อยากให้ทุกท่านช่วยไว้อาลัยแด่น้องหมาหน่อยค่ะ

ความจริงแล้ว ชีวิตของสุนัขจรจัดที่มีอยู่มากมายที่ เรียกได้ว่าตลอดทั้งชีวิตนั้นเราเห็นกันจนชินตา สำหรับคนที่ไม่ชอบสุนัขหรือเฉยๆกับพวกเค้า ก็อาจจะรู้สึกรำคาญเสียงเห่าหอน หรือรังเกียจพวกเค้าที่คอยเดินเกะกะสายตาอยู่ตามถนนและริมฟุตบาท รังเกียจที่เค้าเป็นหมาขี้เรื้อน ส่วนบางคนที่รักสุนัขอาจจะเคยเมตตาหยิบยื่นเศษอาหารให้บ้าง แต่ก็มีผู้คนจำนวนไม่น้อยที่รักพวกเค้า แต่ไม่มีโอกาสที่จะเก็บเค้าไปเลี้ยงเป็นสุนัขเลี้ยงตามบ้านอันเนื่องมาจากความจำเป็นที่ต่างเหตุผลกันไป ซึ่งหนึ่งในนั้นก็รวมถึงครอบครัวของดิฉันด้วย ดิฉันและครอบครัวฐานะปานกลางมากๆ แต่แม่ของดิฉันก็พยายามเจียดเงินไว้เพื่อเลี้ยงน้องหมาที่อยู่ข้างถนนจนหลายตัวได้กลายเป็นหมาจรจัดประจำถิ่นไปแล้ว ไม่เว้นแม้กระทั่งค่ารักษาพยาบาล ค่าฉีดวัคซีนประจำปีที่สำคัญเช่น วัคซีนกันพิษสุนัขบ้า เหตุผลก็เพื่อที่ทุกตัวจะได้มีปลอกคอใส่เหรีญห้อยคอเพื่อรับรองว่า น้องหมาจะไม่เป็นอันตรายแก่คนในละแวกนั้นและป้องกันพวกที่ชอบแจ้งเจ้าหน้าที่มาจับหมาไป แต่ในที่สุด เหตุการณ์เลวร้ายก็ได้เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ หลังจากที่ดิฉันและครอบครัวได้กลับมาบ้าน คนแถวบ้านก็ได้แจ้งข่าวร้ายให้แม่ฟังว่า”น้องID” เจ้าหมาจรจัดประจำถิ่นตัวผอมสีน้ำตาลสุดโปรดของดิฉันถูกฆ่าตายอย่างทารุน ตอนแรกดิฉันไม่เชื่อและอาสาแม่ขอเดินไปดูว่าน้องหมายังนอนหรือเดินอยู่บริเวณที่เค้าอยู่ประจำหรือไม่ ดิฉันเดินไปโดยระหว่างทางก็คิดในใจว่าคงเป็นเรื่องเข้าใจผิดเพราะน้องเค้าไม่เคยไปทำความเดือดร้อนให้ใคร ส่วนใหญ่คนจะรักเพราะเค้าเป็นหมาที่ขี้ประจบมากๆ ยิ่งสายตาใสซื่อบริสุทธิ์ที่น้องIDได้มองเหมือนต้องการจะขอบคุณคนที่ใจบุญคอยเมตตาให้อาหารกินในแต่ละวัน ยิ่งทำให้คนรักหมาในระแวกนั้นรู้สึกทั้งรักและสงสาร และน้องIDจะไม่วิ่งไประแวกอื่น เมื่อดิฉันเดินไปจนถึงบริเวณที่น้องIDอยู่ ดิฉันก็ล้มทั้งยืน เมื่อเห็นยามประจำพื้นที่กำลังเอาศพของน้องIDยัดใส่ถุงดำเพื่อเอาไปทิ้งที่ห้องเก็บขยะ แม่ดิฉันเดินตามมาพร้อมขอร้องยามให้ช่วยนำศพไปฝังดินโดยให้ค่าจ้างเป็นน้ำใจเล็กน้อย ดิฉันและแม่เดินตามยามที่แบกศพน้องIDไว้บนบ่าพร้อมทั้งเดินร้องไห้ไม่หยุด โดยเฉพาะดิฉันที่ความรู้สึกเหมือนฝันร้าย เมื่อถึงที่ฝัง ยามได้แกะถุงดำออกเพื่อเตรียมนำร่างของน้องIDฝังลงในดิน เมื่อดิฉันเห็นร่างของน้องที่ถูกตีจนเนื้อตัวดูแหลกแหลวจนแทบจะหมุนได้ทุกส่วนยิ่งทำให้ดิฉันร้องไห้โหออกมาจนแทบควบคุมสติไม่ได้ ได้แต่คิดอยู่ในใจว่าใครกันนะที่ใจร้ายทำกับน้องได้ลงคอ น้องIDเป็นหมาจรจัดที่มีรูปร่างผอมมากเพียงแค่ใช้ไม้ตีครั้งเดียวเค้าก็อาจตายได้แล้ว แต่นี่คุณตั้งใจตีอย่างแรงและน่าจะตีแรงๆซ้ำไปหลายๆทีจนน้องหมากระอักเลือด ในขณะที่ดิฉันนั่งอยู่กับศพน้องเพื่อรอยามขุดดินให้ลึกพอที่จะฝังน้องได้อย่างปลอดภัยนั้น แม่ดิฉันก็ได้เดินไปถามคนที่เห็นเหตุการณ์คนสุดท้ายทีเห็นน้องIDว่าเกิดอะไรขึ้นและใครเป็นคนทำ แปลกที่ไม่มีใครเห็นเหตุการณ์ในตอนที่น้องถูกทำร้ายและไม่ได้ยินแม้กระทั่งเสียงร้อง แต่ครั้งสุดท้ายที่หลายคนได้เห็นนั้นเป็นภาพน่าเวทนาของน้องIDที่เค้าพยายามตะเกียกตะกายคลานกลับมานอนด้วยความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส และนั่นคือความพยายามครั้งสุดท้ายเพื่อประคองร่างอันบอบช้ำอย่างหนักกลับมาตายในบริเวณที่คุ้นเคย หลังจากนั้นเพียงชั่วพริบตา เลือดจากทุกทวารของน้องก็ได้ทะลักออกมาและน้องIDก็ค่อยๆหลับตาลงอย่างสงบ บางคนที่ไม่ได้รักหมาอาจจะคิดว่า ก็แค่หมาจรจัดตัวนึงได้ตายลงไป แต่สำหรับดิฉัน ดิฉันรู้สึกผูกพันธ์กับน้องIDมาก เมื่อประมาณ9ปีก่อน น้องIDถูกคนใจร้ายนำมาทิ้งไว้ หลังจากนั้นอีกสองปี น้องIDเคยคลอดลูกออกมาคอกนึง แต่ด้วยความน่ารักของลูกๆจึงถูกคนใจร้ายขโมยลูกไปจนหมด หลังจากนั้นน้องIDก็ดูซึมเศร้าอาจเป็นเพราะสัญชาติญาณความรักที่มีต่อลูกและคงคิดถึงลูกๆมากจนไม่มีเรี่ยวแรงแม้แต่จะกินอะไร ใครให้อะไรก็ไม่กิน ดิฉันทนไม่ไหวจึงคอยดูแลป้อนนมป้อนของที่มีประโยชน์ให้เค้ากินจนน้องIDกลับมาแข็งแรงอีกครั้ง จากนั้นดิฉันมีเหตุจำเป็นต้องไปอยู่ต่างประเทศสองปี เมื่อกลับมา ดิฉันก็รีบตรงไปหาน้องIDเพื่อให้อาหาร แต่ดูน้องIDจะไม่สนใจอาหารที่ดิฉันนำมาให้ แต่เหมือนสายตาอ้อนวอนอยากให้ดิฉันอยู่เป็นเพื่อนตรงนั้นนานๆมากกว่าอยากกินอาหาร ดิฉันจำสายตาของน้องIDได้ดี และตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา น้องIDก็จะดีใจทุกๆครั้งที่เห็นดิฉันและจะวิ่งตามจนสุดเขตบริเวณที่น้องอยู่ น้องมักจะยืนมองดิฉันจากไปจนลับตาเสมอมา มันเป็นสายตาที่ดิฉันไม่เคยลืมและไม่มีวันลืมได้เลย แต่วันนี้จะไม่มีอีกแล้ว สายตาแบบนั้น มันจะเป็นเพียงแค่ความทรงจำที่ดิฉันไม่สามารถสัมผัสได้อีกแล้ว <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
เวรกรรมแต่ชาติปางไหนน้องIDถึงต้องเจอเหตุการณ์เลวร้ายตลอดมาดิฉันไม่ทราบได้ แต่ดิฉันแค่อยากจะให้ท่านผู้อ่านบางท่านที่ไม่ได้รักสุนัข โดยเฉพาะสุนัขจรจัดได้ทราบว่า ชีวิตทุกชีวิตบนโลกนี้เค้ามีความรู้สึกเหมือนกับเรา พวกเค้ารักเป็น เจ็บเป็น เสียใจเป็น เพียงแค่พวกเค้าเหล่านั้นพูดไม่ได้ อาจสื่อได้แค่จากสายตาของพวกเค้า โดยเฉพาะสุนัขจรจัด สิ่งที่พวกเค้าเหล่านั้นต้องการ เพียงแค่เศษอาหารที่พอประทังชีวิตไปวันๆในยามหิว ขอผืนดินที่พอนอนขดกายอยู่ได้ และขอความรักความเมตตาจากท่านทั้งหลายที่สามารถจะให้พวกเค้าได้ ตลอดชีวิตพวกเค้าขอแค่นั้นเองค่ะ.......<o></o>
.....ขอพระแม่ธรณีและสิ่งศักดิ์สิทธิ์เป็นพยาน บุญใดที่ข้าพเจ้าได้ทำมา ในทุกๆชาติ ข้าพเจ้า ขออุทิศให้แก่น้องID น้องหมาที่ข้าพเจ้ารักหมดจากเคราะห์กรรมทั้งหลายและไปเกิดอยู่ในภพภูมิที่ดียิ่งขึ้น ขออย่าได้กลับมาเกิดเป็นหมาจรจัดที่น่าสงสารอย่างชาตินี้อีก สาธุ สาธุ สาธุ...<o></o>
<o> </o>

 

อนุโมทนา สาธุ พรหมวิหารสี่ เป็นคุณธรรมของผู้ประเสริฐ เป็นคุณธรรมของเทวดา

 

บุญกุศลใดๆที่ข้าพเจ้าได้กระทำความดีทั้งหมดทั้งปวง

อุทิศให้น้อง ID ได้ไปเกิดยังภพภูมิที่ดีขึ้นกว่าเดิม..สาธุ

รักน้องหมาเหมือนกันค่ะ

 

อ่านแล้วอยากร้องไห้นะคะ วันก่อนดูคลิปที่ลูกหมาถูกเผาทั้งเป็นก้อร้องไห้เหมือนญาติเสียแบบควบคุมสติไม่ได้เหมือนกันคะ โลกมนุษย์ทำไมช่างโหดร้ายกับสัตว์เพื่อนร่วมสังสารวัฏิเช่นนีั้น เป็นคนรักหมามากค่ะ เห็นแล้วอ่านแล้ว หดหูหัวใจจริง ๆ

 

..น่าสงสารจังนะคะ คนที่ทำหัวใจทำด้วยอะไรนะ ยังไงกะขอให้น้องหมาได้ไปเกิดในภพในภูมิที่ดีกว่านี้นะคะ สาธุ สาธุ..

 

กรรมใครกรรมมัน ทุกอย่างล้วนมีเหตุผล
หมาสองตัวถูกตีตาย อีกหนึ่งบาดเจ็บ เพราะข้อหาไล่กัดเป็ดไก่ตาย ทั้งๆที่ เมื่อสืบสาวราวเรื่องแล้ว กลายเป็นว่า มีหมาจากถิ่นอื่น 4 ตัว มาไล่กัดเป็ดกัดไก่ตายในเล้า มา3ตัวนั้นซึ่งเป็นเจ้าถิ่น ปกติก็ไม่เคยไปเล้าไก่ เล้าเป็ด แต่ด้วยได้ยิน และเห็นหมา 4 ตัวนั้น จึงเข้าไปเห่าและไล่ สุดท้ายก็โดนกัดบ้าง สู้ไม่ได้ หลบมุมตามเล้าบ้าง พอถึงเวลาคนมา ด้วยสัญชาติญาณมาที่สร้างเรื่อง 4 ตัวสามารถหนีหายไปอย่างรวดเร็ว เหลือเพียง 3 ตัวอยู่ในเล้าพร้อมกับ ซากเป็ดไก่ที่ถูกกัดตาย แต่ด้วยความเป็นคน ประกอบกับ เรื่องราวเคยเกิดขึ้น แต่ไม่มีใครรู้ว่าเป็นหมาตัวใด ทำให้คนเจ้าของเล้าไก่เกิดสงสัยว่า หมา3ตัวที่อยู่บ้านติดกันเป็นตัวทำ จึงได้เตือนให้เจ้าของหมา3 ตัวนั้นไว้ แต่เมื่อเจอกับเหตุการณ์ครั้งหลัง มีหมาสามตัวอยู่ในเล้า พร้อมกับเป็ดไก่ที่ตาย จึงโมโหนำไม้ไล่ตี จนตายไป 2 ตัว อีกตัวหนึได้ แต่ก็เกือบไม่รอด ด้วยความบาดเจ็บ และกลัวจะเกิดปัญหา เจ้าของจึงนำไปฝากไว้ที่อื่นเพื่อให้รักษาตัว หมาพุดเดิ้ล 3 ตัว ตัวเล็กกว่าเป็ดอีก แต่ใยฆ่าเป็ดได้ ด้วยนาทีนั้น เวลานั้น คน ไม่คิดหรอกว่า หมา มีจิตใจ สัตว์มีจิตใจ หมาก็คือหมา สัตว์ก็คือสัตว์ คนเหล่านี้ ล้วนมีที่ไปเป็นสัตว์ในอนาคตภายหน้าแน่นอน เมื่อเป็นเช่นนี้ หมาที่ถูกตีตาย ก็อาจเคยเป็นคนที่มีนิสัยเช่นกับคนที่ตีมันตายก็เป็นได้ หลังจากที่เกิดเหตุการณ์ครั้งนั้น หมา 2 ตัวอยู่ทุบตีตายคาที่ เจ้าของเป็ด ก็ไปไล่โพทนาว่ามีหมาพุดเดิ้ลที่รอดอีกตัว คอยกัดเป็ดกัดไก่ตาย ให้ระวังไว้ ถ้าเจอก็อย่าเก็บไว้ จนวันนึงมีหมาพุดเดิ้ล ตัวนึงไปขุ้ยขยะบ้านหลังหนึ่ง เจ้าของบ้านได้เอาปืนไปยิง และก็ตีซ้ำจนตาย ภรรยาคนบ้านหลังนั้นก็เลยไปบอกให้เจ้าของหมา 3 ตัว ที่มีตัวนึงรอดว่าอีกตัวตายแล้วให้ไปเก็บศพเสีย เพราะคิดว่าเป็นหมาของคนนั้น แต่แท้ที่จริงหมาตัวนั้นได้ไปรักษาอยู่ที่อื่นแล้ว ซึ่งเจ้าของก็แปลกใจ เมื่อไปดูก็รู้ว่าไม่ใช่หมาตน แต่เป็นหมาใครไม่รู้ ไม่รู้เจ้าของ และแล้วอีกวันรุ่งขึ้นปรากฎว่า ไก่ เป็ดในเล้า ก็ตายอีก เจ้าของหมา 3 ตัวนั้นก็จึงแอบดูเพราะบ้านใกล้กัน ถึงรู้ว่ามีหมาจากที่ไหนไม่รู้ 4 ตัว ตัวโตกว่า 3 ตัวที่ตนเคยเลี้ยงตั้งเยอะ แต่ก็ทำอะไรพูดอะไรไม่ได้ จะเรียกเจ้าของเล้าเป็ดไก่ดู ก็ไม่รู้จะเรียกยังงัย จนสุดท้ายเจ้าจองเล้าออกมาดู ก็พบ แต่หมา 4 ตัวนั้นด้วยความเชี่ยวชาญและประสบการ์ณอันเจนจัด มันสามารถหลีกเล้นกายหายลับไปเพียงเวลาไม่กี่วินาที แตกต่างกับ พุดเดิ้ล 3 ตัวนั้นที่ ไม่หนีไม่หลบ เพราะตัวเองไม่ได้ทำไรผิด สรุปแล้ว หมาตายฟรีไป 3 ตัว ไม่รู้ว่า บ้านอีกหลังที่ไปเชื่อคำโพทนา แล้วไปยิงหมาเค้าตาย ไม่รู้ว่าเจ้าของรู้หรือยัง หรือ แค้นไปยิงกันตายเองแล้วก็ไม่รู้ เฮ่อ..................ใครจะใหญ่เกินกรรม........................

-เรื่องนี้สอนให้รู้เรื่องกฏแห่งกรรม การมองสิ่งอื่นต่ำกว่าตน ทำให้ทุกอย่างที่ทำมันจึง ต่ำกว่าสถานะที่ตนเป็นอยู่ เมื่อจิตต่ำกว่ามนุษย์ ก็จะไปถือกำเนิดต่ำกว่ามนุษย์ เป็นไปตามกฎ..............

............เราทำดีที่สุดแล้ว เป็นกรรมของเค้า หลังจากนั้นมันก็เรื่องเค้า...................

 

ผมไม่รู้จะปลอบใจคุณอย่างไรดี
ผมก็คนเลี้ยงหมา แต่ตอนนี้ไม่ได้เลี้ยงแล้วล่ะ สมัยก่อนผมอยู่กับแฟน แฟนเป็นคนชอบหมามาก เห็นลูกหมาก็อยากได้มาเลี้ยง ก็เลี้ยงไป จนมันโตขึ้น สิ่งที่ผมสังเกตุเห็นคือแววตาหมามันดูเศร้า มันดูหงอย เพราะทุกวันเธอไม่ค่อยสนใจมันเลย เนื่องจากมันโตมาก ไม่น่ารักเหมือนเก่า แถมยังบอกว่ามันนิสัยไม่ดี ผมว่ามันไม่ใช่นิสัยไม่ดี แต่เพราะมันตัวโตขึ้น และแข็งแรง พลังมันจึงมาก ผมจึงไปดูแลมันแทน หมาเหมือนกันเด็กนั่นแหละ มันก็อยากเที่ยว อยากเล่น อยากอยู่ด้วย ดูแลดี สอนดี มันก็ฟังคำสั่ง แต่หากปล่อยทิ้งปล่อยขว้าง และคอยแต่ว่ามัน มันก็มีความรู้สึก ตอนนั้นผมก็ดูแลมันให้ดีที่สุด จนกว่ามันจะไปจากชีวิตเรา เราก็รับผิดชอบให้เต็มที่ ถึงแม้เราไม่ได้นำมันมาเลี้ยงแต่ มันก็อยู่กับเรา (ตอนนั้นผมเริ่มนับถือพุทธ ผมก็เริ่มเข้าใจเรื่องชีวิต จิตใจ และวิญญาณ มันมองทุกอย่างเท่ากันหมด แค่อยู่คนละสถานะ) และผมก็รู้แน่ถึงแม้ผมจะไม่ถูกกับญาติฝ่ายหญิงนัก แต่ผมก็ทนอยู่เพียงเพราะว่าไม่อยากให้สิ่งมีชีวิตที่เกี่ยวพันกับผมต้องเดือดร้อน ผมทน และก็ทน จนวันนึง ผมต้องออกจากบ้านไป ให้แฟนดูแล และด้วยความคิดของมนุษย์ คือหมา ก็ก็หมา ปลาก็คือปลา นกก็คือนก เค้าก็ลืมทุกอย่างปล่อยมันอยู่แต่ในกรง ด้วยความร้อนเดือนเมษายน เธอไปปาร์ตี้ ส่วนผมก็กำลังจะเดินทางกลับ ตอนผมกำลังเดินทางกลับ ผมก็คิดว่า เดี๋ยวกลับไปจะได้ลูบหัวมันสักหน่อย ปรากฎว่ามันหลับตายไปตอนนั้นแล้วครับ ตายเพราะความร้อน และแฟนผมก็ให้เพื่อนนำมันไปฝัง ผมกลับมาถึง มันก็อยู่ในหลุมฝังเรียบร้อยแล้ว แต่ผมก็ปล่อยวางเพราะผมคิดว่า ยังงัยมันต้องไปแน่ ที่ผมอยู่เพราะต้องการยือชีวิตพวกมันไว้ หมดวาระของผมแล้ว ผมทำเต็มที่แล้ว มันเป็นกรรมของมันกับแฟนผมเอง หมาที่บ้านก็เหลืออีกสามตัว จนวันนึงผมทะเลาะกับคนในบ้านหลังนั้น ด้วยเหตุผลเพียงแค่ว่า ทำไมทุกคนถึงไม่นึกถึงคนอื่น ทำไมตัวเอง ตัวกู ของกู คนอื่นไม่เกี่ยว มันจึงทำให้ผมทนไม่ไหว และก็ระเบิดอารมณ์ออกมา ผมถูกไล่ออกมาครับ และผมก็ยินดีออก ผมออกมา ผมเห็นพวกหมา พวกสัตว์ทั้งหลายของบ้านหลังนั้นมองตาละห้อย ผมได้ลามันเป็นครั้งสุดท้าย และก็ออกมา หมดหน้าที่ผมแล้วกรรมใครกรรมมัน และหลังจากนั้นอีกเดือนเศษ แฟนก็บอกว่าปลาคาร์ฟที่เลี้ยงไว้หายไปทีละตัวสองตัว ปลาอื่นๆก็ตาย หมาอีกตัวก็ป่วย ผมเคยแอบผ่านบ้านหลังนั้น มันดูช่างไร้จิตวิญญาณ สมัยผมอยู่ ผมสวดมนต์ตอนสองทุ่มครึ่งเกือบทุกวัน ผมรดน้ำตนไม้ ดูแลทุกสิ่งก่อนจะไปที่อื่นตลอด ผมก็นึกทำใจไว้แล้ว และแล้วผมจู่ๆผมก็นึกถึงหมาอีกตัว มันบอกเลยว่า มันไปแล้ว แล้วแฟนก็โทรมา ว่ามันตายแล้ว ผมว่าช่างมันเถอะมันเป็นกรรม เราทำดีที่สุดแล้ว ไม่ติดกรรมกันแล้ว แค่นั้นพอ (เฮ่อ ผู้หญิงซื้อรองเท้ามาใช้ แล้วไม่ชอบตอนหลังปล่อยทิ้งปล่อยขว้าง มันก็ไม่ผิด แต่เอาสิ่งมีชีวิตไว้เป็นของเล่น แล้วปล่อยทิ้งปล่อยขว้างยามไม่ต้องการ มันไม่ดีนะ )

 

ขออวยพรให้น้อง ID ไปสู่สุขคติภูมิเถอะน่ะ ถือว่าเป็นการชดใช้กรรมกันไปจะได้ไม่ต้องมาเวียนว่ายตายเกิดในวัฎสงสารกันอีก ส่วนใครทำน้อง ID นั้นเราก็ไม่ต้องไปจองเวรกับเขาหรอก กรรมุนา วัตตี โลโก สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม

 

สิ่งทั้งหลายในโลกมีเกิดขึ้นตั้งอยู่คับไปเป็นธรรมดาไม่ว่าคนหรือสัตว์ต้องประสพพบเจอด้วยกันทั้งนั้นหนีไม่พ้นสิ่งที่จะติดตามไปยังภพภูมิหน้าคือบุญและบาปที่ทำไว้ เหตุที่ทำวันนี้จะออกเป็นผลวันหน้าทำสิ่งใดได้สิ่งนั้นเหมือนปลูกมะละกอผลที่ออกก็คือมะละกอไม่มีทางออกมาเป็นมะม่วงได้หรอกครับ ผมขอแผ่บุญกุศลที่ได้เคยกระทำไว้ให้น้องIDไปสู่ภพภูมิที่ดีด้วยเถอะ สาธุ

 

ขอบุญกุศล ส่งผลค้ำจุน พ้นเวรภัย มีภพภูมิที่ดีด้วยเถิด

 

ขออนุญาตไม่อ่านเรื่องราวนะจ๊ะ เพราะทำใจอ่านไม่ได้ แค่ประโยคแรกเราก็รู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่อยากอ่าน
เชื่อมั๊ยว่า ทุกวันที่ทำบุญกุศล สวดมนต์ภาวนา เราจะไม่ขออะไรให้ตัวเอง เราขอให้ปวงเทวดาทั้งหลายได้กรุณานำไปให้ยังสรรพสัตว์ที่กำลังตกทุกข์ได้ยาก ถูกทารุณ ทรมานจะด้วยจากอะไรก็ตาม หรืออดอยากหิวโหย ขอให้ผลบุญเหล่านี้ได้ช่วยพวกเขาให้พ้นทุกข์ ได้รับความสุขตามอัตภาพ เราจะอุทิศวันละหลายครั้ง เมื่อก่อนเราจะอยู่ในพันทิพย์ ห้องจตุจักร หมาแมวเราช่วยสุดกำลัง แต่ทุกเรื่องมันกัดกร่อนจิตวิญญานมากจนไม่ไหว ต้องไม่รู้ไม่เห็นแต่เน้นช่วยและบริจาคเงิน หรือเอาอาหารตั้งไว้หน้าบ้าน ไปเลี้ยงหมาจรในวัดบ้าง จนเป็นเพื่อนกัน เรารับรู้เรื่องแบบนี้แล้วจะนอนไม่หลับเลย เมื่อคืนก่อนนอนก็อ่านเรื่องคุณคนเมืองบัว เราไม่ทราบมาก่อนเหมือนกันว่า ท่านได้จากไปแล้ว พออ่านๆไป แล้วปรากฏว่า นอนไม่หลับทั้งคืน อาจเป็นเพราะแก่แล้ว จิตใจรับแรงกระทบแบบนี้ไม่ไหวจริงๆ ขอช่วยส่งผลบุญให้สรรพสัตว์ไปสู่ในชาติภพที่ดียิ่งๆขึ้นดีกว่านะ สาธุ

 

พอได้รับรู้เรื่องแบบนี้มันทำให้รู้สึกว่าทุกข์ใจมาก คิดอยู่ตลอดเวลาว่า พวกเค้าไม่มีสิทธิ์ที่จะอยู่บนโลกใบนี้เลยเหรอ ในเมื่อเค้าก็เป็นสิ่งมีชีวิตในโลกใบนี้เหมือนกัน เค้าเจ็บ หิว เศร้า เหมือนคนทุกอย่าง เพียงแต่เค้าเกิดมาเป็นสัตว์เท่านั้นเอง ถ้าเห็นหมาแมว จะแบ่งอาหาร แบ่งที่นอนให้เค้าได้นอน เพราะคิดอยู่ตลอดเวลาว่าเค้าก็มีสิทธิ์ที่จะอยู่มีชีวิตบนโลกใบนี้เหมือนกัน เพียงแต่เค้าไม่มีเงินซื้ออาหาร ซื้อบ้าน ซื้อที่ดินเป็นของตัวเอง เพียงแต่ต้องขอจากมนุษย์ ที่เรียกตัวเองว่า "สัตว์ประเสริฐ"

 

ได้ไปทำบุญให้น้องID พอกลับมาก็กรวดน้ำไปตรงที่ฝังน้อง จากนั้นก็เดินไปกราบเจ้าที่เจ้าทางอธิษฐานว่าหากน้องยังวนเวียนอยู่ ขอให้ท่านช่วยคุ้มครองน้องด้วย หลังจากเดินออกมาจากตรงศาลพระภูมิเจ้าที่แล้ว ก็ได้กลิ่นเหม็นคล้ายกับกลิ่นศพน้องID และกลิ่นแรงขึ้นเรื่อยๆจนผ่านตรงที่ฝังศพน้องแล้วกลิ่นค่อยๆหายไป จึงลองถามคนที่เดินผ่านไปมาแถวนั้นก็ไม่มีใครได้กลิ่นเลย ไม่แน่ใจว่าน้องเค้ามาขอบคุณหรือคิดไปเอง แต่จะพยายามคิดในทางที่ดีว่า น้องเค้าคงจะได้ส่วนกุศลที่เราทำให้เค้าเค้าเลยมาทักทาย

 

น้องID
ขอให้ดวงวิญญาณไปสู่ภพภูมิที๋ดีที่สูงขึ้น ด้วยบุญบารมีของผู้มีใจเป็นกุศลทั้งหลายที่อุทิศบุญให้ เราเองก็เสียใจกับการจากไปของหมูหยอง หมาของเราที่ตายไปเมื่อ 28 ธค53
เช่นกัน ไปเถอะนะไปสู่ภพภูมิทีดีที่สูงขึ้น ทั้ง หมูหยอง และน้อง ID

 

ขอให้น้องหมูหยองและน้องหมารวมถึงสัตว์ทุกๆตัวทุกๆชนิดในโลกนี้ที่ถูกมนุษย์ทารุณกรรมได้ไปจุติอยู่ในภพภูมิที่สูงขึ้น