ถามครับ คนที่ชอบอยู่คนเดียว ไม่อยากยุ่งกับใคร เนี่ยถือว่ามีกรรมหรือเปล่าครับ

ส่วนตัวผมก็ไม่ค่อยอะไรมากมายเกี่ยวเรื่องบุญเรื่องบาปหรอกนะครับ เเต่บางครั้งรู้ไว้ก็เป็นอะไรที่ดีเหมือนกันนะครับ พอดีผมอยากถามหน่อยหนะครับว่า ลักษณะอย่างผมเนี่ยถือว่ามีบาปกรรมติดตัวหรือเปล่า คือ ผมเนี่ย ชอบที่จะอยู่คนเดียว ไม่ค่อยชอบยุ่งกับใคร เเบบ ว่ามือถือผมก็ไม่ใช้นะครับ เเละ บางทีเพื่อนมาหาเนี่ย ผมก็บอกที่บ้านไปว่า ไม่อยู่ เเละ เกือบุทกครั้งเลยครั้งเลยครับว่า บางที่การมีชีวิต อยู่นี่น่าเบื่อจริงๆ ทำไมไม่ตายๆ ไปซะ ต้องบอกก่อนนะครับ ผมไม่ได้พิการ หรือ ยากจน เเต่เบื่อมากๆ กับชีวิตทุกวันนี้ ผมอายุ 28 เเล้วครับ พับอะไรพวกนี้ผมไม่เคยเข้าเลย ไม่ใช่ว่าผมทำตัวเป็นคนดีเเต่ผมรำคาญผู้คน หนะครับ เเละ บางครั้งผมเห็นพวกพระที่บวชทำตัวไม่ดีผมก็ด่าด้วย เเต่ไม่ด่าต่อหน้าเข้านะครับ เเค่ด่าให้คนที่บ้านฟัง อยากถามว่าผมนี่มีกรรมมากหรือเปล่า

 

ไม่รู้ดิ ไม่ค่อยชอบยุ่งกะคนที่ไม่ชอบยุ่งกะคนอื่นเหมือนกัน

หยอกเล่น555
ก็ดีนะ จะได้ไม่ ก่อการร้าย การดีกะคนอื่น ไม่น่าจะเป็นบาปกรรมอันใดนี่

ไม่กระทบกระทั่งกะใครก็ปลอดภัยดี ไม่ต้องทะเลาะ ยืมตังค์ อกหักเหิกอะไร ดี๊

แต่ยังไปรู้เห็น เรื่องพระ ด่าเจ้านี่ ไม่ค่อยแน่ใจ นะ อาจบาปน่ะ

แต่อาการเบื่อๆ อะไรนี่ อยากตายไปซะนี่ หลังจากตาย อาจเบื่อกว่าเดิมก็ได้นะ ไม่แน่นะคะ

 

ชอบปลีกวิเวกนะดีแล้ว

แต่การไปวิจารณ์เพ่งโทษผู้อื่นนั้นไม่ใช่ทางแห่งการปล่อยวาง

หากรู้ละ เบื่อหน่ายขันธ์ห้า เบื่อการเกิด
สละได้อย่างแท้จริงด้วยการพิจารณาปัญญา ไม่ใช่ด้วยอาการโทสะ ให้ตายๆ ไป เพราะ

การตายนั้นไม่ได้ตายจริง ต้องวนไปตามวัฏฏะเกิดใหม่ตามวิบากเดมของตนอีก

หากยิ่งไม่ได้ทำกรรมดีเพิ่ม
เหมือนการกินทุนจากบุญเก่า โดยกดเงินเบิกเงินในธนาคารมาใช้ทุกวัน มันมีวันหมดนะจะบอกให้

และก็มีความเสี่ยงที่จะไม่ได้กลับมาเป็นมนุษย์อีกเพราะการสร้างอกุศลกรรมใหม่ๆนี่เอง
เพราะการเกิดเป็นมนุษย์อีกรอบนั้นยากยิ่งนักหนา

ควรเบื่อหน่ายความเบื่อของเราด้วยได้จะดีมาก

 

คุณไม่ค่อยตื่นแต่เช้าใช่มั้ยครับ จิตใจที่เบื่อคนรอบข้างแบบนี้เป็นอารมณ์เบื่อโลก ไม่ใช่เบื่อโลก เบื่อทุกข์แบบปล่อยวาง ถ้าคุณรู้สึกแบบแรกเมื่อไหร่ โอกาสที่จิตจะเศร้าหมอง เข้าสู่ภาวะเป็นเก็ดกด ซึมเศร้ามีสูง

 

คำแนะนำทุกท่านดีแล้ว

ถ้าคุณเบื่อ

คุณลองพิจารณาดูสิครับว่า คุณเบื่ออะไร เบื่อยังไง ลองปฎิบัติกรรมฐาน (ถ้ายังไม่เคยนะครับ) และศึกษาธรรมะ

แล้วพิจารณาดู ว่าเบื่ออะไรกันแน่ ถ้าเบื่อแบบที่นักปฎิบัติเบื่อการเวียนว่ายตายเกิด น่าจะไปบวชนะครับ (แต่ควรจะให้แน่ใจซะก่อนนะครับ)

 

แบบนี้ประมาณว่าเป็นฮิคิโคโมริ หรือว่าโรคไม่มีจุดเปลี่ยนหรือเปล่าคะ^^~
ข้อมูลที่ให้มาช่างน้อยเหลือเกินเพราะจากคนรอบข้างแล้วมี พวกที่ปฏิเสธสังคมไม่ออกจากบ้านจนกลายเป็นคนไม่มั่นใจอย่างรุนแรงก็มี พวกชอบปลีกวิเวกแต่เมื่อเข้ากับสังคมได้ดีก็มี บางคนเคยพูดให้ฟังว่าเบื่อถึงขนาด "เบื่อที่จะต้องหาอะไรใส่ท้องคอยให้มันอิ่มทุกวัน" แต่เชื่อเถอะค่ะเบื่อแบบนี้หดหู่เป็นทุกข์อย่างกับแบกโลกไว้เลย><

ลองอ่านดูนะคะคุณเบื่อแบบนี้หรือเปล่า


เชื่อว่าทุกคนต้องเคยรู้สึกเซ็งกับชีวิต บางคนเซ็งหรือเบื่อโลกมากจนแทบไม่อยากตื่นขึ้นมาอีกเลยก็ได้ หรืออาจถึงขนาดบ่นออกมาว่า ไม่อยากเกิดอีกแล้ว ไปนิพพานดีกว่า (พูดอย่างกับว่า นิพพานนึกจะไปเมื่อไรก็ไปได้เลยนะ)

อาการเบื่อโลกดังกล่าว มักเกิดตอนที่ไม่สมหวังหรือประสบกับเคราะห์ภัยต่างๆในชีวิต ซึ่งก็คือตอนที่เรากำลังรับผลของอกุศลกรรมที่ได้ทำมาแล้วนั่นเอง เป็นความไม่พอใจ ไม่สมหวัง ไม่ต้องการได้รับความทุกข์ หาใช่ความเบื่อหน่ายในสังสารวัฏที่บางคนเข้าใจไม่ เพราะความเบื่อหน่ายแบบชาวโลก เป็นเพียงอกุศลธรรมประเภทโทสะมูลจิต ที่ไม่พอใจในสภาพธรรมที่ปรากฏทางทวารทั้งห้าเท่านั้น

หากเป็นความเบื่อหน่ายในสังสารวัฏในการเกิดจริงๆ นอกจากจะต้องเป็นกุศลแล้ว ยังต้องเบื่อหน่ายไม่ยินดีแม้ในขณะที่รับผลของกุศลกรรม ที่ทำให้ได้เห็น ได้ยิน ได้กลิ่น ได้ลิ้มรส ได้กระทบสัมผัสสิ่งที่ดีน่าพอใจด้วย ซึ่งโดยทั่วไปแล้วมักนำมาซึ่งความติดข้องต้องการ (โลภะ) มากกว่าที่จะเกิดความเบื่อหน่าย สลดใจ จนเกิดการละคลายหรือสละออก

ส่วนอาการเบื่อโลกแบบชาวบ้านทั่วไป มักเป็นความรู้สึกที่ทำให้จิตใจหดหู่ท้อถอย หรือรู้สึกเศร้าสร้อยหงอยเหงา ซึ่งเป็นเพียงลักษณะหนึ่งของโทสะ เป็นอกุศล อันเกิดจากความติดข้อง ความเป็นตัวตน ฯลฯ ไม่เป็นผลดีต่อเรา เพราะไม่ได้ช่วยให้ละกิเลสได้เลย แต่กลับเป็นการสะสมอกุศลอีกทางหนึ่งเท่านั้น

เราจึงไม่ควรปล่อยให้ตัวเองอยู่ในสภาพเบื่อโลกแบบนั้นนานๆ แต่ควรพิจารณาความทุกข์ต่างๆที่รุมเร้า ด้วยปัญญา ด้วยการฟังธรรม เช่น พิจารณาเรื่องโลกธรรม 8 (มีลาภ เสื่อมลาภ มียศ เสื่อมยศ ฯลฯ) พิจารณาสังเวควัตถุ (เกิด แก่ เจ็บ ตาย ฯลฯ) ซึ่งจะทำให้เกิดความสังเวช สลดใจ รวมทั้งเตือนสติ ทำให้ไม่ประมาท ซึ่งเป็นกุศล ไม่ทำให้เกิดความท้อถอยหรือเศร้าใจ แต่ทำให้เกิดความเพียร ไม่ท้อถอยในการดำเนินชีวิตและในการปฏิบัติธรรมทำความดีต่อไป

reference http://palungjit.org/threads/เบื่อโลกจริงหรือ.160626/


ส่วนเรื่องการวิจารณ์ คิดว่าใครทำอย่างไรสุดท้ายก็จะได้รับผลของเขาเองคุณไม่ต้องไปด่าให้เสียเวลาเลยค่ะ ระบบกรรมจัดสรรอย่างดีอยู่แล้ว

เปลี่ยนเพื่อการอยู่รอดค่ะ จัดระบบความคิดใหม่แล้วจะไม่ทุกข์ค่ะ(เคยเป็นมาก่อนหุหุ-*-)

 

I have been there and I know that feeling.Good that you are a man.try to ordain and become a monk for at least 3 months who know you might never leave the "monkhood" nomore and that is a blessing.(`-`) [/\]
sadhu ka.I knew now why people go to forest to seek"Solitude".

 

กตัญญู กตเวทิตา บุคคลรู้จักตอบแทนบุญคุณท่าน

พระพุทธเจ้าทรงสรรเสริญ ว่าเป็นคนดี

มีใครเขาสรรเสริญคนแลว กันมั่งล่ะ

ไม่มี ไช่ไหม

อนุโมทาครับ

 

คุณ noum77 ในที่สุดผมก็เจอคนแบบนี้อีกแล้ว 55555
เหมือนกันเดะเลย รักสันโดษเหมือนกัน แบบนี้คงคุยกันรู้เรื่องแล้วสิ ผมก็คิดคล้ายกับคุณนี่แร่ะคับ คิดไปเรื่อยเปื่อย คนเกิดมาทำไม มาทำไรบนโลกนี้ เกิดแล้วมาตายทำไม ถ้าตายแล้วก็ไม่ต้องเกิดมาสิ ผมก็คิดหลักการโยงไปวิทยาศาสตร์ไปเรื่อย ผมชอบวิทยาศาสตร์มาก ๆ และปฏิบัติกรรมฐานสมาธิไปด้วยตอนนี้ ดีกว่านั่งหายใจทิ้งเฉย ๆ คับ แล้วถ้ามีอะไรปัญหาหรือมีเืรื่องทุกข์ยากอะไรปรึกษาผมได้นะคับ เพราะผมก็คล้าย ๆกันกับคุณ สันโดษ เปล่าเปลี่ยว เว้าเหว่ เพื่อนน้อย อาจเข้าใจซึ่งกันและกันได้ดี ฝากไว้แค่นี้คับ....

 

ผมเองก็รักสันโดษเหมือนกัน

เบื่อมากเลย เกิดมาเป็นจุดเด่นในห้อง มีแต่คนอยากเข้ามาทักมาคุย
แต่หาความจริงใจไม่ได้สักคน ทุกวันนี้ไปไหนมาไหนคนเดียว ก็มาว่าเราอีก ว่าไม่มีเพื่อน