หลวงปู่ดู่ปรารภเรื่อง การบวชจิต-บวชใน

นะโมโพธิสัตโต พรหมปัญโญ​

การบวชจิต-บวชใน​

หลวงปู่ปรารภว่า...


จะเป็นชายหรือหญิงก็ดี ถ้าตั้งใจประพฤติปฏิบัติมีศีล
รักในการปฏิบัติจิตมุ่งหวังเอาการพ้นทุกข์เป็นที่สุด
ย่อมมีโอกาสเป็นพระกันได้ทุกๆ คนมีโอกาสที่จะบรรลุมรรค ผล นิพพาน
ได้เท่าเทียมกันทุกคนไม่เลือกเพศ เลือกวัย หรือฐานะ แต่อย่างใด

ไม่มีอะไรจะมาเป็นอุปสรรคในความสำเร็จได้ นอกจากใจของผู้ปฏิบัติเอง
ท่านได้แนะเคล็ดในการบวชจิตว่า.....


" ในขณะที่เรานั่งสมาธิเจริญภาวนานั้น
คำกล่าวว่า


พุทธัง สรณัง คัจฉามิ
ให้นึกถึงว่าเรามีพระพุทธเจ้าเป็นพระอุปัฌาย์ของเรา


ธัมมัง สรณัง คัจฉามิ...
ให้นึกว่าเรามีพระธรรมเป็นพระกรรมวาจาจารย์


สังฆัง สรณัง คัจฉามิ...
ให้นึกว่าเรามีพระอริยสงฆ์ เป็นพระอนุสาวนาจารย์


แล้วอย่าสนใจขันธ์ 5 หรือร่างกายเรานี้ ให้สำรวมจิตให้ดี
มีความยินดีในการบวช


ชายก็ตั้งจิตเป็นพระภิกษุ
หญิงก็ตั้งจิตเป็นพระภิกษุณี


อย่างนี้จะมีอานิสงส์สูงมาก
จัดเป็นเนกขัมบารมีขั้นอุกฤษฎ์ทีเดียว "

---------------------------------------------------



แกนึกถึงข้า ข้าก็นึกถึงเอง ...

กายทิพย์ของเรานั้นหากก่อนภาวนาเราได้ตั้งจิตบวชพระแล้ว
ระหว่างที่ภาวนาอยู่กายทิพย์เราก็เป็นพระมีรัศมีกายทิพย์สว่างมาก
อย่างนี้จะมีอานิสงส์พลังบุญสูงมาก
ภาวนาได้ง่าย เนื่องจากตั้งจิตไว้ในศีลและฐานะอันสูง
อย่างนี้เรียกว่าบวชจิต ซึ่งการบวชจิตด้วยใจกุศลศรัทธานั้น
มีอานิสงค์ดีกว่าผู้ที่บวชรูปลักษ์ภายนอกแล้วไม่บวชจิตเสียอีก
แต่หากบวชได้ทั้งนอกและในอานิสงค์ก็ทวีคูณแต่สำหรับ
ฆราวาสผู้ครองเรือนนั้นเวลาสวดมนต์หรือภาวนาทำสมาธิ
ตั้งจิตบวชเป็นพระแล้วอานิสงค์มากภาวนาได้ง่าย

(f) (f) (f)

 

นะโมโพธิสัตโต พรหมปัญโญ


หลวงปู่ดู่แนะวิธีปฏิบัติ

เคยมีสุภาพสตรีท่านหนึ่งมีปัญหาถามว่า
นั่งปฏิบัติภาวนาแล้วจิตไม่รวม
ไม่สงบ ควรจะทำอย่างไร ท่านแก้ให้ว่า

" การปฏิบัติ ถ้าอยากเป็นเร็วๆ
มันก็ไม่เป็น หรือไม่อยากให้เป็น มันก็ประมาทเสีย ไม่เป็นอีกเหมือนกัน
อยากเป็นก็ไม่ว่า ไม่อยากเป็นก็ไม่ว่า ทำใจให้เป็นกลางๆ ตั้งใจให้แน่วแน่ในกัมมัฏฐานที่เรายึดมั่นอยู่นั้น
แล้วภาวนาเรื่อยไป เหมือนกับเรากินข้าวไม่ต้องอยากให้มันอิ่ม ค่อยๆ กันไปมันก็อิ่มเอง
ภาวนาก็เช่นกันไม่ต้องไปคาดหวังให้มันสงบ หน้าที่ของเราคือภาวนาไปก็จะถึงของดี ของวิเศษในตัวเรา
แล้วจะรู้ชัดขึ้นมาว่าอะไรเป็นอะไร ให้หมั่นทำเรื่อยไป "



นะโมโพธิสัตโต พรหมปัญโญ


อุบายวิธีทำความเพียร


ครั้งหนึ่งที่ได้สนทนาปัญหาธรรมกับหลวงพ่อ
ท่านเล่าให้ผู้เขียนฟังว่า...เขามาถามปัญหาเข้า
ข้าก็ตอบไม่ได้อยู่ปัญหาหนึ่ง ผู้เขียนเรียนถามท่านว่า "ปัญหาอะไรครับ"
ท่านเล่าว่า " เขาถามว่า ขี้เกียจ (ปฏิบัติ) จะทำอย่างไรด ี"
หลวงพ่อหัวเราะ ก่อนที่จะตอบต่อไปว่า " บ๊ะ ขี้เกียจก็หมดกัน ก็ไม่ต้องทำซิ”
สักครู่ท่านจึงเมตตาสอนว่า " หมั่นทำเข้าไว้ๆ
ถ้าขี้เกียจให้นึกถึงข้า ข้าทำมา 50 ปี อุปัชฌาย์ข้าเคยสอนไว้ว่า
ถ้าวันไหนยังกินข้าวอยู่ก็ต้องทำ วันไหนเลิกกินข้าว...นั่นแหละถึงไม่ต้องทำ "


(f) (f) (f)

 

สาธุ สาธุ สาธุ ขอรับ

 

โมทนาสาธุๆ

 

อนุโมทนาครับ นับว่าเป็นข้อคิดที่ดีอีกหนึ่ง กายสบาย จิตสงบ สุคติเป็นที่ไป สาธุ ครับ

 

ได้กำลังใจขึ้นเยอะเลย

 

อนุโมทนาค่ะ อ่านแล้วรู้สึกเข้าใจ"แจ่ม"ขึ้นมากและมีกำลังใจขึ้นเยอะเลยค่ะ

 

อนุโมทนาค่ะ อ่านแล้วได้ความรู้เพิ่ม อีกทั้งยังเป็นการเตือนสติตนเองได้ดีมากๆ เพราะตอนนี้กำลังอยู่ในโหมดขี้เกียจพอดี

 

มาบวชใจกันเถอะคับ ^^

 

โมทนาสาธุทั้งหมดทั้งมวลครับท่านเจ้าชาย

 

หลวงปู่ดู่แนะวิธีปฏิบัติ

เคยมีสุภาพสตรีท่านหนึ่งมีปัญหาถามว่า
นั่งปฏิบัติภาวนาแล้วจิตไม่รวม
ไม่สงบ ควรจะทำอย่างไร ท่านแก้ให้ว่า

" การปฏิบัติ ถ้าอยากเป็นเร็วๆ
มันก็ไม่เป็น หรือไม่อยากให้เป็น มันก็ประมาทเสีย ไม่เป็นอีกเหมือนกัน
อยากเป็นก็ไม่ว่า ไม่อยากเป็นก็ไม่ว่า ทำใจให้เป็นกลางๆ ตั้งใจให้แน่วแน่ในกัมมัฏฐานที่เรายึดมั่นอยู่นั้น แล้วภาวนาเรื่อยไป เหมือนกับเรากินข้าวไม่ต้องอยากให้มันอิ่ม ค่อยๆ กันไปมันก็อิ่มเอง
ภาวนาก็เช่นกันไม่ต้องไปคาดหวังให้มันสงบ หน้าที่ของเราคือภาวนาไปก็จะถึงของดี ของวิเศษในตัวเรา แล้วจะรู้ชัดขึ้นมาว่าอะไรเป็นอะไร ให้หมั่นทำเรื่อยไป "

อนุโมทนาสาธุเจ้าค่ะ

 

สาธุอนุโมทนามิ ขอรับพระได้ฟรีที่ Watthummuangna วัดถ้ำเมืองนะ หลวงปู่ทวด หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ หลวงตาม้า บทสวดจักรพรรดิ