กรรมใดที่ทำให้เป็นทุกข์เรื่องงาน

ปัจจุบันนี้มีความทุกข์ในเรื่องที่ทำงานมาก เราเพิ่งย้ายมาใหม่ แต่ดูเหมือนว่าเราจะเข้ากับผู่ที่อยู่ก่อนไม่ได้ ทำให้เช้าในทุกวันทำงาน เราไม่อยากไปทำงานเลย เครียดมากเหมือนทุกวันนี้ไม่มีความสุขเลย ยังมีเรื่องราวอีกมากมายแต่เราคงเล่าได้ไม่หมดเพราะเป็นเรื่องของความรู้สึกทั้งนั้น เราเลยอยากรู้ว่า กรรมใดที่ทำให้ป็นทุกข์ในเรื่องงานบ้างค่ะ

 

ใจเย็นนะคะ
มาใหม่ ยังไม่สนิทกับใคร ก็ธรรมดาค่ะ นานไปก็รู้จักกันไปเอง

ยิ้มบ่อยๆหน่อยนะคะ
ถามเรื่องงานที่ต้องประสานงานด้วยความสุภาพ และขอบคุณทุกครั้ง

และถามว่ามีอะไรให้ช่วยเหลือก็ยินดีนะคะ

หากว่าเราดูเครียดมากๆ บางทีคนก็ไม่อยากคุยด้วยเพราะนึกว่าเราดุร้าย ได้นะ

 

อย่าคิดมากเลยครับผมอยู่ต่างประเทศยิ่งเคลียดกว่าอีกเพราะทำงานกลับคนญี่ปุ่นทั้งนั้นไม่ต้องไปสนใจครับทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดก็พอหรือก่อนออกจากบ้านท่องคาถาเมตตามหานิยมก็ดีนะครับ

 

ตอบยากนะ...เพราะมีได้หลายสาเหตุ แต่โดยรวมก็คือ เราเองเคยทำให้ผู้อื่นต้องทุกข์ ต้องอึดอัดใจมาก่อน ซึ่งคงจะไม่ใช่ในปัจจุบัน แต่เป็นในอดีตชาติซึ่งเราระลึกไม่ได้

ข้อแรกคือ ปรับใจให้ยอมรับต่อสภาพที่เกิดขึ้น โดยมองว่าที่เราเป็นอย่างนี้ เหตุเกิดจากตัวเราเองเคยทำมา อดีตนั้นเราแก้ไขไม่ได้ แต่เราแก้ไขได้ที่ปัจจุบัน ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด แล้วอนาคตก็ย่อมจะดีตามมา

ให้ยิ้มแย้มแจ่มใสกับเพื่อนร่วมงาน ให้อภัย เมื่อเขาทำให้เราอึดอัดใจ..กลับบ้านไปแล้วก็หมั่นสวดมนต์ไหว้พระ ทำสมาธิ น้อมกุศลของเราให้แก่เพื่อนร่วมงานทุกคน รวมถึงท่านเจ้ากรรมนายเวรของเราด้วย (สำคัญ) เพราะส่วนมากการที่เพื่อนร่วมงานทำเช่นนั้นกับเรา มันมิใช่ตัวเขา แต่เป็นการดลจิตดลใจของเจ้ากรรมนายเวรของเรา เพื่อให้เราเกิดความไม่สบายใจ เขาต้องการให้เราใช้หนี้ความทุกข์ของเขา นอกจากนี้เมื่อทำบุญอื่นๆ เช่น บริจาคทาน ก็ให้น้อมนึกให้เพื่อนร่วมงานของเราและท่านเจ้ากรรมนายเวรมีส่วนในบุญนั้นๆ ด้วย

อีกอย่าง บางทีการที่เราอึดอัดใจในบางเรื่องเมื่อต้องทำงานร่วมกับผู้อื่น อาจเป็นเพราะเรายังมีอัตตาตัวตนสูงอยู่ เราถูกต้องเสมอ ทำไมคนอื่นจึงไม่เข้าใจเรา ให้ละวางความคิดนี้เสีย แล้วท่องไว้เสมอว่า "ไม่เป็นไร" งานที่ทำอยู่นี้ แท้จริงไม่ใช่งานของเรา เป็นงานของบริษัท เราเพียงมีหน้าที่ทำให้ดีตามหน้าที่เท่านั้น ที่เหลือนอกนั้น ใครจะว่าอย่างไรก็ช่างเขา เราได้ทำแล้ว....คือปรับใจไปตามสภาพของเหตุที่เกิด อย่าต้าน อย่าฝืน อย่าไปยึดกำไว้ว่าเป็นงานของเรา...ก็คิดว่าน่าจะมีความสุขขึ้นได้บ้าง

 

พระพุทธเจ้าทรงตรัสไว้ว่า ของคู่โลก มีอยู่บนโลก เป็นของธรรมดา
ก็คือ โลกธรรม8ประการ

1มีลาภ2เสื่อมลาภ ใช้กับงานที่เราทำก็ได้

3มียศ 4เสื่อมยศ นี่ก็ไช้ได้อีก

5 มีสรรญเสริญ 6มีนินทา อันนี้ ก็ไช้ในวงทำงานได้เช่นกัน

7มีสุข 8มีทุกข์ อันนี้ก็ท่านจขกท ประสบอยู่ ก็อีกนะแหละ

เป็นธรรมดาของโลก พระพุทธองค์ ทรนสอนไว้ว่า อย่าหวั่นไหหว ไปตามกระแสของโลก
เงินเดือนขึ้นดีใจไชโยโห่ร้อง ได้งานดีมั่นคง เพื่อนร่วมงานก็ดี สภาพแวดล้อมดี ดีใจ สุขใจ
พอเงินเดือนไม่ขึ้น งานที่ทำอยู่ไม่ดี เพื่นร่วมงานก็ไม่ดี ห่อเหี่ยวใจสิทีนี้ ทุกข์ถนัด
ถ้ายังมีสุข ทุกข์ก็ต้องมี เป็นของคู่กัน เป็นของคู่โลก
โลกไหน เมืองไหน ก็เป็นแบบนี้ล่ะ ดีใจเมื่อได้ลาภ หวั่นไหวใจเมื่อเสื่อมลาภ
มองความเป็นธรรมดาไห้ออก หาความธรรมดาไห้เจอ แล้วเราจะมีความสุข

สุขที่ไม่ต้องอาศัย โลกธรรมแปดประการ เข้ามาช่วย เข้ามาประคับประครอง

เป็นความสุข ที่ปราณีตกว่า ละเอียดกว่า ไม่ต้องอาศัยอามิส(อามิส=วัตถุ)เข้ามาเป็นเครื่องช่วย

ถ้าได้ปฎิบัติธรรม สุขใจจากการปฎิธรรม ล้ำเลิศกว่ามากมายเลยนะ.............

วันนี้ คุณเจอ ผมไม่เจอ แต่วันต่อไปข้างหน้า ผมก็ต้องเจอ กับเหตุกาณ์แบบนี้

แต่จะมาลักษณะไหนก็ไม่สามารถรู้ได้

วันนี้ ญาติพี่น้องผม สิ้นลม ครอบครัว พากันโศกเศร้า เสียใจเป็นยิ่งนัก

แต่ในขณะเดียวกัน คุณมีความสุข มีเงิน มีทอง มีการเลี้ยงฉลอง มีการละเล่นบรรเทิงเริงรมย์

แต่วันข้างหน้า ต่อไป สักวันหนึ่ง ญาติพี่น้อง หรือแม้กระทั่ง พ่อแม่ อันเป็นที่รักยิ่ง

ก้ต้องจากไป ถึงวันนั้น โลกธรรมแปดประการก้จะมาเยือนที่หน้าบ้านคุณ

จะหวั่นไหวไปทำไม กับโลกธรรมแปดประการ.....................

 

เราเองก็เคยเจอมา นาน 2 - 3 ปีกว่าจะมาถึงวันนี้ที่ได้คอมเม้นท์เพราะคิดว่าพอเข้าใจได้ถึงความรู้สึกกดดัน

มันเป็นเรื่องยากที่จะพูดว่าให้ปรับปรุงที่ตัวเราเอง เพราะอัตตาทุกคนย่อมมี และเห็นไปในทิศทางของตนเสมอ มองเห็นแต่ปัญหาที่เกิดกับตัวเองเท่านั้น ในขณะนั้น

สิ่งที่ควรทำ คือ ยอมรับกับสิ่งที่เกิดก่อน ไม่ว่าจะยังไง พยายามเข้าใจมัน ว่ามันเกิดขึ้นแล้ว และหาวิธีแก้ไข ซึ่งตัวเองนั่นแหละ รู้ดีที่สุด ว่ามันเกิดจากใคร

ต่อไป ก็หาคนที่เป็นสาเหตุ หากเกิดจากเรา เราต้องปรับปรุง หากเกิดจากคนอื่น หาวิธีการเข้าไปพูดคุย และขอให้เขาเปิดใจมา ว่าเราเป็นยังไง เห็นเราเป็นแบบไหน แต่ต้องพร้อมยอมรับความจริงก่อนนะ ไม่งั้น ใจเราจะคัดค้านตลอดเวลา หากเขาพูดออกมาแล้วเราไม่พึงพอใจ นั่นคือ ความบกพร่องของเรา

และสิ่งสุดท้าย บอกเขาถึงความรู้สึกของเราที่มี ให้เขาได้รับรู้ และให้เขาได้รับผิดชอบนั่นก็คือ ขอคำแนะนำว่า เราควรทำยังไง หากเกิดปัญหาแบบนี้ เขาจะแนะนำเรา นั่นแหละจะเผยให้เห็นว่า สาเหตุมันเกิดจากอะไร

การพูดการคุย ต้องให้เหมาะกับ คน กับโอกาสด้วยนะ อย่าผลีผลาม และพยายามข่มอารมณ์ไม่พอใจ หรือทางที่ดี คือ ควรพูดด้วยสติ รู้ตัวเสมอ

การทำงานกับคนรอบข้างบางที มันไม่ได้เกี่ยวกับเราเสมอไปว่าเราเข้ากับเขาไม่ได้ เพียงแต่ว่า เราทำเราคิด ณ ปัจจุบันเป็นความถูกต้องหรือเปล่า หากถูกแล้ว ให้ดำรงต่อไป แต่อย่าแข็งกร้าว ความถูกต้องมักถูกแรงกดดันเสมอ เพียงแต่ว่า เราจะผ่านมันไปได้ยังไง

เราเคยถามคนที่มีปัญหากับเราตรงๆ ถามในสิ่งที่ควรถามว่าคืออะไร เขาตอบเรามา เราถึงรู้ว่า บางทีคนเรา มักเอาตัวเองเป็นใหญ่เสมอ ไม่เคยลดทิฐิ และมานะ ให้ใคร

 

1. ไม่แสดงความเป็นมิตรต่อคนอื่น
2. มีอคติต่อคนอื่น
3. ไม่มีน้ำใจต่อคนอื่น
4. ไม่มีความรับผิดชอบ
5. ไม่สามารถแบ่งได้ว่าอะไรคือเรื่องงาน อะไรคือเรื่องส่วนตัว
จากที่บอกมา น่าจะเป็นเ่ช่นนี้ ต้องดูที่ตัวเอง ก่อนดูคนอื่น ถ้าดูตรงนี้แล้ว ก็ควรดูต่อไปว่า เพื่อนร่วมงานดีหรือเปล่า ถ้าเพื่อนร่วมงานไม่ดี แสดงว่าที่ทำงานก็ไม่ดี ก็ไม่ควรอยู่ต่อ ลาออกไปหาที่ทำงานใหม่ดีกว่า แต่ถ้ากลับกัน ควรพิจารณาตัวเองก่อน

 

แน่นอนจริงๆ ค่ะ คุณสมบัติที่คุณว่ามาดิฉันมีหมด เลยต้องประสบปัญหาเดียวกันกับคุณ จขกท ด้วยความนิสัยไม่ดีของตน จะพยายามปรับปรุงค่ะ ขอบคุณมาก

ขออนุโมทนาบุญกับทุกๆ ท่านด้วยค่ะ วิธีการของแต่ละท่านดีทั้งนั้น และเห็นด้วยกับคุณราคุฯ ว่ายิ้มเป็นการสร้างมิตรภาพแบบที่เราลงทุนน้อยที่สุด เพราะปกติหน้าบึ้งมาก เพื่อนๆ อาจคิดว่าเราโหด เถื่อนจริง อิอิอิ

 

นึกว่า จะตอบว่า "กรรม"การผู้จัดการใหญ่อีก อิอิ

 

เคยเจอปัญหานี้มาแล้ว สดๆร้อนๆ ค่ะ ตัวเองไม่อยากจะเผชิญหน้า หรือปัญหาแบบนี้ เลยใจเร็วด่วนลาออก ทั้งๆที่งานดี เงินดี แต่เข้ากับเพื่อนร่วมงาน และหัวหน้าไม่ได้ ขอบอกว่าใจเย็นๆไว้ก่อนนะคะ รู้ว่าพูดง่าย แต่ทำยาก
ได้มีโอกาส เจออาจารย์ท่านนึง ท่านบอกว่า ที่เราต้องเจอปัญหาแบบนี้เพราะ
เค้าอาจจะเป็นเจ้ากรรมนายเวร และเค้ายังไม่ให้อภัยเรา คือบางคนก็หาสาเหตุไม่ได้ที่เค้าไม่ชอบเราและเข้ากับเราไม่ได้
และ อีกอย่างที่เค้าแนะนำมาก้อคือ เวลาทำบุญให้อุทิศส่วนกุศลให้กับพระภูมิเจ้าที่ที่ทำงานทั้งในปัจจุบัน และอนาคต
จะทำให้เราไม่ต้องเปลี่ยนงานบ่อย
มีความมั่นคงในหน้าที่การงาน อุปสรรคในการทำงานก้อน้อยลง ตัวเองเป็นแบบนั้นเลยค่ะ อยู่ไม่เกินครึ่งปีเกือบทุกที่ เปลี่ยนงานบ่อยมาก ลองทำดูนะคะ
เผื่อจะช่วยได้บ้าง สวดมนต์ นั่งสมาธิได้ก็จะดีมากค่ะ ช่วยให้จิตใจสงบมากขึ้น แล้วเดี๋ยวจะดีเองค่ะ

 

ขอบคุณกับความเห็นของทุกท่าน เราคิดว่าน่าจะเกิดจากกรรมเก่าจริงๆ ตอนนี้พยายามสวดมนต์ให้ได้ทุกๆวัน และแผ่เมตตาบ่อยๆ แต่ไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหน เราอาจทนอยู่ไม่ได้

 

น่าเห็นใจเจ้าของกระทู้นะครับ ผมจะส่งแรงไปช่วยคุณแล้วกันนะครับ ที่ถามว่ากรรมใดเนี่ยที่ทำให้คุณเป็นทุกข์เรื่องงานเนี่ย ตอบยากนะครับ

เรื่องบางเรื่อง ก็อาจจะมาจากตัวเราเป็นสาเหตุ แต่บางเรื่อง ไม่ใช่นะครับ เกิดจากสภาพแวดล้อมที่ไม่ดีจริงๆ บางกรณีคนเก่าก็จะเกาะกลุ่มกันเหนียวแน่น มีอาการแอนตี้คนใหม่ ไม่ว่าจะเข้าไปในตำแหน่งสูงกว่าหรือต่ำกว่า หรือถ้าคุณเข้าไปในระดับผู้บริหาร แล้วไปขวางทางการเติบโตของคนเก่า แรงต้านก็ย่อมมีมากเป็นธรรมดา หรือบางกรณีถ้าเค้าโกงกันอยู่ แล้วเราเข้าไปใหม่ เกิดไปรู้ไปเห็นเข้า อย่างนี้ก็อาจจะอยู่ไม่ได้ หรือแม้กระทั่งพอเข้าไปจริง กลับปรากฎว่าตอนที่คุยกันสัมภาษณ์กัน ไม่เห็นตรงตามที่คนสัมภาษณ์บอก ฯลฯ เห็นมั้ยละครับว่า มันอาจจะเกิดจากสาเหตุมากมาย

เพราะฉะนั้น จะสรุปว่าเกิดจากตัวผู้เข้าไปใหม่ฝ่ายเดียว ก็อาจไม่เป็นธรรมนัก

อย่างไรก็ตาม สิ่งสำคัญก็คือว่า จะทำอย่างไรให้อยู่ได้นาน นี่แหละคือปัญหา

มีผู้แนะนำวิธีการปรับตัวในการทำงานไปแล้วนะครับ ผมไม่ขอพูดซ้ำ แต่ที่น่าสนใจก็คือ มีบางความเห็นที่เสนอว่าให้อุทิศส่วนกุศลให้กับพระภูมิเจ้าที่ ตรงนี้ฟังดูแล้วบางคนอาจไม่เชื่อ แต่ผมขอยืนยันเลยว่า การอุทิศส่วนกุศลให้กับพระภูมิเจ้าที่มีผลจริง และบางคนก็เสนอว่าให้อุทิศส่วนกุศลให้กับเพื่อนร่วมงานและเจ้ากรรมนายเวรของเรา ซึ่งล้วนแต่เป็นสิ่งดีๆ

ผมขอแนะนำเพิ่มเติมว่า ให้แผ่เมตตาถึงคนที่เค้าไม่ชอบเราด้วย แผ่เมตตาทุกลมหายใจ นึกถึงหน้าเค้านี่แหละ เวลาหายใจเข้าก็นึกถึงเค้า และนึกว่า ขอให้ท่านเป็นสุขๆเถิด เวลาหายใจออกก็นึกถึงเค้า และนึกว่า ขอให้ท่านเป็นสุขๆเถิด

ก็สรุปวิธีนะครับคือ

1 อุทิศส่วนกุศลให้กับพระภูมิเจ้าที่ ให้ท่านโมทนาบุญกับคุณ แล้วให้ท่านช่วยให้คุณทำงานที่นี่อย่างเป็นสุข (หรือจะแบบเต็มรูปแบบก็คือ ขออุทิศบุญให้กับพระภูมเจ้าที่ องค์เทพเทวาและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย ณ สถานที่ทำงานแห่งนี้ ดวงวิญญาณทุกดวง ณ สถานที่ทำงานแห่งนี้ ขอให้ท่านทั้งหลายโมทนาบุญ และขอให้ท่านทั้งหลายช่วยอะไรคุณก็ว่าไป)

2 อุทิศส่วนกุศลให้กับเจ้ากรรมนายเวรของคุณ ขอให้เค้าโมทนาบุญและอโหสิกรรมให้กับคุณ

3 อุทิศส่วนกุศลให้กับเทวดาประจำอาชีพ ขอให้ท่านโมทนาบุญ และให้ท่านช่วยเหลือคุณในหน้าที่การงาน

4 แผ่เมตตาทุกลมหายใจ

ลองทำดูนะครับ ขอให้คุณพ้นทุกข์นี้โดยไว จะส่งแรงไปช่วยด้วยแล้วกัน และขอเอาใจช่วย

 

เพื่อนๆค่ะ ถ้ามีงานอะไรแนะนำให้เราไปทำหรือไปสมัคร ช่วยแนะนำด้วยนะ เราอยู่แถวประชาอุทิศ ทุ่งครุ พุทธบูชา ขอบคุณเพื่อนๆด้วยค่ะ

 

ใช่ว่าสิ่งที่เป็นผลกระทบกับเราในสมัยนี้ จะเกิดจากกรรมในอดีตชาติเสมอไปนะครับ บางครั้งอาจเป็นผลกระทบจากปัจจัยอื่นๆ เช่น สภาพแวดล้อม ระยะเวลา (ที่เมื่อเรามาใหม่ เราก็จะไม่ค่อยชินกับใครเป็นธรรมดา ต้องใช้เวลาซักพัก เมื่อเข้าได้กับหลายๆคน งานก็จะไปได้สวยเองนะครับ) เพราะฉะนั้นแล้วไม่ต้องใช้เหตุผลที่อิงธรรมะให้เข้าใจยากเย็นอะไรหรอกครับ ใช้เพียงแค่ "ความอดทน" แค่นั้นแหละครับ

 

ขอบคุณ คุณคนสู้กรรมมากๆค่ะ อาจเป็นเช่นนั้นก็ได้ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือความอดทน ใช่แล้วค่ะ

 

ขอบคุณสำหรับทุกๆท่านค่ะ ที่ผ่านมาเราไปทำบุญบ้างตามสมควร และได้ปล่อยปลาไหลด้วย อยากให้เพื่อนๆได้อนุโมทนาสาธุกับเราด้วยค่ะ ขอบคุณกับสังคมดีๆค่ะ

 

ฮือ...
ตอนนี้ ขณะนี้เป็นทุกข์เรื่องงาน ด้วย กรรม จากรองผู้จัดการ

โอย
ต้องไปทำงานพื้นที่เค้าอีก พรุ่งนี้ โธ่

คราวก่อน
ก็ถูกสะกดจิตให้เราลาออกตั้งค่อนวัน

เราไม่ออก เราไม่ออก
ถ้าเบื่อเราออกเองได้

ปล่อยปลาไปเป็นร้อยเกือบสองร้อยแล้วนะ สองเดือนนี้น่ะ

ไปครานี้ถ้าตายคงได้ขึ้นสวรรค์ล่ะนะ

 

สู้ สู้ น่ะค่ะคุณราคุเรียวซาย ตอนนี้เราเองก็ยังสลัดไม่หลุดซักที แต่อีกไม่นานคงหลุดแล้วหละ