เรื่องเล่า ก่อนนอนคืนนี้..ของเหล่าคนผู้มีตาทิพย์

ปัจจุบันดิฉันยังให้เจ้าที่มาช่วยปลุกตอนเช้าทุกวัน แล้วตั้งแต่เริ่มเห็นอะไรในมิติอื่น ก็เห็นเงาวูบไหวเมื่อจิตนิ่งบ้าง บางครั้ง จะเห็นเงาคนมานั่งที่ห้องรับแขก แต่พอหันไปมองก็จะไม่เห็นแล้ว เป็นเพราะจิตมันนิ่งชั่วขณะ ยังไม่เก่งถึงขั้นเห็นเป็นตัวตน ตลอดที่ต้องการ ซึ่งก็มีวิธี อย่างที่อาจารย์ The third eyes ทำ คือเชิญท่านออกมาสนทนากัน แต่ดิฉันคงไม่กล้าขนาดนั้น ผู้หญิงตัวเล็กๆ จะกล้าหาญชาญชัยเกินไป ก็กระไรอยู่

กลางคืนดิฉันจะสวดบทเจ้าที่ แล้วก็บอกว่าพรุ่งนี้ทำงานเช้านะคะ ให้มาปลุก มีเหมือนกันที่ดิฉันไม่ตื่น ท่านก็จะส่งองครักษ์มาทำให้เกิดเสียงรบกวนในห้อง ให้นอนไม่ได้
ถ้าเหลืออดบางทีก็มีส่งเสียง "เฮ้ย" เป็นเสียงห้าวใหญ่ ของผู้ชาย เสียงดังมาก ทั้งๆ ที่ในระหว่างช่วงนั้นไม่มีผุ้ชายอยู่บ้านเลยสักคน และยังเป็นช่วงเช้าอยู่

ใครจะลองเอาวิธีของดิฉํนไปใช้ปลุกให้ตื่นไปทำงานก็ได้นะคะ PM มาค่ะ จะบอกบทสวดให้

 

เรื่อง ผีปลุก นี่ โดนประจำ แต่ไม่ชอบเลย เพราะเราขี้เซา
ตั้งแต่มัธยม มักจะปลุกด้วยวิธีต่างๆ เช่น ตีฉาบให้ดัง เสียง วึ้งงงๆๆๆ เต็มสองหูเลย
บางทีก็มากรีดหมอน แค่นี้ ไม่ทำให้คนอย่างเราตื่นหรอก 55
บางทีก็หัวเราะดังๆ
แต่ไม่กี่คืนที่ผ่านมา องค์เค้าอยากเล่นด้วย หลับอยู่ดีๆ ยกแขนสองข้างขึ้นมาตั้งฉาก แล้วก็ปล่อยลงมา ดัง ตึง ตกกะใจตื่นขึ้นมาเลย เอาละเว้ย ได้ด่ากันอีกแล้ว
คืนต่อมา เราก็บอกว่าอย่าทำอีกนะ อย่าแกล้งอีก และแล้ว ก็ เอาอีก หลับได้สักพัก ยกขาเราขึ้น แล้วก็ปล่อย คิดดูละกันนะ จะเป็นไง รำคาญสุดๆ เลย
แขนก็ยกแล้ว ขาก็ยกแล้ว เหลือแค่ ยังไม่ได้เหวียงเราตกเตียง ก็คิดไว้ว่าอาจจะโดนวันใดวันนึง

 

chearrCheer!!

Thank you Khun atidtan for writing the exiting story,I'd like to hear Khun visnu's stories too ka,

Be with you na ka.

 

เรื่องเล่าก่อนนอนคืนนี้..ส่วนใหญ่ สามตา จะเล่าการไป พบ เจอ สนทนา กับ
เทวดา/พญานาค/เจ้าที่ี่/เจ้าป่า/เจ้าเขา..วิญญาณ ทั้งหลาย
ที่สถิตย์อยู่ ตาม สถานที่โบราณ อย่าง ปราสาท ต่างๆๆที่เก่าแก่ /ตามศาล
ส่วนใหญ่เป็นเรื่อง นอกสถานที่...คือ ไม่ใช่ในบ้าน
...........................................................................
เรื่องในบ้านสั้นๆๆแล้วก็จบ
อย่างบ้านผม นี่ ทุกเช้า ลงมา..ก็จะสวนทาง กับแม่ย่านางประจำบ้านกลางบันได
ก็ไหว้ ขอบคุณที่ดูแล บ้านตลอด คืนที่ผ่านมา
...................................................................................
ลูกสาว เล่าเป็นประจำว่า..ตอนเช้ามืด..เมื่อตื่นแล้วมอง จะเห็น ร่างจางๆของ ใครคนหนึ่งมายืนจ้อง..อยู่ข้างเตียงแล้วยิ้ม..ให้แบบน่า เอ็นดู...เธอก็ไม่กลัว และเข้าใจว่า วิญญาณ บรรพบุรุษ มาเฝ้าดูแล เธอ
.........................................................................................
บางช่วงเหนื่อยมากๆๆ ผมเคยแอบเอนกายนอน บนเตียงลูกสาว
ก็จะถูกดึงลากให้ลงจากเตียง หล่นโครม..เราก็ไม่ว่า แสดงว่า เขารักลูกสาวเรามาก.หวงขนาดเราเป็นพ่อแท้ๆๆยังนอนไม่ได้....ก็ดีไปอย่าง
......................................................................................
ช่วงนี้ ลูกสาวไปอยู่ อเมริกา...โต๊ะเขียนหนังสือ ของ ลูกสาว มีขนาด ค่อนข้างใหญ่ เพราะ ตอนเรียน มหาวิทยาลัย ต้องใช้พื้นที่ มาก...มีลิ้นชักหลายชั้น..มีข้าวของ กระคุก กระจิก แบบ สาววันรุ่น วุ่นรัก มากมาย...ผมเคยเปิดดู..ปรากฏว่า ถูกปัดมือ โดยมือที่ มองไม่เห็น
ผมมีสิทะธิ์เพียงใช้ พื้นบนโต๊ะ..ไม่มีสิทธิ์ ที่ จะเปิด ลิ้นชัก..แค่จะหยิบ เอาไม้บันทัดมาก็ไม่ได้
.................................................................................
ความที่รู้ดีว่า วิญญาณ และจิต นั้น หวังดี..ไม่ได้ มาหลอกหลอนใคร.และดูแลลูกสาวเรามากเป็นพิเศษ...อย่างนี้ ที่อิ่นเรียกว่า ."โต๊ะผีสิง"...จะต้องยกไปให้วัด สวนแก้ว
เพื่อให้คนอื่นได้ใช้...ซึ่งถ้าคิดแล้ว ก็ไม่น่าจะถูกต้อง..เพราะ บางชิ้นที่ คนยกไปให้วัด สวนแก้ว จะมีวิญญาณที่ดุ..หลอกหลอนผู้คน..จนต้องยกกลับมาคืนวัด..แล้วให้คนอื่นมาจ่ายเงินยกเข้าบ้าน..พอสามวันก็ถูกหลอก..ยกมาคืนวัด อีก
...........................................................................................
โต๊ะ/ตู้/ที่มีผีสิงดุดุ..ดี อยู่อย่าง..ช่วยเศรษฐกิจ วัด..เพราะของชิ้นเดียว หมุนไป หมุนมา ทั้งปี ทำเงินได้ หลายสิบหลายร้อยเที่ยว ตามจำนวนครั้งที่ ยก เข้า ยก ออก..จากวัด
...........................................................................................
เมื่อหลายสัปดาห์ก่อน...สามตาได้ จัด ทัวร์ วัดใกล้ บ้าน จำนวน ห้า วัด คือ
วัดสังฆทาน/วัดแก้วฟ้า บางกรวย/วัดคงคา บางกอกน้อย/วัดสวนแก้ว และวัด เฉลิมพระเกียรติ์ นนทบุรี..ไปกันสี่คน..สามตา/จิรศักดิ์/จักรพล และ..วิษณุ
..................................................................................
ที่วัดสวนแก้ว เราเดินดูของ ที่ คนเอามาให้วัด..เพื่อจะดูว่า ผีสิง อยู่อย่างไร
พวกเก้าอี้ นั่งสวยๆๆ/ เตียงสวยๆๆ..ใหม่ๆๆ..นี่ ถ้าไม่มีอะไร..เจ้าของคงงไม่มาส่งที่ วัด หรอก...ถ้าดูเฉยๆๆก็จะไม่มีอะไร...แต่พอดูด้วยตาใน...ของแต่ละชิ้น..มีวิญญาณ นอนเฝ้าของ.."ของกู..ของกู.."ให้เป็น ที่ หวาดเสียว....
ว่างๆๆว่า จะยกของพวกนี้ มาออกงาน มินิมหกรรม พลัง จิต..ให้ พวกมีตาทิพย์ได้ ดู ได้ คุย กับวิญญาณ..ที่ ว่า
..................................................................................
อยากให้ คุณ วิษณุ เข้ามาเล่า..เรื่อง ผีนอนเฝ้าเตียง เฝ้าเก้าอี้..ที่ วัดสวนแก้ว สักหน่อย
ผมเล่าคนเดียว..เสียงเดียว..ไม่มีน้ำหนัก...ถ้าจะไห้ดี...คุณ เห็ดหอม ก็เล่าเสริมมาด้วยก็จะยิ่งดี
..............................................................................................
คุณ อธิษฐาน เล่าเรื่อง วิญญาณในบ้าน..ก็สนุกดี..ผมแค่มาเสริม..เพื่อ จะบอกว่า..ผีประจำบ้าน มีจริง
.........................................................................................

 

เช้านี้..ว่าง เลยมาเปิดคอมพ์ นั่งอ่านใหม่อีกรอบ

ช่วงนี้ ...อบอุ่นดีจัง มีสมาชิกเข้ามาแจมเยอะ...

พลอยได้ รับรู้ หลายเรื่อง..ขอบคุณ ที่เข้ามาแชร์ ประสพการณ์ให้ฟัง!

 

ดีใจที่เช้านี้เข้ามาอ่าน แล้วอาจารย์ The third eyes มาเสริมให้ ปลื้มค่ะ เมื่อเช้าคิดว่าใครอ่านเรืองที่ดิฉันเขียนคง งง อยู่เหมือนกัน

เพราะดิฉันลืมเขียนว่าดิฉันมีแม่ 2 คน คือแม่แท้ๆ กับแม่ทูลหัว

แม่แท้ๆ จะนับถือพระคริสต์เจ้า ส่วนแม่ทูลหัวเขาชอบทางธรรม

มีครั้งหนึ่งท่านว่าง ก็พกดิฉันกับน้องไปตักบาตร ซึ่งเป็นการตักบาตรกับท่านแค่ครั้งเดียวในชีวิต และยังไม่เคยได้ตักบาตรกับท่านอีก

และคิดว่าตอนนั้นดิฉํนได้รู้จักการตักบาตรครั้งแรกด้วย น่าจะอายุราว 5 ขวบ

เชื่อไหมคะว่าดิฉันจำจนถึงทุกวันนี้ มันคงเป็นบรรยากาศที่อบอุ่นที่สุด ทำให้จิตเราจำได้ขึ้นใจ

ตอนไปทำบัตรประชาชนเป็นครั้งแรก แม่ทูลหัวพาไป เขาให้กรอกว่าเรานับถือศาสนาอะไร แม่ทูลหัวก็มองอยู่ เห็นเรานั่งนึกชั่วครู่ แบบว่าหยุดนึก ท่านก็เดาแล้วว่า ทำไม
แล้วท่านก็พูดว่า ให้เขียนว่าศาสนาพุทธ

เราก็ "เอา" ตามใจแม่ ทั้งที่ใจเรา ไม่มีจิตรู้สึกผูกพันในศาสนา ณ ตอนนั้น แม้แต่น้อย

เมื่อคืนนึกขึ้นได้เรื่องพระแม่มารี ว่าทำไมบางวันจึงเห็นท่านยิ้ม บางวันเฉยๆ แต่จริงๆ มีครั้งหนึ่งที่ท่านดุเหมือนกัน และนั่นมันโยงให้เราเข้าไปโบสถ์ที่โรงเรียน แล้วก็พบกับความลี้ลับของพลังเทวฑูต (มีต่อ)

 

เห็นอาจารย์ บอกให้เล่าซักหน่อย ก็ยังขี้เกียจอยู่เพราะ งานเยอะ
และโดยส่วนตัวเห็นเรื่องพวกนี้จนชินเหมือนปรกติ เลยไม่รู้ว่าจะเล่าอะไร
หรือเริ่มจากตรงไหน ช่วงนี้เจอคนมากดูคนเยอะจนบางทีไม่อยากยุ่ง
รู้ไปถึงเหตุแห่งทุกของคนๆนั้น ทำให้รู้ว่าทุกอย่างนั้นไม่เทียง มีแต่ธรรมมะ
เท่านั้นที่เป็นของจริง แล้วการทำบุญของคนในสมัยนี้นั้น ก็ทำเป็นแฟชั่น
ไม่ได้เกิดจากใจจริง แต่ทำก็ย่อมดีกว่าไม่ทำ
และยังได้รู้อะไรอีกหลายอย่างครับ ถ้าจะให้เล่าสงสัย 3วันไม่จบ
แบบที่อาจารย์เขียน 5-5-5

 

เล่าหน่อยเถอะนะคะคุณ visnu ดิฉันเอ่ยปากคงไม่ค่อยมีน้ำหนัก อาจารย์ the third eyes ท่านมาเอ่ยปากแล้ว เล่าสักนิดเถอะค่ะ

 

เล่าฮาๆ แล้วกันมีวันหนึ่ง พอดีมีนัดกับพี่ท่านหนึงเป็นผู้ชาย เราไม่เคยเจอกันมาก่อน

แต่เป็นเพราะการที่ ธรรมมะจัดสรรค์ให้ได้ไปเจอ ก็ได้ไปพูดจากัน เราก็เห็น

ว่าเค้าเป็นอย่างไร แต่ด้วยการที่เค้าเป็นผู้ใหญ่เราจึงพูดได้แต่เรื่องที่พูดได้

และได้เห็นว่าเค้าเป็นโรคอะไรก็ได้พูดไปตามที่เห็น ก็เป็นไปตามนั้น คือมะเร็ง

และได้เล่าถึงเหตุแห่งกรรมของเค้า ในระหว่างที่คุยกันไม่ได้คุยกันแค่ 2คน แต่มี

ภรรยาเค้าพังอยู่ด้วยเราจึงไม่ได้พูดกรรมบางอย่างออกไป กรรมของเค้าที่เราเห็น

คือวจีกรรม กับ พ่อแม่ และบริวาร เราก็บอกไปตามที่เห็น และยังเห็นถึงกรรมที่เกิด

จากการที่แกไปยุ้งกับผู้หญิงอืน ที่ไม่ใช้ภรรยาตัวเองจนท้อง และการ รู้เห็นการทำแท้ง

แต่อันหลังไม่ได้พูดออกไป เราก็ดูว่าเค้าจะต้องไปทำบุญอะไร ก็บอกไปตามนั้น

ซึ่งพี่ท่านนี้ปรกติทำบุญบ่อยมาก คือถ้ามีใครมาบอกบุญแกจะไม่มีทางกลับไปมือเปล่า

แต่การทำของแกคือ คิดว่าทำแล้วต้องได้บุญ ถูกคือทำแล้วได้บุญ แต่การตั้งข้อแม้

ในการทำบุญก็เหมือนเราทำธุระกิจบุญ คือลงทุนทำแล้วหวังกำไร จิตไม่บริสุทธิ

จะได้บุญซักแค่ไหน ยิ้งแกรู้ว่าตัวเองเป็นมะเร็งก็ยิ้งทำใหญ่ แต่ทุกครั้งที่ทำก็หวังให้หาย

จริงๆก็ถูกของแกนะ แต่ทำบุญนะได้บุญก็จริงแต่ผลของมันก็มาตามจิตใจที่บริสุทธิ

แล้วการที่ไปว่ากล่าพ่อแม่ ก็อาจจะไม่ได้ตั้งใจแต่เป็นคำพูดในวัยเด็ก อาจจะพูดเพราะ

น้อยใจหรือไม่พอใจเล็กน้อยแต่การที่เปล็งวาจาออกมา เทวดา รับรู้จึงเกิดกรรม ทั้งที่

เจ้าตัวลืมไปแล้ว และการปรกครองลูกน้องก็จริงว่าต้องการเป้าหมายแต่การว่ากล่าวโดย

ทำให้เค้ารู้สึกเจ็บชำหรือทำให้เค้าทุกใจ อาจะทำให้เค้าทำอะไรที่ส่งผลร้ายต่อตัวเอง

ก็เป็นได้ อันนี้ก็เป็นกรรม ดังนั้นบุญที่ทำจึงหนีไม่ทันกรรม เราก็มีหน้าที่บอกไป

ตามกำลังของบุญที่เค้าจะนำมันไปใช้ได้ เพราะไม่อย่างนั้นกรรมก็จะมาตกที่เรา

ถ้าเค้าหมดกรรม ก็จะเจอทางสว่างเอง เหมือนกะที่อาจารย์บอกคนนั้นคนนี้

ให้ทำอะไร หรือปรับเปลียนอะไรก็มีหน้าที่เพียงเท่านั้น แล้วแต่บุญของแต่ละคนเช่นกัน

เล่าฮาๆครับ อยาคิดมาก............................

 

เข้ามาเชียร์อีกคนครับ
เห็นคุณวิษณุพูดแล้วผมก็เข้าใจที่ เจอทุกวันจนเป็นเรื่องธรรมดา
แต่ผมและอีกเยอะแยะมากมายไม่ได้มีบุญหรือเครื่องมือพิเศษ(แบบ ท่านอาจารย์ตาที่สามหรือคุณAtidtarn คุณดาวทะเลทราย และอีกมากมายขออภัยที่เขียนระบุชื่อไม่หมด)
บางครั้งก็คิดไม่ถึง หรือบางครั้งก็ทำบางอย่างที่อาจจะไม่เหมาะสมกับสิ่งที่พวกผมมองไม่เห็นก็จะได้เป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตให้ เหมาะสม
ถ้าผมหรือใครซักคนหนึ่งไม่สร้างเวรกรรมซักหนึ่งเรื่องหรือน้อยลงเพราะอ่านบทความของพวกคุณทั้งหมด บุญกุศลก็เกิดแล้วครับ
เขียนมากๆก็ชักงงๆๆๆ สรุปว่า อยากฟังครับ เชียร์ๆๆๆๆ
และก็ขออนุโมทนาบุญที่เผยแพร่ความรู้ให้กับผม ยกให้เป็นครูบาอาจารย์เลยครับ

 

วันนี้กลับมาบ้านค่อนข้างเร็ว..เปิด เวบดู
โอโฮ..เกินหลักแสนไปแล้ว...ถึงหน้า 110 ..แปลว่า มีผู้คนติดตามอ่าน
เลยไม่ตกหล่นไปเสียที...คงอยู่ได้ อีกพักใหญ่ๆๆ
ถือหลักการว่า.."ไม่มีงานเลี้ยงใด ที่ไม่เลิกลา."
..................................................................
ปกติ บู๊ธ 042 ..จะช่วยตรวจ ออร่า/สุขภาพ/องค์ใน/การแต่งตัวที่ดี
/การแต่งกายด้วยเครื่องประดับที่ดี/การกินและดื่มอาหารที่เหมาะแก่สุขภาพ
/การทำงาน/การเปลี่ยนงาน/ การย้ายงาน/ฮวงจุ๊ยบ้าน/วัดพลังจิต และกำลังภายใน..
.................................................................................
แต่ช่วงหลังๆๆ..มีผู้คนมาถามแปลกๆๆ และ..ไม่อยากจะตอบ
เสียเวลา และเสียพลังมาก
เช่น มีบางคน มาถึง..ไม่ดูอะไร ไม่ตรวจอะไร ตามที่บอกทั้งนั้น
แต่งัดเอาโฉนดที่ดินมาเรียงเป็น ปึก..ตั้งแต่ 4 - 10 โฉนด แปลงใหญ่ๆๆทั้งนั้น
20ไร่ 100 ไร่ 1000 ไร่...ถามทีละแปลงว่า
แปลงนี้ จะขายได้ เมื่อไหร่ ราคาจะได้ เท่า ใด...ยายหน้า จะได้ กี่เปอร์เซ็น
ถามหมด 4 -10 แปลง..จะให้เราตอบให้ได้
.........................................................................
เราชำนาญดูออร่า และแสง...
ไม่ใช่ หมอดู แบบดูดวงดูชะตา แบบ ศาสตร์ยูเรเนียน/หรือเลข 7 หลัก
ก็เลยมึน ..บอกเขาได้ โดยประมาณ ว่า แปลงไหน จะขายได้ ก่อนแปลงไหน
อย่างอื่น..ไม่ตอบ...เพราะต้องใช้พลังมาก
.............................................................................
กลายเป็นว่า ในสมัยนี้ พวกนายหน้า ค้าที่ดินแปลงใหญ่ๆๆ
จะใช้วิธี ดูหมอ..ในการเสริมการขายที่ดิน...แบบเป็นายหน้า
แบบว่า เรียนลัด เอาง่ายๆๆ..เป็นอย่างนั้นไปเสียแล้ว
ก็เลยมาลงที่เรา...ขอบอกว่า อย่าเอาเรื่อง ขายที่ดิน แบบ นายหน้า
มาถาม ที่บู๊ธอีกเลย...เสียเวลา...และไม่เวิร์ค ตามที่ตัวคาดไว้
ไปหา หมอดูดวง อื่นๆๆ จะดีที่สุด..พวกศาสตร์ยูเรเเนยน/เลข 7 หลัก ฯลฯ
...........................................................................

 

เรื่องเล่าก่อนนอนคืนนี้ ตอนที่ สามสิบหก
ทัวร์วัดใกล้บ้านรอบสอง.
.............................................................
ทุกครั้งที่ มีการจัดงาน มินิมหกรรมพลังจิต
ที่ ศูนย์ปฏิบัติธรรมโลกทิพย์ รัชดา ซอย 3
ในงานร่วมกิจกรรม ทุกครั้งมีผู้คนที่มีพลังจิต
มี ซิกเซ้นต์ มาร่วมกิจกรรม มากมาย นับ ร้อยคน
............................................................
กิจกรรม จะมีการสอนให้รู้จัก หลีกเลี่ยง สิ่งที่ไม่ดี / สิ่งที่เป็น อันตราบยต่อชีวิต
ทั้งในการแต่งตัว/ การกินอยู่/กินอาหารที่ถูกต้อง/หลีกเลี่ยงสิ่งแวดล้อมที่ไม่ดี
มีการวัดพลังจิต หรือ กำลังภายใน..และมีการแข่งขันประลอง กำลังภายใน
หาผู้ชนะเลิศ ในบางโอกาส..มีการแจกถ้วยและรางวัลเกียรติยศ
เป็นที่สนุกสนาน ทุกครั้งที่ มีการจัด...
ซึ่งการจัดมักจะเป็น วันอาทิตย์ ที่ สาม ของ เดือน ตุลาคม ของทุกปี
............................................................................
ในกิจกรรมที่ จัด จะมีรายการหนึ่ง คือ เอาของที่ มีผีสิง
หรือ มีวิญญาณเจ้าของ หวง มาให้ ผู้คน ได้ สัมผัส
ได้ รู้ว่า ของที่มีผีสิง นั้นเป็น อย่างไร..
วิญญาณนั้นดุ มากใหม..หวงของมากไหม
.................................................................
ของที่มีผีสิง หาได้ ง่ายๆๆที่ วัดสวนแก้ว ของหลวงพี่ พระพยอม บางใหญ่ นนทบุรี
ทุกครั้งที่ไป ก็จะเลือกเอามาของที่ มีวิญญาณ ที่ดุ ปานกลาง
และราคาไม่มากนัก...เพราะ การจัดกิจกรรม นั้นทุนน้อย
ของที่เอามาได้ ในแต่ละปี ก็จะเป็น โต๊ะ เล็กๆๆ ชั้นวางของ
ยกได้ ง่ายๆๆ...ของใหญ่ๆๆไม่เอาเพราะ หนัก และเกินงบ
....................................................................
บางปี เราจะได้ ของ จากโรงพยาบาล
เป็นของๆๆที่ มีผู้มาเสียชีวิตโดยอุบัติเหตุ แล้ว ไม่มีญาติ มารับ ของ
เป็นพวก ของกระจุก กระจิก/ กระเป๋าสตางค์/สร้อยโลหะ/เอกสารต่างๆๆ
มีธนบัตร/เหรียญ เงิน มากพอสมควร
.........................................................................
โรงพยาบาลจะเก็บไว้ รอ ญาติ 2 ปี...แล้วก็หาทางจ่ายออกไป
พวกหมอ/พยาบาล ไม่กล้า เอาของเหล่า นั้นมาใช้/เอามาเป็นของตัว
เพราะ ปกติ ในแต่ละวัน ที่ โรงพยาบาล มีคนไข้มาตาย ที่ นั่นพอสมควร
จะมีวิญญาณ คนตาย เดินเพ่นพ่านเต็มไปหมด.
.พวกพยาบาลและหมอ จะเห็น และสัมผัสได้
จึงไม่กล้า เอาของ คนตายมาเป็นของ ตัว
เพราะ กลังวิญญาณ มาทวงคืน ให้เป็น ที่หวาดเสียว
..........................................................
ในบางครั้งเราจึงได้ของ แซมเปิล มีวิญญาณ มาแสดง
พอเสร็จ งานก็แผ่เมตตา เอาเงินของคนตายไปทำบุญ
แผ่กุศล ให้เชา.....ได้ไปเกิด...ให้พ้นทุกข์ไป
........................................................

 

ทุกครั้ง เวลาไปเลือกเอาของ ที่มีผีสิง ที่ วัดสวนแก้ว..มักจะไปคนเดียว
เดินไป เดินมา หาดูที่ไม่ดุนัก ราคา ไม่สุงมากนัก
ตอนหลังๆๆมีคนอยากรู้อยากเห็น อยากสัมผัส ณ สถานที่ จริง
คือไปเดินด้วยกัน ที่ วัดสวนแก้ว..ก็เลยมีรายการจัดทัวร์ วัดสวนแก้ว
จะได้มีโอกาส สัมผัส และ คุยกับผีที่หวงของ ในสถานที่ จริง
เราจึงจัดทัวร์ ย่อยๆๆเมื่อ ปลายเมษายน 2552 ที่ผ่านมา
.............................................................
ไปเป็นกลุ่ม เลือกเอาประเภท ไม่กลัวผี
มี จิรศักดิ์ และผู้ช่วย/ วิษณุ/สามตา
.................................................................
ก่อนไปวัดสวนแก้ว เราไปที่วัด สังฆทาน/ วัดแก้วฟ้า บางกรวย/
วัดคงคา ตลิ่งชัน...แล้ว จึงมาถึง วัดสวนแก้ว..
ก่อนที่จะไปจบที่ วัดเฉลิมพระเกียรติ..นนทบุรี
...........................................................
วัดสวนแก้ว จัดสถานที่ รับ ของ บริจาค และ จำหน่ายออกเป็น สอง ส่วน
ส่วนแรกเป็น ของ ทั่วๆๆไป ของใหญ่ ประเภท เฟอร์นิเจอร์
/เครื่องสวนครัว/กระถาง ต้นไม้/สุขภัณฑ์ ฯลฯ
............................................................
อีกส่วนเป็นตึกส๔ง ห้าชั้น..เป็น ศูนย์การค้า คนจน
มีของชิ้นเล็กๆๆแต่มีราคา
เครื่องเสียง เครื่องตกแต่งบ้าน และเสื้อผ้า งามๆๆ แบบ 3 ตัว สิบบาท
เสื้อผ้า ดีดี ชุดละ 10 บาท..เป็นประเภท คนใส่ไฮโซ เบื่อแล้ว บริจาคมา
ก็เห็นมีคนมาเอา กลับไปขึ้นห้าง ราคา ชุดละ 300-400 บาท
........................................................................
(มีต่อ)

 

ในที่สุด คุณ visnu ก็เล่าแล้ว เย้ๆๆๆๆๆ (ดีใจอะไรจะขนาดนั้น)

เมื่อคืนได้ดูข่าววาไรตี้ ช่อง true vision รายการ Inside Edition พิธีกรคือ บาบาร่า นอปริว (เขียนชื่อนามสกุลเขาถูกไหมเนี่ย)

เป้นเรื่องของสุนัข 2 ตัว ชื่อ ฮัสกี้ และชิวลี่

เรื่องเกิดขึ้นเมื่อชิวลี่นอนขวางถนน เพราะขาหัก ไม่ทราบว่าทำไม เป็นได้ยังไง เพราะข่าวไม่ได้แจ้ง แต่จิตของดิฉันบอกว่า โดยรถชน

ตำรวจเข้ามาจะเอาชิวลี่ออกไปจากถนน แต่เจ้าฮัสกี้เห่าป้องกัน ไม่ให้ใครเข้ามาใกล้ชิวลี่ ตำรวจเดินเป็นวกกลมกว้างๆ มันก็เดินตามเห่าตลอด เพื่อป้องกันชิวลี่

ตอนหลังรายการไปสืบมา เพราะเป็นภาพที่น่าประทับใจ ถึงได้รู้ว่า ชิวลี่เป็นแม่ของมัน

บางคนอ่านเรื่องที่ดิฉันเล่า อาจรู้สึกเฉยๆ แต่เรื่องนี้ได้ดูเมื่อคืน ทำให้นึกถึงคำตอบในกระทู้ของคุณ visnu เพราะดิฉันเอาคำเขียนของคุณ visnu มานึกตลอดทางกลับบ้าน

ใช่แล้ว! เราได้ล่วงเกินบิดามารดามามากเท่าไรกันนะ??
บาปมันมากมายขนาดนั้นเชียวหรือ?? แม้แต่เทวดาก็ยังรับรู้

และเพราะบ่ายเมื่อวาน แม่โทรมา บอกว่ามาบ้านแม่ทูลหัววันถัดมาไม่ได้แล้วนะ เพราะว่าเจ็บเส้นเอ็น แม่บอกว่าไม่ได้กินแคลเซียมเสริมมาก่อนเลย โชคดีที่หมอตรวจว่าที่กระดูกเข่ายังดู หมอชม แต่มีผลที่เส้นเอ็น เลยทำให้เจ็บจิ๊ดๆ

เราก็นึกในใจ ผู้หญิงเวลามีลูก เด็กจะดูดแคลเซียมจากแม่ ไปสร้างกระดูกให้ตัวเอง ดิฉันเป็นลูกท่าน ท่านปวดเส้นเอ็น เพราะตัวเรามีส่วน

จำได้ว่า ในปากของแม่มีฟันปลอม เป้ฯฟันกลามอยู่ 1 ซี่ ท่านจะถอดมาล้าง เราก็จะเห็น แม่เคยบอกว่า เพราะมีเราและน้อง หมอเลยต้องถอนฟันออก

ดิฉันเป็นคนบาปหนักจริงๆ ถึงแม้จะเคยกราบอโหสิกรรมกับแม่ เมื่อเร็วๆ นี้ แต่ก็ยังรู้สึกว่า ยังทำไม่ดีเท่าที่ท่านได้ทำไว้ดีแล้วต่อเรา


เปลี่ยนเรื่องดีกว่า เขียนเอง สะเทือนใจเอง จะแซว the thid eyes ต่อ พร้อมเล่าประสบการณ์ให้ฟังค่ะ

 

ขอแซวค่ะ ของแซว กราบขออภัยล่วงหน้าที่จะขอแซวด้วย

คุณ visnu ไม่มาเล่าเรื่องวิญญาณหวงของ ท่านอาจารย์ทนไม่ไหว คันมือยิบๆ จนต้องเข้ามาเล่าเองละสิ ฮิฮิ

สุดท้ายอาจารย์ก็ต้องเข้ามาเล่าให้ลูกหลานฟังเอง ฮิฮิ (อีกที)

อาจารย์เป็นคนตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา อาจารย์เป็ฯคนเล่า นั่นเหมาะสมที่สุดของที่สุดแล้วค่ะ อาจารย์จะโบ้ยให้ใครมาเล่าต่อ ก็ไม่สู้ตัวเองนะคะ

อาจารย์บอกว่า กระทู้นี้ถึง 110 หน้าแล้ว คงอยู่ได้อีกสักพัก อันนี้จะนานไปอีกเท่าไร มันก็ขึ้นอยู่กับอาจารย์นั่นแหละเจ้าค่ะ

กราบขออภัยหากล่วงเกินท่านเจ้าค่ะ

ว่าแล้วดิฉันขอเสริมบ้าง เหอะๆ

งานพลังจิตปี 2550 ที่ดิฉันเคยเล่าไป ว่าพี่ผู้หญิงเราจับพลังพระ แล้วดิฉันไปเจ๊าแจ๊ะมา คงจำกันได้นะคะ

ใกล้ๆ เลิกงาน ประมาณ 5 โมงเย็น มีชายรุ่นหนุ่มคนหนึ่ง มาคุยกับพี่คนนี้ ทั้งๆ ที่งานมันทำท่าจะวายแล้ว เราก็เห็นเขาคุยกัน เขาคุยอะไรนะ ก็เลยหันไปถาม

พี่เขาบอกว่าหนุ่มนี้เอากำไรมาให้ดู แล้วเล่าว่ามีหญิงสาวหวงของ อยู่ในนี้ ไม่ไปไหน

กำไรที่ว่า เป้นเหมือนกำไรเท้าของเด็กที่ยังไม่โกนจุกหนะคะ แต่เวลาโตแล้ว กำไรนี้จะเอาไปใส่ที่ต้นแขน จะนึกภาพกันออกไหมเนี่ย

เป็นกำไรเกลี้ยง วงหนาหนะค่ะ สีออกทองแดง แต่ไม่ได้ทองแดงจัด จะเป็นสีออกนวลๆ เย็นๆ สีอ่อนๆสบายตา

บลิ้วอารมณก่อน จิตของดิฉันบอกว่า ให้อธิบายดังนี้

หญิงสาวสวย ผมยาว สวมผ้าซิ้นยาวสลวย ที่ต้นแขนของเธอมีกำไรสีนวลอยู่วงหนึ่ง คล้ายกำไรทองแดง แต่สีอ่อนนวลสวย น่าชม

เอาจิตกลับมา...เอาจิตกลับมา ....
กลับมากันแล้วนะคะ

ทีนี้ดิฉันก็เลยสนใจ เพราะพ่อหนุ่มน้อยบอกว่า แม่หญิงจะออกมาบ้างเป็นบางครั้ง แล้วจะหวงของสิ่งนี้มาก จึงไม่ไปไหน ที่หนุ่มนี้ได้มา ก็เป็ฯของที่ส่งทอดต่อๆ กันมา จนมาถึงเขานี่แหละ เลยอยากให้พี่ผู้หญิง ลองจับพลังดู พี่เขาก็บอกว่ามีจริง ดิฉันก็เลยขอดูพลัง

พี่แกก็เลยทำให้ตามคำขอ แต่เอาแค่เบาะๆ เพราะพี่เขาตรวจพลังมาตั้งแต่เช้าจนป่านนี้ พลังหมดตัว อ่อนเพลียมากแล้ว

เอาแค่ 2-3 วิ
ดิฉันเห็น พลังกลุ่มสีม่วงสดใส ลอยขึ้นมาเป็นกลุ่มเหนือวงกำไรนั้น (เอาละสิ ขณะที่เขียนอยู่นี้ งานเข้า ...ได้กลิ่นอะไรหอมๆ ลอยมาเตะจมูก) ขณะแก้ไขข้อความบางส่วน ที่เกี่ยวกับประโยคนี้ กลิ่นที่ว่า ก็ลอยกลับมาอีก เหมือนจะบอกว่า ใช่! ฉันเอง ผู้หญิงในกำไร (จิตของดิฉันบอกดิฉันอย่างนั้น)

เล่าจบแค่นี้ละกันค่ะ แต่รู้สึกแปลกดีที่หนุ่มคนนี้เชื่อเรื่องพลัง สงสัยถ้าไม่ได้กำไรมา คงจะยังไม่เชื่อเรื่องพรรณนี้แน่ รุ่นหนุ่มอย่างเขาคงเชื่อแต่เรื่อไฮเทค วัตถุนิยม อะไรประมาณ มากกว่าแม่หญิงในกำไร เป้นแน่

 

ผมได้อ่านเรื่องต่างๆที่ทุกๆท่านได้กรุณาเขียนเพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ไม่รู้ ซึ่งมีอยู่เป็นจำนวนมาก ต้องขอขอบคุณอีกครั้งนะครับ เพราะถ้าไม่มีพวกทุกท่านเขียนมาเล่าให้ฟัง ผมเองก้อไม่มีทางที่จะได้รับรู้เรื่องแบบนี้เลย รู้สึกว่าเป็นประโยชน์แก่ตัวเอง แม้ว่าเราจะไม่ได้พบเห็นด้วยตัวเองก้อตาม แต่ก้อทำให้เรารู้ได้ว่าสิ่งต่างๆเล่านี้ มีอยู่ ก้อต้องแล้วแต่ว่าแต่ละคนจะไปพบด้วยตัวเองได้แค่ไหน อย่างไร ยังไงก้อตามครับ ขอบคุณสำหรับสิ่งที่ทุกๆท่านได้ให้แก่พวกผม

 

ผมเองก้อเพิ่งได้เข้ามาอ่านกระทู้ต่างๆได้ไม่นานครับ แต่ในตัวเองนั้นมีความเชื่อในเรื่องพวกนี้พอสมควร ยิ่งพอได้อ่านเรื่องต่างๆมากขึ้น ก้อทำให้เราค่อยๆซึมซับและมีความเชื่อมากยิ่งขึ้น แต่ผมเองก้อพยายามที่จะทำให้ตัวเองรู้ได้ด้วยตัวเอง แต่ก้อยังไม่ทราบนะครับว่าจะเป็นอีกนานเท่าไหร่ แต่ก้อจะพยายามต่อไปครับ ยังไงก้อต้องขอความกรุณาผู้รู้ทุกท่านช่วยชี้แนะ ด้วยนะครับ ฝากตัวกับทุกท่านด้วยครับ

 

ตอนแรกๆที่สมัครเข้ามาที่นี่ตั้งแต่ 2007 เข้ามาเพราะมีเวปบอร์ดเพลงอยู่ก้อเข้ามาหาเพลงฟังครับ ไม่ได้รู้หรือทราบเลยครับว่ายังมีเวปบอร์ดแบบนี้อยู่ อาจเป็นเพราะตอนนั้นยังไม่มีเหตุปัจจัยที่จะได้เข้ามารับทราบเรื่องแบบนี้ก้อเป็นได้ครับ แต่ตอนนี้คงถึงเวลาเสียทีที่จะต้องรับทราบเรื่องต่างๆเหล่านี้ครับ ยังไงก้อขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านด้วยนะครับ ที่มีจิตเมตตา สร้างปัญญาให้ผู้ไม่รู้ครับ

 

โห แป๊บเดียว เรื่องอ่านเต็มตา อนุโมทนาพี่ดาวทะเลทราย ได้ไปทำบุญ
ที่วัดบ่อยๆ ขอบคุณคุณอธิษฐาน ที่เขียนเรื่อง เหมือนนักเขียน แถมพูดให้
คุณvisnuช่วยเล่าเรื่องอีก และอาจารย์ก็มาเท่าสมทบ แต่ว่าถ้าเป็น
ตัวกลมโดนตบมือโดยผู้ไม่เห็นตัว คงหัวโกร๋น ไม่กล้่าแวะเข้าห้องนั้น
แน่เลย คุณploymaneeมาเล่าอีกนะคะ ท่าทางมีเรื่องเล่าไม่ใช่น้อย
เหมือนกัน

แบบคุณเมืองแก้วค่ะ เรื่องเล่าหลายเรื่องทำให้คนกลัวบาป และเว้นทำ
ชั่วได้ คนเขียนก็ได้บุญที่ทำให้คนกลัวบาป เชื่อเรื่องเวรกรรม ว่ามีจริง

คุณunclenonมาแล้ว สงสัยจะล้ำหน้า ว่างๆขอเวลาอาจารย์
เพื่อฝึกฝนนะคะ เข้ามาเพื่อขอขอบคุณคนเขียนทุกคนเลยค่ะ

 

จริงๆ เวลาเจออะไรที่มัน อปรกติ มันไม่ได้น่ากลัวอย่างที่เราๆ ท่านๆ ดูในหนัง ภาพยนต์ ละคร กันหรอกนะคะ คุณตัวกลม

เพราะว่ามันไม่ได้มี sound effect ให้หัวใจไปตกที่ตาตุ่มอย่างนั้น เขาทำหนังตั้งใจให้เราตื่นเต้น ไม่อย่างนั้นหนังเขาก็ขายไม่ได้

เพราะเรืองจริงคือ เวลาเจอ ถ้าจิตเราไม่นิ่ง ก็จะไม่เห็น หรือถ้าเห็นก็เห็นเพียงไหวๆ
เขาจะมาปรากฏให้เห็นต่อเมื่อเขารู้ว่าเราช่วยเขาได้ อาจจะเป้ฯจิตที่นิ่ง หรือเป็นบุญบารมีของเรา ไม่ว่าจะเป็นบารมีในปัจจุบัน หรือมีของเก่า ในอดีตชาติ

ฉะนั้น การโดนใครคนไหน ที่ไม่เห็นตัว ถ้าจิตเราคิดดี ปรกติเป็นคนมีใจเมตตา เราจะไม่รู้สึกกลัวในสิ่งที่เกิดขึ้นค่ะ คิดว่าอย่างนั้น

ใช่ไหมคะ the third eyes เจ้าของเรื่อง ผู้เขียนว่า โดนวิญญาณปัดมือหนะค่ะ

เมื่อหลายวันก่อน ดิฉันเดินไม่ดี เกือบตกบันได แต่เชื่อไหมคะ ว่ามันเหมือนแต่สไลต์ฝ่าเท้า จากชั้นที่ 3 มาชั้นที่ 1 เรียกว่าตกบันไดข้ามขั้นกันเลย

เจ็บนิดหน่อย แต่ไม่เคล็ด ก้นกระแทก หรืออะไรทั้งสิ้นเลย แป๊บเดียวก็หาย ไม่มีอะไรผิดปรกติทั้งสิ้น นี้จิตเพิ่งนึกได้ว่า หรืออาจเป็นเจ้าที่ก็ไม่ทราบ ที่กรุณาเราอยู่