สมมตินะครับสมมติ+คำถามอีกมากมาย

ข้าพเจ้าสื่อสารไปเยอะมาก
แต่จิตท่านไม่ได้ยินเลย
เหมือนมีอะไรปิดกั้นไว้
ไม่มีประโยชน์จะสนทนา
ขอปิดการเจรจาเพียงเท่านี้


ขอบคุณ

 

55 มีคนรู้ทันด้วย นะเนี่ย แต่มันไม่ถูกอะ สังเกตว่ามีคนเริ่มเชื่อ 55

ผมเตือนคุณแล้วนะ ถ้าไม่รู้ก็อย่าเสี่ยงมันไม่ได้มีทางเลือกเดียว จริง จริง (เสียงสูง)

ไม่ได้โกหก


สรุปง่ายๆอีกทีๆ ว่าๆ ยังมีคนเข้าใจผิดว่าดับทุกขืคืดการพ้นจากทุกข์ ไม่ใช่ๆ

ต้องบอกว่า เราต้องอยู่กับทุกข์อย่างมีความสุข 55 งงอะดิ ยากกว่าใช่มะ ถ้าทำได้ดีกว่า

อีก ง่ายกว่าเยอะ

 

ต่ออีกหน่อยก็ได้เอ้า


การจะทราบได้ว่าอยู่กับทุกข์แล้วดีกว่าการดับทุกข์ได้นั้น
จำต้องไปให้ถึงจุดที่ "ดับสิ้นทุกข์" ก่อนสิ เมื่อถึงจุดนั้น
จะทราบเองว่าเปรียบเทียบแล้วต่างกันอย่างไร


จึงบอกได้ว่าอยู่กับอย่างไหนดีกว่า
ยังไปกรุงเทพฯ ไม่ถูก แล้วจะบอก
ทางกลับจากกรุงเทพฯ ได้อย่างไร?

 

คุณก็แบ่งมันสิครับ อย่าไปคิดว่ามัีนแบ่งไม่ได้ เพราะไม่มีใครแบ่ง

 

คนบางคนชอบเสี่ยงสูงมากๆ
เพราะยิ่งได้ตายเร็วเขาจะดีใจมาก
ธรรมที่ได้แล้ว นั้นพอใจมากแล้ว
แต่การรักษาธรรมที่ได้ไว้ให้เท่าเดิมนั้นยาก


ดังนั้น เขาคิดกันว่ายิ่งตายเร็วยิ่งดี
ดังนั้น จึงวิ่งเข้าหาทางที่เสี่ยงที่สุด

 

นั่นดิครับ แล้วจะไปยังไง ให้คนอื่นพาไป หรือไปแบบมั่วๆ มีอะไรดีกว่านี้ไหม เอๆๆๆคิดๆๆ

 

พระพุทธเจ้าเดินเอง
สาวกของท่านเดินตามท่าน
ย่อมเดินเอง


ไฉนเลยจะรับการช่วยเหลือจากผู้อื่นไย
พระอชิตะรับบาตรพระพุทธเจ้ามา
แต่พระมหากัสปะก็รับผ้าจีวรมาเหมือนกัน
(ครองจีวรคือครองธรรมวินัย)

 

เคยเป็นแบบนี้ไหม ฟังคนพูดคนเดียวกัน หรือครูสอนคนเดียวกัน เราเข้าใจ แต่เวลาเราเอามาพูดต่อ ทำไมมันไม่ตรงประเด็นกับที่ครูสอน เราควรจะโทษคนฟัง หรือ คนพูดดี

ทุกอย่างมันตื้นๆถ้าคิดตื้นๆ

 

ศิษย์ท่านย่อมต่างจากท่าน
จริงอยู่การได้รู้จักตัวท่านโดยตรง
ย่อมดีกว่าการคาดเดาเอาจากศิษย์



แต่ประโยชน์อันใดละ?
กายสังขารนั้นพึงไปพบเพื่ออันใด?
ธรรมะก็มีทุกที่ ไม่ใช่หรือ?

 

เอางี้ดีกว่าปิดตาคนโง่ กับปิดตาคนจะฉลาด

ถ้าคนพอใจในความดง่ของตนเอง กับพอใจในความฉลาดของตน

แต่อย่างที่เขาบอก รู้มากก็ยิ่งโง่ ก็คือยิ่งรู้ มันยิ่งเล็กลงเรื่อยๆ เช่น จากที่เราศึกษาต้นไม้จาก

ต้นใหญ่ๆ รูปร่างลักษณะภายนอกเข้าไปภายใจจนถึงแก่น กับการที่มองภายนอกแล้วเห็นว่า

มันแค่นี้แหละ ข้า่งในไม่มีประโยชน์ แล้วเรารู้ได้อย่างไร

 

ถ้าพระอชิตะจะดูแล


ก็อย่าดูแลแค่ประเทศไทย เพราะพระศาสนานั้นไม่ได้ขึ้นอยู่กับประเทศใด
นับแต่โบราณกาลมา พุทธศาสนาเผยแพร่ไป 7 แว่นแคว้น มีอิสรภาพในตน
หาได้ขึ้นอยู่กับอธิปไตยของประเทศใดไม่


ทิเบตก็มีปัญหาอยู่, เวียดนามก็ล่มไปแล้ว ยังจะเหลือที่ไหนอีกบ้าง?
เรื่องปากท้องยังไม่สำคัญเท่าการมีแผ่นดินให้พระพุทธศาสนาสถิตย์อยู่

 

ถามว่าคุณทั้งหลายกำลังคิดทางเดียวหรือว่าคิดมันทุกทางที่มีอยู่

ถ้าคุณคิดทางเดียวคุณก็จะเห็นแค่ทางเดียวแต่ถ้าคิดหลายทางก็ย่อมเห็นหลายทาง

คิดทุกทางก็เห็นทุกทางไม่ได้หมายความว่าทุกทางจะดี แต่แน่นอนโอกาสย่อมีมากกว่า

เช่นคุณนับถือศาสนา คุณนับถือแค่ศาสนาเดียวงั้นหรอ มันเป็นไปไม่ได้หรอที่คุณจะนับถือ

หลายๆศาสนา เช่นกัน

 

เวรกรรมของข้าพเจ้ายังไม่หมด
ยังพบใครไม่ได้ หากต้องการ
คุยเรื่อง "ทางออก" ก็ผ่านทางเว็บ


นี่คือ วิธีป้องกันตัวของข้าพเจ้า
ข้าพเจ้าจะเชื่อได้อย่างไรว่าท่านเป็นพวกไหน?

 

แน่นอคนย่อมคิดว่า โลภมาก ลาภหาย ทำดีได้ดีทำชั่วได้ชั่ว ยิ่งฉลาดยิ่งโง่

โลภอย่างคนฉลาดและถูกต้องไม่ใช่โลภอย่างคนโง่แล้วอวดฉลาด

มักมาก แต่ไม่ได้โง่ รู้อย่างคนโลภและฉลาดในทางที่ถูกไม่ใช่รู้อย่างคนโง่แต่อวดฉลาด

ชั่วแต่ดี โลภแต่ได้ลาภ มักมากได้มากแถมดีอีก

 

ถ้าพระศาสนานี้ไม่มีธรรมวินัย ก็ไม่ใช่ศาสนาพุทธอีก
เท่ากับทำลายพุทธศาสนา แปลงสภาพเป็นศาสนาหากิน


ท่านไม่รู้สึกอะไรบ้างเลยหรือ?

 

ทางออกก็ไปออกทางเข้าไงครับ เข้ามาทางไหนก็ออกทางนั้น

แน่นอนทางออกก็มีแต่ ออกทางเข้าง่ายกว่า แต่หาทางออกได้เก่งกว่านะ

แต่ตอนนี้คุณเข้าใจว่าผมนับถือทุกศาสนาแต่มันไม่ถูกคุณเข้าใจผิดแล้ว

คุณอ่านแค่ตัวหนังสือจริงๆ แต่ถ้าไม่ใช่ แล้วอย่างไร (แค่คิด)

 

พระมี

1. บาตร คือ ลักษณะการดำรงชีพโดยไม่ต้องมีอาชีพ
2. จีวร คือ ธรรมวินัยครองไว้ ประคองตนในศีลในธรรม


ถ้าจะผ่อนปรนศีลเพื่อบำเพ็ญก้ไม่ผิด แต่ต้องให้คนเข้าใจว่า
เป็นมหายานไม่ได้นิพพาน คนก็ยอมรับได้ ไม่ต้องใช้ความเป็นอรหันต์
ก็ได้ลาภได้ เดี๋ยวนี้คนทรงมีเงินเยอะกว่าพระก็มี


ทางออกคือ เป็นคนทรงดูดวงก็ยังหาเงินได้
โดยไม่ต้องมีอาชีพเป็นพระรับเงินรับทอง

 

ขอผมพิสูจน์เรื่องบุญกรรมก่อน
จะขออยู่โดยไม่เอาอะไรนี่ละ



รอดู มันต้องพิสูจน์ได้ถ้าเราอดทนพอ

 

ผมเริ่มงงนะครับว่าเราพูดเรื่องเดียวกันไหม เฮ้งตงเอี๊ยง แต่ผมเข้าใจของคุณ พายุทะเลทราย

มันคงเรื่องเดียวกันแหละแต่เข้าใจไม่เหมือนกัน 55 งง g''g

 

ใจไม่ดีนั่นแหละดี
เก็บไว้เพื่อให้ใจดียังอยู่ได้ต่อไป


ผมก็จะเป็นอยู่อย่างเดิมนี่ละครับ