การปฏิบัติสมาธิเพื่อสุขภาพกายและจิตให้เหนือธรรมดาตามในทางพุทธศาสนา

ขอบคุณครับคุณพลังไฟ

ยินดีในบุญครับ

เจริญในธรรมยิ่งๆนะครับ

 

ขอบคุณพี่หมูครับ ยินดีในบุญที่ได้ทำมาครับผม^^

วันนี้สอบไปอีกตัว รั่วดี ฮ่าๆๆ สะเพร่าไปก็เยอะ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก

ทำไปก็ คิดแค่ว่า เข้าใจวิธีคิด วิธีทำ ก็พอแล้ว เหลือ อีก 2 วิชา-3-

เสาร์ไม่แน่อาจจะไปเยี่ยมบู๊ทครัย-3-//

 

ยินดีในบุญด้วยนะคะคุณพี่พลังไฟ (ไม่ได้มีชื่อในลิสต์ของพี่หรอกนะคะ แต่ก็อยากแสดงความยินดีด้วยคนค่ะ)

ต้องขออภัยไม่ค่อยได้ส่งการบ้านเลยค่ะอาจารย์ เพราะไม่มีจะส่ง แต่ก็ยังคอยติดตามกระทู้อยู่เนืองๆ เห็นเพื่อนๆร่วมชั้นก้าวหน้าไปถึงไหนต่อไหนกันแล้วก็ไม่รู้

แต่ถึงแม้ว่าฝึกยังไม่ได้เสี้ยวของใครๆ แต่ก็รู้สึกภูมิใจที่เป็นหนึ่งในศิษย์ของอาจารย์บาสนะคะ...

ทุกสิ่งที่อาจารย์เขียน ทุกสิ่งที่อาจารย์สอน มันฝังอยู่ในหัว... และหวังว่าซักวันนึง ข้อมูลเหล่านี้คงจะถูกเรียกออกมาใช้งานโดยอัตโนมัติ เพื่อที่จะ"วาง" ให้ได้ทุกๆอย่าง...

ขอบคุณนะคะอาจารย์ ขอบคุณจริงๆ รู้สึกว่า ได้เรียนรู้ิ และได้มารับรู้อะไรมากมายกับคำสอนของอาจารย์

และยินดีกับความก้าวหน้าของทุกๆท่านด้วยนะค๊า....

 

หวัดดี ตอนเช้าค่ะ พี่พลังไฟ ประเดิมตรวจการบ้านให้หนูมั๊ยคะ 555

ส่งการบ้านค่ะ
เมื่อคืน ตี 3 นั่งบทที่ 1
นั่งไป หาวไป จนน้ำตาไหลสองข้างเลย สักพักน้ำมูกตามมา 555
มีคิด โน่น นี่ นั่นเล็กน้อย นอกนั้นไม่มีอะไร เหน็บชากินขาขวาแล้วเลยออกจากสมาธิ

เหมือนเดิม ราบเรียบค่ะ:d

 

ยินดีในบุญอย่างยิ่งครับ

 

เที่ยวนี้เป็นครั้งแรกที่มี ภาคปฎิบัติ และมีภาพประกอบ
ภาพประกอบก็คงมาจากการฝึกแบบของพวกเรา

เอาภาคปฎิบัติ แบบคร่าๆ ก่อน
ผู้สอนท่านเน้น เรื่องการทำอานาปานสติ เพื่อฝึกสติ
และภาควิปัสสนา เน้นที่ทำความรู้สึก
จากส่วนย่อยๆ ที่ปลายจมูก สังเกตุความรู้สึก ว่ามีอะไรเกิดขึ้น
บริเวณนั้น สั่น ร้อน เย็น คัน หรืออะไรก็ได้
เพื่อ ฝึกการทำความรู้สึก
จากปลายจมูก ก็ไปที่กลางศรีษะไปรอบหัว
ทำความรู้สึกให้ได้ทั้งตัว และพร้อมๆ กัน
แล้วสังเกตุ เวทนาที่เกิดขึ้น
แล้วหัด วางอุเบกขา กับภาวะอารมณ์
ที่เกิดจาก จิตสำนึก และจิตไร้สำนึก
ก็ว่าไปตามกระบวนการฝึกที่ท่านสอน
ซึ่งท่านก็บอกว่า ต้องใช้เวลาอีกยาวไกล
กว่าจะได้ถึงที่สุด ของการวางอุเบกขา
ที่มีหลายระดับ ตั้งแต่ จากคนธรรมดา
จนถึงอริยะบุคคล

 

ยินดีในบุญกับ คุณ พลังไฟ ด้วยนะค่ะ

 

ยินดีในบุญ...กับพี่พลังไฟด้วยค่ะ
ส่งการบ้าน...
- นั่งเกือบทุกวัน อาการโดยรวมยังคงเดิมๆ เรื่อยๆ ไม่หวือหวา..ค่ะ
- ถ้าโดนเด้งมานั่งช่วงก่อนสว่าง จะมีอาการโดนบังคับให้อ้าปาก...(อิอิ) สังเกตุหลายครั้งแล้ว แต่ถ้านั่งช่วงเวลาอื่นๆแบบตามใจฉัน จะไม่เกิดอาการนี้....ค่ะ

พี่เต่า...บางทีสงสัยมากๆ เยอะๆก้อดีเหมือนกันนะพี่
เราจะรวนๆเอง เพราะเก็บไว้มาก...จนไม่รู้ว่าจะถามอันไหนดี??
สุดท้าย ความอยากถามจะหายไป..ไม่อยากรู้มันแระ จน...ไม่ถามมันเลยดีกว่า
สู้ปล่อยมันผ่านไปง่ายกว่าเยอะ.. บางครั้งก้อใช้เทคนิคนี้น่ะ อิอิอิ

 

ใช่... มันไม่แน่ใจ หลายอย่าง สะสม...กว่าจะเจอ อาจารย์ มันก็ลืมมั่ง ไม่รู้จะถามไรดี

อาทิตย์นี้ ว่าจะไปอยู่ ใครไปก็เจอกันนะ

 

ขอบคุณมากครับพี่หมู โมทนาบุญด้วยครับ ช่วงนี้เสาร์อาทิตย์ไม่ว่างเลยไม่ได้เข้าไปที่บูธ คิดถึงพี่ๆน้องๆครับ

 

ตอนนี้มาถึงภาคภาพประกอบ

วันแรกที่ไปก็ได้เรื่อง ประมาณสามทุ่มกลับมาพักผ่อน
พอเราหลับตาจะนอน ก็ปรากฎภาพสิ่งก่อสร้างโบราณเหมือนสมัยทราวดี
มาปรากฎให้เห็น ก็เฉยๆ เพราะอยากนอน ภาพนั้นก็หายไป
ต่อมาก็ปรากฏภาพ เป็นภาพสระน้ำขนาดใหญ่แล้วทันใด
น้ำในสระหายไปหมด กลายเป็นสถานที่หนึ่ง มีพระพุทธรูปฝังอยู่
เราก็ดูเฉยๆ ใจมีความกังวลแต่อยากนอน เพราะนั่งมาทั้งวันแล้ว
กว่าจะหลับ ก็ตีสองไปแล้ว เพราะต้องวางอุเบกขา กับเพื่อนร่วมหอที่เป็น
เรือนแถว ซอยเป็นห้องเล็กๆ ให้อยู่กัน
มีเพื่อนสี่คนที่กรน กันอย่างสนุกสนาน พร้อม กับละเมอ อีกสองท่าน
ตอนแรกนึกว่าคนคุยกัน แต่คนหนึ่งพูดภาษาอังกฤษฟังไม่รู้เรื่อง
อีกคนหนึ่งพูดไทย แถมแทงแต่บอลด้วย

ที่นี้เขาห้ามพูดคุย สบตา หรือทำสัญญานใดๆ ที่เป็นสื่อกัน
อุปกรณ์มือถือ กระเป๋าสตางค์ หน้งสือ ต้องไปฝากเข้าไว้ มารับได้ตอนกลับ
ให้ทำตัวเหมือนอยู่คนเดียวในโลก

วันที่สองเมื่อกลับมานอน พ่อหลับตา ภาพสิ่งก่อสร้างก็มาปรากฎอีก เราก็ดูเฉยๆอีก
ภาพนั้นก็หายไป ก็ปรากฎภาพต่างๆ ที่เก็ยวกับการสอน มาปรากฎอีก

นึกถึงอาจารย์ บาสเคยบอก ว่าภาพที่เห็นมันจะชัดเหมือนภาพ ที่ดูหนัง lcd เลยทีเดียว
มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ เราบอกว่าพอแล้วเราจะนอน เราไม่ดูแล้ว

สักพักก็เป็นภาพเหมือนสวนดอกไม้ที่ใหนก็ไม่รู้ สวยงามมาก
ดอกไม้เหล่านี้ไม่เคยเห็นในเมืองมนุษย์ แล้วก็เป็นภาพดอกไม้
ลอยอยู่ในท้องฟ้า มากมาย แต่ก็เห็นมีอยู่ดอกหนึ่งสวยมากๆ
สี่ขาวดอกใหญ่มากๆ กลีบหนา และยาว แค่รู้สึก ดอกไม้นั้นก็ลอยมาหาเรา
มาอยู่กลับเรา
จากภาพนี้ ก็เป็นภาพนั้น เหมือนเราอยู่ในเหตุการณ์จริง
มันมาปรากฎให้เห็นแบบไม่หยุด บอกว่าพอแล้ว ก็ไม่เชื่อกัน
พลิกนอนตะแคงซ้ายก็เห็น พลิกตะแคงขวาก็เห็น
นอนหงายก็เห็น เรากำลังเพี้ยนไปหรือเปล่า
ทำไหงดี ในที่สุดต้องลีมตานอน เพราะไม่รู้ว่าจะว่าวิธีอย่างไรให้ภาพหายไป
ตื่นมาตอนตีสี่ ไม่เห็นภาพแล้วก็ดีใจ

เข้าไปนั่งสมาธิในห้องกรรมฐานรวม พอสมาธิได้ที่
ก็ปรากฎเหมือนภาพพุทธรูปอยู่ไกลๆ
ความฉลาดเริ่มเกิด ไม่ถาม ก็ไม่ตอบ หรือเปลี่ยนภาพ
ถามว่ามาให้ดูทำไม ภาพนั้นก็ขยายเข้ามาใกล้ๆ
เป็นภาพพระพุทธรูปทองคำที่สวยงามมากๆ
เป็นทองคำที่สุกจริงๆ
ก็เลยถามว่าเดิมที่นี้เป็นสถานที่อะไร ภาพพระทองคำ
ลอยไป กลายเป็นเหมือนโดมสูงสักยี่สิบเมตร
ประดับด้วยพระทองคำ มากมายทั่วทั้งเพดาน
ลงจนมาถึงผนังห้อง และเสาทุกต้น ทุกสิ่งล้วนเป็นทองคำ
พระที่ประดับประดา ซ้อนหลบมุมกันไปมาดูสวยงามมาก
แล้ว สักพัก เหมือนทองคำได้ถูกลอกไป ในยุคใดไม่รู้
กลายเป็นภาพเหมือนสิ่งก่อสร้างที่เราเห็นวานนี้

เมื่อออกจากการปฎิบัติ ก็เริ่มมาคิดที่เราเห็นเป็น
จิตหลอกหรือเป็นภาพจริง ก็เริ่มย้อนไปที่ภาพ
เมื่อวาน เดินไปสำรวจที่สระน้ำ เห็น
มีเหมือนศาลาเล็กๆ อยู่กลางสระน้ำ มีสะพานทอดมา ที่ฝัง
โดยปรกติในสถานที่ปฎิบัตินี้จะไม่มีพระพุทธรูป ให้เห็นเลย
มี่แต่ตัวแทนคือ เจดีย์ที่บรรจุพระบรมสารีริกธาตุเท่านั้น
จะเดินไปดูก็ไม่ได้ เพราะเขากั้นเขตเฉพาะของผู้ชายเอาไว้
ก็เลยมาถามเจ้าหน้าที่ที่ดูแลผู้ปฏิบัติ ในตอนเที่ยง ว่า
ตรงนั้นเข้ามีไว้ทำอะไร เจ้าหน้าที่บอกว่ามีพระพุทธรูปประดิษฐานอยู่
ทำให้เห็นว่าใน ปัจจุบันนี้ ก็มีพระมาประดิษฐานตรงนี้ เหมือนในอดีต

แล้วห้องปฎิบัติกรรมฐานรวม ที่มีผู้มานั่งปฎิบัติเป็นร้อยๆ
ทำไมต้องมาเลือกสถานที่นี้ เพราะเดิมก็เป็นสถานปฎิบัติธรรม
อันยิ่งใหญ่และสวยงามมากๆ ขนาดผมนั่งปิติ ขนลุกเกลียว หลายรอบ
แล้วจะมาเล่าต่อ นะครับ

 

โห อยากไปบ้างจัง โกเอนก้า...
ชอบก็ตรงนี้แหละ "ทำตัวเหมือนอยู่คนเดียวในโลก"
แต่ถ้าเจอเสียงกรน บวก ละเมอภาษาอังกฤษ
สงสัยต้องแย่แน่ๆเลย ... แต่ตั้ง 15 วันใช่มั้ยคะ
คงต้องรอให้เค้าไล่ออกจากงานก่อน 555

 

เห็นเรื่องเล่าพี่หมูแล้วชื่นใจ ขอเล่าเสริมนิดนึงแล้วกัน การที่สถานที่ที่มีการฝึกสมาธิอย่างเข้มข้นอย่างนี้

จะมีสายทางของจิหรือพูดง่ายๆว่าเป็นสนามบินของจิตไปแล้ว คนที่ไปนั่งสมาธิถึงได้นิ่งดิ่งไวครับ

ลองสังเกตดูเวลาเราเปลี่ยนที่นั่งบ่อยๆกลับไม่ดีครับ และการไปปิดวาจาอย่างนี้ ศีลครบแน่นอน

เพราะไม่ได้พูดเพ้อเจ้อกับใคร ไม่ได้ใช้สมองด้ยเพราะไม่ต้องคิดคำพูดอยู่กับสภาวะของจิตอย่างเดียว

การรุดหน้าของการฝึกย่อม รวดเร็ว และที่พี่หมูไปนั้นของเก่าดีอยู่แล้ว ไปฝึกต้อแม้แต่เป็นวิชาหรือสายอื่น

ย่อมสามารถทำได้หมดเหมือน บวกลบคูณหารเก่ง ไปเรียนคนิตอย่างอื่นย่อมไปได้เร็ว จิตสงบ ใจสบาย

ละทิ้งความกังวลทั้งมวล เพราะไม่ได้ติดต่อรับข่าวสารใดๆเลย อย่างนี้ไปได้เร็วมากครับ

 

เคยคิดจะถามเหมือนกันค่ะเรื่องนี้ เพราะเคยเปลี่ยนที่นั่งแล้ว มันเหมือนต้องเริ่มใหม่... เลยยึดที่นั่งเดิมๆๆ มันจูนง่ายกว่า

แล้วถามต่อว่าวันโกน วันพระ มันเกี่ยวกันด้วยมั๊ยค่ะ เพราะมันไม่ค่อยนิ่งเหมือนกัน...อะไรหลายๆอย่างเลย

 

อ่านแล้วยินดีด้วยอย่างยิ่ง ครับ

ท่านใดมัวช้า แวะข้างทางบ่อย เร่งหน่อยนะครับ

พี่หมู เค้าเจอสวนดอกไม้แล้ว อย่าลืมละ ใจเกิน 100 นะ

เป็นกำลังใจให้ทุกท่านด้วยครับ

** พี่หมูเล่าต่อเน่อ เล่าถึงพี่กลับเลยนะ

 

เป็นประสบการณ์ที่สอนน้องๆ ได้ดีจริงๆคะ
นั่งอ่านที่พี่หมูเขียน กายข้างในก็สั่น นึกภาพตามไปด้วย
ทำให้รู้เลย ว่าที่ตัวเองทำมาเนี้ย ยังน้อยนิด
แต่ก็รู้สึกดีที่ได้มาปฎิบัติ และมี อาจารย์ พี่ๆ น้องๆ ร่วมชั้นเรียน
อย่างนี้เค้าเรียกว่า ธรรมะจัดสรร จริงๆ จ้า......

;ปรบมือ;ปรบมือ;ปรบมือ

 

ยินดีในบุญกับพี่พลังไฟด้วยค่ะ
ต่อไปนี้หนูจะตั้งใจเก็บคะแนนสะสมเยอะๆ
เผื่อจะได้เห็นสวนดอกไม้กะเค้าบ้าง ห่ะๆๆๆ
แต่ช่วงนี้นั่งได้ไม่นานเลยค่ะ ง่วงทุกที
chearr

 

ยินดีในบุญกับคุณพลังไฟด้วยค่ะ
ส่งการบ้านบทที่2ค่ะ ภาวนาพุทโธรู้สึกมีแมลงไต่ที่อกและไล่มาที่คอและหน้านิดหน่อยก็หายไป ภาวนาเตโช......อาโป รู้สึกสงบดีค่ะ ภาวนาปฐวีรู้สึกอึดอัดและเบาในที่สุด และจบด้วยการแผ่เมตตาค่ะ

 

ส่งการบ้านบท1ค่ะ (งานเมื่อวานแต่ทำวันนี้^^")
ตอนแรกนับยังไม่นิ่งมาเริ่มนิ่งตอนพุทโธ แต่รู้สึกว่าอะไรเข้ามาให้คิดเยอะ
ตอนท้ายเหมือนเข้าใจอะไรหลายอย่างมาเอง (หรือคิดไปเองก็ไม่แน่ใจนะคะ)
นั่งวันนี้ทำให้ตัดสินใจอะไรบางอย่างได้
เท่านี้ค่ะแล้วก็ปัจจเวกขณ์ แผ่เมตตา

 

ส่งการบ้านหน่อยดีกว่า

หลังจากที่ไหว้เทวตาพลี
รู้สึกว่า การนั่งสมาธิ สั้นลงจากเดิม 45 นาที เดี๋ยวนี้ ครึ่ง ชม ก็ยังไม่ถึง ดิ่งก็ไม่ดิ่ง ไม่รู้จะภาวนาอะไร ก็ช่างมัน

เขียนแล้วลบ ๆๆ พอดีกว่า 555+
(เหมือนจะได้สาระ แต่ไม่รู้จะบอกออกมายังไง)