เออ!...ตามมาทำไม..ถ้าไม่รักยายผีป่า?!!

หวัดดีค่ะ คุณยายที่รักค่ะ มีเพลงด้วยหรอค่ะ เฮ้อ.. ทำไมฟังไม่ได้นะ รึคอมเราไม่เป็นจัยน่า..

 

วันนี้ไปดูหน้าที่เค้าระลึกชาติกันได้ ไม่รู้เป็นไร รุ่งรึสึกอึดอัดจังเลย ก็อยากถามเค้านะคะว่า แล้วชาติที่แล้วรุ่งเป็นอะไร แต่ก็คิดอีกทีไม่รู้ดีกว่า ชาตินี้ดูเหมือนจ๊นจน แสดงว่าชาติที่แล้วไม่ใส่บาตรแน่เลย สวยก็ไม่สวย แสดงว่าชาติก่อนขี้โกรธใช้ได้เลยนะนิ หัวก็ไม่ค่อยดี เฮ้อ... แต่ก็ยังอยากรู้นิดหน่อย ........... ทำไมถึงขี้เกียจปฎิบัตินักนะ ไม่อยากจะพ้นทุกข์กะเค้าหรือไรหนอตัวเอง ชาติที่แล้วขี้เกียจเหมือนชาตินี้รึเปล่านะ คิคิ (ขอรำพึงรำพันค่ะ ....)

 

ถึงยาย

เดือนเมษานี้จะลาก คนอีก 10 คนไปหายายหละ คิดไว้นะ

แหะๆ

 

ใกล้จะถึงวันส่งกรานต์แล้วอ่า......

ใครจะไปเที่ยวไหนกานบ้าง....

อย่าลืมเมาไม่ขับน๊ะ เอิ๊กกกก

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 3 คน ( เป็นสมาชิก 1 คน และ บุคคลทั่วไป 2 คน ) </TD><TD class=thead width="14%">

[ แนะนำเรื่องเด่น ]​

</TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>ยายผีป่า </TD></TR></TBODY></TABLE>

ขออภัยจ๊ะที่ไม่ได้รับสาย เพิ่งตื่นจ๊ะ ยายผีป่าเพลียมั๊กๆ

อ้อ น้องรุ่งจ๊ะ ที่เวปนี้มีการลงเพลงได้และรับฟังได้แต่ตอนนี้ไม่สามารถอัพโหลดเก็บไว้ได้แล้วใช่ไหมจ๊ะน้องผึ้งจ๋า

ที่น้องรุ่งไม่ได้ยินเสียงเพลง อาจเป็นเพราะว่าไม่ได้เปิดลำโพงล่ะสิท่า อิอิ

มีเรื่องมีราวข่าวใหม่ๆอะไรบ้างเอ๋ย มีคุยกันหน่อยสิจ๊ะ ยายผีป่าก็มึนตึบเลยช่วงนี้

 

คุณ ligore มาอนุโมทนาอย่างเดียวเลย

คุยได้เลยค่ะ เด๋วนะ ขอสัมภาษณ์หน่อย อิอิ

ชื่ออารายค๊ะ...มาร่วม พลพรรคเหล่านาคีนาคาป่าว ???

 

.................................................

 

อู้หู้...ไม่น่าเชื่อเลย อย่างรุ่งก็ยังมีคนอนุโมทนาให้ด้วยหรอค่ะนิ ยังไม่ได้ทำไรที่เป็นประโยชน์ คิคิ ดีใจจังเลยค่ะ อนุโมทนากะเค้าไม่เป็นนะนิ ทำยังไงคิคิ

 

ว่าแล้วก็โมทนาซะเลย

อิอิ

 

ยายหน้าเด็กว่าหนูอีกนะ อิอิ ขอบคุณคุณยายที่แนะนำอะไรดีๆ หลายอย่างเลย เข้ามานั่งอ่านเพลินดีแท้ มีปัญหาจะมาปรึกษาคุณยายนะค่ะ หนูมันพวกรู้น้อยอ่ะ ต้องการคำแนะนำอีกมากมาย เด็กอ่อนหัด..........

จะมีใครใครรักคนหน้าตาอย่างฉัน ที่มันธรรมดาไม่เข้าตาเหมือนใครใคร

จะมีใครใครไหมที่จะมองแต่หัวใจ จะมีไหมใครเข้าใจรักกัน :'(

ยายจ๋า เค้าบอกเลิกหนูเค้าบอกว่าเหตุผลเพราะเราสามารถสื่อจิต วิญญาณได้ถ้าไปอยู่บ้านเค้าคงอึดอัด เพราะที่บ้านของเค้าก็เป็นแบบนี้มีอะไรแปลกๆในบ้าน บ้านเค้าจะมีเฝ้าอะไรก็ไม่รู้ทุกวันเสาร์ที่ 2 ของเดือน แล้วคนที่บ้านเค้าก็สั่งห้ามไม่ให้พาหนูไปด้วยน่ะ หนูก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เค้าบอกว่ากลัวหนูจะเกิดอาการ หนูก็ไม่เข้าใจว่าหนูจะเกิดอาการอะไร สับสนไปหมด แต่ก็ทำใจไว้บ้างแล้ว ว่ามันต้องเป็นแบบนี้ ที่มาบ่น คือน้อยใจ สรุปแล้ว มันดีหรือไม่ดีกันนี่ ไอ้ความสามารถพิเศษที่ฟ้าประทานให้มานี่ น้อยใจอ่ะ ยายจ๋า ไม่มีอะไรก็แค่หมดความมั่นใจทั้งๆที่ไม่ค่อยจะมีอยู่แล้ว เฮ้อไอ้ความมั่นใจนี่ แต่ยังไงเราเกิดมาก้ต้องสร้างบุญ บารมี ทำความดีกันต่อไป เราต้องอดทน ต้องทนให้ได้ เด็กอ่อนต่อโลก :'( อารมณ์นี้พารานอยจิงๆ สงสัยต้องไปสงบอารมณ์หยาบๆซะหน่อย

 

แง๊ๆๆๆๆ ฮือๆๆๆๆ คุณยายสุดสวยจ๋า..หนูก้อป่วยอีกแล้วค่ะ ไปปฏิบัติธรรมได้แค่ สอง วันต้องโทรให้พ่อมารับแล้วอ่ะค่ะ...เป็นไรไม่รู้ ไม่สบายตลอดเลยค่ะ
วันนี้จะไปเช๊คร่างกายซะหน่อยค่ะ..รินอยากไปหายาย แต่ตอนนี้ยังไปไม่ได้อีกเพราะสุขภาพไม่ดีค่ะ พ่อแม่ยังไม่ให้ไปไหนค่ะ ให้พักก่อน กลัวไปเป็นลมอีกง่ะ
แง๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ หนูแพลนแล้วนะคะว่าจะไปหายายอ่ะ...ทำไมน๊า..รินกะยาย ไม่ได้เจอกันซะทีล่ะคะ..

 

อืม วันนี้ค่อยหายเพลียแระ เจ้านุ่มและนิ่มสุนัขสองตัวจอมซน ดั้นมากัดสายที่ชาร์ตแบตยายกระจุยเลย สงสัยมันคงรำคาญที่มัวแต่คุยสายจนลืมให้อาหารพวกมันง่ะ แหม สุนัขทุกวันนี้เลี้ยงเสียหมา เพราะให้อาหารสำเร็จแพงๆกิน เมื่อวานเอากุ้งกั้งทอกกรอบมาให้กินมันไม่กินแถมมองหน้าแบบเคืองๆ ทำนองว่า เนี่ยเหรออาหารคน โหย อุตส่าหืไม่ชิมก่อนหมาแระ มันดันมาต่อว่าทางสายตาอีกง่ะ

ขอต้อนรับทุกคนค่ะ มาเป็นพี่เป็นน้องกัน คนเก่าๆ ไม่ได้หายไปไหน โดยเฉพาะเจ้าอ้วนกลม อุ้ย คำอ้น เอาหมอขอนแก่นไม่ได้ เพราะช่วงสอบมัวแต่มาจ้อหน้าคอม เมื่อวานเจออาจารย์ที่มหาลัยด้วยแหล่ะคำอ้น(ม่ายบอกมหาลัยไหนกลัวโดนฟ้อง แถวๆที่อ้นอยู่นั่นล่ะ) ควงน้องนักเรียนมาด้วยล่ะ โห เนี่ยสาวๆสมัยเนี้ย กลัวเกรดตกขนาดเนี้ยเรยเนอะ

น้องรุ่งไม่ต้องกลัวว่าตัวเองจะไม่มีคู่ มีแน่นอนจ๊ะ เดี๋ยวถึงเวลาแล้ว อย่างงล่ะว่า จะเลือกคนไหนน๊อ รักพี่เสียดายน้อง อิอิ ความสวยไม่ใช่ที่หน้าตา

น้องกิฟจ๊ะ มีสาวหลายคนค่ะที่นี่ที่มีอะไรพิเศษนอกเหนือธรรมชาติคนทั่วไปควรเป็น บางคนเรียนนอกโน่น แต่พอมามีสัมผัสได้อย่างนี้ ต้องมีความเป็นปัจจุบันควบคู่ไปด้วย ดังนั้นต้องแยกแยะให้ออกว่า เราควรวางตัวในสังคมทั่วไปอย่างไร ไม่ให้มันเป็นคนประหลาด (เพี้ยน) ในสายตาของคนทั่วไป เดี๋ยวยายจะค่อยๆมาเล่า

น้อง513ไม่ทราบเป็นยังงัยบ้าง มีอะไรก็โทมาหาได้นะคะ แต่วันนี้สงสัยโทหาไม่ผ่าน เพราะยังไม่ชาร์ตแบต ห่วงและเข้าใจค่ะว่า เวลามันเกิดขึ้นกระทันหัน ต่อให้เราเตรียมใจไว้แล้วว่า มันต้องถึงวันนี้สักวัน มันก็เจ็บค่ะ จะไม่ขอตอกย้ำก็ไม่ได้ เพราะมันจะต้องผ่านจุดนี้กันท้างน้าน ไม่ว่าหญิง ชาย ตุ๊ด ดี้ ทอม แม้หระทั่งจะลงโลงมะรอมมะร่อ ยังดิ้นรนหาคนมาช่วยพยุงอยู่ง่ะ อิอิ

น้องระรินคนสวย ไปหายายเมื่อไรก็ยินดีต้อนรับเสมอค่ะ แต่ตอนนี้หมั่นดูแลตัวเองบ้างนะคะ รักษษศีลที่วัดน่ะ มันเป็นการไปเข้าค่ายค่ะ รักษษศีลทุกลมหายใจเข้าออกทุกที่ ทุกเวลา นั่นล่ะคือนักปฏิบัติธรรมจริงๆ (อันที่จริงทุกคนคือนักปฏิบัติธรรมค่ะ) ธรรมคือความจริงรายรอบเรานั่นล่ะ

เอ๊ะ วันนี้หนุ่มๆไม่มาเหรอ น้องดร น้องจิน น้องมิคกี้ไปไหนล่ะคำอ้น น้องอ่อน น้องไนน์ น้องไร้นาม หายต๋อมเรย มาคุยกันเร้วหนุ่มๆ สาวๆเค้าไม่ใช่ปอบน๊า น้องไข่แมลงสาปเป็นงับ้างเอ๋ย ยัยเดสิเร คงได้งานแระ เงียบเรย

 

เอ้า ไปหาตัวช่วยมาช่วงที่ยายผีป่าไม่มีเวลาเรียบเรียง น้องรินไปหามาลงไว้หลายๆห้อง แต่คิดว่าดึงมาตรงเนี้ยล่ะ คนซอกซ้ำแถวๆเนี๊ย คนที่กำลังสับสน คนที่กำลังจะก้าวถอยไปหาหลักใหม่หรือหาจุดยืน จะได้อ่านไปพลางๆ

อนุโมทนากับน้องรินจ๊ะ น้องรุ่งจ๊ะ คลิกไปที่ใต้โพสของคนๆนั้น จะมีคำว่า อนุโมทนา สาธุ ข้างๆ คำว่า Quate ค่ะ (กรอบนี้ใช้คลิกที่โพสที่เราต้องการยกมาพูดคุยต่อเนื่องค่ะ)


เอาล่ะค่อยๆอ่านเน้อ เดี๋ยวยายขอตัวอาบน้ำก่อนแล้วจะไปธุระหลายที่ข้างนอก

ว่างัยจ๊ะนัยเฟริส เห็นสาวๆมาแยะ เลยรีบเลื้อยมาก่อนหัวหน้าฝูงหรือจ๊ะ อิอิ ผล้อเล่น น้องเฟริสน่ารักค่ะ ใจดี มีธรีรมดี๊ดีค่ะ จับได้ ลูบได้ คลำได้ แต่ห้ามครอบครอง)
::พรุ่งนี้อาจสายเกินไป::
<HR style="COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- / icon and title --><!-- message -->ถ้าคุณโกรธใครขึ้นมาแล้วไม่มีใครอยู่ตรงนั้นเพื่อช่วยแก้สถานการณ์

จงทำด้วยตัวเอง

บางทีใครคนนั้นอาจจะยังคงอยากเป็นเพื่อนกับคุณอยู่
และ ถ้าคุณไม่ทำ พรุ่งนี้อาจสายเกินไป
ถ้าคุณตกหลุมรักใครสักคนแต่คนๆ นั้นไม่รู้ จงบอกเค้าไป

บางทีคนๆ

นั้นอาจจะกำลังรักคุณอยู่ด้วยเช่นกัน
และถ้าคุณไม่บอกเค้า


บางทีพรุ่งนี้อาจจะสาย

ถ้าคุณอยากจะจูบใครสักคนหนึ่งเหลือเกิน

ทำเสียสิบางทีเค้าคนนั้นอาจจะกำลังต้องการจูบของคุณอยู่ก็ได้
และถ้าคุณไม่ได้ทำ
บางทีพรุ่งนี้อาจจะสายเกินไป

ถ้าคุณยังคงรักใครสักคนที่คุณคิดว่าป่านนี้เค้าคงลืมคุณไปแล้ว
จงบอกเค้าวันนี้

บางทีเค้าอาจจะยังคงรักคุณอยู่เช่นกัน

ถ้าคุณไม่บอกเค้าวันนี้ บางทีพรุ่งนี้อาจจะสายเกินไป

ถ้าคุณต้องการการกอดจากเพื่อนสักคนหนึ่ง
บอกเค้าสิ

บางทีพวกเค้าอาจกำลังอยากให้คุณกอดมากกว่าที่คุณเป็นเสียอีก
และถ้าคุณไม่ทำวันนี้

บางทีพรุ่งนี้อาจจะสายเกินไป

ถ้าคุณรู้สึกว่าเพื่อนคุณแสนดีเหลือเกิน จงบอกพวกเค้าด้วย
เพราะเค้าเองก็อาจจกำลังรู้สึกอย่างเดียวกับคุณเช่นกัน
ถ้าคุณไม่ทำแล้วเค้าต้องจากไปเสียแล้ว บางทีพรุ่งนี้อาจจะสายเกินไป
ถ้าคุณรักพ่อแม่ของคุณและยังไม่มีโอกาสแสดงออกมา ทำซะเถอะ

ท่านยังอยู่ตรงนั้นเพื่อให้คุณได้มีโอกาสแสดงให้ท่านรู้

หากท่านจากไปวันนี้

พรุ่งนี้ก็สายเกินไปเสียแล้ว

ส่งข้อความนี้ไปให้ทุกๆ
คนที่คุณแคร์พวกเค้า
รวมทั้งคนที่ส่งมันมาให้คุณด้วย
แล้วคุณจะได้รู้ว่ามีใครบ้างที่เค้าแคร์คุณเช่นกัน......ไม่งั้น.........บางที่

.........พรุ่งนี้อาจจะสายเกินไป
<!-- / message -->

 

สวัสดีค่ะคุณยายสุดสวยแห่งจักรวาลคู่ขนาน...หนูมีเรื่องอยากจะถามคุณยายค่ะ
คือทำยังไง รินถึงจะรู้ว่า สิ่งใด ที่อยู่กับรินอ่ะค่ะ..มีทั้งพระ ทั้งคน ทักรินเยอะมากๆเลยค่ะ..ว่ามีนั่น มีนี่ บอกว่าไปไหนก้อไปกะรินตลอด ดูแลริน รินไม่รู้ว่าควรเชื่อดีไม่ดีค่ะรินอยากรู้แบบกระจ่างๆ ที่แน่นอนเลย ว่าคือใคร หรือ อะไร..รินเคยฝันเห็นผู้ชายแก่ๆ ใส่ชุดสีขาวทั้งชุด มาบอกให้รินเลือก องค์เทพ ที่นั่งอยู่ มีทั้งหมด แปดองค์ แล้วรินก้อคิดในใจว่า อืมม..รินก้อต้องเลือก องค์ที่ดูหน้าตาใจดีๆ แล้วก้อหล่อๆ อ่ะค่ะ นี่คือรินฝันนะคะ แล้วรินชี้เลือกไปองค์นึง แล้วองค์ที่รินเลือกก้อลืมตาขึ้น ท่านก้อยิ้มให้ค่ะ แต่ที่รินเห็นอ่ะ ไม่ใช่เป็นรูปปั้นนะคะ เป็นแบบคนเลย แต่แต่งตัวแบบหนัง จักรๆวงศ์ค่ะ
แล้วทีนี้ลุงคนแก่ ก้อบอกอีกว่า มีผู้หญิงด้วยที่จะอยู่กับริน แล้วลุงแก่ ถามรินว่าอยากเห็นมั้ยว่าหน้าตาเป็นยังไง..รินตอบอยากเห็น แล้วอยู่ดีๆ ก้อมีกระดาษแผ่นนึงหล่นลงมา รินเห็นเป็นรูปหน้าผู้หญิงสวยสง่ามากๆค่ะ
แล้วหนูก้อตกใจตื่นค่ะ..ปกติ รินเป็นคนไม่ฝัน แต่ถ้ารินฝันแล้วมันชอบเป็นจริงค่ะ แล้วอีกอย่างรินไปที่ไหน ถ้ารินไม่ชอบ หรือ อยู่ไม่ได้ ขนแขนรินจะลุกเลยเหมือนกับมีอะไรซักอย่างมาสื่อให้รินรู้ ว่าที่นี่ต้องมีอะไรไม่ดีๆแน่ๆเลย รินเคยไปนอนโรงแรม บางที่รินเข้าไปแล้วรินรู้สึกอึดอัด ขนลุก รินรู้เลยว่าต้องย้ายห้องค่ะ..เพราะใจรินจะไม่อยากอยู่เลย..
บางเรื่องรินคิดว่าน่าจะเป็นแบบนี้ รู้สึกแบบนี้..หรือว่าเห็นแล้วรู้สึกแปลกๆ..แต่รินได้แต่คิดในใจ..แต่ส่วนใหญ่มันชอบเป็นจริง เหมือนมีลางสังหรณ์บ่อยๆค่ะ...แต่ไม่แน่ใจตัวเองว่าถ้าพูดออกมาแล้วจะจริงมั้ยก้อได้แต่คิดค่ะ

มีหลายเหตุการณ์มากๆเลยค่ะ ที่รินประสบมาด้วยตัวเอง..รินจะยกตัวอย่างเป็นบางเรื่องนะคะ..ตอนรินเรียน ถ้าที่บ้านญาติพี่น้องรินเป็นไรซึ่งรินไม่มีทางรู้ถ้าไม่มีใครโทรมาบอกริน ลูกกะตารินจะเต้นๆๆถี่ๆๆ ทุกวันเลยค่ะ รินก้อจะคิดละว่าต้องมีอะไรแน่ๆเลย รินต้องโทรกลับหาที่บ้านแล้วก้อมีเรื่องที่ไม่ดีจริงๆเป็นแบบนี้ทุกครั้งค่ะ แต่อันนี้เฉพาะที่รินไม่ได้อยู่ไทยนะคะ

แล้วก้อมีอีก..รินเคยโดนเหมือนผีอำบ่อยมากๆค่ะ ตอนนั้นรินเรียนที่ไทยนี่แหละ รินอยู่ที่บ้านในห้องรินนะ..ไม่ว่าจะกลางวัน กลางคืน รินนอนไม่ได้เลย แค่เอนตัวหลับก้อไม่ได้ ผีจะอำเลย รินจะขยับไปไหนไม่ได้ แต่รินจะได้ยินเสียงคนคุยกัน แต่รินพูดไม่ออกอ่ะ อึดอัดมากๆเหมือนจะขาดใจตายให้ได้เลย รินก้อท่องชินบัญชร รินโดนทุกวันถ้ารินนอนคนเดียวในห้องรินที่บ้านค่ะ รินสวดๆๆๆ ก้อไม่หาย รินต้องพยายามสู้ แบบอึดใจนึงง่ะยาย อธิบายไม่ถูก แล้วหันตัวกลับ..กว่าจะได้ก้อเกือบตาย กลัวสุดๆจะขาดใจไงก้อไม่รู้ รินก้อเป็นแบบนี้มาเป็นเดือนๆเลยค่ะ ช่วงสอบเนี่ยจะทรมานมากๆ ต้องการนอนพักแปบนึง แล้วจะอ่านหนังสือต่อ ก้อนอนไม่ได้ เพราะหลับที่ไรโดนทุกที แต่ถ้ารินไปนอนห้องพ่อแม่ รินจะไม่โดนอะไรเลยค่ะ นอนหลับสบายมากๆ แต่ทุกวันนี้รินไม่เป็นแล้วค่ะ นานๆๆ ที รินถึงจะเป็นค่ะ

มีคน มีพระ เยอะแยะ บอกรินว่ารินมีอะไรแบบเนี่ย องค์ อะไรเนี่ย..แต่รินไม่เคยเชื่อเลยค่ะ เฉยๆไม่สนใจ..แต่ในที่สุดรินต้องเชื่อง่ะ
เพราะแม่หนูไปหาคนรู้จักแล้วเค้าทำพิธีให้รินอ่ะ เค้าทำขันธ์ให้ แต่รินไม่ได้เป็นองค์ลงนะคะ เพราะรินกลัวค่ะ..หลังจากนั้น รินก้อไม่ค่อยโดนอำแล้ว เค้าบอกว่าที่เป็นงี้เพราะรินไม่เชื่อ รินฝืนตัวเอง รินไม่ยอมรับว่ารินมี ก้อจริงรินไม่เชื่อ รินไม่รับจริงๆในตอนแรกที่รู้ เพราะมีคนที่ไม่รู้จัก อยู่ดีๆเจอริน ก้อมาทักรินมีนั่นมีนี่ เหมือนรินรู้มานานละ แต่ทำไมไม่เชื่อ ทำนองนี้อ่ะค่ะเค้าเลยอำซะเลย..แล้วทีนี้ มี เจ้าจีน..คือ คนทรงเนี่ย เค้าทรงเจ้าจีนค่ะ แล้วเค้ามาถึงที่บ้านเค้าก้อให้เอาขันธ์ไปทิ้งที่แม่น้ำค่ะ..แต่ก้อไม่มีไรเกิดขึ้นกะรินนะคะ
แต่รินงง สับสนกับตัวเองมากๆ เชื่อมั้ยคะทุกวันนี้ รินยังไม่รู้เลยค่ะว่า รินควรจะไปทางไหน คือ หนูสับสนมากๆค่ะ รินรู้สึกว่าบางทีรินโลเลมากๆ
อะไรก้อไม่รู้..ทุกวันนี้รินยังไม่รู้เลยว่ารินต้องทำไรต่อไป นอกจากเรียน..
คือจริงๆ หนูไม่อยากขอเงินพ่อแม่ละค่ะ โตจะตายอยู่ละไม่เคยหาเงินเองเลย
เห็นคนอื่นๆเค้าหาเงงินเองแล้วรินอยากเป็นมั้งไม่ต้องขอพ่อแม่..แต่ทุกวันนี้ยังขออยู่เลยค่ะ
แล้วคุณยายคะ..หนูเป็นบ้าไรก้อไม่รู้นะคะ คือ ถ้าไม่ชอบ หรือ เห็นว่าคนๆนึงอ่ะ ทำผิด ไม่ว่าจะเป็นญาติ หรือ คนรู้จักก้อตาม รินจะพูดไปแบบตรงๆเลยง่ะ มันรู้สึกตะขิดตะขวงใจไงไม่รู้ถ้าไม่ได้พูด..มันก้อเหมือนรินว่าเค้า คือ รินพูดตรงเกินไปค่ะ พ่อรินเคยสอนว่า สังคมสมัยนี้ใส่หน้ากากเข้าหากัน บางทีเราต้องทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น เหมือนต้นไผ่ที่ลมพัดแล้วปลิวไปทางเดียวกะลม ไม่โต้ลม...พ่อรินบอกแบบนี้ รินก้อรู้ว่าพ่อพูดถูก แต่ รินทำไม่ได้อ่ะ ยังไงก้อทำไม่ได้ รินรู้เลยว่ารินไม่สามารถทำงานได้ ถ้ารินยังเป็นแบบนี้ เพราะกลัวจะมีเรื่องซะก่อนน่ะสิคะ..โหยยย มันมีเยอะมากเลยค่ะ เรื่องของรินอ่ะ..เอ่อ คุณยายคะ บางทีหน้าหนูดูเป็นเด๊กๆ แต่บางทีหน้าหนูดูเป็นคนแก่ๆ ไงไม่รู้ค่ะ รินสังเกตตัวเองหลายครั้งแล้วค้ะ รินเคยไปบ้านน้ารินนะ แล้วน้าหนูเค้าก้อมีอะไรของเค้านี่แหละค่ะ..น้าหนูบอกว่า ทำไมหน้าตาหนูดูแก่ๆ แล้วก้อ นัยน์ตาอ่ะ ดูกร้าวมากๆเลยค่ะ น้าบอกแบบนี้ตอนรินไปหาเมื่อปีไหนไม่รู้นานแล้วค่ะ จำไม่ได้ แล้วหลังจากนั้นเป็นเดือนๆอ่ะ แต่ไม่รู้กี่เดือน
รินก้อไปหาน้าอีก..น้าทักว่า หน้าตาไม่เหมือนคราวที่แล้วเลย ตอนนี้ลูกกะตาไม่ดุ ไม่กร้าว หน้าไม่แก่..รินนี่งงเลย

แต่ที่สรุปเนี่ยค่ะ..รินอยากรู้ให้แน่ชัดว่า อะไร ที่อยู่กับริน เพราะเท่าที่รู้มา บอกว่า มีทั้งหญิงทั้งชายค่ะ..รินอยากรู้ชื่อ แล้วอยากรู้ด้วยว่าเป็นใครค่ะ อยากรู้ด้วยค่ะว่าอยู่ทำไม ถ้าอยู่จริงๆแล้วทำไมไม่ช่วยหนู...อ๋อ เค้าเคยช่วยแต่เป็นบางเรื่องที่เห็นชัดเจนค่ะ นอกนั้นไม่เห็นมีไรเลย.. รินควรทำไงคะ ถึงจะรู้แบบกระจ่างๆเลย ทุกวันนี้ก้อเบื่อจะตายอยู่ละ
รินว่าจะไปกราบหลวงพี่เล๊ก แต่ไม่รู้ตอนไหน เพราะตอนนี้ไม่สบายอยู่ค่ะ
หนูอยาก ปุจฉา วิสัชนา กะหลวงพี่เล๊กค่ะ อยากรู้จริงๆค่ะ คุณยายว่าเค้าเป็นใคร ทำไมมาอยู่กะริน เป็นผีป่าวก้อไม่รู้..ไว้ถ้าหนูเจอคุณยายเมื่อไหร่นะคะรินจะเล่าให้หมดเลยว่า ในชีวิตหนูจนถึงทุกวันนี้ รินประสบกับอะไรมาบ้างค่ะ..เพราะมีเยอะมากๆ รินขี้เกียจพิมพ์แล้วอ่ะค่ะ เล่ามันส์กว่าเยอะเลยค่ะคุณยาย...คิคิ

 

อืม ทุกอย่างเป็นปัตจัตตังลูกเอ๊ย มีความดีความเจริญ เยี่ยงไร หาได้ดับสิ้นไปกับเพลาที่ผ่านมาดอกนา คนดีย่อมมีผีคุ้ม อันผีนี่มีทั้งผีดีและไม่ดี จิตที่เป็นจิตดีมีธรรมของเจ้านั่นล่ะที่จริง ที่จะควบคุมอำนาจต่างๆได้

หากพูดไป ตามคำพูดที่เขาชอบเรียก คือมีองค์มาคุ้มครองนั่นใช่ แต่ไม่ใช่มาให้เป็นร่าง แต่หากรับขันธุ์ต้องไหว้ครูตลอด ไม่ทำเองก็ต้องไปร่วมงานพิธีที่ๆอื่นจัด อย่าไปที่เขาไหว้เจ้านะ เจ้าดื่มกิน มีเครื่องเซ่น เทพต้องปฏิบัติ เทพไปคุ้มครองใคร คนนั้นส่วนมากชอบสมถะ และชี้แนะนำทางที่ดีต่อผู้อื่น(ชอบยุ่งหรือเสือก หวังให้เขาได้ดี นี่คำเดียวกัน)

ดังนั้นน้องริน เน้นการช่วยเหลืองานสังคมสงเคราะห์ที่ทำด้วยตัวเองจะดีที่สุด

อ้อ น้องรินคะ เพื่อนของเพื่อนสนิทน้องริน มีไหมจ๊ะที่เสียชีวิต เขาเคยรู้จักน้องรินผ่านเพื่อนหรือคนรู้จักน้องรินน่ะค่ะ ตายก่อนวัยอันสมควร

 

ขอบคุณนะคะคุณยายสำหรับคำตอบอ่ะค่ะ...ที่คุณยายบอกรืนเน้นการช่วยเหลืองานสังคมสงเคราะห์
เนี่ย มีคนบอกหนูหลายคนละค่ะ แล้วจริงๆรินก้อชอบด้วยค่ะ..

เรื่องเพื่อนของเพื่อนที่ตาย ไม่มีนะคะคุณยาย หรือถ้ามีรินก้อไม่ทราบอ่ะค่ะ เพราะ ตั้งแต่รินกลับมา มีเพื่อนที่เมืองไทยรู้ว่ารินกลับยังไม่ถึงสิบคนเลยค่ะ
แต่รินไม่เคยได้ข่าวว่ามีเพื่อนตายเลยค่ะ...คือยังไงหรอคะ คุณยาย..??

อืมมม...คุณยายคะ..มีบางอย่างที่รินจะทำสำเร๊จ หรือว่า รินจะได้แล้ว..มันต้องมีอะไรไม่รู้สิคะ ทำให้รินอดได้ทุกครั้งเลยค่ะ..
เหมือน การสอบ..ตอนแรกรินคิดว่าจะตอบอันนี้ แต่ไปๆมาๆตอบอีกข้อ..ซึ่งข้อที่รินจะตอบครั้งแรกอ่ะค่ะ เป็นข้อที่ถูก.. อืมมม หนูอธิบายให้คุณยายฟังไม่ถูกค่ะ...เอ่อ เช่นว่า หนูจะต้องไปเรียนเดือนนี้ละ ทุกอย่างเรียบร้อย แต่สุดท้าย มันต้องได้เลื่อนทุกทีเลย..อะไรแบบเนี้ยค่ะ บางทีใจคิดอีกอย่าง แต่การกระทำๆไปอีกอย่าง..คือ มันไม่แน่นอน มันโลเล ไปหมดเลยค่ะคุณยาย บางทีรินรู้สึกว่า เหมือนไม่ใช่ตัวรินเองที่คิดทำอะไรๆเนี่ยค่ะ บางทีรู้แต่ก้อทำ..ตอนแรกๆนะคะไม่มีใครเข้าใจรินเลย หาว่ารินบ้า..คิดมาก คิดไปเอง..แต่ตอนนี้ มีคนบอกพ่อแม่ว่ารินเป็นแบบนี้ๆ พ่อแม่เลยเข้าใจมากขึ้น..แต่ตัวรินอ่ะไม่เข้าใจตัวเองค่ะ

คุณยายคะ หนูอยากให้อะไรที่อยู่กะหนูเนี่ย มาบอกหนูจริงๆเลยค่ะ ว่าหนูควรทำยังไง เดินไปทางไหน รินไม่อยากเดินผิดทางอีก รินเคยเป็นแล้ว มันเสียเวลาไร้ประโยชน์มากๆเลยค่ะ.. หนูสับสนจริงๆ เครียดๆ คนอื่นๆเค้ามีแพลนแล้ว แต่รินไม่มีเลยค่ะ แต่ผู้รู้บางคนก้อบอกรินว่าให้รินปฏิบัติค่ะแต่ต้องทำประจำนะคะ แล้วรินจะรู้ว่ารินควรทำยังไงกับชีวิตของรินง่ะ แล้วสิ่งที่รินต้องการมันจะมาเอง แต่มันจะมาได้ยังไง? แล้วเค้าบอกยังไม่ให้หนูมีแฟนด้วยค่ะ..แต่รินก้อคิดในใจนะ อะไรกัน รินเป็นมนุษย์นะ ยังตัด รัก โลภ โกรธ หลง ไม่ได้หรอกตอนนี้..หนูยังไม่บรรลุ แล้วให้หนูปฏิบัติตลอดอ่ะ ก้อเป็นไปไม่ได้ เพราะบางทีรินไม่ว่าง รินง่วง ก้อไม่ได้ทำละ แต่ที่รินสังเกตตัวรินเองนะคะ ถ้ารินไม่ได้ปฏิบัตินะคะ จะมีแต่เรื่องไม่ดีๆๆเกืดขึ้นกับริน ซ้ำแล้วซ้ำอีกค่ะ บางทีคนที่รู้จักเนี่ยแหละค่ะ ก้อมองรินไปในทางที่ไม่ดี ซึ่งรินไม่ได้ทำอะไรเลยนะคะ...

แต่มีสิ่งนึงที่จะเกิดขึ้นกับรินทันทีค่ะ ถ้ารินเถียง หรือ ว่าพ่อแม่..คือ รินเดินไปที่ไหน เท้ารินจะต้องไปเตะอะไรบางอย่างทุกที เจ๊บจนน้ำตาไหลเลย ที่รินรู้เพราะรินเคยเถียงค่ะ กี่ครั้งๆ รินก้อโดนทุกครั้งๆในวันเดียวกันค่ะ
ถ้าอยู่บ้าน รินเดินขึ้นบันไดทีไร เท้ารินจะไปเตะที่เป็นแง่ๆ ของบันไดทุกครั้ง ถ้าไม่เตะที่บันได ก้อจามาเตะ ปลายประตูห้องตัวรินเองนี่ล่ะค่ะ เจ็บสุดๆค่ะ น้ำตาไหล ทุกครั้งที่โดน หลังจากที่โดนบ่อยๆ รินไม่เถียงพ่อแม่อีกเลยค่ะ
ที่หนูเถียงเนี่ย ส่วนใหญ่ก้อจะเป็นเรื่องพี่ชายรินนี่แหละค่ะ เพราะพ่อแม่ไม่กล้าว่า พี่ชายรืนเลย รินเลยบอกว่า นี่ลูกนะไม่ใช่พ่อแม่ ทำไม ป๊ากะแม่ ต้องกลัวด้วย..อะไรแบบนี้ค่ะ พ่อแม่รินก้อจะบอกรินว่า เอาหน่าๆๆๆ น้องริน ไม่เป็นไร ป๊า แม่ก้อไม่รู้จะทำไงแล้ว...เฮ้อ..แต่ตอนนี้หนูสงบละค่ะ เค้าอยากทำไรก้อช่างเค้า..แต่ตอนนี้รินรู้ว่ามีญาตืเนี่ยค่ะ มองแบบดูถูกหนู..เพราะรินยังไม่จบโท งานก้อยังไม่ได้ทำมัวแต่เที่ยวกับเพื่อนๆ เดินผิดทางเป็นปีๆเลยค่ะ..แตญาติ่ส่วนใหญ่เค้าจบโท ทำงานกันแล้วค่ะ
แต่คนที่รืนสงสารคือ พ่อแม่ รินนี่แหละค่ะ ถ้าต้องไปเจอญาติๆพวกนี้ เพราะเค้าจะถามว่า น้องรินเป็นไง อะไร ยังไง...น่าเบื่อมาก..
เฮ้อออ...เครียด สับสนจริงๆค่ะคุณยาย..

คุณยายคะ..ขอบคุณนะคะที่รับฟังหนูแล้วให้แง่คิดอ่ะค่ะ ถ้าคุณยายเหนื่อยคุณยายยังไม่ต้องตอบก้อได้นะคะ..เกรงใจคุณยายค่ะ
เจอก้อไม่เคยเจอกัน แต่ดันเอาปัญหามาให้คุณยายคิดอีก..รินกราบขอบพระคุณ..คุณยายมากๆเลยนะคะ..

 

สวัสดีจ๊ะยาย....

ยายครับ ทำไรอยู่? ช่วงนี้ไม่ค่อยมีไรมาเล่าให้ฟังเลย ไม่ได้หายไปไหนหรอกครับ ก็มาอ่านเรื่อย ตอนนี้ผมก็ไม่ได้ทำไร คอยดอกซากุระอยู่ มันกำลังจะบาน ก็เลยนั่งรอมันบานอยู่ครับ อีกอาทิตย์กว่าๆ คงบานเต็มที่ ตอนนี้ก็ตูมๆ แล้วล่ะ แต่ว่าบานแป็ปเดียวก็ร่วง อาทิตย์กว่าๆ เห็นเขาว่ามา แล้วจะถ่ายรูปไปโชว์หน้าขอรักขอหวงน่ะครับ ซากุระบานเมื่อไหร่ก็ใกล้วันกลับเมืองไทยแล้ว อยากกลับบ้านเรามากกกกกกกกก ครับยาย

คุณรินครับ

ไม่ได้มีแต่คุณยายคนเดียวที่ฟังคุยรินอยู่น่ะครับ ผมเชื่อว่าหลายๆคนฟังคุณรินอยู่และรู้สึกเห็นใจ อยากช่วยเหลือคุณรินเหมือนกับผม แต่ผมคงช่วยอะไรไม่ได้มากนอกจาก อยากขอเป็นกำลังใจ เป็นพลังให้คุณริน การบอกการแนะนำนั้นทำได้ง่ายแต่การนำไปปฏิบัติจริงนั้นยากมาก ผมเข้าใจ แต่ท้ายที่สุดเรานี่แหละที่เป็นที่พึ่งของตัวเองที่ดีที่สุด โดยยึดหลักคำสอนของพระพุทธองค์ท่าน จริงไหมครับ? (แหม วันนี้ผมพูดออกมาแบบนี้ได้ไงเนี่ย งงตัวเองจริงๆ...)

 

ขอบคุณมากๆนะคะ คุณ Jdin_buddhism ^ ^

 

คุณรินนิ ลำบากเหมือนกันนะ แต่รุ่งก็เข้าใจความรู้สึกของคุณนะ ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ คุณรินเป็นคนดี ทำดี ยังไง..ยังไง..ก็ต้องมีเรื่องดีๆๆเกินขึ้นแน่นอน บางทีอาจมากกว่าที่คิดไว้ซะอีกนะคะ

 

(b-smile)