การปฏิบัติสมาธิเพื่อสุขภาพกายและจิตให้เหนือธรรมดาตามในทางพุทธศาสนา

แห ไม่รู้วูบหลับป่าวอ่ะฮะ ที่แยกๆได้ ก็สองแบบมั่งฮะ

อันแรก ก็ วูบ น่าจะจอดับ รู้อีกที เหมือนวูบไป อันนี้บางที เหมือนจะ เผลอไปนึกเรื่องอะไรไม่รู้ด้วย ดูเพลิน เหมือนดูนาน และ เหมือนไม่นาน

กับอีกอัน ค้าง บริกรรมหาย แต่ยังเหมือนดูอยู่ ไม่มีบริกรรม แต่ยังคงความรู้สึกได้มั่งฮะ

คงประมาณนี้อ่ะฮะ อ.บาส

ช่วงหลังๆ นั่งได้น้อยลงด้วย ไม่รู้มานะน้อยลงหรือเปล่า แหๆ

 

อันนี้เรียกว่าสมองดับคือการที่สมองถูกปิดสวิช แต่จิตยังทำงานอยู่เลยเป็นอย่างนี้นะครับ

 

อย่างนี้ดีหรือไม่ดีอ่ะฮะ แล้วต้องทำยังไงต่อฮะ ตอนนี้มานั่งบทสองละฮะ

 

เอาบุญมาฝากทุกท่านค่ะ วันก่อนได้ร่วมสร้างโรงเรียนปริยัติที่วัดบุ่งขี้เหล็ก เขมราฐ เพื่อเป็นห้องเรียนสำหรับพระสงฆ์และสามเณรรวม90รูปใช้ร่ำเรียนปริยัติ โดยจะสอนในช่วงเข้าพรรษาและก็เสร็จเรียบร้อยแล้ว วันนี้จึงไ้ด้ซื้อหนังสือเรียนนักธรรมตรี โท เอก อย่างละ5ชุด และถวายธงชาติไทย ธงราชินี ธงภปร และธงธรรมจักร อย่างละ73ผืน ด้วยอำนาจแห่งคุณพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ขอบุญนี้จงดลให้จิตของพวกเราทุกคนใส สว่าง สะอาด บริสุทธ์ และสำเร็จในธรรมเทอญ

จากนั้นก็ ขอมาส่งการบ้านบทที่1 ของช่วงก่อนหน้านี้นะคะ
-ภาวนา หายใจเข้า-ออก 1-100 ..รู้สึกว่าสงบได้แทบจะทันที่ที่ภาวนา และพอประมาณสิบกว่าคำภาวนาก็หาย(คงจะคล้ายคุณdaGas ) พอรู้ว่าหายก็เริ่มนับใหม่ก็หายก็เลยนับต่อก็หายเลยปล่อยเฉยสักครู่นับต่อจน100
-ภาวนา หายใจเข้าพุท-ออกโธ 1-100 ..พยายามตั้งใจให้ครบแต่ยังมีหายบ้าง
-ภาวนา หู ตา จมูก ลิ้น กาย ใจ - ใจ กาย ลิ้น จมูก ตา หู 10-100 ..รู้สึกว่าตัวเองที่ซ่าๆมันคล้ายเป็นกระแสไฟวิ่งไหลไปทั่วตัวจนร้อนแต่บริเวณหลังเย็นหรือร้อนก็ยังงงๆไม่แน่ใจคงเพราะโดนแอร์กระมัง^^
-ภาวนา หายใจเข้าพุธ-ออกโธ 10-100 ..รู้สึกนิ่งลงมีซ่าๆทั่วไป

..และเมื่อคืนตั้งใจนั่งดึกและขอ อ.บาส(ในใจ)ให้ช่วยตามมาตรวจ
แต่แล้วก็เหลวค่ะเพราะตัวเองไม่มีสมาธิเอาซะเลย ฟุ้งตลอดคืนมัวแต่คอยคิดทบทวนเรื่องที่คุยและทำกับเพื่อนๆ
_______อ.บาสช่วยแนะนำได้มั๊ยคะ? ว่าควรคิดอย่างไรให้สงบได้ทันที________
เมื่อก่อนเคยคิดว่าเราจะฟุ้งซ่านเพราะทำเรื่องไม่ดีหรือน่าละอาย แต่ที่จริงถึงเรื่องดีหรือไม่เราก็ฟุ้งมันได้ตลอด เพียงแต่มารู้ว่าก็ตอนที่เราต้องการให้หยุดฟุ้ง จะให้คิดรู้ตามว่าฟุ้งมันก็แค่รู้ว่าฟุุ้งแต่ก็ถึงความนิ่งสงบไม่ได้ เคยหยุดใช้โทรศัพท์และคอมพ์ไม่ติดต่อใคร ก็ดูจะดีขึ้นมาก และมีเวลาภาวนามากขึ้นด้วย..แต่วิธีนี้ก็คล้ายกับเราปลีกวิเวกจนเกินไปกลายเป็นเหมือนเราทำตัวไม่เหมาะพอดี ให้เวลากับเพื่อนและครอบครัวน้อยไป เหอๆพอคุยกันอีกก็ฟุ้งอีก เบื่อฟุ้งอะคะ ทำอย่างไรจะพอดีคะ ^^

มาให้กำลังใจทุกท่านที่ยังคงความเพียรไฝ่เรียนรู้นะคะ
และมาขอกำลังใจจากครูบาอาจารย์และเพื่อนทุกคนเช่นกันค่ะ^^

 

บาสเอย..

มีภิกษุร่างเล็ก และพระมหาวีระ ทีบาสเคยตรึกผ่านจิต และเล่าให้พี่ๆน้องๆฟัง
ท่านทั้งสองเป็นบุคคลที่ไม่อาจก้าวล่วงได้
การปฏิบัติในทุกศาสนาทุกนิกาย ล้วนพาให้ผู้ฝึก ก้าวสู่ความเป็นอริยะได้ แม้จะไม่ถึงที่สุด ก็ตาม

จริตรแห่งอริยะ ไม่อาจดูได้ด้วยตาเนื้อหรือตาใน แม้แต่อำนาจของฌาณและญาณ ในระดับ รูปและอรูป ก็ไม่อาจก้าวเข้าไปรับรู้ได้
การก้าวล่วงจึงมีแต่ขาดทุน

สถานะแห่งความเป็นอริยะ มีเพียงพระผู้มีพระภาคเจ้า แต่เพียงผู้เดียวเท่านั้น ที่รู้แจ้ง

แต่ข้าน้อยได้รับโองการมาให้ปฏิบัติหน้าที่หนึ่ง ที่กระทบกับคนหมู่มาก
และด้วยลักษณะของเนื้องาน อาจทำให้ข้าน้อย ก้าวล่วงในอริยะบุคคลได้ง่าย อันเป็นกรรมหนักติดตัว
เพื่อให้งานลุล่วง และไม่ให้ข้าน้อยก่อกรรม
ข้าน้อยจึงได้รับไลเซ่น(พร)พิเศษบางส่วน ให้ได้รับรู้สถานะบุคลที่ไม่อาจก้าวล่วงได้ เพื่อระงับการก่อกรรมดังกล่าว

ดังนั้นขอให้บาส น้องเรา จงระงับในอกุศลกรรมที่ก่อ โดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์เถิด

 

อันนี้ทราบแล้วครับ ผมทราบมา 2-3 วันแล้วเรื่องที่ได้รู้ได้เห็นมา จริงยิ่งมายิ่งรู้เยอะขึ้นเห็นมากขึ้น

แต่ที่รู้ที่เห็นเนื่องจากให้ข่มใจตัวเอง รู้ทางใจตัวเอง ยิ่งรู้มาก กับต้องยิ่งช่วยมาก ช่วงนี้เจอแต่คนเป็นมะเร็ง 555

ช่วยได้หลายคนแต่คนที่ช่วยแล้วเค้าก็สมควรช่วย ไม่ได้บอกว่ารักษาได้แต่เป็นเพราะเขาเหล่านั้นต้องหาย

จิตรู้ยิ่งมายิ่งรู้ ยิ่งรู้ยิ่งเกิดปัญญา ก่อนนี้เบื่อหน่ายคนเดียวนี้กลับวางเฉย พูดได้ก็พูด พบเจอก็ช่วย ไม่พบ ไม่เจอ ไม่มีบุญ

ไม่เห็นกรรม แต่ เห็นธรรม

 

วันนี้ได้ โอนตังค์ ช่วยค่ารักษาพยาบาล พ่อท่านชื่น 251 บาท ผ่านธนาคารออมสิน แล้วบังเอิญได้ไปไหว้พระบรมสารีริกธาตุ ที่ตึกจามจุรี ไหว้หุ่นขี้ผึ้งหลวงพ่อ... หลวงปู่ทั้งหลาย...เกิดอาการน้ำตาจะไหล ตอนไหว้รูปปั้น บางองค์ ได้กลิ่นหมากด้วย... ขอให้ทุกท่านได้อนุโมทนานะคะ

สมาธิไม่ถึงไหนค่ะ ไม่มีไร รายงาน...ได้แต่อ้อนๆๆ ขอๆๆ แต่กลายเป็นว่า ยิ่งขอ ยิ่งขี้เกียจ:d แต่ก็ยังหน้าด้าน ขอ 555

 

เมื่อวันเสาร์ได้ไปร่วมงานบวช ที่ชัยภูมิมา

มีโอกาสได้ทำบุญไหว์พระ

นำบุญมาฝากทุกท่านครับ

 

เมื่อครั้ง อ.ตาที่สามยังอยู่ ในช่วงท้ายๆ
พวกเราชอบนั่งวัดปริมาณบุญบาปกัน
คนนั้นมีบุญแค่คอ มีบาปสูงเท่าเข่า
คนนี้มีบุญสูงเพียงอก แต่บาปสูงกว่าเอว

หากใครมาหาอาจารย์ แล้วพบว่าบุญกับบาปมีปริมาณห่างกันไม่มาก อ.แกก็จะไล่ให้คนผู้นั้นไปทำบุญเพิ่ม

ช่วงนั้นจำได้ว่า อ.แกทักหมอสุวิว่า มีบุญต่ำกว่าคอหน่อยหนึ่ง และมีบาปประมาณขาอ่อน(บุญ ๗๐% บาป ๔๐%)
และ อ.แกก็ว่า บาส นี่ทำบุญดีฝึกเก่ง มีบุญท่วมหัว มีบาป เลยเข่ามานิดหนึ่ง(บุญ ๑๒๐% บาป ๓๐%)
ปัจจุบันหมอสุวิพบผู้มีบุญท่วมหัวอยู่บ่อยๆ จึงตั้งหน่วยวัดขึ้น
ถ้ามีบุญหรือบาป สูงเสมอหัว ให้มีค่า ๑ หน่วย(อาชวิน)
ดังนั้น บุญบาปของหมอสุวิสมัยก่อนนั้น บุญอยู่ที่ ๐.๗ หน่วย บาป ๐.๔ หน่วย
บุญบาปของบาส สมัยโน้น บุญอยู่ที่ ๑.๒ หน่วย บาป อยู่ที่ ๐.๓ หน่วย

หลังจาก อ.เสีย พวกเราก็ไม่ค่อยได้สังสรรน กันเท่าไร ต่างคนต่างฝึกสะสมบุญบารีกันเอง

ปัจจุบัน บาส น่าจะมีประริมาณบุญที่ ๑๕๐๐ หน่วยโดยประมาณ บาปก็ควรจะไกล้เคียงเดิม คือสัก ๐.๓-๐.๓๕ โดยประมาณ
หากทำผิดก่อบาปกรรมทำเข็ญสำมะเลเทเมาสุดๆ บาปก็ไม่น่าเพิ่มมากนัก อยางเก่งก็เพิ่มสัก ๐.๐๑-๐.๐๕ หน่วยเท่านั้น
หากไปช่วยเขาทำปาณาติบาต อย่างเก่งก็เพิ่มอีกสัก ๐.๐๕-๐.๑๐ หน่วยเท่านั้น

บาส น้องเราลองวัดปริมาณบุญบาปดูซิ ณ.วันนี้ น้องเรามีบุญบาปอยู่ที่ระดับเท่าไร
พิจารณาดูซิ
บุญที่เพิ่มขึ้น อย่างผิดปกติเป็นเพราะเหตุใด
บาปที่เพิ่มขึ้น อย่างผิดปกติเป็นเพราะเหตุใด

หวังว่าน้องเราคงหาคำตอบและกำหนดทางเดิน และแก้ไขได้
(อย่าบอกว่า วางอุเบกขา ช่างหัวมันนะ)

 

อ.สุวิ คะ diya อยากวัดปริมาณบุญบาปของตัวเองได้อย่างอ.สุวิ บ้างจัง อีตอนนี้ก็ใช้จิตชั่งตวงวัดเอาเอง
ส่วนมากก็เข้าข้างตัวเองด้วยล่ะค่า 5555

 

ปลูกต้นไม้ หมั่นรดน้ำ ใส่ปุ๋ย ที่สำคัญต้องให้เวลา กันนิดนึงนะ

 

ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ;38

 

ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหิ พระธรรมอันผู้บรรลุจะพึงรู้เฉพาะตัว รู้บุยณุ้กรรมทำเพื่ออะไร เพียงแต่เพิ่มความประมาทแก่ตน

เพียงระลึกอยู่ทุกลมหายใจเป็นพอ ถึอบุญถือกรรม ถือบุญถือบาปก็วางอายตนะไม่ลงยึดมั่นถือมั่น ก็ล้วนพามาแต่ความเสื่อม

ทุกสิ่ง ที่มี ที่ได้ ที่รู้ ที่เห็นนั้นล้วนไม่ใช่ตัวของเรา

 

ช่วงนี้ทำงานเยอะ เข้าไปในเถรสมาคม ได้เข้าไปเจอพระผู้ใหญ่เยอะ ได้ควารู้ได้ธรรมมะ ได้เห็นธรรมชาติของคน

ได้รู้ถึงคำว่า สมณศากยบุตร จริงเป็นอย่างไร ได้พบเห็น ผู้ที่บำรุงศาสนาได้รู้ถึงการเป็นพระแท้จริงยากเพียงใด

ได้รู้ว่าวัตตัวเรานั้นน้อยเพียงใด ได้รู้สิ่งที่เรารู้กับ พระธรรมที่ทรงรู้นั้นต่างกันเพียงไร

 

เห็นพี่หมูแวบๆ ก็เลยมาทักทายครับ อีกซักพักพี่หมูคงได้เป็นลาพีบุคคลคือพู้ที่ในชาตินี้ถึงโสดาปฏิมรรค ถามว่ารู้ได้ไง

เดี๋ยวพี่ก็รู้เองครับ วันในที่รู้ในสิ่งที่อยากรู้พร้อมกับการวางลงในทันที่ วันนั้นแหละครับ

 

เร่งหน่อยพี่หมู ว่างก็นัดไปเติมบุญกันครับ

รักษาสุขภาพกันด้วยครับ season change

 

ส่งการบ้านครับ

ช่วงนี้รู้สึกจิตชอบขึ้นเองบ่อยๆ

คิดแต่เรื่องอนาคต + ชีวิตมากไปหน่อย

มีเรื่องปรึกษานิดนึงคับ

คือทางมหาวิทยาลัยมีทุนออกให้ไปดูงาน[เที่ยว]ที่ฮ่องกง

เขาจะมอบให้ผู้ที่เรียนดี 5 อันดับแรก

และผู้ที่ทำกิจกรรม 10 คน

ผมจะขอในส่วนของกิจกรรม คือ ผมเป็นเฮดงานมาหลายงาน

ทำงานสาขามาแทบทุกงาน อาจารย์ 3 ใน 4 ที่สัมภาษณ์

ใช้งานผมอยู่บ่อยๆ คือถ้าผมขอ โอกาสจะได้ไปสูงมาก

แต่คือผมจะมีกลุ่มที่ทำงานด้วยประจำๆ ซึ่งเขาอาจจะไม่ได้ไปด้วย

หรือไปได้แต่ไม่ครบ ตอนนี้ไม่ลังเลที่จะสมัครสัมภาษณ์

แต่รู้สึกนิดนึง ว่าแบบเพื่อนทำงานมาด้วยกัน น่าจะได้ไปหมด

กลุ้มๆนิดหน่อยน่ะครับ

 

ขอบคุณครับอาจารย์

ช่วงนี้ก็แปลกๆ

การมีความตายเป็นอารมณ์ มันต่างก้บสิ่งที่เกิดขึ้นบ่อยๆกับผมอย่างสิ้นเชิง ก็คือ
มีอารมณ์ของความตาย ความไม่มีแก่นสารของชีวิต เกิดขึ้นเองบ่อยๆ

โดยที่เราไม่ได้ไป ระลึกถึง มันผุดขึ้นมาเอง
มันก็ทำให้การวางของเรามันเร็วขึ้น

 

ขอบใจ น่ะน้องหนุ่ม
เติมบุญเมื่อไหร่ ก็บอกมาได้เลย
พี่พร้อมเสมอ

 

หลังจากนี้จะแปลกกว่านี้อีกครับ เพราะจะเกิดตัวรู้ คือรู้อะไรเป็นเหตุเป็นผล แล้วก็วาง จะได้รู้สักทีว่าเวลาวางจริงๆคืออย่างไร

สาธุครับ