จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

โมทนา สาธุค่ะ ขอบคุณมากค่ะมีกำลังใจขึ้นอีกเยอะค่ะ

 

สวัสดีและยินดีต้อนรับครับ
กับสมาชิกจิตเกาะพระ หรือชาวจิตเกาะพระ
ผู้ปฎิบัติใหม่ๆ นั้นจิตยังไม่เคยชินน่ะ ทำบ่อยๆนะ เดี๋ยวจิตก็เกาะพระได้เอง
เอ่อ!พี่ภูไม่มีรูปพระพักตร์ท่านตรงๆเลยครับ ผมก็ตามหาในเน็ตนี่แหล่ะ!

เดี๋ยวลองท่านอื่นๆดูนะว่า ใครพอจะมีรูปพระพักตร์ของสมเด็จองค์องค์ปฐมแบบตรงๆมีกันไหม๊?

แต่ถ้าใจรักจิตเกาะพระนะ ผมขอแนะนำไปบินเกาะหมู่กับชาวจิตเกาะพระกันนะ
ขอเอาใจช่วยนะครับ ขอให้เจริญในธรรม ระลึกถึงพระกันเยอะๆนะครับ

 

ทำอย่างไร???
เราจึงไม่รู้สึกว่าตนเองเป็นทุกข์​

เพราะว่าถึงอย่างไร พวกเราก็หนีทุกข์กันไม่พ้น
เพราะว่าถึงอย่างไร พวกเราก็หนีกิเลสกันไม่ได้

เพราะว่าตราบใดพวกเรายังมีขันธ์5 กันอยู่
เพราะฉะนั้น พวกเราจึงต้องอยู่กับทุกข์ อยู่กับกิเลสของตนไปตราบจนวันตาย
และจะทำอย่างไร พวกเราถึงจะอยู่กับทุกข์ อยู่กับกิเลสตนได้ โดยไม่ต้องรู้สึกว่าเป็นทุกข์ทางใจ

เพราะฉะนั้นเราจะต้องมาเรียนรู้เรื่องทุกข์กัน
ก่อนจะมาเรียนรู้เรื่องทุกข์กัน พวกเราจำเป็นจะต้องมาเรียนรู้เรื่องจิตตนเองก่อน
เพราะว่า ทั้งสุข และทุกข์นั้นเกิดที่ในใจของตนเอง นั่นเอง
และเป็นที่มาของพวกเราที่จะต้องมาสนใจเรื่องจิต และมาเรียนรู้จิตกัน
แต่ถ้าเราไม่สนใจจิต ไม่เรียนรู้เรื่องจิตของตนกันแล้ว
ความทุกข์นั้นก็จะมาเยือนจิตใจของตน ไม่วันใดก็วันหนึ่ง
แต่ถ้าทุกข์นั้นมาน้อย เราก็เป็นทุกข์น้อย แต่ถ้าทุกข์นั้นมันมามาก เราก็อาจจะรับไม่ไหว หรือรับไม่ได้

เพราะฉะนั้น ถ้าเราไม่ได้สร้างกำลังใจ หรือบุญ หรือบารมี และไม่สนใจจิต ไม่เรียนรู้เรื่องจิต ไม่สนใจที่จะมาเรียนรู้เรื่องทุกข์กันแล้ว
เมื่อถึงเวลาความทุกข์ที่ถาโถมเข้ามาอย่างหนักหนาสาหัส หรือปัญหาประดังกันเข้ามาในชีวิตพร้อมๆกัน เช่น ปัญหาเรื่องการงาน การเงิน ความรัก และทุกๆปัญหาก็จะมากองรวมกันอยู่ที่จิตใจฝ่ายเดียว
แล้วพวกเราจะบริหารจัดการ หรือหาทางออกให้กับชีวิตตนเองอย่างไร
1.เลือกปลิดชีวิตตนเอง อาศัยเหล้ายา หรืออาศัยยาเสพติด
แต่ถ้าเลือกเดินทางนี้กัน และที่ไปของจิตคือทุคติภูมิ หรือจิตจุติอบายภูมิ หรือนรกภูมิอย่างเดียว
2.เลือกปฎิบัติธรรม หรือหันหน้าเข้าหาธรรม
แต่ถ้าเลือกเดินทางนี้กัน จิตก็มีโอกาสได้พบกับทางสว่าง คือทางสติปัญญา และมีที่ไปของดวงจิตก็คือ สุคติภูมิ หรือจิตจุติสวรรค์ พรหม หรือพระนิพพาน เป็นต้น

ต่อไปนี้ขอให้พวกเราได้โปรดนำจิตของตนไปสู่สุคติ หรือเดินทางสายมรรค ผล พระนิพพาน เป็นที่ไปของจิต ตั้งแต่เนิ่นๆกันด้วยเถิด
อย่าให้ดวงจิตของเราไปตามยถากรรม หรือแล้วแต่ดวง หรือแล้วแต่กรรมเวร

และพวกเราควรยึดพระรัตนตรัยเป็นสรณะเป็นที่พึ่ง เป็นที่ระลึกสูงสุด
ทั้งยามปกติ และยามคับขันนำทางชีวิตกัน
หรือ ทำจิตเกาะพระกัน
เพราะถ้าจิตเกาะพระได้แนบแน่นดีแล้ว จิตก็จะทรงสมาธิ หรือทรงฌานได้ไว
และด้วยจิตที่ขณะทรงสมาธิ ทรงฌานกันอยู่นั้น เราก็จะไม่รู้สึกว่าตนเองเป็นทุกข์
และขอให้พวกเราสังเกตดูได้ด้วยตนเอง ก็คือหลังจากจิตนิ่งสงบดีแล้ว จิตใจของเราก็จะเกิดปิติ สุข อิ่มเอิบใจ เป็นต้น
(ขอเอาใจช่วยสำหรับผู้มาใหม่ หรือทำจิตเกาะพระกันยังไม่ได้)
สำหรับผู้ใดที่มีความทุกข์ใจกัน ก็ขอให้พวกเราเข้ามาในกระทู้นี้กัน
เพราะกระทู้นี้เป็นกระทู้สำหรับทุกๆท่าน หรือกระทู้พี่ๆน้องๆ มิใช่เป็นของผม

" จงอย่าหัดเอาชนะธรรมชาติ หรือผู้อื่น จงเอาชนะใจของตนเอง "
" ถ้าเรายิ่งเอาชนะธรรมชาติ หรือผู้อื่น เท่ากับเราแพ้ "
" เพราะเราไม่สามารถเปลี่ยนธรรมชาติ หรือผู้อื่นได้ แต่เราเปลี่ยนที่จิตของตนเองได้ "​

ทำไม??? มาลงกันตรงนี้ทุกทีเลย คือ จิตเกาะพระ...

 

ชอบคุณ คราฟ คุณ Kim Oonso สำหรับภาพ กดไลก์3ที กดเลิฟ 3หน ครับ^__^

 

รายงานตัว

ดวงจิตทิพย์อัญมณีขอน้อมกราบสมเด็จพ่อองค์ปฐม พระพุทธเจ้าทุกพระองค์จนถึงพระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน และพ่อแม่ครูบาอาจารย์ทุกท่าน

อัญมณีหรือคุณน้องหนู สมาชิกกลุ่มจิตบุญ มารายงานตัวแล้วค่า

^/\^

 

ขอบคุณคุณเพ็ญ ที่นำสำเนาคำตอบมาให้อ่านกันค่ะ มีปัญตรงกับคำถามท่านอื่นๆที่อ่านมาค่ะ รู้แล้วที่ลินดาภาพไม่ชัดสักทีเพราะโลภมากเล่นมองท่านทั้งองค์ กะจะมองให้ชัดทั้งองค์เลย อิอิ ท่านก็มาทั้งองคื แถมเราก็พยยามจะจำรายลเอียดบนใบหน้าอีกต่างหาก ยิ่งจะจำใบหน้าท่านก็ยิ่งทำหน้ามัวๆ เราเลยไปจับมือท่านแทน เห็นที่มือบ่อยๆเราเลยเปลี่ยนภาพ เพราะเราต้องการเห็นหน้าชัดๆก็เลยเปลี่ยนภาพซะเลย เปลี่ยนมาสามภาพแล้ว เด๊่ววันนี้จะเปลี่ยนภาพองค์เดิมแต่มุมใหม่ คราวนี้จะตามใจจิตละนะเห็นตรงไหนบ่อยๆก็จะเกาะตรงนั้นละนะ อ้อตอนที่เกาะภาพที่สามนะคะจะจับท่านได้บ่อยๆตอนออกกำลังกายค่ะเหมือนท่านมาอยู่ในหัวเราเลยค่ะก็มาทั้งองค์เลยแต่ก็แบบภาพรวมไม่ค่อยชัดเหมือนเดิม มีบางครั้งที่จะเห็นใสๆเราก็จะไพล่ไปคิดว่าคงจินตนาการไปเอง เฮอๆ ต้องไม่สงสัยใช่มั้ยคะ
ขอบคุณ ูคุณภูที่นำธรรมมะมาอบรมพวกเราค่ะ จัดมาได้เรื่อยๆนะคะคอยอ่านอยู่ตลอด อ่านก็เข้าใจค่ะ แต่จิตเรานี้ยังไม่แ่ก่กล้าต้องยํ้าๆเข้าไปบ่อยๆขนาบอย่างใกล้ชิดอะไรทำนองนั้น
ขอบคุณคุณดัชนีสำหรับกำลังใจ
ขอบคุณน้องคิมสำหรับภาพพระสวยๆค่ะ
ขอบคุณทุกท่านที่มาแชร์ประสบการณ์ จิตเกาะพระค่ะ

 

เกาะพระกันได้หรือเปล่า? ​

ทำต่อไปอย่าหยุดนะ เกาะพระจะช่วยทรงสมาธิ ทรงฌานให้ได้ต่อเนื่อง จิตจึงจะยกไว
ที่สำคัญทำสติตามฌานให้ทันกันด้วย
เกิดอะไรขึ้นก็กำหนดรู้ รู้ วาง รู้ วาง อย่าติดสงสัยมาก
เพราะความลังเล ความสงสัยเป็นนิวรณ์หนึ่งในห้า
ลังเลมาก สงสัยมาก หรือคิดมาก ก็จะติดมาก
เดี๋ยว! จิตไม่ก้าวหน้า และไม่เจริญในธรรมเท่าที่ควร
มีอะไรติดขัด สงสัยให้ถามกันเข้ามา เพราะมีผู้รู้ในนี้ช่วยกัน(แย่ง)ตอบเยอะแยะ

และถ้าเป็นไปได้ขอให้ส่งการบ้านการปฏิบัติจิตเกาะพระบ่อยๆยิ่งดี
ผม และชาว(จิต)เกาะพระ มิได้แค่ช่วยยกจิตกันเพียงอย่างเดียว
เพราะพวกเรามีจุดหมายปลายทางเดียวกัน คือช่วยดันทุกๆดวงจิตให้เป็นอริยบุคคล

พวกเราคือ ผู้ปฎิบัติธรรม(อย่างชัดเจน) ที่จะนำการปฎิบัติเพื่อความหลุดพ้นแห่งกองทุกข์ทั้งหลาย ทั้งปวง และวัฎฎสงสาร คือการเวีนว่ายตายเกิด
นี่คือเป้าหมายสูงสุดของพระพุทธศาสนา ของผู้ปฎิบัติธรรมทุกท่าน

เพราะฉะนั้นแล้ว ถ้าหากผู้ประสงค์ หรือต้องการในแนวทางเดียวกันก็คือ
เป็นผู้ปฎิบัติธรรมอย่างมีจุดหมายปลายทางอย่างชัดเจน หรือปฎิบัติธรรมเพื่อให้ถึงซึ่งพระนิพพานกันชาตินี้ฯ

และขอให้ทุกๆท่าน จงพร้อมยกจิตพร้อมๆกันตามนี้ด้วยเทอญ...

 

ถามกระทู้เตรียมตัวแบบไหนเพื่อรับมือภัยพิบัติ

สวัสดีคะ เพิ่งได้ดูแล้วเตรียมตัวหนีไม่ทันแน่ๆๆๆๆๆๆๆเลยอยากรบกวนถามว่าจังหวัด ยโสธร น้ำท่วมไหมคะและหลังจากนั้นจะทำอย่างไรควรไปหลบภัยที่ไหนถึงจะปลอดภัยและควรเตรียมตัวอย่างไร ขอขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำตอบ

 

ใช่ค่ะ คุณลินดาเข้าถึงกระแสจิตแล้วค่ะ ที่เล่ามาทั้งหมดน่ะ จิตเกาะพระแล้วค่ะ ทำต่อไปค่ะ จิตจะจับพระได้แนบแน่นกว่านี้ และที่เล่ามาว่าจับภาพพระได้ขณะออกกำลังกายอยู่นั่นก็ใช่เลยค่ะ ที่ย้ำกันบ่อย ๆ ว่าพยายามเกาะกันให้ได้ทั้งกลางวันกลางคืน แม้ขันธ์ห้าจะทำการงานทางโลก แต่ให้จิตเกาะพระ จิตมองเห็นพระ แม้หลับก็หลับอยู่กับพระ อย่างที่คุณลินดาเล่ามาน่ะถูกแล้วค่ะ

คุณลินดาผ่านการฝึกจิตจับภาพพระในระยะแรกมาแล้วคือนึก/คิด/เพ่ง/ดู/จ้อง/มอง = ฌาน 1

ตอนนี้จิตกำลังเข้าฌาน 2 แล้วค่ะคือมีอารมณ์คิดถึงพระ นึกเห็นพระ นึกห่วงพระ ถ้าไม่จดจ่อดูภาพก็เกรงว่าภาพจะหาย เอ่อ อธิบายคร่าว ๆ ก่อนค่ะ เดี๋ยวจะงง

ทำต่อไปนะคะ จิตของคุณลินดากำลังละเอียดขึ้นเรื่อย ๆ ค่ะ มีอะไรสงสัยรีบส่งคำถามเข้ามานะคะ

เอ่อ ขอภัยค่ะ คนเขียนเป็นพี่เพ็ญค่ะ แต่ดันไปเข้ารหัสของคุณน้องหนู-อัญญะมณี

 

สติ
สติสัมปชัญญะ
สติปัญญา​

สติ หรือความรู้สึกตัว
เราจะต้องมาเรียนรู้ให้ชัดเจน ก่อนมาเรีนรู้เรื่องจิตกัน

ผมขออนุญาตกราบเรียนทุกๆท่านด้วยความเคารพ สำหรับผู้รู้ ภูมิธรรม ภูมิปัญญาสูงกันแล้ว ขอให้ท่านมองผ่านเรื่องนี้ไป
เพราะผมจะกล่าวถึงท่านที่กำลังทำจิตเกาะพระกันอยู่ ณ.ขณะนี้
พวกเขาอยากทำกันได้ และผมก็หวังเช่นนั้นเหมือนกัน
คนส่วนใหญ่ไม่ค่อยจะมีกำลังใจกันมากนัก ไม่ค่อยมีอะไรให้จิตยึดเหนี่ยวกัน
เพราะฉะนั้นขอให้ทุกๆท่านจงถือเอาโอกาสนี้ จิตเกาะพระนี้กัน เพื่อยึดพระรัตนตรัย หรือยึดพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์

แต่ก่อนพวกเราจะปฎิบัติเพื่อการละ ปล่อย วางกัน
เราต้องนำจิตตนไปยึดพระรัตนตรัยเป็นสรณะ หรือเป็นที่พึ่งทางใจกันเสียก่อน หรือก่อนทำำจิตเกาะพระ

เราต้องมาเรียนรู้เรื่อง สติกันเสียก่อน
เพราะมีบางท่านดููเหมือนๆจะมีสติกัน สรุปแล้วคนส่วนใหญ่มี แต่ไม่มากพอ
เราจึงไม่สามารถเอาชนะกิเลสฝ่ายต่ำของตนได้
เราจะต้องปลูกสติตัวน้อยๆให้เติบโต หรือเราเรียกกันว่า "สติสัมปชัญญะ"

สติสัมปชัญญะนี้ถึงเอากิเลสของเราอยู่ เพราะกิเลสหยาบมันหนาเกินไป

สติสัมปชัญญะ หมายถึง ความรู้สึกตัวทั่วพร้อม รู้ทุกอิริยาบถ หรือความไม่เผลอ
สติ เป็นธรรมชาติชนิดนึง ที่เกิดขึ้นพร้อมกับจิต ดับพร้อมกับจิต ซึ่งจะอาศัยอารมณ์เดียวกับจิต ที่เรียกว่าเจตสิก นั่นเอง แต่เป็น เจตสิกฝ่ายดีงาม
เป็นธรรมที่มีอุปการะ เกื้อกูลในการทำความดี เป็นสติที่มีปัญญาสนับสนุน และจะทำให้น้อมนำเข้ามาดูจิตตนเองได้โดยง่าย

แต่ถ้าเรามีสติไม่เพียงพอ เราก็มักจะหลงกันโดยไม่รู้ตัว
เช่น เวลาคนอื่นทำชั่ว ทำไม่ดีก็ไปติเตียนเขา นินทาเขา ไม่ชอบ ไม่พอใจ แต่หารู้ไม่ ตนเองนั้นก็หลงอยู่แต่ รัก โลภ โกรธ หลง หรือถือตัว ถือตนอยู่โดยมิรู้ตัวเอง เป็นต้น

เพราะฉะนั้นเมื่อเรามีสติสัมปชัญญะ รู้เท่าทันอารมณ์ที่เกิดขึ้น เราก็จะมีปัญญา รู้ทันจิต รู้ทันอารมณ์ ก่อนที่จะมีอะไรมาวิ่งชน หรือกระทบจิตของเรา
เราจำเป็นต้องรู้ เรียนรู้เรื่องสติ สติสัมปชัญญะ สติปัญญา
การฝึกสติในเบื้องต้นนั้น เป็นการฝึกจิตในระดับสมถะ
และขั้นต่อไป จึงฝึกสติสัมปชัญญะเพื่อให้เกิดปัญญา หรือเรียกกันว่า วิปัสสนากันต่อไป

คนส่วนใหญ่ตั้งใจปฎิบัติกันนะ แต่มีหลายท่านยังไม่ค่อยเข้าใจ(ตนเอง)
ก็เลยมองข้ามสติตนเองไป คือจ้องจะเอา/จับ/ยึด/เกาะ/แต่ภาพพระกัน
บางท่านก็ทำได้ดี แต่บางท่านทำไม่ได้
ที่อธิบายกันเยอะๆนี่ ไม่ใช่อะไรหรอก เพราะอยากให้เข้าใจกันมากๆ อยากให้ทำกันได้เยอะๆ เพราะ ทุกอย่างก็ล้วนแต่เป็นประโยชน์แก่ตนเองแทบทั้งสิ้น

ปัญหาคนส่วนใหญ่ที่ทำกันไม่ค่อยจะได้นั้น เกิดจาก
1.สติตามไม่ทันจิตกัน จึงมีปัญหาตามามากมายก็คือ ความลังเล สงสัยในการปฎิบัติ และสิ่งนี้เองจะทำให้เกิดความล่าช้า
2.(ต้อง)รักษาศีลให้ครบบริบูรณ์ อย่างน้อยศีล5
พวกเราถึงจะมาทำบุญภายในกัน หรือเดินทางเข้าสู่มรรค ผล และนิพพานกันต่อไป

ด้วยความเคารพ และปรารถนาดีกับทุกๆดวงจิต

 

ขอบคุณค่ะ คุณเพ็ญ พอเริ่มตั้งแต่วันแรก ก็คิดถึงพระมาตลอดค่ะ เวลาดูหนังก็คิด นั่งก็คิด ก่อนนอนก็คิด ตื่นกลางดึกก็คิด บางทีดึกๆตื่นมาก็ลุกมาดูท่านที่จอคอมพ์แล้วก้คิด ตื่นก็คิด ระหว่างวันบางทีเปิดคอมพ์นั่งจ้องท่านแล้วหลับตาคิด ลืมตามาดูใหม่หลับตาแล้วก็คิด ระหว่างวันทำกิจกรรมใดๆก็คิดเป็นระยะๆ คิดเพ่งไปเพ่งมายิ่งเห็นหน้าไม่ชัด จึงเปลี่ยนภาพมาสามภาพแล้วอย่างที่เล่าข้างต้นค่ะ มาเล่าย้อนหลังอีกที ตอนนี้กระจ่างแล้วว่าเกาะติดตรงไหน ก็ได้เกาะให้แน่นๆอย่าปล่อย อิอิ หวังว่าคงเข้าใจไม่ผิดนะคะ ภาพที่สี่ล่าสุดเป็นภาพนี้ค่ะ นอกจากท่านจะงามแล้ว เรายัง ติดใจเพชรตรงมงกุฏด้านหน้าอ่ะค่ะ

 

สวัสดีครับ
นี่สงสัยจะเข้ากระทู้ผิดแน่ๆเลย
คุณไอรัชฎาครับ คุณต้องไปถามอ.อัญญาสิทธิ์แล้วครับ
เพราะที่นี่เตรียมแต่จิต เพราะมีคนบอให้เตรียมกายกันเยอะแล้ว
เรียกได้ว่า มัวแต่ไปเตรียมตัว เตรียมร่างกายกันหมด จิตคนส่วนใหญ่ที่มีสติไม่เพียงพอนั้นจึงต้องพาร่างกายหนี โดยไม่คิดชิวิตกันในตอนนี้
ผมเห็นใจนะครับ

ขอให้คุณเตรียมกาย และก็เตรียมใจไปพร้อมกันด้วย
ขอให้เปลี่ยนจากตื่นเต้น ตื่นตูม ตื่นตระหรก หรือตกใจ เป็นการเตรียมภันกันแบบคนที่มีสติปัญญา คือตระเตรียม ตระหนัก รู้ตัวทั่วพร้อมกันจะดีกว่าไหม๊???

นี่ก็เป็นตัวอย่างหนึ่ง ขอให้เป็นอุทาหรณ์กันนะครับ
ถ้าพวกเราทำจิตเกาะพระกันไปเรื่อยๆ เดี๋ยวจิตนิ่งกันเมื่อไหร่
ท่านก็จะมีสติปัญญากันเอง และสติปัญญานี้จะทำให้พวกท่านรอดจากภัยพิบัติกันอย่างไร โปรดติดตามชมกันต่อไป
แต่ขอเกาะพระให้ติดแนบแน่นกันจริงๆ นะครับ

เมื่อจิตเกาะพระแนบแน่นแล้ว จิตท่านจะนิ่งสงบ และมีปัญญาที่จะคิดออกกันว่า เราจะทำอย่างไรกับตนเอง เมื่อภัยพิบัติมาถึงกันจริงๆ
ขอให้ฟังหูไว้หูกันนะครับ อย่าไปเพิ่งรีบเชื่อ หรือไม่เชื่อ
ขอให้ระหว่างที่ตาหูติดตามข่าวสารกันไปนั้น ผมก็ขอให้ทุกท่านนำจิตไปเกาะพระ เกาะพระนิพพาน หรือนำจิตตนเองไปฝากพระดูแลก่อนจะดีกว่าไหม๊???

สตินะ สติ ท่องกันไว้ให้แม่นๆ

 

กราบขอบพระคุณ คุณภู และคุณเพ็ญ มาก ๆ ค่ะ ได้อ่านเรื่องของคุณเพ็ญ ในหน้า 23 แล้ว จะพยายามทำด้วยความเพียรต่อไปค่ะ

 

แหม๊!!!
สนุกเจงๆ เรื่องรักแท้ แพ้ใกล้ชิด แต่ใกล้ชิดแพ้ลูกตื้อกันจริงหรือเปล่า
ไปชม ไปติดตามกัน
จากเรื่องเล่าประสบการณ์ต่างๆจาก ชาวจิตเกาะพระ กันนะครับ

ระหว่าง "จิตเกาะพระ" กับ "ดอกส้มสีทอง"
ว่าเรื่องไหน??? สนุกกว่ากัน..เห่อๆ

แหม๊! จิตคนนี่มันหยั่งไม่ถึงกันจริงๆนะ ยิ่งกว่าหยั่งในท้องทะเล มหาสมุทร
จิตนั้นฝึกยาก แต่เราก็ต้องฝึกนะ
เพราะตัวทุกข์นั้นก็อยู่ที่ร่างกายของเราเอง
มาหัดเรียนรู้จิตเกาะพระกันไปก่อน แล้วท่านจะค่อยๆเข้าใจเรื่องจิตตนเอง
เราจึงจะเข้าใจตน ผู้อื่น และเข้าใจโลก
เมื่อจิตตนเข้าใจทุกข์แล้ว จิตจึงวางกับทุกสิ่งได้
และต่อไปเราก็จะเป็นคนสุดท้ายที่จะไม่ต้องรู้สึกว่าตนเองเป็นทุกข์

โดยเฉพาะทุกข์ทางใจ

 

ท่านว่ากระทู้นี้แปลกไหม???​

จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ สวนกระแสกับกระทู้อื่นๆเขา
พวกเราเคยสังเกตกันบ้างมั๊ย!

กระทู้นี้พยายามชี้นำให้พวกเราเห็นว่า เรากำลังค้นหาความจริง หรือกำลังค้นหาดวงจิต
แต่มีจำนวนอีกไม่น้อยเลยทีเดียว... ที่กำลังพากันหนี ความจริง
หรือ กำลังจะพากันหนี ความตาย

แต่ถามว่าชาวจิตเกาะพระนั้น ตายเป็นไหม๊?
ตอบว่า...ตายเป็นครับ เพราะไม่มีผู้ใดหนีความตาย หรือก้าวพ้นโลกแห่งความตายกันได้หรอก

ผมไม่ได้ห้ามให้พวกท่านหนีตายกันนะ
แต่กำลังจะบอกกับท่านว่า ในระหว่างหนีตาย หรือระหว่างรอภัยพิบัติ(ว่ามันจะเกิดหรือไม่เกิดกันอยู่นั้น)
ผมขอให้พวกท่านทั้งหลายจงหยุดคิด และมีสติกันก่อน

ในระหว่างเตรียมข้าวของ เตรียมกาย และรอภัยพิบัติฯ
ทั้งผู้ที่มีโอกาสหนี และไม่มีโอกาสหนี

และในขณะที่จิตของท่านกำลังกระวนกระวายใจกันอยู่นี้
ผมขอแนะนำให้ท่านมาฝึกทำจิตเกาะพระไปพร้อมๆกันจะดีมั๊ย!!!
(ลองไปคิดกันเอาเอง)

เพราะถ้าตัวเรา(ร่างกาย)รอด แต่ถามว่าจิตของท่านรอดกันไหม๊???
และทำใจพร้อมยอมรับกันหรือเปล่า???
กับการสูญเสียกับคนที่เรารัก สิ่งของ บ้านเรือนที่เราเคยอาศัยอยู่กันมาจะชั่วชีวิต ต้องมาพลัดพราก สูญเสีย หรือตายจากกันไปในชาตินี้

เพราะเคยได้ยิน ไ้ด้ฟังพระอริยเจ้าท่านว่า ภัยพิบัติในครั้งนี้ตายกันก็เยอะ แต่พวกที่รอดตายกัน ก็เป็นบ้า เป็นบอกันเยอะ

แต่ถามว่าถ้ากายท่านรอด แต่จิตไม่รอด อย่างนี้เขาเรียกว่า ตายทั้งเป็นหรือเปล่า?
ยิ่งกว่าตายจริงกันจริงๆเสียอีก
แต่ถ้าผมนะ เลือกตายแต่กว่าอยู่ ถ้ารอดมาได้ แต่ต้องกลายเป็นคนบ้าๆบอๆกันแบบนี้

ลองไปคิดเป็นการบ้านกันเอาเองนะครับ

ด้วยความหวังดี และปรารถนาดี
จากชาวจิตเกาะพระ เกาะบุญ และเกาะพระนิพพาน

 

ขอบอกใบ้ให้กันอีกนิดนึงก็ได้ คือ...
ถ้าภัยพิบัติมากันจริงๆละก้อก็ขอให้พวกท่านไปรอกันที่สถานที่อันศักดิ์สิทธิ์
(อันศักดิ์สิทธิ์)

ตรงนั้นแหล่ะ!
แล้วจะมีผู้นำพาท่านให้รอดพ้นกันได้
ถึงจะเป็นที่ที่ต้องเสี่ยงอันตรายกันก็ตามที
และก็อย่ามาถามกันนะว่า ใคร???เป็นผู้นำพาให้รอด (ถึงเวลานั้นท่านก็จะทราบเอง)

(บอกไปแล้วว่า สำหรับผู้ที่รอดชีวิตนั้นจะต้องเป็นผู้ที่รักษาศีล5บริบูรณ์เป็นอย่างต่ำ หรือเป็นดีมีคุณธรรมกันเท่านั้น)

เพราะพระ หรือธรรมะได้จัดสรรให้กับทุกๆท่านแล้ว โดยไม่มีการลำเอียง
(คนดี แต่ไร้เงินทอง ก็ต้องตายลูกเดียวอย่างนั้นหรือ?)

โปรดเข้าใจกันเสียใหม่นะ...

ปล.แต่เมื่อถึงเวลานั้นมาถึงกันจริงๆ แล้วเราจะไปถึงสถานที่นั้นกันทันรึเปล่ากันเท่านั้นเอง
เพราะว่า เมื่อเวลานั้นมาถึงกันจริงๆ ต่างคนก็ต่างหนีเอาตัวรอดกัน ถนนหนทางก็จะเต็มไปด้วยผู้คนมากมาย เช่น กทม.ยามปกติรถยังเยอะ ยังติดมากขนาดนี้กัน แล้วท่านลองนั่งหลับตาคิดดูเอาเองนะว่า แต่ถ้าเหตุการณ์ที่ว่านี้เกิดขึ้นจริงๆ มันจะมั่วกันขนาดไหน
และมาถึง ณ.ขณะนี้รบ.ก็ไม่ได้เตรียมซ้อมฉุกเฉินกัน
นี่เห็นมีแต่ภัยธรรมชาติแจ้งเตือนกันมาเป็นระยะๆเท่านั้นเอง
เช่น เหตุการณ์น้ำท่วม แผ่นดินไหว สึนามิ เป็นต้น
(เตรียมสติกันเยอะๆนะ)

ถึงอย่างไร เรามาทำให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์มาสิงสถิตย์ หรือมีพระอยู่ภายในใจของตนไม่ดีกว่าหรือ???

คือทำจิตเกาะพระ

(ถึงว่าหมู่นี้ หูผมได้ยินพระสวดมนต์เป็นหมู่เหล่า เสียงดังชัดมากมาจากข้างบน มาร่วมเดือนแล้ว)

 

สวัสดีค่ะ คุณภู เกษเป็นน้องใหม่ในบอร์ดนี้ค่ะ ตามอ่านมาตอนนี้ถึงหน้าที่ 4 แล้วค่ะ ชอบจังเลยค่ะสำหรับคำแนะนำดีๆ สาธุ อนุโมทนาบุญกับธรรมทานนะค่ะ อ่านแล้วเข้าใจง่ายค่ะ เกษก็เป็นคนหนึ่งที่อาจจะเรียกได้ว่า เป็นนักรบไม่มีตำรา จะเน้นปฏิบัติมากกว่า ส่วนปริยัติมาอ่านเอาตามหลังค่ะ อิๆๆ แต่ก็ยังเดินเตาะแตะอยู่ค่ะ ยังไม่เก่งเลย ยังหาผู้นำทางอยู่ค่ะ ขอฝากตัวฝากอีเมล์ maneekes@yahoo.com ไว้เป็นญาติธรรมด้วยสักคนนะค่ะ เผื่อได้มีข้อซักถามทางธรรมมะ(แบบง่ายๆ แต่ได้ผลมาแล้วจากคุณภู ที่ว่าไม่เคยไปหัดนั่งที่ไหน แต่สามารถทำให้จิตเป็นสมาธิได้ตลอดเวลา) สาธุ ในบุญอีกครั้งค่ะ สาธุๆๆ

 

ขอให้เรามีสติให้มั่นกับเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นนี้ให้ดี

 

สวัสดีและยินดีต้อนรับครับ

ใครส่งเธอมาอีกนะ
เจออีกคนละ นักรบไร้ดาบ แห่งกองทัพธรรม

นักรบไร้ดาบในที่นี้ หมายถึงเอาสติปัญญาไปรบราฆ่าฟันกับกิเลสตน
ถ้าเปรียบสมัยนี้ก็คือ นักวางแผน(ฝ่ายพลเรือน) หรือเสนาธิการ(ฝ่ายทหาร)

มีผู้ใดเคยฟังธรรมะของหลวงพ่อฤาษีลิงดำบ้าง ท่านกล่าวว่า...
ตำราไม่ต้องไปอ่าน ไปท่องให้มันมากนักหรอก ให้ดูจิตเยอะๆ
เพราะธรรมะที่เราจะได้กันนั้น มันอยู่ข้างในจิตตนเอง มิใช่ที่ไหน หรือที่ใคร

แต่ถ้าผู้ปฎิบัติใหม่ๆ เราจำเป็นจะต้องอาศัยการเข้าหาครูบาอาจารย์ ให้ท่านแนะนำให้ถูกต้องในหลักการปฎิบัติเสียก่อนก่อน
และต่อไปเมื่อท่านทำกันได้แล้ว รู้แล้ว เห็นแล้ว เราก็นำไปเทียบกับตำรากันดูภายหลังก็ได้ เพื่อปรับให้ถูกต้อง หรือเป็นไปในแนว ทิศทางเดียวกัน

และธรรมะที่พบภายในจิตนั้น ก็ไม่ต่างจากพระไตรปิฎก หรือ 84000พระธรรมขันธ์มากนัก เพราะผู้ที่ถึงธรรม หรือบรรลุธรรมก็คือจิตพุทธะอันเดียวกัน
เพราะการเข้าไปถึงจิต หรือเข้าไปถึงธรรมชาติแห่งจิต แห่งสัจจธรรมนั้น
ที่คนส่วนใหญ่เรียกกันว่า พบสภาวธรรม คือที่ได้มาจากภาวนามยปัญญา
คือรู้เห็นด้วยสติปัญญา หรือเห็นตามความเป็นจริง

ตำรา ทฤษฎี หรือวิธีการนำเพื่อไปปฎิบัติกันอีกทีนึง หรือเรียกกันว่า ปฎิยัติ หรือธรรมปฎิยัติ ก็ได้มาจากธรรมปฎิเวธ(ผลสำเร็จ หรือบรรลุธรรม)
และธรรมปฎิเวธ ก็ได้กันมาจากธรรมปฎิบัติ หรือ ได้มาจากการปฎิบัติธรรม นั่นเอง

ที่พูดกันเสียยาวเลย เพราะเรามิใช่นักบวชอาชีพ แต่เราเป็นฆราวาส จึงมีเวลาไม่มากนักในการปฎิบัติธรรมกัน
พวกเราจึงไม่มีโอกาสไปสัมผัสมรรค ผล นิพพานกันเลย นอกจากนักบวชอาชีพ หรือบรรพชิตอื่นๆกัน

แต่...แต่...ตอนนี้พวกเรามีโอกาสอันดีแล้ว ที่เราจะได้พบมรรค ผล นิพพานกัน เพราะพวกเราพากันบวชจิต มิใช่บวชกาย
และวิธีนี้ได้ผลดีเกินคาด และไวดั่งใจนึก
เพราะเมื่อจิตเขาเกาะพระแนบแน่นอยู่ภายในแล้ว เราแทบไม่ต้องทำอะไรกันมาก แค่ให้เรามีแค่สติตามจิตให้ทันเพียงเท่านี้เอง และส่วนที่เหลือจิตจะปฎิบัติธรรม หรือจิตจะพิจาณาธรรมภายในจิตของเขาเอง โดยอาศัยจิตทรงสมาธิ ทรงฌานนั้น และในที่สุดจิตจะเข้าวิปัสสนาญาณกันในที่สุดกันได้
(ตรงนี้แหล่ะ! เป็นจุดเด่นของจิตเกาะพระ คือจิตจะวิปัสสนาธรรมภายในจิตตนเอง)
กายก็จะทำหน้ากับทางโลกเป็นปกติ แต่มีเพียงจิตตนเองเท่านั้นที่จะทำหน้าที่วิปัสสนาธรรมภายในจิตนั้นของเขาเอง
นี่คือความอัศจรรย์ใจแห่งจิต...

(ลองไปสอบถามเอาสำหรับผู้ที่ปฎิบัติจิตเกาะพระกันดูนะ มีหลายท่านให้ไปพิสูจน์กันเอาเอง หรืออย่าเพิ่งไปเชื่อง่ายๆ ให้ทดลองปฎิบัติกันดูกันก็ย่อมได้ดีใหญ่ แต่วิชาใหม่นี้ อาจจะยากแก่การเข้าใจสำหรับผู้ปฎิบัติกันใหม่ๆ แต่ถ้ามีปัญหาจากการปฎิบัติกัน ก็ให้รีบๆสอบถามกันมาไวๆ เพราะในอนาคตอันใกล้นี้ เราก็ไม่ทราบว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น)

และมีหลายท่านแล้วนะ ที่ทำแล้ว และสำเร็จโดยที่ตนเองก็ยังงงกันอยู่เลย
เดี๋ยวรอพบกับดวงจิตใหม่กันดูนะครับว่า พวกเขารู้สึกเช่นไร

และขอให้เธอไปบินเกาะหมู่ กับชาวจิตเกาะพระกันได้แล้ว
โดยไปแนะนำตัวกันที่ชาวจิตเกาะพระ โดยมีครูเพ็ญเป็นหัวโจก เอ๊ย! หัวหน้า(แก๊งค์)ในการปฎิบัติจิตเกาะพระ

เอ๊า! ครูเพ็ญรับไปเลย จับแต่งตัวให้เรียบร้อยนะครับ
natthapatpun@gmail.com