จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

*คุณพี่พอใจ(pporjai)ครับ*
ผมนั้นยังไม่รู้จักคำว่าเหน็ดเหนื่อยหรอก
ตราบใดที่ดวงจิตของคุณพอใจและคุณพี่สุภาทรยังไปไม่ถึง "พระนิพพาน"
แต่ถ้าอยากให้ครูที่นี่หายเหน็ดเหนื่อย
ถ้าอย่างนั้น ผมขอให้คุณพี่ทั้งสองปฎิบัติจิตเกาะพระให้สำเร็จไวๆ
(แลกกันนะครับ)<!-- google_ad_section_end -->
....................................................................
ฝึกจิตเกาะพระอยู่เรื่อย ๆ นะคะ..
ปกติร้องแต่เพลงน่ะค่ะ..
ตอนนี้ก็ก้าวหน้าไปนิดนึงแล้ว
เดิมเลยชอบภาพสมเด็จองปฐมฯ



องค์ท่านสวยงามสง่ามาก..พยายามนึกจำ จำได้ไม่หมด เลยเปลี่ยนมาเป็นพระพักตร์องค์ท่านแทน ตอนนี้ก็กำหนดได้ค่ะ ภาพพระพักตร์เล็ก และสุดท้ายหยุดที่ภาพที่มีรัศมีบนพระเศียรของพลังจิตค่ะ

 

ความโกรธก็คือธรรมชาติฝ่ายอกุศล

แทงใจเป๊ะๆๆ love_catt1

 

อาชีพครูแสนเลิศประเสริฐสุด
เป็นประดุจเข็มทิศมีแสงส่อง
แนะชี้ทางชีวิตและประคอง
นักเรียนท่องสู่โลกไปในคุณธรรม
สู่จุดหมายแหล่งสุดท้ายแห่งวัฎฎะ
สอนให้ละโลภโกรธหลงปลงสังขาร
ถึงดินแดนแสนไกลแห่งนิพพาน
ขอกราบกรานสํานึกคุณของคุณครู
catt1

 

รายงานตัวค่ะ เกาะอยู่หลังกระทู้มานาน ตั้งแต่พี่ภูโพสในทู้อ.อัญญาสิทธิ์ และอ.ฮั้วโต๋ ...

วันนี้ขอมาอยู่หน้ากระทู้..ตอนแรกว่าจะรอให้พร้อมในเรื่องเวลา...แต่ตอนนี้บอกตัวเองว่ารอไม่ได้แล้วล่ะ..

ขอบคุณครูวิทย์และครูปลื้มมากๆที่รับเป็นศิษย์ จะทำด้วยความเพียร และไม่หันหลังกลับถ้ายังไม่ถึงจุดหมาย

อ่านคำถามในการบ้านแรกที่ต้องส่ง ทำให้ได้กลับมาดูจิต ได้สำรวจใจ อย่างละเอียด..วันนี้ตั้งใจว่าจะนำพวงมาลัยไปกราบขอขมาคุณแม่ด้วยค่ะ

 

ยินดีต้อนรับครับ ขอใช้คำครูวิทย์(ฮิๆๆๆ ตัดหน้าครูซะแล้ว) เราจะจูงมือกลับบ้านไปด้วยกันครับ (ใช่ไหมนี่ ช่วงนี้ผมหลงๆลืมๆ)

 

อัจฉริยภาพของหลวงพ่อวัดระฆัง​

พระอาจารย์ เล่าว่า "สมเด็จกรมพระยาบำราบปรปักษ์ ในสมัยรัชกาลที่ ๔ ท่านเป็นผู้ที่ใฝ่บุญมาก จัดทำบุญเลี้ยงพระและฟังเทศน์ที่บ้าน ๓ วัน ๓ คืน แล้วนิมนต์ ท่านเจ้าคุณพระพิมลธรรม (อ้น) วัดมหาธาตุ กับ ท่านเจ้าคุณพระธรรมกิตติ (โต) วัดระฆัง ไปในงานด้วย

ท่านเจ้าคุณพระพิมลธรรม (อ้น) เทศน์ปฐมสมโพธิกถาว่า เมื่อ กาฬเทวิลดาบส ได้ข่าวว่า เจ้าชายสิทธัตถะ ประสูติจึงรีบไปดู ตอนนั้นกาฬเทวิลดาบสนอนอยู่บนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เห็นเทวดานางฟ้าอื้ออึงกัน ก็แปลกใจว่าเกิดอะไรขึ้น ? พอสอบถามดูจึงรู้ว่าพระมหาโพธิสัตว์เจ้าประสูติแล้ว จึงรีบเหาะลงมา อาศัยความคุ้นเคยกับ พระเจ้าสุทโธทนะ เข้านอกออกในพระราชวังได้ ก็เลยเข้าไปจนถึงด้านใน

พอเห็นมหาปุริสสลักษณะของสิทธัตถะราชกุมารจึงหัวเราะและร้องไห้ พระเจ้าสุทโธทนะตรัสถามว่าทำไมถึงหัวเราะและร้องไห้ ? กาฬเทวิลดาบสบอกว่า หัวเราะเพราะดีใจที่ในชีวิตได้ทันเห็นมหาปุริสสลักษณะที่สมบูรณ์พร้อมขนาดนี้ บุคคลที่เป็นศาสดาเอกของโลกได้เกิดขึ้นแล้ว แต่ที่ร้องไห้ก็เพราะอายุมากจนป่านนี้แล้ว ไม่มีโอกาสได้อยู่ทันท่านเผยแผ่ธรรมะ และไม่ได้รับผลของธรรมนั้นด้วย เพราะตายแล้วก็จะต้องไปเกิดในอรูปพรหม


แต่สมเด็จกรมพระยาบำราบปรปักษ์มีปัญญามาก ท่านจึงสงสัย ถามพระพิมลธรรม (อ้น) ว่า “พระคุณเจ้าขอรับ..ฌานโลกีย์เสื่อมได้ไม่ใช่หรือ ? ”

พระพิมลธรรม (อ้น) ก็รับรองว่าเสื่อมได้ สมเด็จกรมพระยาบำราบปรปักษ์ตรัสว่า “แล้วทำไมกาฬเทวิลดาบสไม่ทำลายอรูปฌานเสีย แล้วไปเกิดเป็นรูปพรหม อย่างไรก็ทันเจ้าชายสิทธัตถะตรัสรู้อยู่แล้ว เพราะถ้าไปเกิดเป็นอรูปพรหม ถึงเจ้าชายสิทธัตถะตรัสรู้ ตนเองก็ไม่มีโอกาสรับรู้" ท่านเจ้าคุณพระพิมลธรรม (อ้น) น็อกคาสนามเลย ไปต่อไม่เป็น แล้วพวกเราคิดว่าอย่างไร...?


"ท่านเจ้าคุณพระธรรมกิตติ (โต) วัดระฆัง ชื่อคุ้นๆ ใช่ไหม ? ตอนหลังท่านเป็น สมเด็จพระพุฒาจารย์ ท่านเห็นว่าท่านเจ้าคุณพระพิมลธรรมไปไม่รอด ท่านก็ถอนหายใจเฮือกแล้วช่วยเฉลยว่า “แล้วทำไมพระเดชพระคุณถึงต้องลำบากมาจัดงานที่นี่ ๓ วัน ๓ คืน ? ข้ามฝั่งไปทำที่วัดระฆังก็ได้ทำบุญแล้ว” จบเลย

เพราะว่ากำลังใจท่านตั้งใจจะเอาอย่างนั้น จึงตะเกียกตะกายทำที่วังตัวเอง จัดงาน ๓ วัน ๓ คืน ตัวเองก็เหนื่อยแทบตาย ต้องเรียกบริวารลูกน้องมาช่วยงานทุกอย่าง ต้องนิมนต์พระลำบากลำบนมาถึงวัง ข้ามฝั่งไปทำบุญวัดระฆังที่พระอยู่ก็จบแล้ว

กาฬเทวิลดาบสก็เหมือนกัน ท่านทำมาของท่านอย่างนั้น จะให้ท่านเลือกทางง่าย ๆ อย่างที่สมเด็จกรมพระยาฯ ท่านคิดไม่ได้หรอก เพราะใจท่านมุ่งไปทางเดียวเสียแล้ว คิดดูแล้วกันว่า หลวงพ่อวัดระฆังท่านตอบง่ายๆ ประโยคเดียว สมเด็จกรมพระยาฯ ปัญญาท่านมาก ฟังแล้วเข้าใจทันทีเลย เป็นอันว่าจุดธูปเทียนบูชาพระรัตนตรัย ทำบุญต่อไปได้ ไม่อย่างนั้นสงสัยไปเรื่อยจบไม่ลง ตรงนี้แสดงให้เห็นอัจฉริยภาพของหลวงพ่อวัดระฆังว่าสุดยอดมาก"





สนทนากับพระครูวิลาศกาญจนธรรม (พระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ)
เก็บตกจากบ้านวิริยบารมี ต้นเดือนกรกฎาคม ๒๕๕๕


ที่มา : เก็บตกจากบ้านวิริยบารมี ต้นเดือนกรกฎาคม ๒๕๕๕ - หน้า 7 - กระดานสนทนาวัดท่าขนุน

 

รายงานตัวค่ะ ชื่อ ต๋อมค่ะ อาจจะรายงานตัวช้าไปนะคะมีอุปสรรคนิดหน่อย ใช้คอมได้ไม่ตลอดเวลา เริ่มต้นจากติดตามครูภูมาจากกระทู้สัญญาณฟ้า ของอ.ฮั้วโต๋ว ชอบอ่านธรรมะที่ครูภูโพสขึ้นกระทู้ เคยPM ถามเรื่องจิตเกาะพระ แล้วครูภูหายไปจากกระทู้มาเจออีกครั้งก้อ กระทู้จิตพร้อม?รับภัยพิบัติไปไกลแล้ว เข้ามาโพสครูภูจำได้ส่งต่อให้เป็นลูกศิษย์ครูวิทย์ค่ะ
ปกติในชีวิตประจำวันทำบุญเป็นปกติ และตักบาตรทุกวัน ถ้ามีโอกาสก้อไปวัด กิจกรรมทางศาสนาเช่น เวียนเทียน ในวันสำคัญ การถวายเทียน เป็นกิจกรรมที่ทำกันเป็นปกติในครอบครัว สวดมนต์ไหว้พระเช้า-ก่อนนอน
ขาดแต่นั่งสมาธิ ความจริงก้อทำแต่ทำไปแบบไม่มีใครสอน นั่งแล้วฟุ้งมาก มาเริ่มฝึกจิตเกาะพระก้อต้องพยายามมากเพราะไม่มีพื้นฐานสมาธิมาเลย งานในชีวิตประจำวันก้อยุ่งมากเป็นงานต้องคิด ต้องตัดสินใจ การแก้ปัญหาเฉพาะหน้า การฝึกแรกๆไปช้ามาก แต่ครูวิทย์ให้กำลังใจตลอด บางวันไม่รู้จะส่งการบ้านอะไรเพราะมันเหมือนๆเดิม แต่ก้อส่ง(เพราะจะได้กำลังใจจากครู) จนพอเริ่มก้าวหน้าจิตเกิดปิติ แล้วกลับหมือนไปอยู่จุดเดิม ก้อกลับมาสำรวจตัวเองใหม่ทำผิดตรงไหน แล้วก้อขออโหสิกรรมกับพ่อแม่ คราวนี้หลวงพ่อฤาษีวัดท่าซุงมาให้ความเมตตาด้วย ปกติจับภาพพระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน แล้วอยู่ๆภาพเปลี่ยนเองเป็นจับภาพหลวงพ่อฤาษีแรกๆเป็นภาพหลวงพ่อสมัยหนุ่ม ต่อมาทำไปเรื่อยๆเปลี่ยนเป็นภาพหลวงพ่อยิ้ม แล้วก้อเปลี่ยนเป็นภาพหลวงพ่อมีแสงตรงกลาง แล้วก้อมีปิติเกิด แล้วก้อมีครูวิทย์ช่วยตลอด วันก่อนจิตยกตื่นมามองไม่เห็นภาพพระ ต้องมาดูภาพใหม่ และครูวิทย์บอกว่าเจ้ากรรมนายเวรไม่ยอมให้ไปขออโหสิกรรม ก้อสวดมนต์ไหว้พระและขออโหสิกรรม วันจิตยกครูวิทย์ PM มาบอก ก้อยังงงๆอยู่ เพราะสติยังตามจิตไม่ทัน เห็นชื่อตัวเองในกระทู้แล้วรีบโทรหาครูวิทย์ ครูวิทย์แจ้งว่าจิตยกแล้ว มาดูจิตตัวเองแล้วเห็นจิตเฉย ไม่เห็นว่าดีใจ ตอนนี้ก้อเร่งสติอยุ่ เพื่อให้ทันจิต
เช้านี้มีบททดสอบนิดหน่อย เข้าห้องน้ำแล้วออกไม่ได้ แต่ตอนนั้นจิตเฉย ไม่โมโหไม่กระวนกระวายที่ต้องรีบมาเปิดร้าน มองว่าลูกบิดมันไม่เที่ยง แล้วก้อเริ่มต้นทุบประตูเพื่อให้แม่บ้านได้ยินเสียง เพราะห้องน้ำอยู่ในห้องนอน กว่าจะออกมาได้ก้อเสียเวลาประมาณครึ่งชั่วโมง เจอบททดสอบแต่เช้า ทั้งที่วันนี้เป็นวันสาร์ทจีน เลยมาโพสช้าไปหน่อย
ขอยกบุญกุศลใดที่ได้ทำมาทั้งหมดทั้งมวลให้กับครูวิทย์ และครูทุกๆท่านที่ให้ความรู้บนกระทู้ และจิตบุญทุกๆท่าน จิตเกาะพระทุกๆท่าน ผู้ที่เกาะขอบกระทู้ทุกๆท่าน หากข้าพเจ้าได้เคยล่วงเกินทุกๆท่านมาก้อขออโหสิกรรมด้วยค่ะ
ต๋อม

 

จิตคุณพอใจกำลังเบิกบานอยู่ในธรรม นี่แล นี่แหละ ผู้ปฏิบัติธรรมต้องปรับจิตจูนจิตตนเองให้เบิกบานอยู่ในธรรมอยู่ตลอดเวลา ธรรมะก็จะเจริญวัย จิตก็จะเจริญไว สติปัญญาก็จะเจริญไปในอัตราก้าวหน้า แหน๋ ใช้ภาษาทันสมัยกะเขาก็เป็นด้วยเน๊อะเรา หนูแก่แต่กายแต่จิตยังวัยสะรุ่นอยู่นะพี่ภู 555555555

คิดถึงครูดัช คงใกล้กลับบ้านแล้ว คุณหน่อยจ๋า(จำชื่อจริงไม่ได้ - -') ก่อนไปปฏิบัติเนกขัมมะบารมี ครูดัชฝากให้พี่เพ็ญช่วยดันจิตคุณหน่อยขึ้นนิพพานด่วนที่ซู้ดดดดดด ครูดัชบอกว่าถ้ากลับมาแล้วคุณหน่อยยังไม่ยอมขึ้นนิพพาน ครูดัชจะมาจัดการเองพร้อมกับซุงพิเศษ 5555555555

 

ลินดาจะไม่เข้าเน็ตหลายวัน ครูเพ็ญ อย่านอนดึกมากนะคะ ...จงนอนๆ<!-- google_ad_section_end -->
<FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>
</FIELDSET>
__________________
<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->Linda..<!-- google_ad_section_end -->

โอ๊ยโย๋ พี่ภู หนูเจอครูดัช2 ซะแร๊ว เห็นแก้มน้องเขาแล้วพี่เพ็ญไม่กล้าง่วงเลยอ่ะ 5555555555 เอ่ ทำไมวันนี้จิตเราเบิกบานจังนิ สงสัยครูดัชกำลังจะกลับมา ก็เลยส่งจิตมาทักทายพี่เพ็ญก่อนล่วงหน้า ขอให้ครูดัชมีปัญญาบารมีเพิ่มพูนยิ่ง ๆ ขึ้นไปค่ะ รักนะจุ๊บ ๆ แหน๊ พี่ภูดูจิตหนูจิ ทำไมมันทะเล้นอย่างนี้เนี่ย

 

กราบสวัสดีพี่ภู คุณครูเพ็ญ และคุณครูทุกท่าน หนูนั่งอ่านธรรมทานที่พี่ภูเมตตานำมาให้อ่าน ทำให้รู้ว่าเข้าใจผิดมาตลอด ที่ผ่านมาในช่วงขายของเราจะลุ้นและหวังตลอดให้ขายของได้ (บางครั้งขอบารมีสมเด็จพ่อช่วย) แต่จะขายได้หรือไม่ได้ทุกอย่างเราจะจบลงที่ว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา (ทั้งขายได้และขายไม่ได้) ที่ผ่านมาหนูเข้าใจว่าการที่เราเห็นทุกอย่างมองให้เป็นเรื่องธรรมดา เราสงบแล้ว พอแล้ว แต่จริงๆแล้ว การที่เรายังหวังแสดงว่าเรายังมีกิเลสอยู่มากโดยที่เราไม่รู้ตัว (สติน้อย-ปัญญาก้อน้อย) ทำให้เราแยกไม่ออกมองเป็นเรื่องเดียวกัน ขอความเมตตาจากคุณครูทุกๆท่านชี้แนะเพิ่มเติมด้วยคะ กราบขอบพระคุณมากค่ะ

 

ขออำภัย ..เอ้ยยย อภัยครับพี่ภู ผม งงๆเองอะครับ ลองทำๆดู กว่าจะเปลี่ยนภาพได้ ลิ้นห้อยเลยครับ ก้อมือให่อะนะครับ

ตอนนี้ปรับแล้วครับ จบ.11 ครับผม

เรือลำนี้จะไม่จม ... ธรรมชาติสวัสดี

วิทย์ จบ.11

 

ยินดีต้อนรับสู่ทางสายเอกครับ

เพียรปฏิบัตินะครับ อยู่กับพระ เชื่อครู ก้มหน้าก้มตาทำไป ไม่ต้องสนใจข้างนอก มาศึกษาภายใน

ของดีอยู่ข้างในใกล้นิดเดียว แต่กลับมองข้ามกัน หลงกันมาสะนานแสนนาน
มัวแต่ไปหลงระเริงข้างนอกกัน หลงสมมติกัน จนลืมตัวกันไป

ตอนนี้ท่านตื่นแล้ว ยินดีด้วย

ขอให้เจริญในธรรม

เรือลำนี้จะไม่จม ..... ธรรมชาติสวัสดี

วิทย์ จบ.๑๑

 

จิตบุญใหม่ๆดูไว้นะครับ

ขึ้นมาแล้ว อย่าประมาท ... ความประมาทเป็นหนทางแห่งความเสื่อม
จงมีสติเท่าทัน ศึกษาเพิ่มเติม สร้างบารมี เพื่อให้ดวงจิตของเราสว่างขึ้นเรื่อยๆ

มาช่วยท่านพ่อเผยแผ่ธรรมกันนะครับ

มาช่วยคนที่ยังหลง ยังไม่ตื่นกันนะครับ

เรือลำนี้จะไม่จม ..... ยิ่งเรามาเป็นกองทัพเรือธรรมให้ท่านพ่อมากเท่าไหร่
ธรรมะก้อจะยิ่งเบิกบานในใจของผู้คนมากเท่านั้น
ถึงเวลาที่จะให้แสงแห่งธรรมสองถึงทุกคนทุกที่ได้แล้ว

มาจูงมือเค้ากลับบ้านด้วยกันนะครับ

ขอให้มองตัวเองในวันที่ยังไม่ถึงจุดนี้ เรารู้สึกอย่างไร ตอนนี้คนที่เหลือ เค้าก้อรู้สึกเช่นท่านๆนั่นแหละครับ แล้วเราจะไม่ยื่นมือไปช่วยเขาเหล่านั้นกันหรือ ...

เรือลำนี้จะไม่จม ..... ธรรมชาติสวัสดี

วิทย์ จบ.๑๑

 

จิตคุณเดินทางได้ไวมากครับ วางกำลังใจดี ความมุ่งมั่นดีแล้ว
ทำไปนะครับ อย่าไปสนข้างนอก อยู่กับจิตเรา อยู่กับพระ อยู่กับครู

เพียร แต่ไม่อยาก
ต้องวาง ก่อนยก
สติมา ปัญญาเกิด


ขอให้เจริญในธรรม ... ส่งการบ้านทุกวันนะครับ

เรือลำนี้จะไม่จม ..... ธรรมชาติสวัสดี

วิทย์ จบ.๑๑

 

กราบขอบคุณท่านพี่ลูกพลัง ที่เมตตาจิตบุญรุ่นน้อง ...
ท่านพี่เค้าเมตตาจัดให้แล้ว ... ขอให้ทุกท่านไปอ่านให้จบด้วยนะครับ อ่านด้วยใจ ไม่ใช่อ่านด้วยตานะ แล้วจะเข้าใจถ่องแท้

เรือลำนี้จะไม่จม ..... ธรรมชาติสวัสดี

วิทย์ จบ.๑๑

 

โอ่ อ้า จิตหนูพุกกำลังไปได้สวยทีเดียว จิตเธอเริ่มเข้าถึงสัจธรรมแล้ว ความเป็นจริงอันเป็นธรรมดาของโลก เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป มีสภาพไม่เที่ยง ไม่คงที่ ไม่ทรงรูป และไม่จีรัง อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา จิตเธอเริ่มเข้าสู่กระแสธรรมแล้ว ทำต่อไปนะหนูพุก ทำๆๆ แล้วก็ทำๆๆ ทำทุกที่ทุกเวลา นึกถึงพระให้ต่อเนื่อง จิตกำลังดีแล้ว เจริญสติเจริญสมาธิให้ต่อเนื่องนะ

พี่ภู คนนี้พิเศษจริง ๆ นะ ท่านพ่อให้เรียนบนกระทู้แทนส่งการบ้านทางอีเมล เหมือนว่าจะให้ชาวจิตเกาะพระดูการบ้านและดูความเปลี่ยนแปลงในจิตเธอเป็นตัวอย่าง มาม๊ะ คุณครูทั้งหลาย มาช่วยกันส่งจิตหนูพุกขึ้นนิพพานโดยเร็วพลัน

หนูพุกส่งการบ้านให้ต่อเนื่องนะ จิตเห็นภาพพระเป็นอย่างไรบอกเล่ามาด้วยค่ะ หรือเกิดปัญญารู้เรื่องใดหรือจิตเห็นวิปัสสนาญาณเรื่องใดให้อธิบายมาให้ละเอียด เร่งเจริญสติให้ต่อเนื่องด้วยการระลึกนึกถึงภาพพระบ่อย ๆ เร่งเจริญสมาธิด้วยการดูจิต(ดูกิเลสในจิตตนเอง)บ่อย ๆ

สงสัยคนนี้จะยกจิตหน้ากระทู้อีกคนหล่ะมั้งพี่ภู

หนูพุก ถ้าพี่เพ็ญเรียกชื่อหนูผิดก็ช่วยบอกกล่าวแก้ไขด้วยนะคะ หูพี่เพ็ญไม่ค่อยกระดิกกับภาษาอังกฤษน่ะค่ะ วันก่อนออกสำเนียงภาษาอังกฤษคำหนึ่งให้ครูดัชฟัง เพื่อช่วยครูดัชหาตำแหน่งบนเมนูโปรไฟล์ เขาเขียนอย่างหนึ่งเราไปอ่านอีกอย่างหนึ่ง ครูดัชหาตาเหลือกเลยอ่ะ แล้วลงท้ายหัวเราะฮ่าๆๆ บอกว่าพี่เพ็ญอันนี้มันอ่านว่า ซิกเนเจอร์ พี่เพ็ญงี้หัวเราะก้ากเลย 55555555

 

สาธุกับธรรมของท่านพี่ภูครับ

อ่านนะครับ หลายๆรอบด้วย จิตบุญใหม่ทุกท่าน .....

ของดีนะเนี่ย รู้ไหม

เรือลำนี้จะไม่จม ..... ธรรมชาติสวัสดี

วิทย์ จบ.๑๑

 

อ้างอิง:
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-RIGHT: 1px inset" class=alt2>ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ บัวบุษกร
รายงานตัวค่ะ เกาะอยู่หลังกระทู้มานาน ตั้งแต่พี่ภูโพสในทู้อ.อัญญาสิทธิ์ และอ.ฮั้วโต๋ ...

วันนี้ขอมาอยู่หน้ากระทู้..ตอนแรกว่าจะรอให้พร้อมในเรื่องเวลา...แต่ตอนนี้บอกตัวเองว่ารอไม่ได้แล้วล่ะ..

ขอบคุณครูวิทย์และครูปลื้มมากๆที่รับเป็นศิษย์ จะทำด้วยความเพียร และไม่หันหลังกลับถ้ายังไม่ถึงจุดหมาย

อ่านคำถามในการบ้านแรกที่ต้องส่ง ทำให้ได้กลับมาดูจิต ได้สำรวจใจ อย่างละเอียด..วันนี้ตั้งใจว่าจะนำพวงมาลัยไปกราบขอขมาคุณแม่ด้วยค่ะ

</TD></TR></TBODY></TABLE>
ยินดีต้อนรับสู่ทางสายเอกครับ

เพียรปฏิบัตินะครับ อยู่กับพระ เชื่อครู ก้มหน้าก้มตาทำไป ไม่ต้องสนใจข้างนอก มาศึกษาภายใน

ของดีอยู่ข้างในใกล้นิดเดียว แต่กลับมองข้ามกัน หลงกันมาสะนานแสนนาน
มัวแต่ไปหลงระเริงข้างนอกกัน หลงสมมติกัน จนลืมตัวกันไป

ตอนนี้ท่านตื่นแล้ว ยินดีด้วย

ขอให้เจริญในธรรม

เรือลำนี้จะไม่จม ..... ธรรมชาติสวัสดี

วิทย์ จบ.๑๑<!-- google_ad_section_end -->

คุณบัวบุษกรเรียนอยู่กับครูวิทย์แล้วเหรอคะ? เอ่ ชื่อนี้พี่เพ็ญรู้สึกคุ้น ๆ นะ เมื่อก่อนเคยส่งการบ้านพี่เพ็ญแล้วหายไปหรือเปล่าคะ ถ้าพี่เพ็ญทักคนผิดก็ขออภัยด้วยค่ะ อย่าซีเรียสนะ ช่วยขำกับพี่เพ็ญหน่อย เพราะพี่เพ็ญทักคนผิดประจำ โดยเฉพาะลูกศิษย์จิตเกาะพระ ขึ้นต้นเป็นคนหนึ่ง ลงท้ายเป็นอีกคนหนึ่ง ฮ่าๆ

 

นั่งย้อนกลับไปอ่านข้อความที่ผ่านมา น้ำตาก็คลอเบ้าซะงั้น รู้สึกปลื้มใจแบบไม่มีคำบรรยายครับ