ถามข้อสงสัย สงสัยมานานหล่ะครับ ว่าผีกลัวเหมือนกันไหม

ถามข้อสงสัย สงสัยมานานหล่ะครับ ว่าผีแต่ละชาติแต่ละศาสนา นี่กลัวเครื่องรางหรือคาถาแบบของเรา เหมือนกันหมดไหมครับ เช่น เจอผีฝรั่ง เอาตะกรุดพกติดตัวผีจะกลัวไหมครับ หรือท่องคาถา ไล่ผี แบบบ้านเรา จะมีผลให้ผีกระเจิงไหม ครับ เห็นคนเจอผีต่างประเทศ ท่อง นะโมตัสสะ ผีมันดันท่องตามซะงั้น หรือว่าผีประเทศใครประเทศมัน น่าคิดเนาะ ถ้าเป็ฯเครื่อราง น่าจะใช้ได้นะผมว่าเพราะมันมีพลังที่แรงกว่าอยู่

 

ผีของประเทศใดก็ประเทศนั้นค่ะ ผีฝรั่งคงไม่กลัวพระ แต่กลัวไม้กางเขน ทำนองนี้ค่ะ

 

เครื่องรางเขามีไว้เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ เป็นตัวแทนของการทําบุญที่เราได้ถวายวัด เมื่อระลึกได้ถึงบุญเครื่องรางของเราถึงขลัง

มีฤทธิ์ขนาดไหนเจตนาในการสร้างไม่เอื้อต่อบุญมันก็ไม่ขลัง กระแสบุญมันไม่เกาะ บุญให้ยึดเหนี่ยวมันไม่มีให้ยึด

ของขลังจากวัดเป็นผลทางวัตถุของบุญแบบนี้ทําให้จิตมีกําลังระลึกรู้บุญ พอระลึกรู้ สติมันเกิด หวนระลึกถึงกฏแห่งความดีได้ กําลังใจมันมี ทําให้เราไม่กลัวผี ผีมันจะกลัวมั้ยก็เรื่องของเขา แต่เราไม่กลัว เมื่อเราไม่กลัววัตถุมงคลของขลังไม่ว่าของศาสนาลักทธิได้ก็ใช้ได้ ก้อนหินธรรมดามันก็ขลัง

จริงหรือไม่จริงก็ไม่รู้ถามมาก็ตอบไปแบบไม่รู้แสดงความคิดเห็นแค่นั้น

 

ไม่ตอบแต่จะเล่าประสบการณ์ล่าสุดให้อ่าน เมื่อวันที่ 1 พฤษศจิกายน ที่ผ่านมา ดิฉันไม่รู้ว่าวันนี้เป็นวันอะไรของชาวเมืองนี้ วันนั้นได้สวดมนต์นั่งสมาธิตามปกติเช่นทุกวันและแล้วครั้งแรกที่เกิดนิมิต เห็นวิญญานปู่ทวดซึ่งเป็นเจ้าของบ้านเดิม จำได้ตรงจมูกท่านใหญ่รูปร่าง สูงผอม ท่านบอกว่า วันที่ 1 พย ให้จัดข้าวปลาอาหารให้ทานด้วยและอย่าลืมไวท์เน้นก่อนจะไปอย่าลืมไวท์ และดิฉันถามว่า สวดมนต์ทุกวันรู้หรือว่าสวดอะไร ท่านบอกวิญญานไม่ชาติไม่มีศาสนาท่านบอกที่สวดทุกวันได้ และรับรู้ พอถอนสมาธิจึงถามสามีว่า วันที่ 1 พย เป็นวันอะไร สามีบอก เป็นวันไหว้บรรพบุรุษของทุกปี จะต้องนำดอกไม้ไปไหว้สุสานถ้าเมืองไทยก็วันที่ 14 เมษายน ถ้าตรุษจีนก็วันไหว้เขา ดิฉันตื่นเต้นที่สุดที่ไม่ได้ฝันแต่สัมผัสจิตขณะนั่งสมาธิ และทำให้ดิฉันเชื่อว่า การสวดมนต์ไม่ว่าไทยหรือเทศ รับรู้และสัมผัสได้ค่ะ

 

ขอบคุณทุกความเห็นครับ สุดยอดทุกท่านครับ อนุโมทนาครับ

 

20กว่าปีก่อนโดนผีอำที่อเมริกา สวดอิติปิโสก็หายนะครับ
เวลาไปนอกเดี๋ยวนี้ ถ้าไปเข้าพักที่โรงแรมที่รู้สึกไม่ค่อยดีก็เปิดซีดีบทสวดพลจักรวัฒนสูตรแผ่เมตตาให้เทวดาที่รักษาเมืองและเจ้าที่เจ้าทาง สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายที่คนเมืองนั้น ประเทศนั้นนับถือ ก็รู้สึกได้ว่าเขารับรู้ในไมตรีจิต ทำอะไรก็สะดวกราบรื่นดี นอนก็ไม่มีอะไรมารบกวนแม้แต่ประเทศตะวันออกกลางนะ
ผมว่าเมตตาจิตนี้ทุกท่านสัมผัสได้นะไม่เกี่ยวกับชาติ ภาษา หรือศาสนาใดๆ

 

ถ้าคุณเข้าใจคำพูดที่ว่า "พวกเราไม่ใช่มนุษย์ที่มีจิตวิญญาณ แต่พวกเราคือจิตวิญญาณที่มาหาประสบการณ์ในร่างกายมนุษย์" เชื่อว่าคำพูดนี้คงทำให้ท่านมองเห็นโลกอีกโลกหนึ่ง โดยปราศจาคความกลัวได้ครับผม

 

ส่วนตัวผมว่า ผีไม่ได้กลัวสิ่งใดหรอกครับ ผีก็เหมือนคน หากแต่จะมีจิตเคารพนับถือในสิ่งที่ยึดเหนี่ยวจิตใจต่างหาก...

"เพียงแค่เศษเสี้ยวความคิด ไม่หวังจะคิดล้มล้างความเชื่อ อุดร-ราชสีมา !!~"

 

เป็นเรื่องของพลังงานค่ะ วัตถุมงคลต่างๆจะใช้ได้ต่อเมื่อบรรจุพลังงานเข้าไป(การปลุกเสก)และการปลุกเสกแต่ละครั้งวัตถุมงคลที่เข้าพิธีไม่ได้หมายความว่าจะเก็บพลังงานได้เท่ากันเว้นแต่คนที่มีอำนาจจิตสูงจริงๆจึงจะทำได้ มนต์คาถาก็เป็นพลังงานเป็นพลังงานที่บวกกับพลังจิตของมนุษย์ที่สวด การแผ่เมตตาหรือคาถาจึงไม่จำกัดศาสนา เช่นเดียวกับผี ผีไม่ได้กลัวพระร่ำไป ผีหรือวิญญาณที่มีศีลมีธรรม พระดังๆหรือของขลังแพงแค่ไหนเจ๋งแค่ไหนทำอะไรเขาไม่ได้

 

ถ้าจิตยึดมั่นเป็นหนึ่งเดียว จิตนี้เป็นพลังสากลไม่มีรูป ไม่มีเสียง ไม่มีภาษา ผีเขาไม่ได้กลัวที่คาถาหรือเครื่องราง แต่เขาไม่สามารถต้านพลังแห่งเมตตาที่แผ่ออกมาต่างหาก พลังแห่งเมตตาที่ฝังอยู่ในคาถา เครื่องราง นั่นคื่อสิ่งที่จิตวิญญาณเข้ามาใกล้ไม่ได้ ไม่ใช่เขากลัวแต่เป็นเพราะเมตตาบารมีต่างหากครับ