เรื่องเด่น เวลาของโลกมนุษย์และโลกวิญญาณ

พวก เราทุกคนเคยได้รู้มาได้ฟังมาว่า เวลาของสวรรค์ นรก หรือ เวลาของผู้ที่ตายไปนั้นช้ากว่าเวลาของโลกเรามากๆเช่น 1000ปีบนโลกมนุษย์อาจเท่ากับ1วันบนสวรรค์ เป็นต้น

หรือการที่มีคน บอกว่าคนตายกว่าจะรู้ตัวเองว่าตายไปนั้นก็ตั้ง3วัน 7วัน มีบ้างบางคนที่ฟื้นขึ้นมาเขาบอกว่าเวลาที่เขานอนหลับไป7วันนั้นน่ะ เขายังไม่ได้ไปไหนเลยเพียงแค่เห็นหมู่คนมากมายคุยกันยังไม่กี่คำก็ฟึ้นขึ้น มา

และจริงๆแล้วเรื่องเวลาที่แตกต่างกันนี้พระพุทธองค์ก็ได้พูดถึงมากว่า2500 ปีแล้วดังที่เราจะเห็นได้ในพระไตรปิฎก



จริงๆแล้วก็มีคำอธิบายทางวิทยาศาสตร์ที่ยอมรับกันในปจุบันที่ไอสไตน์ได้อธิบายไว้
แต่ก่อนอื่นเราต้องเข้าใจดังนี้ก่อนนะครับว่า
นักวิทยาศาสตร์อาจทำใจยอมรับวิญญาณได้ หากมองว่าวิญญาณเป็น พลังงานอย่างหนึ่ง

และหากเรามองเหมือนนักวิทยาศาตร์ว่าวิญญาณคือ พลังงานอย่างหนึ่ง
ผมจะอธิบายด้วยตัวอย่างง่ายๆนะครับ ซึ่งอัลเบิร์ต ไอสไตน์ พูดถึงเรื่องพลังงานดังนี้ครับ

1.วัตถุ ใดมีขนาดเล็กมากไปถึงขนาดของอะตอม เรียกวัตถุนั้นว่า พลังงาน เช่นถ้าเราสามารถย่อตัวเราให้เล็กลงไปถึงขนาดอะตอม ตัวเราก็จะถูกเป็นพลังงานเช่นกันครับ
2.วัตถุใดที่เคลื่อนที่ได้เร็ว เวลาบนวัตถุนั้นจะช้ากว่า เช่นถ้ามีรถอยู่2คัน แล้วเราเอาคนฝาแฝดไปอยู่บนรถคนละคันนะครับ รถคันแรกวิ่งเร็วกว่ารถคันที่สอง โดยรถคันแรกวิ่งด้วยความเร็ว 3000 กิโลเมตรต่อ ชั่วโมง รถคนที่สองวิ่งด้วยความเร็ว300กิโลเมตรต่อชั่วโมง แฝดที่อยู่บนรถคันแรกจะแก่ช้ากว่าแฝดอีกคนที่อยู่บนรถคันที่สองครับ เพราะเคลื่อนที่เร็วกว่า เวลาจะเดินช้ากว่า ความคิดนี้เองเป็นบ่อเกิด time machine เครื่องเดินทางข้ามอนาคตขึ้นมา
3.โดยปกติพลังงานส่วนมากการ เคลื่อนที่ด้วยความเร็วใกล้ความเร็วแสง คือ ประมาณ300000กิโลเมตรต่อวินาที ถ้าคิดไม่ออกว่าเร็วขนาดไหน ให้ลองสังเกตดูว่าตอนที่เราคุยโทรศัพท์กับเพื่อนต่างจังหวัดน่ะ เช่นคุยกับเพื่อนที่อยู่เชียงใหม่เพื่อนพูดมาเราได้ยินทันทีเลยหรือเราพูดไป เพื่อนก็
ได้ยินทันทีเลย เพราะว่าสัญญาณเสียงถูกส่งออกไปกับสัญญาณวิทยุที่มีความเร็วประมาณ300000กม./วินาที



ทีนี้จาก 3ข้อ ด้านบนแล้วเราลองมาคิดตามนะครับ

1.ถ้า วิญญาณเป็นพลังงาน ก็แสดงว่าวิญญาณก็เคลื่อนที่ได้เร็วเช่นกัน มีคนเคยบอกว่า คนตายนั้นเพียงแค่เขาคิดถึงใครวิญญาณเขาก็ปิ๊งไปหาคนนั้นทันที คิดถึงอะไรก็จะไปหาสิ่งนั้นทันทีเลย
2.ถ้าวิญญาณเคลื่อนที่ได้เร็วขนาด นั้น ก็เข้าสู่กฎที่ว่า วัตถุใดมีความเร็วใกล้ความเร็วแสงเวลาที่วัตถุนั้นจะช้ามาก ทีนี้ก็ตรงกับที่เราได้ฟังมาว่า เวลาของสวรรค์ นรก และโลกคนตายจะช้ากว่าโลกมนุษย์ครับ

นักวิทยาศาตร์เชื่อทฤษฎีนี้ก็ ตอนที่มีดาวเทียมขึ้นไปลอยรอบโลก เพราะเวลาบนดาวเทียมจะช้ากว่าเวลาบนโลกครับ ก็ดาวเทียมโคจรรอบโลกประมาณ 24000 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ดังนั้นจึงต้องมีการชดเชยเวลาที่เสียไปเมื่อดาวเทียมทวนสัญญาณมายังโลก

 

เทวดาก็มีอายุขัย เมื่อเสวยสุขบนสวรรค์จนครบอายุขัยแล้ว ก็ต้องจุติลงมาเวียนว่ายตายเกิดในโลกมนุษย์อีกครั้ง พระพุทธเจ้าตรัสว่า 1ปีทิพย์ของสวรรค์มี360วันทิพย์ของสวรรค์แต่ละชั้นและเวลาของสวรรค์แต่ละ ชั้นเทียบกับของโลกก็ไม่เท่ากัน เทวดาในสวรรค์แต่ละชั้นก็อายุไม่เท่ากันเช่นกัน ดังนี้

ชั้นจาตุมหาราชิกา มี1วันทิพย์ เท่ากับ 50 ปีโลกมนุษย์ เทวดามี500 ปีทิพย์ เท่ากับ 9ล้านปีโลกมนุษย์

ชั้นดาวดึงส์ มี1วันทิพย์ เท่ากับ 100 ปีโลกมนุษย์ อายุขัยเทวดา คือ1000 ปีทิพย์ เท่ากับ 36 ล้านปีโลกมนุษย์
ชั้นยามา มี1วันทิพย์ เท่ากับ 200 ปีโลกมนุษย์ อายุขัยเทวดาคือ 2000ปีทิพย์ เท่ากับ144 ล้านปีโลกมนุษย์

ชั้นดุสิต (ดุสิตบุรี) มี1วันทิพย์ เท่ากับ 400 ปีโลกมนุษย์ อายุขัยเทวดาคือ 4000 ปีทิพย์ เท่ากับ576 ล้านปีโลกมนุษย์

ชั้นนิมมานรดี มี1วันทิพย์ เท่ากับ 800 ปีโลกมนุษย์ อายุขัยเทวดา คือ 8000 ปีทิพย์ เท่ากับ2304 ล้านปีโลกมนุษย์

ชั้นปรนิมมิตวสวัตตี มี1วันทิพย์ เท่ากับ 1600 ปีโลกมนุษย์ เทวดามีอายุ 16000 ปีทิพย์ เท่ากับ 9216 ล้านปีโลกมนุษย์


การสิ้นอายุขัยของเทวดา

เทวดา ก็สิ้นอายุขัยได้ เมื่อสิ้นอายุขัย เทวดาก็จะจุติออกจากสวรรค์นั้นไปเกิดเป็นมนุษย์อีกครั้งหรืออาจจะหล่นปุ๊บไป มหานรกก็ได้ ขึ้นอยู่กับกระแสบุญบาปจะได้ช่องหรือส่งผล ซึ่งการสิ่นอายุขัยของพวกเทวดามีเหตุเป็นไปได้ 4ประการ คือ

1.สิ้นชีวิตตามอายุในสวรรค์ชั้นนั้น
2.สิ้นชีวิตก่อนถึงกำหนดอายุในสวรรค์ชั้นนั้น
3.สิ้นชีวิตเพราะสนุดจนลืมกินอาหาร
4.สิ้นชีวิตเพราะความโกรธ (เมื่อเทวดาโกรธ จะกลายเป็นไฟไหม้ตนเอง)

จาก การที่กล่าวมาจะเห็นได้ว่า แม้ว่าเทวดาทั้งหลายจะมีความสุขสมบัติมากมายเพียงใด ก็ยังต้องหมดสิ้นจากความสุขและทิพย์สมบัติต่างๆลงได้ในวันหนึ่ง นี่คืออนิจจัง ความไม่เที่ยง ซึ่งแม้แต่เทวดาหรือมยุษย์ก็ล้วนแต่มีความทุกข์ทั้งสิ้น และเมื่อเทวดาทั้งหลายหมดบุญหรือหมดอายุขัยแล้ว ก็จุติออกจากสวรรค์ มาเกิดเป็นมนุษย์เพื่อสร้างสมบารมีอีกครั้ง อย่างเช่นนักเรียนอนุบาลทุกๆคน ซึ่งการเป็นมนุษย์ย่อมติดอยู่ในวัฎสงสาร มีโอกาสทั้งทำดีและทำชั่วซุ่งถ้าพลาดพลั้งทำกรรมชั่ว ก็จะเป็นอันตราย อบายภูมิรองรับ ( สัตว์นรก เปรต อสุรกาย สัตว์เดรัจฉาน)อย่างที่คุณครูไม่ใหญ่บอกทุกวัน ซึ่งการที่จะกลับมาเกิดเป็นเทวดาหรือมนุษย์อีกครั้งเป็นเรื่องที่ยากยิ่ง กว่าการงมเข็มในมหาสมุทรเสียอีก

ดังนั้น มนุษย์เราทั้งหลายจะยึดมั่นในสมบัติอันไม่แน่นอนนี้ไปทำไม ด้วยเหตุนี้เอง พระพุทธเจ้าก็ดี พระอรหันต์เจ้าทั้งหลายก็ดี จึงไม่ปรารถนาในสุขสมบัติสังสารวัฎที่ไม่เที่ยงนี้ ท่านจึงเสด็จเข้าสู่นิพพานสมบัติทุกพระองค์

 

๑) สัญชีวมหานรก หมายถึง "มหานรกที่เหล่าสัตว์ไม่มีวันตาย" เกณฑ์เฉลี่ยอายุของสัตว์นรกในมหานรกขุมนี้ มีประมาณ ๕oo ปีอายุกัป โดยระยะเวลาเพียง ๑ วันที่การทำฑัณฑ์ทรมานได้ผ่านพ้นไป สามารถนับระยะเวลาในเมืองมนุษย์ได้ถึง ๙,ooo,ooo ปี และหากนับระยะเวลาทั้งหมดในมหานรกขุมนี้ จึงเท่ากับ ๑,๖๒o,ooo ล้านปีมนุษย์

๒) กาฬสุตตมหานรก หมายถึง "มหานรกที่เหล่าสัตว์ถูกนายนิรยบาลทำกรรมกรจองจำไว้ด้วยด้ายเหล็กดำ" (กาฬะ แปลว่า ดำ สุตตะ แปลว่า เชือก) เกณฑ์เฉลี่ยอายุของสัตว์นรกในมหานรกขุมนี้ มีประมาณ ๑,ooo ปีอายุกัป โดยระยะเวลาเพียง ๑ วันที่การทำฑัณฑ์ทรมานได้ผ่านพ้นไป สามารถนับระยะเวลาในเมืองมนุษย์ได้ถึง ๓๖,ooo,ooo ปี (หรือหากนับแบบโบราณ จะนับได้ ๓ โกฏิ กับอีก ๖ ล้านปีมนุษย์) และหากนับระยะเวลาทั้งหมดในมหานรกขุมนี้ จึงเท่ากับ ๑๒,๙๖o,ooo ล้านปีมนุษย์

๓) สังฆาตะมหานรก หมายถึง "มหานรกบดขยี้สัตว์" เกณฑ์เฉลี่ยอายุของสัตว์นรกในมหานรกขุมนี้ มีประมาณ ๒,ooo ปีอายุกัป โดยระยะเวลาเพียง ๑ วันที่การทำฑัณฑ์ทรมานได้ผ่านพ้นไป สามารถนับระยะเวลาในเมืองมนุษย์ได้ถึง ๑๔๔,ooo,ooo ปี (หรือหากนับแบบโบราณ จะนับได้ ๑๔ โกฏิ กับอีก ๔ ล้านปีมนุษย์) และหากนับระยะเวลาทั้งหมดในมหานรกขุมนี้ จึงเท่ากับ ๑o๓,๖๘o,ooo ล้านปีมนุษย์

๔) โรรุวมหานรก หมายถึง "มหานรกที่เต็มไปด้วยเสียงร้องไห้" เกณฑ์เฉลี่ยอายุของสัตว์นรกในมหานรกขุมนี้ มีประมาณ ๔,ooo ปีอายุกัป โดยระยะเวลาเพียง ๑ วันที่การทำฑัณฑ์ทรมานได้ผ่านพ้นไป สามารถนับระยะเวลาในเมืองมนุษย์ได้ถึง ๕๗๖,ooo,ooo ปี (หรือหากนับแบบโบราณ จะนับได้ ๕๗ โกฏิ กับอีก ๖ ล้านปีมนุษย์) และหากนับระยะเวลาทั้งหมดในมหานรกขุมนี้ จึงเท่ากับ ๘๓๑,o๔o,ooo ล้านปีมนุษย์

๕) มหาโรรุวมหานรก หมายถึง "มหานรกที่เต็มไปด้วยเสียงร้องไห้เหลือประมาณ" เกณฑ์เฉลี่ยอายุของสัตว์นรกในมหานรกขุมนี้ มีประมาณ ๘,ooo ปีอายุกัป โดยระยะเวลาเพียง ๑ วันที่การทำฑัณฑ์ทรมานได้ผ่านพ้นไป สามารถนับระยะเวลาในเมืองมนุษย์ได้ถึง ๒,๓o๔,ooo,ooo ปี (หรือหากนับแบบโบราณ จะนับได้ ๒๓o โกฏิ กับอีก ๔ ล้านปีมนุษย์) และหากนับระยะเวลาทั้งหมดในมหานรกขุมนี้ จึงเท่ากับ ๖,๖๓๕,๕๒o,ooo ล้านปีมนุษย์

๖) ตาปนมหานรก หมายถึง "มหานรกที่ยังให้เหล่าสัตว์เร่าร้อน; "ตาปนะ" มีความหมายคล้ายกับคำว่า "ตาปสะ" แปลว่า ปิ้งหรือย่าง" เกณฑ์เฉลี่ยอายุของสัตว์นรกในมหานรกขุมนี้ มีประมาณ ๑๖,ooo ปีอายุกัป โดยระยะเวลาเพียง ๑ วันที่การทำฑัณฑ์ทรมานได้ผ่านพ้นไป สามารถนับระยะเวลาในเมืองมนุษย์ได้ถึง ๙,๒๑๖,ooo,ooo ปี (หรือหากนับแบบโบราณ จะนับได้ ๙๒๑ โกฏิ กับอีก ๖ ล้านปีมนุษย์) และหากนับระยะเวลาทั้งหมดในมหานรกขุมนี้ จึงเท่ากับ ๕๓,o๘๔,๑๖o,ooo ล้านปีมนุษย์

๗) มหาตาปนมหานรก หมายถึง "มหานรกที่ยังให้เหล่าสัตว์เร่าร้อนเหลือประมาณ" เกณฑ์เฉลี่ยอายุของสัตว์นรกในมหานรกขุมนี้ มีประมาณ "ครึ่งอันตรกัป" ของมนุษย์

๘) อเวจีมหานรก หมายถึง "มหานรกที่ปราศจากคลื่นแห่งความสุข" เกณฑ์เฉลี่ยอายุของสัตว์นรกในมหานรกขุมนี้ มีประมาณ "๑ อันตรกัป" ของมนุษย์

สำหรับ อายตนะโลกันต์/โลกันตร์ อันอยู่ถัดไปเบื้องล่างของภพ ๓ นั้น สัตว์โลกันต์/โลกันตร์จะมีเกณฑ์อายุเฉลี่ยโดยประมาณ ๑ พุทธันดร ดังนี้

ที่มาของข้อมูล:
เวลาของโลกมนุษย์และโลกวิญญาณ