รวมจิตอย่างไรจึงเหมาะกับผู้ปฏิบัติที่กำลังจิตแตก?

โอเค ค่ะ จะเปลี่ยนตัวเอง ใหม่ ค่อยๆ เริ่ม

เดี่ยวจะไปทานข้าวสักครู่ เเล้วจะมาอ่านต่อนะคะ

ขอบคุณค่ะ จะช่วย จิตตนเองให้ หมั่นเปลี่ยน อิริยาบท เรื่อยๆ

ไม่ให้จิต อยู่ที่ใดที่นึง นานๆ จะเดิน จะ วิ่ง จะ ทำอะไร เรื่อยๆ

ออกไปข้างนอกบ้างค่ะ จะทำตามนั้น จะได้ ไม่ ติดสุขหน้า จอ

อาการ วิปลาสจะได้ หายไวไว ค่ะ

 

*-+
...
กิน...นอน....เล่นเน็ทอย่างเดียว-*-
(ตรุจะรอดมั้ยเนี่ย--*)

 

กินข้าวเสร็จ เเล้ว ล้างจาน เด๋ว นั่งอ่านเว็บ สักพัก จะไปออกกำลังกาย อีก 30 นาที ค่ะ

เปลี่ยนอิริยาบทให้บ่อย หมายถึง การเคลื่อนย้ายร่างกายทำกิจกรรมอื่นค่ะ

จิตจะได้ ไม่อยู่นิ่งจน เกิดอาการ คิดได้เองค่ะ จิตจะได้ไม่ วิปลาส

ใครที่ มีญาติ จิตไม่ปกติ สามารถนำไป ลองรักษาได้นะคะ ไม่หวงวิชา ค่ะ

 

คาถากงเกวียนกำเกวียนกรรมเก่าเกี่ยวเก่า ของ<O สำนักสหปฏิบัติ ฯ (ธวัช คณิตกุล)
<O
<O
การโกงกินกัน เป็นกงเกวียนกำเกวียน เป็นกรรมเก่าเกวียนเก่า หญิงโกงชาย ชายโกงหญิง ชายโกงชาย
หญิงโกงหญิง โกงกันไป โกงกันมา โกงกันมา โกงกันไป กลายเป็นกงเกวียนกำเกวียน เป็นกรรมเก่าเกี่ยวเก่า
<O
การทรมานกัน เป็นกงเกวียนกำเกวียน เป็นกรรมเก่าเกี่ยวเก่า หญิงทรมานชาย ชายทรมานชาย หญิงทรมานหญิง
ทรมานกันไป ทรมานกันมา ทรมานกันมา ทรมานกันไป กลายเป็น กงเกวียนกำเกวียน เป็นกรรมเก่าเกี่ยวเก่า
<O
การก้ำเกินกัน เป็นกงเกวียนกำเกวียน เป็นกรรมเก่าเกี่ยวเก่า หญิงก้ำเกินชาย ชายก้ำเกินหญิง ชายก้ำเกินชาย หญิงก้ำเกินหญิง
ก้ำเกินกันไป ก้ำเกินกันมา ก้ำเกินกันมา ก้ำเกินกันไป กลายเป็นกงเกวียนกำเกวียน กรรมเก่าเกี่ยวเก่า
<O
การโกงกินกัน ด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใน การทรมานกันด้วยกาย
ด้วยวาจา ด้วยใน การก้ำเกินกันด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใจ เกิดจากกายวิปริต เกิดจากจิตวิปลาศ
<O
กายวิปริต เกิดจากกายค้านกาย การทรมานการ แล้วกลายเป็นกายวิปริต
<O
จิตวิปลาส เกิดจากจิตค้านจิต จิตทรมานจิต แล้วกลายเป็นจิตวิปลาส
การค้านจิต จิตค้านกาย กายทรมานจิต จิตทรมานกาย ค้านกันไป ค้านกันมา
ค้านกันมา ค้านกันไป ทรมานกันมา ทรมานกันไป ทรมานกันไป ทรมานกันมา กลายเป็นกายวิปริต
กลายเป็นจิตวิปลาส กายวิปริต จิตวิปลาส จากอดีตภพ อดีตชาติ อดีตสมัย กลายเป็นโกงกินกัน
กลายเป็นทรมานกัน กลายเป็นก้ำเกินกัน แล้วกลายเป็นกงเกวียนกำเกวียน
เป็นกรรมเก่าเกี่ยวเก่า กงเกวียนกำเกวียน กรรมเก่าเกี่ยวเก่า ที่เกิดการโกงกินกัน
การทรมานกัน การก้ำเกินกัน ระหว่างหญิงและชาย ชายและหญิง ชายและชาย หญิงและหญิง กลายเป็นวิบากกรรม
<O
วิบากกรรม คือ กรรมเก่าที่ทำให้ลำบากสี่ประการ ที่มนุษย์ต้องพบพาน คือ เจ็บป่วยทุกข์ทรมานด้วยโรคาพยาธิ
ปัญหาอาชีพการงาน การเงิน ปัญหาคู่ครองความรัก ความใคร่เสน่หา และปัญหาบุตรบริวาร
มีอันเป็นไปต่าง ๆ นานา ทั้งสี่ประการที่กล่าวมานี้ เป็นวิบากกรรมธรรมดาสามารถที่จะผ่อนจากหนักให้เป็นเบาจากเบาเป็นหมดสิ้นไปหรือจะอโหสิกรรมให้ซึ่งกันและกัน
ก็ย่อมกระทำได้ ถ้าผู้หนึ่งผู้ใด ไม่กระทำการโกงกินกันใหม่ในปัจจุบันชาติ ไม่กระทำการก้ำเกินกันใหม่ในปัจจุบันชาติ ไม่ทรมานกันใหม่
ในปัจจุบันสมัย จะไม่พบกับมหาวิบากกรรม ถ้าผู้ใดกระทำการโกงกินกัน กระทำการทรมานกัน กระทำการก้ำเกินกัน
ในปัจจุบันชาติ ปัจจุบันภพ ปัจจุบันสมัยจะกลายเป็นกงเกวียนกำเกวียน กรรใหม่เกี่ยวใหม่ กงเกวียนกำเกวียนกรรมใหม่เกี่ยวใหม่
เข้าผสมผสาน กับกงเกวียนกำเกวียน กรรมใหม่เกี่ยวเก่า คราวนี้กลายเป็นมหาวิบากกรรม มหา แปลว่าใหญ่
วิบากกรรม แปลว่ากรรมที่ทำให้ลำบาก รวมความแล้ว ก็คือ กรรมที่ทำให้ลำบากอย่างใหญ่หลวง เป็น มหันตพิษ คือพิษที่ร้ายแรง
เป็นมหิทธิภัย คือ ภัยที่มหาศาล มีจำนวน กรรมเท่าเก่า แต่เพิ่มความรุนแรงขึ้นนับ จำนวน ไม่ถ้วนเท่า
<O
มหาวิบากกรรม ข้อที่หนึ่ง ได้แก่เจ็บป่วยด้วยโรคาพยาธิแต่เป็นการเจ็บป่วยที่ยากแก่การรักษา และหาสาเหตุไม่พบ
<O
มหาวิบากกรรม ข้อที่สอง เกี่ยวกับเรื่องอาชีพ การงาน และการเงิน มีเหตุให้มัวหมอง พบกับความทุกข์ทรมานยากจนข้นแค้นแสนสาหัสสากรรจ์
<O
มหาวิบากกรรม ข้อที่สาม เกี่ยวกับเรื่องของความรักความใคร่ มีอันเป็นไปร้อยแปดพันประการ ไม่สมความปรารถนากับเขาสักที ทั้ง ๆ ที่มีสิ่งที่ดีดีมากหลายประการ
<O
มหาวิบากกรรม ข้อที่สี่ เกี่ยวกับบุตรบริวาร ต่อให้มีบุตรบริวารมากมายก่ายกองสักปานใด แต่ก็มีอันเป็นไป หาที่พึ่งพิง หรือหาบุตรบริวารที่ดีจริง ๆ ไม่ได้เลย
<O
มหาวิบากกรรมทั้งสี่ เป็นอันตรายอย่ามหาศาล ถ้าผู้ใดต้องการความสงบสุขในบั้นต้นชีวี ความสบายกายในตอนกลาง ชีวาความไม่ทุกข์ทรมานตอนปลายชีวิต
อย่าคิดทำกรรมใหม่ด้วยการโกงกินกันการทรมานกันการทรมานกันการก้ำเกินกัน ดังกล่าวมาแล้วทุกประการ
<O
คาถาที่สวดมาทั้งหมดนี้ ปรากฏป็นคาถาของเทพ เทพกำหนดกฎเกณฑ์ให้เรียกว่า “คาถากงเกวียนกำเกวียน กรรมเก่าเกี่ยวเก่า”
ผู้ใดนำไปสวด ไปเล่าขานให้ผู้อื่นได้ฟัง ได้ยินอยู่เป็นนิจสิน จะทำให้เกิดเป็นสิริมงคลชัยแก่ชีวิต และบุตรบริวารตลอดไป​

<Oขอขอบคุณ http://www.sahapatibat.org/Home</O

 

.........ผู้ปฏิบัติพึงระลึกเสมอว่า ภพกายหลงง่ายละยาก ภพจิตหลงยากละยาก นิมิตและญาณที่เกิดแต่ฌานก็หลงง่ายละยาก

แต่ที่เกิดแต่สมาธิหลงยากละง่าย เพราะเกิดแต่สมาธิเป็นอุบายของปัญญาเพื่อให้ละถอนอุปธิเข้าถึงสารธรรมโดยตรง. ​

 

ใจนี้เป็นประธานนะ จำคำนี้ไว้

ดังนั้น เมื่อเราศรัทธา อย่างมั่นคง กับอะไรก็ตาม อย่างเดียวเป็นเอกคตาจิต
มันก็ดีเลิศเลอ ทีนี้ใจที่เคยน้อมไปทางอื่นๆ ย่นย่อเข้ามาให้เหลือแต่ ความรู้ง่ายๆ คือ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ทำตามเท่าที่ เรามีกำลัง นอกเหนือจากนั้นไม่เอา

สวดมนต์อะไรก็ได้ ให้ใจแนบไป และศรัทธากับบทนั้นอย่างจริงจัง จะทำให้มี พุทธนุภาเวนะ ธรรมานุภาเวนะ และ สังฆานุภาเวนะขึ้นมา ทำให้ขจัด สิ่งอึมครึมต่างๆ ออกไปหมด

 

ปัญหาของสันโดษคือ
ให้นอนผักผ่อน หางานทำ หยุดภาวนาไว้ก่อน

แต่อย่าภาวนาในขณะนอนด้วย

และก็ให้ลืมไปได้เลยว่าเคยภาวนา


จนแน่ใจว่าเธอหายกลัวจิตตนเองและไม่ได้เห็นธรรมคลาดเคลื่อนจากความเป็นจริง จึงเริ่มนับหนึ่งใหม่

วิธีแก้อีกอย่าง ทำอะไรก็ได้ให้เธอโกรธจนเธอลืมเรื่องเดิมๆที่เจ็บปวด พอเธอเย็นลงเธอก็จะได้สติกลับมาเช่นกัน


อาทิ เช่นสันโดษสะอึกเราก็หลอกให้สันโดษ กลัวสุดขีดเพื่อให้ได้ลืมเรื่องที่กำลังสะอึก เมื่อสันโดษไม่มีช่องว่างสำหรับเรื่องสะอึก สันโดษก็จะขบคิดเรื่องใหม่
ทำให้สันโดษลืมสะอึกในขณะนั้นสัญโดษจึงเป็นปกติ หายขาดจากอาการสะอึก

 

ไปสร้างกระทู้ห้อง จิตวิทยาเพิ่ม ค่ะ สำหรับทางการเเพทย์

ลองอ่านดูนะคะ >>> บุคลิกวิปลาส

 

เห็นด้วยกับอาการ สะอึก ตอนนี้ ว่าจะเต้น เดี๋ยว อยากรู้อะไรจะมาสร้างกระทุ้เพิ่มเติม

สอนสันโดษ กันต่อนะคะ เดี๋ยวกลับมาอ่านเพิ่ม

ขออนุญาติเอาจิตไป หาร่างก่อน ฟิ้วฟ้าวววววว ...!!!

 

ความจริงก็มีเพื่อน คนไข้คนนึงตอนรักษาตัวที่ รพ.บ้านสมเด็จ

เป็น ฝรั่ง ชื่อ เจนนิเฟอร์ เวลาที่เขาอยู่คนเดียว เขาจะร้องกริ๊ด เหมือนผีเข้า

เเล้วก็ทำร้ายตัวเอง เช่น เอา ไม่จิ้มฟันมากรีดเเขน มั้ง หรือ เอาของในห้องมาร้ายตัวเอง หัวโขกกำเเพงเเรงๆ

เเต่ถ้าสันโดษอยู่ด้วย หรือ คนอื่นอยู่ด้วยเขาจะมีสติ เเละไม่ทำร้ายตัวเอง

เขาจะร้องโหยหวน ทุกครั้ง เเล้วพูดภาษาเขา อ่ะคะ น่าสนใจเหมือนกัน

วิธีเเก้ คือ ต้องให้เขานอน เพื่อเขาจะได้ไม่ทำร้ายตัวเอง

 

ขอให้สันโดษผ่านวันคืนอันยากลำบาก ด้วยความอดทน และมีสติสัมปชัญะบริบูรณ์
เราคิดว่าจิตกำลังแสดงไตรลักษณ์ให้สันโดษรู้
ถ้าทนไม่ไหว ก็ต้องหาอุบายหลบ ถอยตั้งหลัก
เราพอจำได้จากที่ฟังธรรม "ถ้าไม่ผ่านพอประกบก็หลบไป"

สันโดษ "รู้ตัว" ว่าจิตวิปลาส นี้ เราขออนุโมทนาท่าน มีสติปัญญาอันยอดเยี่ยม
รู้ ถูกที่ ถูกเวลา ถูกสถานกาณ์ เป็นเหตุให้รอดพ้นภัย
เราคิดว่าสันโดษมาถูกทาง รู้วิธีรักษาจิตตัวเอง มีบารมีคุ้มตน รักษาตนให้พ้นภัย
เมื่อถึงคราววิกฤติ รู้ที่มาที่ไปได้ด้วยตนเอง ศึกครั้งนี้นับว่าสาหัสเลยนะ
แต่ผ่านศึกครั้งนี้มาได้ ศึกครั้งหน้าเราคิดว่าสันโดษอาจมีเรื่องดีดี มาเล่าให้ฟังอีกนะ
เป็นกำลังใจให้คุณค่ะ
น้องโม คนเดิมเจ้าเก่านะเจ้าคะ "(^.^)"

 

"เเต่ถ้าสันโดษอยู่ด้วย หรือ คนอื่นอยู่ด้วยเขาจะมีสติ เเละไม่ทำร้ายตัวเอง"

 

จิต มันก็อนิจจํ ทุกขํ อนตฺตา ไปลุ้น เร่ง เพ่ง จ้อง เดี๋ยวก็บอ๊งๆบ้าๆ เอาแค่พอดีพอดี แต่ที่สำคัญสุด สติ จ้ะสติระลึกรู้ไว้เบาๆ เดี๋ยวจิตเขาก็จะดีเอง

 

คนบางคนชอบใช้วิธีง่าย ๆ

คนบางคนชอบใช้วิธียาก ๆ

แก้ปัญหาได้เหมือนกัน.....

....แต่ทำไม .... "ยาก" กับ "ง่าย" .....

เลือกกันไม่ค่อยถูก...

 

มาให้กำลังใจพี่จอยจ๊ะ ขอให้ผ่านอุปสรรคไปได้ด้วยดีนะ " สติ " สำคัญที่สุด คนเราเวลาอยู่คนเดียว มันจะคิดไปต่าง ๆ นา ๆ เพราะจิตเค้าทำงานอยู่ตลอดเวลา เมื่อเราหาอะไรทำ ที่ทำให้จิตเค้าผ่อนคลาย ก็จะดีขึ้นเยอะ นอนให้มาก ๆ ให้เวลากับร่างกายได้พักผ่อนบ้าง ปกติแล้ว เมื่อจิตเค้าเคยทำอย่างไร เค้าจะเคยชินกับสิ่งนั้น นานวันเข้าก็จะฝังรากลึกยากจะถอนออก เพราะข้อมูลที่ป้อนให้จิตใต้สำนึกนั้นเป็นความเคยชินเสียแล้ว วิธีล้างสัญญาเก่าออก ก็คือป้อนข้อมูลใหม่ ๆ เข้าไปเรื่อย ๆ คือกุศลจิต สิ่งที่ดี ๆ พอจิตเค้าคิดไม่ดีก็ให้รู้สึก เพราะนั่นคือสติ เมื่อสติเกิดความคิดนั้นมันจะดับทันที และอย่าไปรังเกียจ แต่หาอะไรทำแทน เพราะว่าจิตเค้าทำงานเอง เค้าคิดเอง เค้าทำของเค้าเอง เราห้ามเค้าไม่ได้ ยิ่งห้ามก็ยิ่งยุ เพราะจิตเค้าก็เหมือนเด็ก " สติ " จึงสำคัญที่สุด วันนี้พี่จอยมีสติ รู้สึกตัวว่าจิตวิปลาศ ดีแล้วค่า สาธุ ด้วย ในภายภาคหน้า คงได้เจอจอยคนใหม่ที่แสนดี นะคะ

:z14

 

ตอนนี้ มีโปรเจ็คใหม่ คิดเรื่อง ช่วยคนที่จิตเเตกให้รวมจิตได้อย่างไร

ก็พยายามมองคนอื่นให้น้อยลง เเละ จะช่วยคนที่กำลังลำบากผ่านทางภาพถ่าย

ช่วยปิดจิตให้มากกว่า เพราะว่า รู้สึกว่า จิตสามารถที่จะทำงานได้ทุกอย่าง

ตอนนี้ก็จะลองดูว่า สามารถใช้งาน ช่วยคนอื่นได้หรือไม่จ้า

ตอนนี้ก็ให้จิตคิดว่า ตัวเองรักษาตัวเองได้ ก็ต้องได้เเน่นอน

 

อนุโมทนา จริงๆครับ ทำให้กลับมาย้อนดูตัวเอง เตือนสติได้ดีมากเลยครับ