เรื่องเด่น ☆☣~ พลังจิตสัมผัส ~☣☆

วันที่ 21 สิงหาคม 2554

วันนี้จะมาเล่าเรื่อง ความฝันล่าสุด...ที่น่าจะเป็นฝันล่วงหน้า คือ ดิฉันฝันว่า ได้เข้าไปในเมืองแปลกๆ ที่มีมัสยิดเยอะมาก... แต่ที่แปลกคือ เมืองนั้นมีแต่คนผิวดำเหมือนแขกดำ พวกอินเดีย อะไรแบบนี้ค่ะ...แล้วดิฉันก็เข้าไปสถานที่ กว้างๆ เป็นหินอ่อนสีขาว และมีรูปปั้นสีทอง เป็นรูปพระพิฆเนศ ปางเหยียบเมฆ (เออ มีปางนี้จริงๆ เปล่าเนี้ยะ) แต่ก็มีรูปปั้นของเทพอื่นๆ แต่อยู่คนละตำแหน่งกัน ... ในฝันเหมือนดิฉันจะเดินเที่ยวเลยละคะ... ดิฉันไม่เคยมาเที่ยวแบบนี้มาก่อน แม้แต่แถบอินเดียก็ไม่เคยไป ... ก็เลยเป็นฝันที่แปลกจริงๆ ... แต่ถนนไม่กว้างนะคะ ในฝันเหมือนตรอกเล็กๆ หรือว่าจะได้รางวัลไปเที่ยวไหนอีกหนอ? ตุรกี มัสดีฟ์ (คิดไปนั่น)

 

ขอให้ได้ไปโดยเฉพาะอินเดีย...สังเวขนียสถาน4เป็นที่ควรจะไปแสวงบุญ

 

เหอๆ อยากไปซัดครั้งในชีวิต นี้ สังเวขนียสถาน

 

อนุโมทนาบุญกับคุณZintellarด้วยครับ

 

น่าสนุกฮะ....... :VO

 

อนุโมทนา...สาธุด้วยค่ะ... บุญใหญ่จริงๆ

 

อนุโมทนา...สาธุ...สาธุ...สาธุ...

 

สรุปมีรถไฟตกรางจริงๆหรอครับ

ผมฝันเช้าวันที่ 18

 

วันอังคาร ที่ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2554
























ชาวฮินดูหลายล้านคนทั่วโลกฉลองวันกฤษณชันมาษฏมี หรือวันคล้ายวันประสูติของพระกฤษณะอย่างคึกคักเมื่อวานนี้

เทศกาล นี้ตรงกับวันแรม 8 ค่ำเดือน 9 ของทุกปี และได้รับความนิยมในหมู่ชาวฮินดูทั่วโลก ทั้งในอินเดียและต่างประเทศ ในพิธีจะมีการเล่าเรื่องราวประวัติพระกฤษณะ และมีการร้องรำทำเพลงถวายพระกฤษณะตั้งแต่เช้าจนถึงเที่ยงคืน นอกจากนี้ยังมีการอดอาหาร หรือถือศีลอด 1 วัน และจะละศีลอดตอนเที่ยงคืน

ชาว ฮินดูจำนวนมากยังฉลองเทศกาลนี้ด้วยการตีหม้อ หรือที่เรียกว่า "ดะฮี ฮันดี" ด้วย โดยพวกเขาจะแขวนหม้อดินเผาใส่นมเปรี้ยวไว้บนที่สูง จากนั้นก็ต่อตัวกันเป็นพีระมิดเพื่อขึ้นไปตีหม้อให้แตก เพื่อให้นมเปรี้ยวหกใส่คนข้างล่าง ถือว่าเป็นสัญลักษณ์แทนความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน

ส่วน ที่เมืองมธุระ ในรัฐอุตตระประเทศทางเหนือของอินเดีย ชาวฮินดูจำนวนมากหลั่งไหลมาร่วมพิธีที่วัดกฤษณะ จันมะภูมี มันดีร์ ซึ่งเป็นวัดสำคัญซึ่งถือว่าเป็นที่ประสูติของพระกฤษณะ โดยมีการสวดมนต์และถวายเครื่องสักการะเพื่อความเป็นสิริมงคล

แหะๆ มาอ่านข่าวนี้แล้วน่าตกใจ เพราะดันฝันเห็น คนแขกดำ เดินกันเป็นขบวนๆ เข้าไปเทวสถานเมื่อ 2 คืนก่อนเอง... บรรยากาศในข่าวช่อง3 เหมือนที่เราฝันเมื่อวานเลย... แต่ไม่เหมือนตรงที่เรา อยู่ในเหตุการณ์นั้นด้วย และเข้าไปเทวสถาน ^.^ แต่ถือว่าเป็นฝันดีจริงๆ

 

เรื่องจริงยิ่งกว่าหนังระทึกขวัญ! รถไฟตกราง กลางสะพานขณะน้ำท่วม ที่จีน อันนี้ค่ะ ที่บอกว่า รถไฟตกรางเพราะน้ำท่วม

 

วันที่ 23 สิงหาคม ...

ช่วงนี้จะยุ่งๆ กับการทำชิงโชค เพราะมีอะไรให้ชิงโชคเยอะ... ขอเล่าเรื่องแปลกๆ อีกเรื่องให้ฟังนะคะ ... เป็นช่วงที่ดิฉันไปเที่ยวออสเตรเลีย..รอบแรก... ตอนนั้น ดิฉันเป็นคนซุ่มซ่าม น่ะคะ ... แล้วขณะที่กำลังอ่านแผนที่ไป เดินไปรอบๆ เข้าไปร้านค้า ก็ไปสะดุดประตู จนล้มจับกบ... ทำให้ขาแพลง แล้วก็ได้เห็นน้ำใจของคนออสซี่ เพราะป้าเค้ารีบเอาน้ำแข็งมาประคบเท้า และเอายา มาทา ให้... แต่ก็เจ็บสุดๆ จนไม่สามารถเอาเท้าเดินได้

ก็อดเที่ยวไป 2 ที่ ทั้งพิพิธภัณฑ์สงคราม และสวนสัตว์ ต้องนั่งรอในรถ จนมาถึงโรงแรม ดิฉันก็กระโดดขาเดียวขึ้นลิฟท์ และปวดจนอยากจะร้องไห้จริงๆ แต่ช่วงนั้น ดิฉันก็ขอกะสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ว่า ขอให้ลูกได้เที่ยวในวันพรุ่งนี้ด้วยเถอะ เพราะต้องไปเที่ยวเกาะฟิลลิป ดูนกแพนกวินเล็กที่สุดในโลก แล้ว อยากดูเหลือเกิน.... แล้วดิฉันก็ไปนอนแช่น้ำร้อน... 1 ชม.... บางคนอาจจะคิดว่า ดิฉันทำผิดวิธี เพราะจริงๆ มันต้องประคบน้ำแข็ง... แต่ก็ทั้งนวด ทั้งแช่น้ำร้อน

แล้วก็รุ่งเช้า... ไม่น่าเชื่อ ไม่ปวดเลย ไม่เจ็บด้วย วิ่งได้เฉย... จนเหมือนคนละคน กะเมื่อวาน... ไม่รู้ว่า เป็นเพราะความอยากเที่ยวหรือเปล่า หรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วย แต่อย่างไง ก็ถือว่า ดีมากๆ เลย ^.^

 

ลงไม่ได้แล้ว... กระทู้เต็ม... ย้ายไปเล่าเรื่องต่อไป กระทู้อีกอันละกันนะคะ

 

กระทู้ไหนครับขอลิ้งค์ด้วยครับ

 

ภาคต่อน่ะคะ .... เพราะว่า เล่าทุกวัน เลยกระทู้รวมเต็มแล้ว... มารวมในนี้ละกัน ^.^

 

วันที่ 24 สิงหาคม 2554

​

1 ไม้นวมดีกว่าไม้แข็ง
จากเรื่อง ลมกับพระอาทิตย์ ลม กับพระอ่าทิตย์ได้ถกเถียงกันว่าใครจะมีอำนาจเหนือกว่ากัน ในที่สุดได้ตกลงกันว่าถ้าใครสามารถทำให้คนเดินทางถอดเสื้อคลุมออกจากร่างได้ จะเป็นผู้ชนะ ลมขอทดลองก่อนโดยการพัดด้วยความเร็วอ่อนๆ จนค่อยๆหนักขึ้นทุกทีๆ แต่คนเดินทางกลับยิ่งกระชับเสื้อคลุมของตนไว้แน่น ส่วนพระอาทิตย์นั้นใช้วิธีฉายแสงอ่อนๆขับไล่ความหนาวเย็น เมื่อแสงเริ่มทวีความร้อนแรงมากขึ้นๆคนเดินทางจึงถอดเสื้อคลุมของตนออก
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : แม้จะต่างมีอำนาจ แต่ผู้ที่รู้จักวิธีการชักชวนโน้มน้าวจิตใจผู้อื่น ย่อมประสบความสำเร็จมากกว่าการบังคับข่มขู่
แทนที่เราจะวีนแตก โยนระเบิดใส่เพื่อน ทำไมเราไม่ใจเย็นๆ ค่อยๆพูด ตรงๆ อย่างใจเย็น หรือคุยกัน บอกให้เพื่อนช่วยคุยกันหน่อย ไม่มีใครชอบถูกสั่งหรือบังคับให้ทำหรอก เพราะถ้าเป็นเรา เราคงไม่อยากได้ยินสิ่งที่ไม่ดีเหมือนกัน

​

2 อย่าหาเหตุผลจากคนพาล
จากเรื่อง หมาป่ากับลูกแกะ หมา ป่าตัวหนึ่ง กำลังกินน้ำอยู่ที่ตอนเหนือของแม่น้ำในระยะที่ไม่ไกลนัก มีลูกแกะตัวหนึ่งกำลังกินน้ำอยู่ถัดออกไป เมื่อหมาป่าเห็น ดังนั้น จึงเดินมาพูดกับลูกแกะว่า " อะไรกันนี่ เจ้าลูกแกะเกเร เจ้ากล้าดีอย่างไร จึงทำให้น้ำขุ่นเป็นโคลนจนข้ากินไม่ได้ " ลูกแกะตอบว่า " ฉันเสียใจ แต่ฉันคิดว่า ฉันไม่สามารถทำให้น้ำนั้นขุ่นจนท่านกินไม่ได้ เพราะฉันอยู่ปลายน้ำ จะไปทำให้น้ำขุ่นจนถึงที่ที่ท่านยืนอยู่ได้อย่างไร " หมาป่าตั้งใจจะหาเรื่องกับลูกแกะให้ได้จึงพูดว่า " บางทีมันก็อาจจะเป็นได้ แต่เมื่อหกเดือนก่อน เจ้าคนพาล เจ้าได้ด่าข้าลับหลัง " " มันจะเป็นไปได้อย่างไร " ลูกแกะตอบ "ในเมื่อตอนนั้นฉันยังไม่เกิด" หมาป่าตอบว่า " อะไรกัน เจ้าช่างไม่มีความละอาย ครอบครัวของ เจ้าเกลียดครอบครัวของข้า ถ้าไม่ใช่เจ้าเป็นคนด่า ก็คงเป็นพ่อของเจ้า " เมื่อพูดจบก็ตรงเข้าขย้ำลูกแกะกินเป็นอาหาร
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : ผู้ที่ไม่มีความกรุณา จะไม่ยอมรับฟังเหตุผล เนื่องจากมีความโหดร้าย และอยุติธรรมในใจเป็นสิ่งที่ไร้ประโยชน์ที่จะไปต่อปากต่อ คำด้วย ผู้ที่กดขี่ข่มเหงมักจะหาทางที่จะทำลายเหยื่อผู้เคราะห์ร้ายจนได้
ช่วงเวลาที่คนโกรธ มักจะเป็นเวลาที่สมองส่วนเหตุผลหยุดทำงาน เพราะบางครั้งอาการพลุ่งพล่านที่เห็นนั้นอาจไม่ได้ต้องการคำแก้ตัวใดๆ เป็นแค่การอยากระบาย และถ้าคนๆ นั้นเป็นคนที่ไม่เปิดใจกว้าง สู้เก็บพลังในการอธิบายเอาไว้ อย่าไปอธิบายให้เสียเวลา ฉากหลบได้ก็ควรทำ

3 พอใจในสิ่งที่ตัวเองมี
จากเรื่อง สุนัขกับเงา สุนัขตัวหนึ่งลักเนื้อจากตลาดคาบวิ่งข้ามสะพานมา ขณะอยู่บนสะพานมันเหลือบเห็นเงาของตัวเองในน้ำ แต่เข้าใจว่าเป็นสุนัขอีกตัวหนึ่ง ซึ่งคาบเนื้อชิ้นใหญ่กว่า มันอ้าปากหมายจะงับแย่งชิ้นเนื้อจากสุนัขที่มองเห็นในน้ำ เนื้อในปากของมันจึงตกน้ำจมหายไปสุนัขโง่ตัวนี้ต้องสูญเสียทั้งเนื้อของตน และเนื้อที่ตนคิด
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : ผู้มีความโลภและโง่เขลา นอกจากจะพลาดหวังในสิ่งที่ตนต้องการ ยังอาจสูญเสียสิ่งที่ตนมีอยู่แล้วอีกด้วย
ทำไมเราจะต้องแสวงหาคนที่ดีกว่า เมื่อเรามีความสุขดีอยู่กับแฟนแล้ว ถ้าสายตาคุณไม่เคยหยุดนิ่ง สอดส่องหาคนที่ดีกว่าตลอดเวลา คุณคงจะต้องเสียเวลามองหาแฟนคนใหม่ตลอดไป เราไม่มีทางรู้เลยว่ากิ๊กคนใหม่นั้นดีกว่าแฟนเราจริงหรือสร้างภาพ ถ้าปล่อยให้คนดีหลุดมือไป เราอาจต้องเสียใจ ในเรื่องความไม่รู้จักพอของเราในภายหลัง

4 ทุกอย่างต้องเกื้อกูลกัน
จากเรื่อง ท้องกับอวัยวะอื่นๆ วัน หนึ่งบรรดาอวัยวะต่างๆของร่างกายอันได้แก่ มือ ขา ปาก และฟันเป็นต้น เห็นว่าพวกตนทำงานกันด้วยความเหน็ดเหนื่อย แต่ท้องนั้นอยู่เฉยๆ ก็ได้รับอาหารโดยไม่ต้องออกแรงอะไรเป็นการเอาเปรียบผู้อื่น อวัยวะทั้งหลายจึงพากันประท้วง โดยขาไม่ยอมเดินไปหาอาหาร มือไม่ยอมหยิบอาหาร ปากไม่ยอมอ้าและฟันไม่ยอมเคี้ยวอาหารด้วยเหตุนี้ในเวลาไม่นานมัก ท้องจึงรู้สึกหิวโหย แต่เมื่อไม่มีอาหารจึงไม่อาจย่อยและส่งไปเลี้ยงอวัยวะอื่นๆได้ มือ ขา ปากและฟัน ต่างก็รู้สึกอ่อนเพลียไม่มีเรี่ยวแรง และเริ่มเข้าใจว่าแท้ที่จริงท้องนั้นก็ทำหน้าที่ของตนเช่นกัน ไม่ได้อยู่เฉยๆ อย่างที่พวกตนคิดแต่แรก หลังจากที่อวัยวะทุกส่วนของร่างกายร่วมแรงร่วมใจกันทำงานอีกครั้งร่างกายก็ กลับแข็งแรงสมบูรณ์เหมือน
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : ทุกคนต้องทำงานไปตามหน้าที่ของตนเพื่อประโยชน์สุขของส่วนรวม ซึ่งต่างก็มีบทบาทและความสำคัญเช่นเดียวกัน
ไม่มีใครเคยบอกว่า one man show คือการทำงานที่ดีที่ได้ผลดีที่สุด การอยู่ร่วมกับคนอื่นด้วยความเอื้ออาทรเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งที่มนุษย์ธรรมดา คนหนึ่งพึงต้องมี คุณไม่รู้หรอกว่าคุณต้องการความช่วยเหลือจากใคร เมื่อใด จำไว้ว่าคุณไม่ใช่ผู้วิเศษมาจากไหน งานบางอย่างต้องการพลังสร้างสรรค์ ถ้าพวกเขาไม่ร่วมมือกับคุณบ้างจริงๆ คุณอาจทำงานได้อยากกว่านี้

​

5 อย่าประมาท
จากเรื่อง มดกับตั๊กแตน มดเป็นเพื่อนกับตั๊กแตน พวกเขาพบกันแล้วร้องรำทำเพลงกันทุกวัน วันหนึ่งในฤดูร้อน มดพูดกับตั๊กแตนว่า "ฤดูฝนจะมาถึงแล้ว เรามาตระเตรียมที่อยู่และอาหารกันเถอะ" ตั๊กแตนตอบว่า " เรายังมีเวลาอีกเยอะ เราร้องเพลงและเต้นรำกันเถอะ" แต่มดบอกว่า "เราไม่มีเวลาทำอย่างนั้นหรอก" ระหว่างฤดูร้อน มดทำงานทั้งวัน สร้างรังและกักตุนอาหาร แต่ตั๊กแตนเอาแต่ร้องเพลงเที่ยวเล่น เช้าวันหนึ่งฤดูฝนก็เริ่มขึ้น ฝนตกหนักแทบทุกวัน เจ้าตั๊กแตนไม่มีที่อยู่และอาหารกิน มันตัดสินใจไปหามด ขออาหารจากมด แต่มดบอกเสียใจ ฉันไม่มีอะไรให้คนเกียจคร้าน เจ้าตั๊กแตนจึงเดินกลับด้วยความเศร้า
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : จงเตรียมพร้อมและตั้งมั่นอยู่ ในความไม่ประมาท สำหรับเหตุการณ์ในอนาคต
ไม่มีใครรู้ว่าอนาคตเราต้องเจอกับอะไรบ้าง จู่ๆ อาจไม่สบายจนทำงานไม่ได้ อาจจะต้องออกจากงาน ถ้าคุณไม่ระวังค่าใช้จ่าย ไม่เก็บออมไว้เลย จะมีชีวิตที่มั่นคงได้อย่างไร

6 รู้ความต้องการของตนเอง
จากเรื่อง ไก่กับพลอย พ่อไก่หนุ่มตัวหนึ่งพร้อมกับฝูงแม่ไก่กำลังคุ้ยดินหากินอยู่ใกล้ๆกับทุ่งนา ขณะที่มันกำลังคุ้ยดินอยู่นั้นได้พบเอาพลอยเม็ดหนึ่ง ประกายพลอยส่องแสงจับกับรังสีของพระอาทิตย์ระยิบระยับงดงาม ไก่มองดูเจ้าเม็ดพลอยนั้นด้วยความประหลาดใจ มันเอียงคอ พร้อมกับเอ่ยขึ้นว่า " เจ้านี่ช่างงดงามเหลือเกิน และแน่นอนถ้าหากว่าช่างทำเพชรพลอยเขามาพบเจ้าละก็... เขาจะต้องชอบเจ้าแน่ๆ เชียว แต่สำหรับข้า เจ้าไม่มีค่าสำหรับข้าเลยแม้แต่น้อย ความจริงดูเหมือนว่า ข้าวเพียงเมล็ดเดียวนั้นยังจะมีค่ามากกว่าเจ้าพวกเพชร พลอยทั้งหมดในโลกเสียด้วยซ้ำ "
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : คนที่รู้ความต้องการของตนจะมีความสุข คนฉลาดชอบสิ่งที่จำเป็นมากกว่าเครื่องประดับอันระยิบระยับซึ่งไม่มีค่าอันใด นอกจาก ก่อให้เกิดความเย่อหยิ่งและความฟุ้งเฟ้อ
บางครั้ง สิ่งของมีค่า มีราคา สำหรับคนอื่น อาจไม่มีค่ามีราคาสำหรับเรา ถ้าสิ่งนั้นมันไม่ตรงความต้องการ ไม่มีประโยชน์สำหรับเรา ทำไมไม่ลองสำรวจตัวเอง ให้รู้ความต้องการของตนเองว่า เราต้องการอะไร สิ่งใดมีค่าสำหรับเรากันแน่ จะได้ไม่ฟุ้งเฟ้อ ตามเขาไป
ไม่ทราบชื่อผู้แต่ง ที่มา : Foward Mail


เป็นสิ่งที่เตือนให้ตัวเองอย่า มองข้าม บางอย่างที่ลืมไปแล้ว.. กลับคืนมา เช่น เราประมาทกะชีวิตไปหรือเปล่า... ทั้งการกิน การทำงาน การออกกำลังกาย และทุกอย่าง ต้องยึดหลักพอดีๆ

 

วันนี้ จะเล่าให้ฟังเรื่อง.. การสาปแช่ง

เหตุเกิดตอนดิฉันยังเด็กอยู่เลย ประมาณ 11-12 ปี... ก็ตามแม่ไปส่งแหนมทุกวัน ตอนเย็นๆ เขาจะส่งแหนมตามร้านทั่วไป และขายส่ง ให้เค้าไปขายอีกต่อนึง.... ก็มีอยู่เจ้านึง เป็นผู้หญิงอายุ 40 กว่าๆ เขาทำร้านวีดีโอให้เช่า อยู่กลางเมือง... ตอนแรกๆ ก็ค้าขายกันดี แต่จู่ๆ เค้าก็โกง... โกงที่ว่า ก็คือ เราเอาของไปส่งแล้ว ด้วยความเชื่อใจ ก็ไม่ได้ลงบัญชีอะไร... แต่เค้าบอกว่า เค้าไม่ได้รับของ (ทั้งๆ ที่ดิฉันเป็นคนถือไปให้เองกะมือ)

ทำอย่างไง เค้าก็ไม่ยอมรับว่า ได้รับของ ซึ่งก็เป็นเงิน 5 พันกว่าบาท .. เยอะนะ สมัยนั้น ซื้อทอง บาทละไม่ถึง 4 พันบาทเลย ... ดิฉันโมโหมากๆ ก็สาปแช่งเขาทุกครั้งที่ผ่านหน้าร้าน .. ขอให้เค้าไม่เจริญและล่มจม กันไป... (โมโหแทนแม่) ทุกวันๆๆๆ ในที่สุดเขาก็เจ๊งจริงๆ แถมไม่ใช่ เจ๊งแบบธรรมดาๆ เพราะลูกก็โดนจับ ยาเสพติดด้วย...

เออ... แรงอ่ะ... ตอนรู้ข่าวก็ตกใจ... หวังว่า ไม่ใช่เพราะคำแช่งของเรานะ งิงิ... ตอนแช่งก็รู้นะ จะส่งผลให้ตัวเองเช่นกัน เฮ้อ...

 

คลิปเหตุการณ์“แผ่นดินไหว“ในสหรัฐฯ

น่ากลัวมากเลย แผ่นดินไหวที่ สหรัฐ รุนแรงที่สุดในรอบ 112 ปี

 

เหอๆ ถ้าเจอกับตัวเองคงเจ็บใจเหมือนกัน

 

อันนี้ยังไม่เท่าไรหรอกค่ะ... สู้ อีกกรณีไม่ได้.... เป็นป้าแท้ๆ กะ ลุงแท้ๆ ของปูเอง... โกงเงินแม่ไป 3 แสน... แถมปูไปขอคืน ตอนแม่ตายไปแล้วนะ... ตอนนั้นไม่มีตังค์กินข้าว ขอเงินแค่ 50 บ. เค้าก็บอกว่าไม่มี (เชื่อป่ะว่าไม่มีจริงๆ) :'( เจ็บใจที่สุดเลย 2 คนนี้ ชีวิตนี้ ปูขอไม่อโหสิ ให้ค่ะ

 

ส่วนใหญ่ผมจะคิดว่า ชาติที่แล้วเราทำกับใครไว้รึป่าวเราถึงเกิดมาแล้วได้รับผลเยี่ยงนี้ พี่ปูลองไปอ่านหนังสือของท่านว.วชิรเมธี เรื่องมองลึก นึกไกล ใจกว้างดู ผมก็ไม่ทราบนะหากผมเป็นพี่ปูคงจะทำหยั่งงั้นด้วยมั้งก็ไม่ทราบเหมือนกัน แต่ถึงผมจะโกรธคนนั้นมากๆยังไงผมก็จะอภัยให้ แล้วก็พยายามอภัย เพราะอะไร ? ชาติหน้าขอให้อย่าเกิดมาเจอคนพรรค์นี้อีก แต่ทางที่ดีขออย่าให้เกิดดีกว่า ในที่นี้หมายถึงขอไปนิพพาน อิอิ (ยังไม่เกิดกับตัวเองก็ยังไม่รู้สึก อย่างนั้น )