มีที่ไหนที่แนะนำฝึก อภิญญาหรือกสิน บ้างครับ

ตอนนี้ผมอยู่ จังหวัดพะเยา ครับ

 

ฝึกมโนมยิทธิเลยครับ วัดท่าซุง

ฤทธิ์ อภิญญาเป็นของดี ได้แล้วใช่ว่าพ้นปากนรกน่ะครับ
ฝึกปฏิบัติไปตามครูบาอาจารย์ท่านบอกสอนไว้ ก็จะได้เอง อย่าไปอยาก
ความอยากมักจะไปขวาง อาจจะไม่ได้เอาซ่ะอีก
ฝึกสมถะ วิปัสสนา รับรองได้แล้วไม่เสื่อมอีกด้วย ปฏิบัติไปเรื่อยๆ ครับ แล้วจะได้เอง
คำสอนครูบาอาจารย์ในเว็บมีมาก นำไปปฏิบัติ

 

พะเยาเหรอครับ.....ครูฝึกมโน..คนสำคัญของพะเยาเพิ่งเสียชีวิตไป.....แต่ยังมีอีกที่นะ...บ้านแสงธรรมชาติ....

คุณสุวัตร เลิศชยันตี

สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดพะเยา อ.เมือง จ.พะเยา 56000

ลองไปหาท่านนี้ดูนะครับ.....ไม่จะโทรไปที่ทำงานก่อนก็ได้....

 

ขอ ขอบพระคุณ คุณพาณุเดช มากครับที่ให้ความรู้ผม มากเลยครับ อยากให้มีคนอย่างคุณเยอะจังเลยครับ

 

เฮ้อ!!!! เขียนผิด เขียนถูก จิตคงจะมัวน่าดู!!!!

 

ฝึกคนเดียวแล้วหาข้อมูลในอินเตอร์เน็ตสิครับ เดี๋ยวนี้ข้อมูลในการฝึกจิตมันหาง่ายจะตาย ถ้าคุณเล่นอินเตอร์เน็ตเป็น อ่านหนังสือออก ผมถือว่าคุณมีข้อมูลพร้อมที่จะปฏิบัติธรรมให้ได้ดีแล้วนะครับ

 

ลอง ไปฟังเทศน์ หลวงปู่พุธ ฐานิโย วัดป่าสาละวันดูครับ ตามลิ้งที่ส่งมาให้ครับ

 

อยากจะเตือน เอาไว้หน่อยว่า

การตั่งเจตนาเกี่ยวกับเรื่องอภิญญา หรือพูดให้เป็นภาษาง่าย ๆหน่อยก็คือ ความปรารถนา หรือถ้าจิตหยาบขึ้นมาสักหน่อย ก็กลายเป็นความอยากได้เกินพอดี สิ่งเหล่านี้นับว่า อันตรายแก่ตนเอง ต้องปรับทิฐิ ทัศนะคติเสียใหม่

อภิญญา ก็คือ อำนาจของจิต ฤทธิ์ของใจนั้นเอง ทุกสิ่งมีสองด้าน หากทัศนะคติ หรือทิฐิไม่ตรง มันก็เหมือน เด็กได้ปืน ยังไงอย่างนั้น การปรารถนาอภิญญา มันก็ใช่ว่าจะผิดเสียที่เดียว แต่ ต้องประกอบด้วยความสมบรุณ์พร้อม ในทิฐิ ความอดทนอดกลั่น ขันติ เมตตาบารมี และ สติปัญญา ในระดับต่าง ๆ มิฉะนั้น มันก็อภิญญา จำอวด มีเอาไว้โชว์พลาว ที่มีให้เห็นกันมากมาย หรือไม่ก็อภิญญาเด็กอนุบาล เด็กประถม แต่ก็เอามาคุยอวดเหมือนจบปริญญา

สำหรับคุณแด๊ก หากหมกมุ่นในสิ่งนี้เกินไป มันก็มีแนวโน้มแถ่ออกข้างได้มาก เพราะจริตมันฟ้องจากคำพูด สิ่งที่เราต้องการจะดำเนินไปนั้น ต้องศึกษาและเข้าใจให้ชัดว่าสิ่งนั้นประกอบคุณและโทษอย่างไร อะไรที่ต้องการอะไรไปเอาตรงๆ นั้น ยากหน่อย

เพราะอภิญญานั้น เป็นผลแห่ง เหตุที่มีปัจจัยถึงพร้อม และ ต้องประกอบความเพียร วาสนาบารมี อภิญญาที่ฝึกเอาดื้อตรงโดยมิมี คุณธรรมหรือสภาวะธรรมของตนเองรองรับ เท่าที่เห็นมา ตันแค่นั้นแหละไม่ไปไหนแถมพาหลงงมงาย ก็เยอะ อย่างที่ชาวบ้านพูดยิ่งยากได้ยิ่งไม่ได้ ไอ้ที่ไม่ยากได้ ดันมีเอามีเอา นั้นแหละ วาสนาใครวาสนาที่สั่งสมมา ว่าไม่ได้ ฉะนั้นต้องรู้จัก ความประมานตนให้พอดีกับตน

อภิญญาที่ได้จากผลพวงแห่งการประพฤติปฏิบัติธรรม และนำมาใช้ให้เกิดประโยชน์แก่ตน นั้น คงทนสภาพกว่ามาก และมีความแน่นอนมากกว่า พวกฝึกเอาแบบตรง ๆ
เพราะเมื่อวิถีที่เราดำเนินไปประพฤติปฏิบัติธรรม สภาพสภาวะ หรือจะเรียกอะไรก็ตาม จะเป็น วาสนา บารมี สภาวะรองรับของตนเอง ก็จะถูกขัดเกลา ถูกถางถูกสร้างให้เกิดความสมบรูณ์พร้อมขึ้น ตามลำดับ จนเมื่อมันเติมที่ มันไปโยงกับวาสนาบารมีที่เรามีมาแต่เก่าเข้า อภิญญาในสิ่งนั้นก็จะปรากฏขึ้นตามเหตุ และ ปัจจัย

อย่างที่กล่าวเอาไว้แล้ว่า อภิญญาคือ อำนาจของจิต ฉะนั้น เราต้อง มีศิลที่สมบรูณ์ เจริญสมาธิภวานาให้ได้ดี อย่างน้อยก็ต้องเข้าอัปปนนา หรือณาน 4 บวกกับ การขัดเกลาเจริญ สติสัมปัชญญะให้สมบรูณ์ และ ต้องประพฤติใจ สันโดษ วิเวก อันนี้สำคัญ ไอ้ที่ว่าสันโดษ มันก็มิใช่อย่างที่ เรา ๆเข้าใจกันสักเท่าไร สิ่งสำคัญที่ขาดไม่ได้ คือ ปัญญา
พูดรวบรัด ก็คือ อธิศิล อธิจิต (จิตเป็นสมาธิ) อธิปัญญา นั้นแหละ บวกกับ พละ 5 อินทรี 5 ให้พร้อม เออพูดแบบนี้ไป ดูถ้าจะเอาไปแยกเป็นตัว ๆ องค์ๆ อีก เอาเป็นว่าเท่าที่กล่าวมามันก็ครอบคลุมเกือบทั้งหมดแล้ว มากไปก็ใช่จะดี

ถ้าให้แนะนำ ผมว่า ฝึกปฎิบัติธรรม เจริญ สมาธิสมาถะ พร้อมเจริญสติ นั้นแหละ ครับ พื้นฐานของสิ่งที่คุณ สนใจอย่างแท้ สิ่งเหล่าหากยังพร่อง ผิดไป ก็อย่าถามหาเลย อภิญญา แต่ถ้าอยากได้อภิญญาแบบจำอวด หรืออยากได้เร็ว ๆ แบบชาวบ้านกัน ก็ไม่ว่ากัน แต่ถ้าเป็นผม ถ้าผมปรารถนาอภิญญา ผมว่าผมเลือกแบบของจริง ต่อให้ช้าหน่อย ก็อย่างที่บอก ขันติ ก็ต้องฝึกให้ได้ก่อน ขันติยังไม่ได้ จะไปเอาอภิญญาได้หรือ แต่อีกสิ่งที่ต้องบอกว่า ยุคสมัยนี้ ยากมากแทบไม่ค่อยมีแล้ว มีก็น้อย เพราะ กระแสโลกมันตกต่ำเสื่อม ใจมนุษย์เสมือน สภาพแวดล้อมเสื่อมชวนลงต่ำ แล้วแน่ใจหรือ อภิญญาที่คนอ้างกันนั้น จะจริงได้อย่างไรกัน ผิดกับสมัยยุคโบราณ ยิ่งสมัยพุทธองค์ แค่คนได้ฟังธรรมแค่บทเดียว หรือบางครั้งประโยคเดียว ก็บรรลุธรรมกันแล้ว มันสะท้อนคุณสมบัติ ของจิตใจมนุษย์ในแต่ละยุค

ระยะนี้ เข้ามาถกธรรม แสดงความคิดเห็นและประสบการณ์ ถี่ เพราะคิดว่า หากสิ่งที่กล่าวเอาไว้มันจะยังประโยชน์ จะมาก จะน้อยแค่ใด แก่ใคร ตั่งใจเอาไว้แล้วว่า หลังจาก ธันวานี้ ไป จะไม่เข้ามา โพส ข้อความอันใดๆ อีกต่อไป จริง ๆ ก็ไม่ได้ไปโพสเวปไหน แต่คิดว่าคงถึงกาลอันสมควรแล้ว ระยะนี้ก็เลยดูเหมือนแหลมไปในหลายกระทู้ ก็ต้องขออภัยเพื่อนๆกัน ทนๆอ่านอีกสักหน่อยก็แล้วกันเผื่อสิ่งที่ไร้สาระ จะมีสาระขึ้นได้บ้างสำหรับใครบางคน

 

ตอบครงถำถามผม มากเลยครับ นี่แหละครับสิ่งที่ผมต้องการ

ครับพูดถูกต้องและครงใจผมมากเลยครับ เพราะผมอยากได้มากเกินไป เลยลืมพื้น ความถูกต้อง

 

อยู่ที่วาสนาและบารมีที่สะสมมาด้วย
แต่เอาความอยากได้อภิญญามาผลักดันตัวเองเป็นสิ่งที่ดี
สุดท้ายส่วนใหญ่จะได้เมื่อหมดความยากไปแล้ว
ขอให้สมปราถนา และได้อภิญญาอันเป็นสัมมาทิฐิ

 

อันนี้ ต้องขอชมเชยว่า สิ่งนี้แหละครับที่จะเป็น คุณสมบัติที่ดีของผู้ประพฤติธรรม เพราะเป็นผู้ซื่อตรงต่อธรรม และ ต่อตนเอง

ประการแรกคือ จิตที่มีคุณภาพนั้น ต้องไม่กระด้าง คือมีความอ่อน คล่องแคล้วว่องไว หากจิตกระด้าง ทิฐิก็จะกระด้างตาม สติสัมปชัญญะบกพร่อง

ประการที่สอง เมื่อสภาพจิตที่มีคุณสมบัติดี ก็จะเกิดการพิจารณา ปรับปรุง ขัดเกลาทิฐิ ปรับดัด ค่อยๆให้ตรงทาง ตรงธรรมมากขึ้น เรื่อย ๆ ซึ่งระหว่างดำเนิน เราก็ต้องรักษา ส่วนนี้ไว้ คือ ค่อยพิจารณาตรวจสอบจิตใจ ใครครวญว่า กระด้างหยาบขึ้นไหม ต้องแก้ไขในส่วนใด อยุ่เนือง ๆ

ประการที่สาม คือ ผู้ที่จะเจริญก้าวหน้าในธรรมได้ หากขาดคุณสมบัติพื้นฐาน คือความซื่อตรงต่อธรรมแล้ว หวังได้ยากที่จะ ได้เห็นธรรม ต่อหน้าและ ลับหลังเมื่อไม่เสมอกัน มันก็จบ ก็ต้องรอไปจนกว่าจะเข้าใจว่า แม้นคุณสมบัติที่คิดว่าไม่สำคัญ อยู่บนเนต ใครก็ไม่รุ้จักเรา จะพูดจะแสดงอาการอย่างไร ก็ได้ไม่มีใครรู้ นั้นก็สะท้อนและ กระทบกระเทือน ต่อ ความไม่มีหิริโอตัปปะ เห็นไหมครับยิ่งโยง ก็ยิ่งพบบกพร่อง รูโหว่ แล้วจะเอาสิ่งใดเป็นสภาวะรองรับธรรมะที่จะปรากฏแก่ใจตัวเอง ต้องพิจารณา

ขอมีความเจริญธรรมยิ่งๆ ขึ้นไปนะคุณ แด๊ก รักษาคุณธรรมให้ยิ่ง ๆขึ้น คงจะมีดวงตาเห็นธรรมในสักวัน