ลาโง่..แต่..ไม่ลาสิโง่ (กว่า)‏

<table class="tablebg" cellspacing="1" width="100%"><tbody><tr class="row2"><td valign="top"> <table cellspacing="5" width="100%"><tbody><tr><td>



ลาโง่ / ไม่ลา ... สิโง่

ลาโง่ตัวหนึ่งกินหญ้าอยู่ที่ชายป่า ได้ยินเสียงจิ้งหรีดร้องเพลงเพราะ
ลาอยากร้อง เพลงเพราะอย่างจิ้งหรีดบ้าง จึงถามจิ้งหรีดว่ากินอะไร จึงร้องเพลงเพราะ ?
จิ้งหรีดตอบว่ากินน้ำค้าง เสียงจึงเพราะ
ลาจึงเลิกกินหญ้าและกินแต่น้ำค้าง ไม่ช้า ลาโง่นั้นก็ตาย
เพราะลาเป็นสัตว์ กินหญ้า เมื่อเลิกกินหญ้า ไม่ช้าก็ตาย
...........
พนักงานของบริษัทท่องเที่ยวแห่งหนึ่งทำงานด้านเอกสารมาห้าปี
มีความใฝ่ฝันที่อยากจะได้เลื่อนตำแหน่งขึ้นเป็นพนักงานระดับหัว หน้างานหรือเป็นมัคคุเทศก์
ด้วยความที่ได้รับ การอบรมมาว่าคนเราต้องขยัน อดทน ตั้งใจทำงาน
ไม่ลางานเลยได้ยิ่งดี ก็จะได้ดีในหน้าที่การงาน
ตั้งแต่เริ่มทำงานวันแรก พนักงานคนนั้นก็ตั้งใจทำงานมาตลอดห้าปี
ไม่เคยลากิจ ลาป่วย หรือลาพักร้อนแม้แต่วันเดียว
มีอยู่บ้างเหมือนกันที่พนักงานคนนั้นตั้งใจจะลาพักร้อนไปเที่ยวกับเพื่อนๆ บ้างในช่วงปีแรกๆ
แต่ว่ามักจะได้รับการตอบปฏิเสธจากหัวหน้างาน
ซึ่งให้เหตุผลว่าช่วงวันหยุดนี้งานเยอะมากเลยนะ
คุณอยู่ช่วยหน่อยเถอะนะ เก็บเงินโอทีไปเที่ยวทีหลังก็ได้
ถ้าคุณขยันอย่างนี้นะ ปีหน้าอาจจะได้เลื่อนตำแหน่ง ได้โบนัสพิเศษ
ห้าปีมาแล้วที่พนักงานคนนี้ขยัน ทำงานมาตลอด แต่ไม่เคยลาพักร้อนไปเที่ยวไหนเลย
แล้ว ความฝันก็เป็นจริงขึ้นมา
ปีนี้ทางบริษัทต้องการมัคคุเทศก์ผู้ช่วยเพิ่มอีก 3-4 คน
โดยจะเลือกจากพนักงานภายในที่มีศักยภาพ
คำถามในการสัมภาษณ์เพื่อคัดเลือกก็คือ
คุณเคยไปเที่ยวที่ไหนมาบ้าง ?
คุณเคยมีประสบการณ์ที่น่าตื่นเต้นในการท่องเที่ยวบ้างหรือเปล่า ?
( เงียบ ) .........
ดูเหมือนลา และพนักงานคนนี้มีอะไรที่คล้ายกันอยู่ในบางมุม คุณว่ามั้ย ...

คุณอาจจะเป็นคนขยันทำงาน ซึ่งจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม มันก็เป็นสิ่งดี
แต่ อย่าลืมว่า ชีวิตไม่ได้มีด้านเดียว และชีวิตไม่ได้มีเวลานานสักเท่าใด
ชีวิตที่ขาดประสบการณ์ด้านอื่นๆ เป็นชีวิตที่ไม่สมบูรณ์หรอกครับ
คุณอาจจะอยากเก็บเงินไปเที่ยวตอนแก่
แล้วคุณจะแน่ใจได้หรือว่าคุณจะไม่เป็นอะไรไปก่อนแก่
และจงระลึกไว้ว่า ใช่ว่าคุณไม่อยู่ ที่บริษัทจะอยู่ไม่ได้
เพราะคนอื่นก็สามารถทำงานแทนคุณได้เหมือนกัน
ลาพักร้อนบ้างเถอะครับ จะใช้ลากิจ ลาป่วยบ้างก็ไม่ว่ากัน ( ใครจะรู้ )
ปีหนึ่งสักสองสามครั้ง ไปไหนก็ได้ครับ ไปในที่ๆ คุณยังไม่เคยไป
ไม่ ต้องรู้สึกกระอักกระอ่วนใจเมื่อคุณต้องเขียนใบลาบ่อยๆ
ไม่ต้องกลัวว่าเจ้านายจะไม่พอใจ หรือไม่อนุมัติ เพราะคุณมีสิทธิ์
ไม่ต้องรู้สึกผิด ถ้าในเวลางานคุณได้ทำเต็มร้อยแล้ว
ไม่ต้องห่วงว่าการหยุดของคุณจะมีผลต่อการประเมินผลงานต่างหากที่เป็นตัววัด
จงห่วงแค่ว่า คุณมีชีวิตแล้ว คุณมีชีวาหรือยัง
จงใช้ชีวิตที่มีให้คุ้มค่า ดูอย่างเจ้าลาโง่ครับ

อย่างน้อยมันยังได้เดินเที่ยวในป่ากว้างก่อนตาย
แล้ว คุณจะจับเจ่าอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมทั้งปีทั้งชาติหรือครับ
ไม่ลา ... สิโง่ คุณว่ามั้ย

ขอบคุณลานธรรมจักร

ที่มา...fw.moomthai.com




</td> </tr> </tbody></table> </td> </tr> <tr class="row2"> <td class="profile" align="center">
</td> </tr></tbody></table>

 

ชีวิต......
ไม่ใช่เรื่องยุ่งยาก
ไม่ใช่เรื่องร้อนรน
ไม่ใชเรื่องสับสนวุ่นวาย
ไม่ใช่เรื่องน่าเบื่อหน่าย
ไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตาย
ไม่ใช่เรื่องร้ายแรง

แต่ชีวิต......
เป็นเรื่องเรียบง่าย
เป็นเรื่องเบาสบาย
เป็นเรื่องของการทำหน้าที่
ทำหน้าที่ของตนให้ถูกต้อง

ชีวิตนี้.....
ไม่น่าหนักใจอะไรเลย

จงห่วงแค่ว่า คุณมีชีวิตแล้ว คุณมีชีวาหรือยัง
จงใช้ชีวิตที่มีให้คุ้มค่า ดูอย่างเจ้าลาโง่

ขอขอบคุณค่ะ แง่คิดดีๆ

 

<center> </center>
สำหรับตัวฉันเอง และ ทุกคน

๏ ๏ ๏ ณ กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชาวนาคนหนึ่งเลี้ยงลาไว้ตัวหนึ่งซึ่งแก่มากแล้ว วันหนึ่งชาวนาได้พาเจ้าลาแก่ออกไปข้างนอก ด้วยความโง่เขลาของมันดันเดินซุ่มซ่ามไปตกบ่อแห่งหนึ่ง มันร้องครวญครางเป็นเวลาหลายเพลา ชาวนาเองก็พยายามใคร่ครวญหาวิธีที่จะช่วยมันขึ้นมา

ในที่สุดชาวนาหวนคิดขึ้นมาได้ว่า เจ้าลาก็แก่เกินไปแล้วอีกอย่างบ่อนี้ก็ต้องกลบ ไม่คุ้มที่จะช่วยเจ้าลา

ชาวนาจึงไปขอแรงชาวบ้านเพื่อมาช่วยกลบบ่อ ทุกคนใช้พลั่วตักดินสาดลงไปในบ่อ

ครั้งแรกเมื่อดินไปถูกหลังลามันตกใจและรู้ชะตากรรมของตนทันที มันร้องโหยหวน ทันที สักพักหนึ่งทุกคนก็แปลกใจที่เจ้าลาเงียบไป

หลังจากที่ชาวนาตักดินใส่ไปในบ่อได้สัก สองสามพลั่วก็เหลือบมองลงไปในบ่อ ก็พบกับความประหลาดใจที่ว่า ทุกครั้งที่ทุกคนสาดดินไปถูกหลังลา มันจะสะบัดดินออกจากหลัง แล้วก้าวขึ้นไปเหยียบบนดินเหล่านั้น ยิ่งทุกคนพยายามเร่งระดมสาดดินลงไปมากเท่าไรมันก็ก้าวขึ้นมาได้เร็วมากยิ่ง ขึ้น

ในไม่ช้าทุกคนต่างประหลาดใจที่เจ้าลาในที่สุดก็สามารถหลุดพ้นจากปากบ่อดังกล่าวได้


นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า .....
ชีวิตนี้อุปสรรคต่างๆ ที่ถาโถมเข้ามาหาเราก็เปรียบเสมือนดินที่สาดเข้ามาหาเรา จงอย่าท้อถอยและยอมแพ้จงแก้ปัญหาเพื่อที่เราจะได้เหยียบมันเพื่อที่จะก้าว สูงขึ้นเรื่อยๆ เปรียบเสมือนลาแก่ที่หลุดพ้นจากบ่อได้ฉันใดฉันนั้น

อุปสรรคมีไว้ให้ก้าวข้ามไป ...!!

ที่มา Thaigoodview.com

 

เฮ้อ......ไม่เคยลาไม่เคยขาด แต่เจ้านายก็ไม่โปรดปรานเหมือนพวกที่ขาด ลา มาสาย

เลียไม่เป็นก็ดักดานอย่างนี้แหละ อิ ๆ ๆ โง่กว่าลา แต่ว่าผมภูมิใจในตัวเองครับ ฮา

 

ดีจัง..อ่านแล้วประทับใจกับโพสของคุณศนิวาร...คิดได้อย่างนี้ก็ดีไม่ทุกข์ อนุโมทนาด้วยค่ะทำดีไม่ต้องคนเห็นก็ได้แต้เทวดาฟ้าดินเห็นค่ะ

 

แก้ปัญหาได้ถูกจุด
ลาก็ไม่โง่ ไม่ลาก็ไม่โง่
แต่ถ้าใครลาออกจากความโง่ได้ ดีจัง

 

อนุโมทนาค่ะ ลาออกจากความโง่ได้
จะสบายใจเป็นที่สุด

 

เฮ้อ...ส่วนตัวเรา....ไม่ได้ลืมลา....แต่ไม่มีให้ลา.....:'(

 

​

 

ไปเที่ยวนะ แต่ไม่ได้ลา......

 

เหมือนชีวิตจริงตอนทำงานบริษัทเลยครับ พนักงานใหม่ไฟแรง ไม่ขาด ไม่สาย ไม่ลา บ้างาน หลยปีก็ไม่ได้ขยับไปไหน ตอนหลังเลยไม่สน ลา มากที่สุดตามที่บริษัทอนุญาติ และแล้วบริษัทก็เห็นใจเลื่อนตำแหน่งให้ 555 หลังจากสมปรารถนาแล้วก็ขอลาออกเลย

 

5555+
ถูกต้องค่ะ ... ในเมื่อเค้าไม่สนใจเรา เราก็ไม่สนใจเช่นกัน
ทำให้สิ่งที่เรามีสิทธิ์ที่จะทำ อยู่ได้ก็อยู่ อยู่ไม่ได้ก็ออก สบายใจดี เครียดทำไม ในเมื่อเราทำดีที่สุดแหละ 555

 

อื่ม...เครียดทำไม....ถูกต้องแล้ว.......

 

บางครั้งคนเรา..ก็ไม่ได้อยากทำ..ในสิ่งที่กำลังทำ..ไม่ได้อยากคิด..ในสิ่งที่กำลังคิด..แต่ทุกสิ่ง..ย่อมมีเหตุผล..และความจำเป็น..จึงอยู่ที่ว่า..เราจะทำในสิ่งที่กำลังทำให้ดีที่สุด..หรือทำเพียงแค่ให้ผ่านๆ ไปเท่านั้นเอง..
ขอให้มีความสุขกับการทำงาน..และใช้ชีวิตอยู่บนโลกใบนี้..อย่างมีความสุขในทุกๆ วัน..นะค่ะ..