นิทาน เรื่อง "พญานาค"

ขวดน้ำเปล่าธรรมดาคะ เวลาไหว้ก็เปิดฝาออก แค่ช่วงเวลาธูปหมดก็มีฟองอากาศเล็กๆ เกาะเต็มด้านในเลย แต่ถ้าเป็นขวดที่ไม่ได้ไหว้ เปิดฝาทิ้งไว้ ไม่เห็นมีฟองแฮะ แต่อาจจะเป็นอย่างที่พี่บอก อาจเกิดจากแรงอัดภายในก็ได้คะ

 

แก้วน้ำที่วางไว้หน้ามณีนาคาของมิกไม่เกิดฟองค่ะ แต่ปรากฏรูปเหมือนในภาพ Avartar ค่ะ

 

สวัสดีค่ะพี่ๆ

 

สวัสดีค่ะคุณแต..วันนี้มีของฝากมั้ยคะ ^^

 

พูดถึงเรื่องมณีนาคา คิดว่าในอดีตเราเคยสร้างไว้เยอะเลยนะ
เพราะตอนเด็กๆ ชอบเก็บก้อนหินสวยๆ เม็ดขนาดหัวแม่มือ
ไปฝังดินค่ะ อันดับแรก เลือกก้อนหินก่อน มันจะมีหลายๆ สีในเนื้อหิน
แล้วขุดดินลงไปลึกที่สุดเท่าที่จะทำได้ด้วยแรงของเด็ก
และนำก้อนหินวางลงไป กลบดินอย่างแน่นหนา

โดยตอนนั้น มีความคิดว่าก้อนหินที่ฝังดินเป็นเวลานานๆ
หลายๆ ร้อย หลายพันปี นั้น วันหนึ่งข้างหน้าจะมีค่ามากมายมหาศาล
ดูดิ คิดได้ไงก็ไม่รู้โดยที่ไม่มีใครบอก มันอาจจะกลายเป็นเพชรในวันข้างหน้า

มณีนาคาที่พวกท่านพากันไปขุดมา อาจจะเป็นของที่เราทำไว้ก็ได้นะ ฮ่าฮ่า

 

ดีค่ะคุณมุกมิ๊กมาถึ่งถามหาของฝากเลยนะค่ะ

ไม่รู้จะเล่าแบบไหนดีค่ะเริ่มต้นไม่ถูถค่ะ

ได้เล่าให้พี่รั้งฟังไปบางส่วนแล้วค่ะ

มีทั้งตื่นเต้นและเร้าใจ

 

อยากฟังเรื่อง นรก อ่ะค่ะ เผื่อจะได้ข้อคิดอะไรบ้าง ^^
แต่จะว่าไปก็อยากไปเที่ยวเมืองนรกบ้างค่ะ เผื่อเวลาเรา "พร่อง" ความดี มันจะ
ช่วยฉุดรั้งให้เราคิดและไตร่ตรองมากขึ้น...แต่ขอไปแบบไม่อันตราย..จะมีมั้ยน๊ะ)

 

อ่า...อยากรู้หนอด้วยคนค่ะ...น้องแต

 

น้องแตเล่ามาเถอะค่ะ รออ่านอยู่นะคะ
รอมาสองวันแล้วเนี่ย เริ่มตอนที่ไปเห็นก็ได้ค่ะ
เห็นอะไร...เห็นอย่างไร...ทำนองเนี้ย
แล้วเมื่อคืนไปมาอีกหรือเปล่าคะ????

 

สวัสดีค่ะ ชาวเมืองคุรุวาโร ทุกท่าน..
..วันนี้ ไม่ก่อกวน.. ไม่เกะกะ ... แค่เข้ามา ..เยี่ยม ยาม เย็น ...เท่านั้นเอง...

 

สวัสดีค่ะคุงคู เข้ามาแล้วก็มาช่วยคลายเหงาหน่อยจิ
วันนี้เหงาจัง....ไม่เอาเพลง....ไม่เอาหนัง
ต้องเรื่องเล่าให้อ่านค่ะ...

 

ฝันนี้เป็นฝันดีค่ะ หมดเคราะห์แล้ว
ยินดีด้วยนะคะ

 

เรื่องเล่า..หายากแฮะ..!!! ไม่ฝัน ไม่นิมิต ..

แล้วตอนนี้...ทำงาน " บวร " คือ งานบ้าน งานวัด งานโรงเรียน

ก็บอกแล้ว ว่าเรา เกิดมาชดเชย ชดใช้ กรรม และสร้างสมบารมี

ก็เลยงานเข้า...เป็นพิเศษ ฮ่า..ฮ่า

รู้ใจ..จริง ๆ แฮะ.. เมื่อตะกี๊เข้าไปฟังเพลงไทยเดิม..พม่าเห่ ที่มีเนื้อร้องเกี่ยวกับพระคุณของครู

จะเอามาฝากปยานาค ก็..คนบันทึกเทปไว้ไม่ค่อยดี เลยไปฟังอีกเพลง..

รางวัลของครู ...ฟังแล้วไม่น่าเชื่อ น้ำตาซึมเลยแฮะ...

ก็เลยทำให้รู้ว่า....ที่เราคิดว่าจิตวิญญาณความเป็นครูของเรา..ที่ข้ามภพข้ามชาติมานั้น..

ได้หมดไปแล้ว ..เป็นความเข้าใจผิด ก็แค่เปลี่ยนจากเด็กมาเป็นผู้ใหญ่เท่านั้นเอง...

....เพราะฉะนั้น ...ฟังและดูเพลงที่นำมาฝาก ..ซะดีดี...
[ame="http://www.youtube.com/watch?v=rzTMS2xxLnQ"]MV เพลงรางวัลของครู - YouTube[/ame]

 

คุงคู นู๋ไม่ชอบเผด็จการนะ มาบังคับนู๋ได้ไง
เดี๋ยวจะฟ้องครูใหญ่ ลามปามไปถึง ผอ.เขตการศึกษาเลยนะ
จาก ผอ.เขต ขึ้นไปถึงรัฐมนตรีกระทรวงฯ เลยด้วย
นู๋เส้นใหญ่นะ คุงคู
รีบเล่านิทานมาให้ว่องเลย นู๋รอตั้งกะเช้าแล้ว
นะคะ คุงคูที่ใจดี๊ ใจดี

คอมเครื่องนี้ ไม่ได้ลงโปรแกรมดูหนังฟังเพลงไว้จ้ะ
เปิดไม่ได้ ดูไม่ได้นะ คุงคู

 

เราก็นั่งฟัง และดู ไปพร้อมตัวเองด้วยนะเนี่ยะ..

ดูแล้วทำให้อดเสียดาย..ไม่ได้ ที่ไม่มีโอกาสได้อบรมสั่งสอนให้เด็กเป็นคนดีมีคุณภาพ

กลับกลายมาเป็นคนที่ทำงานอยู่เบื้องหลัง..การพัฒนาคุณภาพชีวิตของนักเรียน..โดยแท้..

ทำให้ไม่มีลูกศิษย์..เรียกคุณครู เต็มบ้านเต็มเมือง...

 

มันน่าตีคอมเครื่องนี้นัก...แล้วให้เจ้าของไปยืน(คาบไม้บรรทัด..อิอิ)หน้าห้อง...หุหุ

ให้เลือกก็ได้..จะฟังเรื่อง ดนตรีไทยกับยายตา หรือจะฟังเรื่องออกแบบเหรียญพระเจ้าตาก...

อ้อ..!! ลืมบอกไป ครูไม่เคยกลัวใครเลย..นะจ๊า.. นอกจาก..ใจ ครูเองเท่านั้น.นนนน

 

อย่างน้อยก็มีหนึ่งคนที่นี่ ยังไงล่ะคะ คุณครู
อยากได้ลูกศิษย์เหรอ แปลกที่เราไม่อยากมี
แต่ชอบสอน....ไม่รู้เป็นไง มีหลายคนที่ขอเป็นศิษย์
กลับคิดว่าตัวเองไม่เหมาะที่จะเป็นครูบาอาจารย์ใคร
เพราะยังสอนตัวเองได้บ้าง ไม่ได้บ้าง ฮ่าฮ่า
(ไม่ได้เหน็บแนมนะคะ นู๋บริสุทธิ์ใจทุกถ้อยคำค่ะ)

 

โอ้โห...คุงคู แบบเดิร์นๆ ไม่มีเหรอ
อะไรจะให้นู๋เป็นน้องโบ...ตาหลอดเลยอ่ะ
จัดมาสักเรื่องเลยค่ะ วันนี้ ตามใจคุงคู
แต่ไม่เอาแบบซีเรียสนะ นู๋เหนื่อยแล้ว

 

เรารักและศรัทธา..อาชีพครู มาตั้งแต่เป็นเด็กแล้ว..

ก็ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน...มันซาบซึ้ง มีความสุข ในการที่ได้ทำหน้าที่ครูสอนเด็กนักเรียน

ก็เลยว่ามันเป็นจิตวิญญาณ ความเป็นครู ที่ข้ามภพข้ามชาติมามั้ง

สำหรับตำแหน่งหน้าที่ในปัจจุบันหรืออนาคต...เราไม่ได้กำหนดเอง

เรารักที่จะเป็นครูสอนเด็กนักเรียน..ในทางโลก..เท่านั้น...ขอบอก...

 

ชี้แจงอะไรมากมาย ไม่เห็นมีใครไปตำหนิติเตียน
อย่ามานอกเรื่องดีกว่า รออ่านหนออยู่นะจ๊ะ...

เราไม่ชอบเป็นเรือจ้าง ความชัดเจนมันค้ำคอ
บางครั้งที่ต้องการเหลวไหลก็ทำไม่ได้ เกียรติยศนั้นมันค้ำอยู่
เราชอบเป็นคนธรรมดา ไม่มีเกียรติ ไม่มีศักดิ์ศรี ไม่มีอะไรสักอย่าง
และชอบที่จะเป็นลูกครึ่ง สะเทิ้นน้ำสะเทิ้นบก ฮ่าาาา