รวมเรื่องเล่าทะลุมิติจากยายผีป่่าจอมโม้(ตำนานรักสามเส้าเจ้านางแห่งขอม)

บ๊ายบายปีเก่า เจอกันปีหน้าเด้อพี่น้อง...

 

สวัสดีปีใหม่ค่ะ ยายผีป่า เฮงๆๆ รวยยยยยๆๆ ตลอดปีเจ้าค่ะ ทำไมหายไป ไม่

สบายหรือเปล่าค่ะ

 

ยังคิดถึงเหมือนเดิมนะคะยาย...

 

สวัสดีปีใหม่จ๋ายายผีป่า ขอให้คุณยายมีร่างกายแข็งแรง ร่ำรวยเงินทอง ร่ำรวยความสุขตลอดปีและตลอดไปนะคะคุณยาย

 

แต่น..แตน..แต๊น....
เปิดม่าน...ตามหาเจ้านาง...ม่ายเจอ
ปิดม่าน...ตามหา..ต่อไป

 

ยายผีป่าหายไปไหน...
ใครทราบข่าวช่วยแจ้งหน่อยค่ะ
หวังว่าคงไม่ได้ป่วยไข้อะไรนะจ๊ะ

(FC รอกันน้ำลายยืดแล้ว)

 

ใช่ ๆ ใครรู้ว่ายายผีป่าหายไปไหนบอกที คิดถึง ห่วงใยเด้อยายเด้อ

 

สวัสดีปีใหม่ค่ะ คุณยายขาแฟนๆเรียกร้องแล้ว มาเฮอะ คงกลับจากสุรินทร์แล้วนะคะ
คิดถึงนะจ๊ะ
พี่อ้อยจ้า

 

หลงมานั่งรอยายผีป่า บอกเลขเด็ดงวดนี้ ชอบอ่านเรื่องผีของยายผีป่าสนุกดี กุมารทองเฮี้ยนดีอยากมีมั่ง

 

เล่าคาไว้ถึงตอนที่ทั้งสองได้มาจอดรถหน้าวัดป่าแห่งหนึ่ง ก็รู้สึกว่า บักตี๋ใหญ่ท่านหลับไปเพรราะฤทธิ์เหล้ากระมัง...

................................

เอ๊ก อิ เอ๊ก เอก... (ลองตีเป็นหวยก็ได้นะคะ สำหรับคอหวย ขนาดยายผีป่าวิ่งเข้าส้วม บางรายบอกว่า ยายฉี่กี่หน เสียงอะไรบ้าง ยายบออกว่า ก็เสียงฉี่มันจะเป็นเสียงแป๊ตได้ยังไง โหย มันไปแทง ๔๘ แทงจนหมดตูดเลย ยังไม่ถูกซักกะที สมน้ำหน้า เอิ๊กๆ )

............................................


เมื่อตี๋ใหญ่สุดหล่อแห่งวงการเพลย์บอยคนหนึ่งของเมืองช้างยุคนั้นพาเด็กกะโปโลอย่างคุณเถิ๊กไปวัดป่าอันไกลติดขอบชายแดน รอจนตะวันยอแสงแรกโผล่ผ่านทิวเขาแมกไม้ แต่ไม่ยักกะเห็นสายธารด้วย สงสัยไม่มีลำห้วยแถวนี้ หรือไม่เราก็ไม่เห็นกระมัง

ไก่ขันเตือนก็ยังคงไม่ลงจากรถนะ เราโคตะระเบื่อเลย ต้องทนนั่งในรถ ยุงก็รุม เหม็นกลิ่นละมุดเน่าที่ออกมาจากลมหายใจและเหงื่อของกระทาชายนายตี๋ใหญ่นี่อีกละ สุดๆ เล้ยพับผ่าสิ!

.........................................

สักพักบักตี๋ซ่าส์ก็ขยี้ขี้ตาปาดคราบน้ำลายสักสองสามปื๊ด ก่อนจะหันมาแบบคนส่างเหล้าแล้วมองเด็กสาวข้าง ๆ อย่างงงงวยสักพัก แล้วถามว่า

"เออ...น้องนี่เอง ...ป๊ะลงไปไหว้พระกัน..." (เอ..มันมองแบบนี้ พูดแบบนี้ ตกลงมันจะรู้ตัวไหมว่า มันมาที่นี่ทำไม มากับใคร เคยถามนะ แต่ไม่ยอมตอบ สงสัยคงกลัวเสียชื่อ)

พระเจ้าเริ่มออกบิณฑบาตร นังเถิ๊กก็อายสิค๊า

"ป๊ะ เข้าไปกราบพระกัน " บักตี๋เดินลงจากรถมาลากเราเข้าวัด โหย...ไปสภาพที่เหมือนกับผีมารอรับอานิสงส์นะเนี่ย โทรมสุด ๆ เหม็นด้วย

...........................

ดูเหมือนว่า พระเณรและคนที่นี่จะคุ้นเคยกับบักตี๋เป็นอย่างดีทีเดียว เรียกชื่อได้ถูกต้อง

..........................

นังเถิ๊กจากที่นิสัยส่วนตัว หรือเรียกง่าย ๆ ก็คือ สันดาน เป็นคนชอบพูดมาก ปากไม่เคยพัก แต่พอเดินเข้าวัดกลับสำรวม ไม่กล้าซักไม่กล้าถาม (โหย...ตื่นเช้ามาขี้ตายังเกรอะ หน้าตามอมแมม ขี้ปากคงเยอะ กลิ่นปากคงแรง ใครจะกล้าเผยอปากพูดเล่า เดี๋ยวดอกพิกุลเน่าลอยมา ขายไม่ออกได้นะค๊า)

..............................................


ลุงที่อยู่เฝ้าวัดพาเราสองคนไปที่ศาลา แล้วก็จัดหาเครื่องดื่มอุ่น ๆ มาให้

"หลวงปู่ไปถ้ำ ยังไม่กลับ คงกลับสาย ๆ ท่านบอกว่า ใครมาหา ให้รอ รอได้ก็รอ รอไม่ได้ให้กลับไปก่อน"

บักตี๋ดูเรียบร้อยขึ้นผิดตา เดินไปล้างหน้าล้างตา แล้วให้นังเถิ๊กไปบ้าง กลับมาอีกที บักตี๋หลับไปอีกรอบ นังเถิ๊กเลยไม่รู้จะทำตัวอย่างไร จะกลับเองก็กลัวหลงทาง เผลอหลุดไปเขมรจะทำอย่างไร

..........................................


ก็เลยได้ทีเดินไปคุยกับแม่ออกขาว ช่วยท่านจัดหมาก

"ทำรอหลวงปู่ ท่านกลับมาจะได้ฉัน"
ก็ช่วยทำจนเสร็จ ก่อนจะไปร่วมแม่ออกจัดสำรับพระฉันเช้า

พระที่นี่ ฉันรวม


เราเองนั้นชินกับการกินแบบนี้แล้ว เพราะสายของเรานั้นส่วนมากเป็นสายพระป่า ฉันรวม เราก็เอาอย่าง

................................

น้องอ้อม mooing 2846 และครอบครัว ได้ไปเจอตัวเป็นๆ ของยายผีป่าแล้ว และได้ทานอาหารด้วยกันที่บ้านเพื่อนของยายผีป่า คงเข้าใจแล้วนะจ้ะว่า ทำไมยายผีป่าถึงทานอาหารโดยการมองไปทุกอย่างบนโต๊ะ แต่ทานเพียงอย่างเดียว มันเป็นความคุ้นเคยกับการพิจารณาอาหารค่ะ ขาดทุนนะนี่ ไปไหนกินอย่างหนึ่งหมดค่อยไปทานอย่างอื่นถ้าไม่อิ่ม ส่วนมากอิ่มตามกำลังใจค่ะ แต่ไม่ต้องสาธะยายนะคะน้องอ้อม ว่า ยายผีป่าเปิบข้าวด้วยมือ ทานช้อนไม่ถนัด และพูดไทยไม่แข็ง ส่วนเรื่องความสวยนั้น ยอไปเล้ย ...ชอบให้คนยกหางว่าสวยจ้า อิอิ

..........................

มาลัดตัดตอนเลยนะคะ พอหลวงปู่กลับมา ท่านก็ให้บักตี๋เข้าหาทันที เราก็โดนลากไปหาด้วย ท่านเห็นแล้วขำจนน้ำหมากกระเด็นเลยหล่ะ จริง ๆ นะคะ ไม่ได้อำเอาฮา

.................................

ท่านพูดลอย ๆ ขึ้นมาว่า

"เจอกันแล้วรึ...เออ..เออ...เอ็งสองคนทิ้งกันไม่ลงหรอก เจอกันมาตลอด ไม่ว่าจะเคยเป็นอะไรกันมา มันไม่เคยทิ้งกันขาดสักชาติ ชาตินี้จะเล่นต่อหรืออย่างไร ถ้ามันต้องเป็นก็ต้องเป็นนะ ส่วนจะเป็นอะไรอย่างไรนับจากนี้ ปู่ไม่รู้หรอก เรื่องทางโลก ปู่ไม่อยากรู้เลยนะ"

บักตี๋เน้นถามหลวงปู่เรื่องที่นังเถิ๊กเล่าว่า "เขาคือผัวในอดีตของมัน" ท่านก็ยืนยันว่า "ไอ้ที่เห็นนั่น มันเห็นตอนเป็นผัวที่รักกันมาก นี่ถ้ามันเห็นมากกว่านี้นะ มันจะเข้าใจอะไรต่อมิอะไรง่ายขึ้น แต่เอาเหอะ มันจริงที่เคยเป็นอย่างนั้น แต่ชาตินี้มันต้องถามใจกันเอาเองนะว่า จะสานต่อหรือจะหยุดปู่ไม่ยุ่งด้วยหรอก มาหาปู่มาเอาธรรม อย่าให้เสียชื่อลูกหลานตามกันมา"

..............................................

แล้วหลวงปู่ก็เล่าเรื่องที่ท่านเพิ่งไปถ้ำชายแดนมาว่าไปกราบครูบาอาจารย์ท่านใด ท่านสอนอะไร (จะไม่ขอเล่า เพราะว่าไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องโม้รักสามเส้า เดี๋ยวจะงงกันไปใหญ่)

........................
ตลอดการนั่งรถกลับมาตัวเมืองนั้น บักตี๋มันแหกปากร้องเพลงเจ้ สลับกับพรศักดิ์ ส่องแสง อย่างน่าเอาศอกแหลมๆ ของตัวข้อยยัดปากให้เงียบเสียที

...............................


นังเถิ๊กนั่งเกร็งมองคอตั้งไปข้างหน้าอย่างเดียว ไม่กล้าที่จะก้มหน้า (โหย..ใครจะกล้าก้มหน้าละ ถ้าก้มมาก็ต้องเห็นตัวเองสิคะ แล้วนี่ฉันกำลังนั่งเคียงมากับอดีตสามี ที่ตอนนี้ยังไม่รู้เลยว่า จะออกหัวออกก้อยหรืออกอะไร แน่นอนว่าพอรู้ว่าเคยเป็นสามีและเขารับรู้ เรายิ่งเขินกว่าในฝันสิ นึกน้อยใจตัวเอง จึงไม่กล้าก้มหน้า เพราะหน้าอกหน้าใจเราไม่มีให้มองเลย ไม่เหมือนอดีตชาติที่มันโผล่มาจากไหนไม่รู้ ยังกะลูกมะพร้าวเชียว นี่เขาจะเห็นอดีตเหมือนเราไหม สาธุ๊...ขออย่าให้เขาเห็นเล้ย..กลัวเขาติว่า ...ทำไมมาเกิดทั้งที ลืมติดกันชนมาด้วยว่ะ)

 

คุณยายผีมาแล้ว ดีใจจัง คิดถึงนะคะคุณยาย ขอแอบกระซิบถามคุณmooing 2846
ว่าความสวยของยายผีป่านิ ถ้าประกวดนางงามรุ่นเดียวกับปุ๋ยนิ ปุ๋ย จะได้เกิดไหมคะ เอิก ๆ

 

วู้ว ดีใจจัง คุณยายมาแล้ว ให้อ่านจุใจเลย
อ่านกระทู้ของใครก็ไม่เหมือนของยาย
คราวหลังอย่าหายไปนานอีกนะคะ...

(ตายๆๆ... ทำไมหวานได้ขนาดนี้ )

 

ฮิ้ววว ยายผีป่ากลับมาแล้วว คอยอ่านสำนวนสุดแซ่บ จนนำ้้ลายฟูมปากแย้วว

 

เอ่อ มาสายไปหน่อย แต่คงไม่สายที่จะขอร่วมอ่าน อีกคนนะค่ะ
ที่จริงตามอ่านมาตั้งแต่สมัครใหม่ๆ แต่ว่าพึ่งได้มาจริงจังก็วันนี้
เรื่องของคุณยาย นี่อภินิหารเยอะดี แต่... มันก็สมควรเชื่อได้
และพิสูจน์ได้แน่ ทางจิต ^^

 

สวัสดีครับได้อ่านต่อรอรอรอนะครับพรุ่งนี้หวยออกจะแทง846 ในที่สุดเราก็ได้เลขมาทำไงได้ผมมันเป็นคนชอบหวย ขอขอบคุณมากครับ จะติดตามอ่านนะครับนั่งรอ รอ รอ

 

สวัสดีค่ะคุณยายฯ ดาวจรัสแสงเพิ่งอ่านกระทู้๕๐หน้าจบวันนี้ค่ะ เรื่องราวสนุกสนาน ตื่นเต้น เร้าใจ โรแมนติก รักหลายเศร้า เคล้าได้หลายอารมณ์จริงๆค่ะ

ตกลงเรื่องเล่าของคุณยายฯยังไม่จบใช่ไหมคะ? ไหนจะมนต์รักเมืองบาดาลของคุณยายฯอีก แต่ดาวฯคิดว่ายายฯคงยุ่งทั้งงานราษฎร์และงานหลวง ทั้งทางโลกและทางธรรม

ดาวฯคิดถึงคุณยายฯค่ะ

ดูแลตัวเองด้วยนะคะ ขอฝากตัวและสวัสดีมิตรรักแฟนขับของคุณยายฯด้วยค่ะ

 

วู้..วู้...ยังมีคนบ้าตามมาเอาหวยห้องนี้ผ่านการบอกเล่าเรื่องฉี่ เรื่องอึเสียด้วยเนาะ เอ้า ตามไปเรื่อย ๆ หมดตูดค่อยตาสว่างนะจ้ะ

.....................................


อิอิ...เรื่องยังไม่เล่าไปถึงไหน คาไว้ตั้งแต่ปีก่อน จนมาย้อนเสริมปีนี้ มีบางคนจินตนาการไปแระว่า

"นังเถิ๊กเสร็จบักตี๋อีท่าไหนอะหว่า"



...................................................

โอ๊ะโอ๋...ถึงแม้ในอดีตชาติของเราสองคนเคยเป็นวัวเคยขา ม้าเคยขี่กันมา แต่ชาตินี้ ไอ้บักตี๋มันก็ใช่ว่าจะยอมเป็นผัวนังเถิ๊กง่ายดายเน้อ อุ้ย...ลืมตัวไป ต้องพูดให้เกียรติตัวเองหน่อยสิ เป็นสาวเป็นนาง จะมาทำเป็นไม่รักนวลสงวนท่าทีได้กระไร ก็ต้องมีเชิงเสียหน่อย ทำเป็นเล่นถ่วงเวลาดูใจกันหน่อยสักระยะ ก็วัดระยะทางจากวัดกลับเจ้าตัวเมืองนั่นแหละ ไกลอะเปล่าเนี่ย

.............................................

พอเขาส่งถึงบ้าน เขาก็ถามว่า

" ว่างไหม ไปดูหนังด้วยกันนะ รอหนึ่งทุ่มจะมารับ" ว่าแล้วก็ขับรถออกไป


ไอ้เราทั้งปีทั้งชาติแทบจะไม่มีวาสนาได้ดูหนังโรงกับเขา ส่วนใหญ่โน่น งานวัด หนังกลางแปลง

...................................

ตื่นเต้นมากที่จะได้ไปดูหนังโรง จึงเตรียมตัวแต่เนิ่นๆ

ไปหาลูกมะกรูดมาเผาไฟเพื่อสระผม กากมะพร้าวลอกเอาขุยใต้เปลือกมาขัดผิว ก็ขี้เถ้านี่แหละเอามาพอกตัวผสมขมิ้น ไม่ชอบเอาใบบวบขัด มันขัดยากและเจ็บ ใยมะพร้าวสะดวกดี หาง่ายด้วย เพราะแม่แกขยันทำน้ำมันมะพร้าวไว้ให้เรากินคลุกข้าวบ้าง ทาผมหมักผม ทาผิวบ้าง มิแปลกใจเลย ทำไมยายผีป่าอายุขนาดนี้จึงยังสวยไม่บันยะบันยัง เหอ ๆ ขอบคุณธรรมชาติที่สนับสนุนมาตั้งแต่เล็กแต่น้อยจ้า

ก็ขัด ๆ มั่นใจว่างานนี้ ผิวอีเถิ๊กต้องเนียน หอมกรุ่นด้วยกลิ่นโคลนสาปควาย อุ้ย..กลิ่นขมิ้นดินหม้อ มีมะกรูดเพิ่มอะโรม่านิดๆ (ออกแนวคันทรีงัยอะคะ)

......................................

หาชุดที่จะไปออกงาน ตายหล่ะ ...จะทำยังไงดี เสื้อผ้าสวย ๆ ไม่มีเอาเสียเลย โคตระจนนี่คะ ชุดที่นิยมมาก ๆ ก็กุงเกงนักเรียนของพี่ชาย ใส่มานานมั๊ก ๆ กับเสื้อยืดตราห่านมอมแมม เพราะเอาน้ำบ่อขุ่น ๆ ซัก

....................................


เอาเหอะ...บักตี๋มันเป็นคู่ของเรามาในอดีตชาติ มันสัญญาว่าจะรักไม่เสื่อมคลาย ต่อให้เราจะแต่งตัวอย่างไร หน้าตามอมแมมเพียงไร มันต้องเอาเราลงวันยังค่ำแหละวะ (พูดจาแย่มั๊ก ๆ ใช้วาจาไม่สำเนียกเลยว่าลูกเล็กเด็กแดงมาอ่านจะระคายหูเพียงไร ขอให้คราหน้าอย่าใช้คำพูดเช่นนี้อีกนะ คุณผู้อ่านช่วยเตือนด้วย อิอิ )

....................................................

เมื่อมีความมั่นใจในตนมาก ก็เลยใส่ชุดนั้นแหละ รองเท้าแตะตราดาวเทียมเบอร์ ๙ ของแม่ ปลายสึกจนเป็นรูแระ ลากไปเหอะ อ้างว่า "ชอบชีวิตฮิปๆ" สมัยนั้นฮิปปี้เข้ามามีบทบาท เราย่อมาว่า ฮิปๆ ถ้าสมัยนี้ก็ คง เซอร์กระมัง

.....................................................


ใกล้เวลา เขาจะมารับแล้ว ตอนนั้นมือทงมือถือไม่มีร๊อก ใช้สัญญาใจกัน มั่นใจเจงๆ พับผ่าดิ๊

........................................

"พี่เดช...นางเบิ่งได้ไหม" อีเถิ๊กขอเน้นความมั่นใจด้วยการหันไปถามพี่ชายที่ไม่รู้จะไปถามมันทำมั้ย เพราะตัวมันเองก็เอ่อ ๆ กว่าจะพูดแต่ละคำ รถไฟวิ่งไปกลับสองรอบ เขายังไม่ตอบเสร็จเลย เขาพูดเฉื่อยและช้ามากขอย้ำ

พี่เดชหันมามองก็บอกว่า "เ..ป็.....น....ตู....เอา....ไม่.....พา...ไป....ไหน....ด้วย....เอา....ไม่.....ลง...."


อีเถิ๊กเลยบ่นดังๆ ว่า

"ไม่ได้ไปให้เขาเอา จะไปดูหนัง ...นี่ชุดออกเดท จะไปดูหนังเข้าใจไหม"



ปี๊บ ๆ...(เสียงแตรรถนะ ไม่ใช่เสียงครวญจากช่องแคบ)

เขามาแล้ว หันไปพยักหน้า ยักคิ้วให้พี่ชายทำนองว่า "จะได้ดูหนังโรงแล้วโว้ย"

พี่ชายคงอิจฉาเรามากก็ครานี้แหละ

................................................

พอไปที่รถ บักตี๋มันดันพาสาวที่ดูดีมาก ๆ มาด้วย รถมันดันตอนเดียว ไม่มีแค๊ปเสียด้วยสิ (สมัยนั้นตอนเดียวโหลดเตี้ยนี่สุดเดิ้ลแระ)

เราก็ยกมือไหว้เขาและเธอคนนั้น ดูสายตาของทั้งคู่มองตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะทักทายทำนองว่า แทบจะกลั้นหัวเราะไม่อยู่

.................................


"สวัสดีพระแม่เจ้า เชิญเสด็จขึ้นประทับในพระราชรถพระพุทธเจ้าข้าฯ"

บักตี๋ทำท่าทางและเสียงล้อเลียน เพราะนังเถิ๊กไปโม้สิ่งที่สัมผัสได้ให้มันฟังว่า ในอดีตหล่อนคือใคร เขาคือใครนั่นเอง

คิดในใจว่า

"ฮึ! ตูรวยเมื่อไร จะสวยให้ดู กันชนไม่มีตูจะเสริม ดั้งพอมี โด่งที่สุดในระแวกบ้านไม่คิดมากอยู่แระ...ผิวของเราก็ใช่จะดำสนิท พอสู้สาวๆ ของเขาไหวน่ะ... "

เขาคงไปเล่าเรื่องนี้ให้ผู้หญิงของเขาฟัง เพราะหล่อนหัวเราะแบบไม่เกรงบารมี อุ้ย เกรงใจพระแม่เจ้าเอาเสียเร้ย...ปั๊ดโธ่...

 

โอ้ยย ขำ...
แอบอ่านมานานแระ ขอขอบคุณ คุณยายสักที
ก็กำลังเคลียสๆ อยู่พอดีเลย
ขอบคุณนะคะคุณยาย
gung

 

คารวะท่านยาย

 

คุณยายครับงวดนี้หวยกินเงินผมหมดแต่ผมไปถูกกระทู้แจกพระผงคำข้าวได้พระคำข้าว2องค์เป็นเลขท้ายสามตัวล่างนะครับ 46 ผมกำลังอยากได้พอดีถือว่าคุณยายผีป่าให้โชคลาภทางสักการะ เขียนถูกหรือเปล่าก็ไม่รู้ รักษาตัวนะครับคุณยายเห็นคุณยายอยู่หลายกระทู้และตามที่อ่านคุณยายมีงานแยะ แล้วจะรออ่านอีกนะครับ รอรอรอ