นิทาน เรื่อง "พญานาค"

ฮ่า..ก็เราเกือบจะเข้าไปในยุคกรุงศรีอยุธยาอยู่แล้ว...

จัดให้เรื่อง ตากับยาย ละกัน..(ชื่อก็แก่..เก่า แล้ว..)

เมื่อก่อนนะ..ข้างบ้านเรามีตากับยายอยู่ (เรียกอะไรดีหว่า..ไม่คู่ ก็สองคนนี่แหละ)

เค้าอายุมากแล้ว...ยายจะอายุน้อยกว่าตามาก แล้วท่านก็รักกันมากด้วย ไปไหนก็ไปด้วยกัน

แล้ววิถีชีวิตประจำวัน..แบบไทยแท้เลย ผู้หญิงต้องคอยปฏิบัติพัดวีให้ผู้ชาย

เพราะยายเชื่อว่า ตาลำบากกับการทำมาหากินเพื่อเลี้ยงยายมานานแล้ว

วันหนึ่ง ยายเค้าได้ยินเราสีซอด้วงที่บ้าน (ทำงัยได้ก็คนมีฝีมืออ่ะนะ..คนฟังก็ว่าเพราะเป็นธรรมด๊า..ธรรมดา)

ถึงไหนแล้วหล่ะ..มัวชื่นชมตัวเอง อิอิ.. อ๋อ.. ยายก็ขอให้เราไปสีซอให้ตาฟัง
ยายบอก..ตาชอบมาก

เราก็ไป (บ้ายุอยู่แล้ว)..ที่ไปก็เพราะ อยากเอาใจคนแก่ให้เค้ามีความสุข

เราก็เล่นไปหลายเพลงเหมือนกัน..สักครู่ ตาก็บอก..ร้องด้วยสิ..ครู

ไอ๋..หย๋า.. แค่เล่นซอ..ก็..หืดขึ้นคอแล้ว นะเนี่ยะ.. แต่ทำงัยได้ อยากให้คนแก่มีความสุข..นี่

เอางัย..เอากัน..วะ (นึกในใจ) ...เราก็เลยเล่นเพลง...ลาวดวงเดือน พร้อมร้องด้วย...

วันนั้น ก็เลยมีความสุขถ้วนหน้ากันทั้งคนเล่นซอ และคนฟังซอ (นานๆ มีเหยื่อซะที)

หลังจากนั้นไม่นาน..ตาก็เสียชีวิต แล้วอยู่มาไม่เท่าไร..ยายก็เสียชีวิตตามตาไป..จบ

(อยากฟังเราเล่นซอ..บ้างไหมหล่ะ คุณยาย..เอ๊ย..คุณนาย..)

 

อย่างนี้ เค้าเรียกว่าเพลงซอพิฆาตนะเนี่ย
โอ้โห...ทีแรก กะว่าจะชวนไปเล่นดนตรีบำบัดให้คนป่วยที่โรงพยาบาลซะหน่อย
เปลี่ยนใจเลย กลัวไปทำคนป่วยตายทั้งโรงพยาบาล
ญาติๆ มารุมเล่นงานแน่นอนเลย...อ่า

ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว อีกเรื่องแล้วกันนะ
รู้สึกว่ายังกินไม่อิ่ม เดี๋ยวนอนไม่หลับ
ช่วยคนใกล้จะแก่ให้มีความสุขแล้วกันนะจ๊ะ

 

เรื่องรัย..ดีหล่ะ นินทาท่านประธานดีมั๊ย...(ของชอบ)..เหอ.เหอ
เราก็สงสัย..เหมือนกันแหละ..คุรุวาโร หมายถึง อะไร ??

หรือเอาเรื่องเหรียญพระเจ้าตาก ที่เราเพิ่งออกแบบเสร็จ..
จะเอาเสนอที่ประชุมชาวบ้านวัดแจ้ง...จะว่าชาวบ้านล้วน ๆ ก็ไม่เชิง
เด๋วนี้มีหน่วยงาน..มาร่วมเป็นคณะทำงานเยอะแระ..

 

ถ้าจะให้แปล ความหมายก็เกี่ยวข้องกับคุณครูนี่แหละ
แต่ไม่รู้สอนวิชาอะไรนี่....จิฮ่าาาา ก็ติดตามกันต่อไปนะ

 

สวัสดีค่ะ คุณ Ire Plk ยินดีต้อนรับสู่นครคุรุวาโร ค่ะ
สำหรับเรื่องราวของคุณ เรารอติดตามอ่านอยู่นะ
ขอให้เดินทางกลับถึงประเทศไทยโดยไว และโดยสวัสดิภาพค่ะ
มาถึงเมื่อไหร่อย่าลืมนำเรื่องราวมาเล่าสู่กันฟัง...
นับวัน นับคืน นับเดือน...รอเลยค่ะ

 

เสียงหัวเราะ..ของแม่สมุนาเทวี ..เจือ..ไปด้วยความสะใจ และเจ้าเล่ห์..เล็กน้อย นะจ๊ะ..

 

ถ้าจะให้แน่จริง..ต้องนับชั่วโมง นับนาที (วินาที..ไม่ต้อง)..ด้วยสิจ๊ะ..

อ้าว..ว่าจะไม่ก่อกวนใครนี่หว่า.! อิอิ..ลืมตัวไป..ขอเล็กน้อย.ยยยย

 

ก๊าก.กกกก นึกเห็นภาพแล้วขำอ่ะ...

 

ไม่เป็นไร ไม่ถือสา เพราะเห็นว่าติดตัวข้ามภพข้ามชาติ ฮ่าาาา

 

วันนี้พอสมควร..แก่การก่อกวน..แระ !!
ต้องขออนุญาตไปทำงาน..ใต้ท้องทะเลไทย (ตามล่าหาปลาทู..ของชอบ..อิอิ)..ซะแล้ว
ขอให้สบายกาย สบายใจ ทุกทุกคนนะคะ ...ดาว*

 

ขอบคุณคะพี่นุ๊ก สาธุ สาธุ

 

เชอะ..!!..............

 

อยู่นานๆ ได้ไหม นานๆ จะเจอกันเสียที
อย่าเพิ่งไปจิ กำลังม่วนแต้ม่วนว่า
วันนี้...นึกว่าจะน้ำลายบูดซะแล้ว

 

แหมว่าจะร้องเพลงให้ฟังสักเพลง หนีไปซะแระ

อ้าว...เพื่อนหายไปหมดเลย ทำไงเนี่ย

ยู้ฮู...เธออยู่หนายยยยย

 

สวัสดีค่ะ น้อง yui 61 และน้องเจิ่นเจิ๊น สบายดีนะคะ
วันนี้ไม่มีเรื่องเล่ามาฝากเหรอ รออ่านหนอ...

 

สวัสดีค่ะ พี่นุ๊ก และทุก ๆ ท่าน

เรื่องเล่าไม่มีค่ะ ได้แต่เข้ามาเป็นเสือซุ้ม (อ่าน)อย่างเดียว

 

นิทานก่อนนอนค่ะ อ่านแล้วนอนหลับฝันดีแน่นอนจ้า

เรื่องเล่า นี่แหละสมเด็จฯ โต

ในงานพระบรมศพรัชกาลที่ ๔ ที่พระมหาปราสาท เจ้าประคุณสมเด็จฯ ท่านรับฎีกานิมนต์ไว้
แต่ท่านเข้าไปไม่ทันเสด็จลง เจ้าพนักงานนึกว่าท่านไม่ไป เพื่อให้พระสงฆ์ได้นั่งเข้าที่ให้เรียบร้อยไม่ให้มีที่ว่างไว้

จึงนิมนต์พระองค์รองเลื่อนขึ้นไปนั่งที่ของท่านแทน พอท่านไปถึงเห็นไม่มีที่นั่ง เลยขึ้นไปนั่งบนขอบหน้าต่าง

เมื่อถึงเวลาสวด ก็สวดบนขอบหน้าต่างนั้น สมเด็จพระพุทธเจ้าหลวงก็โปรดให้ยกสำรับขึ้นไป ถวายให้ฉันบนขอบหน้าต่างนั้นเหมือนกัน

เรื่องอย่างนี้ ถ้าเป็นพระรูปอื่นต้องถูกตำหนิ แต่เมื่อเป็นบุคคลพิเศษอย่างเจ้าประคุณ ก็ไม่มีใครถือสาแต่อย่างใด

นี่แหละสมเด็จฯ โต
************************

 

แถมอีกเรื่องค่ะ เป็นเรื่องของกฏแห่งกรรม

เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นนับย้อนหลังไปสักประมาณ 70 ปีมาแล้ว (ไม่ขอออกนามนะคะ) จะยกเรื่องเป็นอุทาหรณ์ให้อ่านและพึงคิดให้ดีว่า กรรมชั่วที่ก่อไว้แต่ปางก่อนนั้น ต้องติดตัวมารับใช้กรรมในชาติใหม่นั้น จริงหรือไม่ อย่าถือว่ามีอำนาจวาสนาแล้วจะทำอะไรดังใจ ไม่นึกถึงความเจ็บของผู้อื่น อำนาจและบารมีของตัวปกป้องได้เฉพาะเมื่อมีชีวิตอยู่เท่านั้น ถ้าสิ้นไปแล้ว อำนาจนั้นย่อมต้องสูญไปพร้อมกับร่างกาย ความรู้เท่าไม่ถึงการณ์นัั้นเป็นสิ่งที่ทำให้มนุษย์รับเวรกรรมในสิ่งที่ผู้อื่นเขามีอาการพร้อมทุกอย่าง เช่นผู้หญิงคนนี้ เธอเกิดมาพิการ ไม่มีแขนทั้งสองข้างค่ะ

ชาติก่อนนั้น เธอเป็นผู้มีอำนาจวาสนา เป็นถึงนางห้าม ชื่อว่า หม่อมอำพัน ความคิดหลักแหลมมากในทางการทำโทษพวกมนุษย์ด้วยกัน ใช้ความคิดและปากเป็นอาวุธ ประหัตถ์ประหารชีวิต เช่น มดปลวก ชอบคิดแต่ทำโทษแปลกๆ โดยการมัดมือโยงที่รังมดแดง ให้มดแดงไต่ตอมเข้าตามจมูก ตา และตามตัว ซึ่งผู้ที่ได้รับโทษนั้น ไม่มีทางจะปัดออกได้แม้สักตัวเดียว บางคนก็มัดมือไขว้หลังให้นอนตะแคงตากแดดตากฝน บางคนก็ถูกมัดมือเอาทิ่มลงไปในหลุมลึกๆ เหลือแต่ส่วนหลังและหน้า แสนที่จะทุกขเวทนายิ่งนัก

ความมีอำนาจนั้นบดบังจิตของตัวเองเสียหมด หลงระเริงในสิ่งที่เป็นความทุกข์แสนสาหัสของผู้อื่น เกิดมาก็ต้องรับเวรรับกรรมให้เป็นที่ชวนสังเวชต่อผู้ที่พบเห็น ฉะนั้น ขอให้พึงจงตั้งจิตรับศีลสมาทานให้เป็นกุศลในชาตินี้ และจะได้เป็นผู้มีวาสนาในชาติหน้าต่อไป....เอวัง

 

สวัสดีเช้าวันอังคารค่ะ ปยานาคทั้งหลาย เช้าแล้วเจื้อยแจ้วกันหน่อยจิ

 

ฮัลโหล...ฮัลโหล ธิดาพญานาค เมื่อคืนฝันถึงป้อจายอีกหรือเปล่าาาา

เล่าสู่กันฟังบ้างจิ อย่าให้หล่อมากมายนะ ตาร้อนอ่ะ...อยากเจอมั่งจังเยย

เมื่อคืนฝันเห็นแต่สาวๆ เยอะแยะไปหมดเลย จำได้บ้างไม่ได้บ้าง

ปะติดปะต่อเรื่องไม่ถูกเลยอ่ะ ก็ดันตื่นแต่เช้า อยากนอนตื่นสายจังเลย...