นิทาน เรื่อง "พญานาค"

เมื่อเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2548 หลวงปู่ดามัญ จึงตัดสินใจธุดงค์มาที่วังนาคินทร์ เมืองสุวรรณนาคาเทพนคร วัดหว้าเอน จว.ปราจีนบุรี ซึ่งในปี พ.ศ. 2548 วังนาคินทร์เมืองสุวรรณนาคาเทพนคร มีสภาพเป็นป่ารกร้าง ไม่มีคนอาศัยอยู่บนเนินเขา คืนแรกหลวงปู่ดามัญ จึงปักกลดบริเวณบ่อน้ำทิพย์ บนสันเขา ตอนกลางคืนขณะหลวงปู่ดามัญ ปฏิบัติสมาธิภาวนาก็เกิดนิมิตเห็นพญานาคองค์สีเงินเหมือนแก้วองค์ใหญ่มาก มาบอกหลวงปู่ดามัญว่า ท่านชื่อ พญาเพชรภัทรนาคราช ซึ่งชาวบ้านจะเรียกพญาเกล็ดแก้วนาคราช บนสันเขาที่ท่านปักกลดอยู่นี้คือองค์พญาเกล็ดแก้วนาคราชและบ่อน้ำทิพย์ที่ อยู่ใกล้ๆกลดท่านคือบ่อน้ำทิพย์ซึ่งเป็นประตูลงสู่เมืองบาดาลเหมือนที่เมือง คำชะโนด องค์พญาภัทรนาคราชบอกกับหลวงปู่ดามัญว่า ท่านเป็นลูกของพญาอนันตนาคราช สำหรับเศียรที่จมลงไปในพื้นดินเมื่อครั้งอดีตกาล ท่านขอให้หลวงปู่ดามัญช่วยสร้างเศียรให้ด้วย

องค์นาคาธิบดดีทั้ง 9 พระองค์ (แต่ละเศียร) นั้นคือกษัตริย์แห่งเมืองบาดาลที่ปกครองวังนาคินทร์ต่างๆ ซึ่งแต่ละพระองค์เป็นพญานาคที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ อยู่ในศีลในธรรมแล้วทั้งสิ้น
องค์นาคาธิบดีทั้ง 9 พระองค์ (แต่ละเศียร) มีพระนามดังต่อไปนี้
1.พญาอนันตนาคราช
2.พญามุจลินท์นาคราช
3.พญาภุชงค์นาคราช
4.พญาศรีสุทโธนาคราช
5.พญาศรีสัตตนาคราช
6.พญาเพชรภัทรนาคราชหรือพญาเกล็ดแก้วนาคราช
7.พญานาคดำแสนศิริจันทรานาคราช
8.พญายัสมันนาคราช
9.พญาครรตระศรีเทวานาคราช

*******************************
องค์พญาเกล็ดแก้วภัทรนาคราช
เป็นโอรส ที่เกิดแต่ องค์อนันตนาคราช กับ องค์อุษาอนันตนาวดีนาคิณีฯ
กำเนิดในตระกูลฉัพพะยาปุตตะ

 

ขอบคุณนะคะ..น้องฟ้า....(มุ่ย) ที่ช่วยหาข้อมูลให้พี่...
พี่เห็นชื่อท่านก็รู้สึกคุ้นตา..ก็คิดว่า ชื่อเขียนคล้ายๆ กัน ก็ย่อมเป็นธรรมดาอยู่แล้วที่ต้องคุ้นตา เพราะเขียนชื่อและเห็นชื่อตัวเองเป็นประจำ
วันหนึ่งมีน้อง โพสภาพให้ที่ FB ของพี่ พี่เห็นแล้วก็ใจสะเทือนได้เหมือนกัน...
อีกไม่นานพี่คงต้องไปที่ จ. ปราจีนบุรี ซะด้วย เพราะต้องไปดูพิมพ์พระบรมรูปของพระเจ้าตาก...
โรงหล่ออยู่ที่ อ.ประจันตคาม จ.ปราจีนบุรี..
พี่ว่า..น้องชื่อ น้องฟ้า ดูน่ารักดีนะ...อิอิ

 

สวัสดีค่ะ คุณ Higtmax, คุณgingganmeegan ยินดีต้อนรับสู่นครคุรุวาโรค่ะ

มีเรื่องราวเรื่องเล่ามาฝากหรือเปล่าคะ คนละเรื่องเป็นค่าธรรมเนียมค่ะ รออ่านหนอ

และสวัสดีค่ะ น้องแต น้องฟ้ามุ่ย น้องยุ้ยและน้องหวานใจ ทุกคนสบายดีนะคะ
น้องฟ้ามุ่ยน่ารักมากคะ เอาเรื่องพญานาคมาลงให้อ่านกัน ทีนี้คงได้เป็นพญานาคสมใจแล้วจิ ได้เพชรพญานาคสีฟ้าด้วย นั่นแน่ เป็นอำมาตย์ราชวงศ์เหมือนกันน้าาาาา

 

สวัสดีค่ะพี่ๆที่น่ารัก(f)(f)(f)

 

เงียบกันหมดเลย เม้าท์มอยกันหน่อยซิจ๊ะ
อ๋อ...ลืมไปว่าเป็นวันอาทิตย์ หยุดราชการ

 

องค์เพชรภัทรนาคราช ลองหาอ่านดูนะคะ มีองค์เดียวที่มีประวัติหาอ่านได้ แต่พญานาคที่กายใสประดุจเพชร หรือแก้วนั้น ส่วนมากก็เทวะนาคาที่ปฎิบัติมานาน

 

มีแต่ดอกไม้มาฝากอย่างเดียวหรือคะ น้องแต
รออ่านนิทานของน้องแตค่ะ รออ่านหนอ...(kiss)

 

ใช่ค่ะ องค์นี้เราเคยเห็นด้วย งามมากๆ มีคนเคยบอกว่าเราเคยเป็นลูกหลานท่าน ท่านก็เลยปรากฏองค์ให้เห็น กายเพชรระยิบระยับ มองไกลๆ ไม่เห็น เพราะกายท่านโปร่งใสมากๆ พอกำหนดจิตมองจึงเห็นเป็นแสงระยิบระยับเหมือนเพชรทั้งองค์เลย

 

คุณนาคแก้วเล่าเรื่องราวของเทวะนาคา ให้อ่านหน่อยซิคะ
เราสืบค้นไม่ได้เลย คนที่จะรู้เรื่องราวก็ไม่มี เราเห็นท่านนานมาแล้ว
มีบางคนเคยบอกว่าท่านคือท้าวจตุโลกบาล เวลาที่ท่านปรากฏองค์
จะให้เห็นเป็นพญานาคแก้วกายเพชร และเราก็เคยเป็นลูกหลานที่มีเชื้อสายใกล้ชิด
ท่านจึงให้เห็นค่ะ

 

วันนี้ไม่มีนิทานพญานาคให้อ่านกันนะคะ แต่มีเรื่องเล่าของหลวงพ่อเกษม เขมโก แห่งสุสานไตรลักษณ์
บางท่านอาจเคยทราบมาบ้างแล้ว บางท่านอาจจะยังไม่เคยทราบ ก็ไม่ว่ากันนะ ลองอ่านดู

จะเล่าเรื่องที่ท่านสละตำแหน่งเจ้าอาวาส (ตัดตอนมาให้อ่านค่ะ)

เมื่อปี พ.ศ. 2468 ท่านได้บวชเป็นสามเณรในงานศพเจ้าอาวาสวัดบุญยืน และล่วงมาอีก 2 ปี ท่านก็บวชเณรอีกครั้งในงานฉลองโรงไฟฟ้า จังหวัดลำปาง ซึ่งในระหว่างนี้ก็เคร่งครัดศึกษาพระธรรมวินัย จนกระทั่งสอบได้เป็นนักธรรมโทมีอายุครบ 20 ปี จึงบรรพชาเป็นภิกษุในปี 2476 ซึ่งเจ้าคุณธรรมจินดานายก เจ้าอาวาสวัดบุญวาทย์ และเป็นเจ้าคณะในขณะนั้นเป็นอุปัชฌาย์ พระครูอุตรวงศ์ธาดาเป็นพระกรรมวาจาจารย์

จากนั้นความรู้ของท่านก็นับว่าแตกฉานลึกซึ้งมากขึ้น หลังจากที่เข้าศึกษาบาลี ณ สำนักวัดศรีล้อม แต่น่าประหลาดที่ท่านไม่สอบเอาเปรียญแต่อย่างใด

อย่างไรก็ดี ไม่ช้าไม่นานท่านก็ได้รับตำแหน่งเป็นเจ้าอาวาสวัดบุญยืน แล้วก็สอบนักธรรมเอกได้ในปี 2486 ตลอดเวลาที่ท่านมีชีวิตร่มเย็นอยู่ในร่มกาสาวพัสตร์ เวลาส่วนใหญ่ของท่านคือฝึกฝน สมาธิจิตปฏิบัติกรรมฐานอย่างอดทนที่สุด และแล้วจิตตานุภาพก็แก่กล้าสูงส่ง เกียรติคุณเริ่มขจรขจายไปทั้งสิบทิศ

หลวงพ่อเกษมหรือเจ้าอาวาสวัดบุญยืนกำลังจะดังและดัง ถึงจะมีตำแหน่งเจ้าอาวาสก็ตาม ท่านก็หาได้ละเว้นการวิปัสสนากรรมฐานไม่ คงตั้งหน้าฝักใฝ่ปฏิบัติอย่างเคร่งครัดเสมอต้นเสมอปลาย หน้าที่ในกิจการของเจ้าอาวาสก็ไม่ยอมให้ลดหย่อนบกพร่อง

ต่อมาวันหนึ่งก็ย่างมาถึง วันนั้นตรงกับวันที่ 21 กรกฏาคม 2492 วันนี้เองที่ท่นสละตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดบุญยืน หาความสงบยิ่งขึ้นในทางรุกขมูล ผู้ใกล้ชิดเล่าให้ฟังว่า

หลวงพ่อเดินหนีออกจากวัดเมื่อตอนรุ่งสาง แต่ทราบว่าก่อนจะตัดสินใจกระทำเช่นนี้ ท่านได้เรียนปรึกษาขอลาออกจากตำแหน่งเจ้าอาวาสต่อท่านเจ้าคณะจังหวัดเป็นการส่วนตัวเรียบร้อยแล้ว และท่านเจ้าคณะจังหวัดก็ไม่ขัดข้องประการใด เรียกว่าท่านมิได้ทำไปโดยพลการ ยิ่งไปกว่านี้ ท่านยังเขียนจดหมายลาไว้ให้ศานุศิษย์ทั้งหลายทราบว่า ท่านจากวัดไปแล้ว

โดยข้อความในจดหมายตอนหนึ่งมีความว่า.....

 

อ้าว...อยู่ดีๆ จะให้เป็นเจ้าแม่ให้หวยซะแล้ว น้องเรา
ได้จิ น้องขอมา พี่จัดไป ซื้อไปเลยค่ะ เลข 1 ถึง 0
จับคู่เอาเอง กลับหน้ากลับหลังเอาเอง ถูกแน่นอน
รับประกัน....

 

(ต่อ)

"การเป็นเจ้าอาวาส เปรียบเหมือนหัวหน้าครอบครัว จึงไม่เหมาะกับเรา เราเป็นพระกรรมฐานที่ต้องการความสงบ เราไม่ขอกลับมาอีก อย่าได้คิดติดตามเราไป...."

ดังนี้เรียกได้ว่าหลวงพ่อเกษม ได้สลัดโซ่ตรวนแห่งกิเลส ตัดแล้วซึ่งทางโลกอันมากไปด้วยมายา ไร้ความเที่ยงแท้ ท่านไม่เคยหวังในยศศักดิ์ใดๆ สิ่งเดียวที่ต้องการคือความสงบในชีวิต และที่ใดหรือซึ่งได้ชื่อว่าสงบ ความสงบนั้นอยู่ ณ หนใด? ที่สุดก็ทราบว่าความสงบนั้นอยู่ที่ป่าช้า ฉะนั้น หลวงพ่อเกษมจึงตัดสินใจยึดเอาป่าช้าแดนสงบเป็นที่พำนัก เป็นที่บำเพ็ญตบะและวิปัสสนาอยู่ในป่าช้าหลายแห่งต่อหลายแห่ง

หมดแล้วซึ่งความนิยมในวัตถุทั้งหลาย ระบือไปไม่มีขอบเขตในที่สุด บรรดาผู้ที่มีความเคารพเลื่อมใสท่าน จึงพร้อมใจกันสร้างกุฏิขึ้นในบริเวณสุสานไตรลักษณ์เมื่อปี 2495 นิมนต์ท่านให้เข้าพำนักในกุฏินั้น

ไม่ว่าใครก็ตาม ถ้าได้แวะไปนมัสการหลวงพ่อเกษมในขณะนั้น จะแลเห็นข้อความเป็นพุทธภาษิตข้างกุฏิด้านทิศเหนือ ซึ่งท่านตัดกระดาษติดไว้ด้วยมือท่านเอง มีความว่า "นัตถิ สันติ ปรํ สุขํ สุขอื่นนอกจากความสงบไม่มี" ส่วนด้านทิศใต้ก็มีข้อความว่า "กิจโฉ มนุสฺส ปฏิลาโภ การได้ซึ่งความเป็นมนุษย์เป็นของยาว" แสดงว่าท่านได้อบรมสั่งสอนบรรดาศิษย์อยู่เสมอ ให้รู้จักยึดมั่นแต่ความดี และเป็นความดีที่คนทั่วไปยอมรับว่าดี ท่านเชื่อหรือเปล่าว่า แก่นแท้ของชีวิต ไม่จำเป็นต้องห้อมล้อมด้วยแสงสี

เอวังจ้ะ....

 

สวัสดียามบ่ายค่ะ..คุณนายนุ๊ก และชาวเมืองคุรุวาโร ทุกท่าน

ถ้าน้องนาคแก้วมีเวลา...ก็นำประวัติท่านมาให้อ่านกันบ้างนะคะ..พี่หาไม่เจอ...
แล้วมีเรื่องถามคุณนายนุ๊ก..สัก ๒ ข้อ... จะตอบมั๊ยเอ่ย.ยย ??

 

ถามได้จ้ะ แต่ตอบได้หรือไม่ได้ต้องดูกันอีกทีนะจ๊ะ

 

นึกว่า..เอ๊ย.ยย ถามได้..ตอบได้...ฮ่า.
ตอบได้อยู่แล้ว..จะตอบหรือปล่าวเท่านั้นแหละ.. ถ้าเราถามแล้วคิดว่าคุณนายตอบไม่ได้ แล้วจะถามทำไมหล่ะจ๊ะ..คุณนายจ๋า..
ข้อ ๑ ที่คุณนายบอกว่าเคยนิมิตเห็นพี่น้องที่เป็นผู้หญิง..เล่าให้ฟังบ้างสิ...
ข้อ ๒ มันค้างคาใจเรามาก..มาก ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ? ที่มาเป็นอย่างไร ?
ทำไมเราฟังเพลงทรายกับทะเล(เพลงประจำตัวเรา) ที่คุณนายโพสไปให้ที่ FB
เราจึงร้องไห้ มากมาย..ก่ายกอง เรียกได้ว่า..น้ำตาไหลเป็นทาง..ทีเดียวเชียว
....แล้วแต่จะโปรด..เอ๊ย..แล้วแต่จะตอบหรือไม่ตอบนะจ๊ะ..
(แต่ทำให้คนอื่นมีความรู้สึกค้างคาใจไม่ดีนะจ๊ะ..มันเป็นบาปทางอารมณ์..อิอิ)

 

อ้าว...เป็นความผิดของเราอีกแล้วหรือนี่
เลิกเรียกเราว่าคุณนายซะทีได้เปล่าอ่ะ
เราไม่ได้มีสามีเป็นตำรวจนะ มะชอบรู้เปล่า

มันคงเป็นความรู้สึกผิดลึกๆ ในใจเมื่อครั้งอดีตที่ติดตามมามั้ง (เดา)
อย่าพูดจิ มันทำให้เรารู้สึกอีกแล้ว ไม่อยากร้องไห้
ไม่รู้สาเหตุเหมือนกันนะ รอถามจากพระเอกของกระทู้ดีกว่า
แต่เธอก็เล่นองค์ซะเหลือเกิน กว่าจะตอบกันได้

นิมิตนั้นเคยเล่าแล้วในกระทู้นี่แหละ แสดงว่าไม่ใช่แฟนคลับเราจิ
ไม่ชอบพูดหลายครั้ง พูดบ่อยๆ ไม่มีคุณค่าเลย
ทุกคนที่เราเห็นครั้งแรกเราคิดว่าเป็นเทพธิดา
ใส่ชุดไทยสีเหลืองเหลือบทองทุกองค์ มี 5 องค์
ผมเกล้าสูง รูปร่างเพรียวบาง นั่งอยู่บนตั่งทองคำ

แต่พี่รั้งบอกว่าเป็นยุคพญานาค แต่ที่เราเห็นเหมือนอยู่บนสวรรค์
ไม่มีถ้ำ ไม่ใช่เมืองบาดาล เพราะบรรยากาศรอบๆ สว่างไสว
เหมือนลอยอยู่บนก้อนเมฆ เราสงสัยเลยถามในใจว่าเป็นใคร
แล้วมีคนหนึ่งชะโงกหน้ามาสบตาเรา เหมือนจะบอกว่านี่คือเราในอดีต
พร้อมทั้งมีชื่อลอยขึ้นมาว่า "สมุนาเทวี" ยังไม่ได้ถามอะไรมากก็ตื่นซะก่อน
หลังจากนั้น ก็ไม่มีนิมิตอีก

เคยเห็นนิมิตคล้ายๆ กันแบบนี้ แต่เป็นสวรรค์
เพราะที่พื้นมีเหมือนควันขาวๆ ลอยอยู่
พบเทพธิดายืนอยู่บนแท่น สวยงามมากแต่ดูหมอง
ไม่แจ่มใส อาภรณ์ก็หมอง เครื่องประดับก็มีทุกอย่าง
คาดว่าหมดบุญ แต่ทำไมยังคงอยู่ที่นั่น
ถ้าหมดบุญแล้วก็ต้องลงมาจุติซิ
ท่านทักเราว่าหายไปไหนมาตั้งนาน
ท่านรอเราอยู่นานแล้ว นั่นคือเราหรือว่าอย่างไร
ดวงจิตหนีเที่ยวเหรอ...งงอ่ะ

บางครั้ง เรารู้สึกว่าชีวิตในโลกนี้ คือความฝันแห่งเรา
ซึ่งเราเองจริงๆ คงจะอยู่ ณ ที่ใดที่หนึ่ง แต่ไม่ใช่บนโลกนี้

 

ในอดีตเราคงรักเธอมาก แล้วเธอก็คงทำให้เราผิดหวังมากเช่นกัน
วันนั้น ความรู้สึกทั้งดีใจและผิดหวังระคนกัน อย่างบอกไม่ถูก

 

ส่วนมากที่เรารู้จักกันก็เทวะนาคาทั้งนั้นะคะ องค์อนันต์นาคราช องค์ศรีสุทโธ องค์ศรีสัตตนาคราช องค์เพชร ฯ แต่ก็ขึ้นอยู่กับบารมีในแต่ละท่าน เทวะนาคาสามารถแสดงกายให้เราเห็นจะในลักษณะใดก็ได้ สภาวะที่เป็นทิพย์ท่านก็สามารถทำได้หมด อย่างที่บอกคะ พญานาคกายประดุจเพชรนั้นไม่ได้มีแค่องค์เพชรฯ องค์อนันฯ องค์ท้าวนาคพันธ์(เท่าที่ทราบ) ท่านก็กายเป็นเพชร
พญานาคกายสว่างใสดุจเพชร ท่านก็เคยมาให้เห็นเช่นกันค่ะ สวยจนลืมไม่ลมเลยละคะ แต่ไม่ทราบว่าท่านเป็นใคร ^^

 

อ่านเรื่องนี้ต่อดีกว่า ปาฏิหาริย์หลวงพ่อเกษม เขมโก

ห้ามงูไม่ให้ทำร้ายอึ่ง

เรื่องกล่าวว่า ลูกศิษย์คนหนึ่งของหลวงพ่อ เมื่อเสร็จจากคุยกับเพื่อนฝูงตามร้านกาแฟมาแล้ว ก็มุ่งหน้ากลับมายังสุสานไตรลักษณ์ สนทนาพาทีกับเพื่อนฝูงอีก 2-3 คนที่สุสาน เมื่อพบแล้วก็คุยกันอย่างสนุกสนาน แต่สักครู่หนึ่งเท่านั้น เหตุการณ์ที่นับว่าประหลาดก็เกิดขึ้น กล่าวคือ ทุกคนที่กำลังสรวลเสเฮฮากันอยู่ รู้สึกว่ามีเสียงผิดสังเกตดังอยู่ที่ใต้กระดานที่นั่ง

กระดานเป็นกระดานยกพื้นธรรมดา ทุกคนก็ช่วยกัยยกกระดานเปิดดู พบงูตัวหนึ่งคาบอึ่งเอาไว้ในปาก กำลังพยายามจะกลืนอึ่ง อึ่งนั้นก็พองตัวอย่างไม่ยอมเป็นอาหารงู ต่างสู้กันเป็นที่น่าตื่นเต้นที่สุด เพื่อนๆ ต่างมุงดูกัน แต่มีอยู่คนหนึ่งในกลุ่มนั้น เกิดความคิดจะช่วยอึ่งก็เลยเดินไปเที่ยวหาไม้เพื่อจะตีงูให้หนีไป แต่ยังไม่ทันที่จะได้ไม้มาดังความคิด หลวงพ่อเกษมอยู่ข้างใน ได้ยินเสียงผิดปกติ จึงได้ออกมาดู หลวงพ่อเห็นงูกำลังพยายามจะกลืนอึ่งให้ได้ ฝ่ายอึ่งก็มีวิธีการต่อสู้ด้วยการพองตัวให้ใหญ่อย่างเดียว หลวงพ่อเกษมเห็นเช่นนั้น ก็พูดกับสัตว์ทั้งสองว่า

"ปล่อยเสีย-ปล่อยเสีย กินยาก อย่าทำกันเลย" จบคำพูดของหลวงพ่อเกษม งูก็ถึงกับยอมปล่อยอึ่งอ่างออกจากปากทันที พอดีคนที่ไปหาไม้เพื่อจะมาตีงูก็มาถึง เขาเห็นงูกับอึ่งต่างก็พร้อมแยกจากกันไป

ท่านเห็นหรือยังว่า คำพูดคำสั่งของหลวงมีความศักดิ์สิทธิ์เพียงไหน วาจาของหลวงพ่อทรงคุณค่าเพียงไร เมื่อพินิจพิจารณากันให้ลึกซึ้งแล้ว เราก็พอจะตระหนักได้ว่า หลวงพ่อมีการแผ่เมตตาไปยังสัตว์ทั้งสอง ไม่ให้ทำร้ายจองเวรซึ่งกันและกัน ต่างผละจากกันในลักษณะที่เรียกว่า "ว่าง่าย"

เอวัง....

 

อ๋อ...เป็นอย่างนี้นี่เอง ถ้างั้นเราก็คงพอจะทราบแล้วว่าเป็นองค์ไหน
ขอบคุณนะคะ ที่ให้ข้อมูล

มีนิทานหรือเรื่องราวมาให้อ่านบ้างหรือเปล่าคะ
เรื่องของเทวะนาคาแต่ละองค์ก็ได้ค่ะ แต่เราอยากรู้มากที่สุด
ก็คือองค์ศรีสัตตนาคราช คงต้องรบกวนหน่อยนะคะ
เราเชื่อว่าคุณนาคแก้ว มีความรู้เพียบแน่นอนเลย