ความฝันที่แปลกๆของผม

สวัสดีครับ ผมเป็นสมาชิกใหม่นะครับ
เรื่องนี้ผมยังไม่รู้จะจัดเข้าหมวดใดดี ขอฝากกระทู้ไว้ที่นี่ก่อนก็แล้วกันนะครับ

มีความฝันของผมอยู่ครั้งนึง เป็นอะไรที่แปลกสำหรับผมมาก
กะว่าจะเข้าวัดไปถามพระซักที แต่ก็ยังไม่ได้ไปจนบัดนี้ครับ
(ตามจริงฝันแปลกในชีวิต เจอมาราว 4 - 5 ครั้งนะครับ
แต่ครั้งนี้หนักสุด)

เรื่องมีอยู่ว่า

ตอนผมนอนอยู่ ผมรู้สึกว่าตัวผมตกเตียง
(ทั้งที่ร่างกายไม่ได้ตก) เสร็จแล้วผมรู้สึกว่าโดนใครสักคนลากออกไปที่หน้าต่าง
โดยยังมองเห็นร่างกายตัวเองอยู่บนเตียงเหมือนเดิม

ก่อนเข้าหน้าต่าง ผมเห็นแสงจ้าที่หน้าต่าง

เมื่อผมโดนลากเข้าไป ผมรู้สึกว่าลอยอยู่กลางอากาศสักครู่
มองด้านบน เป็นเมฆสีขาวๆ มีอาคารเหมือนโบสถ์ขนาดใหญ่
พร้อมบันไดหลายขั้นที่ปากทางเข้า

มองดูข้างล่าง เห็นแต่ลูกไฟเต็มพื้นที่ไปหมด
ดูแล้วเหมือนโดนระเบิดเพลิงถล่มอย่างหนัก

เสร็จแล้วผมรู้สึกว่า ผมยืนเกาะราวอยู่กลางอากาศ
มีคนๆนึงยืนอยู่ทางขวา (ผมไม่ได้มองหน้าเขา)

คนๆนั้นพูดว่า

เขา : ข้างบนหน่ะสวรรค์ ข้างล่างหน่ะนรก จะเอาอะไร

ผม : คนแบบผมคงปีนบันไดขึ้นไปไม่ไหวมั้งครับ

เขา : คิดดีแล้วเหรอ

ผม : ครับ..ผมคิดดีแล้ว

พอตอบเสร็จ ผมก็รู้สึกว่าโดนดึงกลับไปหาร่างกายอย่างรวดเร็ว
เหมือนกับสายวัดของตลับเมตร ที่เวลาจะเก็บสาย
มันจะโดนดึงกลับอย่างเร็ว

แล้วผมก็สะดุ้งตื่น แบบว่ารู้สึกว่ามีอะไรดีดใส่ตัวเอง

-----------------------------------------------

ผมขอถามครับว่า

เรื่องนี้เกิดขึ้นกับผมได้อย่างไรครับ
และเพราะทำไมครับ


ขอบพระคุณอย่างสูงครับ

 

เขาคงมาเตือนเราค่ะว่าหากเราทำแต่สิ่งที่ดีงามเราก็จะได้ขึ้นสวรรค์ หากทำสิ่งไม่ดีเมื่อเราตายไปก็ต้องไปอยู่ในนรกค่ะ ดังนั้นต่อแต่นี้เราคงรู้ดีว่าเราจะเลือกไปสวรรค์หรือนรกกันแน่ค่ะ

 

อือ..เห็นด้วยกับคุณนำ

 

ลองมองดูตัวเอง ผมว่าผมเป็นคนที่ทำบุญกับทำบาปพอๆกันครับ
ถ้าตายไปอาจจะได้ลอยอยู่ระหว่างนรกกับสวรรค์ก็ได้

เหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ ผู้หญิงไม่เที่ยว
ส่งน้องเรียนหนังสือ ไม่โกงข้อสอบ ไม่โกงเงินหลวง

แต่อีกด้านนึง

เจอคนโกงเงินเป็นไม่ได้ ถึงกับเกือบจะชกกับเขาในห้องทำงานเขา

แล้วก็สมัยก่อน เคยเจอแก๊งเด็กแว๊น
ขับรถกวนๆสวนเลนกลางถนนมา
ผมไม่หลบ แต่ผมเหยียบคันเร่งใส่

แล้วก็สมัยมัธยม เจออาจารย์ย้ายมาใหม่ 2 - 3 คน
พอถึงคาบเรียน สอนก็ไม่สอน
เอาแต่หลีนักเรียนหญิง เืพื่อนผม
ผมก็ด่าเขากลางห้องมาแล้ว

จนจบมัธยมออกมา
เป็นศิษย์โปรดของอาจารย์ประมาณครึ่งนึง
อีกครึ่งนึง ผมเป็นศิษย์บัดซบสำหรับเขา


ทุกวันนี้พยายามใจเย็นลงครับ
ไม่ค่อยอยากเก็บอะไรมาใส่ใจมาก

 

อนุโมทนาครับ.....สาธุ กิเลสเกิดขึ้นได้เป็นธรรมดาตามสภาพอารมณ์ครับ โลภะ โมหะ โทสะ สำหรับคนธรรมดา แตหากรู้ถึงอารมณ์ที่เกิดคืออะไร และยับยั้งไว้ได้ไม่ปล่อยอารมณ์ที่เกิดนั้นๆออกมาภายนอก นี่คือรู้ธรรม (อารมณ์พระโสดาบันครับ) สาธุ

 

อนุโมทนาสาธุครับ บรรดาขึ้นสู่สวรรค์ของท่านนั้นเปิดรออยู่แล้ว ขอเพียงท่านค่อยๆก้าวเดินไปช้าๆ เส้นทางที่ว่ายาวไกลนั้นสักวันก็ต้องถึง เพียงหมั่นบริจาคทาน หมั่นขัดเกลาจิตใจ วันละเล็กละน้อย เชื่อว่าท่านไปสวรรค์ได้ง่าย แต่ ท่านก็จงระวังไว้เรื่องนรกก็เป็นเช่นกัน หากวันใดที่ท่านทำตนให้ลงสู่บ่วงของอบายมุขแล้ว ท่านก็จะตกลงไปยังอบายภูมิได้ง่ายเช่นกัน

แต่เส้นทางทั้ง2เส้นนี้ เมื่อท่านมองมันแล้ว ขึ้นสวรรค์เป็นทุกข์หนอ ไม่ขึ้นสวรรค์เสียดีกว่า แต่เมื่อมองไปยังนรกแล้ว นรกเป็นทุกข์หนอ ไม่ลงนรกเสียดีกว่า กลับมาเกิดเป็นมนุษย์ก็เป็นทุกข์หนอ เมื่อใดที่เรานั้นจะได้ไม่เกิดอีก ก็เมื่อเราเข้าสู่พระนิพพาน ฉะนั้นจงหมั่นขัดเกลาจิตใจ มุ่งหวังไว้ว่าจะไปนิพพานเสีย

 

ขอบคุณครับ

วันนี้นั่งกินเป๊ปซี่อยู่ที่ร้านอาหารขาประจำ
ก็ได้ช่วยเขายกรถมอเตอร์ไซค์ฃึ้นอีก 1 คัน
มากัน 2 คน เมาทั้งคู่
คนขี่ใส่หมวก แต่คนซ้อนไม่ใส่
ตอนล้ม คนขี่สลับไปอยู่หลัง คนซ้อนสลับไปอยู่ข้างหน้า
คนซ้อนเกือบหลับ เพราะกระแทกพื้นทั้งหลังและหัว

ปกติผมไม่ชอบคนเมาแล้วขับนะครับ
ผมเคยเกือบโดนรถชนเพราะไอ้พวกนี้มาก่อน

เห็นเมาอย่างนั้น ตอนแรกผมกะว่า จะปล่อยให้อยู่อย่างนั้นไปก่อน
เพราะรถไม่ค่อยมีผ่านมา จะได้เรียนรู้ จะได้เจ็บๆกันบ้าง

แต่แล้วก็ เออ..ขี้เกียจคิดอะไรเว้ย..ยกๆไป...ช่างมัน
เสร็จแล้วก็นั่งไปกินน้ำต่อ ปล่อยให้คนเมามันหาทางกลับกันเอง

 

เป็นความฝันที่น่าจะเป็นผลดีต่อท่านเองนะครับ ว่าแต่ถ้าฝันอย่างไรอีกช่วยมาเล่าให้ฟังหน่อยนะคับ จะได้เป็นกุศลอีกทางหนึ่ง