นิทาน เรื่อง "พญานาค"

เย็นแบบน้ำลวกไก่ นี่มันยังไงคะพี่นุ๊ก ฮ่าๆๆ

 

ก็เย็นเจี๊ยบ...เจี๊ยบ ไงคะ
หรือว่าต้องการความเย็นแบบหิมาลัย ก็มีนะ

 

ตอบด้วยคนค่ะ คิดว่า ข้อ1 .เป็นฟองไข่

 

โอ้โห... เป็นมุกที่ลึกซึ้งจริงๆ... คาดไม่ถึงว่าจะมาแบบ

เจี๊ยบ เจี๊ยบ ฮ่าๆๆ... แค่กๆๆ แค่กๆๆ หัวเราะด้วย ไอด้วยเลย

 

เรื่องราวของพี่นุ๊กทำให้รู้สึกตื่นเต้นมากเลยล่ะค่ะ ได้ความรู้เพิ่มเติมด้วยเคยเห็นและพูดคุยกับคนมีองค์มากมายเลยค่ะ แต่เพิ่งรู้เหตุผลและความเปนมาของการมีองค์วันนี้เอง;43

 

ข้อสองน่าร๊ากอ่ะ ลูกพญานาค"ตัวน้อย"
หลังจากแอบอ่านคำตอบของคนอื่นๆ ขอตอบข้อสามจ้า เป็นลูกมนุษย์ธรรมดา

 

น้อง zaxc จุ๊..จุ๊ มันเป็นความลับค่ะ
ตั้งใจว่าจะไม่บอกใครเรื่องนี้แล้วนะ
ให้คนอื่นเค้าหลงผิด งมไป ค้นไป เหมือนที่เราเคยเป็น
จะได้รู้ลึก....รู้จริง...ในทุกเรื่องราว

 

เมื่อคืนฝันว่าจะได้ไปบวช พอถึงวัดก็เดินตามเพื่อนไปศาลา เห็นพระกำลังห่มผ้าเหลืองให้เณรหลายรูป เห็นคนรู้จักบ้างไม่รูจักบ้างหลายคนทั้งมาบวชและมาช่วยพระ ผมกำลังต่อคิวโกนผม พระรูปหนึงก็พูดกับผมว่า"ไปเดินดูสถานที่วัดก่อนก็ได้ค่อยมาบวช" ผมก็ไปเดินเล่นเห็นต้นไม้มีหินรูปหัวกระโหลกกองหน้าต้นไม้เต็มเลย และเห็นเด็กน้อยคนหนึ่งพูดว่า"อยากลงเล่นน้ำกับพญานาคในสระนี้" ผมเลยคิดในใจว่า"พญานาคที่วัดคงใจดีแม้แต่เด็กยังอยากเล่นน้ำด้วย" แต่ผมก็ห้ามเด็กเพราะกลัวเด็กจมน้ำและอุ้มเด็กไว้ อุ้มทีไรก็ไม่อยู่ ผมเลยปล่อยให้ลงเล่นน้ำ เด็กนั้นได้ลงเล่นและจมหายลงน้ำ ผมเลยตะโกนว่า"ถ้ามีพญานาคแถวนี้ก็ช่วยเด็นที" และผมก็เห็นพญานาคสีดำลอยน้ำมาและคาบเด็กวางไว้ริมสระและลอยน้ำไป ผมเลยถามพญานนาคนั้นว่า"ท่านชื่ออะไร" พญานาคตอบว่า"ชื่อสิงหะ" แล้วผมได้เดินไปตามสะพานไม้เชื่อกที่โซเซผมเดินใกล้จะถึงฝังแต่เชือกสะพานดันพลิกผมเลยตกสะพานลงน้ำเลยปีนบันไดชันขึ้นมาและเดินจะไปศาลาบวช มีหญิงสาวคนหนึ่งเดินมาจับมือผมบอกว่า"มาทางนี้" เธอได้ยั่วยวนผมจับนั้นนี้เกือบผมหลง ผมเลยเดินหนี้จากเธอว่าจะไปบวชเดินไป เลยตื่อเพราะเสียงพ่อเปิดประตู
ผู้รู้ช่วยบอกทีฝันนี้หมายถึงอะไรรับ

 

ฝันดีนะคะ คุณโฟร์๐
แต่ให้คุณคุรุวาโร ทำนายทายทักดีกว่านะคะ
เพราะว่าเราไม่ถนัด น่าจะเกี่ยวข้องกับการปฏิบัติ

 

สัจธรรมของชีวิต เรื่อง การคิดถึงความตายเป็นการกระตุ้นปัญญา (แบ่งๆ กันค่ะ)

คราวหนึ่ง พระผู้มีพระภาคได้สนทนากับภิกษุหลายรูป ในเรื่องเกี่ยวกับความตาย
ได้ตรัสถามพระเหล่านั้นว่า "เธอทั้งหลายได้เจริญมรณสติอยู่หรือเปล่า"
ภิกษุก็กราบทูลว่า "ได้เจริญอยู่พระเจ้าข้า" ตรัสถามต่อไปว่า "เจริญอย่างไร"

รูปหนึ่งกราบทูลว่า "ชีวิตไม่นานหนอจะแตกดับภายในวันหรือคืน"
อีกรูปหนึ่งทูลว่า "คิดว่าจะอยู่ได้ไม่เกินเที่ยงวัน"
อีกรูปหนึ่งทูลว่า "ชีวิตนี้จักดำรงอยู่ไม่เกินสามชั่วโมง"
อีกรูปหนึ่งทูลว่า "คงอยู่ได้ไม่เกินขณะลมหายใจเข้าออกเท่านั้น"

ทรงติทุกรูปว่ายังประมาทในความตาย ยังคิดว่าตนจักอยู่ได้นานถึงขนาดนั้น
ทรงชมเชยรูปที่กล่าวว่าชีวิตนี้มีอยู่ชั่วลมหายใจเข้าออกเท่านั้น หาอยู่นานไปกว่านั้นไม่
นั่นแหละว่าเป็นการเจริญในความคิดเกี่ยวกับความตายโดยแท้ นี้เป็นบทเรียนอย่างยิ่ง
สำหรับชีวิตเกี่ยวกับความตาย

การคิดถึงความตายมิใช่เรื่องของความผิด แต่เป็นเรื่องของความถูกต้อง เป็นเรื่องกระตุ้น
เตือนให้เกิดปัญญา เกิดความก้าวหน้าในการประกอบกิจการงาน เพราะเมื่อรู้ว่าอายุเรา
เป็นของน้อย อาจจะแตกดับลงไปเมื่อใดก็ได้ ก็ควรจะได้รีบเร่งประกอบคุณงามความดีต่อไปตามโอกาส

พระพุทธองค์ทรงสอนว่า กิจใดอันเราจะต้องทำในวันนี้ จงทำทันทีอย่าช้าอยู่เป็นอันขาด
เพราะถ้าขืนช้า ความตายจะมาถึงแล้วพลาดโอกาสอันงามนั้นไปเสีย จึงควรเตือนตนเองเสมอๆ
ว่ามีอะไรที่จะต้องทำ จงรีบทำเสียเถิด ตายแล้วไม่มีโอกาสจะมาทำอีก จงทำเดี๋ยวนี้
ทำทันทีช้าจักเสียการ

 

คืนนี้ก็ดึกอีกตามเคย จะขอลาด้วยพุทโธ แล้วกันนะ

เล่นพุทโธ

พุทโธ คือ ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน
พุทโธ หมายถึง พระพุทธเจ้า
สมัยที่พระพุทธเจ้าดับขันธ์ปรินิพพาน พระอรหันต์รูปหนึ่งสดุดีว่า
"เสียงเปล่งวาจา พุทโธๆ เป็นสิ่งที่หาฟังได้ยากในโลก"
หมายความว่า นานแสนนานกว่าจะมีพระพุทธเจ้ามาตรัสรู้ในโลก แต่ละพระองค์

สำนัก พระอาจารย์เสาร์ กนฺตสีโล สอนศิษย์ให้เจริญพุทโธ เอาพุทโธไปท่อง
พระอาจารย์มั่น ภูริทตฺโต ธุดงค์ในป่า เคยพักในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ชาวบ้านมาขอคาถากันผี
ท่านก็ให้คาถาพุทโธไปท่องกันผี
หลวงปู่แหวน สุจิณฺโณ กับ หลวงปู่ตื้อ อจลธมฺโม เดินธุดงค์ในป่า ก็เคยให้คาถาพุทโธ แก่ชาวบ้านไว้ท่องกันผี เช่นกัน
หลวงพ่อฤาษีลิงดำ สมัยที่เป็นศิษย์หลวงพ่อปาน อยู่วัดบางนมโค ก็เคยลองดีกับผี ท่องคาถาปราบผี
ผีมันไม่กลัว ผีอันตรธานหนีหายไป
หลวงตาสมชาย จารุกํโส เคยให้อนุสาสนีว่า "พุทโธคำเดียว เป็นที่รวมของพระพุทธเจ้านับล้านพระองค์
ในอดีตไกลมาจนถึงปัจจุบัน
หลวงพ่อพุธ ฐานิโย เคยให้อนุสาสนีว่า "พุทโธอยู่ที่จิต จิตอยู่ที่พุทโธ"
หลวงปู่จูฬ ได้รับฉายาว่า นารายณ์เหยียบโลก ก็มีพุทโธเป็นคาถาประจำตัว เสกอะไรๆ ก็เสกด้วยพุทโธ
ท่านถือเคล็ดเลข ๙ จึงภาวนานาทีละ ๙ จบ
พระอาจารย์ฝั้น อาจาโร ท่านชอบเทศน์พุทโธ ถือไม้เท้าเดินไป ก๊อกๆๆ พุทโธ ฮ่าๆๆ

พุทโธ นอกจากจะเป็นพุทธมนต์ย่อๆ อันศักดิ์สิทธิ์ ทำให้มีฤทธิ์มีเดชมีอำนาจแล้ว ยังเป็นการเจริญพุทธานุสติแบบย่อด้วย
คือ ภาวนา พุท-โธ ทุกลมหายใจเข้าออก พุท หายใจเข้า โธ หายใจออก

พระอาจารย์สนิท นิรภโย เคยใช้เทคนิค พุท-โธ 3 วิธี
หายใจเข้าว่า พุท หายใจออกว่า โธ 1
หายใจเข้าว่า พุทโธ หายใจออกว่า พุทโธ 1
และหายใจเข้าว่า พุทโธๆ หายใจออกว่า พุทโธๆ 1
เขียนเป็นสูตรดังนี้
1. พุท-โธ
2. พุทโธ-พุทโธ
3. พุทโธๆ-พุทโธๆ (ท่องไปจนสุดลมหายใจ)
ส่วนแบบที่ 1 เป็นที่นิยมกันมากในหมู่พระกรรมฐาน สายพระอาจารย์มั่น ภูริทัตตเถระ

พระอาจารย์เสาร์ กฺนตสีโล เคยเจริญพุท-โธ เกิดตัวเบา ลอยขึ้นไปจนจรดเพดานกุฏิ
พระอาจารย์สมชาย ฐิตวิริโย เคยเจริญพุท-โธ จิตแวบไปถึงพระเพื่อนที่ในป่า ตัวท่านก็ไปปรากฏอยู่ที่นั่นทันที

ศูนย์รวมใจของพุท-โธ มีอยู่ตามจุดต่างๆ ได้หลากหลาย...

 

สวัสดียามดึกครับทุกคน
นำนิทานก่อนนอนมาส่งครับ


​

พระนางมณีมนต์ทราศิริในขณะนั้น ได้ยินเสียงพระสวามีเรียกขานแล้ว ก็รู้ว่าท้าวเธอคงเป็นห่วงเราทั้งสองแม่ลูกที่หายไปในยามราตรี จึงเสด็จตามมา ให้รู้สึกนึกสงสารเป็นกำลัง
จึงพาขนดลำตัวอันยาวใหญ่เทียมเสาหลักเมือง ว่ายแหวกคุ้งน้ำในสระโบกขรณีนั้นพุ่งตรงมาที่เรือนรับรองทันที...
พระราชากำลังจะตัดสินพระทัยอะไรบางอย่างเพื่อจัดการกับพญางูตนนั้น!เพียงแต่รอจังหวะให้ฟ้าเริ่มสางพอได้เห็นชัดถนัดตา อีกทั้งเคล็ดวิชามนต์นารายณ์แจงแวงที่ได้รำเรียนมา
ต้องรอรับพลังจากองค์สุริยะเทพเสียก่อนถึงจะใช้ได้ผล ในสถานการณ์ขณะนั้นพระองค์มิอาจคิดเป็นอื่นได้อีกแล้ว นอกจากสำคัญว่าพระชายาคงถูกงูใหญ่กลืนกินเข้าไป
นี้ก็คงยังไม่อิ่ม จึงได้พุ่งทยานตัววกกลับมาเพื่อกินเราอีกเป็นแน่แท้!...พระราชาจึงรวบรวมสติมั่น กำพระแสงขันธ์ในท่ากระชับ เตรียมเงื้อฟัน
นางพญางูใหญ่พุ่งมาถึงด้วยความเร็ว!แต่บังเอิญเพลานั้นได้เกิดสายฟ้าแล็บ จึงได้แลเห็นว่าพระราชากำลังเงื้อพระแสงขันธ์เพื่อฟันร่างตน...เพียงเสี้ยววินาที นั้นเอง
ฉับบบบบ เสียงคมมีดพระแสงขันธ์ดังแหวกอากาศ เฉียดร่างพญางูนั้นเพียงปลายเล็บ...แต่นั้นก็ทำให้นางต้องได้รับบาดเจ็บหลั่งพระโลหิตที่ปลายพระสอ!
เพราะรัศมีจากพระแสงขันธ์อันศักดิ์สิทธิ์ของพระราชาเป็นอาวุธที่มีอานุภาพสูง...นางม้วนตัวกลับไปตั้งหลักกลางสระน้ำ ร้องรำพันโหยไห้ ตัดพ้อต่อว่าพระราชา
เหตุไฉนพระลูกเจ้า จึงได้ทำกับตนได้ถึงเพียงนี้ แค่พระองค์ทรงรังเกียจเราที่มีกำเนิดเป็นงูใหญ่ ก็มิน่าจะฆ่าฟันกัน!ทั้งที่มีลูกด้วยกันแต่กลับมาหักหาญน้ำใจกันได้ถึงเพียงนี้
(นัยว่าต่างคนต่างเกิดความเข้าใจผิด คิดเห็นไปคนละอย่าง ฝ่ายพระนางคิดว่าพระราชาคงล่วงรู้ความลับหมดทุกอย่างแล้ว...แต่ความจริงหาได้เป็นเช่นนั้นไม่)
นางร้องรำพันจนสุดเสียงเป็นภาษามนุษย์...แต่อนิจจา เสียงนั้นไม่อาจสื่อความหมายให้พระราชาเข้าพระทัยได้ เพราะสายฝนที่ตกหนักปนกับเสียงฟ้าคำราม

ต่างคนต่างจองมองดูกันอยู่นานช่วงรัศมีสามวานั้นเอง...จนฟ้าเริ่มสางแล้ว ฝนที่ตกมาโดยตลอดทั้งคืนจึงเริ่มซาเม็ดลง กลายเป็นละอองน้ำบางเบา
บรรยากาศช่างเหมือนกับตอนที่พบรักพระธิดาใหม่ๆ เพียงแต่ว่าเพลานี้นางนั้นคงสิ้นแล้ว พระราชาตรึกในห่วงมโนนึก!ยิ่งแลเห็นท้องของพญางูสีรุ้งตนนั้นมีขนาดใหญ่
ผิดปกติ ก็ให้คิดปักใจเป็นแม้นมั่น(โถ โง่จริงๆ ทำเค้าท้องแล้วคิดได้เพียงแค่อย่างเดียว)ฝ่ายพระธิดาเสียพระทัย รำพันจนน้ำพระเนตไหลหลั่งจนหมดสิ้นแล้ว
ก็ไม่อยากจะพูดอะไรต่อไปอีก(น๊าน เอาเข้าไป แล้วจะรู้เรื่องกันมั้ยเนี่ย)...เมื่อดวงอาทิตย์เคลื่อนตัวสูงขึ้น จึงบังเกิดเป็นสายรุ้งพุ่งตรงมายังสระโบกขรณีนั้น ทันทีที่รุ้งงามปรากฎ!
ทหารเอกฝ่ายท้าวพญาฉัพพังคศิริ ก็โจนทยานแหวกทะลุมิติสายรุ้งพร้อมบริวารจำนวนหนึ่ง ออกมาปรากฎอยู่เกือบเต็มสระโบกขรณีนั้นในอัตภาพเดิม!...
พระราชายืนตะลึงงันกับเหตุการณ์ที่ปรากฎขึ้น...พระธิดามณีมนต์ทราศิริ!!เสียงทหารเอกนามว่า"ปรเมทร์"
ขานเรียกพระธิดาด้วยเสียงอันดังพร้อมเลื้อยเข้าไปใกล้ในระยะประชั้นชิด เห็นพระธิดาทรงได้รับบาดเจ็บ และเห็นพระราชาวิเชียรชัยมังคละยืนถือพระแสงขันธ์อยู่ในมือ
ก็ให้เกิดโทสะขึ้นในบัดดล...กำลังจะบังหวนควันเข้าใส่ แต่พระธิดาทรงยับยั้งไว้...ฝ่ายพระราชาเรียนสำเร็จวิชาไตรเพทแล้วย่อมรู้ภาษาสรรพสัตว์ จึงกำหนดจิตฟัง
ดูจึงได้รู้ว่า แท้จริงแล้วพญางูใหญ่สีรุ้งตนนั้น คือพระมเหสีมณีมนต์ทราศิรินั้นเอง(โถ เค้าเพิ่งจะเริ่มฉลาด)....

เมื่อพระราชาล่วงรู้ถึงความจริงแล้ว เหตุการณ์จะเป็นเช่นไร? (โปรดติดตามตอนต่อไป)​

 

พระอาจารย์สิงห์ ขนฺตยาคโม รวมจิตพุท-โธ ไว้ที่ปลายจมูก ท่านเน้นในเรื่อง ปัจจุบันธรรม ลมที่กระทบ
เข้าและออก เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป จุดปลายจมูกนี้มีอิทธิพลทำให้เกิดปีติซาบซ่าน ใช้จุดนี้เพ่งทำน้ำมนต์ก็ได้
ทำให้สดชื่นและชื่นใจ ผู้ให้ก็สดชื่น ผู้รับก็ชื่นใจ

รวมพุท-โธ ไว้ตรงดั้งจมูก ท่านเน้นในเรื่องศูนย์รวมประสาทต่างๆ ใจคนส่วนมากจะตั้งอยู่ที่ตา ซึ่งไวต่อประสาทสัมผัส
การตั้งจิตไว้ที่ตา จึงทำให้การรับและการส่งกระแสจิตเป็นไปได้ง่าย จุดนี้มีอิทธิพลพิเศษในการเป็นทิพยจักษุ

รวมพุท-โธ ไว้ที่จุดศูนย์สะดือ โดยใช้จุดนี้เป็นแว่นแก้วส่องสากลจักรวาล ใจเราดิ่งสู่สะดือทะเล ดุจเกษียรสมุทรของพระวิษณุ
ในลัทธิพราห์ม ได้รับความสงบมาก เหมือนพญาเต่าจำศีล เต่านั้นหายใจลึกถึงสะดือ จึงมีชีวิตยืนยาว จุดนี้เราจะได้พบอุทยานใจ
คือกายคตา ท่องไปในกายอีกด้วย เป็นอิทธิพลพิเศษให้เห็นส่วนต่างๆ ของร่างกาย

รวมพุท-โธ ไว้ที่หน้าผาก และกำหนดพระพุทธรูปน้อยๆ สีทององค์หนึ่งขึ้นมาด้วย จุดนี้เป็นที่ตั้งของสมอง เป็นที่รวมของความคิดนึก
ความทรงจำ ท่านเน้นในเรื่องทิพพจักขุ คือเห็นภาพปรากฏแก่จิต ดุจจอโทรทัศน์ จุดนี้เรียกว่า "ตาที่สาม" มีอิทธิพลให้เกิดตบะเดชะ
เป็นจุดตื่น เพ่งจุดนี้ ช่วยให้หายง่วง และมีอิทธิพลขจัดกามราคะได้ด้วย เรียกอีกอย่างว่า "ทิพยศูนย์"

รวมพุท-โธ ไว้ที่ดั้งจมูก พร้อมกำหนดนิมิตเป็นดวงสว่างเท่าเมล็ดมะขามป้อม ท่านเน้นในเรื่องถอดจิต บางครั้งโลกมนุษย์มันร้อน
ก็หนีร้อนไปเปลี่ยนบรรยากาศบนแดนสวรรค์ บางท่านกำหนดเป็นดวงแก้วตรงหน้าผาก เพื่อถอดกายทิพย์ก็ใช้ได้ดีเช่นกัน

รวมพุท-โธ ไว้ที่หัวใจ พร้อมกับกำหนดพุทธนิมิต พระพุทธเจ้าสถิตอยู่ดวงจิตดวงใจของเรา พระพุทธรูปบางองค์ มองดู
แล้วบนเศียรมีลักษณะคล้ายกับพระพุทธรูปองค์น้อยประทับอยู่ชั้นหนึ่ง นี่คือการรวมใจพุท-โธ อีกรูปแบบหนึ่ง
คืออัญเชิญองค์พระมาประดิษฐานอยู่บนศีรษะปกเกล้าปกกระหม่อม

คืนนี้คงพอแค่นี้ก่อนนะ เพราะว่าง่วงแล้ว อ่านไปเถอะยาวแต่มีประโยชน์สำหรับผู้ปฏิบัติพุทโธทุกท่าน นะจ๊ะ ราตรีสวัสดิ์จ้า...

 

แหมนิทานก่อนนอนกำลังมันส์เลย พระราชาทำไมซื้อบื้ออย่างนี้นะ
ตอนต่อไปอีกนานมั้ยคะ ท่านแมวเหมียวที่น่าร้าก ก..ก..ก..ก...

 

สวัสดีตอนเช้าค่ะ เหล่าปยานาค

เมื่อคืนกว่าจะนอนได้ก็ตีหนึ่ง กราบหมอนแล้วแผ่เมตตา
กำหนดนอนภาวนาค่ะ เมื่อวานอากาศร้อนอบอ้าวมาก
ฝันค่ะ.....แต่จำเรื่องราวไม่ได้เลย ก่อนจะตื่นนอน
ขณะที่ครึ่งหลับครี่งตื่น เห็นนาคีสีขาวเศียรเดียว
ได้ยินเสียงเรียกจริงๆ เป็นเสียงของหญิงสาว
เรียกว่าแม่....แม่ แล้วก็ตื่นค่ะ

 

เซย่า เกิดสมัยนั้นเหรอ เมืองกุสุมานคร หรือบุปผาบุรี เป็นเมืองคู่แฝดกับเมืองปาฏลีบุตร ปัจจุบันเรียกว่า เมืองปัตนะ

เมืองกุสุมานคร หรือบุปผาบุรี อยู่ใกล้ๆ กับเมืองปัตนะ ดูในแผนที่ประเทศอินเดียก็น่าจะรู้นะ เซย่า

เมืองที่ใกล้กับปาฏลีบุตร ก็มี 2 เมืองนะ คือ นาสันทา กับเวสาลี แต่เราคิดว่าความเป็นไปได้น่าจะเป็นเวสาลีมากกว่า เพราะเป็นเมืองที่อยู่คนละฝั่งกับแม่น้ำคงคา

 

หวัดดีจ้ะ มิกกี้ น้องปลากะป๋อง คุณnearby และคุณมนต์เมือง
วันนี้มีเรื่องเล่ามาฝากมั้ยเอ่ย รออ่านหนอ...

 

เมื่อคืนฝันว่า...ถวายน้ำ ถวายดอกไม้แด่เทพเจ้าฮินดูอ่ะ (เปลี่ยนจากจีนมาเป็นแขกแระ) อิอิ
(ส่วนอีกฝัน จำบ่ได้ก่ะ)

 

ว้าว...มิกกี้เปลี่ยนไป เป็นไปได้ยังไงเนี่ย?

เก่งขึ้นเยอะเลย เมื่อวานก็สอบผ่าน แล้วไปถวายที่ไหนอ่ะ?

ต้องมีอะไรมากกว่านั้นแน่ๆ เลย ชิมิร้า...มีกั๊กอีกแระ

เทพเจ้าองค์ไหนเอ่ย?......อยากรู้หนอ

 

ช่วงนี้กำลังคร่ำเคร่งกับ นะ มะ พะ ธะ อยู่ค่ะ .... อยากจะรู้ ต้องลองดูเอง

แต่งงๆ นะ มะ พะ ธะ ไปๆมาๆ ก็ พุท โธ ผสมไปด้วย ฮ่าๆๆๆ

ปล. ห็นด้วยกับพี่นุ๊กค่ะ ว่าเมื่อคืนร้อนมากกกกก นอนแบบตัวชุ่มเหงื่อเลย

แต่ก็ดี ไข้ลดลงไปได้มาก แต่ไอยังไม่หายไปซะทีเดียวจ้า

***********************************

สวัสดีทุกท่าน ทุกนามด้วยจ้าาาา dannce_