ไม่เคยฝึกมโนมยิทธิ แต่สิ่งที่ตัวเองสื่อได้ คล้ายๆจะมาทางด้านนี้

เห็นด้วยอีก 1 เสียงจ้า

 

บวกเพิ่มอีก 1 เสียงค่ะ แหะ แหะ ตะกี้เห็นข้อความพี่ me รีบเห็นด้วยเลย..อิอิ แบบว่า หัวเรือว่าอย่างไร ลูกเรือก็ตามกัน

 

ขอมาเสริมสักหน่อย แล้วให้ท่านๆใช้ปัญญาพิจารณากันนะคะ

ดิฉันเคยเขียนไว้แล้วเรื่องศีลข้อปาณา ที่พระศาสดาบอกว่าจะผิดศีลข้อปาณาต้องมีองค์ประกอบตามนี้คือ

1. รู้เห็นว่ามีสัตว์เหล่านั้นอยู่จริง
2. รู้เห็นว่าสัตว์เหล่านั้นมีชีวิตอยู่
3. มีเจตนาที่จะทำลายสัตว์เหล่านั้น
4. มีความพยายามที่จะทำลายสัตว์เหล่านั้น
5. สัตว์เหล่านั้นตายด้วยความพยายามของเรา

คือต้องดูด้วยเจตนาเป็นหลักสำหรับศีลข้อนี้ หากว่าเราหลีกเลี่ยงแล้วแต่ก็ยังไปทำให้สัตว์เหล่านั้นตายก็ให้ถือว่าเป็นเพราะกรรมของสัตว์เหล่านั้นด้วยค่ะ เราก็ทำได้โดยการทำบุญอุทิศส่วนกุศลแล้วก็ขออโหสิกรรมกันค่ะ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะเอาสาเหตุบางสาเหตุมาใช้เป็นข้ออ้างไปซะทุกครั้งไปนะคะ พยายามอย่าหาข้ออ้างเพื่อมาลบล้างความผิดของเรา เพราะนั่นยิ่งจะทำให้เราเผลอตัวทำผิดศีลได้ง่ายขึ้น หากรู้ว่าทำผิดแล้วต้องไปขอขมาต่อพระรัตนตรัยแล้วก็ขอต่อศีลใหม่จะดีกว่าค่ะ

หลวงพ่อสอนว่าพยายามขอขมาต่อพระรัตนตรัยให้บ่อยๆ เพราะเราไม่สามารถรู้ว่าเราเผลอไปทำผิดหรือปรามาสอะไรบ้าง ยังไงก็พิจารณาดูนะคะ

 

สำหรับศีลข้อสองนี่ ในความคิดดิฉัน คิดว่าดูจากเจตนาเป็นหลักไม่ได้ค่ะ จากที่คุณขาโจ๋ยกตัวอย่างมาว่าเป็นเงินของพ่อแม่ เราเอาไปใช้ก่อนแล้วค่อยบอกทีหลัง ขึ้นอยู่กับเจตนา อันนี้ไม่ถูกนะคะ อย่าคิดว่าเป็นคนกันเองแล้วจะทำได้โดยให้ดูที่เจตนา การที่เราหยิบของเขาไปโดยที่ไม่ได้รับอนุญาตก็ถือว่าเป็นการลักทรัพย์ค่ะ

ลองมองอีกมุม หากว่าคุณทำงานบริษัท แล้วด้วยตำแหน่งของคุณต้องมีเงินสำรองไปใช้ในหน้าที่ของคุณ เกิดวันหนึ่งคุณต้องการเงินด่วน แต่เจ้าหน้าที่การเงินไม่อยู่ แต่เผอิญว่าเขาลืมกุญแจค้างไว้ที่โต๊ะ แล้วคุณก็ไปไขเอาเงินไปก่อน โดยที่คิดว่าจะกลับมาบอกทีหลัง เพราะให้ดูที่เจตนา คุณคิดว่าทางบริษัทจะคิดแบบเดียวกับคุณไหมคะ

เพราะฉะนั้นเอาเรื่องเจตนามาใช้กับศีลข้อนี้ไม่ได้ค่ะ ของอะไรที่ไม่ใช่ของเราถ้าไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของ ถ้าเราเอามาถือว่าเราลักทรัพย์ค่ะ

 

คณะญาติธรรมชุมชนมโนมยิทธิศิษย์หลวงพ่อฤาษี จากเว็บพลังจิต
+1 เสียงครับ

 

เห็นด้วย 1เสียงครับ วันนี้ได้ทำบุญตักบาตรพระมา 2รูปขอให้ท่านกัลยาณมิตรทุกท่านได้รับผลบุญนี้ทุกท่านนะครับ

 

ศีลข้อสามนี่

หากว่าคนที่มีครอบครัวแล้วก็สมควรที่จะซื่อสัตย์ต่อสามีหรือภรรยาของตน แล้วก็อย่านอกใจไปยุ่งกับคนอื่นที่มิใช่สามีหรือภรรยาของตน แต่ที่เคยอ่านที่หลวงพี่เล็กบอกไว้ว่า หากเจ้าของเขาอนุญาต (คือสามีหรือภรรยาของเขา) ก็ถือว่าไม่ผิด เพราะเขารับรู้ไม่ได้ลักลอบได้กันนะคะ

ส่วนเรื่องที่ว่ายังไม่ได้แต่งงานกัน เป็นแค่แฟนแล้วไม่มีอะไรกันก็ไม่ผิดนะคะ แต่ถ้าไปล่วงเกินเขา ถึงผู้หญิงจะสมยอมแต่ถ้าพ่อแม่เขาไม่ได้รู้เรื่องด้วย อันนี้ก็ไม่สมควรนะคะ ผิดทั้งศีลธรรมและขนบธรรมเนียมประเพณี เพราะหากว่าต่อไปภายหน้าคุณเลิกกันไป ไม่ได้แต่งงานกันจริงๆ ผู้หญิงจะเป็นฝ่ายเสียหายค่ะ

แต่ถ้าหากว่าผู้หญิงคนนั้นอยู่ตัวคนเดียว ทำงานแล้ว หากว่าคุณสองคนตกลงใจจะใช้ชีวิตร่วมกัน อันนี้ไม่ถือว่าผิดนะคะ เพราะว่ายินยอมทั้งคู่ เรื่องศีลบางครั้งก็เป็นเรื่องละเอียดอ่อนเหมือนกัน ก่อนจะทำอะไรก็คิดให้ดีๆก่อนนะคะ จะได้ไม่มาเสียใจทีหลังค่ะ

 

ศีลข้อสี่

จริงๆเป็นไปได้ไม่สมควรโกหกทุกกรณีค่ะ ส่วนบางเรื่องที่ท่านให้โกหกเพราะว่าต้องรักษาจิตใจคนฟัง ก็อย่างเช่น กรณีมีผู้ป่วยเป็นโรคร้ายแรง เราจะไปบอกตามตรงก็จะทำให้คนไข้หมดกำลังใจที่จะต่อสู้กับชีวิตต่อไป ดีไม่ดีจิตตกทำให้ตรอมใจตายไปอีกจะยุ่ง ท่านก็ให้พูดเลี่ยงไปเพื่อรักษาน้ำใจคนไข้ และเป็นกำลังใจให้มีชีวิตอยู่ต่อไป บางทีถ้ากำลังใจดีคนไข้อาจจะหายจากอาการป่วยก็ได้ นี่คือตัวอย่างนึงที่อนุโลมให้โกหกได้

แต่ความเป็นจริงพระศาสดาสอนไว้ไม่ให้พูดออกไป โดยพิจารณาจากเหตุผลสามข้อ ซึ่งดิฉันก็จำได้ไม่ครบ แต่พอจะบอกได้บ้างคร่าวๆก่อนคือ เรื่องที่พูดนั้นไม่จริง สองถึงเรื่องที่พูดเป็นเรื่องจริงแต่สถานที่ที่พูด พูดแล้วไม่เกิดประโยชน์ แล้วก็อะไรอีก จำไม่ได้ เดี๋ยวขอไปค้นก่อนค่ะ แบบว่าลืม สงสัยแก่แล้ว ท่านว่าถ้าไม่ครบทั้งสามข้อ ก็ไม่สมควรพูดเลยเป็นดีที่สุดค่ะ

 

ศีลข้อห้า

ข้อนี้ตัวอย่างที่น้องยกมาพี่ไม่เห็นด้วยเลยค่ะ อย่ารักษาศีลข้อนี้ด้วยการโกหกค่ะ ไม่สมควร ถึงจะดูได้ผลแต่ก็เป็นการโกหก ทำไมน้องไม่บอกเพื่อนไปละคะว่า น้องถือศีลเพราะฉะนั้นน้องไม่กินเหล้าค่ะ ทำไมต้องโกหกเพื่อให้ผ่านไป ทำดีไม่สมควรต้องอายนะคะ ทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นอยู่กับตัวเราเป็นหลัก คนอื่นไม่สามารถมาทำให้เราชั่วหรือดีได้เลย อยู่ที่การกระทำของเราทั้งนั้น

แล้วจากการโกหกมันก็จะมีผลต่อมา อย่างที่น้องบอกว่าตอนหลังไม่ต้องโกหกแล้วเพราะว่าเป็นโรคความดัน ถ้ามองอีกแง่ก็คือ เพราะการโกหกเหมือนกับการแช่งตัวเราเองว่าเราเป็นโรคโน้นโรคนี้ มันจะทำให้เกิดเป็นจริงๆ อันนี้ก็แล้วแต่ว่าน้องจะพิจารณาว่ามันจริงหรือไม่จริงนะคะไม่ได้ให้เชื่อ

เพราะพี่เองเมื่อก่อนตอนทำงาน เวลาวันไหนไม่อยากไปทำงานก็จะอ้างว่า ไม่สบายบ้าง แล้วมันก็จะเกิดไม่สบายจริงๆ นั่นคือผลจากการที่เราโกหกค่ะ อันนี้ใครไม่โดนกับตัวเองก็คงไม่เชื่อ แต่พี่อ่ะเชื่อในกฏแห่งกรรมแน่ๆค่ะ

รักษาศีลก็ต้องทำให้ได้ อย่าพยายามหาข้ออ้างหรือคำของครูบาอาจารย์มาตีความหมายผิดไปค่ะ เราคิดว่าเราไม่ผิดเพราะเจตนาเราไม่ได้อยากทำ แต่คนที่พิพากษาความดีความชั่วของเราไม่ใช่ตัวเราค่ะ มันคือกฏแห่งกรรมต่างหาก ดังนั้นต้องศึกษาให้ดีแล้วก็ปฏิบัติตัวให้ดีก่อนที่จะทำอะไรลงไปค่ะ

ทั้งหมดนั้นเป็นการติเพื่อก่อนะคะ เดี๋ยวคนจะเข้าใจไปผิดแล้วจะมีข้ออ้างไปเรื่อยๆ อยากให้ทุกคนคิดพิจารณาก่อนค่ะ เพราะดิฉันก็อยากให้ท่านทั้งหลายได้ไปนิพพานกันในชาตินี้นะคะ อะไรที่ทำผิดมาแล้วก็ให้พยายามไปขอขมาต่อพระรัตนตรัยบ่อยๆนะคะ แล้วก็เริ่มใหม่ สิ่งที่ผ่านมาแล้วก็แล้วกันไปค่ะ อย่าไปเก็บมาคิด เพราะเราย้อนอดีตไปแก้ไขอะไรไม่ได้ อนาคตก็ยังมาไม่ถึง ก็อย่าไปคิด ให้ทำปัจจุบันให้ดีที่สุดเป็นพอค่ะ เพราะปัจจุบันก็ส่งผลต่ออนาคต ปัจจุบันเราดี อนาคตเราก็ต้องดีค่ะ

 

ขออนุโมทนากับเรื่องศีล 5 ของพี่ Me, Myselft ครับ กระจ่างดีมากเลยครับ

แต่ยังรออ่านข้อ มุสา อยู่ครับ
พูดไม่จริง, พูดจริง แต่ในสถานที่นั้นพูดแล้วไม่เกิดประโยชน์, ......... รออีกข้อครับพี่

 

อินทรีย์ก็ยังไม่แก่กล้า ปัญญาก็ยังอ่อนอยู่... จะรอดไหมอ่ะ
ไม่รู้จะทนต่อสภาวะแรงกรรมบีบคั้นซึ่งจะตามมาอัดจนหมดอย่างคุณme บอกไว้ได้ปล่าว แต่ที่แน่ ๆ ต้องทำจิตให้ยอมรับกฎแห่งกรรมให้ได้ ขอให้คุณme คอยให้กำลังใจแล้วกัน คิดว่าขณะนี้คงยังไม่ถอย แต่ต่อไปก็ไม่ทราบอ่ะ

 

เอาใจช่วยนะคะ สู้ๆค่ะ

 

ขออนุโมทนาค่ะ

กุ้งขอร่วมอนุโมทนาด้วยนะคะ
ขอร่วมพายร่วมแจวไปกับเรือลำนี้ด้วยคน ถึงแม้ท้อ เคยนั่งร้องไห้ต่อหน้าพระพุทธรูป แต่จะอดทนสู้ ชีวิตนี้ลูกขอถวายเป็นพุทธบูชา ขอพระพุทธองค์ทรงเมตตา
)

 

ขออนุโมทนากับคำตอบเรื่องศีล ๕ ของคุณ Me,myself ด้วยครับ
อ่านแล้วเข้าใจง่าย
ขอน้อมรับไปแก้ไขของตัวเองด้วยครับ

 

ขออนุโมทนากับทุกๆบุญกุศลของทุกๆท่านครับ เอาบุญมาฝากพี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ กัลยาณมิตรทุกท่านครับร่วมทำบุญทำหนังสือสวดมนต์ที่วัดอัมพวันกับเพื่อนน้องสาวมาครับ ขอบุญกุศลนี้เป็นปัจจัยให้ทุกๆท่านและครอบครัวมีความสุขสมหวังทุกๆประการ และมีความเจริญในธรรมยิ่งขึ้นๆครับ

 

พี่อ้อยจ๋า....อีก 1 เสียงโต๋ยกะเจ้าวววววววว ^+++^

(ปล. ใบกฐินกับซองพิมพ์ลายส๊วยสวยเน้อ แอบดีใจเห็นชื่อตัวเองอยู่ในนั้นจัง หุหุหุ ครั้งแรกในชีวิตเลยนะคะเนี่ย เคยแต่ช่วยใส่ซองงัย ว่าแล้ว...ก็อยากไปด้วยจังงงง >_< )

 

ขออนุโมทนาเป็นอย่างสูงกับศีล 5 ที่พี่me,myselfได้กรุณานำมาฝากเพื่อนกัลยาณมิตรทุกท่านด้วยค่ะ

อ่านแล้วเข้าใจง่าย เตือนสติได้ดีจริงๆค่ะ
กลัวที่สุดคือการเข้าข้างตัวเอง เพราะจะทำให้ชินจนเป็นนิสัย เดี๋ยวได้ลงนรกกันพอดีค่ะ
ก็เลยต้องขอขมาพระรัตนตรัยทุ๊กวันสมาทานศีลทุ๊กวันอ่ะค่ะ เพราะไม่แน่ใจว่าเราพลาดข้อไหนไปบ้าง แบบว่าอ้อยยิ่งเอ๋อๆอยู่อ่ะ
หลวงพ่อบอกว่า ให้สำรวจตัวเองเสมอว่าเราดีหรือยัง
อ้อยสำรวจตัวเองยังไงก็ยังไม่ดีอ่ะค่ะ แหะ แหะ แบบว่า กรรมบถ10ยังพลาดเยอะเลยค่ะ แต่จะพยายามปรับปรุงให้ดีขึ้น จะได้ไม่ต้องเวียนว่ายตายเกิดซ้ำแล้วซ้ำอีกค่ะ
นู๋จะยึดศีล5ให้มั่นให้บริสุทธิ์ เกาะพี่me,myselfไว้แน่นๆ นะ นะ น๊า ^_^

ปล. พรุ่งนี้ทางเหนือแถววัดในชนบทมีงานสลากภัตต์ค่ะ ตื่นเต้นๆ มีทุกปีก็ตื่นเต้นทุกปีค่ะ แต่ละบ้านก็จะทำต้นสลากภัตต์กัน เพื่อนำไปที่วัด ตอนเช้าประมาณตี5ครึ่ง ก็จะไปวัดทำบุญใส่บาตรรับศีลรับพรกัน สายมาหน่อยก็จะนำต้นสลากไปที่วัดเพื่อไปติดเบอร์ จากนั้นก็จะนั่งฟังธรรมกันเสร็จแล้วพระสงฆ์ก็จะทำการจับสลาก ช่วงนี้มีลุ้นค่ะ ถ้าต้นสลากของเราได้ถวายพระเจ้า(หมายถึงพระพุทธเจ้า)ก็จะมีเฮค่ะเพราะเหมือนกับว่าเราได้ถวายสังฆทานโดยตรงกับพระพุทธเจ้า บางคนต้นสลากได้ถวายแด่พระ เณร เป็นบรรยากาศงานบุญที่อิ่มเอิบแต้ๆเจ้า อิอิ แล้วจะเอาบุญมาฝากเพื่อนกัลยาณมิตรทุกท่านเลยนะคะ วันนี้เป็นวันแต่งดา แต่ละบ้านก็จะห่อนึ่ง(ห่อหมก) ทำขนมจ๊อก(ขนมเทียน)แต่งดาต้นสลากให้สวยงาม ประดับประดาไปด้วยกระดาษหลากสี แขวนเครื่องสังฆทานไว้เต็มต้น เพื่อเตรียมไปวัดในวันรุ่งขึ้นค่ะ ^_^

 

วันนี้อ้อยขับรถเข้าไปในตัวเมืองเชียงใหม่ค่ะ(นู๋อยู่บ้านนอกอ่า) ^_^
ก็เลยไปวนๆสำรวจเส้นทางระหว่างวัดศรีดอนมูล กับวัดกู่เสือให้กับคุณชนะ
ที่จะพาคณะศูนย์พุทธศรัทธามาร่วมงานกฐินในวันที่ 24 ตุลาคม นี้
ก็ใช้เวลาไม่มากค่ะ จากวัดศรีดอนมูล ต.ชมพู อ.สารภี มาถึง วัดกู่เสือ ต.ยางเนิ้ง อ.สารภี
ระยะทางประมาณ 5 กิโล ใช้เวลาเดินทางไม่ถึง 10 นาทีค่ะ มีข้ามทางรถไฟ ปู้นๆๆด้วยค่ะ หนุกๆๆ เดี๋ยวคืนนี้อ้อยให้น้องสาวทำแผนที่ให้นะคะ แต่กะลังคิดว่าจะส่งม้าเร็วไปรอรับคณะศูนย์พุทธศรัทธาที่วัดศรีดอนมูลเลย จะได้ไม่หลงน่ะค่ะ มีคนรับอาสาแร่ะค่ะ

ส่วนเรื่องเครื่องกฐินและบริขารนั้น พี่me,myselfจะไปเลือกดูที่ร้านด้วยตัวเองค่ะ และจะได้ขอคำปรึกษากับพี่สาวของคุณริคาโด้ด้วยน่ะค่ะ คงประมาณอาทิตย์หน้าน่ะค่ะ ส่วนเครื่องกฐินพร้อมของบริวารนั้น เรามีคนรับอาสาไปรับและเอามาส่งให้ที่เชียงใหม่ด้วยค่ะ เพราะน้องเค้าจะมาร่วมงานบุญมหากฐินในครั้งนี้ด้วยค่ะ ^_^

งานนี้มีแต่คนรับอาสาน่ะค่ะ อ้อยเลยไม่เหนื่อยเลยค่ะ บางท่าน pm มาบอกอ้อยว่าวันที่ 23 ตุลาคมจะเดินทางมาถึงเชียงใหม่ อยากช่วย ก็พอดีเลยค่ะ ใครมาถึงก่อน เรามาช่วยกันตกแต่งดาต้นกฐินด้วยกันนะคะ ลูกหลานหลวงพ่อรวมตัวววววววววววววววววววว อิอิ ขออนุโมทนากับทุกๆท่านด้วยค่ะ

 

เง้อ...ตัวพี่เองยังจะเอาตัวไม่รอดเล้ย ลุ่มๆดอนๆ ดีมั่งพลาดมั่งอยู่นี่แหละ ขืนมาเกาะเดี๋ยวเลยจะแย่ไปด้วยนา อิอิ

 

โอ๋ๆ ไม่เป็นไรค่ะน้องเอ
พี่ปรึกษากับเพื่อนกัลยาณมิตรหลายท่านว่าจะอัดวีดีโอไว้ แล้วค่อยทำเป็นไฟล์มาโพสไว้ในกระทู้ให้ได้ชมกันน่ะค่ะ

แต่

ตอนนี้พี่มีไอเดียอีกอย่างคือ อาจจะ (ใช้คำว่า อาจจะก่อนนะคะ)
ลิงก์สัญญาณผ่านอินเทอร์เน็ต หรือดาวเทียม เพื่อถ่ายทอดสดงานนี้โดยเฉพาะน่ะค่ะ(รับชมได้ผ่านอินเทอร์เน็ตเหมือนเรานั่งดูทีวีออนไลน์น่ะค่ะ)
พี่กำลังจะไปอ้อนพี่ชายอยู่ค่ะ แหะ แหะ ไม่รู้จะสำเร็จหรือเปล่าเน้อค่ะ
เพราะขอฟรี ฮ่าๆๆ ต้องรอลุ้นอารมณ์พี่ชายก่อนค่ะ