ถ้าเกิดแช่งตัวเองให้ตายถ้าไม่ได้โกหก

คือผมทะเลาะกับแม่เรื่องที่แม่ผมโกหก ทั้งที่ผมเห็นแม่ผมทำต่อหน้า แต่แม่บอกป่าวอีก ด้วยอารมชั่ววูบ(คือผมจะโกรธทุกทีเวลาแม่ทำไม่ดีคิดไม่ดี ทั้งที่
ถ้าเป็นคนอื่นจะทำอะไรจะเฉยๆมาก)

ผมเลยยกมือสาบานต่อหน้าแม่ว่าถ้าผมโกหกขอให้ผมตายภายในวันพรุ่งนี้
แต่ถ้าผมไมไ่ด้โกหกขอให้ผมมีชีวิตที่เจริญรุ่งเรืองยิ่งขึ้นไป

แบบนี้ผมจะบาปมากมั้ยครับ คือหลังจากนั้นแม่สวดมนต์ไปน้ำตาไหลไป

(ผมกล้าสาบานเพื่อให้แม่รุ้ว่าผมไม่ได้โกหก เผื่อแม่จะได้รู้ว่าแม่ทำผิดที่ชอบ
โกหกแ่ม่จะได้เลิกโกหกมั่ง)

ยังงี้ผมจะบาปมากมั้ยครับ แล้วมีใครเคยเป็นแบบผมมั้ยครับแล้วแก้ไขยังไง
หรอครับ คนที่พี่พี่เจอถึงเลิกโกหกได้

บุญรักษาครับทุกๆคน

 

ปล่อยวางนะครับ ไม่มีใครดีทุกอย่างหรอกครับเริ่องดีๆของท่านก็มีคุณเลือกสนใจแต่สิ่งดีๆก้พอครับ

 

บาปหนัก ทำตัวแย่มาก ทุกคนมีกรรมเป็นของตัวเองทั้งนั้นจะไปห้ามได้ยังไง โดยเฉพาะกับแม่ อะไรก็ไม่ควรทั้งสิ้น

 

ผมก็รู้นะครับว่าบาป ผมจะพยายามวางเฉยกับสิ่งที่แม่ทำไม่ดีให้ได้ครับถ้าเตือนแล้ว
ไม่ฟังแบบพี่ unlogiว่าไว้ สาธุครับพี่
(เพราะห่วงแม่มากพอแม่ทำไม่ดีเลยเตือนพอไม่ฟังกลายเป็นทะเลาะไม่ดีเลยจริงๆครับ
ทุกท่านอย่าเป็นแบบผมนะครับ ทุกข์ใจมากจริงๆครับตอนทะเลาะทั้งที่ใจก็รู้ว่าบาปแต่หักห้ามไมไ่ด้)

บุญรักษาครับทุกท่าน

 

ถ้าพ่อแม่ทำไม่ถูกคุณแนะนำก็ดีครับ แต่ใจเย็นๆ พูดจาดีๆ คนที่จะแนะนำสั่งสอนคนอื่นไม่ควรวู่วาม

ถามว่าบาปไหม ตรงนี้วิเคราะห์ตามหนังสือพุทธธรรม ท่านบอกว่า
การกระทำ พูด หรือคิด ด้วย โลภะ โทสะ โมหะ เป็นบาปอกุศล ถ้าเป็น อโลภะ เมตตา ปัญญา ก็เป็นบุญเป็นกุศล

ถ้าที่คุณพูดออกมาทำไปด้วยความโกรธ ก็เป็นบาปเพราะเป็นวจีทุจริต
ส่วนที่คุณมีเจตนาดีอยากให้แม่คุณไม่โกหก ก็เป็น บุญเพราะเป็นมโนสุจริต
ผมเห็นว่าที่คุณทำมีทั้งบุญทั้งบาป

วิธีที่ใช้กับคนโกหก ขอยกพุทธสุภาษิต
พึงชนะความโกรธด้วยความไม่โกรธ
พึงชนะคนไม่ดีด้วยความดี
พึงชนะคนตระหนี่ด้วยการให้
พึงชนะคนพูดเท็จด้วยคำจริง ฯ

 

จำเอาไว้ในใจเสมอว่า พ่อแม่คือ บุคคลที่เราต้องเคารพสูงสุด

ท่านจะผิดหรือจะถูก เราจะไม่ทำสิ่งใดให้ท่าน ต้องร้องไห้เสียใจ

เรามีหน้าที่ต้องทำให้ท่าน มีความสุขในโลกสมมุติและโลกวิมุตติ


แนะนำหนังสือน่าอ่านครับ

ลูกไม่ดีแก้ที่พ่อแม่ พ่อแม่ไม่ดี แก้ท&#3

 

คุณตูนใช้ความอ่อนหวานเข้าหว่านล้อมเถิดค่ะ

อย่าได้ใช้ความโกรธ ความต้องการเอาชนะมาบีบคั้นจิตใจท่านเลย
มันทำร้ายจิตใจคุณแม่และตัวคุณเอง คุณรู้ดีว่าวิธีนี้ มันโหด ไป นะคะ
พระพุทธศาสนา เป็นความเย็น เป็นความไม่เบียดเบียนผู้ใด ทั้งกาย วาจา ใจ
เป็นความเมตตา ปราณี ที่ไม่หวังอะไรตอบแทน คุณแสดงความวิเศษของพระธรรมอันชุ่มเย็น เถิดค่ะ

คุณอยากได้อะไร คาดหวังอะไรจากคุณแม่หรือใครก็ตาม ควรใช้น้ำใจไมตรี มากกว่าความโกรธบังคับขู่เข็ญ นะคะ

โบราญว่าไว้
แม้นปราถนาสิ่งใดในปฐพีเอาไมตรีแลกได้ดังใจจง

สู้สู้นะคะ อย่าลืมขอขมาคุณแม่ด้วย

อ่านที่เล่ามาน้ำตาจะไหลตามแม่คุณเลยเนี่ย

 

เห็นด้วยกับคำแนะนำของทุกท่านนะคะ
และก็เข้าใจคุณ จขกท นะคะ คือไม่อยากให้แม่เป็นแบบนั้น
แต่ยังไงท่านก็เป็นแม่ค่ะ คำนี้ก็ยิ่งใหญ่มากเกินที่เราจะไปล่วงเกินท่าน
แม้จะหวังดีนะคะ ลองคุยกับท่านดีๆนะคะ เอาคำสอนของพระพุทธเจ้านี่แหละคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
เจริญสติค่ะ

 

มันเป็นปกติครับเวลาที่เราเห็นคนอื่นทำแล้วเฉยเพราะคุณมีความคิดว่า "แม่ของเรา" แค่นี้ก็เกิดวงจรปฏิจจสมุปบาทแล้วครับเคยสังเกตไหมครับเวลาที่เราทำอะไรไม่ดีแม่มักไม่เห็น แต่กลับกันพอแม่ทำอะไรไม่ดีเรามักเห็นตลอด และแบบเดียวกับที่แม่ชอบคิดว่าเราเป็นเด็กท่านไม่ฟังเราหรอกครับ ไม่ว่าจะมีเหตุมีผลขนาดไหน เพราะมันเห็นไปตามที่เรามีความเห็นอยู่แล้ว ก็ต้องทำใจไว้ว่ามันปกติแล้วการที่จะให้แม่มีความเข้าใจที่ถูกต้องเราต้องมีความเข้าใจที่ถูกต้องก่อนนะครับคือ รู้ให้หมดว่าการโกหกมันไม่ดีอย่างไร เสียหายอย่างไร ประโยชน์โทษทั้งหมดเป็นอย่างไร แบบที่มันเจอได้ในชีวิตจริงเนี่ย แล้วค่อยๆ บอกให้ท่านพิจารณาให้เห็นจริงไป เราอาจจะช่วยสังเกต เช่น การที่แม่โกหกมันทำให้เกิดผลไม่ดีอย่างว่า... ท่านก็จะเลิกเอง คนเราก็เลือกสิ่งที่ตัวเองคิดว่าดีที่สุดให้ตัวเองทั้งนั้นและครับแต่เขาอาจจะไม่รู้จริงว่าอะไรมันดีเขาจริงๆ แม้แต่คนฆ่าตัวตายยังคิดว่าความตายนี่เป็นสิ่งดีที่สุดเลย ก็ใจเย็น พยายามต่อไปสิ่งที่คุณต้องการไม่ใช่ว่าจะสำเร็จได้ในวันสองวัน

 

คุณจงนำดอกไม้พวงมาลัยกราบขอขมาแม่ ขออโหสิกรรมจากท่าน แล้วสิ่งที่เราคิดซึ่งกันและกัน ว่าให้กันและกัน อาจจะมีคำตอบในการทำความดีครั้งนี้ค่ะ