาเหมือนสภาพเป็นดั่งลมที่พลิ้วออกมา

การท่่องเที่ยวก็ทำได้ครับ สนุกดี แต่ไม่พ้้นทุกข์ ให้เป็นเครื่องอยู่ เครื่องพักผ่อน
ก็น่าจะสนุกดี มีอะไรก็เล่าหรือแลกเปลี่ยนอ้องว่า เป็นบันเทิงธรรมสนุกๆสำหรับเพื่อนๆดี เผื่อไปกระตุ้นต่อมความเพียรที่ไม่ค่อยจะต่อเนื่องของเพื่อนๆกันได้บ้างครับ

อนุโมทนา

อ้องครับ...

 

......." ให้วางความอยากจะพ้นทุกข์ลง ".......


ขออนุโมทนา สาธุ
กับข้อความด้านบนนะคะ
อ่านแล้วแทงเข้าไปใน ใจ เลยค่ะ
เพราะเห็นจริงตามนั้นค่ะ ขอน้อมรับไปปฏิบัติค่ะ

เวลาถามเรื่องธรรมะ กับพี่อ้อง
รู้สึกว่า เหมือนได้ส่องกระจก เห็นข้อบกพร่อง
ส่วนที่เราไม่ได้สังเกตุ จริง ๆ ค่ะ
.............


" พระธรรม ... ไม่ยากถ้า ใจกล้า ที่จะยอมรับความจริงตรงหน้า
นั่นคือการเข้าไป รู้ทุกข์ เสียก่อน ใจย่อมกระจ่างแจ้งเป็นไท
พ้นจากอำนาจกิเลสทั้งหลาย "

เป็น คำสอน ที่ ดีแท้ ค่ะ
ขอขอบคุณมากค่ะ

ขออนุโมทนา
กับทุกคำสอน ของทุกธรรมะ
ของพี่อ้องค่ะ...สาธุ

 

มิติภูต

“คุณดา… พระพุทธศาสนามีแต่ความร่มเย็น มีแต่ความสะอาดและบริสุทธิ์ แต่พวกเพื่อนๆเรา ที่มานอนจมกองทุกข์กันอยู่ที่นี่ บางคนทั้งๆที่ได้พบพระพุทธศาสนา ก็ไปหลงศรัทธาแบบงมงายเพราะความไม่เข้าใจ<o></o>
<o> </o><o></o>

 

มิติภูต

“คุณอ้องค่ะ… ดาว่าคุณอ้องลองเข้าไปอีกที่ๆเบาที่สุดเผื่อคุณอ้องจะพอช่วยพวกเค้าเหล่านั้นได้นะค่ะ… จับมือของดาเพราะเหลื่อมมิติภพอยู่นิดเดียว ดาพาไปเองตามจิตดามานะค่ะ”อ้องจับมือคุณดาอย่างพี่กับน้อง ถ้าเป็นมิติโลกมาจับมือคนสวยๆเวลาที่จิตหยาบ<o></o>
มีแต่อกุศล กามคุณ๕ และนิวรณ์ปรากฏ ความหยาบของจิตคงจะมีคิดอกุศลกันบ้างล่ะ...<o></o>
<o> </o>
<o></o>

 

มิติภูต

“มนุษย์บางคนเวลาที่สิ้นอายุขัยนั้น เกิดสภาวะการตายอย่างเฉียบพลัน ตายโดยอุบัติเหตุที่รุนแรง รวดเร็ว หรือตายในขณะที่มีการผ่าตัด มีการแทรกซ้อนของโรคภัย<o></o>
เช่นหน้ามืด เป็นลม หรือหลับตายไป<o></o>
<o> </o>
ความตายในลักษณะนี้ บางทีช่วงที่จิตเข้าภวังค์ในจุดกำเนิดชาติก็ย่อมส่งผลให้ไปยัง<o></o>
ภพภูมิในอารมณ์ที่จิตเข้าไปจับยึด ตามที่คุณอ้องบอกดาเรื่องขององค์รักษาภพนะค่ะ.. บางท่านก็จะไปนอนสงบนิ่งอยู่ที่ภพภูมิสถานที่แห่งนั้น และจะถูกปลุกด้วย<o></o>
<o> </o>
เทพเทวา นางฟ้า ในดินแดนแห่งนั้น เหมือนคุณหมอที่รักษาคนไข้ที่เพิ่งฟื้นไข้ ย่อมมีความทรงจำที่ผ่านมาเป็นอดีตใกล้ เพียงแต่มึนงง ในสถานที่แห่งใหม่ และมีความแปลกใจว่า<o></o>
<o> </o>
สิ่งที่ผ่านมา เหมือนกับฝันร้าย ว่าตนเองได้ประสพอุบัติเหตุ หรืออื่นๆเหมือนได้ตายไปแล้ว แต่ทำไมมาตื่นในที่ๆใหม่แปลกตาออกไป และมีเพื่อนและคนเคารพนับถือที่ได้เสียชีวิตหรือมีเพื่อนที่รักใคร่ชอบพอมาก่อน แต่ได้ตายไปแล้วก็ได้มาพบกันอย่างยินดีที่จะได้อยู่กันอีกเหมือนไม่พรากจากกันอย่างยาวนานเสียที<o></o>
<o> </o>
ซึ้งการตื่นในช่วงแรกๆจะเหมือนฝันไป จึงต้องให้การอธิบาย ปลอบใจ เพื่อให้ลืมสิ่งที่ไม่สามารถแก้ไขได้อีก<o></o>
<o> </o>
บุคคลที่ยอมรับก็พร้อมที่จะตื่นขึ้นมาอย่างเต็มตัวในสภาพที่มีร่างกายและการรับรู้ที่แตกต่างจากกายหยาบโดยสิ้นเชิง พร้อมรับกับสิ่งใหม่ รูปร่างใหม่ อายุขัยที่ยืนยาว<o></o>
การเสวยแต่ปีติสุขทั้งภายในและภายนอก<o></o>
<o> </o>
ส่วนที่คุณอ้องเห็นวิญญาณที่บางคนมานอนอยู่ที่นี่ก็เพราะว่า ยังมีห่วงภาวะต่อญาติในมิติโลกจึงมาจุติปฏิสนธิใกล้ๆในมิติโลก อำนาจแห่งความห่วงน้อย แต่เนื่องจากได้รับการกระทบกระเทือนทางกายก่อนสิ้นอายุขัยที่รุนแรง จึงเหมือนคนนอนสลบไม่ได้สติ<o></o>
<o> </o>
จึงต้องคอยมาปลุก มาดูแลกันและกันเกื้อกูลกัน เมื่อตื่นขึ้นอำนาจของกุศลที่เคยรักษาโดยมากจะมีการสั่นสะเทือนของจิตบ่งบอกล่วงหน้าอยู่แล้วว่าจะไปสถิตยังภพใด<o></o> เมื่อมีสติและได้รับการกระตุ้น โน้มนำ และยอมรับความจริงก็จะตรึกนึกเห็นกุศลแห่งตนเองได้ง่าย คติภพที่ดีย่อมมีที่ตั้งปรากฏไว้ในใจด้วยการสั่นสะเทือนเสมอภพนั้นในคตินิมิต
<o> </o>
เจ้าหน้าที่ ในภพนั้นๆก็จะมาคอยรับและเกื้อกูลกันและกัน”


อ้องมองไปยังลานโล่งใหญ่<o></o>
ที่ดูเหมือนมีความสงบเย็นๆอยู่แห่งนี้ มีคนนอนอยู่บนพื้นเหมือนสถานพยาบาลกลางแจ้ง<o></o>
ที่มีท้องฟ้าไม่อึมคลึมต่างจากภพที่ผ่านมาเพราะที่แห่งนี้มีปวงเทพเทวาเข้ามาเกื้อกูลต่อ<o></o>
<o> </o>
จิตวิญญาณเพื่อนๆของเค้าที่จะไปยังถิ่นที่เดียวกัน จึงทำให้มิติแห่งนี้มีสภาพเหมือนสว่างไสว ร่มเย็น<o></o>

 

อนุโมทนาสาธุ ด้วยครับ
ตอนนี้กำลังอ่านกระทู้เก่าๆในลานธรรมอยู่ครับ มีประโยชน์และมุมมองใหม่ๆเยอะเลยครับ พยายาม สวดมนต์ภาวนา และนั่งสมาธิ แต่ก็ยังไปไม่ถึงใหนครับ จิตไม่นิ่งเอาเสียเลย แต่ก็จะพยายามและจะลองทำตามวิธีที่แนะนำใว้ครับ
ขออำนาจ บารมี คุณพระศรีรัตนไตร พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ดลบันดานให้กระผมและทุกท่านพบกันหนทางที่จะนำไปสู่ ฌาณ สมาธิ ด้วยเถิด

 

สวัสดีครับครับอาอ้อง ... อ่านแล้วช่วยกันน่ะครับ

[/quote][/quote]

 

[/quote][/quote]

 

มิติภูต

<meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8"><meta name="ProgId" content="Word.Document"><meta name="Generator" content="Microsoft Word 11"><meta name="Originator" content="Microsoft Word 11"><link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CJ3998%7E1.SUT%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <wunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:ApplyBreakingRules/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <wontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Font Definitions */ @font-face {font-family:"Angsana New"; panose-1:2 2 6 3 5 4 5 2 3 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:roman; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:16777219 0 0 0 65537 0;} @font-face {font-family:Tahoma; panose-1:2 11 6 4 3 5 4 4 2 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:swiss; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:1627421319 -2147483648 8 0 66047 0;} /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; mso-bidi-font-size:14.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Angsana New";} @page Section1 {size:612.0pt 792.0pt; margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt; mso-header-margin:36.0pt; mso-footer-margin:36.0pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:ตารางปกติ; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> " ปลดปล่อยตัวตนเข้าสู่วิถีทางแห่งธรรมชาติ<o></o>
เหมือนดั่งสายลมพัดพลิ้วปลิวไสว<o></o>
เหมือนดั่งนกน้อยลอยละล่องเหาะเหินไป<o></o>
เหมือนดั่งใจอิสระได้โบยบิน<o></o>
<o></o>
ดั่งเมฆพริ้วปลิวไสวในโลกกว้าง <o></o>
หลอมกลมกลืนเข้าู่สรรพสิ่ง<o></o>
ไม่แบ่งแยกตัวตนเค้าในความจริง<o></o>
เปรียบดั่งสายน้ำในวาริน<o></o>
พัดผ่านไหลไปไม่หวนคืน…"<o></o>
<o> </o>
อารมณ์นักแต่งกวีกินใจ จนพร่ำคำพูดออกมาตามความเห็น คุณดาอดที่จะตบมือ<o></o>
เบาๆและอมยิ้มน้อยๆพร้อมส่ายหน้าหัวเราะชอบใจ อ้องเองหันไปฉีกยิ้ม...<o></o>
<o> </o>
"โทษทีครับคุณ ดา... เวลาที่อ้องตื่นแบบเต็มตัวในอีกมิติหนึ่ง สิ่งที่อ้องจะต้องเตือนตนเองอยู่เสมอคือ เราตื่น... เราไม่ได้หลับและมีสติเต็มร้อย แถมบอกตัวตนในฝันได้ว่า อ้องกำลังตื่นในฝันแบบเต็มตัว<o></o>
<o> </o>
ในมิติโลกเค้าเรียกอ้องว่านักถอดจิต เป็นคนสองโลก สองที่มุดมิติเป็นว่าเล่น<o></o>
ความจริงของอ้อง แต่เป็นเรื่องเข้าขั้นโม้เกินจินตนาการของคนที่ไม่เข้าใจคำว่า<o></o>
การเหลื่อม ช่องว่าง มิติ วิญญาณ สมาธิและณาน<o></o>
<o> </o>
ถ้าถามอ้องว่าพ้น ทุกข์ เพ้อเจ้อไม๊ อ้องว่า ไม่พ้นทุกข์ แต่ทำให้เกิดความเชื่อมั่นว่า ตายไม่สูญแน่นอน ถ้ายังมีกิเลส กรรม วิบาก ส่งผลอยู่ก็ต้องท่องเที่ยวไปในโลกหล้าชั่วนิจนิรัน..." คุณดามองหน้าอ้องพร้อมกับยิ้มและชี้ไปกลุ่มคนที่กำลังคอยช่วยเหลือเพื่อนๆ กันอยู่...<o></o>

 

มิติภูต

"ถ้าเพื่อนๆที่ นอนกันอยู่ที่นี่...เข้าใจคำพูดของคุณอ้อง ก็คงไม่ต้องมาเวียนว่ายกันอีก ดาเองก็มีควา
<!--[if !supportLineBreakNewLine]-->
<!--[endif]--><o></o>

 

มิติภูต

ภูตผีบางตนเมื่อมีสติตื่นขึ้นก็นึกว่าฝันไป เมื่อกลับไปบ้านก็จะวนเวียนอ<o></o>

 

มิติภูต

“คุณดา… บอกว่าอ้องสามารถช่วยเหลือจิตวิญญาณที่แห่งนี้ได้ด้วยเหรอครับ”คุณดาพยักหน้ารับแล้ว<o></o>

 

สาธุ ครับคุณอ้อง เรื่องของการปฏิบัติเป็นของที่ต้องอาศัยกำลังใจอย่างมากเลย ในภาวะของคนที่อยู่ท่ามกลางแห่งกองกิเลส เผลอไปหน่อยเดียวก็หลงกิเลสไปหลายวัน หลายชั่วโมงกันเลย กล่าวจะรู้สึกตัวก็หลงไปนานทีเดียว นอกจากจะสู้กับตัวเองแล้ว

ยังต้องต่อสู้กับสิ่งแวดล้อม รอบข้างอีก .......... ไม่ใช่เล่นเหมือนกัน เจริญในธรรมครับทุกคน