นิทาน เรื่อง "พญานาค"

ท่านประธานคะ... เวลานอนเอามือประสานกันที่หน้าอก ประสานกันบริเวณไหน ลักษณะไหนเหรอคะ เมื่อคืนเราเอาประสานกันในลักษณะของปางรำพึงค่ะ คือวางมือทับซ้อนกันไว้เฉยๆ มันรู้สึกหนักๆ อึดอัดจนต้องเลื่อนไปไว้ที่เหนือพุงแทน อิอิ

แต่รู้สึกว่านอนหงาย แล้วเอาแขนแนบข้างลำตัวสบายกว่าค่ะ

 

คุณคุุรุวาโร ไม่ตอบอ่ะ
เราก็รออ่านหนอเหมือนกัน
รู้สึกว่าแขนกับมือมันจะเกะกะเนอะ
ตัดทิ้งไปเลยดีมะ....555

 

อยากให้หลายๆท่าน ช่วยฟันธงให้เราหน่อยค่ะ

ว่าที่เห็นในรูปนี้ ใช่ท่านพญานาคจริงหรือไม่ เราเห็นครั้งแรก ก็ตกใจเหมือนกัน เรามองออกตั้งแต่ครั้งแรกเลย ว่าเหมือนมาก

แต่ก็มีหลายๆความคิดเห็นมาทัดทาน เราซึ่งเป็นผู้ไม่มียานอะไรเลยในการขับเคลื่อน อยากเจอสักครั้ง ก็ยังไม่มีวาสนาจะได้พบ ถ้ารูปนี้ใช่จริงๆ ก็คงเป็นการพบเจอที่ชัดเจนที่สุดของเราแล้วล่ะค่ะ

 

มันจะโหดไปไหมหนอ... 5555

 

555 อะไรที่มันเกินจำเป็น มันก็น่ารำคาญอ่ะ
ถ้าตัดทิ้งได้...ก็ดีเหมือนกันนะ

 

กึ่งมนุษย์ กึ่งเทว- นาคา
ทรงโฉมเช่น อัปสรา เฉิดฉาย
ชีวิตแผก แต่งต่าง กลับกลาย
บัดเดี๋ยวมา บัดเดี๋ยวหาย คืนบาดาล<!-- google_ad_section_end -->

************************************

ไปอ่านบทกลอนนี้เจอในกระทู้เกี่ยวกับเรื่องพญานาคมาค่ะ อ่านแล้วรู้สึกถูกใจ

เลยอยากให้หลายๆท่านได้อ่านด้วย

 

มีเหตุ หลายอย่าง

เพราะตอนสวดมนต์นั่งสมาธิ
มีบางอย่างมา

ทำให้เราไม่มีสมาธิ
เพราะปกติ ตอนนอน
ครอบครัวเราจะสวดมนต์ นั่งสมาธิด้วยกัน

แม่จะเปิดเพลงสวดพาหุง กับ ธรรมจักร
ตอนตี 1 อยู่ๆ มีคนโทรเข้ามา เป็นเบอร์โทรพ่อ
แต่พ่อไม่ได้โทร 2 รอบ เป็นอันว่าต้องเริ่มสวดใหม่

วันต่อมา สวดมนต์อีก ประมาณเวลาเดิม เพื่อนแม่โทรเข้ามา
รุ่งเช้า โทรหาเพื่อนแม่ เขาบอกไม่ได้โทร (เอ่อ แปลกจัง)

แล้วเมื่อวันก่อน สวดมนต์เสร็จ เรานั่งสมาธิ
นั่งไปสักพัก เหมือนมีคนทำเสียงดังแถวประตู
ทั้งที่ชั้น 3 เราครองชั้นนี้คนเดียว
เลยบอกตัวเอง คิดไปเอง

นั่งไปอีกสักพัก ทีนี้มาทางหลังเราเลย
เสียงเหมือนบีบถุงพลาสติก กร๊อบ แกร๊บ
แต่ไม่มีของ หรือถุงอะไรเลย โล่งๆ

สักพัก รู้สึก เหมือนมีอะไรบางอย่าง
เป็นพลังงาน แล้วรู้สึก คันไปทั่วตัวยุกยิก

บอกตัวเองคิดมาก อาจจะแพ้อะไร
แต่มันไม่มีตัวอะไรกัดเลยนะ

สักพักอาการคันหายไป
ทำเป็นไม่สนใจ

รู้สึกว่ามา ทำให้เราเสียสมาธิ มาทดสอบตลอด
ไม่เข้าใจ !!

 

สู้ๆนะคะ ไม่รู้ว่าจะให้คำแนะนำได้อย่างไร บุญรักษาค่ะคุณหวานใจ

 

การนอนสมาธิแบบต่างๆ สำหรับจันทร์เทวีและท่านอื่นๆ ค่ะ เลือกตามถนัด

แนวท่านพ่อลี (พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร)
การนอน คือให้นอนตะแคงข้างขวา เอามือขวาวางรองศีรษะ ยืดมือซ้ายไปตามตัว ไม่นอนขด นอนคว่ำ หรือนอนหงาย แล้วก็สำรวมสติตั้งมั่นด้วยการภาวนาคำว่า พุทโธ ให้ตั้งมั่นอยู่ในอารมณ์เดียว (ท่านี้เป็นท่าโปรดของเรา)

หรือ
วิธีที่ 1 นอนสมาธิตามหลักสติปัฎฐาน
1. นอนหงายมือวางข้างลำตัว
2. นำไปจดจ่ออยู่ที่หน้าท้อง
3. หายใจเข้าให้รู้ว่าหน้าท้องพอง หายใจออกให้รู้ว่าหน้าท้องยุบ
4. มีสติจดจ่ออยู่ที่การเคลื่อนไหวของหน้าท้องจนกว่าจะหลับไป
5. พยายามสังเกตให้ได้ว่าหลับไปในขณะที่หน้าท้องพองหรือยุบ

วิธีที่ 2 หลับด้วยการผ่อนคลายเชิงลึกในแบบโยคะ
1. นำใจไปจดจ่ออยู่กับการผ่อนคลายส่วนต่างๆของร่างกายโดยเริ่มตั้งแต่ศรีษะ
2. ผ่อนคลายทุกส่วนของอวัยวะที่ใจจดจ่ออยู่ จนกระทั่งไม่รู้สึกถึงความตึงเครียดใดๆที่อวัยวะนั้นแล้วจึงเลื่อนใจไปยังอวัยวะข้างเคียง
3. หากไม่แน่ใจว่าอวัยวะนั้นผ่อนคลายพอแล้วหรือยัง ไห้หายใจเข้าลึกๆแล้วเกร็งอวัยวะนั้นให้ตึงที่สุดพร้อมกับกลั้นใจไว้ แล้วจึงหายใจออกเต็มที่พร้อมกับผ่อนคลาย
4. ค่อยๆผ่อนคลายไล่ไปทีละอวัยวะ จนกระทั่งถึงปลายเท้าแล้วจึงวนกลับขึ้นมาจนถึงศรีษะอีกครั้ง
5. ทำเช่นนี้จนกว่าจะหลับไปอย่างผ่อนคลายและมีสติ

 

ขอบพระคุณค่ะพี่นุ๊ก.... ส่วนมากจะนอนหงายตลอดเลย ไม่ค่อยตะแคงเท่าไรค่ะ

เดี๋ยวคืนนี้จะลองแบบตะแคงดู ต้องเอามือมารองด้วย คงไม่ถนัดแน่ๆเลย แต่จะพยายามดูค่ะ

ปล. ถ้าฟ้ามุ่ยจะสวดกรณียเมตตสูตรเพิ่มกับบทวิรูปักเขฯ เพิ่มเติมจะได้หรือเปล่าคะ เพราะปกติจะใช้เวลาสวดมนต์กว่าจะจบทั้งหมดทั้งมวลก็เกือบจะครึ่งชั่วโมง บางทีก็เกินค่ะ

 

ไม่รู้ว่าจะให้กำลังใจยังไงดีค่ะ
เพราะตัวเองก็โดนทดสอบทุกวัน
แต่ไม่ไ้ด้สนใจ นับวันก็จะมากขึ้นๆ จนรำคาญ
ไม่ได้กลัวแต่รำคาญค่ะ ไม่รู้อะไรกันนักกันหนา
ก็เลยปฏิบัติแบบไม่มีพิธีรีตองอะไรมากมาย

สวดมนต์ก็สวดในสมาธิ ซึ่งสมาธิเนี่ยทำที่ไหน ตอนไหนก็ได้ค่ะ
อยู่ที่ใจพร้อมเมื่อไหร่ก็กำหนดไป แผ่เมตตาไป
รู้สึกว่าเอาเรื่องกับเราเหมือนกัน แต่เราก็ไม่หวั่นไหวตาม
จะเรียกว่าเรื่องของใคร เรื่องของมันก็คงไม่ผิด
ไม่เอามาใส่ใจค่ะ ไม่ค้นหาต้นตอ รู้อยู่กับปัจจุบัน ไม่ฟุ้งตาม

แต่ยอมรับว่าตัวเองสงบลงมากเลย เสียงที่ดังไม่เป็นที่เป็นทาง
ไม่เป็นเวล่ำเวลา ก็ยังคงมีอยู่ ไ้ด้ยินก็สักแต่ว่าได้ยิน
ไม่สะดุ้ง และมาทำลายสมาธิเราเลยค่ะ
เป็นกำลังใจให้คุณหวาน ผ่านแบบทดสอบนี้ให้ได้นะคะ อย่าใส่ใจกับสิ่งที่ไม่มีตัวตนค่ะ

 

วันนี้เจ้านายไม่อยู่ ขอเล่านิทานให้ฟังนะคะ

กาลครั้งหนึ่งนานแสนนานมาแล้ว
มีพระดาบสท่านหนึ่งสวมชุดขาวทั้งชุดนั่งบำเพ็ญสมาธิในถ้ำสุวรรณคูหาแสนงาม
หินงอกหินย้อยระยิบระยับเหมือนเกร็ดแก้วมณีล้ำค่า
มีแสงสีเขียว สีแดง สีเหลืองพราวระยับสลับกันไป
หากแต่ท่านดาบสมิได้บำเพ็ญเพียงลำพัง
ยังมีดาบสสินีสวมชุดขาวล้วนอีกท่านคอยปรนนิบัติไม่ห่าง


ดาบสและดาบสสินีทั้งคู่เคยเป็นพระราชาและมเหสีในเมืองหนึ่ง
แต่พระราชาเกิดเบื่อหน่ายในราชกิจและทรัพย์สมบัติ
จึงสละบัลลังค์ ฝ่ายพระมเหสีขอติดตามพระองค์มาด้วยใจภักดิ์
ดาบสสินีมีหน้าที่ออกไปหาผลไม้เพื่อนำมาถวายพระดาบสเป็นประจำ
วันหนึ่งดาบสสินีออกจากถ้ำไปนานจนมืดค่ำก็มิได้กลับมา
พระดาบสรู้สึกเป็นห่วงจึงออกติดตามไปค้นหา...

พระดาบสพบเพียงร่างอันไร้วิญญาณของดาบสสินี
ดาบสสินีสิ้นลมหายใจเพราะถูกโจรร้ายในป่าฆ่าตาย
พระดาบสรู้สึกเสียใจมากแต่ได้พยายามระงับความเศร้าโศกไว้
นำศพพระดาบสสินีกลับถ้ำเพื่อฝังในถ้ำ

 

วิธีทำสมาธิแบบง่ายๆ
โดย หลวงพ่อจรัญ ฐิตธัมโม
วัดอัมพวัน
ต.พรหมบุรี อ.พรหมบุรี จ.สิงห์บุรี

วิธีนั่งสมาธิ

ให้นั่งขัดสมาธิ คือ ขาขวาทับขาซ้าย นั่งตัวตรง หลับตาเอาสติมาจับอยู่ที่สะดือ ที่ท้องพองยุบ เวลาหายใจเข้าท้องพอง กำหนดว่า พองหนอ ใจนึกกับท้องที่พอง ต้องให้ทันกัน อย่าให้ก่อนหรือหลังกัน หายใจออกท้องยุบ กำหนดว่า ยุบหนอ ใจนึกกับท้องที่ยุบ ต้องทันกัน อย่าให้ก่อนหรือหลังกัน

ข้อสำคัญให้สติจับอยู่ที่พอง ยุบ เท่านั้น อย่าดูลมที่จมูก อย่าตะเบ็งท้อง ให้มีความรู้สึกตามความเป็นจริงว่า ท้องพองไปข้างหน้า ท้องยุบมาข้างหลัง อย่าให้เห็นเป็นไปว่า ท้องพองขึ้นข้างบน ท้องยุบลงข้างล่าง ให้กำหนดเช่นนี้ตลอดไปจนกว่าจะถึงเวลาที่กำหนด

เมื่อมีเวทนา เวทนาเป็นเรื่องสำคัญที่สุด จะต้องบังเกิดขึ้นกับผู้ปฏิบัติแน่นอน จะต้องมีความอดทน เพื่อเป็นการสร้างขันติบารมีด้วย ถ้าผู้ปฏิบัติขาดความอดทนเสียแล้ว การปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานนั้นก็ล้มเหลว ในขณะที่นั่งหรือเดินจงกรมอยู่นั้น ถ้ามีเวทนา ความเจ็บ ปวด เมื่อย คัน เกิดขึ้น ให้หยุดเดิน หรือกำหนดพองยุบ ให้เอาสติไปตั้งไว้ที่เวทนาเกิด และกำหนดไปตามความเป็นจริงว่า ปวดหนอๆๆ เจ็บหนอๆๆ เมื่อยๆ คันหนอๆๆ เป็นต้น ให้กำหนดไปเรื่อยๆ จนกว่าเวทนาจะหายไป เมื่อเวทนาหายไปแล้ว ก็ให้กำหนดนั่งหรือเดินต่อไป

จิตเวลานั่งหรือเดินอยู่ ถ้าจิตคิดถึงบ้าน คิดถึงทรัพย์สิน หรือคิดฟุ้งซ่านต่างๆ นานา ก็ให้เอาสติปักลงที่ลิ้นปี่ พร้อมกับกำหนดว่า คิดหนอๆๆๆๆ ไปเรื่อยๆ จนกว่าจิตจะหยุดคิด แม้ดีใจ เสียใจ หรือโกรธ ก็กำหนดเช่นเดียวกันว่า ดีใจหนอๆๆๆ เสียใจหนอๆๆๆ โกรธหนอๆๆๆ เป็นต้น

 

ส่วนตัวเวลานอนทำสมาธิ จะประสานมือไว้ที่หน้าอก โดยใช้นิ้วโป้งนั้นกดกันไว้ครับ เวลาใกล้จะตกภวังค์คือ ความรู้สึกต่างๆ จะหายไป ก็รีบเปลี่ยนความรู้จากคำภาวนา มาไว้ที่นิ้วโป้งนั้นแทน และเวลาที่อยากขยับกาย ก็เปลี่ยนมาเหมือนกันครับ อาศัยว่าแยกขาออกเล็กน้อย คือทำร่างกายให้สมมาตรครับ ข้อดีของการนอนทำสมาธิ คือ ไม่มีทุกขเวทนาครับ ทำทั้งคืนก็ได้ครับ ส่วนโสม..นั้นลองไปอ่านเรื่องเมืองบังบดดูครับ ว่า โลกทิพย์นั้น ทำอะไรได้บ้าง เช่น เสียงต่างๆครับ น่าจะลองสวดมนต์พระคาถาธารณปริตรดูครับ

 

ทำสมาธิมานานแล้วไม่ก้าวหน้า ก็เปลี่ยนจากนั่งมานอนแทนครับ เราก็อาศัยว่า หนึ่งทุกขเวทนามักไม่เกิดเพราะ เราเลือกท่าที่สบายๆครับ สอง เราจะตกภวังค์ได้ง่าย เพราะ ร่างกายนั้นได้พักผ่อน สาม วันนี้เหนื่อย เราก็นอนหลับไปเลยครับ อาจจะมีนิมิตแปลกๆเกิดขึ้นครับ สี่ เวลาเราพลิกตัว เราก็เริ่มต้นใหม่ ทำทุกวันเดี๋ยวก็ดีเองครับ ข้อสำคัญที่สุด คือลงมือทำเท่านั้นเองครับ

 

เห็นเวปนี้แหละ มีการสอนทำสมาธิ แล้วลูกศิษย์ต้องส่งการบ้าน ก็เป็นอุบายที่ดีนะครับ แต่ถ้าอยากก้าวหน้าเอาแบบสัมผัสโลกทิพย์ได้นั้น ก็ภาวนาจนหลับไป เพราะจิตนั้น ยังคงภาวนาอยู่ ถึงความรู้สึกจะหายไป ถ้าแรงอธิษฐานก่อนทำสมาธิมีมากพอ รับรองไม่เกินสามวัน จะมีนิมิตเรื่องที่อยากรู้แน่นอนครับ ก็ไม่รู้หรอกว่าก้าวหน้ากว่าแบบที่ต้องส่งการบ้านหรือเปล่านะครับ หวังว่าจันทร์เทวีและสุรัตน์วดี หรือคนอื่นๆ น่าจะลองทำดูบ้าง ส่วนจะจดจำเรื่องราวของเทพนิมิตนั้นได้หรือไม่นั้นก็แล้วแต่ความสามารถของแต่ละท่านนะครับ

 

ขอบคุณค่ะ

พึ่งมาเป็น ช่วงนี้ค่ะ

แปลกดีเหมือนกัน

แผ่เมตตาให้เขาตลอดค่ะ

 

เล่าเรื่องเทวดาให้ฟังแล้วกัน เพราะมาจากที่นั้นครับ เทวดานั้นจะมีการป้องกันการสัมผัสได้จากโลกมนุษย์ครับ แต่ถ้ามนุษย์นั้น สามารถทำให้จิตรวมกันได้ และผู้นั้นมาจากสวรรค์ หรือ ชาตินี้ทำบุญมาดี เช่น ทิพย์อักษร วิจิตรา วรางคนาง แรงอธิษฐานนั้น ก็จะสัมผัสได้เหมือนกันครับ เมื่อสัมผัสได้ ถ้าผู้นั้นสามารถตกภวังค์หรือนอนหลับไป เทพนั้นก็จะแสดงความหมายผ่านนิมิตครับ แต่จะไม่บอกตรงๆ ในเรื่องที่อยากรู้ เพราะผิดกฏของสวรรค์ครับ

 

ขอบพระคุณสำหรับคำชี้แนะค่ะท่านประธาน...

จะพยายามเพียรต่อไปค่ะ

 

แหะๆ... สงสัยอย่างเรานี้ โอกาสที่จะได้สัมผัสนั้น คงไม่มีทางเป็นไปได้แน่เลย