ลำนำเพลงรักของนักกลอน

นั่งสมาธิสักหน่อยแล้วก็นอนนะคะ
ภาวนาพุทโธจนหลับ
นึกภาพภูเขาควายไว้

 

เพลงใหม่ของพี่พลพลครับ
ฟังแล้วเพราะดี ​

พลพล - รักฉันเท่าที่เธอจะรักได้

[ame="http://www.youtube.com/watch?v=oHAMkum61fc"]รักฉันเท่าที่เธอจะรักได้ - พลพล [MV] - YouTube[/ame]

รักฉันเท่า ที่เธอจะ รักฉันได้
ฉันรอไหว ถ้าเธอนั้น ยังไม่พร้อม
แม้ตอนนี้ เธอรักใคร ฉันก็ยอม
ฉันไม่ตรอม ใจและท้อ ในตัวเธอ

 

ขอบคุณครับพี่
เดี๋ยวผมจะลองทำตามดูครับ

ภาพพี่ที่ลง ที่เป็นรูปถ้ำแล้วก็มีเป็นรูๆ ตอนแรกผมก็ว่าจะเอาไปลงเหมือนกัน
แต่พอเมื่อวานโพสข้อความแล้ว error ทุกที ความอดทนก็เลยหมด
ผมก็เลยไม่ลง

 

เห็นกระทู้ของคุณ มาคุ (เรียวซาย) ค่ะ เลยนึกถึงเพลงนี้

* รักข้ามขอบฟ้า รักคือสื่อภาษาสวรรค์

อาจมีใจคนละดวง

ต่างเก็บอยู่คนละทรวง

ไม่ห่วงถ้ามีสัมพันธ์

ขอบฟ้าเหนืออาณาใดกั้น

ใช่รักจะดั้นยากกว่านกโบยบิน

รักข้ามแผ่นน้ำ รักข้ามแผ่นดิน

เมื่อความรักดิ้นฟ้ายังสิ้นความกว้างไกล

ขอบฟ้าทิ้งโค้งมาคลุมครอบ

อ้าแขนรายรอบโอบโลกไว้ภายใน

เหมือนอ้อมกอดรัก แม้ได้โอบใคร

ชาติภาษาไม่สำคัญเท่าใจตรงกัน

สองดวงตาที่สื่อความสัมพันธ์ไว้

สองดวงใจก็สุขซึ้งตรึงอุรา

แม้จะไกลสุดขอบฟ้า ยังพามาพบ..พบกัน

(ซ้ำ *)

ขอบฟ้าแม้จะคนละฟาก

ห่างไกลกันมาก แต่ก็ฟ้าเดียวกัน

รักข้ามขอบฟ้า ข้ามมาผูกพัน

ผูกใจรักมั่นสองดวงให้เป็นดวงเดียว

 

พรุ่งนี้นะคะ...
พี่ก็ไม่ทราบจะไปหรือเปล่า....
.....
เชื่อกันว่า ก่อนหน้านี้ อีสานเราและภูมิภาคแถบนี้ เคยเป็นทะเลมาก่อนค่ะ
ดังนั้น ภูเขาหลายลูกจะมีบ่อหินธรรมชาติลักษณะนี้ค่ะ

 

พี่ติงชอบเพลงนี้นะคะน้องปลา
ภาษาสละสลวยงดงาม
ท่านที่ประพันธ์มีความสามารถยิ่งนัก

 

เพลงนี้เศร้านะคะน้องเก่ง
นางเอกMVสวย

 

อืม น่าจะคานสมดุล ค่ะ
เนื่องจากพี่ติงนั่งกลาง ถูกละ ๆ

 

หน้าแรกๆ ของกระทู้ขี้โม้
มีเพลง เพียบเลยนะ
ช่วงนั้นเปิดฟัง รู้สึกว่าคนแต่งเพลง เก๊ง เก่ง

 

เฮ่ย! พายุ ๕๕๕๕
ความจริงนะ....บางทีก็ทำให้เศร้าค่ะ ๕๕๕๕๕

 

ช่วงนี้ ก็ยังรู้สึกเช่นนั้นอยู่นะ....
ช่างสามารถคิดประดิดประดอยเรียงร้อยคำหวาน
จนบางอารมณ์ พี่ติงก็อยากจะประพันธ์เพลงเองบ้าง
เอาไว้ครวญให้ลูกน้องที่บ้านฟัง
เพราะเขาเป็นคน(.ตัว.)เดียวที่ไม่สามารถบ่น หรืออุทธรณ์ได้

 

​

^^
เคยบ้างไหม?
ที่เวลาไม่สบาย
...เราป่วยกาย...แต่ใจเราเบิกบาน...​

 

ตอนเป็นเด็ก
เวลาไม่สบาย
จะชอบอ้อน ให้คุณแม่มาเอาใจ
โตจนป่านนี้...บางที...ก็ยังมีอารมณ์นั้นอยู่​

 

...ทานมื้อกลางวันกันนะคะ...​

 

ความสุขแห่งจิตใจ ยิ่งตามยิ่งไขว่คว้า ก็ยิ่งหนีหาย
เพราะความสุข แห่งจิตใจ อยู่ใกล้ๆ เรานี้เอง​

 

ชอบนะ เจ้าบัวน้อย
เจ้าลอยเด่น เห็นกลางน้ำ
ดอกเจ้า ช่างงดงาม
ยามได้ยล ชนสุขใจ​

 

แบบนี้ ที่ภูสูง
อรุณรุ่ง ฟ้าสดใส
เดินไป ดูกายใจ
สุขใดใด ไม่เท่าเทียม ​

 

ชีวิต ของเรานี้
ไม่อาจที่ จีรังได้
เกิดแล้ว ไม่แคล้วตาย
ความดีไซร้ ที่ยั่งยืน ​

 

ชีวิต ยังมีหวัง
พรุ่งนี้ยัง ต้องก้าวเดิน
ชีวิต ที่เพลิดเพลิน
อาจจะเดิน สะดุดตอ​

 

ดอกไม้ ที่งดงาม
ชูช่อยาม รุ่งอรุณ
โอบเอื้อ และเจือจุน
ให้ภมร ร่อนเชยชม
​