ขอรวบรวมวิธีรวย จากทุกๆสาย ทุกๆครูบาอาจารย์ ทุกๆภูมิรู้ภูมิธรรม

ผมขอเชิญทุกท่าน ที่มีภูมิรู้ภูมิธรรม จากพระไตรปิฎกในบทต่างๆ

จากทุกๆสายปฎิบัติ ทุกๆครูบาอาจารย์ เพื่อเป็นธรรมทาน-วิทยาทาน

ให้กับเพื่อนมนุษย์ที่ยากจน ไม่มีทรัพย์ เป็นหนี้สินแทบหมดตัว และ

อื่นๆอีกมากมาย

​

 

ทำบุญถวายปัจจัยให้พระศาสนา เท่าที่มี เช่น ทำเงินได้ 100 ทำบุญ 10
ทำให้บ่อย จนจิตใจ ไม่โลภ แล้วจะเปิดทางให้ เงินทองต่างๆไหลมาเทมา
ดัง หลวงตามหาบัวท่านสอนว่า ของทุกอย่างหากสร้างไว้แล้ว จะหยิบใช้ก็ง่าย
ประตูยิ่งเปิดกว้าง ยิ่งเข้าได้มาก

ประตูนี่แหละใจ ใจนี้ต้องรู้จักเสียสละให้ได้ ไม่ใช่ตระหนี่ถี่เหนียว เล็กๆน้อยๆ ก็ไม่เคยให้ ไม่เคยแบ่งปัน ไม่เคยเสียสละให้ใครอย่างจริง
หากเป็นคนเอาแต่ได้ แบบนี้จะไม่รวย


ต้องฝึกไป เป็นคนแบ่งปัน เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ แล้วทำบุญให้พระศาสนา เป็นกิจวัตร ทำให้บ่อย จะร่ำรวยขึ้น

วิธีนี้ เป็นทางที่ดี และ แน่นอน เอาไปปฏิบัติเถิด

 

มีคนหลายคน นิสัยมักได้จนเคยตัว เล็กๆน้อยๆ ไม่ยอมเสีย
เมื่อไม่ยอมเสียเล็กๆน้อยๆ มันไปเสียหนักๆ เห็นอยู่บ่อยไป
ยกตัวอย่างเช่น
เวลาขายของ งกมาก ไม่รู้จักเห็นใจว่า คนซื้อเขาจะอิ่มหรือเปล่า คนซื้อเขาจะชอบไหม แบบนี้ก็จะทำให้คนซื้อเขาไม่อยากซื้อกับเรา เรายอมได้กำไรน้อยหน่อย แต่ทำให้คนได้อิ่ม ก็เรียกได้ว่า ยิ่งทำขาย คนยิ่งซื้อ
คน งก ของไม่ดี กลัวขาดทุน ก็เอามาขาย ไม่รู้จักยอมขาดทุนบ้าง พอขายไปคนซื้อเขาซื้อของไม่ดีไป เขาก็ไม่มาซื้ออีก นี่เพราะความตระหนี่ถี่เหนียวจนเป็นนิสัย ทำอย่างไรก็ไม่รวย

ฝึกจิตใจให้ดี ทำอะไร อกเขาอกเรา หมั่นให้ แล้ว เราจะได้รับมากกว่าที่ให้

 

​

 

เห็นใจคนรวยน้อย เราก็เคยจนมาก่อน ปัจจุบันไม่รวยแต่ไม่ขัดสน คล่องตัว พอจะขัดสนที่ไรมันมีมาไม่ให้ขัดสนทุกที เราปฏิบัติอย่างนี้มาสี่ห้าปีละ ลองเอาไปทำดู

ทำสังฆทานหรือทานอื่นๆ เมื่อมีโอกาส ทุกสัปดาห์ได้ยิ่งดี เราไม่ได้อยู่เมืองไทยใช้วิธีโอนเงินเข้าวัดแทน ทำเท่าที่มีเพราะถ้าทำมาก กำลังจะมาตกใจเพราะเสียดายเงิน แต่เราชอบทำเกินตัว ศรัทธาจริตนะ ศรัทธามาก ทำมาก ไม่แคร์

มีศีลห้าเป็นปรกติ นานๆ ขาดบ้างไม่เป็นไร กำลังใจอย่าตกละกัน

ทำสมาธิตามกำลังและเวลา มนุษย์เงินเดือนทำงานทั้งวันจะเอาเวลาที่ไหนไปนั่งสมาธิ กลับถึงบ้านก็นอนแล้ว ก็เจริญสติ เจริญสมาธิขณะทำงานซิ แรกๆ ยากหน่อยๆ พอเริ่มชินเข้ามันเป็นเอง

แผ่เมตตา แผ่บุญกุศลบ่อยๆ

สังฆทานที่เราถวาย เราจะไปซื้อเอง บางทีก็แอบไปถามแม่ชีก่อนว่าที่วัดขาดอะไรบ้าง บางทีก็สังเกตเอา ทำบ่อยๆ เข้าจะเห็นว่าของที่จำเป็นมีไม่เยอะ น้ำยาล้างจาน ผงซักฟอก สบู่ มีดโกน ยาสีฟัน แปรงสีฟัน ส่วนใหญ่จะเป็นของใช้ประจำวัน ถ้ามันหมด ทางวัดก็ต้องหาซื้อ เราก็ซื้อของพวกนี้ยกแพ็คถวาย ให้มีใช้ในปัจจุบันและสำรองไว้ในอนาคต มีครั้งหนึ่งหลวงพ่อถึงกับพูดว่า เราเอาของมาถวายพอดีเลย เมื่อเช้าเพิ่งใช้หมดไป ด้วยความที่เราไม่อยากให้สงฆ์ขาดของเครื่องใช้ละมั้ง (เวลาเดินเลือกชอบคิด อันนี้ขาดไหม ถ้าไม่ขาดก็ซื้อไป ตุนไว้) เลยไม่รวย แต่ไม่ขาด (ไม่ขัดสน)

 

ขออนุโมทาบุญกับทุกท่าน จงเป็นผู้เจริญในธรรมเถิด............

 

อย่าอายทำกิน อย่าหมิ่นเงินน้อย อย่าคอยวาสนา

 

ช่วยมาเพิ่มเติม จากที่สมาชิกท่านอื่นๆ ข้างต้น ได้แนะนำไป

หลวงปู่ฝั้น ท่านให้โอวาทว่า :
"อยากสวยให้ถือศีล อยากรวยให้ทำทาน อยากมีปัญญาชาญให้ภาวนา"

ทีนี้อยากรวยก็ต้องทำทาน แต่ก็ต้องรู้จักการให้ทานด้วย มีวิธีอย่างไรนั้น
สมเด็จพระสังฆราชองค์ปัจจุบัน ท่านได้บอกวิธีไว้
อยู่ในหนังสือ "อานิสงค์ ของการสร้างบุญบารมี"

ท่านได้กล่าวไว้เกี่ยวกับ ความมั่งคั่งร่ำรวยในวัยใด ก็ย่อมแล้วแต่ผลทานแต่ชาติก่อน ๆ จะส่งผล
ลองอ่าน และทำความเข้าใจพิจารณาตรงนี้ดูครับ ในส่วนเรื่องของทาน
http://www.kanlayanatam.com/sara/sara68.htm

และในครั้งพุทธกาล มีพราหมณ์และนางพราหมณีคู่หนึ่ง เป็นผู้ยากจน
ชื่อพราหมณ์จูเฬกสาฎก ต้องผลัดกันไปฟังธรรม
พราหมณ์ผู้เป็นสามี จะไปฟังธรรมตอนกลางคืน ส่วนนางพราหมณีจะไปกลางวัน
คือที่ต้องผลัดกันไปนั้น เพราะมีผ้าสาฏกเอาไว้คลุมกาย อยู่เพียงผืนเดียว

ทีนี้ พราหมณ์เมื่อได้ฟังธรรม เกิดธรรมปิติ จึงคิดอยากบูชาธรรม กับพระศาสดา
ด้วยการถวายผ้าสาฏก ที่นำมาห่มคลุมกายอยู่เพียงผืนเดียว นั้นแหละ
ล่วงปฐมยามก็แล้ว ท่านก็ยังไม่ให้ มัชฌิมยามก็แล้ว ท่านก็ยังให้ไม่ได้ จนปัจฉิมยาม
ท่านจึงสละความตระหนี่นั้นลงได้ จนเปล่งว่าวาจาออกมาว่า "เราชนะแล้ว เราชนะแล้ว เราชนะแล้ว" ถึง 3 ครั้ง

จนพระเจ้าปเสนทิโกศลสงสัยว่า พราหมณ์นั้น ชนะอะไร ?
จนพระจ้าปเสนทิโกศลนั้นล่วงรู้ความเป็นไป จึงบริจาคทรัพย์ให้
จากพราหมณ์ที่ยากจน ก็มีทรัพย์สมบัติมากทันตาเห็น
และสาเหตุหลักนั้น ก็คือการได้ทำบุญ กับเนื้อนาบุญเอกของโลก คือ พระศาสดา

แต่ในเรื่องนี้จะเห็นได้ว่า เรื่องจิต นี้สำคัญมาก หากท่านจูเฬกสาฏก
ได้ให้สละความตระหนี่ โดยไม่ต้องรีรอกังวลหรือลังเล จนล่วงมาถึงปัจฉิมยาม จะมีทรัพย์มากกว่านั้น
เพราะเป็นการต่อสู้กันภายในจิตของท่านเอง คือต่อสู่กันในเรื่องของความตระหนี่ กับ ความศรัทธา

ส่วนเหตุที่ท่านลังเล นั่นคงเพราะ มีผ้าเพียงผืนเดียว หากถวายแก่พระศาสดาไปแล้ว
ท่านจะเอาสิ่งใดมาห่มคลุมกาย กับทั้งนางพรามณีผู้เป็นภรรยา

ลองพิจารณาในเรื่องราวของท่านครับ ซึ่งมีปรากฏอยู่ในคาถาธรรมบท
http://www.obm16.com/index.php?topic=640.0
http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=19&p=1

 

ส่วนในปัจจุบันนี้ เราจะหาเนื้อหาบุญจากไหน
สิ่งเหล่านี้ ไม่จำเป็นที่จะต้องขวนขวาย หรือแสวงหาเท่าใดนัก
ขึ้นอยู่กับบุญวาสนาของเราด้วย ให้ต้องประสบพบเจอ
แล้วจึงจะได้ทำทานเพื่อตั้งเจตนาสละความตระหนี่ สำรอกภายในจิตใจ

ให้ระลึกไว้เถอะว่า ในอรรถกถาจารย์ เรื่องของท่านจูเฬกสาฏก คำบาลีได้รจนาไว้ว่า

"อภิตฺถเรถ กลฺยาเณ ปาปา จิตฺตํ นิวารเย
ทนฺธํ หิ กรโต ปุญฺญํ ปาปสฺมึ รมตี มโน.

บุคคลพึงรีบขวนขวายในความดี พึงห้ามจิตเสียจากบาป
เพราะว่า เมื่อบุคคลทำความดีช้าอยู่ ใจจะยินดีในบาป."

หากระลึกได้ดังนี้ ขวนขวายสละความตระหนี่ภายในจิตใจ
เห็นผู้ใด หรือสัตว์ตกทุกข์ได้ยาก เราสามารถช่วยเขาได้ เรียกว่า "ทำบุญทิ้งเหว"
ไม่หวังผลตอบแทนจากผู้ใด ระลึกไว้ว่าเราต้องการสำรอกความตระหนี่ถี่เหนี่ยว อันเป็นกิเลสมัดจิตใจเรา

เชื่อว่าการสร้างเหตุนี้ จะทำให้เป็นคนรวยต่อทางโลก ขึ้นมาได้แน่นอน ในอนาคต
และจะเป็นเหตุให้ได้พบกับเนื้อนาบุญอันประเสริฐ
อีกทั้งจะเป็นเหตุให้ได้มาซึ่งอริยทรัพย์ อันเป็นสมบัติภายในคือทางธรรม อย่างแน่นอน

อย่างเช่นในขณะนี้ ผู้กำลังประสบทุกข์กับภัยน้ำท่วม
ต้องเผชิญในความสูญเสีย ทั้งในเรื่องอาหารการกิน
เราจะมีวิธีช่วยกับเขาเหล่านั้นตามกำลังของเรา อย่างไรได้บ้าง ?

 

ซื่อกินไม่หมด คดกินไม่นาน

 

อนุโมทนาด้วยครับ ขอให้ทุก ๆ ท่าน รวย ๆ สวย ๆ และมีความสุขสมหวัง กันทุก ๆ คนนะครับ สาธุ

 

ตอนนี้อยากรวยอยากมีตังค์เยอะๆมากครับ
ไม่ใช่ว่าเพราะตัวเองโลภมาก อยากเอาไปตามใจกิเลสตัวเอง
ถ้าในกรณีนั้น ผมจะหาเงินเอง

แต่ที่อยากได้เงินมากๆในตอนนี้ครับ

1.ส่งน้องสาวเรียน (ค่าเทอมน้องจ่ายเดือนหน้า T^T)
2.ผ่อนหนี้ให้พ่อแม่ ทั้งบ้านและรถ
3.เก็บไว้ส่วนนึง เผื่อฉุกเฉินเกี่ยวกับเรื่องเรียนของตัวเอง (ไม่จำเป็นไม่ใช้)
4.นำไปทำโปรเจคทางวิศวกรรมต่างๆ ที่ช่วยเหลือคนและพัฒนาประเทศ...(คิดได้ตั้งหลายอย่าง แต่ติดที่ไม่มีใครสนใจและไม่มีตังค์ทำเสียที)
5.นำไปทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาครับ อยากจัดระบบให้วัดเข้าหาชุมชนได้ทั่วถึงมากขึ้น
(สังคมทุกวันนี้มันเสื่อม ส่วนนึงเพราะห่างไกลวัดกับพระดีๆแหละครับ)

อยากได้จริงๆครับเงินในตอนนี้ เยอะด้วย T^T
และโดยเฉพาะข้อ 1 อยากได้แบบเร่งด่วนจริงๆ