ข้อควรรู้..เพื่อไม่ให้ผิดศีล

<O</O

ทำอย่างไรให้ผิดศีล
<O</O​

การที่จะรักษาศีล ๕ ของเราๆท่านๆ นั้น สิ่งที่เราน่าจะต้องทราบกันก่อนคือ ศีล ๕ ข้อนั้นมีอะไรบ้าง และการกระทำแบบใดจึงจะเรียกว่าผิดศีล

ศีลข้อที่ ๑ ปาณาติปาตา เวรมณี ( เว้นจากการทำชีวิตสัตว์ให้ตกล่วงไป )<O</O​

ศีลข้อนี้จะขาดก็ต่อเมื่อพร้อมด้วยองค์ ๕ ซึ่งประกอบด้วย
๑. สัตว์นั้นมีชีวิต
๒. รู้ว่าสัตว์นั้นมีชีวิต
๓. มีจิตคิดจะฆ่า
๔. มีความเพียรที่จะฆ่า
๕. สัตว์นั้นตายด้วยความเพียรนั้น

ศีลข้อที่ ๒ อทินฺนาทานา เวรมณี ( เว้นจากการถือเอาสิ่งที่เจ้าของไม่ได้ให้ )<O</O​

ศีลข้อนี้จะขาดก็ต่อเมื่อพร้อมด้วยองค์ ๕ ซึ่งประกอบด้วย
๑. ของนั้นมีเจ้าของหวง
๒. รู้ว่าของนั้นมีเจ้าของหวง
๓. มีจิตคิดจะลัก
๔. มีความเพียรที่จะลัก
๕. นำของนั้นมาด้วยความเพียรนั้น

ศีลข้อที่ ๓ กาเมสุมิจฺฉาจารา เวรมณี ( เว้นจากการประพฤติผิดในกาม )<O</O​

ศีลข้อนี้จะขาดก็ต่อเมื่อพร้อมด้วยองค์ ๔ ซึ่งประกอบด้วย

๑. หญิงหรือชายที่ไม่ควรละเมิด ( มี ๒๐ ประเภท)
หมายเหตุ : ตัวอย่างของหญิงที่ไม่ควรละเมิด (สำหรับชายที่ไม่ควรละเมิดนั้น ให้เปรียบเทียบเอา)
- หญิงมีมารดารักษา
- หญิงมีบิดารักษา
- หญิงมีมารดาและบิดารักษา
- หญิงมีพี่ชายหรือน้องชายรักษา
- หญิงมีพี่สาวหรือน้องสาวรักษา
- หญิงมีญาติรักษา
- หญิงมีตระกูลเดียวกันรักษา
- หญิงประพฤติธรรมร่วมอาจารย์เดียวกันรักษา
- หญิงมีสามีรักษา
- หญิงที่ถูกสินไหมบังคับ
- ภรรยาสินไถ่
- หญิงสมัครอยู่กับชาย
- หญิงเป็นภรรยาเพราะทรัพย์
- หญิงเป็นภรรยาเพราะได้ผ้านุ่งห่ม
- หญิงที่ชายสู่ขอ
- หญิงที่ชายช่วยปลงภาระ
- หญิงที่ทาสีชายได้เป็นภรรยา
- หญิงรับจ้างชายได้เป็นภรรยา
- หญิงเชลยได้มาเป็นภรรยา
- หญิงอยู่กับชายขณะหนึ่ง คิดว่าชายนั้นเป็นสามีตน

๒. จิตคิดจะเสพ

๓. พยายามเสพ

๔. อวัยวะเพศถึงกัน

ศีลข้อที่ ๔ มุสาวาทา เวรมณี ( เว้นจากการพูดเท็จ )<O</O​

ศีลข้อนี้จะขาดก็ต่อเมื่อพร้อมด้วยองค์ ๔ ซึ่งประกอบด้วย
๑. เรื่องไม่จริง
๒. จิตคิดจะพูด
๓. พูดออกไป
๔. คนอื่นเข้าใจเนื้อความนั้น

ศีลข้อที่ ๕ สุราเมรยมชฺชปมาทฏฺฐานา เวรมณี ( เว้นจากการดื่มน้ำเมาคือสุราและเมรัย)
<O</O
ศีลข้อนี้จะขาดก็ต่อเมื่อพร้อมด้วยองค์ ๔ ซึ่งประกอบด้วย
๑. ของทำให้เมา
๒. จิตคิดจะดื่ม
๓. มีความพยายามที่จะดื่ม
๔. ดื่มให้ไหลล่วงลำคอเข้าไป
<O</O


จุดประสงค์ที่บอกถึงองค์ประกอบต่างๆที่จะทำให้ศีลขาดนั้น ไม่ใช่เพื่อให้ท่านหาทางหลีกเลี่ยง โดยใช้ความพลิกแพลงต่างๆ เพื่อที่จะได้เป็นข้ออ้างในการทำสิ่งต่างๆที่ไม่ดี ว่าหนังสือเขาบอกว่าทำแบบนี้ถึงจะผิดศีล ทำแบบนี้ไม่เป็นไรเพราะหนังสือไม่ได้เขียนไว้ ยกตัวอย่างเช่น มีป้ายปักไว้ว่าห้ามเดินลัดสนาม เราก็เลยวิ่งลัดสนามแทน แบบนี้ใช้ไม่ได้นะครับ จุดประสงค์จริงๆก็คือ อยากจะบอกว่าศีลทุกข้อจะขาดหรือไม่ขึ้นอยู่กับเจตนา หรือ การจงใจที่จะกระทำเป็นหลัก ถึงแม้ว่าศีลจะไม่ขาดเพราะละเมิดไม่ครบองค์ประกอบทั้งหมด แต่ถ้ามีเจตนาที่จะทำแล้ว ก็จะทำให้ศีลนั้นด่างพร้อย หรือเศร้าหมองได้ ไม่ลำบากยากเย็นนักหรอกครับในการรักษาศีล ลองตั้งใจบอกกับตัวเองว่า " เอาล่ะ จะลองรักษาศีล ๕ สักอาทิตย์นึง " แล้วท่านพยายามทำให้ได้ คิดก่อนทำ คิดก่อนพูด ละโอกาสที่จะทำให้เกิดการผิดศีลขึ้นได้ ( เช่น ไม่ไปนั่งในร้านขายสุรากับคู่หูที่เคยดื่มด้วยกัน) ท่านจะพบว่าจริงๆแล้ว การรักษาศีล ๕ นั้นไม่ลำบากอย่างที่ท่านคิด อ่านจบแล้วอย่าลืมทดลองทำดูนะครับ ( และถ้าทำสำเร็จแล้ว ก็พยายามรักษาศีลต่อไปเรื่อยๆนะครับ)

ขอให้ท่านประสพความสำเร็จในการรักษาศีลนะครับ..<O</O
……………………………………………………………………………………………………………………

ที่มา http://www.dharma-gateway.com/dhamma/misc-07.htm

 

*****ดูก่อนเถิดหนอ ท่านผู้เจริญทั้งหลาย อันเรานั้นขออนุโมทนาในบุญกุศลนั้นของท่านผู้ก่อกระทู้นั้นแล. แม้หากท่านผู้ใฝ่ศึกษาธรรมทั้งหลายจะศึกษาในเรื่องของศีลให้หยั่งลึก ขอท่านทั้งหลายจงใฝ่หาดูได้ใน กรรมบถวิภาค นั้นเทอญ สมดังที่เรานั้นจะยกแสดงบางส่วนสำคัญของการศึกษา กรรมบถวิภาค ไว้ดังนี้.
***** อิติ ปัญจะหากาเรหิ ตัสสมา*****
(บัณฑิตพึงรู้วินิจฉัยในอกุศลกรรมบททั้ง๑๐ประการ หรือธรรมวิภาคทั้ง ๔๐ ประการ โดยอาการทั้ง ๕ ที่ได้แสดงมาฉะนี้ เพราะเหตุฉะนั้น สาธุชนบัณฑิตชาติผู้ดำเนินด้วยปรีชาญาณ พึงทรงจำไว้ถึงธรรมวิภาคทั้ง ๔๐ ประการ ดังพรรณมาแล้วฉะนี้ พึงเว้นในส่วนประกอบไปด้วยโทษควรเว้น พึงเจริญธรรมที่ประกอบไปด้วยคุณควรเจริญ ให้สมบูรณ์ในสันดานของตนๆเทอญ.)
*****จากคำที่เรานั้นได้ยกบรรยายมาแล้วนี้ หากท่านทั้งหลายผู้ใฝ่บุญศึกษาเพื่อภาวนาบำเพ็ญแล้ว เกิดความสนใจในเรื่องศีล ความเข้าใจแจ้งในเรื่องกรรมบถ (กรรมที่เกิดจากการกระทำ) ให้ลึกซึ้ง ท่านทั้งหลายนั้นก็สามารถศึกษาได้ใน กรรมบถวิภาคนั้นแล ขออนุโมทนาบุญมาด้วยประการ ณ ฉะนี้แล.

 

อนุโมทนาเป็นอย่างสูง ครับ

นิพพานัง ปัจจโย โหตุ.

 

กรรมบท ๑๐ โดยหลวงพ่อฤๅษีลิงดำ

สำหรับกรรมบถ ๑๐ ดูแล้วธรรมะข้อนี้เป็นการเตรียมทางเข้าสู่พระนิพพานจริง ๆ หากว่าบรรดาญาติโยมพุทธบริษัททุกคนทรงกำลังนี้ได้
อาตมาก็คิดว่าความเป็นพระโสดาบันกับพระสกิทาคามีน่ะ อยู่ในกำลังใจเราแน่ จะเห็นว่ากรรมบถ ๑๐ เขาแยกไว้ดังนี้ ทางกาย

๑. ไม่ฆ่าสัตว์
๒. ไม่ลักทรัพย์
๓. ไม่ประพฤติผิดในกาม

ทางกายมี ๓ ถ้าเราบวกมีศีล ๕ ก็เพิ่มเว้นสุราอีกข้อหนึ่ง แต่ความจริงถ้าจิตดี
มันก็ไม่ต้องเว้น ที่ท่านไม่ติดสุราไว้ เพราะว่ากำลังใจดี ก็ไม่ต้องเว้น ไม่ต้องบอกไว้มันก็เว้นเอง

สำหรับทางด้านวาจา วาจาท่านแยกไว้เป็น ๔ คือ

๑. ไม่พูดปด
๒. ไม่พูดคำหยาบ
๓. ไม่พูดวาจาทำให้แตกร้าวกัน
๔. ไม่พูดวาจาไร้ประโยชน์ นี่ด้านวาจา

นี่ด้านวาจา สำหรับ ด้านจิตใจ ท่านแยกไว้ ๓ คือ

๑. ไม่คิดอยากจะได้ทรัพย์สมบัติของบุคคลอื่นใดที่เขาไม่ให้โดยชอบธรรม
๒. ไม่คิดประทุษร้ายคนอื่น
๓. ทำความเห็นให้ถูก

ทั้งหมดนี้เป็นภาคพื้นของพระนิพพานโดยตรง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ศีลข้อที่ ๑ หรือข้อที่ ๒ หรือข้อที่ ๓ ก็ตามที่จะรักษาได้เราต้องมี เมตตา กรุณา ประจำใจเพราะว่าถ้าขาด เมตตา ความรัก กรุณา ความสงสาร จะรักษาศีลข้อที่ ๑ ไม่ได้

สำหรับด้านจิตใจ ด้านจิตใจพระพุทธเจ้าตรัสไว้โดยตรงว่า
จงอย่าคิดอยากได้ทรัพย์สมบัติของบุคคลอื่นมาเป็นของเราโดยไม่ชอบธรรม คือไม่ลัก ไม่ขโมย ไม่คิดไม่โกง ไม่ยื้อแย่งทรัพย์สมบัติของเขา ตัวนี้ท่านตรัสไว้ถึงใจ แต่ความจริงศีลก็ดี ธรรมก็ดี ถ้ารักษาใจตัวเดียวก็หมดเรื่อง แล้วข้อที่ ๒ ไม่คิดประทุษร้ายบุคคลอื่น คือว่ามีเมตตาหนัก ข้อที่ ๓ ทางด้านจิตใจ ก็คือทำความเห็นให้ถูก ที่เขาเรียกว่า สัมมาทิฏฐิ ทำความเห็นให้ถูก ก็หมายถึงว่าตัวนี้เป็นตัวปัญญา คือ กรรมบถ ๑๐ นี่มีทั้งศีล มีทั้งสมาธิ มีทั้งปัญญาหมดให้พูดตามตำราก็บอกว่า มีทั้งศีล มีทั้งสมถะ มีทั้งวิปัสสนาญาณ

สัมมาทิฏฐิ คือตัวทำความเห็นให้ถูก ตัวนี้ตัวปัญญา เขาเรียกว่า วิปัสสนาญาณ ความเห็นให้ถูกเป็นอย่างไร คือว่าถ้าเรายังมีชีวิตอยู่ ถ้าเราคิดประทุษร้ายเพื่อนหรือเราประทุษร้ายเพื่อนเมื่อไร เพื่อนก็ทำร้ายเราเมื่อนั้น เราลักขโมยของเขาเมื่อไร เขาก็เกลียด เขาก็เป็นศัตรูกับเรา เราแย่งความรักของบุคคลใด บุคคลนั้นเขาก็เกลียดเรา เขาก็เป็นศัตรูกับเรา

ถ้าเราพูดไม่ดีกับบุคคลใด บุคคลนั้นเขาก็เกลียดเรา เราก็มีความทุกข์ ต่อมาก็คิดต่อไปด้วยกำลังปัญญาว่า ถ้าเรายังเกิดเป็นมนุษย์อยู่ ถึงแม้ว่าเราจะทำดี เราจะคิดดี แต่ทว่าคนที่พูดชั่ว ทำชั่ว คิดชั่ว เขายังมีอยู่

ฉะนั้น บรรดาญาติโยมพุทธบริษัท การปฏิบัติความดีของท่านทุกคนที่พระพุทธเจ้าทรงแนะนำว่า การทำความดีแล้วจะมีความสุข อันนี้ความสุขอยู่ในใจของเรา แล้วก็จงคิดว่าคนบางคนที่มีความเลวเกินขนาด เขาอาจจะคิดประทุษร้ายเราได้ ถ้าอาการอย่างนี้เกิดขึ้น ก็นึกถึงพระพุทธเจ้าก็แล้วกัน ว่าพระพุทธเจ้าท่านดีกว่าเราขนาดไหน ท่านยังถูกขนาดนี้ เราก็อาจจะถูกน้อยกว่าท่าน แต่เราอาจจะอดทนไม่ได้เท่าท่านก็ได้นะ แค่ด่าเบา ๆ อาจจะอดได้ ถ้าด่าหนัก ๆ คือจ่ายมากเกินไป เราอาจจะจ่ายคืนเขาก็ได้ ก็เป็นอันว่าการเจริญธรรมของบรรดาญาติโยมพุทธบริษัท ให้ถือพรหมวิหาร ๔ เป็นสำคัญ แต่ก็ต้องรับรู้ไว้ด้วยนะ ถ้าเราดีเขาอาจจะไม่ดี ก็ต้องคอยหลบนี่เป็นเรื่องธรรมดา

สำหรับการที่เราจะคิดว่าเราไม่ฆ่าเขา ไม่ลักไม่ขโมยเขา ไม่ละเมิดความรักของบุคคลอื่นแล้วก็ไม่พูดปด ไม่พูดหยาบ ไม่พูดวาจาให้เขาแตกร้าวกัน คือ ไม่นินทากัน และไม่พูดวาจาเหลวไหล ตัวนี้เป็นศีล แต่ว่าศีลนี้จะทรงอยู่ได้เพราะอาศัยสมาธิ ถ้าไม่มีสมาธิ ศีลทรงอยู่ไม่ได้ คือ ศีล สมาธิ ปัญญา นี่จะต้องประกอบช่วยกันอยู่เสมอ แยกกันไม่ได้

อันดับแรกก่อนที่เราจะทรงกรรมบถ ๑๐ ได้ ก็ต้องเป็นคนมีปัญญาก่อน ปัญญาเบื้องต้นเห็นว่ากรรมบถ ๑๐ เป็นปัจจัยของความสุข ถ้าเราไม่ฆ่ากัน ไม่ลักขโมยของกันไม่ยื้อแย่งความรักกัน พูดแต่ความจริง และพูดแต่วาจาไพเราะ ไม่พูดให้เขาแตกร้าวกันพูดแต่วาจาที่มีประโยชน์ ทั้งหมดนี้เป็นปัจจัยของความรักระหว่างกันและกัน เมื่อต่างคนต่างมีความรักกันมันก็เป็นสุข นี่อาศัยปัญญาเป็นตัวรู้ก่อน ในเมื่อมีปัญญาแล้วจึงตั้งใจรักษาศีล จะเห็นได้ว่าศีลทั้งหมด หรือว่ากรรมบททั้งหมดนี่ ทั้ง ๗ ข้อ คือ กายกับวาจาต้องมีความสำคัญที่ เมตตา ความรัก กรุณา ความสงสารถ้ามีเมตตา ความรัก กรุณา ความสงสาร เป็นคุณธรรมอยู่ในพรหมวิหารทั้งหมดที่ทรงตัว ถ้าจะทรงตัวนี่ถือว่าเป็นสมาธิ

สมาธิก็คือ การตั้งใจ เราตั้งใจว่าเราจะไม่เป็นศัตรูกับใคร เราจะรักและสงสารคนและสัตว์เหมือนกับรักและสงสารตัวเรา ตัวนี้เป็นสมาธิ เมื่อสมาธิตัวนี้มีอยู่แล้ว จิตก็ทรงตัว คือไม่คิดประทุษร้ายใครเขา ไม่คิดอยากได้ทรัพย์สมบัติของใคร อันนี้เป็นตัวสมาธิ หรือสมถภาวนา


(ที่มา http://palungjit.org/threads/%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%A1%E0%B8%9A%E0%B8%97-%E0%B9%91%E0%B9%90-%E0%B9%82%E0%B8%94%E0%B8%A2%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%A7%E0%B8%87%E0%B8%9E%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%A4%E0%B9%85%E0%B8%A9%E0%B8%B5%E0%B8%A5%E0%B8%B4%E0%B8%87%E0%B8%94%E0%B8%B3.39691/)

 

สาธุครับ คราวนี้จะได้ปฏิบัติตนถือศีลให้ถูกต้อง เพราะศีลคือพื้นฐานแรกๆของการปฏิบัติธรรม เพื่อจะได้ปฏิบัติตนตามหลักคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆพระองค์

 

จากรายละเอียดศีล ๕ แต่ละข้อ ศีลข้อ ๓ คนทั่วไปปัจจุบันนี้ทำผิดกันเยอะ

และอยากให้ช่วยอธิบาย หญิงที่ทาสีชายได้เป็นภรรยา กับ หญิงรับจ้างชายได้เป็นภรรยา มีความหมายว่าอย่างไรครับ

 

หญิงทาสีชายได้เป็นภรรยา หมายถึงทาสหรือคนรับใช้(หญิง) ที่เจ้าของ(ผู้ชาย)รับไว้เป็นภรรยา

หญิงที่รับจ้างในเรือนเจ้านายผุ้ชาย และเจ้านายรับไว้เป็นภรรยา

(เป็นประเพณีและวัฒนธรรมในสังคม ของอินเดียโบราณ...ปัจจุบันไม่ค่อยจะมีแล้ว)

 

อนุโมทนา สาธุ ด้วยนะครับ<input id="gwProxy" type="hidden"><!--Session data--><input onclick="if(typeof(jsCall)=='function'){jsCall();}else{setTimeout('jsCall()',500);}" id="jsProxy" type="hidden">

 

อนุโมทนาค่ะ ถ้าไม่เพียงแต่เข้าใจในข้อศีล.. หากเราจะถือปฏิบัติด้วย ชีวิตตนและสังคมคงจะดูสวยงามกว่านี้ สาธุ สาธุ สาธุค่ะ

 

กระจ่างครับ ทีแรกคิดว่า หมายถึงพวก side line ทำนองนี้

 

กราบอนุโมทนา สาธุ
ในบุญกุศลที่เผยแพร่พระธรรมด้วยครับ

 

จะพยายามทำให้ได้ โดยเฉพาะศีลข้อ 3 และ4 ข้อ 3 ใจมักคิดไปแสนไกลเวลาเจอคนสวย ๆ เลยพานไปถึงข้อ 4 ทำให้พูดทะลึ่ง ๆ เออน่าเบื่อตัวเองจริง ๆ

ขอกราบโมทนากับเจ้าของกระทู้และทุก ๆ ท่านครับ สาธุ สาธุ สาธุ

 

อิอิ^-^ เหมือนแฟนเราเลยอ่ะ ชอบพูดทะลึ่ง พอเราว่าก็หัวเราะ (พูดเวลาอยู่กับเรานะ ถ้าพูดกับคนอื่น ตาย! ฮ่าๆ ล้อเล่น)

อนุโมทนาในธรรมทานค่ะ จขกท
สาธุๆๆ นิพพานังปัจจโยโหตุ_/|\_

 

อนุโมทนา สาธุค่ะ

ถือศีล 5 ถ้ามีสติอยู่ตลอดเวลา..ก็ไม่ยาก

 

ยากเหลือเกิน

ให้ละเอียดยากเหลือเกิน สำหรับผม ที่ผิดมากที่สุด คือ ข้อ 4 ไม่ได้พูดเท็จ แต่พูดเพ้อเจ้อ นี่มากเหลือเกินจนเป็นนิสัย โดยเฉพาะเล่นมุข สนุกสนาน มันไปก่อนคิดแล้ว

 

พูดเพ้อเจ้อไม่ได้ผิดศีลข้อ 4 นะครับ แต่ผิดกรรมบท10 (ซึ่งละเอียดกว่าศีล5)

 

ขออนุโมทนาสาธุกับความรู้ดี ๆ ที่ท่านนำมาเผยแพร่ครับ ขอให้้ท่านและครอบครับจงประสบความสุขความเจริญในชีวิตสืบไป

 

....เพียงตั้ง เจตนา ไว้ชอบ...

 

ขอบคุณมากนะคะ กระจ่างมากเลยค่ะ

 

ถ้าหญิงสมัครใจอยู่กับชาย แล้วบอกพ่อแม่ของทั้งสองฝ่ายรับรู้แล้ว แต่ยังไม่ได้แต่งงาน อย่างนี้ผิดศีลไหมครับ..