อย่างงี้เรียกสิ่งศักดิ์สิทธิ์สั่งสอนรึเปล่า คำสอนจากลูกปลาน้อย

เคยไปทำบุญปล่อยปลากับครอบครัว แล้วทะเลาะกับพ่อแบบใหญ่โต เพราะเราเจ้าจู้จี้บังคับพ่อให้สวดทำพิธีสะเดาะเคราะห์จุดธุปสวดมหาเมตตาใหญ่ (รู้สึกพ่อดวงไม่ดีติดขัดเลยหวังดีเกินเหตุ)พ่อเชื่อว่าทำด้วยใจไม่ต้องมีพิธี แต่เราอยากให้พ่อโชคดีขึ้นเลยบังคับแล้วเลยทะเลาะแบบรุนแรงมากในวัด(วันนั้นร้อนมาก)

ตอนนั้นโมโหมากโกรธแบบหมาบ้า เพราะตั้งใจมาก เตรียมข้าวของแต่เช้าคิดว่าทำทั้งหมดเพื่อพ่อ แต่พ่อดันไม่ยอมทำ เราเลยเดินหนี ไม่ยอมปล่อยปลา เดินๆอยู่บังเอินมาก หยุดก้มลงมองบนพื้นซีเมนต์

เห็นลูกปลาดุกตัวยาวเท่านิ้วชี้นอนอยู่ ตัวมีแต่ขึ้ดิน คงดิ้นจนกมดแรง ปลาห่างจากเท้านิ้ดเดียว ถ้าไม่หยุดก็เหยียบแน่ๆ คาดว่าคงร่วงจากถุงใครสักคนที่มาปล่อยปลา เลยเอาเท้าเขี่ยดูสรุป ปลาน้อยยังไม่ดาย เราอึ้งไปเลย เลยเอาแก้วช้อนเดินกลับไปปล่อย

ตอนก้มลงปล่อยนี่ขนลุกเลย รู้สึกชุ่มฉ่ำใจมาก เพราะเราอยากให้เค้ารอดจริงๆ
รู้สึกเข้าใจแล้วว่า ทุกอย่างอยู่ที่ใจ ต่อให้ปล่อยลูกปลาตัวเล็กตัวเดียว แต่ถ้าใจเป็นกุศล มันชุ่มฉ่ำกว่า ปล่อยปลาเป็นร้อยตัวแต่ใจขุ่นมัว

พอปล่อยเสร็จเลยไปให้พ่อด่าแล้วขอโทษพ่อ
ในใจเลยคิดว่า สิ่งศักดิ์สิทธิ์ในวัดนั้นคงสอนเรา

 

ทุกอย่างสำเร็จได้ ด้วยใจ ครับ

 

นับวันไปพ่อแม่ก็แก่เฒ่าคับ จะบอกยังไงดีเราก็เป็น พ่อเราหาเงินมาได้เยอะ แต่ท่านก็เอาไปใช้ฟุ่มเฟือย ตี Golf บ้างดื่มสุรา ยาสูบ แต่เราไม่ห้ามท่านหรอก ผู้ชาย คุยกับผู้ชายมันคุึยกันยาก ท่านอาจจะบอกว่าไปคุยเลย แต่เปล่า พ่อข้าพเจ้าเป็นคนที่ ไว มือถึง เป็นทหาร เคยโดนหลายครั้งแล้ว ไม่ใช่ตีเบาๆ โดนตบกลิ้งเลย บางทีโดนเตะ อย่างแรงเลย เออนะ ลูกทหารก็งี้แหละ แต่ถ้าท่านตามใจตั้งแต่เด็กก็คงเสียคนไปแล้ว แต่ก็ไม่โกรธท่านนะ คือท่านเป็นคนอย่างนั้นเอง ข้าพเจ้าไม่อยากห้ามอะไรท่าน ที่ท่านใช้จ่ายฟุ่มเฟือย ใช้เงินเหมือนหว่านเลย อันนั้นก็เงินท่านหามา ก็ช่างท่าน ดีกว่าท่านจะนอนป่วยเป็นมะเร็งต้องเสียค่ารักษาหลายแสน แต่นี่ท่านมีความสุขกับชีวิต ใจเราก็อยากให้ท่านเข้าหาทางธรรมอย่าเต็มที่ แต่ปรกติท่านก็ เป็นคนเข้าวัด คอยช่วยเหลือพระอาจารย์ท่านตลอด จะไปไหนมาไหน ท่านก็เป็นธุระให้ตลอด แต่ท่านเคยบอกข้าพเจ้าว่า ดีชั่วรู้หมด แต่อดไม่ได้ ก็ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว ท่านก็ไม่ไ้ด้ไปทำให้ใครเดือดร้อน สุดท้ายแล้วไม่ว่าพ่อข้าพเจ้าจะเป็นเช่นไร ข้าพเจ้าก็จะไม่บังคับท่านหรอก มันบาป รู้ว่าอยากมอบสิ่งดีๆให้นะ แต่ถ้าไปบังคับท่าน หรือให้ทำด้วยการบังคับกัน ทำอะไรมันก็ไม่สำเร็จหรอก จะทำดีเริ่มที่เราดีกว่าคับ อิติปิโสเท่าอายุ ทำแล้วแ่่ผ่เมตตาไป ให้เจ้ากรรมนายเวร ที่ชักจูงท่านไปสู่สิ่งไม่ดี เวลาแผ่เมตตาก็ให้ อโหสิกรรม เจ้ากรรม นายเวรก่อน ไม่งั้นไม่ได้ผล ยกตัวอย่าการปล่อยปลาสะเดาะเคราะห์ ชาติก่อน ท่านไปฆ่าปลาตัวนึ่ง แล้ว ท่านไปซื้อปลาอีกตัวนึ่งมาปล่อย มันคนละตัว คนละดวงจิต มันทดแทนกันไม่ได้ ไม่มีอะไรดีกว่าการปฏิบัติ สมาธิ และ กรรมฐานแล้วคับ ถ้ายังยกตัวอย่างการเสดาะห์เคราะห์ไม่เห็นเอาง่ายๆ มีคนมาฆ่าท่าน แล้วพอท่านตายเค้าถวายสังฆทานไปใ้ห้ เป็นถังใบนึ่ง ท่านจะยกโทษให้หรือป่าว แก้กรรมที่ตัวเราดีกว่านะครับ ขออนุโมทนากับเจ้าของกระทู้ด้วยครับ อย่างน้อยท่านก็อยากให้พ่อมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น ดวงดีขึ้น ดีขึ้นทุึกอย่าง แต่พลาดตรง พอไปทำแล้ว ดันไปทะเลาะกันตรงนี้แหล่ะ จิตมันหมอง ต้องทำให้แจ่มใสตลอดทางนะครับครั้งต่อไป. สาธุ คับ