ลำนำเพลงรักของนักกลอน

นัยว่าคิดถึงท่านหน่อ นรคุณ
ใจเราอบอุ่นไม่เคย อ้างว้าง
ยิ้มทักทายกันบ้าง บัวสุข จริงนา
คุ้มครองป้องกัน พี่ชาย แสนดี

 

...ขอแค่คิดถึง...​

ขอแค่คิดถึงเท่านั้นได้ไหม
ไม่ขออะไรเธอไปมากกว่านี้
รู้ตัวดีว่าค่าเพียงแค่ผงธุลี
โปรดปรานีคนที่มีรักเพื่อเธอ
ไม่หึงไม่หวงไม่ทวงสิทธิ์นั้น
ไม่คิดว่าฉันจะมีค่าเลิศเลอ
รู้ตัวดีว่าค่าเพียงทาสคอยบำเรอ
ยามเมื่อเธอทุกข์ตรมระทมฤทัย
อยากเป็นเช่นคนใบ้บ้า
เฉื่อยชาทุกข์สุขไฉน
แต่นี้เป็นฉันมีแต่วันทุกข์ใจ
อยากชิดอยากใกล้
ฝากกายฝากใจหมายปอง
ขอแค่คิดถึงเท่านั้นแหละหนา
ไม่คิดจะมาเอาน้ำตาให้มอง
ช้ำก็จะทน ด้วยเธอมีเขาคู่ครอง
แต่อย่าห้ามร้องอาลัยให้ใจตัวเอง
.....​

​

 

คำถามนี้ไม่ต้องคิดเลยค่ะ
มิตรภาพระหว่างเพื่อน(แท้)สำคัญที่สุด
แต่ถ้าเป็นความรัก(แท้)คำตอบนั้นคงตอบว่าเท่ากันค่ะ
.....​

 

^^​

 

เดินสวนทางกันก็น่าจะมีโอกาสพบกันนะคะ ^^

​

 

ครับ... ทำกี่อย่างครับเนี่ย
ถ้าจะให้ดีใส่พัสดุส่งมาให้ผม comment ได้นะครับ อิอิ

[/QUOTE]

มิบังอาจค่ะ ...ข้าน้อยมิกล้า....

 

ปลาจะละเม็ดทอด ตำแตง น้ำพริกปลาแห้ง- ผักสด ค่ะ
ผลไม้เป็นกล้วยน้ำว้า มะขามหวาน
ตามด้วยน้ำเก๊กฮวย

 

ไม่เอาน่าน้องเก่ง
อย่าท้านะคะ ^^...พี่ติงมีเมนูเด็ด ทานแล้วติดใจจะลำบาก....
เพราะหาวัตถุดิบยากน่ะ ๕๕๕
...
เห็นเค้าแล้วก็สงสารเนาะ...โดนคนใจร้ายแกล้งแต่งภาพจน...

 

...แต่แบบนี้ทำใจลำบาก...
น่ารักซะ​

 

คิดถึงนะรู้ไหม อยู่หนใดจะไปหา
คิดถึงทุกเวลา โอ้พี่ยาอยู่หนใด.​

 

​

ดวงดาวพร่างพราวฟ้า
แม้จันทรามิห่างหาย
ท่านกลับลาลับไป
ทิ้งข้าให้ร้าวระทม.

​

 

คิดถึงจึงห่วงหา กลั้นน้ำตาอย่าร้องไห้
คำคืนที่เดียวดาย นอนฝันร้ายอยู่ดายเดียว. ​

 

555555555

แค่เมนูที่พี่ติงคิดผมก็ขอบายก่อนแล้วกันครับ อิอิ

ไม่มีใครแกล้งมันครับ
หมาพันธุ์นี้หน้าตาอย่างนี้ครับ
ชื่อพันธุ์ไชนิสเครสเต็ดครับ (Chinese Crested)

ช่วงสองทุ่มไม่รู้เป็นอะไรครับเข้าเวปนี้ไม่ได้เกือบชั่วโมง
ไม่รู้เพราะว่าเน็ตของผมหรือเพราะเวป :'( เพิ่งเข้าได้เมื่อกี้เอง

 

อันนี้ ไม่ทราบค่ะ พี่ก็เพิ่งมา...
สงสัยคนเข้าเว็บเยอะหรือเปล่าคะ รถติด...

 

​

 

เหมือเค้าป่วยนะคะ ไม่น่าเชื่อว่ามีสุนัขพันธุ์นี้ในโลก

 

เจ้าตัวซ้าย เหมือนเจ้า"แตงโม"ของพี่มากเลยค่ะ​

 

แต่ละตัวน่ารักเชียว^^​

 

โลกนี้คือละคร
โลกนี้นี่ดูยิ่งดูยอกย้อน
เปรียบเหมือนละคร
ถึงบทเมื่อตอนเร้าใจ
บทบาทลีลาแตกต่างกันไป
ถึงสูงเพียงไรต่างจบลงไปเหมือนกัน
เกิดมาต้องตายร่างกายผุพัง
ผู้คนเขาชังคิดยิ่งระวังไหวหวั่นต่างเกิดกันมาร่วมโลกเดียวกัน
ถือผิวชังพันธุ์บ้างเหยียดหยามกันเหลือเกิน
โลกนี้คือละคร
บทบาทบางตอนชีวิตยอกย้อนยับเยิน
ชีวิตบางคนรุ่งเรืองจำเริญ
แสนเพลินเหมือนเดินอยู่บนหนทางวิมาน
โลกนี่นี่ดูยิ่งดูเศร้าใจชั่วชีวิตวัย
หมุนเปลี่ยนผันไปเหมือนม่าน
ปิดฉากเรืองรองผุดผ่องตระการ ครั้นแล้วไม่นาน
เปิดผ่านเป็นความเศร้าใจ
​

 

ตอนนี้ มีอยู่ตัวเดียวค่ะ...
เขาขี้เหร่ที่สุดในบรรดาพี่น้องทั้งสิบ
แต่ฉลาดเป็นที่หนึ่ง...