สอบถามอารมณ์ได้มั้ยครับ

คือเป็นมานานหลายปีแล้วจริงๆก็ฝึกสมาธิมาบ้างแต่ ไม่เคยจับเรื่องนี้มาเป็นประเด็น พอดีเมื่อกี้คุยกับแฟนแล้วสงสัยขึ้นมาครับ อาการคือ
1.เวลาได้ยินคนอื่น ไอ-จาม จิตมันจะแว้บๆไปจับเอาภาพเครื่องใน แล้วรู้สึกว่าคนนี้เป็นนี้ปอดหลวม คนนนี้โพลงจมูกแห้ง คนนี้ปอดแห้ง
2.กับตัวเอง เวลาปวดหัวจะแยกอาการออกว่าอันนี้ปวดจากกล้ามเนื้อ อันนี้ปลายเส้นประสาทตรงนี้แห้ง หรืออย่างเวลากรน หรือนอนน้ำลายไหล จะรู้ขั้นตอนเป็นลำดับๆ แต่ขี้เกียจไปห้ามเพราะถ้าห้ามจะตื่นๆ ก้อนอนไปทั้งเจ็บๆแฉะๆนั่นแหละ
3.เวลาเห็นเด็กแบเบาะ หรือคนตาย หรือคนกำลังรถชน จะแว้บนึงไปรับอารมณ์มา ว่านอนอย่างงี้สบายอย่างไง จังหวะจะโดนชนรู้สึกอย่างไง
4.บ่อยครั้งมาก ที่ชอบรู้สึกว่าเหตุการณ์นี้เกิดมาแล้ว และเดาค่อนข้างถูกแต่ไม่รู้เจอมาจากที่ใหน
อยากรู้ว่าอันนี้เกิดจากการนึกคิด หรือเกิดจากจิตอระครับ

 

เรียกว่า จิตกับสติและสัมปัญญชะ ไม่สัมพันธ์กัน คือจิตถอนแต่สติยังคงอยู่นะครับ ลองกำหนดใหม่ว่า อารตนะทั้งหกเป็นปฏิกิริยาของขันธ์ทั้งห้าครับและจะได้ธัมมารมณ์มาพิจารณาเป็นสติแทนครับ

 

ตรงอารมณ์ถ้าอยากรับจะรับได้ครับ เหมือนที่บอกว่าถ้านอนกรนหรือน้ำลายกำลังจะไหลถ้าอยากรู้ผมจะเห็นขั้นตอนมันครับ แต่ถ้ารู้ปุ้บเนี่ยะมันจะตื่นทันที หรืออย่างถ้าเคยเห็นจังหวะคนโดนรถชน ก็ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่าแต่จะค่อยๆเห็นเป็น Step Step ต้องหยุดคิดครับ เคยมีอยู่ครั้งหนึ่งผมลองจับภาพที่เห็นคนกำลังจะโดนชนมาดูบ่อยๆ แล้วมันไปเห็นกองเลือดเห็นหน้าคนตายจนต้องตัดอารมณ์ทิ้งเพราะยังอยากสนุกกับอารมณ์โลกๆอยู่ครับ คือจริงๆประเด็นคือผมปกติใช่มั้ยครับ ถ้าไม่ปกติจะตัดมันทิ้งยังไงได้ครับ แบบว่าให้เหมือนชาวบ้านเขา

 

ภูมิผมยังน้อยนะครับ ขอออกความเห็นตามความเข้าใจ

ผมว่าลักษณะที่เกิดกับคุณน่าจะเป็นไปตามวาสนาและจริตนิสัยที่อาจจะเคยทำมาด้านนี้นะครับ ของอย่างนี้ไม่ได้มีหรือเป็นกันทุกคนครับ ต้องอยู่ที่ของเก่าที่เคยทำมาด้วยครับ

แต่ในวันหน้ามันก็อาจจะเสื่อมหรือหลอกเราให้ผิดทางได้ เพราะมันเป็นเรื่องที่เราส่งจิตออกไปรู้ข้างนอก และไม่ได้ส่งผลให้จิตเรารู้เห็นในธรรมที่สูงขึ้น

ผมว่าหากคุณยังรักสนุกอยู่ก็ควรจะฝึกภาวนาตามจริตเพิ่มบ้างนะครับ เผื่อว่าสิ่งที่คุณรู้เห็นอาจจะใช้ให้เกิดประโยชน์ต่อตัวคุณเองและโลกได้ครับ

ผมว่าคุณฝึกจิตเพิ่มน่าจะดีกว่าครับเสียดายความรู้ความสามารถ เหมือนเรามีเงินล้านแต่อยากข้างทิ้งแล้วกลับไปมีเงินหมื่นนะครับ

 

.............สติระลึกความรู้สึกเวทนา ที่เกิดครับ (ไม่ใช่เรื่องราว)ดู ตรงตรงความรู้สึก ฟู(ดีใจ กระหยิ่ม ภูมิใจ) แฟบ(เศร้า หมอง รันทด หดหู่) หรือ เฉยเฉย.....เอาให้รู้ความรู้สึกของคุณต่อ เหตุการณ์นะครับ ไม่ใช่เรื่องราว เท่านี้ก่อนครับ