แนะนำพระดี มีพลังมหัศจรรย์ อาถรรพ์หนุนชีวิต อิทธิฤทธิ์มหาศาล

เอาเป็นคลิปมาเปิดให้ดูเลยดีกว่าครับ ดูแล้วขำดีครับ

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=PlhEZRANkGQ]YouTube - ผู้กำกับเจ้าเสน่ห์.avi[/ame]

 

มีเฉียดครับแต่ไม่มีลาภ ฝัน 947 ครับ ถ้าออก 497 ก็คงได้หลายพันอยู่ครับ ดันออก 097 ตัดแทง 47 74 ออก 64 เฉียดจริง ๆ

เฉียดมาทุกงวด คนจะไม่มีลาภครับ อาจจะเป็นเพราะเคยได้ยินใครบอกก็ไม่รู้ครับ ถ้าได้ลาภจากครูบาอาจารย์ให้ปิดเงียบครับ หากพูด 1 ครั้ง ลาภจะหดไปหลายเดือนครับ ที่ผ่านมาโม้ไปหลายรอบ สงสัยโดนเป็นปี

 

เหมือนกันเลยครับ โดนเป็นนิจ โดนเดือนละ 2 รอบ 555 ถ้าเหงื่อไม่ออก คงไม่ได้เงินครับ

 

มีบทความดีๆ ซึ้งๆ มาฝากค่ะ

[size=large[COLOR=blue]].....ทำไมถึงทำให้คน ใจร้าย เปลี่ยนแปลงตัวเอง.....เพราะอะไร??[/COLOR]

เรื่องมีอยู่ว่า พี่ชิตแกเป็นคนชอบยิงนกตกปลาไปเรื่อย แต่ที่หนักก็คงเป็นเนื้อหมา แกกินแหลกครับ แม่แกบอกมันบาปนะลูก (ไม่สนโว้ย)

เมื่อ ราว 15 ปีก่อน มีเหตุการณ์ที่ทำให้แกเปลี่ยนไป ครั้งนั้นมีหมาขี้เรื้อนตัวหนึ่งครับมันมักวิ่งไปหาของกินแถวๆบ้านแกบ่อย เพราะบ้านแกติดตลาด พี่แกกินหมาอยู่บ่อยๆแต่ กรณีหมาขี้เรื้อนแกบอก "xxxกินไม่ลงว่ะ"

แกทำอย่างเดียวคือไล่ฆ่า แต่มันรอดได้ทุกครั้ง (สงสัยมีของ) มันไปหาของกินทีบางทีก็ได้บางทีก็ไม่ได้

คราว นั้นเนื้อแห้งที่แกตากไว้หายไป พอมองไปก็เห็นแม่หมาขี้เรื้อนวิ่งหลุนๆไป แกเดือดทันทีครับวิ่งตามไป คราวนี้ทันครับเพราะหมาขี้เรื้อนวิ่งช้ามาก

แกทุบไปทีเดียวหมานั่นล้มลงชักทันที (แกบอกว่าหากตีตรงจุดแค่ไม้บรรทัดก็ตาย)
แกทิ้งไว้ตรงนั้นไม่อยากจับแต่จะทำกินตรงนั้น จึงกลับบ้านไปเตรียมของ
(แค้นจัดอยากกินหมาขี้เรื้อน) ให้ผมเฝ้าไว้

ผม ก็มัวแต่เก็บตะขบจนลืมดู (ในใจอยากให้มันรีบไปจะได้ไม่ตาย) มันไปจริงครับหายวับไป พี่ชิตแกโกรธมากคงอยากเตะผมเต็มแก่ แต่ลุงผม แกเป็นนักเลงใหญ่และเป็นคนสอนวิธีฆ่าหมาให้

ก็ต้องวิ่งตามอย่างเดียวพร้อมบ่น "ทำไมมันไม่ตายวะ"

พักหนึ่งก็ได้ยินเสียงหมาเห่า
แกตามทันทีพอไปถึง ภาพที่เห็น ..............................................

หมา ขี้เรื้อนกำลังจะตายมันมีลูกที่ต้องเลี้ยง 5 ตัวครับ วัยกำลังหย่านมบางตัวยังกินนมอยู่ บางตัวก็วิ่งไปคาบเนื้อที่แม่หมาขี้เรื้อนคาบไปฝาก (เห็นกับตา) ที่มันยังไม่ยอมตายเพราะต้องกลับไปให้นมลูก แม้น้ำนมแห้งกรัง เอาอาหารไปให้ลูกมัน เรียกลูกๆเพื่อให้นม ให้อาหาร เป็นครั้งสุดท้าย แม่หมาพยายามอย่างดีที่สุด

มันมองผมกับพี่ชิตอย่างขอร้อง ขอให้มันให้นมลูกเป็นครั้งสุดท้ายก่อนตาย

ไม่อยากเชื่อนั่นคือน้ำตาของหมาขี้เรื้อน มันแค่ต้องการให้นมลูกก่อนตาย

พี่ชิตไม้หล่นลงกับพื้น เดินเข้าไปดูแม่หมานั่น ในยามนั้นสิ่งที่แกเห็นไม่ใช่หมาขี้เรื้อน

แต่แกเห็นแม่ที่ยิ่งใหญ่ที่ทนเจ็บกลับไปหาลูก
แกไม่พูดอะไรทุกอย่างจุกอยู่ที่ลำคอสายตาอ่อนโยนลง

ลูกหมาตัวหนึ่งวิ่งไปหาแกกระดิกหางให้ แกอุ้มลูกหมาขึ้นพร้อมพูดว่า "ขอโทษ" พูดได้แค่นั้นแม่หมาก็ตาย เราช่วยกันฝังแม่หมา

แกรับเลี้ยงหมานั่นไว้ ทั้ง5ตัวตั้งแต่นั้นแกกลายเป็นคนใจดีไม่ไล่ยิงนกยิงหมายิงแมวอีกแกบอก "มันอาจมีลูกรออยู่ก็ใด้"

เมื่อ 12 สิงหา 2 ปีที่แล้ว แกเอามะลิร้อยเป็นพวงไปให้แม่ทั้งๆที่ไม่เคยทำ
พูดกับแม่ว่า "แม่ตอนผมอายุ16 แม่สอนผมยังไงนะสอนอีกหนใด้ไหมครับ"

แม่แกน้ำตาคลอพูดไม่ออก ไม่อยากเชื่อแม่หมาขี้เรื้อนตายไป1ตัว
กลับทำให้คนใจร้ายอย่างแกเปลี่ยนไปขนาดนี้

รักแม่ . . . [/size]
ขอขอบคุณเนื้อหาข่าว คุณภาพดี โดย: หนังสือพิมพ์ดาราเดลี่

 

สวัสดีครับทุกท่าน หายไปไหนกันเอ่ย.......

 

ของผมทั่วไปครับ ว่าแต่น้าต๋อยมียี่ห้อดีๆแนะนำมัยครับ

 

สวัสดีตอนเย็นครับทุกท่าน
และต้องขอบคุณมากครับคุณลินสำหรับบทความ ซึ้งมาก แล้วก็สอนใจได้มากทีเดียว
คนเรามักจะตัดสินถูกผิดกันด้วยสิ่งที่อยู่ตรงหน้าบวกกับอารมณ์เสมอๆ
เป็นข้อเตือนใจที่ดีทีเดียว ผมเชื่อว่า
การไม่เห็นถูกเห็นผิดในทุกๆเรื่อง เป็นจุดเริ่มต้นที่ดีที่สุดของการตัดกรรมครับ

 

ผมเองวัยรุ่นชอบตามเพื่อน ๆ ไปตกปลา ทั้งตกมากินและตกแบบสนุก แปลกตรงที่ว่าเวลาผมไป เพื่อนมักจะตกไม่ได้ปลา ตอนหลังใช้แบบขอนรก ใครเคยตกปลาคงนึกออก ประเภทติดมาเป็นพวงๆ แต่ภายหลังรู้สึกบาปและสงสารก็เลยเลิกตกมาเป็นสิบกว่าปีแล้วครับ

ทุกวันนี้ กินข้าวกัดปากตัวเองประจำ กระพุ้งแก้มนี่เป็นแผลตลอดปีครับ ก็ตระหนักว่าเราเคยตกปลา เอาตะขอไปเกี่ยวปากปลา ก็พยายามแผ่เมตตาให้กับปลาต่าง ๆ หลังจากสวดมนต์เสร็จครับ

ใครเชื่อเรื่องแก้กรรมบ้างครับ อันนี้อาจจะไม่ใช่เรียกว่าเป็นการแก้กรรมแต่เป็นการขอขมาเจ้ากรรมนายเวรมากกว่า ผมมีปัญหาเรื่องปากเรื่องคอมาตั้งแต่สมัยเด็ก ๆ มีอาการเจ็บป่วยจากต่อมทอนซิลและคอเจ็บ ปากเป็นแผลตลอด รวมทั้งมีอาการเจ็บหลังโดยไม่มีสาเหตุมาตลอด สมัยก่อนเคยไปเจอคนที่มีญาณท่านหนึ่ง เค้าบอกว่าผมมีเจ้ากรรมนายเวรคอยตามอยู่ทำให้เจ็บหลังตลอด ให้ไปสร้างพระถวายเจ้ากรรมนายเวร ผมก็ทำตามแต่ก็ยังคงเป็นเรื่อย ๆ บางครั้งเดินลำบากเลยครับ จะทุเลาก็ไปสร้างพระถวายแต่ก็ไม่หายขาด

ต้นปีนี้มีคนแนะนำให้ผมไปขอขมาเจ้ากรรมนายเวรที่อ.ดอนตูม จ.นครปฐม เรื่องนี้พิสูจน์ไม่ได้ขอให้ทุกท่านใช้วิจารณญาณครับ ผมเป็นคนชอบเรื่องพวกนี้ ชอบดูชอบทำตราบใดที่ไม่มีการเรียกร้องเงินทอง ผมก็ไปที่นั่น หลายคนเดินไม่ได้กลับมาก็เดินได้ครับ ค่าครู 100 บาท (เป็นค่าสังฆทานที่เราจะนำไปถวายวัดเพื่ออุทิศให้กับเจ้ากรรมนายเวร กับดอกไม้ที่เตรียมไว้ให้เราครับ) พิธีกรรมก็จะเป็นการเชิญเจ้ากรรมนายเวรมาและให้ผมขอขมา โดยผู้ที่ทำพิธีมีสองคน คนหนึ่งเป็นร่างที่จะติดต่อกับเจ้ากรรมนายเวร จะรู้สึกเจ็บปวดเช่นเดียวกับเจ้ากรรมนายเวรถูกกระทำ

ถึงคราวผม ใช้เวลานานมากกว่าเจ้ากรรมนายเวรจะพูดด้วย ไม่มองหน้า แค้นมากครับ ผลคือ ผมไปสั่งฆ่า จับมัดโซ่ตรวน ตีหลัง กรอกยาพิษ ทำให้เค้าเจ็บปาก เจ็บคอ เจ็บหลัง ปวดไปทั้งตัว (อาการเดียวกันกับที่ผมไปทำเค้าไว้ในชาติที่แล้ว และเป็นอาการเดียวกันที่ผมประสบอยู่ ผมไม่ได้พูดไม่ได้เล่าให้ฟังด้วยครับว่าผมเป็นอะไรมา) พิธีกรรมก็เป็นการขอขมา โดยผู้ที่ทำพิธีก็จะบอกว่ามนุษย์เกิดมาใหม่แล้วจำไม่ได้หรอกว่าทำอะไรไป อโหสิต่อกันดีกว่า ของผมส่ายหน้าอย่างเดียวเลย ไม่ยอม ใช้เวลานานมากกว่าจะยอม

หลังจากผมขออโหสิกรรมแล้วผมก็จะนำสังฆทานไปถวายพระให้ท่านสวดอุทิศให้กับเจ้ากรรมนายเวร โดยเอ่ยชื่อเจ้ากรรมนายเวรที่มาบอกว่าชื่ออะไร ของผมเยอะที่สุดตั้งแต่เค้าเคยเจอมาครับ 3 คนครับที่ติดตามผมมา ทุกวันนี้ก็สวดมนต์และอุทิศบุญกุศลให้ อาการปากเจ็บ คอเจ็บก็ทุเลา หลังก็ไม่ค่อยเจ็บ แต่จะไม่หายขาดครับ ต้องใช้เวลา อย่างไรก็ไม่ใช่ทุกคนที่จะหายครับ เพราะบางโรคต้องไปหาหมอที่โรงพยาบาลครับ ถ้าเป็นกรรมเก่ารักษาได้ครับ บางคนไม่มีคู่เพราะชาติที่แล้วไปพรากคู่เค้า ทำนองนั้น (อาจจะมีบางคนหูผึ่ง อยากไปบ้าง)

อย่างที่บอกเรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับความเชื่อครับ ผมไปเพราะไม่เสียหายอะไร ไม่ได้คิดลบหลู่ คิดว่าอย่างน้อยก็ได้ทำสังฆทานครับ ผมถามคนที่ทำพิธีเหมือนกันว่าทำไมผมก็สวดมนต์อุทิศบุญกุศลให้ตลอด เค้าก็บอกว่าต้องใช้เวลา เพราะเค้าไม่ได้อโหสิให้ เราแค่ส่งบุญให้เค้า หากเค้าไม่อโหสิ เค้าก็ไม่ได้บุญเหมือนกันต้องวนเวียนเป็นเจ้ากรรมคอยตามจองล้างจองผลาญกันไป

 

สวัสดีครับพี่หนุ่ม....งานหนักมัยครับ

 

สวัสดีเพื่่อนๆและน้องๆทุกคนครับ
ขอแสดงความยินดีกับลูกทุกๆคน ที่ได้กลับไปซบไออุ่นในอ้อมกอดของแม่อีกครั้งในวันหยุดยาว รวมทั้งอีกหลายๆคนที่ได้พูดคุยกับพ่อแม่และครอบครัวอย่างอบอุ่น ผมเองติดงานยาวทั้งงานวันแม่ของหน่วยงานที่ได้เคยร่วมงาน และงานที่รับผิดชอบอื่นๆจนไม่มีโอกาสได้กลับบ้านเลย แต่ก็ได้พูดโทรศัพท์กับพ่อและแม่ และฝากให้น้องๆดูแลพ่อแม่แทนเรียบร้อยแล้วเช่นกัน ดีใจที่มีหลายคนเขียนเรื่องดีๆเป็นข้อคิดให้คนผ่านทาง ได้เก็บไปนอนคิดได้บ้างเล็กๆน้อยๆ

ยังไม่ได้อ่านเรื่องต่างๆที่มีผู้ร่วมสนุกเลย ใครพอรวบรวมรายชื่อผู้ร่วมสนุกไว้บ้างครับ ตั้งแต่หน้า 552 - 625

 

ช่วย pm บอกชื่อวัดให้ทีครับ อยากลองดูเหมือนกันไม่รู้ว่าชาติก่อนเราไปทำอะไรใครเค้าไว้บ้าง แค่อยากจะบอกกับคนที่เราทำว่าขอโทษ และอยากรู้ชื่อเวลาอุทิศหรือทำบุญจะได้ทำให้ตรงๆไปเลย

 

ผมได้รับของขวัญ ที่มีผู้ประสงค์ขอร่วมแจกเป็นที่ระลึก สำหรับเพื่อนๆในกระทู้แล้วจำนวน 3 กล่อง จากผู้มีน้ำใจดังนี้

- คุณ Natasan
- คุณ 9046
- คุณ หน้ากากเสือ

ขอขอบคุณเป็นอย่างยิ่ง ในน้ำใจและความเอื้อเฟื้อที่มีให้เพื่อนๆทุกคนครับ

 

สวัสดีครับพี่หนุ่ม....รอพี่หลายวันเลยครับ

 

สวัสดีครับพี่หนุ่ม พี่หนุ่มมีมนต์จินดามณีหรือเปล่าครับ สังเกตเวลาพี่หนุ่มมาคนมากันเต็มเลย ถ้ามีบอกผมมั้งนะครับพี่ ผมจะเรียกโคโยตี้จากกรุงเทพให้มาเที่ยวโขทัย (เอาฮาไว้ก่อน)

 

ขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆ ในการพิจารณาแจกของที่ระลึกในโอกาสการร่วมสนุกวันแม่
- จะแจกรางวัลอย่างไร เพราะมีหลากหลายประเภท และมากชนิด
- เงื่อนไขคืออะไรบ้าง
- จะแยกกันมอบอย่างไร เพราะยังมีเพื่อนๆที่มีน้ำใจ ต้องการมอบเป็นที่ระลึกด้วยเช่นกัน

ขอความเห็นจากทุกๆคนด้วยนะครับ คิดเสียว่าเพื่อเพื่อนๆของเราเองทั้งนั้น ผู้รับก็ยินดี ผู้ให้ก็อิ่มใจ

 

ไม่หนักกาย แต่หนักใจครับ
มีหลายเรื่องที่ต้องรับผิดชอบและต้องทำให้ได้อย่างดี
หากหายหน้าไปบ้าง ไม่เข้ามาคุยกันบ้างเลย ก็เป็นเพราะต้องออกไปดูงานครับ มีโอกาสเข้าเวปได้จะเข้าทันที ยิ่งเดือนหน้าคงแทบไม่มีเวลาเลยในช่วงกลางวัน

 

ของผมขุนแผนระฆังทอง 3 องค์อยากให้มีคนได้เป็นเจ้าของคนละองค์ดีมั๊ยครับพี่หนุ่ม

 

ตามประเด็นที่พี่หนุ่มว่า ผมว่าเงื่อนไขในการตัดสินน่าจะมองไปที่
1.วัตถุประสงค์ของการประกวด เพื่อเทิดทูนพระคุณของแม่หรือผู้มีพระคุณกรณีที่ไม่มีแม่แล้ว
2.การถ่ายทอด อารมณ์ความรู้สึกผ่านทางตัวอักษร เพราะเจตนาของการประกวดก็เพื่อให้ผู้อ่านได้มีจิตสำนึกและนำไปใช้ในชีวิตประจำวันได้
3. จำนวนข้อความที่ใช้ เพราะการถ่ายทอดผ่านสื่อทางเว็บบอร์ดต้องดำเนินเรื่องให้กระชับรัดกุม เพื่อสะดวกในการติดตามอ่านของผู้อ่าน และไม่ทำให้ผู้อ่านเกิดความเบื่อหน่าย
4.รูปภาพประกอบการเขียน เพื่อให้เกิดความรู้สึกคล้อยตามและจินตนาการตามผู้เขียนได้ง่าย

สำหรับรางวัลแล้วผมว่าจับฉลากดีที่สุดครับ เพราะพระทุกองค์ได้มอบมาจากน้ำใจที่ดีของผู้ให้ ดังนั้นทุกองค์ดีเท่ากันหมด ผู้รับรางวัลในเรื่องของรางวัลแล้วเป็นส่วนประกอบเพียงน้อยนิดเท่าที่ผมดู เพราะใจอยากมีส่วนร่วมและถ่ายทอดความรู้สึกดีๆที่มีให้กับสังคมมากกว่า


ในทัศนะของข้าพเจ้า เชกูวารา

 

สวัสดีครับ
ผมเห็นด้วยกับเกมวัดดวงครับ เท่าที่ประมาณดูคนเขียนน่าจะน้อยกว่ารางวัลที่แจกนะครับ คนที่เขียนมาเล่าให้ฟังล้วนมีความตั้งใจที่จะถ่ายทอดความรู้สึกกตัญญูต่อแม่กันแบบไม่มีใครด้อยไปกว่าใครหรอกนะครับ

แค่อยากเสนอความเห็นหนึ่งครับ