ประสบการณ์ ธรรมะ พระเครื่อง หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ วัดสะแก จ.อยุธยา

โอ้ ไม่สนิทเลยครับเคยเจอกันสองครั้งเท่านั้นเองครับ เพราะบุกไปบ้านแกเจอหลานแกเป็นเพื่อนรุ่นพี่ผม ตอนนั้นผมไม่มีพระหลวงปู่สักองค์แกก็เมตตาเด็กๆน่ะครับให้มาบ้างนิดหน่อย แกเอาเสื้อกล้ามที่มีรอยมือหลวงปู่ประทับมาโชว์ผมด้วย แกบอกเป็นเสื้อกล้ามสมัยแกเด็กๆหลวงปู่ประทับให้แก แล้วอาจารย์ศุภรัตน์ก็พาแกไปหาหลวงปู่บ่อยๆนั่งตักหลวงปู่เลยว่างั้น แถมพระหลวงปู่เต็มบ้านแกเลยครับ ซุกอยู่ซอกนี้บ้าง ซอกนู้นบ้าง

จากนั้นบุกไปสำนักของอาจารย์ศุภรัตน์ก็ไม่เจออาจารย์อีก แต่ได้กราบพระและพระธาตุต่างๆที่เสด็จมาตอนที่อาจารย์ท่านบรวงสรวงแต่ละครั้งน่าทึ่งมากครับ ก่อนกลับยังได้สมเด็จองค์ปฐมทรงเครื่องจักรพรรดิ หน้าตัก 9 นิ้ว ที่ท่านอาจารย์เทไว้ ด้านใต้ฐานบรรจุพระหลวงปู่กลับไปบูชาบ้านซะอีกองค์หนึ่ง สรุปว่าผมไม่เคยเจออาจารย์เลยครับ แป่ว

 

วันนี้มีเพื่อนสมาชิกท่านหนึ่งส่งรูปถ่ายพลังงานออร่าของ เหรียญยันต์ดวง หลวงปู่ดู่ เนื้อเงินมาให้ชมครับ เป็นพิมพ์นิยมเสียด้วย เขาต้องการให้เพื่อนสมาชิกได้ชมเพื่อเจริญศรัทธากันครับ ขออนุโมทนาด้วยครับ

 

บารมีธรรม



โดย พี่สิทธิ์

การจะสร้างศรัทธาในทางธรรมนั้น บางครั้งก็ต้องรอกาลเวลา บางครั้งก็ต้องอาศัยเหตุจากภายนอกตะล่อมเข้ามาหาภายใน

อย่างกรณีของโยมมารดาของ พระสารีบุตร ซึ่งเป็นพราหมณ์ที่เคร่งครัด มิได้มีศรัทธาในพระลูกชายหรือพระพุทธเจ้าเลยจนกระทั่งใกล้จะถึงวันที่พระสารีบุตรจะปรินิพพาน พระสารีบุตรได้เดินทางไปโปรดโยมมารดาก่อนหน้าจะปรินิพพานเพียงวันเดียว ในคืนที่เดินทางไปถึงนั้น โยมมารดาท่านสังเกตเห็นแสงสว่างรอบแล้วรอบเล่าในห้องของพระลูกชาย เมื่อใกล้รุ่งจึงได้ถามพระลูกชายว่าแสงนั่นคืออะไร พระสารีบุตรจึงเล่าให้ฟังว่า แสงสว่างในตอนแรกนั้น คือแสงแห่งท้าวจตุโลกบาลที่มาเยี่ยมดูอาการอาพาธของท่าน จากนั้นก็เป็นแสงสว่างจากพระอินทร์ แล้วก็แสงสว่างจากพระพรหม พอถึงพระพรหม โยมมารดาก็ตะลึงว่าขนาดพระพรหมที่เป็นเทพเจ้าสูงสุดที่โยมแม่นับถือ ก็ยังมาสักการะพระลูกชายของเราเชียวหรือ ช่างน่าอัศจรรย์ยิ่งนัก พระสารีบุตรเห็นเป็นโอกาสเหมาะจึงปรารถถึงคุณวิเศษแห่งพระบรมศาสดา และได้แสดงธรรมแก่โยมมารดาจนกระทั่งได้บรรลุโสดาปัตติผล เช้าวันรุ่งขึ้น พระสารีบุตรก็ได้ละสังขาร โดยได้ทันโปรดโยมมารดาให้ได้ดวงตาเห็นธรรม สมความปรารถนาของท่าน

ที่วัดสะแก อยุธยาแห่งนี้ ผู้คนมากมายทั้งในอยุธยาและจากจังหวัดอื่น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกรุงเทพมหานคร พากันมากราบนมัสการหลวงปู่ดู่ แต่ถึงกระนั้น ก็มีผู้คนบริเวณใกล้เคียงที่มิได้มีศรัทธา เข้าลักษณะที่หลวงปู่กล่าวว่า

“ใกล้เกลือตีนด่าง” คือ นอกจากไม่ศรัทธาแล้ว ยังปรามาสท่านอีกด้วย



ผู้เขียนอดไม่ได้ที่จะรำลึกถึงความยิ่งใหญ่ในบารมีธรรมของหลวงปู่ จากเหตุการณ์ที่ครูบาอาจารย์ชั้นผู้ใหญ่มากราบเยี่ยมท่าน ทั้ง ๆ ที่ท่านไม่เคยออกไปนอกวัด โดยเฉพาะอย่างยิ่ง หลวงปู่บุดดา ผู้ที่เป็นที่เคารพรักของพระกรรมฐานสายหลวงปู่มั่นหลายรูป เช่น หลวงปู่เทสก์ หลวงปู่สิม หลวงพ่อพุธ ฯลฯ เป็นต้น ก็ล้วนแต่เดินทางไปกราบเยี่ยมหลวงปู่บุดดาด้วยกันทั้งสิ้น และก็ถือเป็นเมตตาต่อลูกศิษย์ของหลวงปู่ดู่อย่างเหลือล้น ที่หลวงปู่บุดดาซึ่งขณะนั้น มีอายุใกล้ร้อยปี ได้เมตตามาเยี่ยมและสนทนากับหลวงปู่ดู่ที่วัดสะแก ถึงสองครั้ง หลวงปู่ดู่ซึ่งมีพรรษาน้อยกว่า ได้ให้การปฏิสันถารอย่างอ่อนน้อมถ่อมตน

ผู้ที่ยังไม่รู้จักหลวงปู่ดู่ พอได้ทราบเรื่องราว หรือเห็นรูปหลวงปู่บุดดาที่มานั่งสนทนาอยู่กับหลวงปู่ด้วยอาการที่ต่างฝ่ายต่างอ่อนน้อมเช่นนั้น ก็ย่อมรับรู้ได้ถึงบารมีธรรมของท่านทั้งสอง และยังศรัทธาที่ยังไม่มีให้เกิดขึ้นได้จึงว่าการสร้างศรัทธาให้เกิดขึ้นในคนใกล้ตัวนั้น บางครั้งก็ต้องอาศัยปัจจัยภายนอกตะล่อมเข้าหาข้างในเหมือนกัน

 

สาธุครับ มีคนตามอ่านผมก็ดีใจครับ ขนาดผมมีหนังสือแล้วก็ต้องอ่านทวนบ่อยๆทั้งในหนังสือและที่ผมเอามาลง เพราะอ่านเมื่อไหร่ปิติทุกที และเอาไว้เตือนตัวเองดีครับ

 

ได้หมดครับ

ไม่จำเป็นต้องเป็นเฉพาะพระของหลวงปู่ - หลวงตา ก็ได้ครับ เพราะการนำพระมากำนั่งสมาธินั้นเป็นกุศโลบายของครูบาอาจารย์ท่านก็เพื่อให้เรามีสติระลึกรู้ว่าเรานั่งสมาธิอยู่โดยมีพระเป็นตัวรวมจิตไม่ให้เคลื่อนไปไหนครับ เป็นพุทธานุสติอย่างหนึ่งครับ ใจจะได้ไม่เหนี่ยวไปไหนง่ายครับ

แต่พระของหลวงปู่ดู่ต่างออกไปหน่อยก็ตรงที่นอกจากจะใช้กำภาวนาเป็นพุทธานุสติแล้วพระของท่านยังเป็นเสมือนกับดิสค์ข้อมูลซึ่งสามารถกำหนดจิตถามพระที่กำนั่งภาวนาได้ ซึ่งท่านก็เคยกล่าวไว้ว่า 'ใครจะทำพระได้เหมือนข้า'

 

ห้อยพระองค์ไหนดี ?



โดย พี่สิทธิ์

ลูกศิษย์ที่เริ่มสนใจพระเครื่องที่หลวงปู่อธิษฐานจิตไว้มักเกิดปัญหาอย่างเดียวกัน คือ ลังเลว่าจะนำพระหลวงปู่องค์ไหนมาขึ้นคอดีหนอ ? คนนั้นว่าพระพรหมสิ สุดยอด เพราะเป็นสัญลักษณ์ของหลวงปู่ทีเดียว อีกทั้งชื่อก็พ้องกับชื่อหลวงปู่ บางคนก็บอกว่าเหรียญเปิดโลกสิสุดยอดกว่า เป็นพิธีใหญ่ครั้งสุดท้ายที่หลวงปู่ตั้งใจทำให้ แถมเสกแบบเปิดสามโลกเลยนะ บ้างก็แนะนำว่าต้องเหรียญเสมา ๒๕๒๔ เพราะเป็นเนื้อชนวนล้วน ๆ เสกตั้ง ๗-๘ ปี บ้างก็ว่ามีแหวนปลอกมีดหรือแหวนหน้าพระก็พอแล้ว อย่างอื่นไม่ต้อง บ้างก็ว่าตระกรุดดีกว่า ฯลฯ

มีเพื่อนคนหนึ่ง สังเกตตัวเองว่าจะรู้สึกไม่สบายใจและขาดความมั่นใจทุกครั้งเวลาที่ลืมสวมแหวนหรือห้อยพระก่อนออกจากบ้าน วันไหนลืม เป็นต้องตั้งสติ ระลึกถึงพระถี่ขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า ดังนั้น แทนที่จะเป็นโทษ กลับเป็นคุณ เพราะช่วยในการปฏิบัติ ดังนั้น เขาจึงแกล้งลืมห้อยพระอยู่บ่อยครั้ง สุดท้ายก็ได้พัฒนาตัวเองขึ้นมาจนเป็นหนึ่งในผู้นำหมู่คณะ ทีนี้ฝึกไป ๆ มีพระห้อยก็ดี ไม่มีพระห้อยก็ได้ ห้อยพระหลวงปู่องค์ไหนก็ได้ สมดังที่หลวงปู่เคยรับรองว่า

"พระของข้า องค์ไหนก็ได้...องค์เดียวก็พอ ทำ (ปฏิบัติจิต) ให้มันจริง"

 

อันนี้ภาพถ่ายออร่า สมเด็จองค์ปฐม วัดท่าซุง เพื่อนสมาชิกฝากภาพมาให้ครับ ชมและพิจารณาด้วยวิจารณญาณครับ อย่างไร คุณพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ก็มีอานุภาพมากมายอยู่แล้วครับ



สมเด็จองค์ปฐมวัดท่าซุง

สีม่วง : มหาโชค มหาลาภ มหาเศรษฐ๊
สีเหลือง : เสริมปัญญา เสริมบารมี
สีขาว : จิตสงบ<!-- google_ad_section_end -->